Monthly Archives: Αύγουστος 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ας διδαχθούμε από τον Δίκαιο και Πολύαθλο Ιώβ)

Αποτέλεσμα εικόνας για προσευχη

Μόλις πριν από λίγο ενημερώθηκα για δύο καινούριες περιπτώσεις αδερφών μας που έχουν την ανάγκη της προσευχής μας:

Κωνσταντίνος (πολύτεκνος): κινδυνεύει να χάσει την ακοή του από το ένα αυτί λόγω αιφνιδίου μη εξακριβωμένου αιτίου-παράγοντα. Μπορεί να προήλθε από κάποιο μικρόβιο, ή λόγω ψύξης ή λόγω έντονου άγχους (με πιθανή παρουσία κάποιου αυτοάνοσου νοσήματος). Κάνει αγωγή, αλλά οι γιατροί δεν δίνουν καλές πιθανότητες να ξαναβρεί την ακοή του, ενώ ο ίδιος το αντιμετωπίζει ψύχραιμα δεχόμενος το χειρότερο σενάριο… Ας ευχηθούμε ο Κύριος, ο οποίος πάντα λέει την τελευταία κουβέντα, να εισακούσει τις προσευχές μας (εφόσον το αίτημά μας είναι σύμφωνο με το θέλημά Του και προς το συμφέρον του αδερφού μας, το οποίο μόνον Εκείνος γνωρίζει).

Κωνσταντίνος (16 ετών): διαγνώστηκε πρόσφατα με επιθετική μορφή καρκίνου.

Όλοι μας πλέον είμαστε εξοικειωμένοι με τα συνεχή κρούσματα καρκίνου που μαθαίνουμε για τους διπλανούς μας, συγγενείς, φίλους ή απλά γνωστούς. Η είδηση, όμως, ότι ένα νέο παιδί διαγνώστηκε με επιθετική μορφή καρκίνου τους περισσότερους τουλάχιστον μας σοκάρει ή έστω μας προβληματίζει. Πολλοί, επίσης, μπορεί να κλονιστούμε ή ακόμα και να «βλασφημίσουμε» σκεπτόμενοι ότι ο Θεός είναι άδικος… Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο και πρέπει να διαβάσουμε το βιβλιό του ΙΩΒ που ανήκει στα διδακτικά-ποιητικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης (αμέσως μετά το βιβλίο των ψαλμών). Άλλωστε, δεν πρέπει να αμελούμε να μελετούμε τον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή (Καινή και Παλαιά Διαθήκη) είτε απευθείας είτε μέσω πνευματικών βιβλίων που αναλύουν ή ερμηνεύουν ορθόδοξα τα διάφορα αγιογραφικά κείμενα.

Στο κεφ. 38, στ. 4, λοιπόν, ο Θεός ρωτά τον Ιώβ (έχουν προηγηθεί κύκλοι συζητήσεων μεταξύ του Ιώβ και των φίλων του):

«πού ήσουν (Ιώβ), όταν Εγώ θεμελίωνα την Γη; Απάντησέ μου αν έχεις σύνεση

και συνεχίζει με έναν καταιγισμό ερωτημάτων που «εξαναγκάζουν» τον δίκαιο και σχεδόν άμεμπτο Ιώβ (πόσο μάλλον εμείς οι αμαρτωλοί…) να αναγνωρίσει την δύναμη και την πανσοφία του Θεού ομολογώντας στο κεφ. 40, στ. 4-5:

«Εγώ που ακούω αυτά, ενώ δεν είμαι τίποτα, για ποιο πράγμα πλέον να παραπονεθώ ελέγχοντας και κρίνοντας τον Κύριο; Ποιά απάντηση θα δώσω σε αυτές τις ερωτήσεις; Θα κλείσω το στόμα μου με το χέρι μου. Μίλησα ήδη αρκετά (εννοώντας: αρκετές ανοησίες είπα). Δεν θα συνεχίσω για δεύτερη φορά να προσθέτω (ανόητα επιχειρήματα και δικαιολογίες)«

Εγώ να προσθέσω απλά ότι «Τιμή Αγίου, μίμησις Αγίου». Ο Κύριος μας μας έδωσε το παράδειγμα και οι Άγιοι Τον ακολούθησαν (άλλοι πριν την ενσάρκωσή Του – που καλούνται δίκαιοι – και άλλοι μετά την ενσάρκωσή Του). Καλούμαστε κι εμείς να προσπαθήσουμε και με την χάρη του Θεού Πατρός, του Θεού Υιού και του Θεού Αγίου Πνεύματος να επιτύχουμε το «καθ’ ομοίωσιν». Και ποιος καλύτερος τρόπος από το να ζούμε με τον Σταυρό, δηλαδή με αγάπη προς τον Θεό (κάθετη γραμμή) και προς τον συνάνθρωπο (οριζόντια γραμμή). Και αυτά πώς αλλιώς θα τα δείξουμε αν όχι με την προσευχή; και μάλιστα την προσευχή για τους αδελφούς μας, διατηρώντας ταυτόχρονα την απόλυτη εμπιστοσύνη μας προς τον Θεό και δεχόμενοι αγόγγυστα το θέλημά Του!

Και παρακαλώ ΜΗΝ ξεχνάτε την Ευφροσύνη, την Κωνσταντία, την Αποστολία και τα υπόλοιπα αδέρφια μας:

κλικ στην ετικέτα

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ

Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ας διδαχθούμε από τον Δίκαιο και Πολύαθλο Ιώβ)

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Ο Barilla αντιστέκεται στην ομοφυλόφιλη προπαγάνδα και υπερασπίζεται την οικογένεια… – Έκτακτο Παράρτημα

Τελικά δεν υποκύπτουν όλοι οι επιχειρηματίες στα κελεύσματα της Νέας Τάξης και δεν ασπάζονται τα πρότυπα που κάποιοι θέλουν να περάσουν κυρίως στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Ένας από αυτούς είναι και ο Guido Barilla, ο μεγαλύτερος παρασκευαστής ζυμαρικών παγκοσμίως με το 50% της ιταλικής αγοράς και το 25% της αμερικανικής που σε δηλώσεις του για τους ομοφυλόφιλους ανέφερε και τα εξής σε ραδιοφωνική εκπομπή: «Δεν θα έκανα ποτέ μια διαφήμιση με μια ομοφυλοφιλική οικογένεια… αν αυτό δεν αρέσει στους ομοφυλόφιλους ας φάνε άλλη μάρκα ζυμαρικών.Για εμάς, η ιερή έννοια της οικογένειας παραμένει μια από τις θεμελιώδεις αξίες της εταιρείας». Μιλώντας στην συνέχεια για το θέμα των υιοθεσιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια δήλωσε: «Δεν έχω κανένα σεβασμό στο μέτρο της υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλοφιλικές οικογένειες επειδή αυτό αφορά ένα άτομο που δεν είναι σε θέση να επιλέξει».Η Ομάδα ομοφυλοφιλικών δικαιωμάτων Equality Italia δήλωσε ότι τα σχόλια του προέδρου της Barilla ήταν μια «προσβλητική πρόκληση» και κάλεσε για μποϊκοτάρισμα των ζυμαρικών της εταιρείας, σάλτσες και σνακ. Εμείς λέμε ότι στους σημερινούς καιρούς που οι περισσότεροι υπολογίζουν το χρήμα, το κέρδος, σε βάρος των πατροπαράδοτων αξιών, αξίζει να στηρίξουμε την συγκεκριμένη εταιρεία και ελπίζουμε στις ανάλογες θέσεις να προσχωρήσουν και Έλληνες επιχειρηματίες…

http://www.elkosmos.gr

Πηγή: Ο Barilla αντιστέκεται στην ομοφυλόφιλη προπαγάνδα και υπερασπίζεται την οικογένεια… – Έκτακτο Παράρτημα

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Ώρες και ημέρες ταραχής και αγωνίας

