Tag Archives: Ελλάδα
Έκτακτο Παράρτημα: Αὐτή ἡ χούφτα των Ελλήνων θά κινηθεῖ κάποια στιγμή σέ τοπικό ἐπίπεδο… οἱ ἀλλαγές θά γίνουν στήν μικρή κλίμακα– καί θά εἶναι τέτοια ἡ μορφή τῆς κίνησής της, πού θά τά σαρώσει ὅλα. Ὑπομονή
Γράφει ὁ Μανώλης Κοττάκης – Διευθυντής τῆς ἐφημερίδος «ΕΣΤΙΑ»
Τό καλοκαίρι τοῦ 2019 ἀλλοδαποί ἔκλεψαν τό πορτοφόλι γόνου σημαντικοῦ πολιτικοῦ τῆς πατρίδας μας ἐνῶ αὐτός διασκέδαζε σέ γνωστό μπάρ τῆς Μυκόνου. Στενός συνεργάτης τοῦ πολιτικοῦ, ὁ ὁποῖος γνώριζε ἄριστα πῶς καί ἀπό ποιούς διοικεῖται τό διάσημο νησί τῶν Κυκλάδων, ἀπέφυγε νά ἐνημερώσει τήν ἀστυνομία, γιά νά ἀποφύγει τό σκάνδαλο καί μέσῳ ἄλλων καναλιῶν ἐπικοινωνίας ἔστειλε τελεσίγραφο πρός τούς ἐπικεφαλῆς τῶν τριῶν ξένων μαφιῶν, πού λυμαίνονταν τό νησί, νά ἔχει ἐπιστραφεῖ τό πορτοφόλι μέχρι τό βράδυ τῆς ἑπομένης ἡμέρας. Ἀλλιῶς θά ὑπῆρχαν συνέπειες. Ἡ μέθοδός του αὐτή εἶχε ἀποτέλεσμα. Ἀκούγοντας τά μέλη τῆς μαφίας ἀπό ποιόν εἶχαν κλέψει τό πορτοφόλι καί τίς πιστωτικές κάρτες, ἔσπευσαν μέσω γνωστῶν καναλιῶν νά τό ἐπιστρέψουν καί νά ζητήσουν καί συγγνώμη. Δέν γνωρίζω τό ὄνομα τοῦ πολιτικοῦ, ἄν καί πίεσα γιά νά τό μάθω. Ὡστόσο, ἡ πηγή πού μοῦ διηγήθηκε τήν ἱστορία μέ τήν ἀσφάλεια τῆς ἀπόστασης τοῦ χρόνου, μολονότι μοῦ ἀρνήθηκε τήν περαιτέρω πληροφόρηση, εἶναι ἀπολύτως ἀξιόπιστη. Θυμήθηκα αὐτήν τήν διδακτική ἱστορία, πού δείχνει σέ ποιῶν τά χέρια εἶναι ἡ πραγματική οἰκονομία τῆς πατρίδας μας, ὅταν διάβασα στό διαδίκτυο τίς λεπτομέρειες τῆς δολοφονίας τοῦ ἡλικίας 42 ἐτῶν Ἕλληνα στήν Ραφήνα. Συμμετεῖχαν σέ αὐτήν, σύμφωνα μέ τίς ἀνακοινώσεις τῆς ἀστυνομίας, καί νεαροί ἀλλοδαποί ἀλβανικῆς καταγωγῆς. Τό ἐρώτημα πού προκύπτει, λοιπόν, εἶναι γιατί ἐσχάτως συγκεκριμένες ὁμάδες συγκεκριμένης ἐθνικότητας εἴτε ζοῦν στήν Θεσσαλονίκη (συμμετοχή στήν δολοφονία τοῦ Ἄρη Καμπανοῦ) εἴτε ζοῦν στόν Γέρακα (δολοφονία ἰδιοκτήτη πρατηρίου βενζίνης) εἴτε ζοῦν στήν Ἀθήνα (δολοφονία 42χρονου Ἕλληνα) κτυποῦν, πυροβολοῦν καί δολοφονοῦν ἄφοβα εἴτε εἶναι βράδυ εἴτε εἶναι μέρα, σάν νά δροῦν στό φῶς τῆς ἡμέρας; Δέν φοβοῦνται κανέναν;
Ἡ ἀπάντηση συνοψίζεται σέ μία λέξη: αὐτοπεποίθηση. Μετά ἀπό 30 χρόνια παραμονῆς στήν Ἑλλάδα, συγκεκριμένες ἐθνικότητες ἀλλοδαπῶν μεταναστῶν ἐλέγχουν πλέον ζωτικούς τομεῖς τῆς πραγματικῆς οἰκονομίας, καθώς οἱ Ἕλληνες ἔχουν ὑποχωρήσει ἀπό αὐτούς, γίνονται αφεντικά, ἀποκτοῦν αὐτοπεποίθηση καί μέ ὅπλο τήν ἰσχύ τοῦ χρήματος καί τῶν σιδερικῶν ἀγνοοῦν τόν νόμο. Ἐπιλύουν τίς διαφορές τους χωρίς τόν νόμο. 30 χρόνια ἐνσωμάτωσης δέν ἔφτασαν, δυστυχῶς, γιά νά ἐξαφανίσουν τήν κουλτούρα πού ἔφεραν μαζί τους ἀπό τίς πατρίδες τους. Ἡ αὐτοπεποίθηση αὐτή ἔχει αὐξηθεῖ ἀπό μόνον τό γεγονός ὅτι σέ συγκεκριμένες περιοχές τῆς Ἑλλάδος, ἰδιαίτερα στήν Ἀττική καί στά νησιά τοῦ Αἰγαίου (Κυκλάδες καί βόρειο Αἰγαῖο, ὅπου ἡ κυβέρνηση διατηρεῖ ἀνευθύνως ἀνοικτές τίς δομές ὑποδοχῆς παράνομων μεταναστῶν), οἱ ἐθνικότητες αὐτές τῶν ἀλλοδαπῶν εἶναι πλέον ἡ τοπική πλειονότης. Μπορεῖ κανείς ἄριστα νά τό διαπιστώσει, διαβάζοντας τίς συνθέσεις τῶν τάξεων τῶν τοπικῶν σχολικῶν μονάδων. Οἱ μισοί καί πλέον μαθητές σέ συγκεκριμένα νησιά εἶναι ἀλλοδαποί. Ἄν λοιπόν ἔχουμε ἀρχίσει νά ζοῦμε ξανά τό φαινόμενο μιᾶς ἐγκληματικότητας, ξεχασμένης ὑπό τήν ἔννοια ὅτι ἀνάλογα φαινόμενα μέ πρωταγωνιστές δράστες αὐτῶν τῶν ἐθνικοτήτων ζήσαμε ὅταν μετανάστευσαν κατά χιλιάδες στήν πατρίδα μας στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, αὐτό ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι οἱ ἐθνικότητες αὐτές σηκώνουν κεφάλι, γιατί δυστυχῶς συγκεκριμένες μειονότητες, πού δροῦν ἐντός αὐτῶν τῶν ἐθνικοτήτων (οἱ πλειονότητες εἶναι νομοταγεῖς), δέν κρύβουν πλέον τό ἄσβεστο μῖσος τους γιά τήν Ἑλλάδα καί γιά τούς Ἕλληνες.
Ἡ περίφημη ἐνσωμάτωση πέτυχε ἀλλά ὄχι 100 τοῖς 100. Τοὐλάχιστον τό 30 τοῖς 100 τῶν μελῶν αὐτῶν τῶν ἐθνικοτήτων κράτησε καλά κρυμμένα μέσα του τό πάθος κατά τῆς πατρίδας μας γιά δεκαετίες καί τώρα τό ἐκδηλώνει κατά τρόπο ἀπροσχημάτιστα παραβατικό. Βεβαίως, ὅλες αὐτές οἱ συμπεριφορές δέν ἐκδηλώνονται στό κενό. Ἐκτός ἀπό τίς μαφίες μέ ἀρχηγούς ἀπό τίς χῶρες τῆς τέως ἀνατολικῆς Εὐρώπης, στήν πατρίδα μας ἀναπτύσσονται συστηματικά καί οἱ μαφίες ἡμετέρας κοπῆς. Ἑλληνικές μαφίες. Οἱ ὁποῖες ἐλέγχουν μέ τή σειρά τους ἄλλους τομεῖς τῆς πραγματικῆς οἰκονομίας. Τό ἔγκλημα ἔχει κάνει τήν Γιάλτα του μέ τήν ἀνοχή τῆς πολιτείας. Στήν πραγματικότητα, ἡ Ἑλλάδα στά χρόνια τῶν μνημονίων, ἀντί νά γίνει κράτος κανονικό ὅπως φιλοδοξοῦσαν οἱ δανειστές (οἱ ἐκπρόσωποι τῶν ὁποίων διεφθάρησαν καί αὐτοί κατά τήν ἐδῶ παραμονή τους, ἐκτελῶντας συμβόλαια), διολίσθησε καί μετετράπη σέ ἕνα μόρφωμα, τό ὁποῖο διοικεῖται στή βάση τῆς πραγματικῆς οἰκονομίας ἀπό ζῶνες ἐπιρροῆς. Γεωγραφικῆς ἐπιρροῆς καί κλαδικῆς ἐπιρροῆς.
Τήν ἴδια ὥρα, ἡ βάση τῆς ἄλλοτε σφριγηλῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, ἡ οἰκογένεια, διαλύεται μέσα στήν βία, γιά νά πάρει τήν θέση της ἡ οἰκογένεια σκορποχώρι, πού προωθοῦν τά γνωστά συστήματα. Πρόκειται γιά φαινόμενα, πού ἀποκαρδιώνουν τούς νομοταγεῖς πολῖτες, οἱ ὁποῖοι, ἀντικρίζοντας γύρω τους τήν χυδαιότητα μπράβων καί λαμογιῶν μέ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προσώπου (δέν μοιάζουν μέ Ἕλληνες καί εἶναι ἀσχημότεροι ἀπό τούς κατά τά λοιπά συμπαθεῖς χιμπατζῆδες), εἴτε ρίχνουν ἀηδιασμένοι μαύρη πέτρα πίσω τους καί μεταναστεύουν, εἴτε, ὅπως συμβαίνει ἐσχάτως, ἀρνοῦνται μαζικά τήν ἐργασία. Ζοῦν μέ ἐπιδόματα. Ἡ μελέτη τῆς κοινωνικῆς κινητικότητας στήν πατρίδα μας αὐτή τήν ἐποχή καί ἡ ἀκτινογραφία τῆς πραγματικῆς οἰκονομίας θά ἦταν ἄκρως διαφωτιστική γιά ὅποιον ἤθελε νά καταλάβει πρός τά ποῦ ὁδεύει αὐτό τό κράτος καί τί μέλλον ἔχει αὐτή ἡ πατρίδα.
