Ένας οπιομανής μάρτυρας του Χριστού | Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου

Πηγή: pentapostagma.grΟ Μάρκος Ji Tianxiang υπήρξε ένας αξιοσέβαστος χριστιανός, που μεγάλωσε σε μια χριστιανική οικογένεια στην Κίνα του 19ου αιώνα. Ήταν ηγέτης της χριστιανικής κοινότητας, ένας καλός γιατρός που υπηρετούσε τους φτωχούς δωρεάν. Δυστυχώς όμως κάποια στιγμή αρρώστησε με πολλούς πόνους στο στομάχι, τους οποίους διαπίστωσε ότι μπορούσε να ανακουφίσει μόνο με όπιο. Λόγω της ιδιότητάς του, είχε πρόσβαση στο φάρμακο, το οποίο βέβαια εκείνη την εποχή δεν ήταν μία απαγορευμένη ουσία. Σύντομα όμως ο Τζι εθίστηκε στο φάρμακο, με τρόπο ντροπιαστικό και σκανδαλώδη για τη μικρή κοινότητά του.

Καθώς η εικόνα του επιδεινωνόταν ενώ παρέμενε πιστό μέλος της χριστιανικής κοινότητας, ο Τζι αγωνίστηκε να ξεπεράσει τον εθισμό του μέσα από το μυστήριο της εξομολόγησης. Δυστυχώς, όμως η κατάστασή του δεν παρουσίαζε καμιά βελτίωση. Σε μια προσπάθεια να τον συγκλονίσει και να επιτύχει κάποιο αποτέλεσμα, ο πνευματικός του του επέβαλε μετά από λίγα χρόνια το επιτίμιο της απαγόρευσης στην προσέλευση στα εκκλησιαστικά μυστήρια.

Αυτό υπήρξε ένα βαρύ πλήγμα για τον πιστό Τζι. Αποξενώθηκε έτσι από τους δικούς του, μιας και η υπόληψή του καταρρακώθηκε Μετά από μια περίοδο πειρασμού και έντονης δοκιμασίας, μέσα στη θερμή προσευχή του συνειδητοποίησε ότι ο Χριστός εξακολουθούσε να τον αγαπά, παρά την αδυναμία της σαρκός του. Πίστεψε μέσα του ότι ο Χριστός σταυρώθηκε και γι’ αυτόν επίσης, ανεξάρτητα από το πάθος από το οποίο δεν μπορούσε να απαλλαχτεί. Κι αυτό του έδωσε κουράγιο να παραμείνει στερεός στην πίστη του για τουλάχιστον 30 χρόνια! Για 30 χρόνια έμενε εκτός εκκλησιαστικής κοινωνίας, προσευχόμενος ωστόσο συστηματικά να μπορέσει να νικήσει το πάθος του, να παραμείνει στο δρόμο του Κυρίου και να του δοθεί η ευκαιρία να αποδείξει την αγάπη του στο Θεό. Και κάποια στιγμή προέκυψε αυτή η ευκαιρία.

Μεταξύ 1899-1901, το εθνικιστικό κίνημα των «Πυγμάχων» (Μπόξερς) στράφηκε εναντίον των αλλοδαπών και των χριστιανών που ζούσαν στην Κίνα. Η οικογένειά του (έξι εγγόνια, ο γιος του και δύο κόρες του) με δεκάδες άλλους χριστιανούς οδηγήθηκαν στη φυλακή. Ο Μάρκος Τζι αντιμετώπισε τη δοκιμασία με πλήρη καρτερία. Καθώς τους μετέφεραν στον τόπο του μαρτυρίου και άρχισε να προδιαγράφεται το μαρτυρικό τους τέλος, ένας εγγονός του τον ρώτησε με φόβο: «Παππού, που πηγαίνουμε;». «Πηγαίνουμε στο σπίτι, στο αληθινό μας σπίτι», ήταν η απάντηση του ήρεμου γέροντα.

Και στο δεσμωτήριο πάντως, η αντιμετώπιση που συνάντησε δεν άλλαξε ιδιαίτερα: οι ομόπιστοί του, ακόμη και οι συγγενείς του, τον είχαν απομονωμένο. Πίστευαν ότι εξαιτίας του εθισμού του και της έλλειψης του οπίου, θα «έσπαζε» και θα ήταν ο πρώτος που θα αρνούνταν τον Κύριο και θα έριχνε το ηθικό των υπολοίπων…

Οι θείες βουλές όμως είναι διαφορετικές: ενώ ο Τζι δεν ήταν ποτέ μέχρι τότε σε θέση να νικήσει τον εθισμό του, τελικά η επιμονή του συνοδεύτηκε με τη θεία χάρη. Κανένας κίνδυνος δεν μπόρεσε να τον κλονίσει, κανένα βασανιστήριο δεν τον έκανε να τρέμει. Άντεξε πλήρως καθώς ήταν αποφασισμένος να ακολουθήσει τον Κύριο που δεν τον είχε εγκαταλείψει ποτέ.

Ο Τζι παρακάλεσε τους δεσμώτες του να τον σκοτώσουν τελευταίο Ήθελε να συμπαρασταθεί στους δικούς του, την ώρα του μαρτυρίου τους. Η επιθυμία του έγινε σεβαστή και τους κατευόδωσε όλους, εμψυχώνοντάς τους. Στο τέλος, οδηγήθηκε κι εκείνος στο θάνατο, ψέλνοντας ύμνους της Παναγίας.

Η κοινότητα στην οποία ανήκε, παρόλο που του στέρησε τα μυστήρια για τρεις δεκαετίες, τον κατέταξε τελικά στους αγίους της και τον όρισε ως προστάτη των ναρκομανών.

Δρ. Πέτρος Παναγιωτόπουλος, Υπεύθυνος Περιεχομένου Πεμπτουσίας

Πηγή: Ένας οπιομανής μάρτυρας του Χριστού | Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Ευαγγελική Περικοπή Κυριακής Β΄ Λουκά

Η εντολή της αγάπης

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ϛ´ 31 – 36

31 καὶ καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως.

32 καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι.

33 καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι.

34 καὶ ἐὰν δανείζητε παρ’ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσι τὰ ἴσα.

35 πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς.

36 Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί.

Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα 

31 Και όπως θέλετε να κάνουν και να συμπεριφέρωνται απέναντι σας οι άνθρωποι, έτσι και σεις να πράττετε και να συμπεριφέρεσθε προς αυτούς.

32 Εάν αγαπάτε μόνον αυτούς που σας αγαπούν, ποία χάρις του Θεού και αμοιβή σας αξίζει; Διότι και οι αμαρτωλοί αγαπούν εκείνους που τους αγαπούν.

33 Και εάν κάνετε το καλόν εις εκείνους μόνον που σας ευεργετούν, ποία ανταμοιβή εκ μέρους του Θεού σας ανήκει; Διότι και οι αμαρτωλοί το ίδιον κάμνουν.

34 Και εάν δανείζετε εις εκείνους, από τους οποίους περιμένετε να πάρετε πίσω τα δανεικά, ποία ευμένεια και ανταπόδοσις από τον Θεόν σας αρμόζει; Διότι και οι αμαρτωλοί δανείζουν τους αμαρτωλούς, δια να λάβουν από αυτούς ομοίας εξυπηρετήσεις εις την ανάγκην των.

35 Αλλά σεις να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να ευεργετήτε και να δανείζετε, χωρίς να αποβλέπετε εις καμμίαν ανταπόδοσιν και θα είναι ο μισθός σας πολύς και θα είσθε εις την βασιλείαν των ουρανών παιδιά του Υψίστου, διότι και αυτός είναι αγαθός και ευεργετικός και προς αυτούς ακόμη τους αχαρίστους και πονηρούς.

36 Γινεσθε λοιπόν εύσπλαχνοι στους γύρω σας ανθρώπους, όπως και ο Πατήρ σας είναι πολυεύσπλαγχνος προς όλους.

http://www.saint.gr

Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Ευαγγελική Περικοπή Κυριακής Β΄ Λουκά

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Ὀκτωβρίου 2017

Κυρ. ιζ΄ ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ς΄ 16-ζ΄ 1)

 

Αδελφοί, ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­τοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. διὸ ­ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, ­λέγει Κύριος, καὶ ­ἀκαθάρτου μὴ ­ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς ­πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, ­λέγει ­Κύριος παν­το­κράτωρ. Ταύτας οὖν ­ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ­ἀγαπητοί, ­καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς ­μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ­­­­ἐπιτε­­λοῦν­τες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

1. Προσοχὴ στὴν ἐκκοσμίκευση

Στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ ὁ ­ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνεται στοὺς Κορινθίους καὶ τοὺς ἐφιστᾶ τὴν προσοχὴ στὶς σχέσεις τους μὲ τοὺς εἰδωλολάτρες, γιὰ νὰ μὴν ἐπηρεαστοῦν ἀρνητικὰ ἀπὸ τὴ συχνὴ ἐπικοινωνία μαζί τους. Γι̕ αὐτὸ τοὺς θυμίζει τὸν λόγο τῆς Γραφῆς: «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε»· βγεῖτε καὶ φύγετε μακριὰ ἀπὸ τοὺς ἀπίστους καὶ ξεχωριστεῖτε ἀπ’ αὐτούς, λέει ὁ Κύριος, καὶ μὴν ἀγ­γί­ζετε τίποτε ἀκάθαρτο. Τὴν παραγγελία τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου δὲν πρέπει νὰ τὴν ἐκλάβουμε τοπικὰ ἀλλὰ τροπικά. Ὁ Κύριος, ὅταν προσευχήθηκε στὸν οὐράνιο Πατέρα Του γιὰ τοὺς μαθητές Του, δὲν ζήτησε νὰ τοὺς βγάλει ἔξω ἀπὸ τὸν κόσμο, ἀλλὰ νὰ τοὺς διαφυλάξει ἀνεπηρέαστους ἀπὸ τὸ κακό. Εἶπε: «οὐκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ̕ ἵνα τηρήσῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ» (Ἰω. ιζ΄ [17] 15). Ὁ Θεὸς δὲν μᾶς ζητᾶ νὰ φύγουμε ἀπὸ τὸν κόσμο, ἀλλὰ νὰ διαχωρίσουμε τὴ στάση μας ἀπ’ αὐτὸν καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε, ὥστε μὲ τὴ βοήθεια τῆς θείας Χάριτος νὰ μένουμε ἀνεπηρέαστοι ἀπὸ τὸ κοσμικὸ πνεῦμα.

