Συναγερμός! Οι Τούρκοι στήνουν σκηνικό στη Θράκη | Monitor (6-9-2022) – YouTube

Τράπεζα Ἰδεῶν – Όσιος Αθανάσιος ηγούμενος Μονής Μπρέστ (Ο Μεγάλος Άγιος της Πολωνίας και η Ουνία) [5 Σεπτεμβρίου]

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ & Η ΟΥΝΙΑ

Πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Άγιος Αθανάσιος Φιλίπποβιτς (Atanasio Filipovitz) δεν γνωρίζουμε. Υποστηρίζεται ότι γεννήθηκε μεταξύ των ετών 1595 και 1600. Προερχόταν από αριστοκρατική αλλά φτωχή οικογένεια. Σπούδασε σε σχολείο χριστιανικής ορθόδοξης αδελφότητας και γι’αυτό ήταν έτοιμος όταν χρειάστηκε να υποστηρίξει την ορθόδοξη πίστη από τους ουνίτες και τους ρωμαιοκαθολικούς. Γνώρισε άριστα την πολωνική, την ρωσική, την λατινική και την ελληνική γλώσσα. Επτά ετών μπήκε στην αυλή του Λέοντος Sapieha (Σαπιέχα) ο οποίος ήταν Γραμματέας του Μεγάλου Πριγκιπάτου της Λιθουανίας. Κατ’ αυτή την περίοδο δίδαξε τον γιο της Μαρίνας Mniszek (Μνίσσεκ), Λούμα. Η ζωή στο παλάτι δεν του άρεσε, διότι ήθελε να προοδεύσει στην πνευματική ζωή.

Το 1627 άφησε το παλάτι του Sapieha και πήγε στην Ι. Μονή του Αγίου Πνεύματος στο Βίλνο. Δεν έμεινε πολύ εκεί διότι έψαχνε πιο αυστηρή πνευματική ζωή. Έτσι στην αρχή πήγε στο μοναστήρι Κούτσιελσκ, δίπλα στην πόλη Όρσα, και μετά στο μοναστήρι Μιέσιγορσκ, δίπλα στο Κίεβο. Κατά την επιστροφή του βρήκε κάποιον χωλό άνθρωπο, τον πήρε στην πλάτη και τον κουβάλησε. Ο άγνωστος αυτός άνθρωπος εισήγαγε τον Αθανάσιο στην ουσία της χριστιανικής ζωής και του μίλησε για την προσευχή της καρδιάς. Ξαφνικά ο ξένος χάθηκε. Αυτό το γεγονός ο Αθανάσιος αργότερα το σχολίασε λέγοντας, ότι ο ίδιος ο Θεός με αυτόν τον παράξενο τρόπο τον προσκάλεσε στην υπηρεσία της άμυνας της Ορθοδοξίας. Το 1632 ο Άγιος Αθανάσιος έγινε ιερομόναχος και στην συνέχεια ηγούμενος της Μόνης του Δούμποφ. Δεν παρέμεινε στο μοναστήρι πολύ, γιατί το 1636 το μοναστήρι κατελήφθη από τους ιησουΐτες. Ο Άγιος Αθανάσιος, μαζί με την αδελφότητα μετακόμισε στο μοναστήρι του Κούπιατ κοντά στο Πίνσκ, το οποίο ιδρύθηκε σε τόπο όπου θαυματουργικά φανερώθηκε η Αγία εικόνα της Θεοτόκου στις 15 Νοεμβρίου 1182. Την εκκλησία της Μονής την έκαψαν οι Τάταροι και η θαυματουργική εικόνα σκεπάστηκε για 250 χρόνια από την στάχτη.

Τον ΙΕ’ αιώνα η εικόνα ξαναβρέθηκε, και το μοναστήρι αναστηλώθηκε. Το 1655 το μοναστήρι πέρασε στα χέρια των ουνιτών, και η εικόνα μεταφέρθηκε στον Ναό της Αγίας Σοφίας. Με την εικόνα αυτή είναι συνδεδεμένη η μοίρα του Αγίου. Ο Άγιος Αθανάσιος, όταν ήρθε στο μοναστήρι, δημιούργήσε φιλία με τον μοναχό Μακάριο Τοκαρέφσκυ. Στο μοναστήρι έλαβε το διακόνημα να συγκεντρώσει χρήματα για την αναστήλωση του Ναού της Θεοτόκου του Κούπιατ. Πριν αναχωρήσει από το μοναστήρι για την συλλογή των χρημάτων προσευχήθηκε θερμά μπροστά στην θαυματουργική εικόνα και παρακάλεσε την Θεοτόκο να τον βοηθήσει να βρει δωρητές. Η Παναγία τον άκουσε και του είπε:

«Ο Τσάρος θα χτίσει για μένα το Ναό. Πήγαινε σ’αυτόν.»

Ο Άγιος Αθανάσιος υπάκουσε στα λόγια της Παναγίας και πήγε στην Μόσχα. Το ταξίδι ήταν πολύ επικίνδυνο λόγω του πολέμου αλλά κατόρθωσε να φθάσει στην Μόσχα και έγινε δεκτός από τον Τσάρο Μιχαήλ Φιοντόροβιτς, ο οποίος του έδωσε πλούσια δώρα. Όταν τελείωσε αυτό το διακόνημα του έδωσαν νέο, το οποίο και είχε μέχρι τις τελευταίες μέρες της επίγειας ζωής του. Το 1640 οι μοναχοί από την Ι. Μονή του Αγίου Συμεών στο Brest, πρότειναν δύο υποψηφίους για τη θέση του ηγουμένου: τον Μακάριο Τοκαρέφσκυ, και τον Άγιο Αθανάσιο, ο οποίος τελικά εξελέγη και πήγε στο Brest.

Από τις πρώτες μέρες της παραμονής του σ’αυτήν την πόλη αγωνίστηκε για την βελτίωση της ζωής των ορθοδόξων. Με τα κηρύγματά του ενίσχυε τους ανθρώπους στην ορθόδοξη πίστη. Με διάφορους τρόπους πάλεψε με την ρωμαιοκαθολική εκκλησία, όχι μόνο στον εκκλησιαστικό τομέα αλλά και στον πολιτικό. Μια επιτυχία του ήταν η διάταξη του βασιλιά Βλαντισλάβ του Δ΄, η οποία επιβεβαίωσε τα προνόμια της Αδελφότητας στο Brest και επέτρεψε την ελεύθερη δραστηριότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δυστυχώς αυτή η διάταξη ποτέ δεν εφαρμόσθηκε εξαιτίας των ουνιτών, και των ιησουϊτών. Όταν ο Άγιος Αθανάσιος ζήτησε την βοήθεια του Λέοντος Sapieha (Σαπιέχα), έλαβε την εξής απάντηση:

«Όταν θα γίνετε όλοι ουνίτες, τότε θα τα πάρετε όλα.»

Οι επίσκοποι στην Βαρσοβία απασχολημένοι με τα δικά τους προβλήματα, δεν έδωσαν σημασία στην παράκληση του Αγίου. Για την εκκλησία κανένας δεν ήθελε να μιλήσει. Ο Άγιος Αθανάσιος πολύ στενοχωρημένος, έγραψε στο προσωπικό του ημερολόγιο:

«Δίκαιε Θεέ, η αδικία έφτασε σε απροχώρητο σημείο, έπαψαν πλέον να φροντίζουν για την ορθόδοξη πίστη, και για την σταθεροποίηση της δόξας του Θεού, σαν όλοι να ντρέπονται …»

Σε αυτή την δύσκολη περίοδο, ο Άγιος περνούσε πολλές ώρες κάνοντας προσευχή μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου του Κούπιατ. Κάποια φορά, όταν διάβαζε τον Ακάθιστο Ύμνο, άκουσε μια φωνή:

«Αθανάσιε, πήγαινε να πεις τα παράπονά σου μπροστά στην Βουλή, και δείξε σε όλους την δική μου εικόνα, η οποία είναι στο σταυρό. Πες αυτό μπροστά στο βασιλιά και το πολωνικό κράτος, πες ότι τούς περιμένει τιμωρία από το Θεό, η οποία σε λίγο θα πραγματοποιηθεί αν δεν αλλάξουν τακτική. Πρώτα πρέπει να καταδικάσουν την ουνία, και ύστερα όλοι θα διορθωθούν.»

Το 1643 ο Άγιος Αθανάσιος πήγε στην Βαρσοβία και επισκέφθηκε την Βουλή. Εντωμεταξύ πέρασε από την Ι. Μονή του Αγ. Ονούφριου στο Jabłeczna (Γιαμπλέτσνα), και μπροστά στην θαυματουργική εικόνα του Αγ. Ονουφρίου παρακάλεσε να τον βοηθήσει. Όταν συνεδρίασε η Βουλή μοίρασε σε όλους την εικόνα της Παναγίας, λέγοντας τα λόγια πού του είπε η Υπεραγία Θεοτόκος. Τα λόγια αυτά πού είπε μπροστά στην Βουλή έγιναν αφορμή για τα μαρτύρια πού ακολούθησαν.Τον συνέλαβαν, και τον έκλεισαν στην φυλακή. Εκεί έλαβε την εντολή από την Παναγία, να γίνει δια Χριστό σαλός. Την ημέρα της εορτής των Αγ. Θεοφανίων φεύγει κρυφά από την φυλακή και φορώντας το καλυμαύχι και το μανδύα. Όλη μέρα περπατούσε στους δρόμους της Βαρσοβίας, πηγαίνοντας στους ρωμαιοκαθολικούς ναούς και φωνάζοντας:

«Aλίμονο στους σχισματικούς και απίστους.»

Γι’ αυτή του την συμπεριφορά τον τιμώρησαν. Τον έβαλαν σε ένα λάκκο με λάσπη, τον χτύπησαν και στο τέλος τον δίκασαν, του αφαίρεσαν το αξίωμα του ηγουμένου και του απαγόρευσαν να ιερουργεί. Ήθελαν να υποστηρίξει αυτήν την κατηγορία και ο Μητροπολίτης Πέτρος Mohyla (Μογίλα) ο οποίος εξέτασε αυτή την ιστορία, και έδωσε πίσω στον Αθανάσιο όλα τα δικαιώματα πού του πήρε το δικαστήριο, και τον έστειλε στο Brest. Όταν ήρθε ο Άγιος Αθανάσιος στο Brest η κατάσταση των χριστιανών ήταν χειρότερη από πριν. Δυνάμωσε ο διωγμός, από την πλευρά των ρωμαιοκαθολικών και των ουνιτών κληρικών, όπως και του λαού.

