ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΟΨΙΑ

 

(ΕΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ)

Αντωνίου Α. ΑντωνάκουΚαθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου

Ιστορικού – Συγγραφέως

Τα τελευταία χρόνια η ελληνική τηλοψία το έχει παρακάνει. Ενώ έχει γίνει «δάσκαλος της ελληνικής» για όλο τον λαό, στην πραγματικότητα είναι ένας κακός δάσκαλος. Που κάνει λάθη, τα οποία θα έπρεπε η ίδια να αποφεύγει. Δεν μιλώ βεβαίως για τα αγγλικά ή τα τουρκικά αλλά για τα ελληνικά. Βεβαίως η τηλοψία δεν είναι ανώνυμη. Έχει τα ονόματα των δημοσιογράφων που την εκπροσωπούν. Και όχι μόνο των νεαρών δημοσιογράφων, που δεν έμαθαν ελληνικά στο ελληνικό σχολείο, χωρίς να φταίνε. Κυρίως ομιλώ για πρωτοκλασάτα και ακριβοπληρωμένα ονόματα, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις πρέπει να επιστρέψουν στις πρώτες γλωσσικές τάξεις τού σχολείου.

ΕΠΙΛΟΓΕΣ : 29 Σεπτεμβρίου 2014 (Θέματα για Ορθοδοξία, Ελλάδα, κόσμο, γεωπολιτική, ιστορία, γλώσσα, πολιτισμό, κλπ)

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ – 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

 

480 π.Χ.—Ἡ μεγαλειώδης ναυτικὴ νίκη τῶν Ελλήνων ἐπί τῶν Περσῶν εἶναι πλέον γεγονὸς ποὺ πέρασε γρήγορα στὸν θρῦλο, ἔγινε θέμα γιὰ τοὺς ῥήτορες καὶ τοὺς μεγάλους τραγικοὺς («Φοίνισσες» τοῦ Φρυνίχου καὶ «Πέρσες» τοῦ Αἰσχύλου), ἀποτέλεσε δίδαγμα γιὰ τοὺς λαοὺς καὶ καθιερώθηκε ὡς ἀφετηρία ὄχι μόνο τῆς Ἑλληνικῆς, ἀλλά καὶ τῆς παγκόσμιας Ναυτικῆς ἱστορίας. Στὴν ναυμαχία διέπρεψαν ὁ Αίγινήτης Πολύκριτος καὶ οἱ Ἀθηναίῖοι Εὐμένης ἀπό τὸν Ἀνάγυρο (Βάρη) καὶ Ἀμεινίας ἀπό τὴν Παλλήνη. Ὁ Θεμιστοκλῆς, συνεχίζοντας τὸ παίγνιο τῶν …

 

Ζεϊμπέκικο… ο μοναχικός θρήνος!!

        

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται.Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα».

Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.

Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να

Διαβάστε περισσότερα »

Κίνημα Ελευθερίας. Ενα κίνημα για τους Ορθόδοξους Ελληνες πατριώτες.

 

ΚΙΝΗΜΑ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

To Kίνημα Ελευθερίας φιλοδοξεί να ενώσει μικρούς πολιτικούς σχηματισμούς σχηματίζοντας ισχύ εν τη ενώσει υπό το λάβαρο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.

Στο αίμα αυτό που δεν πονείτε
για Πατρίδα για Θρησκειά
σας ορκίζω αγκαλισθείτε
σαν αδέλφια γκαρδιακά

Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένα έθνη αληθινά
Εάν μισούνται ανάμεσό τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά!

Διονύσιος Σολωμός

Για το Κίνημα Ελευθερίας

ΕΠΙΛΟΓΕΣ : 28 Σεπτεμβρίου 2014 (Θέματα για Ορθοδοξία, Ελλάδα, κόσμο, γεωπολιτική, ιστορία, γλώσσα, πολιτισμό, κλπ)

 Το μεγάλο θαύμα του Αγίου Γεωργίου του «Σύμβουλα»

Το κείμενο που ακολουθεί το έγραψε η μακαριστή Πολυχρονία Μοναχή (Ελένη Σκούρου) η οποία με τον σύζυγό της Λεωνίδα Σκούρο (νυν Μοναχό Γερόντιο) είχαν ένα χωράφι μέσα στις αγγλικές βάσεις της Κύπρου κοντά στην Επισκοπή.

Συνέχεια

 

 

Η Ιστορία της υπόγειας πόλης της Μαλακοπής (Derinkuyu) στην Καππαδοκία !

 

Το 1963 ένας κάτοικος του χωριού Μαλακοπή (Derinkuyu στα Τουρκικά, που σημαίνει Βαθύ Πηγάδι) στην περιοχή της Καππαδοκίας, γκρεμίζοντας ένα τοίχο στο σπίτι του που ήταν -όπως όλα της περιοχής- σκαμμένο στο βράχο, ανακάλυψε έκπληκτος, ότι πίσω από τον βράχο υπήρχε ένα μυστηριώδες δωμάτιο το οποίο δεν είχε ξαναδεί.