Πράγματι, ὑπάρχει μεγάλος κίνδυνος νὰ συνάπτουμε σχέσεις oἰκειότητος καὶ στενὸ σύνδεσμο μὲ ἀνθρώπους ποὺ δὲν ἔχουν φόβο Θεοῦ. Οἱ πονηροὶ ἄνθρωποι πιὸ εὔκολα μποροῦν νὰ παρασύρουν τοὺς ἀγαθοὺς παρὰ οἱ ἀγαθοὶ νὰ ἐπιδράσουν στοὺς διεφθαρμένους ἀνθρώπους. Ἡ μόλυνση εὔ­κολα μεταδίδεται, ὄχι ὅμως καὶ ἡ ὑγεία.

Βέβαια, αὐτὸ δὲν ἀπαγορεύει ἐν­τε­­λῶς τὴ συναναστροφὴ μὲ τέτοιους ἀν­­­θρώπους, ὅταν αὐτὸ ἐπιβάλλε­ται ἀπὸ τὶς συνθῆκες τῆς καθημερινῆς ζω­­­­ῆς καὶ ἐργασίας μας. Ἐκεῖνο ποὺ πρέ­­πει νὰ προσέξουμε εἶ­ναι νὰ μὴν ἔ­­­­χουμε στενὲς σχέσεις μὲ τὸν κόσμο τῆς ἁμαρτίας.

2. Ἡ ὕψιστη τιμὴ

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ποὺ μᾶς ­καλεῖ νὰ διακόψουμε κάθε σχέση μὲ τὸ πνεῦ­μα τοῦ κόσμου, μᾶς ­ἀποκαλύπτει στὴ συνέχεια τὸ ἄνοιγμα ἑνὸς δρόμου πρὸς μία ἀσύγκριτα ἀνώτερη ­σχέση καὶ κοινωνία. Τὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεό: Βγεῖτε ἔξω, παραγγέλλει ὁ Θεός, ἀπὸ τὸν διεφθαρμένο κόσμο, «κἀγὼ ­εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ»· καὶ τότε ἐγὼ θὰ σᾶς δε­χθῶ μὲ πατρικὴ στοργή. Καὶ θὰ γίνω Πατέρας σας, κι ἐσεῖς θὰ εἶστε γιοί μου καὶ θυγατέρες μου, λέει ὁ Κύριος, ὁ Παν­τοκράτωρ.

Μάλιστα στὸ ἴδιο ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ἀναφέρεται καὶ ἄλλη ἀσύλληπτη συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁ­­­ποῖος λέει γιὰ τοὺς πιστοὺς δούλους Του: «ἐνοικήσω ἐν αὐ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­τοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός»· θὰ κατοική­σω μέσα τους καὶ θὰ ­περπατήσω ἀ­­­νά­με­σά τους, καὶ θὰ εἶμαι Θεὸς δικός τους κι αὐτοὶ θὰ εἶναι λαός μου.

Τί μεγάλη τιμή! Ὁ Θεὸς ὀνομάζει τὸν ἑαυτὸ Του Πατέρα μας καὶ μᾶς ἀ­­ναγνωρίζει ὡς υἱοὺς καὶ θυγατέρες Του! Ἔρχεται νὰ κατοικήσει μέσα μας καὶ μετατρέπει τὴν καρδιά μας σὲ δικό Του ναὸ καὶ κατοικητήριο! Ὅταν ὁ παν­άγαθος Θεὸς μᾶς προσφέρει τέτοια δόξα καὶ εὐτυχία, δὲν εἶναι ἀχαριστία νὰ προτιμοῦμε τὸν βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς διαφθορᾶς, ὅπου μας τραβάει ὁ κόσμος;

3. Ἡ ἀνάλογη εὐθύνη

Ἡ ὕψιστη τιμὴ τὴν ὁποία μᾶς προσ­φέρει ἡ ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ συνεπάγεται καὶ τὴν ἀνάλογη εὐθύνη. Τὸ λέει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος:

«Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ­ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀ­­­πὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύ­ματος, ­ἐπιτελοῦντες ἁ­­­γιωσύνην ἐν φόβῳ Θε­οῦ»· ἀφοῦ λοι­πὸν ἔχουμε λάβει τόσο μεγάλες ὑποσχέσεις, ἀγαπητοί, ἂς καθαρίσουμε τοὺς ἑαυτούς μας ἀπὸ καθετὶ ποὺ μολύνει τὸ σῶμα καὶ τὸ πνεῦμα μας, κι ἂς τελειοποιούμαστε στὴν ἁγιοσύνη μὲ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ.

Κάθαρση καὶ ἁγιασμός. Αὐτὸ ­εἶ­ναι τὸ χρέος καὶ ἡ εὐθύνη μας. Νὰ ἀ­γω­νιζό­μαστε γιὰ νὰ διατηροῦμε μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καθαρὴ τὴν ­καρδιά μας ἀπὸ τὰ σαρκικὰ πάθη ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλα – πιὸ δυσδιάκριτα ἀλ­λὰ ἐξίσου ­φοβερὰ πάθη – ὅπως ἡ φιλαυ­­τία καὶ ὁ ­ἐγωισμός, ἡ μνησικακία καὶ ἡ ­ζήλεια καὶ ὅ,τι ἄλλο μολύνει τὸν ἐσωτερικό μας κόσμο. Παράλ­ληλα, νὰ καλλιεργοῦμε τὶς ἅγιες ἀ­­­­­­ρετὲς τοῦ Χριστοῦ, τὴν ἀγάπη, τὴν πραό­τητα καὶ τὴν ταπεινοφροσύνη, καὶ νὰ ­αὐξάνουμε τὸν σύνδεσμό μας μαζί Του, διότι μόνο Αὐτός, ποὺ εἶναι ὁ­­ ­μόνος καὶ ἀπολύτως Ἅγιος, μπορεῖ νὰ μᾶς μεταδώσει χάρη καὶ ἁγιασμὸ καὶ νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὸ δρόμο τῆς τελειότητας.

https://www.osotir.org

Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Ὀκτωβρίου 2017

H Eλλάδα «πυξίδα» του κόσμου – Ποια καλοριφέρ; Οι Έλληνες είχαν ενδοδαπέδια θέρμανση και βιοκλιματικά παλάτια το 7.000 πχ όταν οι «Ευρωπαίοι» δεν είχαν ούτε καλύβια – Έκτακτο Παράρτημα

Θαύμα αρχιτεκτονικής θεωρούνται τα βιοκλιματικά παλάτια του Μίνωα τα οποία είχαν ανέσεις του 2017 το 7000 πχ με ενδοδαπέδια θέρμανση και ανέσεις πρωτόγνωρες και κυρίως αδιανόητες ακόμη και σήμερα.