Πολλές φορές χλεύαζαν τους ορθοδόξους κληρικούς, χρησιμοποιούσαν προκλητικές εκφράσεις εναντίον τους, τους χτυπούσαν και έκαναν πολλές ιεροσυλίες. Ο ουνίτες συχνά έμπαιναν μέσα στους Ορθοδόξους Ναούς και διέκοπταν την Θεία Λειτουργία. Αυτές τις μέρες ο Άγιος Αθανάσιος προσευχόταν πολύ μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου του Κούπιατ. Μια φορά άκουσε την φωνή της:

«Αθανάσιε ακόμη μια φορά παρακάλεσε δείχνοντας την δική μου εικόνα, στον βασιλιά και στην Βουλή για να καταλάβουν, ότι πρέπει να λήξει αυτό το πρόβλημα της ουνίας. Εάν ακούσουν αυτά τα λόγια θα συνέλθουν και θα γίνουν ευτυχισμένοι.»

Πριν προλάβει να κάνει αυτό το διακόνημα, τον έκλεισαν στην φυλακή και τον κατηγόρησαν για συνωμοσία κατά της Πολωνίας στην διάρκεια της παραμονής του στην Μόσχα. Από την φυλακή ο Άγιος γράφει προς τον βασιλιά, περιγράφοντας τους διωγμούς των ορθοδόξων στην Πολωνία, και ολόκληρη την ιστορία της Πολωνικής Εκκλησίας. Εξήγησε την Καθολικότητα, όπως και την σημασία των Οικουμενικών Συνόδων, έγραψε για τις αδικίες των ουνιτών και περιέγραψε όλες τις κακές πράξεις των επισκόπων κ. Pociej (Πότσιεη), κ. Terlecki (Τερλέτσκυ), κ. Rohozy (Ροχόζυ), και στο τέλος της επιστολής θύμισε στο βασιλιά τα δικαιώματα πού ο ίδιος σκόπευε να δώσει στους ορθοδόξους. Έγραψε και δεύτερη επιστολή προς τον βασιλιά μετά από την οποία ο βασιλιάς απελευθέρωσε τον Αθανάσιο από την φυλακή, με την προϋπόθεση ότι θα τον έχει υπό παρακολούθηση ο Μητροπολίτης του Κίεβου.

Μετά την απελευθέρωσή του ο Άγιος Αθανάσιος παρέμεινε στην Λαύρα του Κίεβου μέχρι τον θάνατο του Μητροπολίτου Πέτρου Mohyla το 1647. Μετά ο Άγιος Αθανάσιος επέστρεψε στο Brest, το 1648 όπου έγινε επανάσταση από τον ηγεμόνα Βohdan Chmielnicki (Μπόχδαν Χμιελνίτσκυ). Την 1η Ιουλίου φυλάκισαν τον Αθανάσιο διότι εθεωρήθη ύποπτος για την προμήθεια μπαρούτης στους επαναστάτες. Η ερευνά στο μοναστήρι δεν απέδειξε τίποτα. Τότε τον κατηγόρησαν για περιφρόνηση της αγίας ουνίας. Στην ερώτηση του επισκόπου Αντρέα Gębicki (Γεμπίτσκυ) αν ύβριζε την αγία ουνία, ο μάρτυρας απάντησε:

«Πράγματι είναι καταραμένη!»

Μετά απ’αυτή την απάντηση του έβαλαν χειροπέδες και τον έριξαν στη φυλακή του ανακτόρου στο Βrest. Την νύχτα της 4/5 Οκτωβρίου οι ιησουΐτες με πονηρία και βία προσπαθούσαν να τον πείσουν να απαρνηθεί την ορθοδοξία και να ασπασθεί την ουνία, προσφέροντάς του την ζωή. Ο Άγιος Αθανάσιος απέρριψε αυτή την πρόταση και την άλλη μέρα το πρωί τον πήραν στο δάσος δίπλα στο Brest, και τον έκαψαν με φωτιά και μπροστά στα μάτια του έσκαψαν τον τάφο του, έβαλαν στο τουφέκι δύο βλήματα και ακόμα μια φορά τον ρώτησαν αν απορρίπτει την Ορθοδοξία. Ο Άγιος χωρίς φόβο είπε:

«Ότι είπα είπα, και με αυτό θα πεθάνω.»

Ένας στρατιώτης πού του έδωσαν εντολή να πυροβολήσει, γονάτισε μπροστά του και ζήτησε συχώρεση και ευλογία. Ο Άγιος Αθανάσιος τον συγχώρησε και τον ευλόγησε. Ο στρατιώτης δύο φορές πυροβολήθηκε στο κεφάλι. Ο Αγ. Αθανάσιος ζούσε ακόμη όταν τον έβαλαν στον τάφο, γύρισε τότε το κεφάλι του προς τον ουρανό και σταύρωσε τα χέριά του, τον έθαψαν ζωντανό. Αυτή την νύχτα κανένας δεν κοιμήθηκε: «Αυτή την νύχτα που δολοφόνησαν τον Άγιο, μεγάλος φόβος μας πήρε…», έγραψαν μετά οι μαθητές του Αγ. Αθανάσιου, οι οποίοι από μακριά παρακολουθούσαν τον δάσκαλο. Η νύχτα ήταν φωτεινή, χωρίς σύννεφα, οι βροντές και οι αστραπές φώτισαν τον ουρανό. Την 1η Μαΐου 1649 οι μαθητές του κρυφά πήραν το Άγιο Λείψανο το οποίο μετά από οκτώ μήνες στο χώμα ήταν άφθαρτο. Το γεγονός αυτό επιβεβαίωσε την τιμή του Αγίου. Το Άγιο Λείψανο το έθαψαν σε τάφο στον κύριο ναό της Ι. Μονής Αγ. Συμεών στο Brest.

Η μνήμη του Αγίου ήταν πάντα ζωντανή μεταξύ των χριστιανών. Απάνω στο Αγ. Λείψανο εμφανίστηκε ο ουράνιο φως, και πολλής κόσμος θεραπεύθηκε. Το 1856 λύτρωσε ένα παιδί δέκα ετών από την παράλυση, τον Αλέξανδρο Poliwanow (Πολιβάνοβ). Το 1860 λύτρωσε από σοβαρή αρρώστια τον π. Βασίλειο Sakowicz (Σακόβιτς). Έγιναν πολλά θαύματα τα οποία δεν μπορούν να περιγράφουν εν συντόμω. Στις 8 Νοεμβρίου 1815 κάηκε ο ναός του Αγ. Συμεών μαζί με το Άγιο Λείψανο. Σώθηκαν μερικά κομμάτια τα οποία μάζεψαν και έβαλαν κάτω από την Αγία Τράπεζα στον καινούργιο Ναό. Το 1823 μεταφέρθηκαν τα Αγ. Λείψανα μέσα στον Ναό για προσκύνημα. Στις 20 Οκτωβρίου 1893 μεταφέρονται στον καινούργιο Ναό του Αγ. Αθανάσιου στο Grodno (Γρόδνο). Τον άλλο χρόνο ένα κομμάτι έδωσαν στο γυναικείο μοναστήρι στην Leśna Podlaska(Λέσνα Ποδλάσκα). Μετά έπρεπε να φύγουν οι αδελφές μαζί με τα Αγ. Λείψανα, τα όποια έκαναν μεγάλο δρόμο από την Ρωσία και την Σερβία, και στο τέλος βρέθηκαν στην Γαλλία στο Provιmont.

(Πηγή: http://www.lublin.cerkiew.pl/)

Πηγή: Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας https://fdathanasiou.wordpress.com/2011/01/14/οσιομάρτυρας-αθάνασιος-του-brest-ο-μεγάλο/

Πηγή: Τράπεζα Ἰδεῶν – Όσιος Αθανάσιος ηγούμενος Μονής Μπρέστ (Ο Μεγάλος Άγιος της Πολωνίας και η Ουνία) [5 Σεπτεμβρίου]

Έτσι ξαφνικά εξοπλίζουν με απινιδωτές σχολεία σε όλη την Ελλάδα! – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Ο αυτόματος εξωτερικός απινιδωτής που μοιράζεται σε σχολεία όλης της Ελλάδος, είναι μια φορητή συσκευή που αναλύει τον καρδιακό ρυθμό και αν διαγνώσει κάποιο πρόβλημα το οποίο χρίζει άμεσης βοήθειας, τότε προχωράει στην απινίδωση (ηλεκτρικό σοκ) για να επαναφέρει τον καρδιακό ρυθμό στην σωστή συχνότητά του.

Σε διάφορες περιοχές σε όλη την Ελλάδα μοιράζονται στα σχολεία αυτόματοι απινιδιωτές και το ερώτημα που προκύπτει είναι: Τα έχουν τόση ανάγκη ξαφνικά εν έτει 2022 μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης;

 

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ζέρβας, μοίρασε απινιδιωτές στα σχολεία της Θεσσαλονίκης, χαρακτηρίζοντας τους ως «βασική υποδομή», σημειώνοντας ακόμη ότι «το κακό παραμονεύει και δεν ξέρεις πότε θα συμβεί». Επιπλέον, «την επόμενη χρονιά» όπως σημείωσε, «θα παραδοθούν ακόμη δέκα απινιδωτές», με την ευχή «να είναι αχρείαστοι».

 

Αυτόματοι απινιδωτές σε όλα τα σχολεία της Θάσου

Την Τετάρτη 11 Μαΐου 2022 ξεκίνησε η παράδοση αυτόματων απινιδωτών στα Σχολικά Συγκροτήματά Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Θάσου από την Σχολική Επιτροπή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Θάσου.

Τοποθετήθηκαν απινιδωτές και στα σχολεία της Χαλκίδας

 

Οι πρώτοι τέσσερις απινιδωτές έχουν τοποθετηθεί στα Γυμνάσια Δροσιάς, Κανήθου, Ν. Αρτάκης, καθώς και στο 1ο ΕΠΑΛ της πρωτεύουσας του ευρύτερου Καλλικρατικού Δήμου Χαλκιδέων. Στόχος, η πλήρωση όλων των σχολικών μονάδων μέχρι τέλους του σχολικού έτους. Θα ακολουθήσουν σεμινάρια πρώτων βοηθειών και χρήσης απινιδωτή σε όλα τα σχολεία και επιμόρφωση όλων όσων εμπλέκονται με την εκπαιδευτική διαδικασία.