Διαβάστε περισσότερα »

ΑΝΑΣΤΗΣΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΕ-ΕΦΤΑΣΕ Η ΣΤΙΓΜΗ

μεταδίδοντας το όνειρο και την ελπίδα στα παιδιά μας…

Απ’ την Λευκωσία ως την Κορυτσά
κι απ’ το Μοναστήρι ως την Αγια-Σοφιά,
αλύτρωτες πατρίδες, ελπίδες μου χρυσές
έφτασε η ώρα να κλείσουν οι πληγές.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

Κυριάκου Η. Γεωργιάδη Φιλολόγου

Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1821, ἀφοῦ ἐπὶ ἑπταετία ἀντιμετώπισε τοὺς στρατοὺς καὶ τοὺς στόλους τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, τῆς Αἰγύπτου καὶ τῆς Βερβερίας, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐχθρότητα, ἰδιαίτερα κατὰ τὰ πρῶτα ἔτη, τῶν Εὐρωπαϊκῶν Δυνάμεων, ἀφοῦ γνώρισε θριάμβους καὶ συμφορές, ἀφοῦ ὑπερπήδησε μεγάλους κινδύνους, κατὰ τὰ μέσα τοῦ 1827, βρισκόταν πλέον στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ!

Μετὰ τὴν πτώση τοῦ Μεσολογγίου, μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Καραϊσκάκη καὶ τὴν ἐπακολουθήσασα καταστροφὴ τοῦ Φαλήρου καὶ τὴν διάλυση τοῦ στρατοπέδου τῶν Ἀθηνῶν, ἡ κατάσταση εἶχε φθάσει στὸ σημεῖο μηδέν. Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ Ναύπλιο καὶ κάποιες ἄλλες πόλεις, ὁρισμένα φρούρια, τῆς Μάνης, τῆς περιοχῆς τοῦ Ἰσθμοῦ καὶ τῶν νησιῶν, ἡ ὑπόλοιπη χώρα κατεχόταν ἀπὸ τὸν ἐχθρὸ ἢ βρισκόταν στὴν διάθεση αὐτοῦ. Ἡ παράδοση τῆς Ἀκροπόλεως τῶν Ἀθηνῶν ἐξέφραζε συμβολικὰ τὴν δεινὴ θέση, στὴν ὁποία εἶχε περιέλθει ὁ Ἐθνικὸς ἀγώνας. Καὶ οἱ Αἰγύπτιοι μετέφεραν νέες δυνάμεις γιὰ τὸ τελειωτικὸ χτύπημα.

ΕΠΙΛΟΓΕΣ : 27 Σεπτεμβρίου 2014 (Θέματα για Ορθοδοξία, Ελλάδα, κόσμο, γεωπολιτική, ιστορία, γλώσσα, πολιτισμό, κλπ)

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ – 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ

27 Σεπτεμβρίου

641.—Ο εγγονός του Ηρακλείου, Κώνστας Β’, ανεβαίνει στον θρόνο.1570.— (26 ή 27 )Στα πλαίσια της εκστρατείας για την κατάληψη της Κύπρου από τους οθωμανούς αρχίζουν τον βομβαρδισμό τών καραβιών τού λιμανιού τής Αμμοχώστου καθώς και τής ακροπόλεως, ό οποίος συνεχίζεται επί μήνες, αλλά χωρίς σοβαρές ζημίες.

1764.—Η Ακυλίνα, νεομάρτυρας από το Ζαγκλιβέρι Θεσσαλονίκης, σκοτώνεται με βασανιστήρια από τους τούρκους.

1822.—Οι τούρκοι απαγχονίζουν στην Παραμυθιά Έλληνες χριστιανούς που αρνήθηκαν να αλλαξοπιστήσουν.Ο εξισλαμισμός στην Ήπειρο άρχισε επί σουλτάνου Μουράτ Β’ , εξαπλώθηκε δε επικίνδυνα μετά την ήττα του Σκεντέρμπεη, οπότε οι μεγάλοι κτηματίες αναγκάσθηκαν να εξισλαμιστούν για να διατηρήσουν τα τιμάριά τους, πέρνοντας τον  τίτλο «μπέης» κατά κληρονομιά. «Τούτους κάτω από ψυχολογικό εξαναγκασμό εμιμήθησαν και οι πτωχοί κολλήγοι». Ομαδικοί εξισλαμισμοί στην Ήπειρο παρουσιάζονται και μετά το 1640 και εδεκάτισαν τον ελληνικόν πληθυσμών

Ίδρυση Ορθόδοξου Κινήματος με Χειλαδάκη & Νατσιό.

 

 

Διαβάστε περισσότερα »

 

Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ

 Πρω­το­πρ. Γε­ωρ­γίου Δ. Με­ταλ­λη­νοῦ

1.  Ἡ ἀ­πο­στο­λὴ τοῦ Κυ­βερ­νή­του ὡς ἄρ­σις Σταυ­ροῦ.

Στὶς 2 Ἀ­πρι­λί­ου 1827 ἡ Γ΄ Ἐ­θνι­κὴ Συ­νέ­λευ­ση τῶν Ἑλ­λή­νων ψή­φι­σε τὸν Κα­ππο­δί­στρι­α πρῶ­το Κυ­βερ­νή­τη τῆς ἐ­λευ­θέ­ρας μι­κρᾶς Ἑλ­λά­δος.