Στο δάπεδο, ακριβώς κάτω από το άνοιγμα, υπήρχε η εστία. Τα σπίτια αυτά δεν είχαν εσωτερικούς τοίχους και έτσι η όποια θερμότητα από την κεντρική εστία, μεταδιδόταν σε ολόκληρο το κτίσμα.   …

Πηγή: H Eλλάδα «πυξίδα» του κόσμου – Ποια καλοριφέρ; Οι Έλληνες είχαν ενδοδαπέδια θέρμανση και βιοκλιματικά παλάτια το 7.000 πχ όταν οι «Ευρωπαίοι» δεν είχαν ούτε καλύβια – Έκτακτο Παράρτημα

Κυριακή Β’ Λουκά: Η εντολή του Χριστού για την αγάπη | Σημεία Καιρών

Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Πολλές φορὲς ὁ Χριστὸς μᾶς μιλάει στὸ Εὐαγγέλιο Του γιὰ τὴν νέα ἐντολὴ ποὺ μᾶς ἔδωσε. Τί καινούργιο ὑπάρχει σὲ τούτη τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης; Εἶναι ἡ ἁγνότητα καὶ ἡ σπουδαιότητα της. Δὲν εἶναι καινούργιο ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἀγαποῦν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον· οἱ ἄνθρωποι πάντοτε ἀγαποῦσαν κάποιους ἄλλους ἀνθρώπους. Αὐτὸ ποὺ εἶναι καινούργιο σ’ αὐτή τὴν ἐντολὴ εἶναι ν’ ἀποκτήσουμε μιὰ καρδιὰ μὲ τὸν Οὐράνιο Πατέρα μας, νὰ συμμετέχουμε στὴν ἀγάπη Του. Αὐτὸ σημαίνει νὰ ἀγαπᾶμε μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ ἀγαπᾶ κι’ Ἐκεῖνος, – ποὺ δὲν ξεχωρίζει τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακό, ποὺ δὲν ξεχωρίζει ἐκείνους ποὺ εἶναι εὐγνώμονες καὶ ἐκείνους ποὺ εἶναι ἀχάριστοι, νὰ μὴν ἀναφέρω ἐκείνους ποὺ ἴσως γοητεύουν κάποιον. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπέραντη καὶ βαθιὰ καὶ ἀγκαλιάζει τὰ πάντα· αὐτὸ ποὺ διαφέρει σ’ αὐτή τὴν ἀγάπη εἶναι μιὰ ἐσωτερικὴ ποιότητα: ὁ Θεός μπορεῖ νὰ χαίρεται καὶ μπορεῖ νὰ πληρώσει τὸ τίμημα τῆς ἀγάπης Του ἐπάνω στὸν Σταυρό.

Καὶ καλούμαστε νὰ κάνουμε τὸ ἴδιο· καλούμαστε νὰ ἀγαπᾶμε χωρὶς διάκριση– οἱ ἄνθρωποι ποὺ δὲν ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο θὰ ἔλεγαν ὅτι φερόμαστε ἀδιάκριτα, ἀνόητα, τρελά – καλούμαστε νὰ ἀγαπήσουμε ὁλόψυχα ἐκείνους ποὺ ἔχουν δίκιο καὶ ἐκείνους ποὺ ἔχουν ἄδικο. Ἡ διαφορὰ ἔγκειται στὸ γεγονὸς ὅτι ἴσως χαιρόμαστε μὲ τοὺς πρώτους καὶ πληγώνεται ἡ καρδιά μας μὲ τοὺς δεύτερους, ἀλλὰ ἡ ἀγάπη μας δὲν πρέπει νὰ παραπαίει. Ὅλοι γνωρίζουμε πὼς μποροῦμε νὰ ἀγαπᾶμε λίγο αὐτοὺς ποὺ ἀγαπᾶμε φυσικά, καὶ ἀναρωτιόμαστε πῶς μποροῦμε ἀπὸ τὴν μικρὴ ἀγάπη ποὺ ἔχουμε πρὸς τοὺς λίγους, νὰ καλλιεργήσουμε μιὰ ἀγάπη μεγαλύτερη, καὶ ἀγαπώντας ἐκείνους ποὺ εἶναι ἀξιαγάπητοι, νὰ ξεκινήσουμε νὰ ἀγαπᾶμε ἐκείνους ποὺ δὲν εἶναι.

Τὸ πρῶτο βῆμα ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε εἶναι νὰ ἀγαπήσουμε ἐκείνους ποὺ ἀγαπᾶμε αὐθόρμητα μ’ ἕνα καινούργιο τρόπο: νὰ τοὺς ἀγαπᾶμε πάντα, καὶ ὄχι μόνο τὶς στιγμὲς ποὺ μᾶς εἶναι εὔκολο, νὰ τοὺς ἀγαπᾶμε δίχως νὰ περιμένουμε τίποτα ἄλλο παρὰ τὴν χαρὰ νὰ τοὺς ἀγαπᾶμε καὶ νὰ δεχόμαστε τὴν κάθε ἀγάπη σὲ ἀπάντηση τῆς δικῆς μας ἀγάπης σὰν ἕνα δῶρο τέλειο, ἅγιο, ποὺ εἶναι ἕνα θαῦμα, ἀλλὰ ποὺ δὲν εἶναι ἀνταμοιβή, δὲν εἶναι κάτι στὸ ὁποῖο ἔχουμε δικαίωμα, ἀλλὰ κάτι ποὺ μᾶς ἔχει δοθεῖ ἐλεύθερα, τέλεια, κάτι ποὺ γεμίζει τὴν καρδιά μας μὲ θαυμασμὸ καὶ εὐγνωμοσύνη.

Πρέπει νὰ μάθουμε ν’ ἀγαπᾶμε χωρὶς νὰ περιμένουμε ἀνταμοιβή, ἁπλῶς νὰ χαιρόμαστε τὸ θαῦμα τῆς ἀγάπης ποὺ θὰ μᾶς ἐπιτρέψει νὰ χαιρόμαστε ὅταν συμβαίνει κάτι μὲ τὸ ὁποῖο μποροῦμε νὰ χαροῦμε καὶ νὰ χαιρόμαστε ξανὰ ὅταν ἐκεῖνοι ποὺ ἀγαπᾶμε θὰ ἔχουν χάσει τὰ πάντα ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀγάπη μας, ποὺ θὰ τοὺς ἔχει τουλάχιστον ἀπομείνει, τουλάχιστον κάτι ποὺ ποτὲ δὲν θὰ τοὺς τὸ στερήσουμε.

Καὶ πρέπει νὰ μάθουμε ν’ ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον σύμφωνα μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου: ὄχι ἁπλῶς νὰ κάνουμε τὸ καλὸ σὲ κάποιους ἀνθρώπους, ἀλλὰ νὰ σκεφτόμαστε ποιὸ εἶναι ἀληθινὰ καλὸ γιὰ ἕνα πρόσωπο. Δὲν μιλάω γιὰ τὸν σκληρὸ τρόπο ποὺ συνεχῶς ὁρίζουμε στοὺς ἄλλους αὐτὸ ποὺ θεωροῦμε ὅτι εἶναι ἡ εὐτυχία τους καὶ τὸ καλὸ τους, καὶ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο πιέζουμε, ἤ ποὺ προσπαθοῦμε νὰ πιέσουμε προκειμένου νὰ εἶναι εὐτυχισμένοι μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἐμεῖς θέλουμε νὰ εἶναι. Ὄχι· σκέφτομαι κάποιον ἄλλο τρόπο προσεκτικῆς ἀναζήτησης γιὰ τὸ καλό τους: ποτὲ νὰ μὴν στηρίζουμε τὴν ἀδυναμία τους ἀφήνοντας τὰ πράγματα νὰ ἐξελίσσονται ὡς ἔχουν, ποτὲ νὰ μὴν κλείνουμε τὰ μάτια μας σὲ ὅ,τι εἶναι γι’ αὐτοὺς καταστροφικό, νὰ λέμε τὴν ἀλήθεια μὲ ἔλεος, νὰ τοὺς ἀγαπᾶμε ἔτσι ὥστε νὰ οἰκοδομοῦνται καὶ ὄχι νὰ καταστρέφονται.

Ἄν ξεκινήσουμε νὰ ἀγαπᾶμε καλύτερα ἐκείνους ποὺ ἀγαπᾶμε αὐθόρμητα καὶ φυσικά, ἡ καρδιὰ μας θὰ γίνει πιὸ καθαρή, πιὸ ἁγνὴ καὶ πιὸ μεγάλη, καὶ θὰ μάθουμε νὰ ἀγαπᾶμε τοὺς ἀνθρώπους, ἴσως μονάχα ἕνα πρόσωπο, καὶ μετὰ ἕνα ἄλλο, καὶ ξανὰ ἕνα ἄλλο, μὲ μεγαλύτερο τίμημα, μὲ μεγαλύτερη ἁγνότητα, μὲ λιγότερο ἐγωϊσμό, μὲ μιὰ μακρόθυμη καρδιά.

Ἄς ξεκινήσουμε ἀπὸ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς θὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν ἀγάπη ἐκείνη ποὺ μᾶς καλεῖ νὰ ἀποκτήσουμε καὶ νὰ μοιραστοῦμε, μιὰ ἀγάπη ποὺ εἶναι προσφορὰ τοῦ ἑαυτοῦ μας, ποὺ εἶναι φῶς, χαρά, πίστη, ποὺ εἶναι τὸ ξεκίνημα τῆς αἰωνιότητας ἐδῶ καὶ τώρα. Ἀμήν.

πηγή: alopsis.gr

Πηγή: Κυριακή Β’ Λουκά: Η εντολή του Χριστού για την αγάπη | Σημεία Καιρών

Αποκαλύπτεται το σχέδιο «φωτιά» εξόδου στη Μεσόγειο

Σημεία Καιρών

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Το σχέδιο του μεγάλου Κουρδιστάν που θα περιλαμβάνει μεγάλες εκτάσεις της Τουρκίας, προβλέπει σαν κύριο και βασικό στόχο την έξοδο στην Μεσόγειο, έτσι ώστε να έχουν θαλάσσια πρόσβαση οι πετρελαιοπηγές που θα περιέλθουν στην κουρδική κυριότητα.

Δείτε την αρχική δημοσίευση 129 επιπλέον λέξεις

Ελληνορθόδοξος ο νέος Πρόεδρος της Συριακής Βουλής!