Δυστυχῶς, δέν ὑπάρχει κοινωνικό συμβόλαιο. Δέν ὑπάρχει αἴσθηση συλλογικῆς μοίρας. Ἡ χώρα εἶναι γεμάτη ἀπό καπετανᾶτα, ἀπό κουμανταδόρους καί ἀπό ἀπογοητευμένους πολῖτες. Νέους, γέρους, μεσήλικες. Νέους, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν στόν ἥλιο μοῖρα καί καταλαβαίνουν ὅτι ἐδῶ μπορεῖ νά ἔχουν προοπτική μόνο ἄν ἐνταχθοῦν στά δίκτυα τῆς μαφίας. Γέρους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ζήσει ὅλες τίς δραματικές φάσεις τῆς πολυκύμαντης πολιτικῆς μας ἱστορίας καί διαπιστώνουν ἔντρομοι ὅτι γιά πρώτη φορά τό κάστρο μπορεῖ νά πέσει ἀπό τά μέσα. Ὁ ἐχθρός εἶναι στίς τάξεις μας. Μεσήλικες, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νά προκόψουν καί παρατηροῦν γύρω τους ἀτιμώρητα τά φαινόμενα τῆς ἀνομίας καί τῆς διαφθορᾶς.
Βεβαίως, στόν χάρτη τῆς κοινωνικῆς κινητικότητας θά πρέπει κανείς νά προσθέσει καί αὐτούς πού κατέχουν, ἀλλά προτιμοῦν νά παρατηροῦν τήν ἐσωτερική γενοκτονία ἀπό μακριά. Τούς πλουσίους. Ὑπάρχουν στιγμές, πού σέ ὅλες αὐτές τίς ὁμάδες εἶναι διάχυτη ἡ ἐντύπωση πώς κράτος καί ἔγκλημα εἶναι ἕνα καί τό αὐτό. Πώς μέλλον σ’ αὐτή τήν πατρίδα ἔχουν τά γεροδεμένα σώματα τῶν μπράβων μέ τά πολυτελῆ αὐτοκίνητα, τίς καλοπληρωμένες escort καί τόν προκλητικό βίο. Στήν πραγματικότητα, ἡ Ἑλλάς μοιάζει μέ τήν προπολεμική Οὐκρανία τῆς διαφθορᾶς, ἐνῶ καμώνεται πώς εἶναι ἡ Ἀμερική τῶν Βαλκανίων!
Συζητῶ καθημερινά μέ πάρα πολύ κόσμο. Μέ ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι δέν θέλουν νά ἀλλάξει φυσιογνωμία ἡ πατρίδα μας. Πού θέλουν νά σώσουν τήν ταυτότητά της. Τά ἤθη πού τήν ἔφεραν ὥς ἐδῶ καί τίς ἀξίες της, οἱ ὁποῖες εἶναι ἀκατάλυτες. Ἄν καί τό περιβάλλον δείχνει ζοφερό, αἰσθάνομαι ὅτι χαραμάδες ἐλπίδας ὑπάρχουν. Γιατί ὑπάρχουν παντοῦ στήν ἑλληνική κοινωνία ἀθέατοι θύλακες ἐλπίδας, πού γνωρίζουν τί βόμβα κρύβεται κάτω καί ἀπό τήν τελευταία πέτρα τῆς περιοχῆς τους καί ξέρουν τί νά κάνουν τήν κρίσιμη ὥρα γιά νά τήν ἐξουδετερώσουν.
Οἱ ἀληθινοί Ἕλληνες ἔγιναν ξανά sleepers, πού σφυρίζουν δῆθεν ἀδιάφορα. Δέν τούς πιάνει τό μάτι σου. Μοιάζουν μία χούφτα. Τόσο λίγοι. Ὅμως, μία χούφτα ἦταν κι αὐτοί πού ἐπαναστάτησαν τό 1821, γιατί βαρέθηκαν νά περιμένουν τίς ἀποφάσεις πού θά ἐλάμβαναν οἱ, ὑποτίθεται, συνετοί καί ρεαλιστές. Αὐτή ἡ χούφτα θά κινηθεῖ κάποια στιγμή σέ τοπικό ἐπίπεδο –δέν ἐννοῶ πολιτικά, οἱ ἀλλαγές θά γίνουν στήν μικρή κλίμακα– καί θά εἶναι τέτοια ἡ μορφή τῆς κίνησής της, πού θά τά σαρώσει ὅλα. Ὑπομονή.
Filed under ΑΞΙΕΣ-ΡΙΖΕΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Η Στάση των Ελλήνων έναντι του Ρωσο-ουκρανικού Πολέμου.
Από : Αντιστράτηγό ε.α. Ιωάννη Κρασσά
«Οἱ ἄνθρωποι δέν εἶναι αἰχμάλωτοι τῆς μοίρας τους, ἄλλα τῶν μυαλῶν τους». Φραγκλίνος Ρούσβελτ (1882-1945), Πρόεδρος των ΗΠΑ (1933-1945).
Η Ελληνική Κυβέρνηση συντάχθηκε πλήρως με τις αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όσον αφορά την επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, μετά την εισβολή των στρατευμάτων της στην Ουκρανία την 24η Φεβρουαρίου 2022. Οι αποφάσεις των κρατών, αλλά και των ανθρώπων γενικότερα, δεν έχουν ποτέ μόνο πλεονεκτήματα, λαμβάνονται όμως με γνώμονα ότι τα οφέλη θα υπερκαλύπτουν τις ζημιές. Τα κράτη δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς, αλλά μόνο σταθερά συμφέροντα και παρέχουν την βοήθειά τους επιδιώκοντας περισσότερο στον προσπορισμό ωφελημάτων και λιγότερο στην υποστήριξη του δικαίου και της ηθικής. Η διπλωματία δεν συνιστά πράξη φιλανθρωπίας. Οι ενέργειες της Ελλάδος στοχεύουν πρωτίστως στην εξυπηρέτηση των εθνικών της συμφερόντων. Όλα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος, στο εγγύς και το απώτερο μέλλον. Η κυβέρνηση έχει δεχθεί σφοδρή κριτική από τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως, σχετικά για την πολιτική της στον Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Οι στάσεις των κομμάτων εκπορεύονται τόσο από την ιδεολογία τους, όσο και από την εκμετάλλευση των αισθημάτων των ψηφοφόρων προς αύξηση της δυνάμεως των. Εφόσον οι λύσεις που προτείνουν δεν έχουν δοκιμασθεί στην πράξη, έχουν κάθε δικαίωμα να ισχυρίζονται, ότι είναι καλύτερες απ’ αυτές των κυβερνώντων. Κατά την οικονομική κρίση του 2012 αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχουν ανώδυνες λύσεις στα επώδυνα προβλήματα, τις οποίες εάν είχαμε λάβει εξ΄ αρχής ο πόνος θα ήταν πολύ λιγότερος.
Οι Σχέσεις Ελλάδος-Ρωσίας κατά την Σύγχρονη Ιστορία
Με αφορμή το Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο φάνηκε ότι μεγάλο μέρος των Ελλήνων διακατέχεται από φιλικά προς την Ρωσία και εχθρικά προς τις ΗΠΑ αισθήματα, λόγω της υποστηρίξεως που παρέχουν στην Ουκρανία. Οι φιλικά διακείμενοι προς τους Ρώσους προέρχονται απ’ όλο το φάσμα των πολιτικών κομμάτων, αλλά κυρίως απ’ αυτά που βρίσκονται στα άκρα, Η συμπάθεια μας προς το ξανθό γένος έχει τις απαρχές του στην προεπαναστατική περίοδο, όταν οι σκλαβωμένοι Έλληνες ανέμεναν από τους ορθόδοξους Ρώσους να τους απαλλάξουν από την τυραννία των μουσουλμάνων Οθωμανών.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ανέλαβε αρχηγός της «Φιλικής Εταιρείας» και ξεκίνησε πρώτος την εξέγερση των Ελλήνων, από τις παραδουνάβιες χώρες[1]. Ο Τσάρος όμως αποκήρυξε την ενέργειά του, τον απέβαλε από το ρωσικό στρατό και έδωσε την συγκατάθεσή του για την αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες για την κατάπνιξη του κινήματός του[2]. Η ελευθερία που επιθυμούσαν οι Έλληνες εκφράζονταν από τους αγώνες για πολιτικά δικαιώματα των λαών της Δυτικής Ευρώπης(Γαλλία, Βέλγιο, Ιταλία) και των ΗΠΑ, τις οποίες μνημονεύει ο Διονύσιος Σολωμός στον «Ύμνο προς την Ελευθερία[3]». Την 2α Ιανουαρίου 1822, στην πρώτη εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο συντάχθηκε το πρώτο σύνταγμα της Ελλάδος[4], πάνω στα πρότυπα αυτών της Αμερικής, της Γαλλίας και κυρίως του Βελγίου.
Τον Ιούλιο του 1825, το βουλευτικό των Επαναστατημένων Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανάθεση «εν λευκώ» της ελληνικής υποθέσεως στην Μεγάλη Βρετανία, γνωστής ως «Πράξης Υποτέλειας[5]». Η απόφαση αυτή οδήγησε στην ανεξαρτησία της Ελλάδος[6], ενώ η Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, η Ρωσία αναγνωρίσθηκαν ως οι εγγυήτριες δυνάμεις.
Κατά τον Πόλεμο της Κριμαίας(1853-1856), ταχθήκαμε στο πλευρό της Ρωσίας η οποία μάχονταν κατά της Τουρκίας και των συμμάχων της, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και του Βασιλείου της Σαρδηνίας [7]. Αιτία του πολέμου υπήρξε η προσπάθεια της Ρωσίας να καταλάβει εδάφη της παραπαίουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις βόρειες ακτές της Μαύρης Θάλασσας.
Το 1866 κατά την Κρητική Επανάσταση σταθήκαμε απέναντι σε όλες τις Ευρωπαϊκές Δυνάμεις (Ηνωμένο Βασίλειο, Ρωσία, Πρωσία, Γαλλία, Αυστρία), ζητήσαμε όμως την συνδρομή τους, όταν η Τουρκία μας απείλησε με πόλεμο[8].
Το Μάρτιο του 1878, μετά την νίκη της Ρωσίας επί της Τουρκίας, υπογράφηκε η καταστροφική για εμάς συνθήκη του Αγίου Στεφάνου με την οποία δημιουργείτο η Μεγάλη Βουλγαρία[9], κατόπιν εντολής του Τσάρου Νικολάου Α΄[10]. Την 13η Ιουλ. 1878, υπεγράφη στο Βερολίνο η ομώνυμη συνθήκη μεταξύ της Αυστρο-Ουγγαρίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιταλίας, της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας[11], η οποία ανέτρεψε την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου και περιέλαβε την προσάρτηση της Θεσσαλίας και της Ηπείρου στο Βασίλειο της Ελλάδος. Ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας Λέων Γαμβέττας (1838-1882), ο οποίος μας υποστήριξε τότε, είπε τότε κάτι το οποίο πολλοί απ’ εμάς δεν επιθυμούμε, ή δεν θέλουμε να καταλάβουμε: «Ἀγαπῶ, λατρεύω καὶ θαυμάζω τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα καὶ ἐκτιμῶ τὴν νεωτέραν, ἀλλά ἐπιθυμῶν τὸ μεγαλεῖον τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος, τὸ ἐπιθυμῶ ὄχι ὡς ἱδεολόγος, ἀλλά ὡς πρακτικός πολιτικός, διότι εἰς τοῦτο βλέπω τὸ συμφέρον τῆς πατρίδος μου».