του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης
 Η επιστολή αυτή του Χρυσοστόμου Σμύρνης προς ιόν Οικουμενικό Πατριάρχη στάλθηκε λίγες μέρες πριν από το μαρτυρικό του τέλος. Καταγράφει την αγωνία και τις άοκνες προσπάθειες του ιεράρχου για την προστασία των χριστιανών από τα έπερχόμενα δεινά, αλλά και την ακατανόητη στάση των ελληνικών αρχών μπροστά στην βέβαιη καταστροφή.
Παναγιώτατε Δέσποτα,Διερχόμεθα ημέρας και ώρας μεγάλης ταραχής και αγωνίας. Τα μέχρι της σήμερον αήττητα αναδειχθέντα Ελληνικά όπλα φαίνεται ότι εκάμφθησαν προ των κολοσσιαίων παντοίας φύσεως πολεμικών υλικών, ιδίως πυροβολικού, αεροπλάνων και αυτοκινήτων, αλλά και ανδρών, παρασκευών και προμηθειών του εχθρού.Η μία μετά την άλλην αι πρώται οχυρωματικαί μας γραμμαί έπεσαν εις χείρας του εχθρού. Μετά τας θέσεις του Αφιόν Καρά- χισάρ, και τα επίσης στρατηγικά σημεία Τοναλού Βουνάρ εγκατελείφθησαν υπό των ημετέρων, οι οποίοι νυν μάχονται απεγνωσμένον αγώνα εν Μπανάζ.Σήμερον την μεσημβρίαν ακριβώς επεσκέφθην τον Επιτελάρχην της Στρατιάς Στρατηγόν κ. Βαλέτταν και ηρώτησα αν υπάρχουν ελπίδες βάσιμοι να αναχαιτισθή υπό του στρατού μας η εξαπολυθείσα εχθρικη επίθεσις και προέλασις.Ομολογώ δε ότι εκ των απαντήσεών του δεν έμεινα διόλου ικανοποιημένος και ευχαριστημένος· διότι και αι παρήγοροι λέξεις, ας μοι προσέθηκεν, ότι έχομεν και άλλας γραμμάς αμύνης εν Ουσάκ και εν Φιλαδέλφεια, διόλου δεν μας καθησύχασαν.Εν δε τη συσκέψει των Δύο Ανωτάτων Κοινοτικών Σωμάτων της πόλεως, ήτις έλαβε χώραν σήμερον περί το εσπέρας, παρά πάντων ωμολογήθη το λίαν κρίσιμον και σοβαρόν της καταστάσεως και μετά τας δηλώσεις έτι και διαβεβαιώσεις του Υπάτου Αρμοστού προς μεταβάσαν παρ’ αυτώ Ιδιαιτέραν Επιτροπήν, ότι τόσον αυτός όσον και ο Αρχιστράτηγος αγρυπνούσι και λαμβάνουσιν όλα τα υπό των περιστάσεων ενδεικνυόμενα μέσα και μέτρα, και πάλιν τα πνεύματα όλων είνε τεταραγμένα και εξεγηγερμένα, μετά την εις Σμύρνην μάλιστα άφιξιν των πρώτων καταφόρτων εκ δυστυχών προσφύγων εξ Ουσακίου και άλλων χωρών σιδηροδρομικών συνολκών.Οι πάντες προαισθάνονται ότι οι μέγιστοι των κινδύνων και των συμφορών επικρέμανται επι του δυστυχούς Χριστιανικού πληθυσμού, όσον του εσωτερικού, άλλο τόσον και της Σμύρνης, γνωστού όντος μάλιστα ότι και αυτοί οι αστικοί και αγροτικοί Τουρκικοί πληθυσμοί όλοι, ουδενός εξαιρουμένου, είνε ωπλισμένοι μέχρις οδόντων, χάρις εις την ακατανόητον επί τριετίαν ανοχήν και μακροθυμίαν της Υπάτης Αρμοστείας και όλων των λοιπών Στρατιωτικών και Αστυνομικών Ελληνικών Αρχών.Νικηφόρος είσοδος του Τουρκικού στρατού εις τας πόλεις του εσωτερικού και δη και εις την πρωτεύουσαν πόλιν Σμύρνην και η συνένωσις μετ’ αυτού όλων των εξωπλισμένων Τουρκικών πληθυσμών, όσοι πλήρεις ασφαλείας και ησυχίας έζων μέχρι τούδε υπό την σκέπην της Ελληνικής Διοικήσεως και την προστασίαν του Ελληνικού Στρατού, μεθ’ οίων εξάψεων λύσσης και αγρίας σφαγής θέλει σημειωθή. Είνε περιττόν να σημειώσω ενταύθα, διότι όλοι έχομεν πικροτάτην αιματηράν πείραν των αλλεπαλλήλων και συνεχών και αναπόφευκτων σφαγών, δι’ ων σημειούται πανταχού η διάβασις των Τούρκων είτε ως ηττημένων είτε ως νικητών. Δυστυχώς, όλος και ο υπαίθριος των χωρίων και ο αστικός των πόλεων Ελληνικός πληθυσμός διατελεί παντελώς άοπλος χάρις εις τα αυστηρά και όντως δρακόντεια μέτρα, άτινα κατ’ αυτού ελήφθησαν, αφ’ ου υπό της Υπάτης Αρμοστείας ουδ’ εις αυτήν την επί άλλαις χρησταίς ελπίσι ιδρυθείσαν εν Σμύρνη Ελληνικην Μικρασιατικήν Άμυναν επετράπη να αγοράση και φέρη όπλα και εξόπλιση πολιτοφύλακας προς αναπτέρωσιν του καταπεπτωκότος φρονήματος των ημετέρων και προστασίαν της ζωής των πολιτών τουλάχιστον από τας συμμορίας και τα άτακτα Τουρκικά στίφη· και θα συμβή δια τον λόγον τούτον το πρωτάκουστον φαινόμενον να παραδοθή εις την σφαγήν και τον όλεθρον ολόκληρος εκατοντάδων χιλιάδων Ελληνικός πληθυσμός, χωρίς να δυνηθή να αντιτάξη αξιόχρεων τινά υπέρ της ζωής του έστω και πρόσκαιρον ολίγων ημερών ή ωρών άμυναν, μέχρις ου τουλάχιστον παρέμβωσιν αι Ευρωπαϊκαί Δυνάμεις και σώσωσι την κατάστασιν και τούτο κατόπιν των τόσων διατυμπανισθέντων και διαλαληθέντων περί Παμμικρασιατικής Ελληνικής Οργανώσεως και Αμύνης, τα οποία χάρις εις τας ακατανοήτους και ακαταλογίστους απαγορεύσεις της Ελληνικής Διοικήσεως έμειναν γεγραμμένα μόνον εν τοις προς την Μικρασιατικην Άμυναν υπομνήμασί μου και εν ταις ακαδημαϊκαίς και πλατωνικαίς συζητήσεσι και τοίς πρακτικοίς των μελών της λεγομένης Μικρασιατικής εν Σμύρνη Αμύνης.Των πραγμάτων επί ξυρού ακμής και εν ούτω κρισίμω σημείω ευρισκομένων, όλων τα απέλπιδα όμματα στρέφονται και πάλιν προς την Μητέρα Εκκλησίαν και ικετεύομεν πάντες την Υμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα, όπως εν τη αξιοχρέω Αυτής μερίμνη προβή επειγόντως και αποτελεσματικώς εις τα κατάλληλα παρά τοις εν Κωνσταντινουπόλει Υπάτοις Αρμοσταίς προς σωτηρίαν των εις έσχατον κίνδυνον σφαγής και ολέθρου ευρισκομένων χιλιάδων Χριστιανών τέκνων Της σοβαρά μέτρα.Εφ’ ω και προσθέτως ικετεύομεν την Υμετέραν Παναγιότητα ίνα μη λείψη εγκαίρως να διαφωτίση την Χριστιανικήν συνείδησιν των πεπολιτισμένων λαών και ιδία του Κληρικού κόσμου της Ευρώπης και Αμερικής περί των επαπειλουμένων κατα των Χριστιανών της Μικρασίας μεγίστων κακών.Ημείς ενταύθα αποστέλλομεν αύριον Επιτροπάς εκ μελών των Δύο Σωμάτων υπό την προεδρίαν μου τόσον προς τον Ύπατον Αρμοστήν και τον Αρχιστράτηγον όσον και προς τους ενταύθα Γενικούς Προξένους Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Αμερικής, ίνα εφελκύσωμεν την προσοχήν των επί των μελλόντων γενέσθαι μεγίστων κακών, τα οποία ημείς μεν οι Χριστιανοί ορμεμφύτως διαισθανόμεθα ότι θα λάβωσι χώραν καθ’ όλην την Μικρασίαν εις μεγίστην και ευρυτάτην κλίμακα, οι δε ημέτεροι Αρμοστής και Αρχιστράτηγος, καθώς και οι ξένοι Πρόξενοι, δεν θέλουσι να πιστεύσωσι ότι είνε δυνατόν εν πλήρει εικοστώ αιώνι να λάβωσιν χώραν εν αυτώ τω ομφαλώ της Ευρώπης υπό τα όμματα όλου του πεπολιτισμένου Χριστιανικού κόσμου.Μόνον φοβούμεθα μήπως δεν μας επιτραπή υπό των Ελληνικών πολιτικών και στρατιωτικών του τόπου Αρχών να τηλεγραφήσωμεν και καταστήσωμεν εγκαίρως ακουστήν την φωνήν της οδύνης μας και εις τα Χριστιανικά Ανακτοβούλια και τας Κυβερνήσεις της Ευρώπης και Αμερικής.Εφ’ ω και προσθέτως ικετεύομεν την Υμετέραν Παναγιότητα ίνα μη λείψη εγκαίρως να διαφώτιση την Χριστιανικήν συνείδησιν των πεπολιτισμένων λαών και ιδία του Κληρικού κόσμου της Ευρώπης και Αμερικής περι των επαπειλουμένων κατά των Χριστιανών της Μικρασίας μεγίστων κακών.
Επί τούτοις επιφυλασσόμενος να αναφέρω τακτικώς ει τι σοβαρόν οσημέραι λαμβάνει χώραν εν τω τόπω προς πλήρη διαφώτισιν και γνώσιν της Μητρός Εκκλησίας, δράττομαι της ευκαιρίας να σημειωθώ μετ’ άκρου σεβασμού.
Εν Σμύρνη τη 19η Αύγούστου 1922
Ο Σμύρνης Χρυσόστομος
πηγή: «Το αρχείον τον εθνομάρτυρος Σμύρνης Χρυσοστόμου», έκδ. Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης
αναδημοσίευση από: Mηνιαίο Περιοδικό Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς «Πειραϊκή Εκκλησία», Έτος 18ο, Αριθμός Φύλλου 207, Σεπτέμβριος 2009

Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Ώρες και ημέρες ταραχής και αγωνίας

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Τι κρύβει η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας (Tito Colliander) | Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου

Οι Άγιοι πατέρες είναι σύμφωνοι σε αυτό το σημείο: Αυτό που πρώτα πρώτα πρέπει να έχεις πάντα στο νου σου είναι να μην εμπιστεύεσαι ποτέ και με κανένα τρόπο στον εαυτό σου. Ο αγώνας που αναλαμβάνεις τώρα είναι εξαιρετικά δύσκολος. Οι δυνάμεις σου είναι ανθρώπινες και γι’ αυτό πάρα πολύ ανεπαρκείς για να τα βγάλουν πέρα σ’ ένα τέτοιο αγώνα. Αν στηρίζεσαι μονάχα σ’ αυτές, γρήγορα θα πέσεις κάτω στη γη και δε θα έχεις όρεξη να συνεχίσεις την πάλη. Μονάχα ο Θεός μπορεί να σου δώσει την επιθυμητή νίκη.
Το να μην εμπιστευόμαστε τις δικές μας δυνάμεις, αποτελεί για πολλούς μια μεγάλη δυσκολία και ένα σοβαρό εμπόδιο απ’ την ίδια την αρχή της πνευματικής ζωής. Αυτό όμως πρέπει να το υπερνικήσουμε, γιατί διαφορετικά δεν υπάρχει καμιά προοπτική να προχωρήσουμε παραπέρα. Γιατί πώς είναι δυνατό να δεχτεί ένας άνθρωπος συμβουλές ή βοήθεια όταν νομίζει πους τα ξέρει όλα, πως είναι σε θέση να τα κατορθώνει μόνος του όλα και δε χρειάζεται γι’ αυτό καμιά υπόδειξη εκ μέρους των άλλων; Από έναν τέτοιο τοίχο αυτάρκειας δεν είναι δυνατό να περάσουν φωτεινές ακτίνες. «Ουαί οι συνετοί εν εαυτοίς και ενώπιον αυτών επιστήμονες!» φωνάζει ο προφήτης Ησαΐας (ε’ 21), και ο απόστολος Παύλος προτρέπει· «μη γίνεσθε φρόνιμοι παρ` εαυτοίς» (Ρωμ. ιβ’ 16). Ή βασιλεία των ουρανών αποκαλύπτεται στους απλούς και ταπεινούς. Σε κείνους όμως που θεωρούν τον εαυτό τους σοφό και έξυπνο «αποκρύπτεται» (Ματθ. ια’ 25).

Έχουμε λοιπόν χρέος να φροντίσουμε με επιμέλεια να απαλλαγούμε από την υπερβολική εμπιστοσύνη που έχουμε στον εαυτό μας. Είναι βέβαια τόσο βαθιά ριζωμένη μέσα μας ώστε δεν παρατηρούμε πως έχει κυριεύσει την καρδιά μας· Και όμως η αναζήτηση της ικανοποίησης του εαυτού μας και η φιλαυτία μας είναι η αίτια των δυσκολιών που συναντούμε, της ανελευθερίας μας κάτω από την πίεση των παθών, και της ανησυχίας μας.