 

Απινιδωτές σε σχολεία Δήμων από τον Ιατρικό Σύλλογο Αμαλιάδας

Ο Περιφερειάρχης συνεχάρη τον Ιατρικό Σύλλογο και ιδιαίτερα τον Συμπαραστάτη του Πολίτη και της Επιχείρησης της ΠΔΕ, Γιώργο Τελώνη, για την απόφασή του να προσφέρει την αντιμισθία του για την αγορά των απινιδωτών. «Είναι μια πράξη που συνδέει το πρώτο και πιο σημαντικότερο αγαθό που είναι η υγεία μας με τον  αλτρουϊσμό και την ανιδιοτέλεια» τόνισε ο κ. Φαρμάκης.

Κέρκυρα: Τοποθετούνται 18 απινιδωτές στα σχολεία του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας

Την τοποθέτηση 18 απινιδωτών σε σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων, ανακοίνωσε η Δήμαρχος Μερόπη Υδραίου, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου που παραχώρησε. Η τοποθέτηση απινιδωτών στα σχολεία και σε νευραλγικούς δημόσιους χώρους, εντάσσεται στην προσπάθεια πρόληψης σοβαρών περιστατικών υγείας.

 

Αυτες είναι μόνο μερικές απο τις περιοχές που έχουν τοποθετηθεί απινιδωτές στα σχολεία, και απο τι φαίνεται, ο στόχος είναι να τοποθετηθούν σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας!

 

ΠΗΓΗ

Πηγή: Έτσι ξαφνικά εξοπλίζουν με απινιδωτές σχολεία σε όλη την Ελλάδα! – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Σάββας Καλεντερίδης: ΣΟΚ για τους Tούρκους πιλότους! Δεν γλίτωναν την κατάρριψη | ZOOM (5-9-2022) – YouTube

Κοινωνία Ορθοδοξίας Ο κρυφιογνώστης όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

Όταν μία μητέρα ήταν έγκυος και είχε καιρό να επισκεφθεί τον όσιο Γεώργιο, πληροφορήθηκε ότι ο όσιος ήταν ασθενής στη Δράμα. Πήρε το ένα της παιδί και το άλλο το άφησε στο χωριό. Δεν γνώριζε όμως σε ποιο σπίτι έμενε κι έψαχνε μέσα στην πόλη. Εκεί που βάδιζε, πήγε κοντά της μία γυναίκα και της είπε: «Τον Γέροντα ψάχνεις;» Αποκρίθηκε «ναι». «Έλα μαζί μου, γιατί εκείνος με έστειλε. Πήγαινε να φέρεις τη Ζωγράφα, είναι έξω και με ψάχνει».

Μόλις ασπάσθηκε το ευλογημένο χέρι του, της είπε: «Το ένα παιδί σου το έφερες, το άλλο πού είναι;». «Το άφησα στον άνδρα μου», εξήγησε. «Ναι, αλλά να προσέχετε, γιατί εκεί κοντά έχετε μία ευαγγελική οικογένεια. Να φυλάγετε την πίστη σας…». Πράγματι, όλα όσα είπε ήταν αληθινά, καλά και άγια.

Άλλη φορά η μητέρα αυτή ετοιμάσθηκε μ’ ένα συγχωριανό της να πάνε στην εορτή του Αγίου Νικολάου στον όσιο. Την παραμονή το βράδυ όμως χιόνισε πολύ. Ο σύζυγός της φοβήθηκε από το χιόνι και δεν την άφησε να πάει. «Μη πας γυναίκα, αν σε φάνε οι λύκοι τι θα γίνουν αυτά τα παιδιά;». Είχαν τέσσερα μικρά παιδιά. Φοβήθηκε κι εκείνη και δεν πήγε. Τα Χριστούγεννα που πήγε ο σύζυγος στη μονή ο όσιος Γέροντας τον επιτίμησε: «Θα πάρω τη μασιά να σε χτυπήσω, γιατί τη γυναίκα σου την γύρισες πίσω κι έχασε την ευλογία». Δικαιολογήθηκε τότε εκείνος λέγοντας: «Όχι, Γέροντα, από εμένα έχει το ελεύθερο, να πηγαίνει όπου θέλει». «Όχι, όχι, θα σε χτυπήσω» επανέλαβε ο όσιος.

«Ναι, Γέροντα, εδώ θα ερχόταν και δεν την άφησα».

«Μα καλά εγώ θα άφηνα τους λύκους να την έτρωγαν και συ φοβήθηκες;…»

Όταν εκοιμήθη η μητέρα της, στενοχωρήθηκε πολύ, θεωρώντας ότι εκοιμήθη από τη στενοχώρια της, που ήταν άρρωστο το παιδί της. Μετά το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο, πήρε το παιδί της και πήγε στο μοναστήρι να δει τον όσιο. Μόλις την είδε ο κρυφιογνώστης όσιος, της είπε: «Ζωγράφα, παιδί μου, έλα εδώ, έλα». Όταν πήγε και πήρε την ευλογία του, της είπε με κάθε βεβαιότητα: «Παιδί μου, δεν θα πάρεις ξανά τη μάνα σου στο στόμα σου. Η μάνα σου, να είχες τα δικά μου μάτια, να έβλεπες πού μέσα είναι». «Γέροντα, λένε ότι η ανακοπή δεν είναι καλός θάνατος». «Ναι, παιδί μου, δεν είναι καλός για τους αμαρτωλούς, η μάνα σου όμως μέσα στον παράδεισο λάμπει». Έτσι αναπαύθηκε από τους λογισμούς της.

Η ίδια είχε κι ένα παιδάκι ορφανό της αδελφής της, που από έξι μηνών ήταν μαζί τους και το μεγάλωσε το ίδιο με τα παιδιά της. Γι’ αυτό, όταν πήγε στον φιλεύσπλαχνο όσιο, τη φώναξε και την ευλόγησε λέγοντας: «Έλα εδώ, παιδί μου, εσένα το καντήλι σου είναι αναμμένο επάνω στον ουρανό…». Αντείπε: «Εγώ δεν κάνω καλά έργα, πώς είναι αναμμένο;». «Για το ορφανό που κοίταξες και το πάντρεψες, το καντήλι σου είναι αναμμένο στον ουρανό». Πλημμύρισε δάκρυα τότε και μονολόγησε: «Γέροντα, είμαι ανάξια». «Όχι, όχι, εγώ το βλέπω, εσύ δεν το βλέπεις…».

Κάποτε ο σύζυγός της πήρε το ένα παιδί της και μαζί με άλλους δύο φίλους του πήγαν επίσκεψη στον όσιο. Πριν καλά-καλά μπουν στο μοναστήρι ο όσιος φώναξε στους δύο: «Μην έρχεστε κοντά, να φύγετε, επειδή χτυπάτε την πεθερά και τον πεθερό σας. Και τι ήρθατε τώρα, τα χάλια σας να δω εγώ;» Εκείνοι διαμαρτυρήθηκαν λέγοντας: «Αυτόν γιατί δεν τον διώχνεις;»

«Αυτός ούτε την πεθερά του χτύπησε, ούτε το ορφανό». Κατόπιν στράφηκε και συμβούλευσε το παιδί: «Εσένα η μάνα σου σκοτώνεται να σε σπουδάσει και εσύ στραβό δρόμο πήρες. Να γυρίσεις ίσια, για να πας να γίνεις αυτό που θα γίνεις». Ήθελε τότε να ιερωθεί, αλλά οι διάφορες παρέες του άλλαξαν τη γνώμη. Όπως διηγούνται ο όσιος Γέροντας γνώριζε τα πάντα, ήταν μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, ήταν σε όλα άγιος, γι’ αυτό τον αγαπούσαν και τον εκτιμούσαν τόσο πολύ…

 

Από το βιβλίο: (†) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας. Έκδοσις Ι. Μ. Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμα 2016, σελ. 296, 298 (αποσπάσματα).

Πηγή: Κοινωνία Ορθοδοξίας Ο κρυφιογνώστης όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

Τράπεζα Ἰδεῶν – Αντώνης Φώσκολος: Πέρα από κάθε φαντασία τα κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης- Θα τροφοδοτούν την Ευρώπη

https://www.youtube.com/watch?v=R8nfLQvV_u4

(Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=R8nfLQvV_u4)

Ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και ομότιμος ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά στην εκπομπή της 01-09-2022

Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=R8nfLQvV_u4

Πηγή: Τράπεζα Ἰδεῶν – Αντώνης Φώσκολος: Πέρα από κάθε φαντασία τα κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης- Θα τροφοδοτούν την Ευρώπη

Εμφύλιες ταραχές και πολιτειακές ανωμαλίες – Η «κληρονομιά» μας για την πολιτική που ακολουθεί η Δύση – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

H αυτοκτονική πολιτική που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση μας οδηγεί σε κοινωνικές εκρήξεις άνευ προηγουμένου – Η Ελλάδα παραμένει ανοχύρωτη μπροστά σε έναν τέτοιο εφιάλτη.

Ελευθέριος Ανδρώνης

Η πολιτική της ΕΕ οδηγεί σε «έκρηξη»: Ενεργειακή κρίση, διατροφική κρίση, φτωχοποίηση, πολιτικά σκάνδαλα και στροφή των κυβερνήσεων προς τον απολυταρχισμό, είναι οι παράγοντες  που σφίγγουν ολοένα και περισσότερο τη «θηλιά» στους λαούς της Δύσης και με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν προς ένα ντόμινο κοινωνικών εκρήξεων άνευ προηγουμένου.

Αυτό αποκαλύπτεται με εμφατικό τρόπο και από την έκθεση που δημοσίευσε το πρακτορείο Bloomberg, όπου επισημαίνεται πως σε περισσότερες από τις μισές χώρες του πλανήτη, παρατηρούνται κοινωνίες που βρίσκονται στο «κόκκινο» όσον αφορά τον κίνδυνο ξεσπάσματος εμφύλιων αναταραχών. Και οπωσδήποτε, όσο οδεύουμε προς έναν πολύ κρίσιμο χειμώνα, η ανισότητα θα βαθαίνει τις κοινωνικές πληγές και θα κλονίζει τα κοινωνικά θεμέλια του κάθε κράτους όλο και περισσότερο.

Συγκεκριμένα στην ΕΕ, προβλέπεται πως το «φυτίλι» που σιγοκαίει και ενδέχεται να πυροδοτήσει τις «βόμβες» αποσταθεροποίησης, δεν είναι άλλο από την ενεργειακή ένδεια, δηλαδή ένα απότοκο από την αυτοκτονική πολιτική που επέβαλλαν οι Βρυξέλλες στα Ευρωπαϊκά κράτη, δίνοντας «γραμμή» να ακολουθηθεί μια τυχοδιωκτική, μονόπλευρη και μη ευέλικτη αντιμετώπιση του Ουκρανικού.