Το 1897 οι κυβερνώντες δεν παραδειγματίστηκαν από την αποτυχία της Κρητικής Επαναστάσεως του 1866, προκειμένου να προετοιμαστούν καταλλήλως, ώστε να επιτύχουν την απελευθέρωση των αλύτρωτων ελληνικών πληθυσμών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η επόμενη Κρητική Επανάσταση το 1897, να μας οδηγήσει σε επονείδιστη στρατιωτική ήττα από την Τουρκία, χωρίς ευτυχώς να καταλήξει σε πλήρη καταστροφή, χάρις στην επέμβαση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ρωσίας. Οι δεσμοί αίματος του Βασιλέως Γεωργίου Α΄ με το βρετανικό θρόνο και της Βασιλίσσης Όλγας με το Τσάρο μας προφύλαξαν από ολοκληρωτική καταστροφή[12]. Ο πόλεμος του 1897 υπήρξε η συνισταμένη όλων των ολιγωριών και των σφαλμάτων της ανισόρροπης εσωτερικής, εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής μας μέχρι τότε. Η Ελλάς αποδέχθηκε την αρχική προσφορά των μεγάλων δυνάμεων, αφού χρειάστηκε να υποστεί πρώτα μια ταπεινωτική ήττα.
Κατά τον Α΄ και Β΄ Βαλκανικούς Πολέμους, σε διάστημα 10 μηνών (Οκτώβριος 1912-Ιουλιος 1913), η πατρίδα μας διπλασιάσθηκε σε έκταση και πληθυσμό και κατέστη ένα βιώσιμο και υπολογίσιμο έθνος. Το καταφέραμε χωρίς την υποστήριξη των μεγάλων δυνάμεων, τις οποίες πολλές φορές εκλιπαρήσαμε στο παρελθόν. Η δημιουργία για πρώτη φορά μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος, αξιόμαχου στρατού και στόλου, σε συνδυασμό με την αρραγή ενότητα όλων για την κατάκτηση της νίκης, μάς οδήγησαν σ’ έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο(Α΄ΠΠ) η διαφωνία μεταξύ του Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄ και του Πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου σχετικά με την συμμετοχή ή όχι της Ελλάδος στο πλευρό της Αντάντ[13] οδήγησε στον «Εθνικό Διχασμό» με ολέθριες επιπτώσεις για τον Ελληνισμό. Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο αποδέχθηκαν το αίτημα της Ρωσίας να μην δοθεί η Κωνσταντινούπολη στην Ελλάδα, μετά από ενδεχόμενη ήττα της Κεντρικής Συμμαχίας στην οποία συμμετείχε και η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Α΄ΠΠ και ο Β΄ΠΠ που ακολούθησε έδειξαν ότι η Ελλάδα λόγω θέσεως δεν μπορεί να τηρεί ουδετερότητα σε γενικευμένες συρράξεις.
Την 16η Μαρτίου 1921, κατά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο (1919-1922), ο Κεμάλ υπέγραψε «Συνθήκη Φιλίας και Αδελφότητος» με την ΕΣΣΔ(Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών), η οποία συμφώνησε στην εκχώρηση εδαφών και παροχή στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας προς την Τουρκία.
Το Σύμφωνο μη Επιθέσεως Γερμανίας- ΕΣΣΔ(1939)
Την 23η Αυγούστου 1939, οι υπουργοί εξωτερικών της Γερμανίας Ρίμπεντροπ και της Σοβιετικής Ενώσεως Μολότωφ υπέγραψαν το ομώνυμο σύμφωνο μη επιθέσεως μεταξύ των δύο χωρών. Η συμφωνία παρείχε την δυνατότητα στον Χίτλερ να καταλάβει την Πολωνία και να ασφαλίσει τα νώτα του για την εισβολή στην Γαλλία. Την ίδια περίοδο ο Στάλιν αύξησε την επικράτειά του κατά 450.000 χλμ2, μετά την προσάρτηση μέρους της Φιλανδίας, της Λιθουανίας, της Λετονίας, της Εσθονίας, της Βουκοβίνας και της Βεσσαραβίας (Ρουμανία). Ο Χίτλερ επιτέθηκε κατά της ΕΣΣΔ(Ιούνιος 1941), για τον ίδιο λόγο που το έπραξε και ο Ναπολέων, αμφότεροι ήθελαν την παράδοση της Ηνωμένου Βασιλείου. Η κατάληψη της Ρωσίας θα απέκλειε το ενδεχόμενο μιας πιθανής συμμαχίας των δύο χωρών, ενώ η ολοκληρωτική κυριαρχία επί της Ευρωπαϊκής ηπείρου θα καθιστούσε μάταιη την συνέχιση του πολέμου από τους Βρετανούς. Την 13 Απρ. 1941, η ΕΣΣΔ υπέγραψε σύμφωνο μη επιθέσεως με την Ιαπωνία, πενταετούς διάρκειας. Την 9η Αυγ. 1945, κήρυξε το πόλεμο εναντίον της Ιαπωνίας, μετά την ρίψη και της δεύτερης ατομικής βόμβας στο Ναγκασάκι. Η Ιαπωνία παραδόθηκε άνευ όρων την 15η Αυγ. 1945.
Ο Νόμος περί Εκμισθώσεως και Δανεισμού
Την 11η Μαρτίου 1941, υπογράφηκε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Φραγκλίνο Ρούσβελτ ο «Νόμος για την Ενίσχυση της Αμύνης των ΗΠΑ». Σύμφωνα με τον νόμο οι ΗΠΑ άρχισαν να προμηθεύουν κατ’ αρχάς το Ηνωμένο Βασίλειο και στην συνέχεια την ΕΣΣΔ[14], την Ελεύθερη Γαλλία, την Δημοκρατία της Κίνας και 29 άλλα έθνη με πολεμικό υλικό, τρόφιμα και καύσιμα. Το γιγαντιαίο πρόγραμμα βοήθειας, διατηρήθηκε μέχρι το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (Σεπ. 1945) και έμεινε γνωστό στην ιστορία ως «Ο Νόμος περί Εκμισθώσεως και Δανεισμού». Ο Ρεϊμόν Καρτιέ στην Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αναφέρει ότι: «Οι ΗΠΑ απετέλεσαν το οπλοστάσιο της δημοκρατίας». Ο Στάλιν, ο Χρουστσόφ και ο Στρατάρχης Ζούκωφ κατ’ επανάληψη δήλωσαν κατ’ ιδίαν, ότι χωρίς την βοήθεια των ΗΠΑ, η ΕΣΣΔ δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στις ανάγκες του πολέμου κατά των Γερμανών. Μετά την νίκη των Συμμάχων και την έναρξη του ψυχρού πολέμου, οι Ρώσοι αποσιωπούσαν σκόπιμα την βοήθεια που έλαβαν από τις ΗΠΑ. Για την Ελλάδα προβλέφθηκε στρατιωτική βοήθεια την οποία δεν έλαβε λόγω καταρρεύσεως του μετώπου και επιπλέον οικονομική βοήθεια 80 εκατομμυρίων δολαρίων. Μέρος αυτών των χρημάτων χρησιμοποιήθηκε για την ναύλωση πλοίων από την ουδέτερη Σουηδία τα οποία μετέφεραν κατά το διάστημα από 1941 μέχρι το 1944, 15.000 τόνους σιτηρών και 1.000 τόνους φαρμακευτικού υλικού, δωρεάν βοήθεια από τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Την οργάνωση της βοήθειας ανέλαβε η Αμερικανική Επιτροπή Πολεμικής Περιθάλψεως Ελλάδος[GWRA (Greece War Rehabilitation Administration)] και η αποστολή ανατέθηκε στον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό. Η ομογένεια των δύο χωρών συνέβαλλε σημαντικά στο εγχείρημα αρωγής της σκληράς δοκιμαζόμενης πατρίδος μας.
Το ΕΑΜ(Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) το οποίο ανέπτυξε σημαντική αντιστασιακή δράση κατά των κατακτητών, ελέγχονταν από το ΚΚΕ, το οποίο υπάκουε τις εντολές της Μόσχας, αλλά όλη η βοήθεια σε στρατιωτικό εξοπλισμό και σε χρυσές λίρες(περί το 1 εκατομμύριο) δόθηκαν από την Αγγλία και τίποτα από την ΕΣΣΔ. Ο Τσώρτσιλ υποστήριζε το ΕΑΜ γιατί η δράση του εξυπηρετούσε πρωτίστως τα συμφέροντα της χώρας του, γι’ αυτό άλλωστε την 9η Οκτωβρίου 1944, στην συνάντηση που είχε στην Μόσχα με τον Στάλιν, ο δεύτερος δέχθηκε να υπαχθεί η Ελλάδα στην βρετανική σφαίρα επιρροής, στην περίφημη συμφωνία των ποσοστών.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
Η UNRRA(United Nations Relief and Rehabilitation Administration -Διεύθυνση Αρωγής και Αποκαταστάσεως των Ηνωμένων Εθνών), στον προϋπολογισμό της οποίας οι ΗΠΑ συμμετείχαν με 72%, απέστειλε μετά την απελευθέρωση στην Ελλάδα βοήθεια ύψους 416 εκατομμυρίων δολαρίων[15], (τρόφιμα, φαρμακευτικό υλικό, ενδύματα, είδη, βιομηχανικής και αγροτικής ανασυγκροτήσεως) (Ν. Ψυρούκης, «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας», εκδόσεις Επικαιρότητα, τόμος Α΄, σ. 284).
Η Αμερικανική Βοήθεια στην Ελλάδα
Η αποτυχία του ΚΚΕ να κατακτήσει την εξουσία δια της δυνάμεως των όπλων, κατά την περίοδο 1946-49, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ, και την δωρεάν προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού. Η βοήθεια από τις ΗΠΑ ξεπέρασε τα δάνεια που λάβαμε αθροιστικά από την απελευθέρωση μέχρι το 1930. Η πατρίδα μας χρησιμοποίησε το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας σε πολεμικές δαπάνες, για την καταστολή της κομμουνιστικής ανταρσίας. Χωρίς την αμερικανική βοήθεια το ΚΚΕ θα είχε καταλάβει την εξουσία και θα είχαμε μετατραπεί σε δορυφόρο της ΕΣΣΔ.
Την 12η Μαρτίου 1947, στα πλαίσια του δόγματος «Τρούμαν[16]» οι ΗΠΑ παρείχαν οικονομική βοήθεια ύψους 400 εκατομμυρίων δολαρίων στην Ελλάδα, με σκοπό να την προστατεύσουν από την αρπακτικότητα της ΕΣΣΔ, η οποία στήριζε την προσπάθεια του ΚΚΕ.