Παρατήρησε λοιπόν προσεκτικά τον εαυτό σου και θα δεις πόσο είσαι δεμένος στα πάθη και τις επιθυμίες σου. H ελευθερία σου είναι αλυσοδεμένη και έτσι περπατάς σαν αιχμάλωτος από το πρωί ως το βράδυ. «Τώρα θα πιω». «Τώρα θα σηκωθώ». «Τώρα θα διαβάσω την εφημερίδα· Έτσι από στιγμή σε στιγμή σε τυλίγουν ολοένα πιο πολύ τα δεσμά της απασχόλησης με τον εαυτό σου. Δεν είναι ανεξήγητο λοιπόν γιατί είσαι ανικανοποίητος και γιατί παρουσιάζεσαι ανυπόμονος ή θυμώνεις με το παραμικρό μόλις παρουσιαστεί κάποιο εμπόδιο στην πορεία σου.
Παρατήρησε στα βάθη της ύπαρξης σου. Το ίδιο θέαμα θα δεις. Παρατηρείς πιο εύκολα την καχεξία σου, όταν οι άλλοι διαφωνούν μαζί σου. Έτσι αποδεικνύεται, ότι ζούμε σε κατάσταση σκλαβιάς. Κι όμως, ή Γραφή βεβαιώνει- «ου το Πνεύμα Κυρίου, εκεί ελευθερία» (Β’ Κορ. γ’ 17).
Πώς μπορεί λοιπόν να προέλθει κάτι καλό από ένα τέτοιο εγώ που περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του; Δε μας έδωσε ο Κύριος εντολή να αγαπούμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας και το Θεό πάρα πάνω απ’ όλα; Το κάνουμε όμως αυτό; Δεν κατέχει αντίθετα τη σκέψη μας κυρίως το δικό μας συμφέρον;
Όχι!! Πρέπει να αποκτήσεις την πεποίθηση πως τίποτε το καλό δεν μπορεί να προέλθει από σένα τον ίδιο. Κι αν ακόμα συμβεί να σου έρθει χωρίς δική σου προσπάθεια μια καλή σκέψη, τότε γνώριζε το, πως δεν προέρχεται από σένα τον ίδιο, αλλά προέρχεται από την πηγή κάθε αγαθού. Είναι δώρο του ζώντος Θεού. Το ίδιο συμβαίνει και με [τον καλό λογισμό]. Δεν ενεργείται μια καλή πράξη με τις δικές σου δυνάμεις, άλλα είναι δώρο της Παναγίας Τριάδας.
 
Πηγή: Του Φιλανδού Ορθόδοξου συγγαφέα Tito Colliander, «Ο δρόμος των ασκητών». Εκδ.: Ακρίτας. Μεταφρ.: Αρχιμανδρίτης π. Ευσέβιος Βίττης (xfd.gr)  


Πηγή: Τι κρύβει η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας (Tito Colliander) | Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου

Σχολιάστε

Filed under ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΕ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ-ΕΝΤΟΛΗ ΣΤΑΛΘΗΚΕ ΤΟ 1919 Ο ΚΕΜΑΛ ΑΤΑΤΟΥΡΚ ΣΤΗΝ ΣΑΜΨΟΥΝΤΑ

Greek National Pride

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Η μεγάλη προδοσία των… «συμμάχων» μας στην Μικρά Ασία.

30 Αυγούστου, επέτειος της μεγάλης τουρκικής επίθεσης στην Μικρά Ασία που έφερε την μικρασιατική καταστροφή και την σφαγή της Σμύρνης.

οι Τούρκοι δημοσίευσαν για πρώτη φορά ένα αποκαλυπτικό έγγραφο που αποδεικνύει ότι με την εντολή των Βρετανών ο Μουσταφά Κεμάλ Αταττούρκ μετέβηκε στην Σαμψούντα για να αρχίσει τον πόλεμο κατά των Ελλήνων και να διαπράξει την μεγάλη γενοκτονία των χριστιανών της Ανατολής.

Το έγγραφο αυτό το κρατούσε η κόρη του στρατηγού Kazım Karabekir, βασικού στελέχους του Κεμάλ και μετά από τόσα χρόνια έρχεται τώρα στην δημοσιότητα, για να φανεί για άλλη μια φορά ποιοι μας πρόδωσαν και καταστράφηκε ο από αιώνων ελληνισμός της Μικράς Ασίας.

Kazım Karabekir,   Κεμάλ

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Δείτε την αρχική δημοσίευση

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

«Σφαγὴ» παιδιῶν σὲ κλινικὲς φύλου – Pentapostagma.gr : Pentapostagma.gr

Ἡ εἴδηση εἶναι ἀνατριχιαστική: «Σὲ κλινικὲς φύλου ὁδηγοῦνται χιλιάδες παιδιά (σ.σ. σὲ ὅλη τὴν Εὐρώπη), ἔπειτα ἀπὸ τὴν πλύση ἐγκεφάλου ποὺ λαμβάνει χώρα στὰ σχολεῖα σὲ σχέση μὲ τὸν τρανσεξουαλισμό. Οἱ εἰδικοὶ προειδοποιοῦν πὼς ὑπάρχει ραγδαία αὔξηση, καὶ αὐτὸ ὀφείλεται στὴν προώθηση τῶν θεμάτων τρανσεξουαλισμοῦ (=μεταβλητοῦ φύλου) μὲ τὴ μορφή σεμιναρίων στὰ σχολεῖα. Ὅπως τονίζεται, τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔχει προκαλέσει ἀναστάτωση στὸ μυαλὸ τῶν παιδιῶν, τὰ ὁποῖα ἀναρωτιοῦνται γιὰ τὴ φυλετικὴ ταυτότητά τους, ἡ ὁποία σύμφωνα μὲ τὴ νέα ἰδεολογικὴ τάση δὲν θεωρεῖται ἡ βιολογική».

Ἡ εἴδηση ἀναφέρει πὼς μόνο στὴν Ἀγγλία τὸ περασμένο ἔτος 165 παιδιὰ ἡλικίας κάτω τῶν 10 ἐτῶν ὁδηγήθηκαν στὴν Ὑπηρεσία Ἐξέλιξης Φυλετικῆς Ταυτότητας (GIDS) (σ.σ. πρόκειται γιὰ εἰδικὴ κλινικὴ φύλου), ἐνῶ τὸ 2012-13 ἦταν 36. Συνολικὰ ὁ ἀριθμὸς τῶν παιδιῶν ἡλικίας 3-18 ἐτῶν ποὺ ἐπισκέφθηκαν τὴν ἐν λόγῳ κλινικὴ λόγῳ νοητικῆς ἀναστάτωσης μετὰ τὰ σχετικὰ σχολικὰ μαθήματα ἔφθασε τὰ 2.016 παιδιά.
Πολὺ χαρακτηριστικὰ εἶναι τὰ ὅσα ἀναφέρει ὁ Chris McGovern, πρώην σύμβουλος τοῦ Βρετανικοῦ Ὑπουργείου Παιδείας: «Ἔχει γίνει πιὰ βιομηχανία. Ἄνθρωποι κάνουν καριέρα ἀναγκάζοντας τὰ παιδιὰ νὰ ἀναρω­τιοῦνται γιὰ τὸ φύλο τους, σὲ μιὰ ἡλικία ποὺ κανονικὰ πρέπει νὰ ἀφεθοῦν νὰ εἶναι καὶ νὰ νιώθουν παιδιά. Ὅταν οἱ δάσκαλοι ἐγείρουν αὐτὰ τὰ θέματα, τὰ παιδιὰ ἐνδέχεται νὰ ὑποστοῦν νοητικὴ σύγχυση, νὰ εἶναι δυσ­τυχισμένα καὶ τελικὰ νὰ ἀποκτοῦν ψυχικὰ τραύματα. Τὰ σχολεῖα βρίσκονται κάτω ἀπὸ τρομακτικὴ πίεση, προκειμένου νὰ δεχθοῦν τὴν “πολιτικὰ ὀρθὴ ἀτζέντα” τοῦ τρανσεξουαλισμοῦ». (Πηγή: tideon.org ἀπὸ ἔρευνα τῆς Camilla Turner στὴ «The Telegraph» 8-7-2017).

«Τρομακτικὴ πίεση»! Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ δυνάστης, ὁ στυγνὸς ἐγκληματίας, ποὺ προβαίνει σ᾿ αὐτὴν τὴν ἄδηλη τρομοκρατία σὲ ὅλο τὸν κόσμο; Καὶ ποιὰ σχέδια ὑπηρετεῖ; Δὲν εἶναι δύσκολη ἡ ἀπάντηση. Τὰ σχέδια εἶναι τῆς «Νέας Τάξης Πραγμάτων», τὰ ὁποῖα προωθοῦνται ἀπὸ πανίσχυρα οἰκονομικὰ κέντρα ποὺ ἀσκοῦν τεράστιες πιέσεις στὶς ἐθνικὲς κυβερνήσεις τῶν λαῶν. Εἶναι τὰ ἴδια κέντρα ποὺ παράλληλα προωθοῦν σὲ παγ­κόσμιο ἐπίπεδο τὴ διάλυση τῆς οἰκογένειας, τὴν πανθρησκεία, τὴν ἐπιμειξία τῶν λαῶν καὶ τὴν κατάργηση τῶν ἐθνικῶν συνόρων.

Σὲ ὅλα τὰ παραπάνω δὲν θὰ πρέπει νὰ ἀντισταθοῦμε δυναμικά; Νὰ μὴν ἐπιτρέψουμε στοὺς διεθνεῖς ἐκμαυλιστὲς νὰ διαφθείρουν τὶς ψυχὲς καὶ τὰ σώματα τῶν παιδιῶν μας. Νὰ μὴν ἀφήσουμε νὰ περάσει ἡ διδασκαλία αὐτὴ στὰ σχολεῖα. Θὰ ἀφήσουμε νὰ ὁδηγήσουν τὰ παιδιά μας σὲ σφαγή;
Πηγή: (Περιοδικό «Ὁ Σωτήρ»), Ὁ Σωτήρ

Πηγή: «Σφαγὴ» παιδιῶν σὲ κλινικὲς φύλου – Pentapostagma.gr : Pentapostagma.gr

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Προσοχή, κίνδυνος: Πλούτος εν όψει!

ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ

Είναι πλέον γεγονός πως στην -ακήρυχτη- ελλαδική ΑΟΖ υπάρχουν μεγάλα έως και τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα, τα οποία ήδη γιγάντιες πολυεθνικές διεκδικούν να εξορύξουν.