Καὶ ἐ­κεῖ­νος, ἔ­χον­τας συ­νεί­δη­ση –ὡς δι­πλω­μά­της κα­ρι­έ­ρας– τῆς πε­ρι­πέ­τει­ας, στὴν ὁ­ποί­α ἑ­κού­σι­α στρα­τευ­ό­ταν, ἔ­γρα­φε στὸν πι­στὸ φί­λο του Ἐ­ϋ­νάρ­δο: «Εἶ­μαι ἀ­πο­φα­σι­σμέ­νος νὰ ἄ­ρω τὸν οὐ­ρα­νό­θεν ἐ­πι­κα­τα­βαί­νον­τά μου σταυ­ρὸν»¹. Μὲ προ­φη­τι­κὴ ἐ­νό­ρα­ση δι­έ­βλε­πε, ὅ­τι ἡ ἀ­νά­λη­ψη τῆς ἀ­πο­στο­λῆς τοῦ Κυ­βερ­νή­του τῆς Ἑλ­λά­δος, δὲν ἦ­ταν πα­ρὰ μαρ­τυ­ρι­κὴ πο­ρεί­α καὶ θυ­σί­α. Δὲν μπο­ροῦ­σε ὅ­μως νὰ ἀρ­νη­θεῖ τὴν πρό­σκλη­ση τῆς Πα­τρί­δος. Τὴν συγ­κα­τα­νευ­σὴ του ἔ­βλε­πε ὡς «ὀ­φει­λὴν εἰς ἱ­ε­ρὰν ὑ­πό­θε­σίν» τη­ς². Τὸ μέ­γε­θος ὅ­μως τῆς θυ­σί­ας του ἦ­ταν εἰς θέ­ση νὰ ἐ­κτι­μή­σουν οἱ ἄλ­λοι. Ἔτ­σι, ὁ Αὐ­στρι­α­κὸς δι­πλω­μά­της καὶ ἱ­στο­ρι­κὸς Πρό­κες Ὄ­στεν ση­μει­ώ­νει στὴν ἱ­στο­ρί­α του, ὅ­τι, ὅ­πως ἦ­ταν τό­τε ἡ Ἑλ­λά­δα, πι­θα­νώ­τε­ρο ἦ­ταν νὰ στη­ρί­ξει ὁ Κα­ππο­δί­στρι­ας τὴν Ἑλ­λά­δα, πα­ρὰ ἡ Ἑλ­λά­δα τὸν Κα­ππο­δί­στρι­α³.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ: 26 Σεπτεμβρίου 2014

 «ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΦΥΛΑΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΘΑΡΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΜΟΛΥΣΜΟ “ΣΑΡΚΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ”, ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΞΙΑ ΤΑ ΘΕΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ»

 

Κάθε φορά που ο άγιος Επιφάνιος, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίας της Κύπρου (4ος αι). πρόσφερε την αναίμακτη θυσία και έλεγε το «ποίησον τον μεν άρτον τούτον… »,

Διαβάστε περισσότερα »

 Ας σηκώσουμε ψηλά και τα δικά μας τα όπλα.

Του Φώτη Μιχαήλ

Η υγεία, στον πολιτισμό τον δικό μας, δεν μπορεί να λογίζεται ως προϊόν καταναλωτικό, εισηγμένο μάλιστα και στο χρηματιστήριο, κατά τα πρότυπα τα προτεστάντικα.

Διαβάστε περισσότερα »

  Lila: Βάλε στη Ζωή το Χρώμα σου

Lila: μια γλυκιά, ποιητική ταινία μικρού μήκους με θαυμάσια μουσική για τη ζωή. Η δύναμη της καλοσύνης, της αισιοδοξίας και του καλού λογισμού αλλάζουν τους ανθρώπους γύρω μας.

Ο Carlos Lascano μας προσφέρει μια ταινία για την καθημερινότητα, τη ζωή …  Συνέχεια

Ὅποιος ἔχει μέσα του φαρμάκι,σημαίνει ὅτι δὲν ἀκουμπᾶ τὰ προβλήματά του στὸν Χριστό.(Γέροντας Παΐσιος)

Μάθε νά γίνεσαι αόρατος…ώστε νά σέ βλέπει καί νά σέ ευλογεί ο Θεός

Θα στο ξαναπώ άλλη μια φορά.
Μάθε να σιωπάς.
Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι τι κρατάς στα χέρια σου.
Δουλεύεις για τον Αόρατο.
Ας είναι και το έργο σου αόρατο.
Όταν σκορπίζει κανείς γύρω του ψίχουλα, μαζεύονται τα πουλιά που στέλνει ο διάβολος, λένε οι άγιοι.
Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση.
Γι’αυτό οι άγιοι δίνουν την συμβουλή:
Να ενεργείς με διάκριση.
Βρίσκεσαι κάπου και σου προσφέρουν κάτι.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ: 25 Σεπτεμβρίου 2014