Την 3η Απριλίου 1948, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρρυ Τρούμαν, υπέγραψε το «Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Ανασυγκροτήσεως». Το πρόγραμμα έμεινε γνωστό στην ιστορία ως «Σχέδιο Μάρσαλ», από τον εμπνευστή του, Στρατηγό Τζώρτζ Μάρσαλ, Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ. Η συνολική αμερικανική βοήθεια ξεπέρασαν έως το 1952 τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια, το 94% της οποίας χαρίσθηκε. Υπήρξε η μεγαλύτερη βοήθεια από τις ΗΠΑ, που δόθηκε σε κράτος αναλογικά με τον πληθυσμό του. Το σχέδιο Μάρσαλ δεν μπόρεσε να αναστήσει το προπολεμικό μεγαλείο της Ευρώπης, εμπόδισε όμως την σκιά του Κρεμλίνου να σκοτεινιάσει ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Το άγαλμα του Τρούμαν τοποθετήθηκε στη γωνία των οδών Βασιλέως Κωνσταντίνου και Βασιλέως Γεωργίου το 1963, προσφορά της οργανώσεως ΑΧΕΠΑ των Ελλήνων της Αμερικής. Το άγαλμα μέχρι τώρα έχει γκρεμιστεί τρεις φορές από τους υποστηρικτές εκείνων που ο Τρούμαν τους στέρησε την δυνατότητα να καταλάβουν την εξουσία με την βία. Αυτή υπήρξε η γενεσιουργός αιτία της δημιουργίας του αντιαμερικανικού πνεύματος. Εντάθηκε κατά την διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας(1967-1974), λόγω της στηρίξεως του καθεστώτος από τις ΗΠΑ, και κορυφώθηκε μετά την αποκατάσταση της δημοκρατικής λειτουργίας της χώρας.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές το 1981 με ποσοστό 48%, με τη δέσμευση ότι θα απομακρύνει τις αμερικανικές βάσεις, θα εξέλθει της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ. Δεν έπραξε τίποτα απ’ αυτά, αλλά επανεκλέγει το 1985 λαμβάνοντας το 45% των ψήφων. Οι βάσεις παρέμειναν, ο αντιαμερικανισμός συνεχίσθηκε και οι ψηφοφόροι του έδειξαν ότι τα εθνικά θέματα δεν συνιστούν μείζων θέμα. Η Ελλάδα σπατάλησε ανοήτως τα ευρωπαϊκά κονδύλια, δεν δημιούργησε ισχυρή οικονομία, αλλά αντιθέτως διόγκωσε τον εξωτερικό δανεισμό, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στην οικονομική κρίση του 2012 και στις σκληρές οικονομικές κυρώσεις.
Το 2015 ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 36% υποσχόμενος να καταργήσει πλήρως τα μνημόνια. Τον Ιούλιο του 2015 διενήργησε δημοψήφισμα με δύο ερωτήματα που λίγοι θυμούνται, αλλά επί της ουσίας αποσκοπούσε στην έξοδο μας από την ΕΕ[17]. Το 62% ψήφισε κατά της ΕΕ. Ο Τσίπρας διατήρησε την Ελλάδα στη ΕΕ, υπέγραψε νέο μνημόνιο, και επανεκλέχθηκε στις εκλογές που διενεργήθηκαν το Σεπτέμβριο του 2015, χάνοντας μια μόνο μονάδα από την εκλογική του δύναμη. Η μη αποδοχή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος δεν επηρέασε το αποτέλεσμα των εκλογών.
Μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, ο μαρξιστικός διεθνισμός αντικαταστάθηκε από τον ρωσικό εθνικισμό. Τα ελληνικά εθνικιστικά και ακροδεξιά κόμματα έδειξαν την προτίμησή τους προς την Ρωσική Ομοσπονδία, στην οποία ο Πούτιν προσπαθεί να επαναφέρει την αίγλη της τσαρικής εποχής. Σε κάθε περίπτωση συνιστά επιτυχία δύο διαφορετικά ιδεολογικοί χώροι να στέκονται απέναντι στις ΗΠΑ, εμπνεόμενοι από τον «υπαρκτό σοσιαλισμό», τον «τσαρικό ιδεαλισμό» και τον «ρωσικό πατριωτισμό». Οι ρωσικές πολιτικές ιδεολογίες και ανασφάλειες είναι δύσκολο να απλουστευτούν και χρειάζεται βαθειά εμβάθυνση να κατανοηθούν. Εξακολουθούν όμως να γοητεύουν και συντηρούν τον αντιαμερικανισμό σε βάρος των συμφερόντων της χώρας μας μέχρι σήμερα. Σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελούν την δικαιολογία για την εισβολή σε μία ανεξάρτητη χώρα και για τις εκατόμβες νεκρών στρατιωτικών και αμάχων.
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από την απελευθέρωση μας μέχρι και το τέλος του 20ου αιώνος, οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες ήσαν αυτές που μας συνέδραμαν πολύ περισσότερο από την Ρωσία και την ΕΣΣΔ στην συνέχεια. Η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδος προήλθε από την οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ, την συνεργασία μας με τα κράτη με ελεύθερες οικονομίες και την ένταξη μας ως 10ο μέλος στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα(ΕΟΚ).
Η διαγωγή μας κατά τα 200 χρόνια ελευθέρου βίου δείχνει να μην μας αρέσει αυτό που έχουμε, να επιθυμούμε κάτι διαφορετικό, το οποίο δεν μπορούμε όμως να περιγράψουμε ακριβώς. Αρκετοί από εμάς άλλα σκεπτόμαστε, άλλα λέμε, αυτά που λέμε δεν τα εννοούμε και τελικά ενεργούμε με τρόπο που δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτά που λέμε, σκεπτόμαστε, ή εννοούμε. Διερωτώμεθα όμως τι είναι αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι ξένοι
Επιρρίπτουμε την ευθύνη για όλα τα κακά που μας συμβαίνουν στους άλλους. Αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε την υποχρέωση να είμαστε συνεπείς στις δεσμεύσεις που αναλαμβάνουμε και στις συμφωνίες που υπογράφουμε.
Ως λαός, παρά τις θυσίες και τις καταστροφές που έχει υποστεί η πατρίδα μας, από την απελευθέρωση μέχρι σήμερα, εξακολουθούμε να μην αντιλαμβανόμαστε τους συσχετισμούς ισχύος στο διεθνές περιβάλλον. Όλα τα έθνη της υφηλίου και ιδιαίτερα τα ισχυρά διαμορφώνουν τις σχέσεις με τα λοιπά κράτη με κύριο στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.
Τα κράτη διαθέτουν μια συνολική ισχύ αποτέλεσμα της γεωπολιτικής τους αξίας, της οικονομικής ευρωστίας, της κρατικής λειτουργίας, της στρατιωτικής ισχύος, του πληθυσμού και της γεωγραφικής εκτάσεως. Διάφοροι οργανισμοί και ινστιτούτα διενεργούν αξιολογήσεις, στις περισσότερες από τις οποίες τα πέντε πρώτα κράτη από απόψεως συνολικής ισχύος είναι: 1η ΗΠΑ, 2η Κίνα, 3η Ρωσία, 4η Γερμανία, 5ο Ηνωμένο Βασίλειο. Η θέση της Ελλάδος και της Τουρκίας διαφοροποιούνται αναλόγως των κριτηρίων αξιολογήσεως: [Τουρκία 18η, Ελλάδα 31η. (GEOWORLD MAGAZINE 2021)], [Τουρκία 14η, Ελλάδα 41η. (US News World Report 2021)]. Σε όλες τις κατατάξεις η Τουρκία υπερέχει της Ελλάδος. Δυνάμεθα να βελτιώσουμε την θέση μας, αλλά αυτό προϋποθέτει σκληρή δουλεία, ενότητα, συνέπεια και εντιμότητα.
Τίποτα δεν θα μας χαρισθεί, θα πρέπει να «ματώσουμε» πρώτα εμείς για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων και μετά θα μας συντρέξουν τα άλλα κράτη, όπως συμβαίνει με την Ουκρανία.
Νίκη της Σαμοθράκης, Μουσείο του Λούβρου(Παρίσι)
Αντιστράτηγος ε.α Ιωάννης Κρασσάς
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]Την 24η Φεβρουαρίου, ο τριαντάχρονος Αλέξανδρος Υψηλάντης, ευρισκόμενος στο Ιάσιο (Ανατολική Ρουμανία), κάλεσε τους υπόδουλους Έλληνες να επαναστατήσουν κατά του Οθωμανού δυνάστου. Με την ιστορική του προκήρυξη, η οποία άρχιζε με το: «Μάχου ὑπέρ Πίστεως καὶ Πατρίδος» και έκλινε με την προτροπή «Είς τά ὅπλα, λοιπόν, φίλοι, ἡ Πατρίς μᾶς προσκαλεῖ !», κίνησε τον τροχό της ιστορίας. Η συνεισφορά του Αλέξανδρου Υψηλάντη υπήρξε ο καταλύτης της επαναστάσεως του 1821, διότι προσέφερε ανεκτίμητο χρόνο για την εδραίωσή της στην νότια Ελλάδα. Θα μπορούσε να επικαλεσθεί πολλές δικαιολογίες, για να αποφύγει την ανάληψη αυτής της μεγάλης ευθύνης, αποδείχθηκε όμως αντάξιος του ρόλου που του επεφύλαξε το πεπρωμένο του για την ανάσταση του γένους μας. Η προσφορά του ομοιάζει προς αυτή του σπινθήρα, χωρίς τον οποίον είναι αδύνατη η ανάφλεξη. Φρονώ ότι ο σεβασμός στην ιστορική δικαιοσύνη επιβάλλει να αναγνωρίσουμε, ως ημέρα ενάρξεως της εθνικής μας αναγεννήσεως την 24η Φεβρουαρίου 1821.
[2] Η αποστολή στρατευμάτων στην Μολδοβλαχία όφειλε να έχει την έγκριση του Τσάρου βάσει της συνθήκης του Βουκουρεστίου του 1812, που υπεγράφη μετά την λήξη του Ρωσο-τουρκικού πολέμου του 1806-1812.
[3] Ύμνος προς την ελευθερία, Στροφή 22: Γκαρδιακά χαροποιήθη-και του Βάσιγκτον η γη,-και τα σίδερα ενθυμήθη-που την έδεναν και αυτή.
[4] Το σύνταγμα, με τίτλο «Οργανικός Νόμος της Επιδαύρου», συντάχθηκε από τον Ιταλό φιλέλληνα Βικέντιο Γκαλίνα, συνεπικουρούμενο από τους Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και Θεόδωρο Νέγρη. Τα 110 Άρθρα του «προσωρινού» συντάγματος μεταξύ των άλλων προέβλεπαν: Την ανεξιθρησκία, με επικρατούσα θρησκεία της «Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας», την ισονομία και την ελευθεροτυπία. Κάθε Έλληνας ανεξαρτήτως καταγωγής και περιουσιακής καταστάσεως, δικαιούταν την ανάληψη οποιουδήποτε αξιώματος, ενώ κατηργείτο η δουλεία σ’ όλη την επικράτεια.