Πέραν του ότι είναι κραυγαλέα υπόλογες οι  ελλαδικές κυβερνήσεις, διότι χρονοκαθυστέρησαν, ειδικά αφότου η πατρίδα μας ενεπλάκη στην γενοκτόνα παγίδα των μνημονίων, με ενοχότερη όλων αυτήν του ΓΑΠ που με περισσό θράσος από κοινού με τον αμετροεπή Θ. Πάγκαλο λοιδορούσαν καθαυτή την ύπαρξη κοιτασμάτων, προκύπτουν τώρα σοβαρότατα και επείγοντα, πολιτικά και οικονομικά προβλήματα:

  1. Με τι όρους και ποιο φορολογικό καθεστώς θα παραχωρούνται οι εκμεταλλεύσεις των κοιτασμάτων;
  2. Πώς θα αλληλεπιδράσουν στην άμεση ανακούφιση από την οικονομική ασφυξία που υφίσταται η κοινωνία μας ένεκα των μνημονίων, πώς δε θα σπαταληθούν σε ρουσφέτια και λεηλασίες;
  3. Θα τιτλοποιηθούν, πότε και με ποιούς όρους, ώστε να υπάρξει άμεση εισφορά ρευστότητας στην Οικονομία μας;
  4. Πώς θα ενταχθούν και στηρίξουν την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας μας;
  5. Πώς θα αξιοποιηθούν πολιτικά-γεωπολιτικά ώστε να αναταχθεί και…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 128 επιπλέον λέξεις

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Ἐν Κωνσταντινουπόλει – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Γιώργου Γυπάκη

Εφτασε ὁ καιρός. Βρέθηκα στὰ μονοπάτια τοῦ Γένους. Περνάω μέσα ἀπὸ καστροπύλες καὶ ὀφικιάλιους μὲ χρυσὲς πανοπλίες καὶ εἰσέρχομαι στὴν καρδιὰ τοῦ Ρωμαίικου, τὸ Μεγάλο Κάστρο τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἡ Μέση Ὁδὸς καταστόλιστη ἁπλώνεται πέρα ὡς πέρα μὲ ὄμορφα καταστήματα καὶ ἀνθοστόλιστες πλατεῖες μὲ χαρούμενα πρόσωπα, εὐλογημένους ἀνθρώπους, ποὺ σὲ ὅ,τι καὶ ἂν κάνουν δὲν παραλείπουν νὰ σιγοψιθυρίζουν τὴν Εὐχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με…». Ρωμηοί ποὺ ἔχουν αἰώνιο σύντροφο καὶ συνοδοιπόρο τὸν Κύριο καὶ Θεό. Οἱ σημαῖες καὶ τὰ λάβαρα τοῦ Γένους σὲ ὅλο τὸ μῆκος τῆς Μέσης Ὁδοῦ κυματίζουν τὸν Σταυρὸ μὲ τὰ τέσσερα βήτα, τὸ Χριστόγραμμα καὶ τὸ δικέφαλο τῆς Ρωμηοσύνης. Ἀρχαῖα ἡρωικά μνημεῖα δοξασμένων Αὐτοκρατόρων καί ἡρώων, ἐπικὲς ἁψίδες, μεγαλοπρεπεῖς στῆλες καὶ ἀρχαῖα κειμήλια τοῦ Γένους ἐμψυχώνουν καὶ ἐμπνέουν τὴ Ρωμηοσύνη γιὰ νέους ἀγῶνες καὶ νέα ἡρωικὰ ἔπη. Πανέμορφοι Βυζαντινοὶ ναοί, Ἱερὰ δημόσια εἰκονοστάσια, Ἱερὰ Ἁγιάσματα καὶ Ἱερὲς Μονές, θυμίζουν τὸ ποιοὶ εἴμαστε καὶ τί ἀποστολὴ ἔχουμε στὴν Οἰκουμένη.

Κοιτάζω στὸ βάθος τοῦ δρόμου καὶ σκέφτομαι ποῦ καταλήγει ἡ μεγάλη μαρμαρόστρωτη αὐτὴ ὁδὸς καὶ ἀνατριχιάζω ἀπὸ δέος, καθὼς φέρνω στὸν νοῦ μου τὴν Ἁγιὰ Σοφιά. Ἡ γλυκειὰ μελωδία ἀπὸ καμπάνες καὶ σήμαντρα κάπου στὰ βόρεια, πίσω ἀπὸ τὰ μνημειακὰ κτίρια τῆς Μέσης ὁδοῦ, μὲ σπρώχνει νὰ κατευθυνθῶ πρὸς τὰ ἐκεῖ. Στρίβοντας σὲ ἕναν κάθετο λιθόστρωτο δρόμο κατευθύνομαι βόρεια καὶ, ἀφήνοντας τὴ Μέση, συναντῶ ἀλσύλλια καὶ ἀριστουργηματικὲς κρῆνες, ἀλλὰ καὶ ἀγάλματα τῆς ἀρχαίας ἐποχῆς.

Ὁ μικρὸς λόφος ποὺ διακρίνω στὸ βάθος εἶναι ἀναμφισβήτητα ὁ τέταρτος τῆς ἑπτάλοφης, αὐτὸς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ὁ μυρωμένος ἀέρας ἀπὸ Πολίτικο θυμίαμα καὶ ἡ κατανυκτικὴ ὑμνολογία στὸ βάθος τοῦ λιθόστρωτου μὲ ὁδηγοῦν στὸν μεγάλο Βυζαντινὸ ναό. Δίπλα μου οἱ ἁψιδωτὲς πύλες τῶν ἀρχοντικῶν μὲ τὰ Ρωμαίικα οἰκόσημα, οἱ ἀναμμένοι δαυλοί, τὰ ὄμορφα παρτέρια καὶ τὰ φωτισμένα παράθυρα μὲ τὸ ζεστὸ σπιτικὸ φῶς μοῦ θυμίζουν ὅτι βρίσκομαι στὴν παλιά μας γειτονιά. Προχωράω σταθερά, καθὼς τὸ λιθόστρωτο ἀνηφορίζει, καὶ περνάω μέσα ἀπὸ ἁψίδες καὶ δημόσια εἰκονοστάσια, καὶ ὁλοένα πλησιάζω στὴν κορφὴ τοῦ λόφου. Πέρα δυτικά, στὴ θρακικὴ πεδιάδα, ὁ κατακόκκινος ἥλιος ποὺ δύει λάμπει πορφύρα καὶ χρυσό. «Μέγας εἶσαι, Κύριε, καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου!…», φωνάζω μὲ ἐνθουσιασμὸ νοερά. Πλησιάζω.

Τὸ λιθόστρωτο ἀνοίγει καὶ τὰ λάβαρα μὲ τοὺς δικέφαλους ἀετοὺς, ποὺ βλέπω νὰ ἀνεμίζουν περήφανα πίσω ἀπὸ τὰ τελευταῖα ἀρχοντικά τοῦ δρόμου, φανερώνουν ὅτι ἔφτασα. Τελευταία στροφὴ πρὶν τὴν κορφὴ τοῦ λόφου, ἡ θέα τοῦ μεγάλου ναοῦ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων μοῦ κόβει τὴν ἀνάσα. Πάνω στοὺς πέντε τρούλους τοῦ μεγάλου ναοῦ ὁ Σταυρὸς ὁ Πανάγιος κυρίαρχος στοὺς αἰθέρες τῆς Βασιλευούσης. «Ἀπόστολοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν», ψιθυρίζω μὲ δέος καὶ κάνω τὸν σταυρό μου. Ἡ μελωδία τῶν ὕμνων ἀπὸ τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ναοῦ μὲ συνεπαίρνει. «Ὡς δωδεκάπυρσος, λυχνία ἔλαμψαν, οἱ Δωδεκάριθμοι, Χριστοῦ Ἀπόστολοι, Πέτρος καὶ Παῦλος σὺν Λουκᾷ, Ἀνδρέας καὶ Ἰωάννης, Βαρθολομαῖος Φίλιππος, σὺν Ματθαίῳ καὶ Σίμωνι, Μάρκος καὶ Ἰάκωβος, καὶ Θωμᾶς ὁ μακάριος, καὶ ηὔγασαν τοὺς πίστει βοῶντας χαίρετε Λόγου οἱ αὐτόπται».

Ἕνα χρυσὸ φῶς κεριῶν καὶ πολυελαίων, ποὺ ἀντανακλάει στὰ χρυσὰ ψηφιδωτὰ καὶ στὰ πολύχρωμα μάρμαρα, ξεχύνεται ἀπὸ τὰ μεγάλα παράθυρα φέρνοντάς με σὲ ἄλλες ἐποχές. Πρὶν εἰσέλθω στὴν κοινὴ χαρά, κοιτάζω ὁλόγυρα τοῦ λόφου τὴν πανοραμικὴ θέα. Ἡ Πόλη τῶν Πόλεων, ἁπλώνεται μὲ μεγαλοπρέπεια καὶ γαλήνη ἀπὸ τὸν Κεράτιο ὡς τὸν Βόσπορο καὶ τὴ θάλασσα τοῦ Μαρμαρᾶ, ἀλλὰ καὶ τὴ Θρακικὴ πεδιάδα. «Ἡ δοξασμένη πρωτεύουσα τῆς Οἰκουμένης, τὸ λίκνο τῆς Χριστιανικῆς Αὐτοκρατορίας!», συλλογίζομαι, καὶ καθὼς τὸ βλέμμα μου χαϊδεύει τοὺς ἀμέτρητους καστρόπυργους, τὰ ψηλὰ καμπαναριά, τὰ παλάτια καὶ τοὺς περικαλλεῖς ναούς, καταλήγει ἐκεῖ ποὺ καταλήγουν ὅλοι οἱ δρόμοι, ἐκεῖ ποὺ καταλήγει καὶ συγκλίνει καὶ ἡ ἴδια ἡ Κωνσταντινούπολη.

Στὴν Ἁγιὰ Σοφιά, στὸν ἐπίγειο οὐρανό, ποὺ σὰν κορόνα τῆς Πόλης λάμπει ὡς τὰ πέρατα τῆς Οἰκουμένης τὴ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν!

Πηγή: Ἐν Κωνσταντινουπόλει – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Σχολιάστε

Filed under ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ

Κόκκινος Ουρανός: ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Πήραν 5χρονο κορίτσι από τους χριστιανούς γονείς του και το έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια μουσουλμάνων

Μια αρρωστημένη υπόθεση έχει προκύψει στο Tower Hamlets του Λονδίνου με ένα μικρό κορίτσι ηλικίας μόλις 5 που αναγκάζεται να ζήσει σε ανάδοχη οικογένεια μουσουλμάνων οι οποίοι της αφαίρεσαν το χριστιανικό σταυρό της και απαίτησαν να μαθαίνει αραβικά. Οι γυναίκα φορά νικάμπ και μπούρκα.

Το Tower Hamlets έχει το υψηλότερο ποσοστό μουσουλμάνων στην Αγγλία που ξεπερνούν σε αριθμό τους χριστιανούς και έχει περισσότερα από 40 τζαμιά και ισλαμικά κέντρα.

Σε ένα άρθρο που αναφέρουν οι The Times, το κορίτσι ήταν προφανώς τόσο ανήσυχο μετά την εμπειρία αυτή που φώναξε και παρακίνησε τις αρχές να μην την πάνε πάλι πίσω καθώς το άτομο που ορίστηκε  να την φροντίζει δεν μιλάει αγγλικά.