Σημεία Καιρών

Εξελέγη χθες πανηγυρικά πρόεδρος της Συριακής Λαϊκής Συνέλευσης (Βουλή της Συρίας) ένας… Χριστιανός Ορθόδοξος.

Δείτε την αρχική δημοσίευση 240 επιπλέον λέξεις

Σύλλογος Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών: ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΚΑΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΙΑ… ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Για πρώτη φορά το 1996 είχα πληροφορηθεί αυτό το καταπληκτικό γεγονός πως χιλιάδες Τούρκοι μουσουλμάνοι, (;;;), προσκυνούν μια σπηλιά, («Ashab i Kehf»), κοντά στην Ταρσό της Τουρκίας όπου εκεί, όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι, είναι η ιερή σπηλιά των επτά χριστιανών μαρτύρων που κατέφυγαν εκεί κυνηγημένοι από τους διωγμούς των Ρωμαίων και μάλιστα αναφέρουν για πολλά θαύματα που γίνονται εκεί σε όσους αγρυπνούν προσευχόμενοι.

Ανάμεσα στην πόλη των Αδάνων όπου είναι το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Ανατολίας και την ιστορική πόλη του Καχραμάν Μαράς, ανατολικότερα, υπάρχει μια λοφώδη περιοχή όπου τα παλαιοτέρα χρόνια οι πρώτοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας είχαν δημιουργήσει πολλές εστίες λατρείας. Στην περιοχή αυτή, υπάρχουν και ορισμένες κατακόμβες όπου οι χριστιανοί  …

Πηγή: Σύλλογος Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών: ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΚΑΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΙΑ… ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ

«ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΡΕΣΕΝΤΖΙΟ ΣΑΝΤΣΙΛΙΟ : Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ»

ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ

Από τον ΟΔΕΓ:

ἡ ἐπίθεση στὴν Γλῶσσα καὶ στὴν Ἱστορία
Ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ τοῦ Κρεσέντζιο Σαντσίλιο

στὸν Πρωθυπουργὸ Ἀλέξη Τσίπρα
καὶ
στὸν Ὑπουργὸ Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου
Ἀ θ ή ν α

Μετὰ ἀπὸ τὴν βασικὴ ὑποβάθμιση τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν (τελείως ἀπαράδεκτο στὴν ἴδια τὴν χώρα δημιουργίας των), ἡ ἐξάλειψη καὶ κεντρικῶν φάσεων τῆς ἀρχαίας καὶ μοντέρνας ἱστορίας ἀπὸ τὶς ὁποῖες προέκυψαν θεμελιώδεις πολιτικές, οἰκονομικές, πολιτιστικὲς καὶ ἄλλες ἐξελίξεις, πιστεύουμε πὼς ἐπικίνδυνα ὁδηγοῦν στὴν συρρίκνωση τῆς ἔκτασης καὶ τοῦ βάθους τῆς Πατριδογνωσίας τῶν Ἑλλήνων μαθητῶν μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μειώνονται σημαντικὰ οἱ δύο πρωταρχικῆς σημασίας πυλῶνες τῆς ἑλληνικῆς ἐθνικῆς ὑπόστασης: ἡ Γλῶσσα καὶ ἡ Ἱστορία.

Τὴν στιγμὴ ποὺ στὶς ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες καὶ ἀλλοῦ ἡ διδασκαλία τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν (καὶ Λατινικῶν) ἐντείνεται, καὶ δικαίως, γιὰ τοὺς γνωστοὺς λόγους τοὺς ὁποίους ἀσφαλῶς θὰ πρέπει νὰ γνωρίζουν καὶ ὁ Πρωθυπουργὸς καὶ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας,

καὶ τὴν στιγμὴ ποὺ σὲ αὐτὲς τὶς ἴδιες χῶρες οὔτε κατὰ…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 350 επιπλέον λέξεις

Τα είδη του πολέμου των λογισμών | Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου

Οι Άγιοι Πατέρες είπαν για τον νοητό πόλεμο ότι το πρώτο στάδιο είναι η προσβολή του λογισμού, κατόπιν ο συνδυασμός, μετά η συγκατάθεση, ύστερα η αιχμαλωσία και τέλος το πάθος.

Η προσβολή, έγραψαν οι Πατέρες, Ιωάννης της Κλίμακος, Φιλόθεος Σιναΐτης και πολλοί άλλοι, είναι έ­νας απλός λογισμός η παρουσία στον νου μιας εντυπώσεως, η οποία εισέρχεται στην καρδιά και εκδηλώνεται στον νου. Γρηγόριος ο Σιναΐτης λέγει ότι η προσβολή εί­ναι μία ενθύμηση, την οποία κάνει ο εχθρός λέγοντας: «Κάνε αυτό ή εκείνο», όπως ακριβώς εμφανίσθηκε στον Κύριο και τον προέτρεπε: «Ειπέ ίνα οι λίθοι ούτοι άρτοι γένωνται» (Ματθ. 4, 3), και γενικά οποιαδήποτε σκέψη που γίνεται στον ανθρώπινο νου από τον διάβολο.

Γι’ αυ­τό οι Άγιοι Πατέρες λέγουν αυτό το είδος πολέμου δεν συνιστά αμαρτία για τον άνθρωπο, διότι είναι μία νοερά προσβολή του εχθρού της σωτηρίας μας, η οποία, όπως λέγει ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, δεν προέρχεται από εμάς και συνεπώς δεν μας μεγαλύνει ούτε μας ταλαιπωρεί. Μ’ αυτό τον τρόπο προσέβαλε ο διάβολος τους πρωτοπλάστους και εξεδίωξε εκ του παραδείσου και του Θεού, λόγω της παραβάσεως της εντολής Του, ώστε να μπορεί κατόπιν να προσβάλει κάθε άνθρωπο με τους κα­κούς λογισμούς. Μόνον οι τέλειοι μπορούν να μένουν ακλόνητοι, παρότι και αυτοί μερικές φορές προσβάλλον­ται, όπως λέγει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος.

Ο συνδυασμός, λέγουν οι Πατέρες είναι η εμπαθής ή απαθής συνομιλία με τον λογισμό που εμφανίζεται, όπως την δέχεται ο νους από τον νοητό εχθρό, δηλαδή η συζήτηση και εκούσια απασχόληση με αυτόν. Αυτή η εκδήλωση του λογισμού δεν είναι τελείως αναμάρτητος και είναι αξιέπαινος αυτός που θα διορθώσει τον κακό λογι­σμό με την βοήθεια του Θεού. Έτσι λοιπόν, εάν δεν αποκρούσει αμέσως την προσβολή του λογισμού που κάνει ο διάβολος στον άνθρωπο και θελήσει λίγο να ομιλήσει μ’ αυτόν, ο διάβολος αναγκάζει την σκέψη του να προχωρήσει προς την αμαρτία. Πρέπει λοιπόν να αγωνιζόμαστε να επανέλθει ο νους μας προς το καλλίτερο, και πως πρέπει να επιστρέψουμε τον νου μας προς τους καλούς λογι­σμούς, θα το φανερώσουμε παρακάτω με την βοήθεια του Θεού.

Η συγκατάθεση, είπαν οι Πατέρες, είναι η κάμψη της ψυχής, λόγω ηδονής, στον εμφανισθέντα λογισμό ή στην μορφή που σχηματίσθηκε στον νου. Αυτό συμβαίνει εάν δεχθούμε την φαντασία ή την πονηρά ενθύμηση του εχθρού και λίγο-λίγο υποχωρήσουμε στις προτροπές του. Αυτό, είπαν οι Πατέρες, συμβαίνει σ’ αυτούς που δεν ασκούνται στην πνευματική εργασία. Συνεπώς λοιπόν, εάν δεν μάθει κάποιος την άσκηση της εργασίας των αρετών και ενώ έλαβε πλήρως από τον Θεό την βοήθεια για την αποδίωξη των κακών λογισμών, ζει με ακηδία και δεν αγωνίζεται, δεν είναι απαλλαγμένος της αμαρτίας, λόγω της αδιαφορίας του στην απόκρουση των κακών και πονηρών λογισμών. Και εάν θα είναι κάποιος από τους αδόκιμους και αρχαρίους μοναχούς και αδύνατος στην εκδίωξη των λυσσαλέων επιθέσεων του πονηρού, αμέσως να τρέχει κράζοντας προς τον Κύριο, με ταπείνωση και εξουθένωση του εαυτού του, να τον βοηθήσει, όπως είναι γραμμένο: «Εξομολογείσθε τω Κυρίω και επικαλείσθε το όνομα το άγιον αυτού» (Ψαλμ. 84, 1). Και ο Θεός κατά το μέγα έλεός Του θα τον συγχωρήσει για την αδυναμία του αυτή. Αυ­τά είπαν οι Πατέρες γι’ αυτούς που είναι στον πνευματικό αυτό πόλεμο και νικήθηκαν όχι με την θέλησή τους αλλά λόγω της ισχυρής προσβολής του λογισμού. Όμως ο νους να ανδρειώνεται για να μην κάνει την ανομία με την πράξη, όπως λέγει ο Γρηγόριος ο Σιναΐτης.