[5] Ὁ κλῆρος, οἱ παραστάται, οἱ ἀρχηγοὶ πολιτικοὶ καὶ στρατιωτικοὶ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους:
ΙΑον· Παρατηροῦντες τέλος πάντων ὅτι, ἂν ἀπὸ ὑπερτάτην χάριν τῆς Προνοίας εὑρίσκωνται στερεωμέναι πλησίον μας αἱ Βρεττανικαὶ δυνάμεις, χρεωστεῖ ἡ Ἑλλὰς εἰς τὴν παροῦσαν αὐτῆς κατάστασιν νὰ ὠφεληθῇ ἀπὸ τοῦτο ἐγκαίρως ὡς καὶ νὰ ἐλπίσῃ ἀπὸ τὴν εὐθύτητα καὶ φιλανθρωπίαν τῆς ἰσχυρᾶς αὐτῆς διοικήσεως· ὅθεν πρὸς ἀσφάλειαν τῶν ἱερῶν δικαιωμάτων τῆς τοῦ κράτους ἐλευθερίας καὶ ἱκανῶς στερεᾶς πολιτικῆς ὑπάρξεως ἡ Ἑλλὰς διὰ τῆς παρούσης δημοσίου πράξεως προσδιορίζει, ἀποφασίζει, θεσπίζει καὶ βούλεται τὸν ἑπόμενον Νόμον:
Τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος δυνάμει τῆς παρούσης πράξεως θέτει ἑκουσίως τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην τῆς αὑτοῦ ἀνεξαρτησίας καὶ τῆς πολιτικῆς αὑτοῦ ὑπάρξεως ὑπὸ τὴν μοναδικὴν ὑπεράσπισιν τῆς Μεγάλης Βρεττανίας.
[6] Την 22α Ιανουαρίου 1830 (παλ. ημερ.) υπογράφηκε από την Αγγλία, την Γαλλία και την Ρωσία το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο αναγνωρίσθηκε η πλήρης ανεξαρτησία της Ελλάδος. Τα όρια του νέου κράτους περιλάμβαναν την Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο, την Εύβοια και τις Κυκλάδες. Βάσει του πρωτοκόλλου, στις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις δινόταν η εξουσία επεμβάσεως, σε περίπτωση παραβιάσεως των όρων του. Η υπογραφή του πρωτοκόλλου σηματοδότησε το τέλος της επαναστάσεως του 1821 και την εμφάνιση στην διεθνή κοινωνία του ελληνικού κράτους. Η Υψηλή Πύλη αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ελλάδος την 27η Μαρτίου 1830, με την υπογραφή της «Συνθήκης της Αδριανουπόλεως» (Άρθρο 10), η οποία σήμανε τον τερματισμό του Ρωσο-τουρκικού πολέμου, που ξέσπασε το 1828.
[7] Ο πόλεμος της Κριμαίας διήρκησε μέχρι το 1856, ενεπλάκησαν δύο εκατομμύρια στρατιώτες εκατέρωθεν και έληξε με ήττα της Ρωσίας. Στην υπογραφείσα στο Παρίσι συνθήκη ειρήνης (Μαρ. 1856), η Αγγλία, η Γαλλία και η Αυστρία εγγυήθηκαν την εδαφική ακεραιότητα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
[8] Την 21η Αυγ. 1866, οι Έλληνες της Κρήτης εξεγέρθηκαν με σκοπό την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και την ένωσή τους με την Ελλάδα. Η Κρητική Επανάσταση διήρκησε μέχρι την 29η Ιαν. 1869.
[9] Η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου προέβλεπε την ίδρυση ενός μεγάλου Βουλγαρικού Κράτους, δορυφόρου της Ρωσίας, στο οποίο διδόταν έξοδος στο Αιγαίο και περιελάβανε πολλές ελληνικές πόλεις (Σέρρες, Καβάλα, Έδεσσα, Φλώρινα, Καστοριά, Μοναστήρι).
[10] Τσάρος Νικόλαος Α΄της Ρωσίας (1796-1865). Η Ελλάδα παρότι συντάχθηκε μαζί του δεν επιθυμούσε την ισχυροποίησή της και έλεγε: «Δὲν θέλω ἐπιτρέψει ποτὲ οὔτε ἀπόπειρα ἀποκαταστάσεως τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκτρατορίας, οὔτε τοιαύτην ἔκτασιν τῆς Ἑλλάδος, ἥτις νὰ καταστήσει ἑαυτὴν ἰσχυρόν κράτος».
[11] Η συνθήκη αποτέλεσε την καταλυτική πράξη του συνεδρίου του Βερολίνου που διήρκεσε 30 ημέρες. Οι σύνεδροι ασχολήθηκαν κυρίως με την ίδρυση του Βουλγαρικού κράτους και με την αναγνώριση της Ρουμανίας, της Σερβίας και του Μαυροβουνίου ως ανεξαρτήτων κρατών.
[12] Από 9 Απριλίου έως 8 Μαΐου 1897 διεξήχθη Ελληνοτουρκικός πόλεμος ο οποίος έμεινε στην ιστορία σαν το μαύρο ‘97. Αφορμή του πολέμου αποτέλεσε η κήρυξη της ενώσεως της Κρήτης με την Ελλάδα την 25η Ιαν. 1897, από την προσωρινή κυβέρνηση της μεγαλονήσου. Η Ελλάδα απέστειλε ναυτικές και στρατιωτικές δυνάμεις στην Κρήτη, ενώ το ίδιο έπραξαν και η Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ρωσία και η Αυστρία. Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις επέδωσαν διακοίνωση στην ελληνική κυβέρνηση, απαιτώντας την απόσυρση των ελληνικών δυνάμεων, με αντάλλαγμα την παροχή καθεστώτος αυτονομίας στην Κρήτη. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Θεόδωρος Δηλιγιάννης υπό την πίεση της αντιπολιτεύσεως, της ισχυρής εθνικής εταιρείας και του ευρισκομένου σε πατριωτική έξαρση λαού απέρριψε την προσφορά. Η Ελλάς κήρυξε επιστράτευση, ενώ στρατεύματα και τμήματα άτακτων αποστάλθηκαν στα σύνορα με την Τουρκία στην Θεσσαλία και την Ήπειρο. Η κυβέρνηση ενήργησε σπασμωδικά και με πρωτοφανή επιπολαιότητα κήρυξε πόλεμο, παραβλέποντας τις πραγματικές συνθήκες και τα δεδομένα.
[13] Αντάντ ή «Εγκάρδια Συνεννόηση» (Entente Cordiale) ονομάζεται η συμμαχία μεταξύ Γαλλίας και Η. Βασιλείου κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην οποία προσχώρησε κατόπιν και η Ρωσία.
[14] Η Μεγάλη Βρετανία δέχθηκε την μεγαλύτερη βοήθεια ύψους 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων ισοδύναμων με 660 σημερινά, με δεύτερη την ΕΣΣΔ η οποία έλαβε 12 δισεκατομμύρια, τα οποία αντιστοιχούν με 150 σημερινά. Στην ΕΣΣΔ παραδόθηκαν από τις ΗΠΑ, 430.000 φορτηγά 2,5 τον. που αντιστοιχούσαν στο 30% του συνολικού αριθμού του κόκκινου στρατού, 50.000 οχήματα 1/4 τόνου, 17.000 αεροσκάφη, 7.000 άρματα μάχης, 2.000 ατμομηχανές, 12.000 βαγόνια, εκατομμύρια τόνοι πυρομαχικών, πετρελαίου, ελαιολιπαντικών, τροφίμων και άλλων υλικών. Η ΕΣΣΔ έλαβε επίσης βοήθεια σε πολεμικό υλικό από το Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία προερχόταν από τις βιομηχανίες της (7.000 αεροσκάφη, 5.000 άρματα μάχης, 27 πολεμικά πλοία κ.α.). Η μεταφορά της βοήθειας πραγματοποιείτο από δύο θαλάσσιες και μία χερσαία οδό: Μέσω του Αρκτικού Ωκεανού στους λιμένες του Αρχαγγέλου και του Μούρμανσκ, μέσω του Ειρηνικού Ωκεανού στο λιμένα του Βλαδιβοστόκ και τέλος μέσω του Περσικού Κόλπου και στην συνέχεια σιδηροδρομικώς δια μέσου του Ιράν.
[15] Η UNRRA ήταν διεθνής οργανισμός περίθαλψης στην οποίαν συμμετείχαν 44 έθνη. Ιδρύθηκε το 1943, εντάχθηκε στον ΟΗΕ ΤΟ 1945, και σταμάτησε να λειτουργεί το 1947. Η λειτουργία της αφορούσε: «το προγραμματισμό, το συντονισμό, τη διαχείριση και τη μέριμνα για τη περίθαλψη των θυμάτων πολέμου, σε τομείς όπως η σίτιση, τα καύσιμα, η ένδυση, και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη». Ο συνολικός προϋπολογισμός της ανήλθε σε 3,7 δισ. δολάρια, εκ των οποίων 2,7 δισ. δόθηκαν από τις Η.Π.Α, 625 εκ. από το Ηνωμένο Βασίλειο και 139 εκ. από το Καναδά.
[16] Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρρυ Τρούμαν(1884-1972), εκφώνησε ενώπιον των δύο σωμάτων του αμερικανικού κογκρέσου (γερουσία και βουλή των αντιπροσώπων), μια βαρυσήμαντη ομιλία, που έμεινε στην ιστορία ως «Δόγμα Τρούμαν». Το δόγμα αφορούσε στα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν, για να εμποδίσουν την επέκταση της σοβιετικής κυριαρχίας στη Ελλάδα και την Τουρκία. Ο σκοπός του δόγματος ήταν: «Ἡ πολιτική τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, γιὰ νὰ ὑποστηρίξουν τοὺς ἐλεύθερους λαούς, ποὺ ἀντιστέκονται στὴν προσπάθεια ὑποδουλώσεώς τους, ἀπό ἔνοπλες μειονότητες ἤ ἀπό ἐξωτερικές πιέσεις». Το δόγμα κηρύχθηκε κατ΄ατην κορύφωση του πολέμου στη Ελλάδα για την καταστολή της κομμουνιστικής ανταρσίας.
[17] Το ερώτημα του δημοψηφίσματος ήταν: «Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25.06.2015 και αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους: Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται «Reforms for the completion of the Current Program and Beyond» («Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού») και το δεύτερο «Preliminary Debt sustainability analysis» («Προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους»). Όσοι από τους πολίτες της χώρας απορρίπτουν την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΟΧΙ. Όσοι από τους πολίτες της χώρας συμφωνούν με την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΝΑΙ.»
Πηγή: Η Στάση των Ελλήνων έναντι του Ρωσο-ουκρανικού Πολέμου.
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΙΣΤΟΡΙΚΑ
Εστίν ουν Ελλάς και η Κύπρος – Cognosco Team
της Ευαγγελίας Λάππα,
Η Κύπρος από τα αρχαία χρόνια είναι Ελλάδα και στην Ελλάδα ανήκει.
Την προδώσαμε! Την προδίδουμε μέχρι και σήμερα! Ας σταματήσουμε πιά να την προδίδουμε.
Στην Κύπρο μας, τα τελευταία χρόνια, έχουν διαπραχτεί εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε βάρος του Ελληνικού λαού και απ’ τους Αγγλοσάξονες και απ’ τους Τούρκους.
Μία είναι η λύση για αυτό το πολύπαθο Ελληνικό νησί. Ελευθερία και Ένωση με τη μητέρα Πατρίδα. Πρέπει επιτέλους να παρθούν γενναίες αποφάσεις, να χαραχθούν γενναίες στρατηγικές.