Ὁ φιλαγιορείτης Reinhold Zwerger καὶ τὰ ἔργα του

Ὁ Reinhold Zwerger, συγγραφέας τοῦ βιβλιου Wege am Athos (Διαδρομὲς στὸ Ἅγιον Ὅρος) καὶ χαρτογράφος ἑνὸς λεπτομερέστατου χάρτη

Διαβάστε περισσότερα »

Ἔρχεται ὁ «πόλεμος τῶν πόλεων»

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Τὸ 2003 ὁ Γερμανὸς Udo Ulfkotte, καθηγητὴς πολιτικῶν ἐπιστημῶν ποὺ εἰδικεύεται στὴν counterespionage στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Lueneburg,  ἕνας ἀπὸ τοὺς σημαντικότερους ἐμπειρογνώμονας γιὰ τὴν ἰσλαμικὴ τρομοκρατία εἶχε γράψει ἕνα χαρακτηριστικὸ βιβλίο μὲ τὸν τίτλο, «Der

Διαβάστε περισσότερα »

Καλὸ Παράδεισο ἀδερφὲ μας, Γιῶργο! Σπάνια συναντοῦμε σήμερα τέτοιους Ρωμηοὺς σὰν κι ἐσένα!

Σχόλιο Γ.Θ : Ὡς ἀφανὴς ἥρωας ἔδινε τὴν μάχη ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος ποικιλοτρόπως καὶ κυρίως ἀποτελεσματικὰ δίνοντας σὲ ὅλους ἐμᾶς τὴν ἐλπίδα ὅτι μὲ τέτοιους μαχητὲς ἡ Ἀνάσταση τοῦ Ρωμαίικου εἶναι πρὸ τῶν πυλῶν. Ἴσως δὲν μάθουμε σὲ αὐτὴ τὴν ἐπίγεια ζωὴ τὴν προσφορὰ ποὺ ὁ ἀδελφὸς Γεώργιος ἐπιτέλεσε στὸ χρόνο ποὺ τοῦ δόθηκε στὴν γῆ ἀλλὰ στὸν Οὐρανὸ νὰ εἶστε σίγουροι ὅτι θὰ τὰ δοῦμε ὅλα… Μὴν ἀμελήσετε (ἔστω) ἕνα… «Κύριε ἀναπαυσον τὴν ψυχὴ τοῦ δούλου σου» τώρα ποὺ τὸ ταξίδι ξεκίνησε γιὰ τὸν ἀδελφό μας…

Ἀκολουθεῖ σχετικὸ ρεπορτὰζ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ ποὺ ὁ ἴδιος «ἔχτισε» μεταδίδοντας μέσω τὸν ἐκπομπῶν του τὶς ρωμαίικες ἀξίες…

Ειδήσεις Τετάρτη, 24 Σεπτεμβρίου 2014

Τα Σκόπια «προειδοποιούν» τις ΗΠΑ για ενδεχόμενες «επιπτώσεις» μεταξύ τους

Η επίκληση του ονόματος ‘Σλάβοι’ για τους κατοίκους του νοτιοσλαβικού κράτους των Σκοπίων- FYROM, από τον νέο Αμερικανό πρέσβη, Jess Lippincott Baily, ενδέχεται να έχει «συνέπειες» για την εσωτερική και την εξωτερική πολιτική, αναφέρει ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών των Σκοπίων, όπως … Συνέχεια →

Die Welt: Η Τουρκία αναπτύσσει ατομική βόμβα;

Από το 2011 ο Ερντογάν είχε ζητήσει την ανάπτυξη πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Η Άγκυρα αρνείται ότι επιθυμεί τον εμπλουτισμό ουρανίου Η υπηρεσία πληροφοριών της Γερμανίας (BND), σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Die Welt, έχει στα χέρια της όλο και … Συνέχεια →

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Πώς κατέστρεψαν την ικανότητα της Ελλάδας να ελέγχει τα σύνορά της – Η συνωμοσία, τα θύματα, η δικαίωση

YΠΟΘΕΣΗ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΥΠ

O 3oς τακτικός ανακριτής Δ.Φούκας κοίταξε τον άνδρα που είχε απέναντί του και διερωτήθηκε αν άκουσε καλά ή αν του κάτι του ξέφυγε.

Γι αυτό και ξαναρώτησε: “Είπατε ότι μια ισραηλινή εταιρεία σας πλησίασε και σας έδωσε ολόκληρο τον φάκελο του υπό προμήθεια ρωσικού Γεωγραφικού Συστήματος Πληροφοριών Διασυνοριακής Ασφάλειας της ΕΥΠ και σας είπε ότι αυτό το έργο δεν πρέπει να προχωρήσει;”.

 “Ναι, ακριβώς αυτό” απάντησε άνδρας με τα λευκόγκριζα μαλλιά και τα σοφιστικέ γυαλιά.

“Κι εσείς τι κάνατε;” ξαναρώτησε ο ανακριτής.

Θαλαμοφύλαξ : “ΗΛΙΘΙΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ”

Οταν κάποιος ρώτησε τον Βασιλιά της Σπάρτης Δημάρατο, γιατί οι Σπαρτιάτες θεωρούν άτιμους αυτούς που πετούν την ασπίδα τους και όχι αυτούς που πετούν τις περικεφαλαίες και τους θώρακες, αυτός απάντησε:

“Γιατί τις περικεφαλαίες και τους θώρακες τους φορούν για δική τους προστασία, ενώ την ασπίδα την κρατούν για να υπερασπίσουν την από κοινού παράταξη.”

Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 220 Α)

Η λέξη “idiot” που στα αγγλικά σημαίνει “ηλίθιος”, χαρακτηρίζει όπως και στην Ελληνική τα άτομα χαμηλού νοητικού επιπέδου και προέρχεται από την Ελληνική λέξη Ιδιώτης.

Πόνος: Ο πιο φρικτός φίλος του ανθρώπου

Έχει δίκαιο ο μοναχός αυτός, όταν λέει ότι ο πόνος φέρνει στην ψυχή περισσότερη ωφέλεια από οτιδήποτε άλλο. Να προσπαθήσουμε αυτό να το εξηγήσουμε. Μέσα μας, το θέλουμε δεν το θέλουμε, το καταλαβαίνουμε δεν το καταλαβαίνουμε, έχουμε πολύ φιλαυτία, πολύ εγωισμό…
Όσο κι αν προσπαθεί κανείς με την προσευχή του ή με άλλους τρόπους να ξεφύγει από τον εαυτό του και να δοθεί στον Χριστό, δεν είναι εύκολο να το κάνει, διότι λυπάται τον εαυτό του, αγαπά τον εαυτό του και δεν αντέχει να τον ζορίσει, να τον κουράσει παραπάνω από όσο δέχεται ο εαυτός του.
Είναι δηλαδή σαν τον γιατρό, όσο καλός γιατρός κι αν είναι κάποιος όταν χειρουργεί άλλους, εάν υποθέσουμε ότι θα θελήσει να κάνει έστω και μία μικρή επέμβαση στον εαυτό του δεν θα τα καταφέρει, καθώς θα βλέπει ότι κόβει τον ίδιο τον εαυτό του, το χέρι του δεν θα είναι σταθερό, θα αρχίσει να τρέμει. Μόνος του κανείς δεν σφάζει τον εαυτό του.
Έτσι και με την προσευχή. Όσο κι αν προσευχηθούμε, δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας. Ο Θεός βέβαια ακούει την προσευχή μας, όμως το θέμα δεν είναι αν μας ακούει ο Θεός. Το θέμα είναι πόσο εμείς δίνουμε τον εαυτό μας στον Θεό, όσο όντως απαρνούμαστε τον παλαιό άνθρωπο, την φιλαυτία μας. Αυτό είναι κάτι που στοιχίζει, και δεν το κάνει εύκολα ο άνθρωπος.
Όταν όμως έρθει ο πόνος, είτε σωματικός είτε ψυχικός, είναι αλλιώς. Μπορεί να έχεις ψυχικό πόνο από κάτι που σου συνέβη, από ένα βάσανο που έχεις, επειδή έχεις κάποιον δικό σου άνθρωπο άρρωστο. Σ’ αυτές μάλιστα τις περιπτώσεις πονάει κανείς ακόμη περισσότερο, παρά αν ήταν ο ίδιος άρρωστος.
Όταν λοιπόν έρχεται ο πόνος, καθόλου δεν μας ρωτάει. Δεν παίρνει την άδειά μας για να εμφανιστεί ούτε ποτέ μας ρωτάει: «Θέλεις να σε πονέσω λίγο παραπάνω, λίγο πιο βαθιά ακόμη; Θέλεις να σε ζορίσω λίγο περισσότερο;» Δεν θα μας πει ποτέ έτσι ο πόνος. Έρχεται, μας πονάει, χωρίς να μας λογαριάζει. Όταν όμως κάνεις προσευχή ή ασκήσε σε οποιαδήποτε άλλη αρετή, την κάνεις όσο θέλεις και ως εκεί που θέλεις εσύ. Και μετά μπορεί να πεις: «Δεν μπορώ άλλο». Αν ήταν στο χέρι σου και για τον πόνο έτσι θα έλεγες: «Φθάνει τόσο, δεν μπορώ άλλο να πονώ». Όμως δεν είναι στο χέρι σου ούτε σε ρωτάει ο πόνος. Συνεχίζει να σε πονάει κι άλλο…κι άλλο…
Ο πόνος λοιπόν σαν άλλο αλέτρι μπαίνει μέσα στην ύπαρξή σου και σε οργώνει αλύπητα, χωρίς καθόλου να σε ρωτάει. Ακόμη κι αν σφαδάζεις, ακόμη κι αν βογγάς κι αν τσιρίζεις και ότι άλλο κι αν κάνεις από τον πόνο, δεν σε ρωτάει καθόλου. Πονάς χωρίς όρια. Εδώ είναι το μυστικό τώρα. Εάν δεν παραπονείσαι, καθώς πονάς, εάν δεν γογγύζεις, εάν όσο μπορείς, άσχετα αν βογγάς, κάνεις υπομονή και λες «να’ναι ευλογημένο» πολύ καλό θα βγεί για την ψυχή σου.
Ο πόνος επειδή είναι αδυσώπητος σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι τόσο σπουδαίος τελικά, σε κάνει να σκεφτείς ότι είσαι εύθραυστος και όχι ανίκητος, σε κάνει να δεις την ζωή μετά την ζωή , να βρείς τον Θεό. Ο πόνος ταπεινώνει τον άνθρωπο, και τον κρατά εκεί μαλακώνοντας την καρδιά του, κρατώντας τον μακρυά από την αμαρτία.
Ο πόνος είναι ο πιο φρικτός φίλος του ανθρώπου ο οποίος μας ευεργετεί οδηγώντας μας στην κάθαρση, στον φωτισμό και στην εν Χριστώ τελείωση…αρκεί να τον εκμεταλλευτούμε, αρκεί να τον καλωσορίσουμε στην ζωή μας όχι ως εχθρό αλλά ως σύμμαχο, ως διδάσκαλο της ταπείνωσης…