Η αιχμαλωσία είναι η υποχώρηση στο πάθος. Γι’ αυ­τήν είπε ο ανωτέρω άγιος Γρηγόριος: Όποιος δέχεται με την θέλησή του τις πονηρές προτροπές του νοητού εχθρού, συζητά και συγκαταβαίνει σ’ αυτές, νικήθηκε πλέον, δεν αντιδρά στην αμαρτία και επιθυμεί να την πράξει ακόμη και όταν δεν είναι βολικό με το έργο, επειδή ίσως δεν είναι ο κατάλληλος καιρός ή ο τόπος ή εμποδίζει κάποια άλλη δυσκολία. Αυτή η εκούσια προσχώρηση στο κακό είναι πολύ εφάμαρτη και χωρίς αμφιβολία τιμωρείται.

Η υποδούλωση η αναγκαστική και ακούσια της καρδιάς ροπή, καταστρέφει την προσωπική μας φρόνηση και το αυτεξούσιο, επειδή ενώθηκε με αυτήν (καρδιά) ο εμπαθής λογισμός. Έτσι λοιπόν, εάν θα υποδουλωθεί η καρδιά από τον κακό λογισμό και σύρεται με βία χωρίς να μπορεί να αντιδράσει, θα μπορέσει μόνο με την βοήθεια του Θεού να επιστρέψει στην πρώτη της κατάστασή. Και εάν κυβερνάται σαν από θύελλα και κύματα από τους πονηρούς λογισμούς χάνοντας την ελευθερία της και μην μπορώντας να επανέλθει στην ψυχική της αρμονία και ει­ρήνη, αυτό οφείλεται στην εσωτερική ταραχή που δημιουργείται από την υπερβολική και ακράτητη είσοδο των πονηρών λογισμών.

Έτσι επέρχεται μία σύγχυση με­ταξύ των αμαρτωλών σκέψεων και της ψυχικής αρμο­νίας της ψυχής. Η σύγχυση αυτή με άλλο τρόπο κρίνεται, όταν συμβαίνει στον καιρό της προσευχής, και με άλ­λο τρόπο όταν γίνεται σε άλλη στιγμή. Άλλο το είδος των λογισμών όταν είναι συνηθισμένο και άλλο όταν έρ­χεται έξωθεν από τους κακούς λογισμούς. Έτσι λοιπόν, είναι πιο εφάμαρτο εάν αιχμαλωτισθεί ο νους από τους κακούς λογισμούς στην ώρα της προσευχής διότι εκείνη την στιγμή ο νους πρέπει να κατευθύνεται προς τον Θεό και να προσέχει στην προσευχή, προφυλασσόμενος από οποιαδήποτε ξένη σκέψη. Εάν δεν γίνεται στην ώρα της προσευχής και οι λογισμοί εισέλθουν, λόγω διαφόρων πειρασμών της ζωής, αυτό δεν είναι αμαρτία, διότι και οι άγιοι ασχολούντο με συστηματικό πρόγραμμα με τα χρει­ώδη της ζωής. Πάντως πρέπει πάντοτε να προφυλαγόμαστε  από τους κακούς λογισμούς.

Ενώ το πάθος, λέγουν οι Πατέρες είναι αυτό το οποίο για πολύ χρόνο φωλιάζει στην ψυχή και την ταράζει πάντοτε με τους εμπαθείς λογισμούς που σπείρει ο νοη­τός εχθρός μας. Και από την συχνή και αλλεπάλληλη υποχώρηση στο κακό, γιγαντώνεται και γίνεται συνήθεια η αμαρτία, που ενισχύεται ακόμη από την φαντασία και επανάληψη του κακού. Αυτό συμβαίνει, διότι ο διάβολος παρουσιάζει ενώπιον του ανθρώπου κάθε είδους εμπαθή έργα και του ανάβει την φλόγα για ν’ απολαύσει αυτά. Περισσότερο όμως οφείλεται αυτό, όταν ο ίδιος ο άνθρωπος συνομιλεί με τον λογισμό του και από απροσεξία συγκατατίθεται σ’ αυτόν ή με τη θέλησή του σκέπτεται το πα­ράνομο έργο, αφού πλέον δεν έχει τον φόβο των αιωνίων βασάνων και αδιαφορεί για την μετάνοια· δηλαδή δεν του φαίνεται κακό και δεν προσεύχεται για να λυτρωθεί από το πάθος.

Όταν ένας κολάζεται στα αιώνια βάσανα του Άδου δεν σημαίνει ότι κολάσθηκε επειδή πολεμήθηκε από κάποιο πάθος αλλά από αμετανοησία, διότι εάν συνέβαινε αυτό δεν θα υπήρχε για κανέναν συγχώρηση, έως ότου φθάσουν στην τελεία απάθεια, όπως λέγει ο Πέτρος ο Δα­μασκηνός. Διότι είπαν οι Πατέρες ότι, αυτοί που κυριεύθηκαν από πάθη, πρέπει να τα καταπολεμήσουν κατόπιν με πολλή άσκηση. Επί παραδείγματι, εάν κάποιος υπετάγει στο πάθος της πορνείας πρέπει να απομακρυνθεί ολοκληρωτικά με εκείνο το πρόσωπο που αμάρτησε και από κάθε σχέση και συνομιλία μαζί του, από την ψαύση ενδυμάτων του και από τα διεγερτικά μυρωδικά του. Διότι εάν δεν φυλάξει εκείνος τον εαυτό του από όλα αυτά, επαναλαμβάνει το πάθος και πορνεύει με τον λογισμό στην καρδιά του, ανάβοντας μόνος του την κάμινο των παθών του και επιτρέποντας να μπαίνουν μέσα του, σαν ένα θηρίο, όλοι οι κακοί λογισμοί.

Αγ. Νείλος του Σόρσκυ

Πηγή: Οσίου Νείλου Σόρσκυ, «Περί νοεράς εργασίας». Εκδ.: Ορθόδοξος Κυψέλη pemptousia.gr

Πηγή: Τα είδη του πολέμου των λογισμών | Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου

Θαυμαστό όραμα για την αξία των πατερικών βιβλίων… – Πώς οι δαίμονες τρέμουν όταν οι πιστοί μελετούν πατερικά βιβλία

Σημεία Καιρών

Όραμα του γέροντα Σωφρόνιου (μαθητού του οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ)

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.469 επιπλέον λέξεις

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Δήμητρα και Γεώργιος

Η Δήμητρα είναι γνωστή μου από παλιά με την οποία έχουμε χαθεί, αλλά πρόσφατα κοινή μας φίλη με ενημέρωσε ότι ταλαιπωρείται από σοβαρό πρόβλημα υγείας. Μας παρακαλεί να προσευχηθούμε να γίνει καλά και αν με το καλό ξεπεράσει την περιπέτεια υγείας να μπορέσει να κάνει ένα μωράκι που τόσο το επιθυμεί.

Ένας άλλος αδελφός μας, επίσης, ο Γεώργιος, αντιμετωπίζει πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας: καρκίνο του πεπτικού με πολλές επιπλοκές. Ας ευχηθούμε και γι’ αυτόν και ο Κύριος που γνωρίζει τί συμφέρει τον καθένα μας ας δώσει σύμφωνα με το θέλημά Του.   …

Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Δήμητρα και Γεώργιος

Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό: Περὶ ἐξομολογήσεως

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Οἱ περιπέτειες ἑνὸς προσκυνητου»

….

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό: Περὶ ἐξομολογήσεως

ΕΚΤΑΚΤΟ – Η Ελλάδα ιδρύει Γενικό Προξενείο στο ιρακινό Κουρδιστάν λίγο πριν το δημοψήφισμα

Greek National Pride

Στη γραμμή Ισραήλ και η χώρα μας 

Μετέβη εσπευσμένα ο Έλληνας πρέσβης στο Ερμπίλ!

Κίνηση με τεράστια στρατηγική σημασία έπραξε η διπλωματική υπηρεσία του ελληνικού ΥΠΕΞ, με την απόφαση της να αναβαθμίσει την παρουσία της στο ιρακινό Κουρδιστάν από εμπορικό γραφείο σε Γενικό Προξενείο δείχνοντας τις προθέσεις της στην Άγκυρα.

Ο Έλληνας πρέσβης στο Ιράκ, κ. Διονύσιος Κυβέτος , επισκέφθηκε εσπευσμένα την πρωτεύουσα του ιρακινού Κουρδιστάν Ερμπίλ και ανακοίνωσε την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να αναβαθμίσει το γραφείο που υπάρχει σήμερα στην περιοχή του Κουρδιστάν, σε Γενικό Προξενείο.

Ο κ. Κυβέτος  συναντήθηκε με τον επικεφαλής του Τμήματος της Περιφέρειας του Κουρδιστάν Εξωτερικών Σχέσεων (DFR) Φαλάχ  Μουσταφά και συζήτησαν για τις διμερείς σχέσεις, τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, καθώς και το επερχόμενο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της περιοχής του Κουρδιστάν, το οποίο έχει  προγραμματιστεί για τις 25 Σεπτεμβρίου , σύμφωνα με το γραφείο τύπου του DFR.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 329 επιπλέον λέξεις

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Σουλτάνα, Νικόλαος και Σπυριδούλα: μας έχουν ανάγκη

Άλλες τρεις δύσκολες περιπτώσεις έρχονται να προστεθούν στην μεγάλη λίστα των πονεμένων αδερφών μας. Ας μην τους εγκαταλείψουμε. Έστω κι ένα «Κύριε ελέησον» μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Σουλτάνα: Εγχειρίζεται αύριο Τετάρτη 20/9/17. Η επέμβαση είναι γυναικολογικής φύσεως και δυστυχώς υπάρχει υποψία καρκίνου. Είναι νέα γυναίκα.