Παρακάτω το ποίημα που εξιστορεί την διαδρομή της Κύπρου μας ανά τους αιώνες:
Εστίν ουν Ελλάς και η Κύπρος
Συ μια πατρίδα από τη Πατρίδα
Κύπρος, σαν σε κόρη πανώρια δεν είδα.
Μες τη Μεσόγειο είσαι αξίας πετράδι
πιό ακριβό της Ελλάδος σμαράγδι!
***
Απ’ τα αρχαιότατα χρόνια, συ ήσουν
μία Ελλάδα μικρή, που να σβήσουν
έτη κ’ αιώνες ποτέ δεν μπορούσαν
όσο κι αν βάρβαροι το λαχταρούσαν.
***
Κύπρος, τα χώματα σου αγιασμένα
απ’ των μαρτύρων το αίμα ποτισμένα.
Του Αποστόλου Βαρνάβα πατρίδα.
Μίας και μόνης Αλήθειας κοιτίδα,
ήσουν απ’ τους αλλοθρήσκους ασπίδα.
***
Πόσων βαρβάρων φυλές σε πολεμούσαν
μα οι ακρίτες το χώμα σου φυλούσαν.
Άραβες Τούρκοι εσένα πατήσαν
μα το Ελληνικό σου πνεύμα δεν σβήσαν
όσα συντρίμμια κ’ αν πίσω τους αφήσαν.
***
Αν και σκλαβωμένη στους Τούρκους γι αιώνες
Συ συμμετείχες σ’ εθνικούς μας αγώνες
μέσα σε θλίψεις χιλιάδες και πόνους
πρόσφερες ήρωες, μάρτυρες(1) τόσους.
***
Πέρασες πάλι σε χέρια που ‘ταν ξένα.
Οι Αγγλοσάξονες πήρανε σένα,
την Ελληνική σου ψυχή προσπαθήσαν
να την αλλάξουν μα δεν σε νικήσαν!
***
Τα παλικάρια της ΕΟΚΑ αγωνιστήκαν
με αρχηγό το Γρίβα, για σέ θυσιαστήκαν
για να ‘σαι, Κύπρο μας, λεύτερη πάλι
μέσα στης μάνας Ελλάδος την αγκάλη!
***
Μα τους αγώνες σου έθαψε μία συνθήκη(2)
όπου χαρίστηκε στους Αγγλοσάξονες νίκη
έκαναν σε ανεξάρτητη για να ξεχάσεις
κι έτσι την ένωση για πάντα να χάσεις.
***
Συ προσπαθώντας τη μάνα να φτάσεις .
τις αλυσίδες τελείως να σπάσεις .
κάποιοι τόλμησαν να σ’ εμποδίσουν
κ’ ήθελαν τ’ όνειρό σου να σβήσουν.
***
Κάποιοι Εφιάλτες, που τους λεν κ’ Εθνάρχες,
των ανθελλήνων στυγνοί κομματάρχες,
θέλησαν όμως εσέ να προδώσουν
λεία το χώμα σου στους Τούρκους να δώσουν.
***
Ήτανε η εισβολή μιλημένη
πίσω απ’ τους Τούρκους ήσαν κρυμμένοι
οι Αγγλοσάξονες και οι Εβραίοι
κι άλλοι ακόμη πολλοί κατακριτέοι.
***
Έμεινες δίχως της μάνας ασπίδα
έχοντας γι’ άμυνα μόνη ελπίδα
τους μαχητές της ΕΛΔΥΚ τους τριακόσιους
που μ’ Αγαρηνούς πολεμήσαν καμπόσους
και για εσένανε πέσαν γενναία
κάτω απ’ την Ελληνική τη σημαία
κάτω από τη δική σου σημαία!
***
Άρπαξαν Τούρκοι τη γαλάζια Κυρήνεια
κι όλα τα κάναν ερείπια, συντρίμμια.
Τύλιξε το Πενταδάκτυλο σκοτάδι(3)
μαύρο, πυκνότατο, που ‘ταν του Άδη!
Μόρφου, Αμμόχωστος, βόρεια Λευκωσία
Χάθηκε η ποθητή ελευθερία!
***
Αχ! Της Ελλάδος γλυκύτατη κόρη!
Τούρκοι σε κόψαν στα δύο με δόρυ!
***
Ήσουνα, είσαι και πάντοτε θα ‘σαι Ελλάς
μέρα προσμένεις ένωσης και λευτεριάς
Και οι προδότες ν’ ακούσουνε πια
τούτο μονάχα θα πω δυνατά,
ότι συ, Κύπρος, δεν κείσαι μακράν!
Ελλάδα Κύπρος Ένωση!
Ευαγγελία Κ. Λάππα
Μαθήτρια 17 ετών
Σημειώσεις:
(1) Εθνομάρτυρες
(2) Η συνθήκη Ζυρίχης – Λονδίνου, που υπογράφτηκε το 1959 και προέβλεπε την ανεξαρτησία της Κύπρου και όχι την ποθητή ένωσή της με τη μητέρα Ελλάδα!
(3) σκοτάδι σκλαβιάς.
Αφιερωμένο σε όλους όσους αγωνίστηκαν για λευτεριά και ένωση της Κύπρου μας με τηνμητέρα Ελλάδα, από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα. Ιδιαίτερα στον αξιότιμο κ. Αντώνιο Αντωνά (h?p://www.ledrastory.com), Εφεδρο Αξιωματικό, Ιστορικό, Συγγραφέα και Ποιητή, μα πάνω από όλα σύγχρονο Ελληνοκύπριο Αλύγιστο Αγωνιστή!
Filed under ΑΞΙΕΣ-ΡΙΖΕΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: ΒΕΛΓΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΗΚΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ
H περιβόητη Palantir ήρθε στην Ελλάδα για την επεξεργασία δεδομένων εν όψει κορωνοϊού! – Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Πολλά ερωτήματα έχουν προκύψει από την άγνωστη μέχρι πριν από λίγες ημέρες συνεργασία της αμερικανικής εταιρείας «Palantir Technologies», με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία μάλιστα έχει εγκαινιαστεί από τον Μάρτιο κατά την έναρξη της πανδημίας του κορωνοϊού.
Η επίσημη συνεργασία ανακοινώθηκε στις 7 Δεκεμβρίου με δελτίο τύπου της Palantir, το οποίο δημοσιεύτηκε στο bussinesswire, ενώ πρώτα είχε προηγηθεί μία τηλεδιάσκεψη με τον πρωθυπουργό στις 3 Δεκεμβρίου, η οποία δεν ανακοινώθηκε ποτέ από την ελληνική κυβέρνηση.
H Palantir ειναι μια εταιρεία που παρέχει εργαλεία επεξεργασίας δεδομένων σε εταιρείες και κυβερνήσεις και έχει κάνει πολλές δουλειές με τη CIA. Μάλιστα, σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα του Bloomberg οι τεχνολογίες που έχει αναπτύξει πιθανολογείται ότι είχαν χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό του Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Τι έργο έχει αναλάβει στην Ελλάδα η Palantir… το οποίο παραμένει επτασφράγιστο μυστικό;
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ίδιας της εταιρείας:
– Συνεργάστηκε από την έναρξη της πανδημίας με την ελληνική κυβέρνηση για να βοηθήσει στη λήψη αποφάσεων με την παροχή δεδομένων στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της πανδημίας COVID-19.
– Η κυβέρνηση αξιοποιεί την πλατφόρμα λογισμικού Palantir Foundry για να παρέχει στους κυβερνητικούς αξιωματούχους που ασχολούνται με την πανδημία, οδηγίες, «ροές εργασιών».
– Έχει αναπτύξει ένα κέντρο ελέγχου κρίσεων για τον πρωθυπουργό, το οποίο εμφανίζει μια ολιστική επισκόπηση της κατάστασης της πανδημίας COVID-19 στην Ελλάδα σε πραγματικό χρόνο.
Όπως είναι λογικό, λοιπόν, η σιωπή της ελληνικής κυβέρνησης, γεννά πλήθος ερωτημάτων:
– Τι ακριβώς κάνει η εταιρεία και ποια στοιχεία επεξεργάζεται;
– Τι κατευθύνσεις έδωσε στην κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της πανδημίας;
– Επεξεργάζεται και η Palantir τον αριθμό των τεστ, των κρουσμάτων και των θανάτων;
– Ποια στοιχεία παρέχει στον Κυριάκο Μητσοτάκη;
– Αποτελεί μια τρίτη εκδοχή, μετά τα διπλά αρχεία ΗΔΙΚΑ και ΕΟΔΥ;
– Τι κάνει τα προσωπικά δεδομένα ιατρικών στοιχείων που συγκεντρώνει; Τα αποθηκεύει;
– Πόσα χρήματα έχουν δοθεί στην αμερικανική εταιρεία; Υπάρχει η σύμβαση συνεργασίας στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ;
– Η επέκταση της συνεργασίας σε ποιον τομέα αφορά;
Σχετικά με το θέμα έχει ήδη κατατεθεί από τις 10 Δεκεμβρίου 2020 επερώτηση στην ελληνική Βουλή προς τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Ανoίξτε τις εκκλησίες! 277 Σωματεία και Φορείς ζητούν παρέμβαση Πρωθυπουργού! – Ενωμένη Ρωμηοσύνη
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με αυτό το σύνθημα 277 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία & Πολιτιστικοί Φορείς – μαζί με τα Παραρτήματά τους – σε όλη την Ελλάδα προβαίνουν σε γενική διαμαρτυρία για την απόφαση του πρωθυπουργού να κρατήσει ουσιαστικά κλειστές τις Εκκλησίες τις ημέρες των Εορτών, ανακοινώνοντας συμμετοχή μόνο 9 πιστών τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνια.
Συγκεκριμένα με ανοιχτή επιστολή τους προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, την οποία κοινοποιούν στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και σε όλους τους Σεβασμιωτάτους Ιεράρχες της ελλαδικής επικράτειας, διατυπώνουν έντονα το αίτημα χιλιάδων πιστών να ανοίξουν οι ιεροί Ναοί σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, σύμφωνα δηλαδή με τα μέτρα που τηρούνται και σε άλλους χώρους που είναι ήδη ανοιχτοί.
Τα Σωματεία διαμαρτύρονται για τον περιορισμό του συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος στην ελεύθερη έκφραση και λατρεία και εκφράζουν την αγανάκτηση του ελληνικού λαού.
Αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι με τη στάση αυτή της Κυβέρνησης «δημιουργήθηκε η πεποίθηση σε όλους μας ότι η Ελληνική Πολιτεία μάς αντιμετώπισε με εμπαιγμό και περιφρόνηση: Περιφρόνηση πρωτίστως προς τους Ποιμένες μας, προς τον Αρχιεπίσκοπο, τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο και την εν γένει Ιεραρχία και, φυσικά, προς όλο τον πιστό λαό».
Τονίζουν ότι η απόφαση αυτή του πρωθυπουργού «παρέβλεψε κάθε έννοια ισονομίας και ισοπολιτείας καταστρατηγώντας τη βασική και θεμελιώδη για το δημοκρατικό μας πολίτευμα αρχή της αναλογικότητας» και την χαρακτηρίζουν «άδικη, μεροληπτική και χωρίς καμία λογική βάση».