υπάρχουν μερικά αποσπάσματα και από :
Το μυστηριο του Πόνου Α’
π. Συμεών Κραγιοπούλου

http://nefthalim.blogspot.gr

Το μεγαλείο της Ρωμανίας (Βυζαντίου ) – Ρωμηοσύνης (Ελληνισμού) διαλαλούν Ανατολή και Δύση.

 

 Σύνθεση ΠΑΖΛ και επιμέλεια παρουσίασης:  Εὐάγγελος ὁ Σάμιος

1η Έκδοση

Σειρά αναρτήσεων: Αναζητώντας την ξεχασμένη ταυτότητά μας     

                                                                                                                                                                             Σεπτέμβριος 2014 

Σχόλιο ΠΑΖΛ:  Συνεχίζοντας την σειρά αναρτήσεων με θέμα ¨Αναζητώντας την ξεχασμένη ταυτότητά μας¨ θα σας παρουσιάσω τέσσερεις αναρτήσεις για να δούμε πως βλέπουν Έλληνες και μη Έλληνες το Βυζάντιο (Ρωμανία) και την Ρωμηοσύνη.

            Ξεκινάμε με τον σερ Στήβεν Ράνσιμαν, όπου στην πρώτη ανάρτηση με θέμα “Το Βυζάντιο κι εμείς” μας φανερώνει ότι  το ποσοστό των Αμερικανών προέδρων που έχουν δολοφονηθεί είναι πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με τα χρόνια ύπαρξης των Η.Π.Α. από το ποσοστό των δολοφονημένων βυζαντινών αυτοκρατόρων στη διάρκεια της αυτοκρατορίας.

             Όσον αφορά την  βυζαντινή τέχνη, αυτή  ήταν από τις μεγαλύτερες σχολές τέχνης παγκοσμίως. Κανένας αρχαίος Έλληνας δε θα μπορούσε να χτίσει την Αγία Σοφία, αυτό απαιτούσε πολύ βαθιά τεχνική γνώση.

             Συγκρίνοντας Αγγλικανούς, Καθολικούς και Ορθοδόξους διευκρινίζει ότι  οι Αγγλικανοί ήταν ιδιαίτερα ανάστατοι διότι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι πίστευαν οι Ορθόδοξοι σχετικά με την μεταβολή του οίνου και του άρτου σε αίμα και σώμα. Οι Ορθόδοξοι έλεγαν «είναι μυστήριο, που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε. Πιστεύουμε ότι γίνεται, αλλά το πώς δεν το γνωρίζουμε». Οι Αγγλικανοί όπως κι οι ρωμαιοκαθολικοί ήθελαν μια καθαρή εξήγηση. Αυτή είναι η τυπική διαφορά των Εκκλησιών και γι’ αυτήν  ακριβώς αγαπά τους Ορθοδόξους.

Στην δεύτερη ανάρτηση πάλι με τον σερ Στήβεν Ράνσιμαν με θέμα  ¨Ευτυχώς υπάρχει η ορθόδοξη εκκλησία¨ μας λέει ότι «Χαίρομαι με τη σκέψη ότι στα επόμενα 100 χρόνια η Ορθοδοξία θα είναι η μόνη ιστορική Εκκλησία που θα υφίσταται. Η Αγγλικανική Εκκλησία είναι σε πολύ κακά χάλια. Η Ρωμαιοκαθολική χάνει συνεχώς έδαφος».

Ναι μεν τα λεγόμενα ότι η Αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ ένδοξη και ένας υπέροχος πολιτισμός, πράγμα αναμφισβήτητο, αλλά δεν συμφωνεί ότι ο βυζαντινός πολιτισμός υπήρξε μια σκοτεινή περίοδος του Μεσαίωνος που τους απωθεί.  Διαμαρτύρεται εναντίον της θέσεως αυτής! Στο Βυζάντιο υπήρχε υψηλό ήθος! Σχετικά δε με τη βυζαντινή τέχνη δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ σωστή εκτίμησή της. Πιστεύει ότι ορισμένα βυζαντινά ψηφιδωτά είναι πολύ πιο υπέροχα από όλα τα αρχαία αγάλματα της κλασικής εποχής.