Στο κορίτσι επίσης απαγορεύτηκε να τρώει μπέικον και είπε πρόσφατα στη μητέρα της ότι «τα Χριστούγεννα και το Πάσχα είναι ηλίθια» και «οι Ευρωπαίες γυναίκες είναι ηλίθιες και αλκοολικές».

Ένας φίλος της οικογένειας είπε ότι: «Πρόκειται για ένα 5χρονο λευκό κορίτσι. Γεννήθηκε στη χώρα αυτή, μιλάει αγγλικά ως την πρώτη της γλώσσα, αγαπά το ποδόσφαιρο, κατέχει βρετανικό διαβατήριο και βαφτίστηκε σε εκκλησία.

«Έχει ήδη υποστεί το τεράστιο τραύμα του βίαιου διαχωρισμού από την οικογένειά της. Χρειάζεται περιβάλλον στο οποίο θα νιώθει ασφαλές και αγαπημένο. Αντ ‘αυτού, είναι παγιδευμένο σε έναν κόσμο όπου τα πάντα τα αισθάνεται ξένα και άγνωστα. Αυτό είναι πολύ τρομακτικό για ένα μικρό παιδί».

Αυτή η τρομακτική κατάσταση εκθέτει τη συνολική αποτυχία της πολυπολιτισμικότητας. Το να βρίσκεται μια μικρή αγγλίδα σε ένα περιβάλλον όπου διδάσκονται οι σκληροπυρηνικές αξίες των Μουσουλμάνων και με φροντιστές που δεν μιλούν μάλιστα τη γλώσσα είναι ένα συγκλονιστικό κατηγορητήριο όχι μόνο για το σύστημα φροντίδας αλλά για την πλήρη έλλειψη «ένταξης» σε περιοχές όπως το Tower Hamlets.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / πηγή

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός: ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Πήραν 5χρονο κορίτσι από τους χριστιανούς γονείς του και το έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια μουσουλμάνων

Σχολιάστε

Filed under ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΕΛΛΑΔΑ + ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ: θαύμα Παναγίας βαρνάκοβα

Γυναῖκα μου, ἔστειλες τήν Παναγία στό σπίτι μας!

Σωτήρης Κ. από Αγρίνιο, πατέρας τριών παιδιών. Ήλθε κρατώντας μια λαμπάδα σαν τον κορμό μικρού δένδρου! Ήταν πλημμυρισμένος χαρά κι ευγνωμοσύνη. Μαζί του είχε έλθει και η ευσεβής γυναίκα του.

Πριν μερικές εβδομάδες ,πιστοί από το Αγρίνιο με τον π. Θεόκλητο είχαν έρθει στην Βαρνάκοβα, για να προσκυνήσουν και να κάνουν και Θεία Λειτουργία. Μαζί τους είχε έλθει και η σύζυγος του κυρίου Σωτήρη, κατά προτροπή του ιδίου.
– Ήμουν άρρωστος από πολύ καιρό και οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν τί έχω. Έφθασα στο σημείο να μην έχω κουράγιο να οδηγήσω το αυτοκίνητο, να πάω να ψωνίσω για τα παιδιά μου, διηγήθηκε πολύ συγκινημένος την ημέρα που ήλθε και πρόσθεσε:
Εγώ έστειλα την γυναίκα μου στην Παναγιά, για να προσευχηθεί και να βοηθηθώ, γιατί κόντευα ν’ απελπιστώ. Καθώς λοιπόν ήμουν ξαπλωμένος με πόνους και στα κακά μου χάλια, κατά τις εννέα το πρωί, ένοιωσα ξαφνικά μια αλαφράδα και μαζί χαρά! Αμέσως κατάλαβα! Η Παναγία έστειλε τη Χάρι Της. Έκανα τον Σταυρό μου και δοκίμασα να σηκωθώ. Το κατάφερα χωρίς πόνους. Ένοιωθα δύναμη και ευεξία. Ντύθηκα, πλύθηκα, χτενίστηκα και περίμενα τη γυναίκα μου γεμάτος συγκίνησι και χαρά.
Ήρθε κατά το μεσημέρι. Όταν με είδε σηκωμένο και υγιή, άρχισε να κλαίει από ευγνωμοσύνη προς τον Θεό.
Την άλλη μέρα πήγα στην αγορά του Αγρινίου και αγόρασα την πιο μεγάλη λαμπάδα. Με κοιτούσαν καλά καλά. Εμένα όμως δεν με ένοιαζε τίποτε. Ήθελα να ανέβω, αν ήταν δυνατό, κάπου ψηλά και να φωνάξω τις ευχαριστίες μου στον Θεό και στην Παναγιά. Να τ’ ακούσουν όλοι οι άνθρωποι για να πιστέψουν!

Από το βιβλίο: «ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (και η Παράκλησή Της)» ΙΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ-ΚΟΙΝΟΒ. ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ 2005

Πηγή: ΕΛΛΑΔΑ + ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ: θαύμα Παναγίας βαρνάκοβα

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Ο Άγιος με την θαυμαστή αφθαρσία – Άγιος Αλέξανδρος του Σβίρ

Ο Άγιος με την θαυμαστή αφθαρσία – Λείψανο 500 ετών
Η  Εκκλησία εορτάζει την μνήμη του δύο φορές. Την ημέρα της Κοιμήσεώς του (30 Αυγούστου) και την ημέρα της επισήμου Διακηρύξεως της Αγιότητάς του & της ανακομιδής του Ιερού Λειψάνου του (17 Απριλίου)
Ο Άγιος Αλέξανδρος του Σβίρ γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1448 στα μέρη του Νόβγκοροντ, σε μια οικογένεια ευλαβών χριστιανών. Ήταν το τρίτο παιδί του Στέφανου & της Βασάϊ. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Αμώς. Ήταν πράος, υπάκουος, νηστευτής και όταν έφτασε στην κατάλληλη ηλικία οι γονείς του  …

Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Ο Άγιος με την θαυμαστή αφθαρσία – Άγιος Αλέξανδρος του Σβίρ

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Η θαυμαστή εμφάνιση της Αγίας Τριάδος στον Ρώσο άγιο Αλέξανδρο του Σβιρ

Σημεία Καιρών

Άγιος Αλέξανδρος του Σβίρ (1448—30 Αυγούστου 1533)

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.123 επιπλέον λέξεις

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Μαθήματα ζωής από ένα ευλογημένο παιδί-ήρωα | Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου

Ο Μάριος Νάσιος γεννήθηκε της Υπαπαντής, (2 Φεβρουαρίου 1987, ημέρα Κυριακή). Σε ηλικία 5 ετών άρχισε να παρουσιάζει δυσκολία κατά την βάδιση, αστάθεια, κουραζόταν εύκολα, και είχε δυσκολία για να ανέβει σκάλες ή να σηκωθεί από κάτω. Σε ηλικία 7 ετών ετέθη η διάγνωση: Μυϊκή δυστροφία τύπου Duchenne.
Είναι μια σπάνια αρρώστια κληρονομική, που εμφανίζεται στα αγόρια, έχει εξελικτική πορεία και οι ασθενείς στο τέλος ακινητοποιούνται και, λόγω αδυναμίας των μυών της αναπνοής, παθαίνουν αναπνευστική ανεπάρκεια.
Ο Μάριος πέρασε από αυτά τα στάδια, όμως ήταν ένα παιδί χαρισματικό. Αριστούχος μαθητής μέχρι το Λύκειο που πρόλαβε να πάει (17 χρόνων πέθανε).
Από την ηλικία των 8 ετών ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι. Με αυτό έκανε παρέλαση, ως σημαιοφόρος, κρατώντας την σημαία, με καμάρι.
Είχε πηγαίο χαμόγελο, σοφία κατά Θεόν, το αίσθημα της ευγνωμοσύνης και ήταν όλο μ΄ ένα ευχαριστώ προς τον καθένα: στην μητέρα του που τον φρόντιζε, στους συμμαθητές, στους δασκάλους, στον πνευματικό του πατέρα Γερβάσιο.
Έλεγε: «Είμαι πολύ καλά. Δεν μου λείπει τίποτα. Αισθάνομαι πλήρης. Είμαι μια χαρά έτσι. Νιώθω να αγαπάω όλο τον κόσμο. Για να μη με κάνει καλά ο Θεός, κάτι ξέρει, ίσως έτσι είναι καλύτερα. Ευχαριστώ το Θεό, που μου έδωσε μυαλό και μπορώ να επικοινωνώ με τους ανθρώπους. Που μπορώ να διαβάζω. Που μπορώ να καταλάβω τα πάντα. Εάν δεν είχα μυαλό, τι να έκανα τα χέρια; Ο παράλυτος, που έχει το μυαλό του και κάνει υπομονή, είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος του κόσμου… Μαμά ο Θεός μας αγαπάει. Είναι για το καλό της ψυχής μας, και αν δεν μας δίνει την υγεία μας, μας λύνει, όμως, άλλα προβλήματα».
Λόγω προσβολής και του καρδιακού μυός άρχισε να παρουσιάζει και ταχυσφυγμία. Με 128 σφυγμούς κάθε μέρα ξεκινούσε για το σχολείο. Μέσα στις δυσκολίες έλεγε: «Άλλα παιδιά, άρρωστα σαν έμενα, αναγκάζονται να σταματήσουν το σχολείο, γιατί δεν υπάρχουν προσβάσεις. Πόσα δώρα έχω εγώ!».
Οι συμμαθητές του, οι δάσκαλοι, πάντα θυμούνται το πρόσωπό του, που έλαμπε από χαρά. Βοηθούσε με τις συμβουλές και την γνώμη του πολλούς φίλους του, δίνοντας μαθήματα αξιοπρέπειας και σεμνότητος. Είχε απόθεμα ψυχής, θάρρους, δύναμης. Δεν έδειχνε να ενοχλείται από την αναπηρία του.
Ήταν αυθόρμητος, με πηγαίο χιούμορ και έκανε τους άλλους να γελάνε, να χαίρονται. Είχε διάκριση και αγάπη και έλεγε στην μητέρα του: «Συγνώμη μαμά που σε κουράζω. Συγνώμη μανούλα που σε ταλαιπωρώ. Τα πόδια σου είναι και δικά μου πόδια. Είμαστε δύο άνθρωποι και έχουμε μόνο δύο πόδια. Τα δικά σου. Και αυτά χειρουργημένα. Τα μεσημέρια εγώ θα διαβάζω τα μαθήματα μου. Εσύ να πηγαίνεις να ξεκουράζεσαι. Και όπως εσύ με προσέχεις το βράδυ, εγώ θα σε προσέχω το μεσημέρι!».
Κάθε Κυριακή κοινωνούσε, με λαχτάρα και πόθο. Ήταν ετοιμόλογος.Κάποτε τον ρώτησαν, σε ποιά ομάδα ανήκεις; Και είπε· «Στού Παραδείσου» και συνέχισε: «Ποιά ομάδα μπορεί να συγκριθεί με την ομάδα του Παραδείσου;»
Ο πόνος εξευγενίζει τον άνθρωπο
Όταν το 1995, που πέρασε ο Μάριος από Υγειονομική Επιτροπή και τότε η Ασφάλεια του δεν έδινε επίδομα σ΄ αυτούς που υπέφεραν από μυασθένεια, η μητέρα του στεναχωρέθηκε και ο μικρός Μάριος της είπε:
– Μαμά, δεν αξίζει να στεναχωριέσαι γι’ αυτή τη ζωή. Εμείς για την άλλη ζωή πρέπει να στεναχωριόμαστε. Δεν θέλω να στεναχωριέσαι και να κλαις. Όπως ο Θεούλης τρέφει τα πουλάκια, έτσι και εμάς θα μας θρέψει. Έτσι και εμάς θα μας φροντίσει. Ναι, στ΄ αλήθεια!
Άλλοτε που η μητέρα του κ. Μαρία τον ρώτησε, εάν επιθυμούσε να καλέσουν μία ομάδα μορφωμένων ανθρώπων, που κάνουν συντροφιά σε παιδιά, όπως αυτόν, για να τα χαροποιήσουν, εκείνος απάντησε:
– Όχι, μαμά. Δεν έχω ανάγκη από τέτοια παρέα εγώ. Έχω εσένα. Έχω τα βιβλία μου… Με βγάζεις έξω και βλέπω τα χωράφια. Την εκκλησία της Μεταμόρφωσης. Τα λουλούδια που φύτεψες στην αυλή μας. Βλέπω τους συμμαθητές μου που πηγαίνουν στο φροντιστήριο. Που παίζουν. Τι άλλο να θέλω; Δεν έχω ανάγκη από παρέα. Είμαι πάρα, μα πάρα πολύ καλά έτσι. Θέλω να το καταλάβεις αυτό καλά. Είμαι πάρα πολύ καλά. Δεν μου λείπει τίποτε.
Κάποια μέρα, μία κοινωνική Λειτουργός, εκτιμώντας την ψυχική δύναμη του Μάριου, πρότεινε να οργανώσουν μία συνάντηση παιδιών με παρόμοια προβλήματα, στην οποία θα εξηγούσε με ποιόν τρόπο ξεπερνάει ο ίδιος το πρόβλημά του και είναι πάντα χαρούμενος.
– Όχι, απάντησε ο Μάριος.
Αν δεν πιστεύσουν στο Θεό, όσες ώρες και αν τους μιλάω με αποδείξεις, δεν θα μπορέσουν να ξεπεράσουν την αρρώστια τους και τα άλλα προβλήματά τους.Ο διδακτός Θεού Μάριος έλεγε:
«Εγώ δεν είμαι τίποτα. Και άλλωστε οι άνθρωποι δεν πρέπει να χαίρονται πολύ, αλλά και ούτε να θλίβονται πολύ. Να έχουμε σεμνότητα…
«Με το Θεούλη θα τα βάλουμε; Αφού θέλει ο Θεός να βρέξει, ας βρέξει. Ζάχαρη άλλωστε είμαστε;»
«Μανούλα, μας αγαπάει ο Θεός. Νοιάζεται για μας. Μας δίνει βέβαια δυσκολίες, αλλά και μας βοηθά. Και δύναμή μας δίνει να τα ξεπεράσουμε. Δεν βλέπεις πόσο ενδιαφέρεται για μας; Φροντίζει για τα πουλάκια και δεν θα τον νοιάζει για μας; Να! Άνθρωποι πολλοί, άγνωστοι πριν σε μας, τώρα μας περιβάλλουν με αγάπη».
«Ο ήλιος της αγάπης, εάν φώτιζε τον κόσμο, θα ήταν πάρα πολύ ωραίος και καλύτερος. Γιατί ο ήλιος της αγάπης είναι ο ίδιος ο Χριστός». (Αυτή η πρόταση γράφτηκε σε έκθεση του Μάριου όταν ήταν μαθητής της Δ΄ Δημοτικού).
«Τί κρίμα. Δεν πρέπει να ζητούν εκδίκηση οι συγγενείς. Αντίθετα, να προσεύχονται για την ανάπαυση της ψυχής του δικού τους ανθρώπου, αλλά και για την ψυχή του φονιά. Ο Θεός είναι ο μόνος Κριτής».
Δεν μπορώ να καταλάβω, πως δεν πηγαίνουν στην Εκκλησία…
Σκέψεις για την προσευχή
Η προσευχή είναι το μοναδικό μέσο επικοινωνίας των ανθρώπων με το Θεό. Το να προσευχόμαστε (χωρίς απόσπαση) μας βοηθάει να αφήνουμε τις γήϊνες διαστάσεις και να ανεβαίνουμε ψηλά στον ουρανό, όπου υπάρχει η επουράνια βασιλεία του Θεού. Μας ενισχύει ψυχικά, για το δύσκολο αγώνα στο δρόμο της βασιλείας του Θεού και για τα γήινα προβλήματα, που απασχολούν εμάς και την οικογένεια μας.
Ο Θεός εισακούει όλες τις προσευχές που κάνουμε, αν και δεν ανταποκρίνεται πάντα σε αυτό που του ζητάμε. Δεν πρέπει να τον παρεξηγούμε, γιατί έχει και Αυτός το σχέδιο του για τη σωτηρία των ανθρώπων. Ξέρει πως, που και πότε θα ανταποκριθεί στις παρακλήσεις μας, έτσι ώστε να μας βγουν σε καλό. Αν ανταποκρινόταν αμέσως, ίσως να μας έβγαιναν σε κακό και γι΄ αυτό δεν ανταποκρίνεται.
Η προσευχή πρέπει να βγαίνει μέσα από την καρδιά μας και όχι μόνο από το μυαλό μας. Να γίνεται με θέρμη και με συγκίνηση και όχι με ψυχρότητα, όπως κάνουμε συνήθως. Ακόμη, η προσευχή πρέπει να γίνεται σε ήσυχο χώρο και όχι σε χώρο φασαρίας, γιατί ο θόρυβος σε αποσπάει συνέχεια και δεν μπορείς να προσευχηθείς ήρεμα.
Καλό θα ήταν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο να προσεύχονται σήμερα που ο κόσμος μας έχει χάσει κάθε επαφή με το Θεό, κι όχι μόνο να ζητούμε, αλλά και να τον ευχαριστούμε και να τον δοξολογούμε.
ΜΑΡΙΟΣ ΝΑΣΙΟΣ
Στις 5 Αύγουστου 2003 έπαθε πνευμονικό οίδημα. Νοσηλεύτηκε στην εντατική του Νοσοκομείου, όπου η συμπεριφορά του, παρ΄ όλη την κρισιμότητα της καρδίας του με 145 σφυγμούς, προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Τους ευχαριστούσε συνεχώς όλους, δίχως να παραπονεθεί για κάτι. Μάλιστα, θεώρησε το σοβαρό αυτό επεισόδιο της υγείας του, ευκαιρία γνωριμίας και άλλων ανθρώπων.
Τρεις μήνες αργότερα, έκανε το πρώτο επεισόδιο καρδιακής ανακοπής. Στις 25 Νοεμβρίου 2003 κοιμήθηκε.
Την ήμερα της κηδείας, ενώ είχαν προγραμματίσει να γίνει η εκφορά με το ειδικό αυτοκίνητο, η νεκροφόρα ξαφνικά, σταμάτησε. Αδύνατο να προχωρήσει, παρ΄ όλο που καμιά βλάβη δεν εντοπίστηκε. Ανεξήγητο! Ήθελαν οι συμμαθητές του να μεταφέρουν με τα δικά τους χέρια τον Μάριο, και τελικά εισακούστηκαν. Θεωρήθηκε το περιστατικό σημαδιακό. Και έγινε η συγκινητική εκφορά του Μάριου με τα χέρια των συμμαθητών του.
Στο κοιμητήριο κατά την νεκρώσιμη ακολουθία, έψαλλαν το Χριστός Ανέστη!
Οι τελειόφοιτοι μαθητές του Λυκείου, στο ενθύμιο αποφοίτησης εκείνης της χρονιάς, έβαλαν πάνω – πάνω, ξεχωριστό, υπερτονισμένο, το όνομα ΜΑΡΙΟΣ.
«Μεγάλη τιμή και χαρά που σε γνωρίσαμε εδώ σ’ αύτη τη γη Μάριε. Μεγαλύτερη τιμή και ευτυχία να συναντηθούμε και στην άλλη ζωή, την αιώνια».
Πηγή: Από το βιβλίο «ΜΑΡΙΟΣ, ο λαβωμένος σημαιοφόρος της χαράς» της Αικατερίνης Ματενόγλου, έκδοση «Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ» Θεσσαλονίκη 2007). ΜΑΡΙΟΣ: «Ο Λαβωμένος Σημαιοφόρος Της Χαράς» (Με Την Ασθένεια Μυϊκή Δυστροφία), Σελ.66-74, Γίνονται Θαύματα Σήμερα; – Φωτεινά Υποδείγματα Αρετής, Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη, Συκιές Θεσσαλονίκη diakonima.gr


Πηγή: Μαθήματα ζωής από ένα ευλογημένο παιδί-ήρωα | Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου

Σχολιάστε

Filed under ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Σχολάζουσες Γαίες: Να ξαναζωντανέψουμε την ύπαιθρο με χιλιάδες θέσεις εργασίας στην πρωτογενή παραγωγή – Έκτακτο Παράρτημα

Η μετεμφυλιακή ιστορία της Ελλάδας, είναι ιστορία εγκατάλειψης της υπαίθρου και της παραγωγικής μας κληρονομιάς.
Ο πληθυσμός των πόλεων με περισσότερους από 50.000 κατοίκους ξεπερνά πλέον τα 5,5 εκατομμύρια.

Τα δύο τρίτα της χώρα μας εγκαταλείφθηκαν.

Η πληθυσμιακή όμως εγκατάλειψη είναι μόνο η μία πλευρά.

Χειρότερη κατά την γνώμη μου, είναι η εγκατάλειψη της παραγωγικής κληρονομιάς: Από την δεκαετία του 50, με μία άνευ προηγουμένου πολιτισμική προπαγάνδα, οι έννοιες «τσοπάνος», «αγρότης», «βλάχος», «χωριάτης», ταυτίστηκαν με την αγραμματοσύνη και την οπισθοδρόμηση.   …

Πηγή: Σχολάζουσες Γαίες: Να ξαναζωντανέψουμε την ύπαιθρο με χιλιάδες θέσεις εργασίας στην πρωτογενή παραγωγή – Έκτακτο Παράρτημα

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

«Θύματα, πρόσφυγες, διασωθέντες, ορφανά, βιασμένες της Γενοκτονίας……..»

ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ

 Θ. Μαλκίδης
Η αριθμητική της Γενοκτονίας : Θύματα, βιασμένες, ορφανά, πρόσφυγες, διασωθέντες….
Ο πρόξενος των ΗΠΑ στην Σμύρνη Τζωρτζ Χόρτον, καταγράφοντας την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, τονίζει, μεταξύ των άλλων, πως «δεν έλειπε τίποτε σχετικά με την θηριωδία, την ακολασία, την σκληρότητα και όλη την μανία του ανθρώπινου πάθους». Με την δημιουργία του κινήματος των Νεοτούρκων και στην συνέχεια των Κεμαλικών, εμφανίσθηκε και εδραιώθηκε η εθνικιστική ιδεολογία. Με την κατάκτηση της εξουσίας, εκδηλώθηκε η θέληση να εξαφανισθούν οι αυτόχθονες πληθυσμοί. Οι Έλληνες, μαζί με τους Αρμένιους και τους Ασσύριους, ήταν οι κεντρικοί στόχοι.
 
Το ζήτημα του αριθμού των Ελλήνων που ζούσε στο Οθωμανικό κράτος αποτελεί μείζον πρόβλημα για πολλούς ερευνητές, ενώ αμφισβητείται από πολλούς τουρκικούς μηχανισμούς διαστρέβλωσης της αλήθειας και από συνεργαζόμενους με αυτούς ξένους.
Τα στοιχεία τα οποία διαθέτουμε είναι η απογραφή που πραγματοποίησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο την περίοδο 1910-1912 σε συνεργασία με τα ελληνικά προξενεία και…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 401 επιπλέον λέξεις

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Ἀβάπτιστος φαρμακοποιός: «Τί μέ κωλύει νά μέ βαπτίσετε; Νερό ἔχετε, βάλτε μιά κολυμβήθρα, πέστε τά γράμματα!» – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Γέρων Ἰάκωβος Τσαλίκης

Ήρθε ένας φαρμακοποιός Νικόλαος, με την γυναίκα του. Μου είπε η γυναίκα του: «Δεν έχουμε παιδιά, αλλά ο άντρας μου δίνει φάρμακα χωρίς να παίρνη λεφτά. Του λέω ότι θα κλείση το φαρμακείο μας. «Ευλογεί ο Θεός», μου λέει. Μόνο, π. Ιάκωβε, που δεν βαφτίστηκε».
Του είπα ότι πρέπει οπωσδήποτε να βαφτιστή, το λέει το Ευαγγέλιο: «Πορευθέντες εις πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς…», αλλοιώς δεν έχουμε ζωήν αιώνιον. Και μου λέει:
– Τι με κωλύει να με βαπτίσετε; Νερό έχετε, βάλτε μια κολυμβήθρα, πέστε τα γράμματα!
Τον έστειλα με έναν ευλαβή γνωστό μου στον Δεσπότη της περιοχής του, για να τον αναθέση σε κάποιον Ιεροκήρυκα, πατέρα της Εκκλησίας, να τον κατηχήση και μετά, αν θέλη ο άνθρωπος να βαπτιστή, να τον βαπτίσωμε.
Πήγαν στον Δεσπότη, τον έστειλε σε έναν Ιεροκήρυκα και μετά από λίγο καιρό μου έστειλε ο Δεσπότης ένα έγγραφο, με την άδειά του να τον βαπτίσουμε.
Ήταν της Πεντηκοστής που θα τον βαπτίζαμε. Κατά την διάρκεια της ακολουθίας ήρθε ένα παιδάκι 10 ετών και μου λέει ότι ο Νικόλαος έφυγε. Άφησε την γυναίκα του στο Μοναστήρι που ήταν και είχε φτάσει ήδη στον Αγιόκαμπο.
(Αμέσως προσευχήθηκα): «Παναγία μου! Εγώ χάρηκα που θα βαπτιστή και θα γίνη Χριστιανός. Παναγία μου! βάλε το χέρι σου. Σκέπασέ τον με την σκέπη σου την αγία, το άγιό σου μαφόριο και γύρισέ τον πίσω. Άγιέ μου Δαυΐδ! εμείς κάναμε τόσα για τον άνθρωπο αυτόν…».
Ξαφνικά, σε ένα τέταρτο, τον βλέπω στο Ιερό μέσα, βάζει μια μετάνοια:
– Σε ζητώ συγγνώμη, πάτερ μου. Σηκώνει το στιχάρι και φιλάει τα πόδια μου…
– Τι κάνεις τώρα και με φιλάς τα πόδια και θα σκανδαλιστούν και οι άλλοι!
– Σας ζητώ συγγνώμη που έφυγα. Με πείραξε ο διάβολος. Μου έλεγε: «Θα σε βάλουν κάτω από τον πολυέλεο, θα σε ξεντύσουν, θα σε βλέπη ο κόσμος. Τριακόσια άτομα θα σε βλέπουν γυμνό!».
– Ποιος, παιδί μου, σου είπε ότι θα σε βλέπωμε γυμνό;
– Ο διάβολος!… Αφού πήγα στον Αγιόκαμπο, βλέπω μια σκοτεινιά μπροστά μου, ένα εμπόδιο και λέω: «Θεέ μου! Δεν υπάρχει κανένας παπάς, δεν υπάρχει καμμιά εκκλησία να μπω μέσα να βοηθήση να πάω πίσω στον όσιο Δαυΐδ; Έστω και ένας κοσμικός να μου πη να γυρίσω! Πού βρίσκομαι!…». Ξαφνικά, ακούω μια φωνή να μου λέη: «Νικόλαε, γύρισε σύντομα στον Όσιο Δαυΐδ, να πας να βαπτιστής». Βλέπω μια σκια σαν καλόγερο. (Σκέφθηκα): «Πώς να πάω να αντικρύσω τον π. Ιάκωβο μετά από αυτό που έκανα;». (Τελικά επέστρεψα).
Τον καθησύχασα και του είπα ότι δεν θα τον βαφτίσουμε στην μεγάλη εκκλησία και ούτε θα είναι τελείως γυμνός. Έτσι και έγινε και ήμασταν τρεις ιερείς, η γυναίκα του και ο νουνός, στο εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους.
Μετά την βάπτιση ευωδίαζε το εκκλησάκι για 15 μέρες. Ο άνθρωπος συνεχίζει να κάνη τις ελεημοσύνες του, αλλά τώρα μεταλαμβάνει και είναι μέσα στην Εκκλησία.
Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη»

Πηγή: Ἀβάπτιστος φαρμακοποιός: «Τί μέ κωλύει νά μέ βαπτίσετε; Νερό ἔχετε, βάλτε μιά κολυμβήθρα, πέστε τά γράμματα!» – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Σχολιάστε

Filed under ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: Σκοτώνουν τους πρώτους για να τους σκοτώσουν όλους!

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Ακόμη και στις πιο σκοτεινές εποχές της παγκόσμιας Ιστορίας κάποιοι άνθρωποι ξεχώριζαν και πρώτοι έδιναν τη μάχη κατά του σκοταδισμού, της εκμετάλλευσης, του ανθρώπινου πόνου. Γίνονταν ατρόμητοι πολεμιστές, μεγάλοι διανοητές, σπουδαίοι επιστήμονες, σημαντικοί αθλητές και, βέβαια, πολιτικοί ταγοί. Στις πιο μεγάλες μάχες του ελληνισμού, στους απελευθερωτικούς αγώνες, στους αγώνες κατά της ξένης Κατοχής, ακόμη και στις πιο μαύρες μέρες των αλλεπάλληλων εθνικών διχασμών, πάλι κάποιοι ξεχώριζαν και έμπαιναν μπροστά στους συλλογικούς αγώνες. Οι μπροστάρηδες αυτοί προέρχονταν από τα λαϊκά στρώματα, από τις  …

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: Σκοτώνουν τους πρώτους για να τους σκοτώσουν όλους!

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Κόκκινος Ουρανός: Rod Dreher: Πώς να παραμείνεις Χριστιανός σε έναν μετα-χριστιανικό κόσμο

Ο Αμερικάνος Rod Dreher, είναι πατέρας τριών παιδιών, αφοσιωμένος Χριστιανός και γνωστός συγγραφέας και δημοσιογράφος (The American Conservative). Γεννήθηκε στο Baton Rouge της Λουισιάνα, μέσα σε οικογένεια Μεθοδιστών, μεταστράφηκε στον καθολικισμό το 1992, και από το 2006 έχει γίνει Χριστιανός Ορθόδοξος.

Οι εκδόσεις Artège μόλις δημοσίευσαν στην γαλλική γλώσσα το τελευταίο του δοκίμιο με τίτλο “Le Pari Bénédictin – Comment être chrétien dans un monde qui ne l’est plus” (αγγλικός τίτλος: «The Benedict Option: A Strategy for Christians in a Post-Christian Nation», ελληνικά: “Η επιλογή του Βενέδικτου: Μια στρατηγική για τους χριστιανούς σε ένα μεταχριστιανικό έθνος”), όπου δείχνει πώς οι Χριστιανοί όλων των πεποιθήσεων θα πρέπει να αντέξουν στις δοκιμασίες της νεωτερικότητας, πώς να ζουν την πίστη τους σε έναν εκκοσμικευμένο κόσμο που γίνεται όλο και πιο εχθρικός προς το Ευαγγέλιο.


Κάνοντας αναφορά στις ρίζες της κρίσης των δυτικών κοινωνιών μας: νομιναλισμός, Αναγέννηση, Μεταρρύθμιση, επαναστάσεις (γαλλική, βιομηχανική και σεξουαλική), ο συγγραφέας σημειώνει ότι δεν πρέπει να αναμένουμε κάποιο θεόσταλτο πρόσωπο που θα μας σώσει από αυτή την πολιτιστική παρακμή. Από την αρχή, οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν μια πραγματικότητα που πολλοί αρνούνται να δουν:

«Ο Ιησούς Χριστός υποσχέθηκε ότι οι πύλες του Άδη δεν μπορούν να ισχύσουν κατά της  Εκκλησίας Του, αλλά δεν υποσχέθηκε ότι δεν θα ισχύσουν κατά της Δύσης».

Η αυτοκτονία του πολιτισμού μας διεξάγεται μπροστά στα μάτια μας και η λογική μας υπαγορεύει ότι αυτό που γίνεται είναι ό,τι έγινε στη Βόρεια Αφρική κατά τη διάρκεια της μουσουλμανικής κατάκτησης, όπου εκατοντάδες επισκοπές καταστράφηκαν, οι Χριστιανοί κατήντησαν υποτελείς (dhimmis) στους μουσουλμάνους.
Μπροστά σε αυτή την αναπόφευκτη καταστροφή, ο Rod Dreher υπενθυμίζει το παράδειγμα του Αγίου Βενέδικτου της Nursia, πατέρα της Δύσης, (ο Όσιος Βενέδικτος εκ Νουρσίας, τιμάται και από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 14 Μαρτίου), ο οποίος (επηρεασμένος από το κοινοβιακό πρότυπο του Οσίου Παχωμίου) ίδρυσε το τάγμα των Βενδικτίνων μοναχών και γενικότερα τη δυτική μοναστική παράδοση μετά την αναχώρησή του από μια ξεπεσμένη Ρώμη του 6ου αιώνα, μια εξέλιξη που επέτρεψε την εκκλησία να επιβιώσει από την βάρβαρη και η σκοτεινή εποχή που ακολούθησε η πτώση της Ρώμης. Αντιμέτωποι με τον κατακλυσμό της νεωτερικότητας οι Χριστιανοί καλούνται, λέει ο Dreher, να αφήσουν τους αντικατοπτρισμούς της πολιτικής και να ξεκινήσουν αυτή την «Βενεδίκτειο εναλλακτική», οικοδομώντας επάνω στις αξίες της κοινότητας, της σταθερότητας και της συντροφικότητας, έχοντας παράλληλα μια στοχαστική στάση για τα δρώμενα των ημερών.