Το πολιτικό κατεστημένο των χωρών της ΕΕ βρίσκεται στη φάση της μεγαλύτερης απαξίωσης του στην ιστορία της Ένωσης, οι προσωπικότητες με πολιτικό εκτόπισμα έχουν εκλείψει, τα σκάνδαλα των κυβερνήσεων δίνουν και παίρνουν, τα ποσοστά αποχής από το εκλογικό δικαίωμα έχουν εκτοξευτεί, η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς του κράτους βρίσκεται στο ναδίρ. Η ελπίδα σε μια θετική πολιτική αλλαγή εξαερώνεται με αστραπιαίους ρυθμούς, και όταν χάνεται η ελπίδα, συνήθως ακολουθεί το ξέσπασμα οργής.

Δυστοπία και στο βάθος καταστάσεις… Σρι Λάνκα

Μια αποδυναμωμένη και εν πολλοίς άβουλη ΕΕ που χάνει την διπλωματική επιρροή της και βυθίζεται σε γεωπολιτική απομόνωση, αντί να διορθώσει τις λανθασμένες πολιτικές που την οδηγούν προς την ολική καταστροφή, στρέφεται όλο και περισσότερο στον «κανιβαλισμό» των ίδιων των λαών της, κατασπαράζοντας τη ίδια την υπόσταση και συνοχή της.

Ψηφιακή χειραγώγηση, ενεργειακά lockdown, οικολογικά πρόστιμα, «πράσινη» αστυνομία, υγειονομική υστερία, φίμωση του ελεύθερου λόγου και της ελευθεροτυπίας, εναλλακτική διατροφή με προτάσεις… εντομοφαγίας, κουπόνια φτώχειας με ψηφιακό περιτύλιγμα, καταπάτηση συνταγματικών δικαιωμάτων και ανθρώπινων ελευθεριών. Αυτά προέχουν στην ατζέντα των Βρυξελλών, γιατί αυτά εξυπηρετούν το σχέδιο για την επόμενη φάση του ελέγχου των μαζών.

Ποιος μπορεί να ισχυριστεί πως υπό αυτές τις συνθήκες μιας απόλυτης δυστοπίας, οι λαοί δεν θα «εκραγούν», οι κοινωνικοί ιστοί δεν θα διαρραγούν, οι πολίτες δεν θα επαναστατήσουν απέναντι στο εφιαλτικό σκηνικό που στήνεται από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων και τη «γραμμή» Νταβός;

Οι απίστευτες σκηνές που είδαμε να εκτυλίσσονται στη λαϊκή εξέγερση στη Σρι Λάνκα μοιάζουν να είναι προάγγελος παρόμοιων εξελίξεων στη Δύση. Ένας εξαθλιωμένος λαός, εξοργισμένος από μήνες τραγικών ελλείψεων σε τρόφιμα, καύσιμα, λιπάσματα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, κατέλαβε το προεδρικό και το πρωθυπουργικό μέγαρο για να λεηλατήσει την προκλητική χλιδή των δυναστών τους, υπό το βλέμμα ενός αμέτοχου στρατού.

Στη Σρι Λάνκα των 22 εκατομμυρίων κατοίκων, ο πληθωρισμός καλπάζει στο 70%, τρόφιμα δίνονται με δελτίο και οι διακοπές στην ηλεκτροδότηση είναι καθημερινές και πολύωρες. Μας φέρνουν κάτι στο νου αυτά, από όσα ήδη συμβαίνουν σε χώρες της Ευρώπης;

Ανοχύρωτη η Ελλάδα μπροστά στον κίνδυνο

Όμως, πού βρίσκεται η χώρα μας, μέσα σε όλα αυτά τα δυσοίωνα σενάρια; Όπως και στον καιρό της πανδημίας, έτσι και στην διαφαινόμενη απειλή των εμφύλιων αναταραχών, η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην ευρωπαϊκή κούρσα προς τον γκρεμό.

Προκειμένου να αποκρούσει μια χώρα τον κίνδυνο της κοινωνικής έκρηξης, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα να υπάρχει κοινωνική συνοχή και σύμπνοια στο λαό της. Υφίσταται στην Ελλάδα κάτι τέτοιο; Η περιπέτεια της πανδημίας έδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο πως όχι.

Πρώτα απ’ όλα η κυβέρνηση με τις πολιτικές που εφάρμοσε φρόντισε να μπολιάσει το διχαστικό πνεύμα στον λαό, και σε μεγάλο βαθμό το κατάφερε. Έσπασε τη συνοχή του λαού και κατέταξε τους πολίτες σε κατηγορίες «προνομιούχων» και «ψεκασμένων». Μέσα σε δύο χρόνια αυτή η χώρα απέκτησε μια απίστευτη ανοχή στα δίπολα και μια αδιανόητη απάθεια στα εκβιαστικά διλλήματα, ακόμα και όταν αυτά είχαν να κάνουν με την καταπάτηση του δικαιώματος της αυτοδιαχείρισης του σώματος.

Όσο πορευόμαστε προς το μάτι του κυκλώνα της ενεργειακής κρίσης, η κοινωνική οργή συσσωρεύεται στα χαμηλά και μεσαία στρώματα που πλήττονται από τη φτώχεια, την ανεργία και την ουσιαστική ανυπαρξία του κοινωνικού κράτους. Η λεηλασία των εργαζομένων, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των νοικοκυριών θα ενταθεί, με πρόσχημα την πολυπαραγοντική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα. Όσο διατηρείται η διεθνής γεωπολιτική αστάθεια, χρονικός ορίζοντας για χαλάρωση δεν υπάρχει, και η αβεβαιότητα γίνεται κοινός παρονομαστής για κάθε πολίτη.

Παράλληλα, η πολιτική σήψη, η αισχροκέρδεια, η διαφθορά, η «εργολαβία» και η υπεράσπιση των ολιγαρχικών συμφερόντων συνεχίζουν να βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας της καταχρεωμένης χώρας μας. Και στη βάση της βρίσκεται μια κοινωνία που έχει εθισμό στη κατάκριση και τη διαφοροποίηση του ατόμου από το σύνολο.

Για χίλιες – δυο αιτίες παρουσιάζονται διχαστικά «μπαϊράκια» που κατακερματίζουν τον λαό. Ιδεολογικά, κομματικά, οπαδικά, «δικαιωματιστικά» και συμφεροντολογικά αφηγήματα διχόνοιας συνεχίζουν να δηλητηριάζουν το σώμα της κοινωνίας. Και όσο η χώρα οδεύει προς μια σκληρή δοκιμασία, ο λαός παραμένει ανοχύρωτος μπροστά στην απειλή των εμφύλιων ταραχών.

Επιστροφή σε ό,τι μας ενώνει

Μόνο οι οικογενειακοί δεσμοί και οι άρρηκτοι δεσμοί της Εκκλησίας, έχουν απομείνει να κρατούν την συνοχή της τραυματισμένης και καταρρέουσας ελληνικής κοινωνίας. Και από αυτό ακριβώς φαίνεται πως παρόλο το νοσηρό οικονομικό και κοινωνικό κλίμα, ο λαός μας διαθέτει τα πνευματικά όπλα για να αναχαιτίσει μια ενδεχόμενη κοινωνική έκρηξη που μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες αν μας βρει αφύλακτους.

Το πνεύμα αλληλεγγύης και αδελφοσύνης που εμπνέει η Ορθοδοξία, και η προσκόλληση στα υψηλά ιδανικά της Ελληνικής ψυχής που έκαναν αυτόν τον λαό να μεγαλουργήσει σε στιγμές της ιστορίας, είναι τα μόνα ακλόνητα εφόδια μπροστά σε ενδεχόμενες προκλήσεις που θα παρουσιαστούν.

Παρά το ότι η συνοχή της χώρας εδώ και δεκαετίες βάλλεται πανταχόθεν, αυτές οι αξίες υπάρχουν ακόμη βαθιά ριζωμένες στα εσώψυχα του ελληνικού λαού. Επιτακτική και άμεση ανάγκη να επιστρέψουμε σε ότι καταφέρνει να μας κρατά ενωμένους. Θα το πράξουμε πριν είναι αργά;

ΠΗΓΗ

Πηγή: Εμφύλιες ταραχές και πολιτειακές ανωμαλίες – Η «κληρονομιά» μας για την πολιτική που ακολουθεί η Δύση – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Σάββας Καλεντερίδης: Πάρτε ποπκορν & πασατέμπο να δείτε τα ματς του Ερντογάν | ZOOM (3-9-2022) – YouTube

ΕΛ.ΑΣ: «Προσοχή! Αν λάβατε αυτό το email, διαγράψτε το» – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Η ΕΛ.ΑΣ., με ανακοίνωσή της, εφιστά την προσοχή των πολιτών σχετικά με τις προσπάθειες εξαπάτησής τους από επιτήδειους που χρησιμοποιούν τα στοιχεία του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Europol, Jérôme Bonet, καθώς και τα σύμβολα της Ελληνικής Αστυνομίας, της Europol, της Interpol αλλά και της Αστυνομίας Πόλεων.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι επιτήδειοι προσπαθούν να πετύχουν την εξαπάτηση των πολιτών με επιστολή δήθεν αρμοδίων ελεγκτικών Αρχών και το πρόσχημα ότι ο αποδέκτης τους εμπλέκεται σε υπόθεση πορνογραφίας και άλλων αδικημάτων, επισημαίνοντας μάλιστα ότι τέτοιου είδους αδικήματα επιφέρουν ποινή φυλάκισης 5 ετών και πρόστιμο ύψους 75.000 ευρώ.

Οι δράστες προσπαθούν να εξαπατήσουν – παραπλανήσουν τους πολίτες και να πάρουν τα λεφτά τους με παράνομο τρόπο, στέλνοντας το συγκεκριμένο ή και παρόμοια άλλα μηνύματα.

Το αρχηγείο της ΕΛΑΣ επισημαίνει ότι το κείμενο – μήνυμα που διακινείται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email), ως δήθεν επιστολή των αρμόδιων ελεγκτικών Αρχών, η οποία φέρει το ονοματεπώνυμό του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Europol, καθώς και ψευδή υπογραφή, είναι καταφανώς ψευδεπίγραφο και απατηλό.

«Παρακαλούνται οι πολίτες», όπως αναφέρει η ΕΛΑΣ, «να μην ανταποκρίνονται και να διαγράφουν το συγκεκριμένο ή άλλα παρόμοια μηνύματα καθώς και «να μην ανοίγουν» τα συνημμένα αρχεία για αποφυγή προσβολής από κακόβουλο λογισμικό».