Η πεμπτουσία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας δια μέσου της μακραίωνης ιστορίας της είναι ότι οι Βυζαντινοί διατηρούσαν πάντοτε -αν και σε ορισμένες περιστάσεις δεν το πέτυχαν εξ ολοκλήρου- ένα πνευματικό επίπεδο υψηλής στάθμης και φρονεί ότι αυτό είναι μάλλον η πεμπτουσία, το πιο σημαντικό στοιχείο τους. Και τονίζει ότι είναι ένα ευρύ και ελεύθερο θρησκευτικό επίπεδο. Για παράδειγμα, οι βυζαντινές ιεραποστολές στην Ευρώπη ενεθάρρυναν την έκδοση ιερών κειμένων στη γλώσσα των νεοεισαχθέντων χριστιανών. Κάτι τέτοιο η Ρώμη ποτέ δεν θα το έπραττε. Αυτό είναι ένα πράγμα, ανάμεσα σε άλλα για το οποίο  πολύ θαυμάζει τους Βυζαντινούς.

Ερχόμαστε στην Τρίτη ανάρτηση “Μίλα ρωμέϊκα” του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου. Εδώ διαβάζουμε τις απόψεις λογοτεχνών και ιστορικών σχετικά με τις λέξεις ¨Ρωμηός¨ και ¨Ρωμηοσύνη ¨.

Έχουμε τον  Γερμανό Βυζαντινολόγο Κρουμπάχερ που εξηγεί ότι το όνομα Ρωμηός διατηρήθηκε σε όλους τους χρόνους της Τουρκοκρατίας μέχρι σήμερα, καθώς επίσης μετά τον εξελληνισμό του ρωμαϊκού κράτους “Ρωμαίος εσήμαινε τον ελληνόφωνο πολίτη του ρωμαϊκού κράτους και στο τέλος καθ’ ολοκληρίαν τον Έλληνα”.

Ο Βαλέτας λέγει ότι η λέξη η Ρωμηοσύνη είναι “εξαγιασμένη μέσα σε αγώνες, αίματα και μαρτύρια”, και αυτός ο όρος “εκφράζει ένα απ’ τα λαμπρότερα στάδια της μακραίωνης ιστορικής συνέχειας του ελληνισμού, που σε σύγκριση με τα προηγούμενα έχει το προνόμιο και την υπεροχή της λαογέννητης αυτοδυναμίας, που της εξασφαλίζει αντοχή, διάρκεια και αστείρευτο ανανεωτικό δυναμισμό”. “Η Ρωμιοσύνη είναι Ελληνισμός, ο Ελληνισμός όμως δεν είναι Ρωμιοσύνη”. Η Ρωμηοσύνη έχει “δική της ψυχολογία, δική της θρησκεία, δική της γλώσσα, δικό της λαογέννητο πολιτισμό, κρατώντας όσα στοιχεία της χρειαζόταν από την Αρχαιότητα και το Βυζάντιο και διασώζοντας τη συνείδηση της αρχαίας της καταγωγής”.

Ο Κωστής Παλαμάς γράφει: “Ρωμιός και Ρωμιοσύνη δεν είναι και τα δύο παρά τα νέα ονόματα του Έλληνος και του Ελληνισμού”. Η Ρωμιοσύνη, κατά τον Κωστή Παλαμά ήταν η μητέρα που ανέστησε τον νέο ελληνισμό. Και γράφει για την Ρωμιοσύνη σε σχέση με τον ελληνισμό: “ Όμως, κάποιο αγνότερο και πιο βαθύ αίσθημα γλωσσικό, κάτι τι ποιητικό και μουσικά χρωματισμένο, κάτι το φτερωτό, λεβέντικο για μας και ανάλαφρο, που νομίζω δεν τόχει ο ελληνισμός με όλη τη βαρειά του ασάλευτη μεγαλοπρέπεια”.

Ο Διονύσιος Σολωμός είδε την Ρωμηοσύνη σαν “μητέρα μεγαλόψυχη στον πόνο και την δόξα”. Και ο Κωστής Παλαμάς “τήν χαρακτηρίζει «πολύπαθη» και γεννήτρα της βασίλισσας της ελευθερωμένης δηλαδή Ελλάδας” με το στίχο του: “Κρυμένη στην πολύπαθη τη Ρωμιοσύνη/ σα να ξανοίγω τη βασίλισσα Ελλάδα”.

Η Ρωμηοσύνη ως σύνθεση ελληνικότητας και Ορθοδοξίας έχει μέσα της την οικουμενικότητα, αφού τόσο ο Ελληνισμός όσο και η Ορθοδοξία διακρίνονται από το οικουμενικό-καθολικό “πνεύμα” τους. Έτσι, το “πνεύμα” της Ρωμηοσύνης μεταφέρεται και σε άλλους πολιτισμούς, ή μάλλον καλύτερα βοηθά τους ανθρώπους, όπου γης, να αντιμετωπίζουν τα δικά τους προβλήματα με την δύναμη αυτού του “πνεύματος”.