Στη συνέχεια τα Σωματεία επισημαίνουν ότι αναγκάζονται πλέον «να σκεφθούν διαφορετικά» υπονοώντας έτσι εμμέσως ότι θα προβούν και σέ άλλες βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες ενέργειες.
Ζητούν άμεσα προσωπική παρέμβαση του Πρωθυπουργού για ελεύθερη λειτουργία των Ναών, σύμφωνα με τα μέτρα που τηρούνται και σε άλλους χώρους.
Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή:
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Προς τον Εξοχώτατο
Πρωθυπουργό της Ελλάδας
κ. Κυριάκο Μητσοτάκη
Κοινοποίηση:
- Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμο, Πρόεδρο, και τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς, μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος
- Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ.κ. Ειρηναίο και τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Κρήτης
- Προς τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς των Μητροπόλεων Δωδεκανήσου
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Η απόφασή σας να κρατήσετε ουσιαστικά κλειστές τις Εκκλησίες τις ημέρες των Εορτών, ανακοινώνοντας συμμετοχή μόνο 9 πιστών τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνια, και να περιορίσετε έτσι το συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και λατρεία, προκάλεσε στο σύνολο του Ορθόδοξου Ελληνικού λαού συναισθήματα βαθιάς θλίψης και αγανάκτησης. Δημιουργήθηκε η πεποίθηση σε όλους μας ότι η Ελληνική Πολιτεία μάς αντιμετώπισε με εμπαιγμό και περιφρόνηση: Περιφρόνηση πρωτίστως προς τους Ποιμένες μας, προς τον Αρχιεπίσκοπο, τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο και την εν γένει Ιεραρχία και, φυσικά, προς όλο τον πιστό λαό.
Η απόφασή σας αυτή παρέβλεψε κάθε έννοια ισονομίας και ισοπολιτείας καταστρατηγώντας τη βασική και θεμελιώδη για το δημοκρατικό μας πολίτευμα αρχή της αναλογικότητας. Δεδομένου, μάλιστα, ότι σ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας και των «lockdowns», οι πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί επέδειξαν αξιομνημόνευτη πειθαρχία και αυτοπειθαρχία στην τήρηση των αναγκαίων μέτρων, αισθανόμαστε ότι η σχετική ανακοίνωση λειτουργεί αδικαιολόγητα τιμωρητικά εις βάρος μας.
Το διακύβευμα της δημόσιας υγείας δεν δικαιολογεί την απόφασή σας, αφού την ίδια ώρα προωθείτε εμπορικές δραστηριότητες και επιτρέπετε ταξίδια με πλήθος επιβατών.
Όλους αυτούς τους μήνες των περιορισμών στη Θεία Λατρεία, ακούστηκαν πολλά περί διωγμού. Δεν θέλαμε να τα πιστέψουμε. Θέλαμε να δεχθούμε, ότι όλα αυτά φανέρωναν φροντίδα για το κοινό αγαθό της υγείας μας. Η τελευταία όμως άδικη, μεροληπτική και χωρίς καμία λογική βάση απόφαση της Πολιτείας μάς αναγκάζει να σκεφθούμε διαφορετικά.
Παρ’ όλα αυτά, παραμένει ζωντανή η ελπίδα μας να υπάρξει τις επόμενες ημέρες, με δική σας παρέμβαση, σχετική τροποποίηση των απαγορεύσεων που ανακοινώθηκαν και να επέλθει τουλάχιστον μια εξίσωση των μέτρων για ελεύθερη λειτουργία των Ιερών Ναών, σύμφωνα με τα μέτρα που τηρούνται και σε άλλους χώρους που κρίθηκε αναγκαίο να ανοίξουν για την εξυπηρέτηση των πολιτών. Αυτό το γεγονός οπωσδήποτε θα ανακουφίσει τις ψυχές των βαθύτατα απογοητευμένων Ελλήνων.
Περιμένουμε την άμεση και καθοριστική παρέμβασή σας, προκειμένου εν τέλει να μας επιτραπεί, τηρουμένων των υγειονομικών μέτρων, να εορτάσουμε τα κοσμοσωτήρια γεγονότα των επικείμενων μεγάλων Εορτών στους Ιερούς Ναούς μας.
Καλά Χριστούγεννα με υγεία και φωτισμό στο έργο σας.
Με τον προσήκοντα σεβασμό
Τα παρακάτω Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία και πολιτιστικοί φορείς
Αδελφότης Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής Θεσσαλονίκης
Αδελφότης Ορθοδόξου Ιεραποστολής «Ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ»
Αντιφωνητής Κομοτηνή
Ελληνορθόδοξος Σύνδεσμος «Οι Παναγιόφιλοι»
Ενωμένη Ρωμηοσύνη (Ε.ΡΩ. – με 55 παραρτήματα)
Ένωση Επιστημόνων Γυναικών
Εστία Πατερικών Μελετών
Ηθικοθρησκευτικός Σύλλογος Λαμίας «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ»
Ιεραποστολικός Σύνδεσμος «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ»
Κεντρικός Σύλλογος Πολυτέκνων Ν. Έβρου «ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΩΤΗΡ»
Ορθόδοξο Μακεδονικό Παρατηρητήριο
Ορθόδοξος Αδελφότης «Η ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ» Αθήνα
Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύλλογος Ιωαννίνων «ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»
Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύλλογος «ΠΟΡΕΙΑ ΑΓΑΠΗΣ»
Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύνδεσμος «ΚΥΡΙΑΚΗ» Κατερίνης
Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ» Γρεβενών
Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ» Θεσσαλονίκη
Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ»
Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΣ»
Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ»
Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης «ΑΓΙΑ ΦΟΙΒΗ»
Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης Αδελφότης «ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ»
Παγκόσμια Ακαδημία της Ρωμιοσύνης: Ιερός Σύνδεσμος (Π.Α.Τ.Ρ.Ι.Σ.)
Πανελλήνια Ένωση Γονέων «Η Χριστιανική Αγωγή» (Γ.Ε.Χ.Α. – με 57 τμήματα ανά την Ελλάδα)
Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.)
Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.)
Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων (με 90 ΣΩΜΑΤΕΙΑ)
Πανελλήνιος Ορθόδοξος Ένωση (Π.Ο.Ε.)
Πανελλήνιος Σύλλογος Εξωτερικής Ιεραποστολής «ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ», Αγρίνιο
Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.)
ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος για την Ελληνορθόδοξη Παράδοση)
Πρωτοβουλία Γονέων Βορείου Ελλάδος
Πρωτοβουλία Πολιτών για την πνευματική Ελευθερία
Σύλλογος «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ»
Σύλλογος «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»
Σύλλογος «ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ» Νομού Ηρακλείου
Σύλλογος Διαφύλαξης και Ανάδειξης Αγιομετεωρίτικης Κληρονομιάς «ΜΕΤΕΩΡΩΝ ΛΙΘΟΠΟΛΙΣ»
Σύλλογος Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ»
Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ» (με 21 παραρτήματα)
Σύλλογος Πολύτεκνων Νόμου Θεσσαλονίκης «ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ»
Σύλλογος Πολυτέκνων Λαρίσης και Περιχώρων
Σύλλογος Πολυτέκνων Ροδόπης
Σύλλογος Φίλων Αγίου Όρους «ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ», Αγρίνιο
Σύλλογος Φίλων Αγίου Όρους Λαμίας
Σύλλογος Φίλων Βυζαντινής Μουσικής (Κομοτηνή)
Σύλλογος Φίλων Ι.Μ. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου «ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ»
Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α.)
Φιλανθρωπικό Σωματείο (Λάρισας) «ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ»
Φιλανθρωπικό Σωματείο Μέριμνα Πτωχών
Χριστιανική Ένωση Αγρινίου (Χ.Ε.Α.)
Χριστιανική Ένωση Γονέων Θεσσαλονίκης
Χριστιανική Ένωση Γονέων Ορεστιάδος
Χριστιανική Ένωση “Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ” Ηρακλείου Κρήτης
Χριστιανική Εστία Λάρισας «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»
Χριστιανική Εστία Πατρών
Χριστιανική Φοιτητική Δράση (Χ.Φ.Δ.)
Χριστιανική Φοιτητική Ένωση (Χ.Φ.Ε.)
Χριστιανικός Φιλανθρωπικός Σύλλογος Πτολεμαΐδας «Ο ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ»
Πηγή: Ανoίξτε τις εκκλησίες! 277 Σωματεία και Φορείς ζητούν παρέμβαση Πρωθυπουργού! – Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Filed under ΑΞΙΕΣ-ΡΙΖΕΣ
Είναι τα φθηνά υποβρύχια το ασύμμετρο εθνικό όπλο που αναζητά η Ελλάδα; Διαθέτει τη ΒΟΥΛΗΣΗ; | Greek National Pride
Στο άρθρο του: «Και “submarine Made In Taiwan”… ενώ το ελληνικό “εθνικό πλοίο” αγνοείται», που δημοσιεύτηκε στο Defence Point, ο Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ένας από τους εμβριθείς γνώστες της ναυτικής ιστορίας στην Ελλάδα, Ηλίας Ηλιόπουλος, αντιπαρέβαλλε το πρόγραμμα για το εθνικό υποβρύχιο της Ταϊβάν, που ξεκίνησε επισήμως τον Νοέμβριο του 2020, με το ατυχήσαν σχέδιο του «Εθνικού Πλοίου» που είχε αναπτύξει η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ) το 2013 υπό την καθοδήγηση του Καθηγητού κ. Ηλία Υφαντή, Προέδρου του Τομέως Ναυπηγικής και Ναυτικής Μηχανολογίας και πρώην Κοσμήτορος της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων. Αξίζει να επισημανθεί πως το σχέδιο της ΣΝΔ για το «Εθνικό Πλοίο» δεν αναφερόταν απλώς σε μια πλατφόρμα αλλά ήταν μια ολοκληρωμένη πρόταση θαλάσσιας προβολής ισχύος, προσαρμοσμένης στο περιβάλλον του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Γρίβας*
Στον σχετικό συλλογικό τόμο της ΣΝΔ που είχε διατεθεί τότε στο ευρύ κοινό συμμετείχε και ο υπογράφων με ένα κεφάλαιο για τις διεθνείς τάσεις στον χώρο της ναυτικών πολεμικών τεχνολογιών, καθώς και ο Καθηγητής Ηλιόπουλος με ένα εξαιρετικό κείμενο για την ιστορική εξέλιξη της θαλάσσιας ισχύος.
Για την ιστορία να πούμε ότι το σχέδιο του «Εθνικού Πλοίου» είχε δηλώσει πως θα προωθούσε ο τότε επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, σε ομιλία του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, λίγους μήνες πριν γίνει πρωθυπουργός. Εν συνεχεία βέβαια, όπως είναι γνωστό, το σχέδιο οδηγήθηκε στη λήθη, όπως συνήθως συμβαίνει με εγχώριες προσπάθειες ανάπτυξης στρατιωτικών ικανοτήτων.
Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ ΙΣΧΥΟΣ
Αυτά όμως αφορούν το παρελθόν. Το άρθρο όμως του Καθηγητή Ηλιόπουλου εκτός από το παρελθόν θίγει και το μέλλον. Και ένα σημαντικό (ίσως δε το σημαντικότερο) της μελλοντικής ναυτικής ισχύος είναιτα υποβρύχια. Η επιλογή της Ταϊβάν ενισχύει ακόμη περισσότερο αυτήν την υπόθεση.