Ως ένα ασφαλές νησί μέσα στον ανήσυχο ωκεανό της νεωτερικότητας, όπου θα υπάρχει ιερότητα και σταθερότητα. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν επίγειο παράδεισο, αλλά να βρούμε έναν τρόπο για να παραμείνουμε ισχυροί στην πίστη μας σε μια εποχή που αυτή δοκιμάζεται».

Καθώς οι χριστιανοί στην Δύση βιώνουν μια μεγάλη πνευματική ανομβρία, ο Dreher υποστηρίζει ότι εκείνοι που είναι σοβαροί με την πίστη τους θα πρέπει να προχωρήσουν σε μία είδους «εξορία μένοντας στη θέση τους» (κάτι σαν αναχωρητές μέσα στις πόλεις) και να δεσμευτούν ότι θα ενισχύσουν τις οικογένειές τους, τις εκκλησίες και τα χριστιανικά σχολεία, σχηματίζοντας μια ζωντανή αντι-κουλτούρα που θα διατηρήσει τον Χριστιανισμό παρά την αυξανόμενη παλίρροια της εκκοσμίκευσης.

«Θα πρέπει (οι χριστιανοί) να αναγνωρίσουν την αλήθεια ότι η πολιτική δεν θα τους σώσει. Αντί να προσπαθούν να μπαλώσουν την καθεστηκυία τάξη, να αναγνωρίσουν ότι η η δική τους βασιλεία δεν είναι αυτού του κόσμου».

Παίρνοντας ένα συγκεκριμένο παράδειγμα αντιφρονούντος σοβιετικού τυραννικού καθεστώτως, όπως αυτό του Vaclav Havel (πρώην προέδρου της Τσεχικής Δημοκρατίας με ενεργό ρόλο στην Άνοιξη της Πράγας το 1968), ο ίδιος αποκαλεί την προσπάθεια αυτή ως μια «αντι-πολιτική πολιτική».

«Η καλύτερη αντίσταση στον ολοκληρωτισμό είναι απλά αυτή που πηγάζει από την ψυχή μας, από την κατάσταση που ζούμε, από την γη μας, από την την ανθρωπότητα σήμερα», είχε πει ο Βάτσλαβ Χάβελ.

Και πως μπορούν να συμμετάσχουν οι χριστιανοί σε μια αντι-πολιτική πολιτική; Ο Rod Dreher συστήνει:

Κόψτε κάθε δεσμό με την κυρίαρχη κουλτούρα. Απενεργοποιήστε την τηλεόρασή σας. Απαλλαγείτε από το smartphone σας. Διαβάστε βιβλία. Παίξτε. Ασχοληθείτε με τη μουσική. Δειπνήστε με τους γείτονές σας. Δημιουργήστε μια ομάδα στην ενορία σας. Ανοίξτε χριστιανικά σχολεία ή βοηθήστε τα ήδη υπάρχοντα. Ασχοληθείτε με την κηπουρική, φυτέψτε έναν λαχανόκηπο και πάρτε μέρος στις τοπικές αγορές. Διδάξτε μουσική στα παιδιά και βοηθήστε τα να φτιάξουν μια μπάντα. Λάβετε μέρος σε ομάδες εθελοντών πυροσβεστών.

Δεν λέω να σταματήσετε να ψηφίζετε ή να συμμετάσχετε στην πολιτική, αλλά να καταλάβετε ότι αυτό δεν είναι αρκετό. Εδώ και είκοσι χρόνια, το κίνημα υπέρ της ζωής (κατά των αμβλώσεων) είχε κατανοήσει ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ήταν αδύνατο να καταστείλει το «δικαίωμα στην άμβλωση». Επέλεξε μια μεγαλύτερη στρατηγική. Ενώ συνεχίζει τον ακτιβισμό του για τους φορείς χάραξης πολιτικής, δημιούργησε τοπικά κέντρα – καταφύγια για έγκυες γυναίκες που προβληματίζονται για το αν θα κάνουν άμβλωση. Αυτά τα κέντρα γίνονται γρήγορα απαραίτητα για την πρόοδο του σκοπού και έχουν σώσει αμέτρητες ζωές. Πρόκειται για ένα μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουμε».


Γράφει ο Rod Dreher σε άρθρο του στο American Conservative :

Όταν μιλάω για το The Benedict Option, οι άνθρωποι συχνά μου ζητούν να τους εξηγήσω γιατί βλέπω τόσο σκοτεινό το μέλλον των πιστών ορθόδοξων (δηλαδή παραδοσιακών) χριστιανών στη Δύση. Η ιδέα του διωγμού τους φαίνεται υπερβολική και παρανοϊκή. Τους λέω ότι και εγώ θεωρώ ότι οι διώξεις είναι κάπως δύσκολο να γίνουν, τουλάχιστον, στο άμεσο μέλλον, αλλά όπως παραθέτω στο βιβλίο μου τα λόγια του τότε ηγούμενου της μονής Norcia, οι ορθόδοξοι Χριστιανοί που δεν κάνουν κάτι σαν το Benedict Option δεν πρόκειται να τα βγάλουν πέρα με αυτά που έρχονται. Ίσως εννοούσε διώξεις, ίσως μιλούσε για μια κατάσταση παρόμοια με το καθεστώς στο οποίο αναγκάστηκαν να ζήσουν οι χριστιανοί (οι λεγόμενοι Dhimmi) στις υπό μουσουλμανική κατάκτηση χώρες, με καταστολή των δικαιωμάτων τους και περιορισμό της πίστης τους αποκλειστικά σε «εσωτερική υπόθεση» (μπορείς να είσαι χριστιανός, αλλά «να το κρατάς μέσα σου»). Αλλά το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο: η ευρεία απώλεια της χριστιανικής πίστης. Ένας αναγνώστης μου έγραψε ότι «διατηρεί την χριστιανική του ταυτότητα αθόρυβη μεταξύ των συνομηλίκων του, ακριβώς για λόγους της κοινωνικής ντροπής και της ‘αίρεσης’ που αυτή που υποδηλώνει».

Εάν εσείς, η οικογένειά σας και η εκκλησία σας δεν προετοιμάζεστε για να αντισταθείτε σε αυτό, θα σας πατήσει ο οδοστρωτήρας του μετα-χριστιανικού μέλλοντος. Δεν έχετε πολύ καιρό για να αποφασίσετε.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή (και εδώ)

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός: Rod Dreher: Πώς να παραμείνεις Χριστιανός σε έναν μετα-χριστιανικό κόσμο

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Σε παρακαλώ Γέροντα, προσευχήσου για μένα

Σε μια μικρή συνάθροιση με λαϊκούς, ένας ευλαβής νέος ζήτησε  στον Γέροντα Αρσένιο τον Σπηλαιώτη να προσευχηθεί για εκείνον.
– Παππού, σε παρακαλώ να εύχεσαι και για μένα.
– Πώς σε λένε;
– Με λένε Ανδρέα.
– Εγώ να εύχομαι για τον Ανδρέα, αλλά για να πιάσει η δική μου προσευχή πρέπει να ενδιαφέρεται και να εύχεται και ο Ανδρέας για τον εαυτόν του. Ο Άγιος  …

Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Σε παρακαλώ Γέροντα, προσευχήσου για μένα

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Τα πετρέλαια της Βενεζουέλας στο στόχαστρο της νέας τάξης πραγμάτων – Έκτακτο Παράρτημα

Moon of Alabama (ΗΠΑ)

Πριν από ένα μήνα προειδοποιήσαμε για τον επερχόμενο πόλεμο στη Βενεζουέλα . Ένας τέτοιος πόλεμος θα μπορούσε να ανατινάξει πολλά έθνη της περιοχής .
Η αμερικανική εκπαιδευμένη και χρηματοδοτούμενη αντιπολίτευση προσπάθησε να δημιουργήσει βίαιο χάος στους δρόμους αλλά δεν κατάφερε να τραβήξει την πλειοψηφία του Λαού. Τη μόνη υποστήριξη που έχει στη χώρα είναι από τους πλουσιότερους αστούς στις μεγάλες πόλεις που περιφρονούν το κυβερνητικό πρόγραμμα κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι εργαζόμενοι και οι αγρότες είναι καλύτερα στο πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής, πρώτα του Hugo Chavez και  …

Πηγή: Τα πετρέλαια της Βενεζουέλας στο στόχαστρο της νέας τάξης πραγμάτων – Έκτακτο Παράρτημα

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Γέροντας Παρθένιος: «Στην Ελλάδα σήμερα διδάσκουν θρησκειολογία, δηλαδή μύθους, παραμύθους»

Σημεία Καιρών

Αποτέλεσμα εικόνας για γεροντας παρθενιοςΔὲ μποροῦμε νὰ ἀπαντήσουμε σὲ ὅλα τὰ ἐρωτήματα βέβαια, ἀλλὰ θὰ σᾶς πῶ ἕνα παράδειγμα, πνευματικὸ παράδειγμα. Ἦρθε στὸ μοναστήρι, στὸν Ἅγιο Παῦλο, ἕνας νέος, ἦταν 28 ἐτῶν, ὁ ὁποῖος ἦταν τελειόφοιτος θεολογίας καὶ μοῦ λέει: «Γέροντα, μπορῶ νὰ ἐξομολογηθῶ;»

Δείτε την αρχική δημοσίευση 583 επιπλέον λέξεις

Σχολιάστε

Filed under Uncategorized

Σύλλογος Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών: Οι Αλεβίτες του Έβρου έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια τον Τούρκο πρόξενο!

Το «θαύμα» λοιπόν στον Έβρο έγινεΠάνω που λες πως όλα τα σκιάζει η φοβέρα του Τούρκου Πρόξενου, εμφανίζεται μια ομάδα «μουσουλμάνων», Ελλήνων πολιτών, που δείχνουν πως απλά “δεν μασάνε”.Αναφερόμαστε στην τέλεση…

Πηγή: Σύλλογος Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών: Οι Αλεβίτες του Έβρου έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια τον Τούρκο πρόξενο!

1 σχόλιο

Filed under Uncategorized