Ὅταν τά χείλη μου προφέρουν τ’ ὄνομά σου,
μνῆμες ξυπνοῦν ἀπό τή δόξα τήν παλιά σου.
Ἁγια Σοφιά, λίκνο ἱερό τῆς ρωμιοσύνης,
σύμβολο ἁγνό φιλοπατρίας κι ἁγιοσύνης.
Τό φῶς σου σκόρπισες λαμπρό στήν οἰκουμένη,
σ’ ὅλα τά πέρατα ἡ φήμη σου ἁπλωμένη.
Αἰῶνες, τώρα, μέ παράπονο κοιτάζεις,
τό μεγαλεῖο σου ποθεῖς κι ἀναστενάζεις.
Δείτε την αρχική δημοσίευση 185 επιπλέον λέξεις