Νικόλαος: Εγχειρίζεται την Πέμπτη 21/9/17 λόγω αιματώματος στο κεφάλι. Υπάρχει κίνδυνος να μην αντέξει τη νάρκωση λόγω ηλικίας.

Σπυριδούλα: Νέα γυναίκα που έμαθε πριν λίγες μέρες ότι έχει καρκίνο στο στήθος.

Και παρακαλώ ΜΗΝ ξεχνάτε την Ευφροσύνη, την Κωνσταντία, την Αποστολία, την Κυριακή, τον Κωνσταντίνο και τα υπόλοιπα αδέρφια μας:

κλικ στην ετικέτα

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ

Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ: Σουλτάνα, Νικόλαος και Σπυριδούλα: μας έχουν ανάγκη

Τατιάνα Γκορίτσεβα: Από την γιόγκα στον Χριστό…

Σημεία Καιρών

Γράφει ἡ Τατιάνα Γκορίτσεβα

«Κουρασμένη, ἔχοντας χάσει σχεδόν κάθε ἐνδιαφέρον ἔκανα τίς ἀσκήσεις μου yoga, τίς mantra.

Δείτε την αρχική δημοσίευση 639 επιπλέον λέξεις

Ἡ σύγκρουση ἀρχαιοελληνικῆς θρησκείας καὶ ἐπιστήμης – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Λάμπρου Κ. Σκόντζου

θεολόγου – καθηγητοῦ

Τὰ τελευταῖα χρόνια, μὲ ἔκπληξη καὶ πολλὰ ἐρωτηματικά, διαπιστώνουμε μία ἀφύσικη στροφὴ πολλῶν συνανθρώπων μας πρὸς τὴν ἀναβίωση τῶν ἀρχαίων ξεχασμένων παγανιστικῶν θρησκευμάτων. Βεβαίως στὰ πλαίσια τῆς ἀνεξιθρησκίας, ἡ ὁποία χαρακτηρίζει τὸν σύγχρονο πολιτισμό μας, κανένας δὲν θὰ εἶχε ἀντίρρηση, ὅποιοι τὸ ἐπιθυμοῦν νὰ ἀκολουθοῦν τὰ ἀρχαῖα παγανιστικὰ θρησκεύματα. Ὅμως τὰ πράγματα δὲν εἶναι τόσο ἁπλά. Ὁ νεοπαγανισμός, ὅπως χαρακτηρίζεται τὸ σύγχρονο παγανιστικὸ ρεῦμα, εἰσέβαλε στὶς κοινωνίες μὲ δυναμικὴ ἀκραίου φονταμενταλισμοῦ, μὲ ἐκδηλωμένες μορφὲς μίσους κατὰ τοῦ Χριστιανισμοῦ, ποὺ σπάνια γνώρισε ἡ ἀνθρωπότητα ὣς τώρα. Ἐπιπλέον, τόσο στὸ ἐξωτερικὸ ὅσο καὶ στὴ χώρα μας, οἱ διάφορες «ἀρχαιολατρικὲς» ὁμάδες ἀκολουθοῦν τακτικὴ πλήρους διαστρέβλωσης τῆς ἱστορίας, προκειμένου νὰ ἐξωραΐσουν τὶς ἀρχαῖες παγανιστικὲς θρησκεῖες, ἀλλὰ καὶ νὰ κατασυκοφαντήσουν τὸν Χριστιανισμό. Ἡ ὅλη προσπάθειά τους εἶναι ἐνταγμένη στὸ γενικότερο σχέδιο γιὰ τὴν ἀποχριστιανοποίηση τοῦ κόσμου!

Μία ἀπὸ τὶς χυδαιότερες κακοποιήσεις τῆς ἱστορικῆς πραγματικότητας εἶναι ἡ προσπάθεια νὰ παρουσιαστεῖ στὴ χώρα μας ἡ ἀρχαιοελληνικὴ θρησκεία ὡς ἡ βάση τῆς ἐπιστήμης, τὴ στιγμὴ ποὺ εἶναι ἀπόλυτα ἀποδεδειγμένο πὼς ὑπῆρξε ἐχθρός τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς προόδου, διότι δίδασκε ἀκριβῶς τὰ ἀντίθετα ἀπ᾿ ὅ,τι πρέσβευε καὶ ἀποδείκνυε ἡ ἐπιστήμη. Καὶ τὸ χειρότερο, δὲν ἔμενε στὴ θεωρητικὴ ἀντιπαράθεση, ἀλλὰ ἔπαιρνε ἐνεργὴ ἐχθρικὴ στάση ἀπέναντι στὶς ἐπιστημονικὲς γνώσεις, στὴν ἐπιστημονικὴ ἔρευνα καὶ στοὺς ἴδιους τούς ἐπιστήμονες, μὲ συγκεκριμένες πρακτικὲς καὶ διώξεις.

Ἡ ἀρχαία θρησκεία, ὅπως εἶναι γνωστό, εἶχε ἀπόλυτο πανθεϊστικὸ χαρακτήρα. Ὁ ὑλικὸς κόσμος θεωροῦνταν ἔμψυχος καὶ ἔνθεος. Δίδασκε ὅτι ὁ ἥλιος, ἡ σελήνη καὶ τὰ ἀστέρια ἦταν θεοί! Ὁ ἡλιακὸς δίσκος λατρευόταν ὡς πραγματικὸς θεὸς (Ὑπερίων, Φοῖβος), τὸ ἴδιο καὶ ἡ σελήνη (Ἑκάτη, Ἄρτεμις) καθὼς καὶ οἱ ἄλλοι πλανῆτες! Στὰ βυζαντινὰ χρόνια ὁ παραβάτης Ἰουλιανὸς (361- 363) κάθε πρωὶ προσευχόταν καὶ θυσίαζε στὸν ἥλιο. Ἔγραψε μάλιστα καὶ ἔργο μὲ τίτλο: «Εἰς Βασιλέα Ἥλιον», παρόλο ὅτι ἡ ἐπιστήμη τῆς ἐποχῆς του εἶχε ἀποφανθεῖ σαφέστατα ὅτι ὁ ἥλιος εἶναι ἄψυχη ὕλη! Τὰ μετεωρολογικὰ καὶ τὰ ἄλλα φυσικὰ φαινόμενα πιστευόταν ὡς θεϊκὲς ἐνέργειες. Οἱ ἄνεμοι πιστευόταν ὅτι προερχόταν ἀπὸ τὸ ἀσκὶ τοῦ Αἰόλου. Τὰ ἡφαίστεια προκαλοῦσαν οἱ θαμμένοι Τιτάνες καὶ τὰ ὑπόγεια ἐργαστήρια τοῦ Ἡφαίστου, τὰ κύματα τῆς θάλασσας καὶ τοὺς σεισμοὺς προκαλοῦσε ἡ τρίαινα τοῦ Ποσειδῶώνα. (Ὁμ. Ἰλιάς, Υ΄57), τοὺς κεραυνοὺς τοὺς ἐκτόξευε ὁ Δίας, κ.λπ… Τὰ μετεωρολογικὰ φαινόμενα ὀνόμαζαν «διοσημίες», δηλαδὴ σημάδια τοῦ Δία. Εἶναι γνωστὲς οἱ ἀπίστευτες δεισιδαίμονες φοβίες τῶν ἀρχαίων μπροστὰ στὰ φυσικὰ φαινόμενα, καθότι σὲ αὐτὰ «ἔβλεπαν» τὴ μήνη τῶν «θεῶν!».

Χάρτης τοῦ Πτολεμαίου

Ἡ ἀνάπτυξη τοῦ πνεύματος καὶ τῆς θετικῆς καὶ ἐπιστημονικῆς σκέψεως ἄρχισε νὰ κλονίζει καὶ σταδιακὰ νὰ περιορίζει τὴν ἐπιρροὴ τῆς σκοταδιστικῆς θρησκείας, μὲ τὰ ἀντιεπιστημονικὰ καὶ παράλογα δόγματά της. Μία μερίδα σοφῶν ἀνθρώπων μὲ ὁδηγὸ τὸν ὀρθὸ λόγο καὶ τὴν παρατήρηση διαπίστωσαν πὼς στὴ φύση κυριαρχεῖ ὁ νόμος τοῦ αἰτιατοῦ. Τὰ πάντα μέσα σὲ αὐτὴ λειτουργοῦν βάσει αἰώνιων φυσικῶν νόμων καὶ ὅ,τι ἀντιλαμβανόμαστε μὲ τὶς αἰσθήσεις μας εἶναι ἀποτελέσματα φυσικῶν αἰτιῶν. Ἡ μεταφυσικὴ ἑρμηνεία τῆς φύσεως, ποὺ ἔκανε ἡ ἀρχαία θρησκεία, καταδείχτηκε ἀναμφίβολα παράλογη.