Υπενθυμίζεται ότι, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει εντοπιστεί συστηματική προσπάθεια εξαπάτησης με ανάλογα κείμενα – μηνύματα κάνοντας χρήση των στοιχείων αξιωματούχων του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

Περισσότερες συμβουλές για την αποφυγή εξαπάτησης πολιτών υπάρχουν αναρτημένες στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας (www.hellenicpolice.gr), στην ενότητα «Οδηγός του πολίτη/Χρήσιμες συμβουλές», ενώ επιπλέον πληροφορίες και συμβουλές για περιστατικά ηλεκτρονικών απατών υπάρχουν στην ιστοσελίδα της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος www.cyberalert.gr.

Πηγή: newsbreak.gr

ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΔΩ

Πηγή: ΕΛ.ΑΣ: «Προσοχή! Αν λάβατε αυτό το email, διαγράψτε το» – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Τράπεζα Ἰδεῶν – Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών: Δελτίο Τύπου για την αντισυνταγματική απαλλαγή των ορθοδόξων μαθητών από το Μάθημα των Θρησκευτικών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Είμαστε αντίθετοι στην αντισυνταγματική απαλλαγή των ορθοδόξων μαθητών από το Μάθημα των Θρησκευτικών

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία των Αθηνών γίνονται μάρτυρες για ακόμη μία φορά, και μάλιστα παραμονές του ξεκινήματος της σχολικής χρονιάς, της στοχευμένης απαξίωσης του Μαθήματος των Θρησκευτικών, μέσω ανακοινώσεων ή ─ όπως συμβαίνει τώρα ─ γνωμοδοτήσεων της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) περί δικαιώματος απροϋπόθετης απαλλαγής όλων των μαθητών, συνεπώς και των ορθοδόξων, από το προαναφερόμενο μάθημα.

Είναι σαφείς οι προθέσεις της ως άνω Αρχής να μετατραπεί το Μάθημα των Θρησκευτικών από υποχρεωτικό σε προαιρετικό, απαξιώνοντάς το ως αντικείμενο και περιεχόμενο τόσο στα μάτια των μαθητών όσο και στη συνείδηση ολόκληρου του Ελληνικού λαού.

Κατόπιν αυτών των δυσάρεστων εξελίξεων, καλούμε τα μέλη της ΑΠΔΠΧ, κάποια εκ των οποίων υπήρξαν, μάλιστα, διακεκριμένα μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), να σεβαστούν εκείνα που υπολήπτονταν και δεν τροποποιούσαν, όταν κατείχαν τις προειρημένες θέσεις ευθύνης. Συγκεκριμένα, να σεβαστούν το Σύνταγμα που υπηρέτησαν και καλούνται να υπηρετούν, τις Διεθνείς Συμβάσεις, όπως εκείνη της Ρώμης του 1951 για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, την οποία έχει υπογράψει η χώρα μας και έχει συνταγματική ισχύ (άρθρο 2 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που κυρώθηκε από την Ελλάδα με τον Ν. 53/74), τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά, πάνω απ’ όλα, να σεβαστούν τους διαχρονικούς αγώνες, τις αγωνίες και τους καημούς του Ελληνικού λαού, για να διατηρήσει σε χρόνους δίσεκτους την ορθόδοξη εκκλησιαστική πίστη, ως τρόπο και ήθος ζωής.

Καλούμε επίσης, όλα τα θεσμικά όργανα της Ελληνικής Πολιτείας να μην επιτρέπουν να εφαρμόζονται στην παιδεία μας θέσεις που εμφανίζονται μεν ως νομιμοφανείς, στην ουσία όμως επιχειρούν να αλλοιώσουν σε βάθος τις κατοχυρωμένες συνταγματικά χριστιανικές αρχές, αυτές που κράτησαν, διά μέσου των αιώνων, όρθια την ψυχή του Ελληνικού λαού. Στη δύσκολη εποχή που διερχόμαστε, ο λαός μας έχει ανάγκη από αρετές και αξίες, όπως η Ορθόδοξη πίστη, η κοινωνική συνοχή, η αλληλεγγύη, η συγχωρητικότητα, η υπομονή κ.ά., που στήριξαν και στηρίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες και οι οποίες καλλιεργούνται με το Ορθόδοξο Μάθημα των Θρησκευτικών.

Αισθανόμαστε ανήσυχοι, καθώς διαπιστώνουμε ότι τα τελευταία χρόνια το Μάθημα διώκεται με ποικίλους τρόπους, ενώ περιλαμβάνεται στο σχολικό πρόγραμμα για να συμβάλλει στην ηθικοπνευματική ενδυνάμωση και ανάπτυξη των νέων μας. Και αυτό, διότι βλέπουμε, ότι, όχι μόνον δεν ενισχύεται, αλλά με ποικίλους τρόπους γίνεται βορά σε μανικές εμμονές μιας ελάχιστης μειοψηφίας, πού χρησιμοποιεί μεθοδεύσεις για παράκαμψη του Συντάγματος. Στη συγκεκριμένη περίσταση αφαιρούν από τον συνταγματικό όρο «θρησκευτική συνείδηση» τον προσδιορισμό «θρησκευτική», πράγμα που δείχνει ασέβεια και περιφρόνηση τόσο έναντι της βούλησης του Συνταγματικού νομοθέτη, όσο και έναντι των ορθόδοξων θρησκευτικών πεποιθήσεων της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.

Ως Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία καταγγέλλουμε την υποχθόνια αυτή τακτική. Προσβλέπουμε στην πατρική συμπαράσταση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και υποστηρίζουμε σθεναρά τον αγώνα που δίνει η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) για τη διατήρηση τόσο της υποχρεωτικότητας, όσο και του Ορθόδοξου χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών και, μέσω αυτού, της Ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως του ελληνικού λαού.

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών:

Αδελφότης Ορθοδόξου Ιεραποστολής «Ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ»

Ενωμένη Ρωμηοσύνη (Ε.ΡΩ.)

Εστία Πατερικών Μελετών

Μητέρες Επιστήμονες Πολύτεκνες

Μουσική Συντροφιά

Πανελλήνια Ένωση Γυναικών

Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.)

Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.)

Πανελλήνιος Ένωσις Γονέων «Ἡ Χριστιανική Αγωγή» (ΓΕΧΑ)

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.)

Σύλλογος «Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης»

Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ»

Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α.)

Πηγή: Τράπεζα Ἰδεῶν – Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών: Δελτίο Τύπου για την αντισυνταγματική απαλλαγή των ορθοδόξων μαθητών από το Μάθημα των Θρησκευτικών

Κοινωνία Ορθοδοξίας:Άγιος Νεκτάριος και Αγιορείτες

Ο λόγιος και ενάρετος μοναχός Νείλος (Μητρόπουλος) ο Σιμωνοπετρίτης (1871-1911), ο «τόσον λόγιος όσον ταπεινός», αναχώρησε για το Άγιον Όρος μαζί με τον μακαριστό Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο (1884-1980). Με ιδιαίτερη χάρη περιγράφει ο Γέροντας Φιλόθεος την ιεραποδημία τους: «Πριν αναχωρήσωμεν με τον αδελφόν Νικόλαον Μητρόπουλον, εξομολογηθέντες αμφότεροι εις τον Άγιον Πενταπόλεως Νεκτάριον και λαβόντες την ευχήν και ευλογίαν του ετελέσαμεν ολονύκτιον αγρυπνίαν εις το εκκλησίδιον του Προφήτου Ελισσαίου την 8ην Μαΐου, εορτήν του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, και μετέσχομεν των Αχράντων Μυστηρίων την πρωΐαν…». Με τις ευχές και ευλογίες του θεοφόρου Νεκταρίου ήλθε ο μακαριστός Νείλος στη Σιμωνόπετρα και μετά από τετράχρονη ευδόκιμη διακονία και βαρειά ασθένεια αναπαύτηκε εν Κυρίω.

Ο Άγιος προέβλεψε την αλλαγή του ημερολογίου κι έλεγε στον Αγιορείτη Γέροντα Θεοφύλακτο: «Θα γίνει ένα κακό στην Εκκλησία. Αλλοίμονον όμως εις αυτούς που θα κάνουν το κακό αυτό». Μετά την κοίμησή του ο Άγιος παρουσιαζόταν στα πνευματικά του τέκνα “ως ζων” και τους συμβούλευε – είχε γίνει η αλλαγή του ημερολογίου: «Θα ακολουθήσετε την Εκκλησίαν. Ανταρσίες δεν θέλω εγώ».

Ο Νεοσκητιώτης Γέρων Ιωακείμ (Σπετσιέρης, 1860-1943), απ’  τον πόθο του να φτάσει στο Περιβόλι της Παναγίας, μόλις 18 ετών, δεν ένοιωσε το περπάτημα απ’  τη Θεσσαλονίκη ως τη Νέα Σκήτη. Η Παναγία τού έγινε στοργική σύντροφος σε όλη του τη ζωή. Σαν λειτουργός δεν πατούσε στη γη. Η ολόθερμη προσευχή του θαυματουργούσε. Κοιμήθηκε ύπνο γαληνό έχοντας στο στόμα του τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Υπήρξε μαθητής της Ριζαρείου με δάσκαλο τον άγιο Νεκτάριο. Μετά την κοίμησή του αισθανόταν να βγαίνει απ’  τον τάφο του στην Αίγινα ευωδία ως εκλεκτό θυμίαμα.

