Η συμβολή του Λέοντος του ιατροσοφιστού και του Παύλου Νίκαιας στη διαμόρφωση των ιατρικών αντιλήψεων στον βυζαντινό κόσμο – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Μαρίας Χρόνη

Δρ. Βυζαντινῆς Φιλολογίας

Ἡ βυζαντινὴ ἰατρικὴ ἀποτελεῖ τὴ σημαντικὴ γέφυρα γιὰ τὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ ἰατρικὴ στὴ λαϊκὴ ἰατρικὴ μέχρι τὸν 18ο αἰῶνα. Ἡ ἰατρικὴ στὸ Βυζάντιο πέρασε ἀπὸ διάφορες φάσεις καὶ ἐξελίχθηκε σταδιακὰ ἀπὸ τέχνη σὲ ἐπιστήμη. Ὁ Ἀλέξανδρος Τραλλιανὸς τὸν 6ο αἰῶνα εἶναι ὁ πρῶτος βυζαντινὸς ἰατρὸς ποὺ ὀνομάζει τὸν ἰατρὸ «ἐπιστήμονα»: «(…) καὶ δεῖ πανταχόθεν βοηθεῖν τὸν ἐπιστήμονα καὶ φυσικοῖς χρώμενον ἐπιστημονικῷ λόγῳ καὶ μεθόδῳ τεχνικῇ».   …

Πηγή: Η συμβολή του Λέοντος του ιατροσοφιστού και του Παύλου Νίκαιας στη διαμόρφωση των ιατρικών αντιλήψεων στον βυζαντινό κόσμο – Ενωμένη Ρωμηοσύνη