Ἡ πνευματικὴ ἐπανάσταση ἄρχισε στὴν Ἰωνία, ἐξαιτίας τοῦ εὐνοϊκοῦ πολιτικοῦ καὶ κοινωνικοῦ κλίματος ποὺ ἐπικρατοῦσε ἐκεῖ τὸν 6ο π.Χ. αἰώνα καὶ ἐντεῦθεν. Μακριὰ ἀπὸ τὰ θρησκευτικὰ σκοταδιστικὰ κέντρα τῆς μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος καὶ τὸν φανατισμὸ τῶν ὄχλων, μπόρεσαν οἱ Ἴωνες σοφοὶ νὰ ἀπαγκιστρωθοῦν ἀπὸ τοὺς ἀσφυκτικοὺς βρόγχους τοῦ θρησκευτικοῦ κατεστημένου καὶ νὰ σκεφτοῦν ἐλεύθερα, μὲ ὁδηγὸ τὸν ὀρθὸ λόγο καὶ τὴν ἔρευνα. Οἱ μεγάλοι ἐκεῖνοι ἄνδρες, σύμφωνα μὲ τὸν Σουηδὸ καθηγητὴ M. Nilsson «ἔχτιζαν σὲ ἔδαφος λιγότερο παιδιάστικο ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ μποροῦσε νὰ προσφέρει ἡ ἀνθρωπομορφικὴ θεωρία τοῦ Ὁμήρου. Εἶχαν ὑψωθεῖ πάνω ἀπὸ τὴ λαϊκὴ δεισιδαιμονία καὶ εἶχαν δώσει βάρος στὸν τρόπο ποὺ ἐξελισσόταν ὁ κόσμος καὶ στὴ διάφορη μοίρα τῶν ἀνθρώπων». (M. Nilsson, Ἱστορία τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς θρησκείας, σελ. 238).

Αὐτὴ ἡ λαμπρὴ ἀνατολὴ τῆς ἐπιστήμης δὲν ἔγινε χωρὶς τὴν σφοδρὴ ἀντίδραση τῆς θρησκείας. Ὅταν οἱ ἐπιστήμονες ἀποφάνθηκαν ὅτι τὰ οὐράνια σώματα εἶναι ὑλικὲς μάζες καὶ τὰ μετεωρολογικὰ φαινόμενα φυσικὲς διεργασίες, οἱ φανατικοὶ λάτρεις τῆς θρησκείας ἀντέδρασαν δυναμικὰ καὶ τοὺς κατήγγειλαν ὡς ἀσεβεῖς καὶ ἄθεους! Οἱ μεγάλοι Ἴωνες φιλόσοφοι δεινοπάθησαν ἀπὸ τὸ ἱερατεῖο καὶ τὸν δεισιδαίμονα εἰδωλολατρικὸ ὄχλο, ὅταν προσπάθησαν νὰ ἀπομυθοποιήσουν τὴ φύση καὶ νὰ ἐξηγήσουν ὅτι ὁ ὑλικὸς κόσμος διέπεται ἀπὸ φυσικοὺς νόμους. Ἔτσι δὲν ἦταν μόνο σκοταδιστικὴ καὶ ἀντιεπιστημονικὴ ἡ ἀρχαιοελληνικὴ θρησκεία, ἀλλὰ καὶ ἀπόλυτα ἀντιδραστική! «Οἱ ἐξηγήσεις τῶν φυσικῶν φιλοσόφων παρουσιάσθηκαν σὰν ἀντίπαλες τῶν θρησκευτικῶν ἰδεῶν καὶ ἡ διαμάχη ἔγινε πραγματικὴ». (M. Nilsson, μνημ. ἔργο, σελ. 279).

Οἱ πολιτικές, πολιτιστικὲς καὶ οἰκονομικὲς συνθῆκες, ποὺ ἀκολούθησαν, μετέφεραν τὸ μεγάλο πνευματικὸ κίνημα τῶν Ἰώνων φιλοσόφων στὴν Ἀθήνα τοῦ 5ου αἰώνα. Οἱ σωκρατικοὶ καὶ οἱ σοφιστὲς θὰ συνεχίσουν τὴ μεγάλη παράδοση τοῦ ἰωνικοῦ διαφωτισμοῦ. Θὰ ἀμφισβητήσουν σοβαρὰ τὴν αὐθεντία τῆς σκοταδιστικῆς θρησκείας καὶ ἡ σύγκρουση θὰ γίνει ἀναπόφευκτη. Τὰ μεγάλα δημιουργικὰ πνεύματα τῆς ἐποχῆς ἀπελευθερωμένα ἀπὸ τὸν σκοταδισμό, τὴ δεισιδαιμονία καὶ τὴ στατικὴ καὶ ἄκριτη πίστη τῆς θρησκείας τῶν μαζῶν, ἄνοιξαν τὸν δρόμο τῆς προόδου καὶ τῆς ὀρθῆς σκέψεως. Αὐτὸ ὅμως δὲν ἔγινε χωρὶς ἀντίδραση. Τὸ ἱερατεῖο, οἱ μάντεις, οἱ μάγοι καὶ οἱ ἄλλοι παράγοντες τῆς θρησκείας, ἡ ὁποία ἔπαιζε σπουδαῖο ρόλο στὴ ζωὴ τῶν πόλεων, ἔγειραν πραγματικὸ διωγμὸ ἐναντίον ὅσον δὲν ἔσκυβαν τὸ κεφάλι δουλικὰ στὶς παράλογες καὶ σκοταδιστικές τους πίστεις καὶ δεισιδαίμονες πράξεις.

Θεωροῦμε ἀπαραίτητο νὰ κάνουμε μία σοβαρὴ ἐπισήμανση. Οἱ διάφοροι ἀρχαιόπληκτοι «εἰδικοὶ» ἱστορικοὶ ἐπιχειροῦν νὰ μᾶς πείσουν ὅτι τὶς διώξεις περὶ ἀθεΐας στὴν ἀρχαία Ἀθήνα τὶς ἔκανε ἡ Πολιτεία καὶ ὅτι ἡ θρησκεία ἦταν ἀμέτοχη! Τίποτε δὲν εἶναι ἀψευδέστερο ἀπὸ αὐτό! Φρικτὴ διαστρέβλωση τῆς ἱστορικῆς πραγματικότητας! Βεβαίως τὶς διώξεις τὶς πραγματοποιοῦσε ἡ Πολιτεία, ἀλλὰ κατ᾿ ἀπαίτηση τῆς θρησκείας. Τὸ παντοδύναμο ἱερατεῖο εἶχε τρομερὴ καὶ ἀπόλυτη ἐπιρροὴ στὶς δεισιδαίμονες μάζες καὶ κατὰ συνέπεια μποροῦσε ὄχι ἁπλᾶ νὰ ἐπηρεάζει πολιτικὲς ἐπιλογές, ἀλλὰ καὶ νὰ τὶς ἐπιβάλλει. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ οἱ φαῦλοι πολιτικοὶ ἦταν οἱ μόνιμοι ἐντολοδόχοι του. Τρανταχτὴ ἀπόδειξη αὐτῶν εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ διώξεις γινόταν σχεδὸν πάντα κατ᾿ ἀπαίτηση τοῦ διαβόητου Ἀθηναίου ἱερέα καὶ μάντη Διοπείθη. Αὐτὸς παρακολουθοῦσε μὲ τὸ πολυπληθὲς ἀργόσχολο «ἱερὸ» συνεργεῖο του τὰ λόγια, τὰ γραπτὰ καὶ τὶς πράξεις τῶν ἐπιστημόνων καὶ τῶν φιλοσόφων καὶ ὅπου ἔκρινε ὅτι θίγεται ἡ θρησκεία, τοὺς κατάγγειλε στὶς ἀρχὲς καὶ δρομολογοῦνταν ἡ ἀπηνὴς δίωξή τους!

Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς σφοδρότατης σύγκρουσης μεταξύ τῆς ἀρχαιοελληνικῆς θρησκείας καὶ τῆς ἐπιστήμης ὑπῆρξε τραγικό. Περισσότεροι ἀπὸ πεντακόσιοι σοφοὶ καὶ ἐπιστήμονες, μόνο στὴν Ἀθήνα, θὰ διωχθοῦν, θὰ ἐξορισθοῦν, θὰ καοῦν τὰ συγγράμματά τους καὶ θὰ βροῦν φρικτὸ θάνατο. Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε, τὸν Σωκράτη, τὸν Ἀναξαγόρα, τὸν Ἀλκιβιάδη, τὸν Περικλῆ καὶ τὴν Ἀσπασία, τὸ Φειδία, τὸν Αἰσχύλο, τὸν Εὐριπίδη, τὸ Θεόφραστο, τὸν Ἀριστοτέλη, τὸν Ἀρίστιππο, τὸν Ἀντισθένη, τὸν Κριτία, τὸν Θεόδωρο τὸν μαθηματικό, τὸν Διαγόρα τὸν Μήλιο, τὸν Στείλπωνα τὸν Μεγαρέα, τὸν Πρωταγόρα καὶ πολλοὺς ἄλλους. Ὁ θρησκευτικὸς διωγμὸς ἦταν γενικευμένος καὶ σὲ ἄλλες πόλεις, μόνο ποὺ δὲν ἔχουν καταγραφεῖ τὰ περιστατικὰ τῶν διωγμῶν αὐτῶν.