Ο άγιος Σάββας ο Νέος της Καλύμνου (1862-1948) δωδεκάχρονος ήλθε στη Σκήτη της Αγίας Άννας, όπου με μεγάλους αγώνες έζησε συνολικά μια δεκαπενταετία. Από εδώ απέρχεται σε διάφορα μέρη, για να καταλήξει στην Κάλυμνο, μεταφέροντας το άρωμα της αγιορειτικής ερήμου. Μόνο μ’  ένα πρόσφορο περνούσε μια βδομάδα. Απέκτησε φήμη άριστου πνευματικού και λειτουργού. Αποτέλεσμα των ασκήσεών του σωματικές ασθένειες, αλλά και εκφορά ευωδίας απ’  το σώμα του. Ευωδία που διατήρησε και μετά την κοίμησή του το άφθορο λείψανό του. Ο θαυματοδότης Κύριος του έδωσε το μέγα χάρισμα πλούσια να θαυματουργεί. Δεύτερος θαυματουργός άγιος του αιώνος μας, μετά τον άγιο Νεκτάριο, μαζί με τον οποίο έζησε και ασκήθηκε. Είναι θεατής του πρώτου θαύματος του αγίου Νεκταρίου: Νεκρός ο άγιος έσκυψε το κεφάλι του για να του φορέσουν το πετραχήλι του και το επανέφερε στη θέση του. Επί τρεις ημέρες μετά την κοίμηση του αγίου ο θαυμαστός Σάββας συνομιλούσε στον τάφο του. Και επί σαράντα ημέρες κλείστηκε στο κελλί του αγίου και τεχνούργησε την πρώτη εικόνα του. Ύστερα από νηστεία και προσευχή έλαβε αδιάψευστη πληροφορία περί αγιότητος του ιεράρχου και ζήτησε να τεθεί η εικόνα του στο προσκυνητάρι προς συνεχή προσκύνηση. Επί πενταετία ανέλαβε την πνευματική καθοδήγηση των μοναζουσών της Ι.Μ. Αγίας Τριάδος. Το έργο αυτό παρέδωσε σ’  έναν άλλο άξιο Αγιορείτη, τον Γέροντα Ιερώνυμο τον Σιμωνοπετρίτη.

Ο Σιμωνοπετρίτης ηγούμενος Γ. Ιερώνυμος (1871-1957) είναι μια απ’  τις πιο αξιόλογες σύγχρονες αγιορείτικες μορφές. Οι σχέσεις του με τον άγιο Νεκτάριο χρονολογούνται απ’  το 1898, τότε που ο άγιος επισκέφθηκε το Άγιον Όρος. Συχνά όμως ο Γ. Ιερώνυμος τον επισκεπτόταν στην Αθήνα και την Αίγινα. Του έλεγε ο άγιος: «Χθες είδα τον άγιο Διονύσιο Ζακύνθου και μου είπε· Εγώ εποίμανα την Αίγινα αλλά εσύ θα την δοξάσεις». Άλλοτε: «Είδα την νύκτα την Κόλαση και τον Παράδεισο… Τι ωραία που ήταν στον Παράδεισο… Όμως, εγώ είμαι για την Κόλαση… Ελπίζω πάντως στο έλεος του Θεού…». Όταν ο Γ. Ιερώνυμος τον επισκέφθηκε για τελευταία φορά στο νοσοκομείο, του είπε ανάμεσα στα πολλά άλλα ο άγιος: «Αν ο Θεός μου δώσει την υγεία μου θα ξαναέλθω εις Άγιον Όρος». Μετά την κοίμηση του αγίου, οι μοναχές της Αιγίνης παραχωρούσαν στον Γέροντα το κελλί και τα ενδύματα του αγίου. Ο Γ. Ιερώνυμος είχε τη φωτογραφία του αγίου ανάμεσα στις εικόνες του πριν από την κοίμησή του, τον αποκαλούσε πατέρα του και δάκρυζε.

 

Από το περιοδικό “Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ”, Έκδ. Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, τ. 7 (1982), σελ. 36.

Πηγή: Κοινωνία Ορθοδοξίας Άγιος Νεκτάριος και Αγιορείτες

@«Γλώσσας Τέχνη» Γιατί χρειάζομαι τις κύριες προθέσεις; – YouTube

Ο Σαρακατσάνος ξυλογλύπτης της Θεσσαλίας – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Στην Θεσσαλία συναντήσαμε τον τσέλιγκα-παππού Γιώργο, αυτοδίδακτο σκαλιστή του ξύλου που μας συγκλονίζει με την ανθρωπιά και το μεγαλείο της ψυχής του. Μας μιλάει για το χθες και το σήμερα, για τη δύσκολη ζωή στα βουνά και μας δείχνει με υπερηφάνεια τα έργα τέχνης με ξύλο που έχει δημιουργήσει ο ίδιος!

Πηγή: Ο Σαρακατσάνος ξυλογλύπτης της Θεσσαλίας – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Σάββας Καλεντερίδης: Νέο ψεύτικο αφήγημα του Ερντογάν | ZOOM (2-9-2022) – YouTube

π. Σεραφείμ Ρόουζ: «Ας ενδυναμωθούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί για τη μάχη που βρίσκεται μπροστά μας!» – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Από το βιβλίο του Ιερομονάχου Σεραφείμ Ρόουζ «Η Ορθοδοξία και η Θρησκεία του Μέλλοντος»

Ο Ρώσος Ορθόδοξος φιλόσοφος Ιβάν Κιρεγιέφσκυ διασαφήνισε πως η απόκτηση του πατερικού νου κάνει κάποιον ικανό να δει αυτό που οι άλλοι δεν μπορούν:

«Ένας Ορθόδοξος νους στέκεται στο σημείο όπου συναντιούνται όλοι οι δρόμοι. Κοιτά προσεκτικά κάθε δρόμο και, από τη μοναδική του πλεονεκτική θέση, παρατηρεί τις συνθήκες, τους κινδύνους, τις χρήσεις, και τον τελικό προορισμό κάθε δρόμου. Εξετάζει κάθε δρόμο από την πατερική σκοπιά, καθώς οι προσωπικές του πεποιθήσεις έρχονται σε πραγματική, όχι υποθετική, επαφή με την περιβάλλουσα κουλτούρα».

Σ’ έναν αιώνα σχεδόν καθολικού σκότους και πλάνης, όπου για τους περισσότερους «Χριστιανούς» ο Χριστός έχει γίνει ακριβώς αυτό που η Ορθόδοξη διδασκαλία εννοεί με τον αντίχριστο… μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού κατέχει και μεταδίδει τη χάρη του Θεού.

 

Αυτός είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός, την ίδια την ύπαρξη του οποίου δεν υποπτεύεται ούτε ο «χριστιανικός» κόσμος.

 

Ο «χριστιανικός» κόσμος, πράγματι, δίνει τα χέρια με τις δυνάμεις του σκότους με σκοπό να αποπλανήσει τους πιστούς της Εκκλησίας του Χριστού, εμπιστευόμενος τυφλά ότι το «όνομα του Ιησού» θα τον σώσει ακόμα και στην αποστασία και στη βλασφημία του…

μην προσέχοντας τη φοβερή προειδοποίηση του Κυρίου: «Πολλοί θα μου πουν την ημέρα εκείνη ’’Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά Σου και στο όνομά Σου δεν βγάλαμε δαιμόνια και στο όνομά Σου δεν κάναμε θαύματα πολλά;’’ Και τότε θα τους ομολογήσω, ‘’Ποτέ δεν σας γνώρισα• φύγετε από μένα εσείς οι εργάτες της ανομίας’’» (Ματθ. 7:22-23).

Στην εποχή μας, την εποχή της αποστασίας, που προηγείται της εμφάνισης, του αντιχρίστου, ο διάβολος έχει λυθεί για ένα διάστημα (Αποκ. 20:7) για να απεργαστεί τα ψεύτικα θαύματα τα οποία δεν μπορούσε να κάνει κατά τη διάρκεια των «χιλίων χρόνων» χάριτος στην Εκκλησία του Χριστού (Αποκ. 20:3), και για να συγκεντρώσει στον καταχθόνιο θερισμό τους τις ψυχές αυτών που «δεν δέχθηκαν να αγαπήσουν την αλήθεια» (Β’ Θεσ. 2:10)…

Είναι στην πραγματική φύση του αντιχρίστου να παρουσιάζει το βασίλειο του διαβόλου σαν να ήταν του Χριστού…

Τι έχει φέρει την ανθρωπότητα – και μάλιστα τη «Χριστιανοσύνη» – σ’ αυτή την απελπιστική κατάσταση; Σίγουρα δεν είναι κάποια απροκάλυπτη λατρεία του διαβόλου, που πάντα είναι περιορισμένη σε λίγους ανθρώπους· μάλλον είναι κάτι πολύ λεπτότερο, και κάτι φοβερό και να το συλλογιστεί ένας Ορθόδοξος Χριστιανός: είναι η απώλεια της χάρης του Θεού, που ακολουθεί την απώλεια της ουσίας του Χριστιανισμού.

Στη Δύση (καθολικισμό) είναι σίγουρο ότι η χάρη του Θεού έχει χαθεί εδώ και πολλούς αιώνες.

Οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Προτεστάντες δεν έχουν γευθεί πλήρως τη χάρη του Θεού, κι έτσι δεν είναι εκπληκτικό που δεν μπορούν να διακρίνουν τη δαιμονική απομίμησή της. Όμως αλλοίμονο!

Η επιτυχία της κίβδηλης πνευματικότητας ακόμα και ανάμεσα σε Ορθοδόξους Χριστιανούς σήμερα, αποκαλύπτει πόσο έχουν χάσει κι αυτού την ουσία του Χριστιανισμού, κι έτσι δεν μπορούν πια να διακρίνουν μεταξύ αληθινού Χριστιανισμού και ψευτοχριστιανισμού.

Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί θεωρούσαν για πολύ καιρό ως δεδομένο τον πολύτιμο θησαυρό της πίστης τους, και παραμέλησαν να θέσουν σε χρήση το ατόφιο χρυσάφι των διδασκαλιών της.

Πόσοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζουν καν την ύπαρξη των βασικών κειμένων της Ορθόδοξης πνευματικής ζωής, τα οποία διδάσκουν επακριβώς πως να διακρίνουμε μεταξύ γνήσιας και κίβδηλης πνευματικότητας, κειμένων που δίνουν τη ζωή και τη διδασκαλία αγίων ανδρών και γυναικών που έφθασαν σε μεγάλα μέτρα της χάρης του Θεού σ’ αυτή τη ζωή;

Πόσοι έχουν κάνει δική τους τη διδασκαλία της «Λαυσαϊκής Ιστορίας», την «Κλίμακα» του αγίου Ιωάννη, τις «Ομιλίες» του αγίου Μακαρίου, τους βίους των θεοφόρων Πατέρων της ερήμου, τον «Αόρατο Πόλεμο» του αγίου Νικοδήμου, την «Εν Χριστώ ζωή μου» του αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδης;

Πόσο πρέπει λοιπόν, να βαδίζουν οι Χριστιανοί με φόβο Θεού, τρέμοντας μήπως χάσουν τη χάρη Του, η οποία με κανένα τρόπο δεν δίνεται στον καθένα, αλλά μόνο σ’ αυτούς που διατηρούν την αληθινή πίστη, ζουν μια ζωή χριστιανικού αγώνα, και θησαυρίζουν τη χάρη του Θεού που τους οδηγεί προς τον ουρανό.