Στην τέταρτη ανάρτηση παρουσιάζω την ενθουσιώδη ομιλία του κ. Δημητρίου ElKhoury “Διαδρομή Βηρυτού – Αθηνών”, όπου ένα Μεσογειακό κύμα, το οποίο μετέφερε τον «Μέγα Αλέξανδρο» από τη «Μακεδονία» στις χώρες της Ανατολής, για να κάνει από εκείνο το εθνοτικό και πολιτισμικό μείγμα μια μεγάλη πολιτιστική ενότητα, η οποία είναι ο Ελληνικός Πολιτισμός. Επίσης είναι ένα Μεσογειακό κύμα που μετέφερε τον Απόστολο Παύλο από την Ανατολή προς την Ελλάδα, για να φέρει το ευαγγέλιο της σωτηρίας στους φιλοσόφους της Αθήνας και τη δύναμη του σταυρού στους» διδασκάλους της σοφίας» …. Και από τότε, σχηματίστηκαν όλα τα θεμέλια της κοινής μας πολιτιστικής ταυτότητας.

Η Ελληνική Χριστιανική, ή αλλιώς η Ρωμιακή ταυτότητα» είναι εκείνος ο αετός  με τις δύο κεφαλές «η κεφαλή που βλέπει την Ανατολή κι η άλλη που βλέπει τη Δύση , με την πνευματική και την πολιτική κεφαλή… Αυτή είναι η ουσία της ελληνικής ταυτότητας και της αποστολής της. …

Αν γίνει η ταυτότητά μας μόνο Δυτική, θα πεθάνει.

Αν γίνει μόνο υλική, θα πεθάνει.

Πόση ανάγκη έχουμε σήμερα να επικεντρωθούμε σε αυτές τις δύο πτυχές της πολιτισμικής μας ταυτότητας; Αν σήμερα τεθεί σε μας το ερώτημα: Ποια είναι η ιδιότητα της Ελλάδας; Η απάντηση πρέπει να είναι άμεση, αρμονία ανατολής και δύσης, αρμονία πνευματική και υλική Αιώνιος Δικέφαλος. Αυτός είναι ο «Ελληνισμός».

Εξ αιτίας των γεγονότων στην μαρτυρική Συρία τελειώνει με τον όρκο:

Εμείς ορκιστήκαμε με τον όρκο των Σπαρτιατών εναντίων των Περσών.

 τον όρκο του ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ εναντίων των ΟΘΩΜΑΝΩΝ.

“πεθαίνουμε ελεύθεροι και δεν θα ζήσουμε σκλάβοι.

 Οι ελεύθεροι δεν φοβούνται τη σταύρωση γιατί την τρίτη ημέρα θα αναστηθούν.

Και εσείς θα λιώσετε σαν τα κεριά , και θα σκορπιστείτε σαν το σκοτάδι… Γιατί εμείς είμαστε το πνεύμα Αληθείας, το πλήρωμα της ζωής , και η χαρά της Ανάστασης.

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. Το Βυζάντιο κι εμείς   –    Sir Steven Runciman

2. Ευτυχώς υπάρχει η Ορθόδοξη Εκκλησία  –    Sir Steven Runciman

3. “Μίλα ρωμέϊκα” – Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

4. Διαδρομή Βηρυτού – Αθηνών     –   κ. Δημητρίου ElKhoury (η ομιλία και σε βίντεο)

Διαβάστε περισσότερα »

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ – 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Κρατάτε αποστάσεις ασφαλείας από συσκευές που εκπέμπουν ακτινοβολία!

Ηλιαχτιδα

Δείτε την αρχική δημοσίευση 180 επιπλέον λέξεις

ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ: Χριστιανικό χειρόγραφο του Μυστικού Δείπνου γραμμένο στα ελληνικά!

Greek National Pride

Τα αποκαλυπτήρια παλαιού χριστιανικού χειρογράφου σε πάπυρο γραμμένο στην ελληνική γλώσσα συγκλονίζει!

Δείτε την αρχική δημοσίευση 216 επιπλέον λέξεις

Η τριπλή Αοζική προσέγγιση

Greek National Pride

 Ν. Λυγερός

Η τριπλή Αοζική προσέγγιση της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου που έχουν ένα κοινό τριπλό σημείο επαφής λόγω της ΑΟΖ τους, είναι πλέον μια πραγματικότητα.

Διότι δεν μιλούμε πια μόνο και μόνο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ της Αιγύπτου και της Κύπρου του 2003.

Τώρα υπάρχει μια ενισχυμένη απόφαση από τις δύο πλευρές, η οποία εφοδιάζεται πρακτικά και από την παρουσία της Ελλάδος που διαθέτει τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου, η οποία αποτελεί και πέρασμα για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι στην Ανατολική Μεσόγειο δεν υπάρχει μόνο η συμμαχία Ελλάδα, Ισραήλ και Κύπρος αλλά και η συναίνεση της Κύπρου με το Λίβανο και τώρα η τριπλή προσέγγιση.

Αν εξετάσουμε λοιπόν όλα αυτά τα δεδομένα μπορούμε ν’ αντιληφθούμε τουλάχιστον όταν έχουμε τοποστρατηγική σκέψη ότι πρόκειται για μια ακολουθία πράξεων που δημιουργεί ένα στρατηγικό μείγμα πάνω στη ραχοκοκκαλιά της οριζόντιας διαχρονικής στρατηγικής που πολεμά, σε χρονοστρατηγικό…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 128 επιπλέον λέξεις