Τοιχογραφίες ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων καὶ φιλοσόφων στὴν Ἱερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου

Δὲν ἔχουμε καμμία πρόθεση νὰ μειώσουμε τοὺς ἀρχαίους προγόνους μας γιὰ τὶς ὅποιες ἐπιλογές τους. Ὅμως ἡ ἱστορικὴ ἀλήθεια μᾶς ὑποχρεώνει νὰ εἴμαστε ἀκριβεῖς καὶ νὰ μὴν παραποιοῦμε τὰ γεγονότα. Ὀφείλουμε νὰ διδασκόμαστε ἀπὸ τὰ σφάλματα τοῦ παρελθόντος καὶ νὰ φροντίζουμε νὰ μὴν ἐπαναλαμβάνονται στὸ μέλλον. Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ πρακτικὴ χρησιμότητα τῆς ἱστορίας. Ἐν προκειμένῳ, ἐπιχειρώντας νὰ ἐξωραΐσουμε τὴν ἀρχαιοελληνικὴ θρησκευτικὴ κατάσταση, ὄχι μόνο δὲν κατορθώνουμε νὰ ἐξυψώσουμε τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ἀλλὰ τὴν ἐκθέτουμε ἀνεπανόρθωτα, διότι τὴν ἀρχαία θρησκεία ἀπέρριψαν οἱ ἴδιοι οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας καὶ ἀσπάστηκαν ἐλεύθερα, αὐτὸ ποὺ ἐναγωνίως ἐπιζητοῦσαν, τὴν πνευματικὴ καὶ λογικὴ λατρεία τοῦ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἀποκαλύφτηκε στὸ Θεῖο Πρόσωπο τοῦ Σαρκωμένου Λόγου Του, τοῦ Λυτρωτῆ μας Χριστοῦ. Ἡ προσπάθεια κάποιων νὰ νεκραναστήσουν τὴν ἀρχαιοελληνικὴ θρησκεία ἀποτελεῖ, πέρα ἀπὸ ἀπέλπιδα ἐπιχείρηση, φρικτὴ ὕβρη κατὰ τῶν ἀρχαίων σοφῶν προγόνων μας, οἱ ὁποῖοι δεινοπάθησαν ἀπὸ αὐτὴ καὶ τὴν ἔθεσαν στὸ περιθώριο ἐδῶ καὶ δυόμισι χιλιάδες χρόνια!

Ὡς κατακλείδα θὰ θέλαμε νὰ ἐπισημάνουμε τὸ γεγονὸς πὼς μέσα στὴ σύγχρονη πρωτοφανῆ πνευματικὴ σύγχυση, τέτοιου εἴδους ἱστορικὲς παραποιήσεις, προξενοῦν μεγάλη ζημιὰ στοὺς πολίτες καὶ ἰδιαίτερα στοὺς νέους. Φουντώνουν πάθη καὶ φ α ν α τ ι σ μ ο ὺ ς π α ρ ά λ ο γ ο υ ς . Ἐγείρουν ἐσωτερικὲς ἔριδες καὶ ἀντιπαλότητες ἐπικίνδυνες, σὲ μία ἐποχὴ ποὺ πρέπει νὰ ἔχουμε ὁμόνοια, ἀλληλοκατανόηση καὶ ἀνοχή, ὥστε νὰ ἀντιμετωπίζουμε ἀπὸ κοινοῦ τὰ ὀξυμμένα κοινωνικά, οἰκονομικὰ καὶ ἐθνικά μας προβλήματα. Ὅποιοι ἀκολουθοῦν αὐτὴν τὴν ἄκρως λαθεμένη τακτικὴ προσφέρουν κακὲς καὶ ὀλέθριες ὑπηρεσίες στὴν πατρίδα μας, διότι ἡ ἱστορικὴ παραποίηση εἶναι τροφὴ-σκύβαλο πρὸς τὸν ἀποπροσανατολισμένο νεοέλληνα πολίτη, ἡ ὁποία τοῦ ἱκανοποιεῖ πρόσκαιρα τὸ αἴσθημα ἑνὸς ἀνόητου «ἐθνικοῦ μεγαλείου», μακροπρόθεσμα ὅμως τοῦ συσσωρεύει ἀνεπανόρθωτες παρενέργειες!

Πηγή: Ἡ σύγκρουση ἀρχαιοελληνικῆς θρησκείας καὶ ἐπιστήμης – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Ὑπόδειγμα ἐπιστολῆς γονέα γιά ἐπιστροφή τῶν βιβλίων τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Ἀναρτοῦμε ἕνα ὑπόδειγμα ἐπιστολῆς γονέα πρός τό Ὑπουργεῖο Παιδείας γιά τήν ἐπιστροφή τῶν βιβλίων τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν το ὁποῖο καταρτίστηκε ἀπό νομικούς πού ἀσχολοῦνται μέ τό ζήτημα καί εἶναι ἐγκεκριμένο ἀπό τήν Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων.   …

Πηγή: Ὑπόδειγμα ἐπιστολῆς γονέα γιά ἐπιστροφή τῶν βιβλίων τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Σε κυκλοφορία το πρώτο Ελληνικό αυτοκίνητο !

Greek National Pride

Σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε μέσα από μια συνεργασία ελληνικής εταιρίας με βιομηχανία στην Κίνα, ενώ χρειάστηκαν τρία χρόνια, ώστε να ετοιμαστεί ένα τελικό προϊόν και τελικά να παρουσιαστεί για πρώτη φορά στους χώρους της 82ης ΔΕΘ.

Ο λόγος για το διθέσιο ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητο, με την ονομασία «Ecocar», που «είναι σε γραμμή παραγωγής και όχι πρωτότυπο, καρπός συνεργασίας Ελλήνων και Κινέζων επιχειρηματιών, ενώ ήδη πωλείται στην ελληνική αγορά», όπως τόνισε μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΑΠΕ- ΜΠΕ, «Πρακτορείο 104,9 FM» o υπεύθυνος της εταιρίας Ecosun, Γιώργος Καζαντζίδης.

Η ελληνική εταιρεία είναι εκείνη που συμμετείχε στη διαδικασία εξέλιξης και δημιουργίας «του ηλεκτρικού τμήματος του οχήματος σε ότι αφορά τις ειδικές μπαταρίες, τους ελεγκτές και τα σχετικά υποσυστήματα του ηλεκτρικού τμήματος» του αμιγώς ηλεκτρικού διθέσιου οχήματος.

Με δυνατότητα μεταφοράς δύο ατόμων, το μικρό αυτοκίνητο έχει ήδη πάρει έγκριση για την Ελλάδα και την Ευρώπη, ενώ -σύμφωνα με τον κ.Καζαντζίδη- ήδη έχουν ταξινομηθεί τα πρώτα…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 286 επιπλέον λέξεις

Λόγος περὶ ἰσότητας τῶν δυὸ φύλων – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Ἐπειδὴ πολὺς λόγος γίνεται στὸν σύγχρονο κόσμο μᾶς περὶ ἰσότητας τῶν δυὸ φίλων καὶ ἐπειδὴ ὑπάρχει θεσμοθετημένη ἰδεολογική, θρησκευτικὴ καὶ κοινωνικοπολιτικὴ διαστροφὴ περὶ τούτου, ἐπιτρέψτε μου μερικὲς ταπεινὲς σκέψεις ποὺ εὔχομαι νὰ μᾶς προβληματίσουν ὅλους: ὀρθοδόξους, ἑτεροδόξους, ἀλλοδόξους, ἀνθρωπιστές, ρατσιστὲς κ.α.

Μετὰ τὴν πτώση τῶν πρωτοπλάστων, ἐδῶ καὶ χιλιάδες χρόνια πρίν, ὑφίσταται μιὰ ἀντιπαλότητα τῶν δυὸ φύλων, τοῦ ἄνδρα καὶ τῆς …

Πηγή: Λόγος περὶ ἰσότητας τῶν δυὸ φύλων – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

«Ο Θεός σ’ έκανε πλούσιο για να βοηθάς όσους έχουν ανάγκη, για να βρεις τη συγχώρηση των αμαρτημάτων σου με τη φιλανθρωπία…» | Σημεία Καιρών

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

…Τί πιο ανόητο, λοιπόν, από το να μη γνωρίζεις πως θ’ αποκτήσεις το μεγαλύτερο κέρδος;

Γιατί τα χρήματα πρέπει να τ’ αποκτάει κανείς σαν πραγματικός κύριος και όχι σαν δούλος τους. Κανείς δεν είναι πιο άμυαλος από το δούλο των χρημάτων. Νομίζει ότι τα εξουσιάζει, ενώ εκείνα τον εξουσιάζουν.  …

Πηγή: «Ο Θεός σ’ έκανε πλούσιο για να βοηθάς όσους έχουν ανάγκη, για να βρεις τη συγχώρηση των αμαρτημάτων σου με τη φιλανθρωπία…» | Σημεία Καιρών

Η greko ή griko γλώσσα της καλαβρία – Έκτακτο Παράρτημα

Η olimpia squillaci μιλάει τη γλώσσα της greko-Καλαβρίας …

Πηγή: Η greko ή griko γλώσσα της καλαβρία – Έκτακτο Παράρτημα