Και πόσο προσεκτικότερα πρέπει να βαδίζουν πάνω απ’ όλα σήμερα οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όταν είναι περικυκλωμένοι από ένα κίβδηλο Χριστιανισμό που παρέχει τις δικές του εμπειρίες «χάρης» και το «Άγιο Πνεύμα» και μπορεί να παραθέσει με αφθονία τις Γραφές και τους Αγίους Πατέρες για να το «αποδείξει»!

Σίγουρα οι έσχατοι καιροί θα είναι κοντά, όταν θα επέλθει πνευματική πλάνη τόσο πειστική, ώστε να «πλανήσει, αν είναι δυνατόν, και τους εκλεκτούς» (Ματθ. 24:24).

Οι ψευδοπροφήτες της σύγχρονης εποχής, περιλαμβανομένων πολλών που επίσημα είναι «Ορθόδοξοι», αναγγέλλουν ακόμα δυνατότερα την επικείμενη έλευση της «νέας εποχής του Αγίου Πνεύματος», τη «νέα Πεντηκοστή»…

Αυτό ακριβώς είναι που στη γνήσια Ορθόδοξη προφητεία καλείται η βασιλεία του αντιχρίστου. Είναι στην εποχή μας, σήμερα, που αυτή η σατανική προφητεία αρχίζει να εκπληρώνεται, με δαιμονική δύναμη.

Η όλη σύγχρονη πνευματική ατμόσφαιρα φορτίζεται με τη δύναμη της εμπειρίας δαιμονικής μύησης, καθώς το «μυστήριο της ανομίας» εισέρχεται στο προτελευταίο στάδιο και αρχίζει να καταλαμβάνει τις ψυχές των ανθρώπων – μάλιστα, να καταλαμβάνει και την ίδια την Εκκλησία του Χριστού, αν αυτή ήταν δυνατόν.

Ορθόδοξοι Χριστιανοί! Μείνετε σταθεροί στη χάρη που έχετε• ποτέ μην την αφήνετε να γίνει θέμα συνήθειας• ποτέ μην τη μετράτε μόνο με ανθρώπινα κριτήρια, ποτέ μην προσδοκάτε να είναι αυτή λογική ή κατανοητή σ’ αυτούς που δεν καταλαβαίνουν τίποτα υψηλότερο από τα ανθρώπινα, ή που σκέφτονται να αποκτήσουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος με κάποιον άλλο τρόπο από αυτόν που μας έχει παραδώσει η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η αληθινή Ορθοδοξία από την ίδια της τη φύση μοιάζει εντελώς εκτός τόπου σ’ αυτούς τους δαιμονικούς καιρούς, μια ξεπερασμένη μειονότητα των περιφρονημένων και «ανόητων», στη μέση μιας θρησκευτικής «αναζωπύρωσης» εμπνευσμένης από ένα άλλο είδος πνεύματος.

Αλλά ας παρηγορηθούμε από τους βέβαιους λόγους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, γιατί ο Πατέρας σας ευαρεστήθηκε να σας δώσει τη βασιλεία» (Λουκ. 12:32).

Ας ενδυναμωθούν όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί για τη μάχη που βρίσκεται μπροστά μας, μην ξεχνώντας ποτέ ότι εν Χριστώ η νίκη είναι ήδη δική μας.

Εκείνος υποσχέθηκε ότι οι πύλες της κόλασης δεν θα υπερισχύσουν απέναντι στην Εκκλησία Του (Ματθ. 16:18), κι ότι η χάρη των εκλεκτών θα συντομεύσει τις μέρες της τελευταίας μεγάλης θλίψης (Ματθ. 24:22).

Και στ’ αλήθεια, αν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας; (Ρωμ. 8:31). Ακόμα και εν μέσω των σκληρότερων πειρασμών, έχουμε εντολή: «Έχετε θάρρος, εγώ έχω νικήσει τον κόσμο» (Ιω. 16:33).

Ας ζούμε όπως έζησαν όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί όλων των εποχών, προσδοκώντας το τέλος όλων των πραγμάτων και την έλευση του αγαπημένου μας Σωτήρα• «Εκείνος που μαρτυρεί αυτά λέγει, ‘’Ναι, έρχομαι γρήγορα’’. Αμήν, ναι, έλα, Κύριε Ιησού» (Αποκ. 22:20).

πηγή

Πηγή: π. Σεραφείμ Ρόουζ: «Ας ενδυναμωθούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί για τη μάχη που βρίσκεται μπροστά μας!» – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Οι Διώξεις κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως (6 Σεπτεμβρίου 1955)

Από: Αντιστράτηγο ε.α. Ιωάννη Κρασσά

«Ἀν ἔχεις δάκρυα, ἐτοιμάσου νὰ τὰ χύσεις τώρα». Γουίλιαμ Σαίξπηρ (1564-1616), Άγγλος Συγγραφέας.

Το Ιστορικό της Κρίσεως

Την 14^η Δεκεμβρίου 1954, απορρίφθηκε η πρόταση της Ελλάδος(Κυβέρνηση Αλεξάνδρου Παπάγου) να συζητηθεί στην ολομέλεια του ΟΗΕ το αίτημα της Κύπρου για αυτοδιάθεση. Την 1^η Απριλίου 1955 άρχισε ο ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ(Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών). Την 1^η Σεπτεμβρίου 1955, η Μεγάλη Βρετανία κάλεσε τους υπουργούς εξωτερικών της Ελλάδος και της Τουρκίας σε τριμερή διάσκεψη στο Λονδίνο, (Χάρολντ Μακμίλλαν του Ηνωμένου Βασιλείου, Φατίν Ζορλού της Τουρκίας και Στέφανος Στεφανόπουλος της Ελλάδος). Οι Βρετανοί έθεσαν ως σκοπό της διασκέψεως την εφαρμογή της αυτοδιοικήσεως στην Κύπρο από εκλεγμένους εκπροσώπους των δύο κοινοτήτων, υπό αγγλική πάντα διοίκηση. Ο πραγματικός σκοπός όμως ήταν η ανάδειξη των αγεφύρωτων διαφορών της Ελλάδος και της Τουρκίας και η προβολή της Αγγλίας ως εγγυήτριας της ομαλότητος και της ειρήνης στο νησί. Οι Έλληνες ζήτησαν την αυτοδιάθεση της Κύπρου, ενώ οι Τούρκοι δήλωσαν ότι δεν επιθυμούσαν να αλλάξει η υφιστάμενη κατάσταση. Σε περίπτωση όμως που κρίνονταν αυτό αναγκαίο, η Κύπρος έπρεπε να επιστρέψει στην Τουρκία, η οποία την εκχώρησε στην Αγγλία το 1878. Από την 13^η Αυγούστου ο Φαζίλ Κιουτσούκ, πρόεδρος του μοναδικού τουρκοκυπριακού κόμματος «Η Κύπρος είναι τουρκική», προειδοποίησε για επικείμενες σφαγές Τουρκοκυπρίων από Ελληνοκύπριους. Το θέμα προβλήθηκε έντονα από τις Τουρκικές εφημερίδες, ενώ οι πιο εξωφρενικοί ισχυρισμοί δημοσιεύονταν, χωρίς την παραμικρή τεκμηρίωση. Την 28^η Αυγούστου ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Αντνάν Μεντερές, κατά τον αποχαιρετισμό της αντιπροσωπείας για την τριμερή διάσκεψη, δήλωσε ότι θα εμπόδιζε την σφαγή του τουρκικού πληθυσμού στην Κύπρο. Την επομένη μοιράστηκαν σε Τούρκους καταστηματάρχες της Πόλης 20.000 αφίσες, με την εντολή να τοποθετηθούν στις βιτρίνες τους, για να διακρίνονται από τα καταστήματα των Ελλήνων.

        Ο Αλέξανδρος Παπάγος και ο Αντνάν Μεντερές κατά την τελετή εντάξεως των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ(1953).

Η Βαρβαρότητα

Την 6^η Σεπτεμβρίου 1955, ο «οργανωμένος» τουρκικός όχλος προέβη σε συστηματικές καταστροφές και λεηλασίες σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού της Κωνσταντινουπόλεως. Οι καταστροφές άρχισαν την 18:30 και διήρκεσαν όλη την νύχτα, με την αστυνομία απούσα. Ο τραγικός απολογισμός της φρενίτιδας, η οποία εκπορεύτηκε από το επίσημο κράτος ήσαν: 16 νεκροί (ανάμεσα τους 2 μητροπολίτες) και 32 βαριά τραυματισμένοι. Οι υλικές ζημιές ήσαν τεράστιες και υπολογίσθηκαν σε πάνω από 200 εκατομμύρια δολάρια. Καταστράφηκαν 73 εκκλησίες, 26 σχολεία, 2 νεκροταφεία, 1.004 κατοικίες, 4.348 καταστήματα, 21 βιοτεχνίες, 12 ξενοδοχεία και 97 εστιατόρια. Ως πρόσχημα των διωγμών χρησιμοποιήθηκε η ρίψη βόμβας στο Τουρκικό Προξενείο στην Θεσσαλονίκη, λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 6^ης Σεπτεμβρίου 1955. Η έρευνα της Ελληνικής Αστυνομίας οδήγησε στη σύλληψη του θυρωρού του προξενείου και ενός μουσουλμάνου φοιτητού από την Κομοτηνή. Η βομβιστική ενέργεια προκλήθηκε από τους Τούρκους. Ο αγώνας των Κυπρίων κατά των Άγγλων αποτελούσε την αιτία του δράματος των Ελλήνων της Πόλης.

      

   Ο τουρκικός όχλος επί το έργον.

Έγκλημα χωρίς Τιμωρία

Οι επιπτώσεις στην Ελλάδα ήσαν άσχημες, ο λαός ένιωσε ταπείνωση, πόνο και θυμό. Το πογκρόμ και η τριμερής διάσκεψη συνέδεσαν το Κυπριακό με τις σχέσεις Αθηνών-Άγκυρας. Οι ΗΠΑ στην προσπάθειά τους να κρατήσουν πολιτική ίσων αποστάσεων δυσαρέστησαν τόσο την Ελλάδα, όσο και την Τουρκία. Ζήτησαν από τον Μεντερές να αποζημιώσει τα θύματα (καταβλήθηκαν 18.000.000 δολ) και να χαλιναγωγήσει τον τύπο. Από τις δύο χώρες ζήτησαν αυτοσυγκράτηση και συνεργασία. Δεν είπαν μια λέξη συμπάθειας για όσους είχαν υποστεί τις διώξεις, εξισώνοντας τους θύτες και τα θύματα. Στις 27 Μαΐου 1960, ο τουρκικός στρατός ανέτρεψε την κυβέρνηση Μεντερές και ανέλαβε την εξουσία ο Στρατηγός Γκεμάλ Γκιουρσέλ. Παρέπεμψε σε δίκη τον ίδιο και 590 αξιωματούχους του καθεστώτος. Στις 19 κατηγορίες που απαγγέλθηκαν ήσαν και οι ταραχές της 6^ης Σεπτεμβρίου 1955. Στη δίκη αποκαλύφθηκε ότι ο πρώην πρόεδρος της Τουρκίας Τζελάλ Μπαγιάρ[1], ο πρωθυπουργός και ο υπουργός εξωτερικών σχεδίασαν τον ανθελληνικό ξεσηκωμό. Τον Σεπτέμβριο του 1961, ο πρώην Πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές, ο Υπουργός Εξωτερικών Φατίν Ζορλού και ο Υπουργός Οικονομικών Χασάν Πολατκάν καταδικάσθηκαν σε θάνατο και απαγχονίστηκαν. Οι στρατιωτικοί παρέδωσαν την εξουσία την 15^η Οκτωβρίου 1961. Το κακό όμως είχε συντελεστεί και έκτοτε οι σχέσεις των δύο χωρών βρίσκονται σε διαρκή ένταση.

Ο τουρκικός στρατός εμφανίσθηκε όταν όλα είχαν τελειώσει.

Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα

Τα γεγονότα σε βάρος των Ελλήνων της νύχτας της 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου 1955 στην Κωνσταντινούπολη (και κατά δεύτερο λόγο στη Σμύρνη), αποτελούν το τέλος μιας 30χρονης και πλέον, μεθοδευμένης από το τουρκικό κράτος πολιτικής εξόντωσης του ελληνισμού της Τουρκίας, η οποία συνεχίσθηκε και τα επόμενα χρόνια[2].

Οι Τούρκοι δεν σεβάστηκαν ούτε τους νεκρούς. 

Η Ελλάδα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, δεν επιθυμούσε να έρθει ξανά σε πολεμική αντιπαράθεση με την Τουρκία. Τον Οκτώβριο του 1930 ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπέγραψε με τον Κεμάλ Ατατούρκ «Το Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο Φιλίας, Ουδετερότητας και Διαιτησίας», που αποσκοπούσε στην αποφυγή τριβών μεταξύ των δύο κρατών και στην παγίωση των συνόρων[3]. Την ίδια πολιτική ακολούθησαν και οι διαδεχθέντες τον Βενιζέλο Πρωθυπουργοί. Ο Παναγής Τσαλδάρης υπέγραψε το «Βαλκανικό Σύμφωνο Φιλίας και Συνεννόησης(1934), ενώ ο Ιωάννης Μεταξάς το μετέτρεψε σε αμυντικό σύμφωνο [4]».

Η 25ετής περίοδος ηρεμίας των δύο χωρών θάφτηκε κάτω από τα συντρίμμια της Κωνσταντινουπόλεως και αναβίωσαν οι αντιλήψεις της προαιώνιας έχθρας. Η ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις από το 1955 έως το 1974, είχαν σαν κύρια αιτία την Κύπρο. Σ’ αυτό το διάστημα ξέσπασαν τρεις μεγάλες κρίσεις[5]. Από το 1974 μέχρι σήμερα, η ένταση προέρχεται από τις διεκδικήσεις της Τουρκίας εις βάρος της κυριαρχίας μας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων[6], ενώ έξι μεγάλες κρίσεις συνέβησαν έκτοτε[7].

Στα 200 χρόνια του ελευθέρου βίου μας, το εκκρεμές της ιστορίας κινήθηκε από την Ελλάδα προς την Τουρκία μέχρι το 1922 και σταμάτησε, όταν το όραμα της «Μεγάλης Ιδέας[8]» χάθηκε στα ματωμένα νερά της Σμύρνης. Από το 1955 κινείται στη αντίθετη κατεύθυνση με τους γείτονές μας να μας πιέζουν συνεχώς.

Οι εντάσεις μεταξύ των χωρών κάποια στιγμή εκτονώνονται, άλλοτε ομαλά και άλλοτε βίαια. Οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα τα ενδεχόμενα. Η Τουρκία έχει δείξει καθαρά τις προθέσεις της και δεν θα μπορούμε να επικαλεστούμε ως δικαιολογία τον αιφνιδιασμό.

 

Αντιστράτηγος ε.α. Ιωάννης Κρασσάς

Σεπτέμβριος 2022

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ Α.Ε., Αθήνα 1977.

Γρηγορίου Δάφνη, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων (1923-1940), Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ. Αθήνα 1997.

Σόλων Νεοκλής Γρηγοριάδης, Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδος (1941-1974) Αθήνα 1973, ΕΚΔΟΣΕΙΣ Κ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Τζελάλ Μπαγιάρ(1883-1986) υπήρξε Τούρκος πολιτικός, Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το 1937 διαδέχθηκε τον Ινονού ως πρωθυπουργός. Το 1938, μετά τον θάνατο του Κεμάλ Ατατούρκ ο Ινονού ανέλαβε Πρόεδρος Δημοκρατίας και ο Μπαγιάρ ανέλαβε τον σχηματισμό νέας Κυβέρνησης με την οποία και κυβέρνησε την χώρα μέχρι το 1939. Το 1950 το Δημοκρατικό Κόμμα υπερίσχυσε με συντριπτική πλειοψηφία και εκλέχθηκε Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, θέση που διατήρησε μέχρι το 1960. Καταδικάστηκε σε θάνατο το 1961, αλλά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια εξαιτίας της ηλικίας του. Αφέθηκε ελεύθερος με τη γενική αμνηστία του 1966. Πέθανε το 1986 σε ηλικία 103 ετών.

[2] Ο εκπατρισμός του 1964 επέφεραν καίριο πλήγμα για τον ελληνισμό της Πόλης, καθώς ο αριθμός των Ελλήνων μειώθηκε από 90.000 σε 30.000 σε διάστημα ενός έτους.

[3] Με τη συμφωνία οι κατά πολύ μεγαλύτερες περιουσίες των ανταλλάξιμων Ελλήνων ορθοδόξων της Τουρκίας εξισώθηκαν με τις αντίστοιχες των μουσουλμάνων της Ελλάδας, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων στους κόλπους των προσφύγων. Συμφωνήθηκε επίσης η αμοιβαία απόσβεση των οικονομικών υποχρεώσεων μεταξύ των δύο χωρών.

[4] Στις 9 Φεβρουαρίου 1934, υπογράφηκε στην Αθήνα συνθήκη μεταξύ της Ελλάδος, της Τουρκίας, της Ρουμανίας και της Γιουγκοσλαβίας, με σκοπό την διατήρηση του status quo(υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων) γεωπολιτικής καταστάσεως στην Βαλκανική, όπως διαμορφώθηκε μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ιταλία, η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία και η ΕΣΣΔ(Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) αρνήθηκαν να υπογράψουν την Συνθήκη.

[5] Μετά την υπογραφή της Συνθήκης Ζυρίχης-Λονδίνου(Φεβ 1959), με την οποία αναγνωρίσθηκε η ανεξαρτησία της Κύπρου, συνέβησαν 3 Ελληνο-τουρκικές κρίσεις, το 1964(Τηλλυρία και Κόκκινα, 55 νεκροί (Κύπριοι και Έλληνες), μεταξύ των οποίων 28 πολίτες, ενώ τραυματίστηκαν 125 (69 στρατιώτες και 56 πολίτες), το 1967 (‘Αγιοι Θεόδωροι-Κοφίνου) και το 1974 η τουρκική εισβολή στην Κύπρο με αφορμή τη πραξικοπηματική ανατροπή του Μακαρίου από τον Ταξίαρχο Δημήτριο Ιωαννίδη.

[6] H Τουρκία αμφισβητεί και διεκδικεί:

1. Το δικαίωμα επεκτάσεως της ελληνικής αιγιαλίτιδος ζώνης (χωρικών υδάτων) στα 12 ναυτικά μίλια, θεωρώντας μια τέτοια ενέργεια ως αιτία πολέμου (casus belli).
2. Το εύρος του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου.
3. Την ελληνική κυριότητα σε αριθμό νησίδων(152 ελληνικών νησίδων και μικρονησίδων, (140 στο Αιγαίο, και 12 στο Κρητικό Πέλαγος).
4. Την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων.
5. Τις ελληνικές αρμοδιότητες στο ελληνικό FIR (Περιοχές Πληροφοριών Πτήσεως) και εντός της περιοχής ευθύνης της για θέματα έρευνας και διάσωσης.
6. Την αποστρατικοποίηση των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου.

[7] Οι Ελληνοτουρκικές κρίσεις:

1. Τον Αύγουστο του 1976 με αφορμή την έξοδο του τουρκικού ωκεανογραφικού πλοίου «HORA», επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή.
2. Μάρτιο του 1987 με τις έρευνες του «SISMIC», επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παππανδρέου.
3. Τον Ιανουάριο του 1996, η κρίση των Ιμίων, επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη.
4. 2014-2015, Τουρκικές έρευνες επί της «βασίμως εικαζόμενης» ελληνικής υφαλοκρηπίδας, Επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά.
5. 2017-2018, Αύξηση Προσφυγικών εισροών, επί πρωθυπουργίας Αλέξη Τσίπρα.
6. 2020 Έρευνες του τουρκικού ερευνητικού πλοίου Oruc Reis, συνοδεία πολεμικών σε δυνητικές περιοχές της ελληνικής ΑΟΖ(Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης),επί πρωθυπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη.

[8] Η «Μεγάλη ιδέα» διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος Ιωάννη Κωλέττη(1773-1847) και υιοθετήθηκε από τον Βασιλέα των Ελλήνων Όθωνα(1815-1867). «Τό Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος δὲν εἶναι Ἑλλάς, ἀποτελεί ἕν μέρος μόνον. Ὑπάρχουν δύο μεγάλα κέντρα τοῦ Ἑλληνισμού. Αἱ Ἀθῆναι εἶναι ἡ πρωτεύουσα τοῦ Βασιλείου. Ἡ Κωνσταντινούπολις εἶναι ἡ μεγάλη πρωτεύουσα, ἡ Πόλις, τὸ ὅνειρον καὶ ἡ ἐλπίς ὅλων τῶν Ἑλλήνων».

 

Πηγή: Οι Διώξεις κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως (6 Σεπτεμβρίου 1955)