Όπως δήλωσε η πρόεδρος της χώρας στην επίσημη τελετή έναρξης του προγράμματος τα υποβρύχια αυτά θα έχουν δυσανάλογα μεγάλες αποτρεπτικές δυνατότητες ενάντια στον τεράστιο στόλο της Κίνας, τις οποίες δεν θα επετύγχανε κανένα άλλο σύστημα. Αντιθέτως, η ανάπτυξη ολοένα και πιο εξελιγμένων πυραυλικών πλεγμάτων αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD) από πλευράς της Κίνας, καθιστούν κάθε μονάδα επιφανείας, όσο βαριά οπλισμένη και να είναι, απλώς έναν ελκυστικό στόχο, σε αποστάσεις πολλών εκατοντάδων αν όχι χιλιάδων χλμ από τις ακτές.
Αντίστοιχη είναι και η προσέγγιση της Αυστραλίας. Συγκεκριμένα, το Ναυτικό της Αυστραλίας επέλεξε την αγορά 12 υποβρυχίων Attack, εκτοπίσματος περίπου 4000 τόνων, εφοδιασμένων με προηγμένο σύστημα αναερόβιας πρόωσης.
Τα υποβρύχια αυτά βασίζονται στα γαλλικά Shortfin Barracuda, τα οποία με τη σειρά τους αποτελούν έκδοχο συμβατικής πρόωσης των πυρηνοκίνητων Barracuda (κλάση Suffren) του Γαλλικού Ναυτικού. Το πρόγραμμα των αυστραλιανών υποβρυχίων είναι το πιο δαπανηρό εξοπλιστικό πρόγραμμα στην ιστορία της χώρας και ένα από τα πιο δαπανηρά εξοπλιστικά προγράμματα διεθνώς.
Συγκεκριμένα, οι Αυστραλοί θα δαπανήσουν περί τα 57 δις δολάρια για την απόκτηση αυτών των υποβρυχίων. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι το τελευταίο εξ αυτών προβλέπεται να παραδοθεί στο Ναυτικό της Αυστραλίας το μακρινό 2054.
Εκτιμάται λοιπόν ότι οι Αυστραλοί, έχοντας μελετήσει τις τάσεις στην ανάπτυξη αντιπλοϊκών πλεγμάτων A2/AD, δεδομένου ότι ο βασικός τους αντίπαλος είναι η Κίνα, η οποία ειδικεύεται σε αυτές τις ικανότητες, θεωρούν πως στο μέλλον θα υπάρχουν δύο ειδών πολεμικά πλοία: τα υποβρύχια και οι στόχοι.
Παρόμοια δείχνει να είναι και η προσέγγιση της Νοτίου Κορέας που επενδύει πολλές ελπίδες στα υποβρύχια KSS III (κλάση Dosan Ahn Changho). Τα υποβρύχια αυτά της πρώτης παρτίδας (Batch I) έχουν εκτόπισμα 3.750 τόνων σε κατάδυση ενώ της Batch II θα φθάσουν τους 4250 τόνους.
Τα υποβρύχια της πρώτης παρτίδας θα έχουν έξι κυψέλες κάθετης εκτόξευσης (VLS) από όπου θα εξαπολύονται εγχώριας ανάπτυξης και κατασκευής πύραυλοι cruise “Chonryong” και υποβρύχια εκτοξευόμενοι βαλλιστικοί πύραυλοι (SLBM) “Hyunmoo” με βεληνεκές 700 χλμ και ικανότητες ακριβείς προσβολής στόχων κρίσιμης σημασίας.
Αυτά της Batch II θα έχουν δέκα. Η Νότιος Κορέα εκτιμά ότι μόνο υποβρύχια θα έχουν δυνατότητες ασφαλούς δράσης μέσα στο βεληνεκές των αντιπλοϊκών πυραυλικών συστημάτων που διαθέτει η Βόρειος Κορέα, στα οποία εκτιμάται ότι περιλαμβάνονται πλέον και αντιπλοϊκοί βαλλιστικοί πύραυλοι (ASBM).
ΟΙ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΙΟΝΤΩΝ ΛΙΘΙΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΙΣΧΥΟΣ
Όλα τα παραπάνω είναι «ημιωκεάνεια» υποβρύχια συμβατικής πρόωσης τα οποία εκμεταλλεύονται τις εξελίξεις στα συστήματα αναερόβιας πρόωσης έτσι ώστε να επιτυγχάνουν επιδόσεις πυρηνοκίνητου υποβρυχίου όσον αφορά την παραμονή του σε κατάδυση και συνακόλουθα να ενισχύουν τις ικανότητες στρατηγικής προβολής ισχύος.
Ωστόσο, ante portas σήμερα είναι και μια άλλη εξέλιξη όσον αφορά τα συστήματα πρόωσης των υποβρυχίων. Και η εξέλιξη αυτή είναι η ανάπτυξη συστοιχιών μπαταριών ιόντων λιθίου, οι οποίες θα αντικαταστήσουν τις σημερινές μολύβδου – οξέος και θα υπερδιπλασιάσουν τον χρόνο παραμονής σε κατάδυση του υποβρυχίου.
Ήδη το 11ο ιαπωνικό υποβρύχιο κλάσης Soryu διαθέτει μπαταρίες ιόντων λιθίου της εταιρείας Yuasaκαι αναμένεται και το 12ο ενώ παρόμοιες μπαταρίες της Samsung θα τοποθετηθούν συντόμως και στα νοτιοκορεατικά υποβρύχια KSS – III. Μπαταρίες ιόντων λιθίου θα έχουν και τα νέα ταϊβανέζικα υποβρύχια.
Σε ορίζοντα δεκαετίας αναμένεται οι σχετικές τεχνολογίες να έχουν διαχυθεί σε όλο τον κόσμο και να έχουν βελτιωθεί έτι περαιτέρω, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο τον χρόνο που τα υποβρύχια θα μπορούν να παραμένουν σε κατάδυση, χωρίς να χρειάζεται να ανέρχονται σε περισκοπικό βάθος για να χρησιμοποιήσουν τους πετρελαιοκινητήρες τους ή να ενεργοποιήσουν τα συστήματα αναερόβιας πρόωσης.
Η δραστική βελτίωση των τεχνολογιών των μπαταριών θα έχει θετικές συνέπειες και όσον αφορά το βεληνεκές των τορπιλών, το οποίο διαρκώς αυξάνεται. Ήδη από το 2012 η έκδοση επαυξημένου βεληνεκούς (ER) της γερμανικής τορπίλης DM2A4 Sea Hake mod 4 (Seehecht) είχε επιτύχει στη Βαλτική το εντυπωσιακό βεληνεκές των 140 χλμ.
Σήμερα, η επίδοση ενδέχεται να έχει βελτιωθεί δραστικά, αγγίζοντας τα 200 χλμ και μπορεί να αυξηθεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον. Αυτό σημαίνει ότι υποβρύχια θα μπορούν να εξαπολύουν πλήγματα σε πολύ μεγαλύτερα βεληνεκή από ότι σήμερα, παραμένοντας σε αποστάσεις ασφαλείας, εκτός των ορίων των ανθυποβρυχιακών πλεγμάτων και να ελέγχουν συνακόλουθα και πολύ πιο εκτεταμένους θαλάσσιους χώρους.
Βέβαια, προκύπτει το ερώτημα του εντοπισμού των στόχων σε τόσο μεγάλες αποστάσεις. Στο σημείο αυτό αναμένεται να συνεισφέρει σημαντικά η τεχνητή νοημοσύνη, εφοδιάζοντας τις τορπίλες αλλά και τα ίδια τα υποβρύχια με ενισχυμένους αλγορίθμους αναγνώρισης ήχου που θα βοηθά στον διαχωρισμό των πλοίων και των εντοπισμό των στόχων από την ηχητική τους υπογραφή.
Επίσης, τα υποβρύχια μπορεί να εξαπολύουν και πυραύλους cruise μεγάλου βεληνεκούς. Χαρακτηριστικά, τα γαλλικά Scorpene μπορούν να εξαπολύουν και τον περιβόητο MdCN (Scalp Naval) για τον οποίο τόσος λόγος έγινε όσον αφορά τη σύνδεσή του με τις φρεγάτες Belh@rra και FREMM.
ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΦΘΗΝΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΤΟ ΑΣΥΜΜΕΤΡΟ ΥΠΕΡΟΠΛΟ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ;
Το βελτιωμένο βεληνεκές των τορπιλών σε συνδυασμό με τον επαυξημένο χρόνο παραμονής σε κατάδυση των υποβρυχίων, που προσφέρουν οι νέες μπαταρίες, επιτρέπουν δυνητικώς τη ναυπήγηση φθηνών σε σχέση με σήμερα υποβρυχίων μικρού μεγέθους και εκτοπίσματος, που δεν θα χρειάζεται να είναι και ιδιαίτερα αθόρυβα ή να καταδύονται σε μεγάλα βάθη για την προστασία τους, μιας και θα μπορούν να εξαπολύουν τα όπλα τους από αποστάσεις ασφαλείας χωρίς να εισέρχονται στην ανθυποβρυχιακή ζώνη του αντιπάλου.
Τα υποβρύχια αυτά δεν θα χρειάζεται να διαθέτουν αναερόβια πρόωση, με αποτέλεσμα να έχουν μικρότερες διαστάσεις και κόστος κατασκευής. Παρόμοια φθηνά «υποβρύχια νάνοι» (midget submarines) θα μπορούν να αξιοποιούν την αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου για τη δράση τους, χρησιμοποιώντας σπηλιές και κλειστούς όρμους για την κάλυψή τους, αν χρειαστεί να βγουν στην επιφάνεια ή να αναδυθούν σε περισκοπικό βάθος και θα προσβάλουν τους στόχους τους από αποστάσεις ασφαλείας.
Παρόμοια υποβρύχια αναπτύσσονται, μεταξύ των άλλων, στη Νότιο Κορέα, ενώ και η Ταϊλάνδη εξελίσσει μια ενδιαφέρουσα σχετική σχεδίαση χαμηλού κόστους με τη βοήθεια βρετανικού οίκου. Θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο ότι παρόμοια υποβρύχια μπορούν να σχεδιαστούν, να αναπτυχθούν και να κατασκευαστούν και στην Ελλάδα προσφέροντας στο Ελληνικό Ναυτικό ένα ασύμμετρα αποτελεσματικό στοιχείο ισχύος.
Για όποιον θεωρεί πως «τέτοια πράγματα δεν γίνονται» να θυμίσουμε ότι τον Νοέμβριο του 2020 εντοπίστηκε από τις κολομβιανές αρχές ένα μίνι υποβρύχιο που είχε κατασκευάσει το κολομβιανό καρτέλ για μεταφορά κοκαΐνης. Το σκάφος μπορούσε να μεταφέρει μέχρι έξι μετρικούς τόνους κοκαΐνης, χρησιμοποιούσε μπαταρίες και μπορούσε να μείνει σε κατάδυση για διάστημα περίπου 12 ωρών. Το κόστος κατασκευής του υπολογίστηκε σε περίπου ένα με 1,5 εκατομμύρια δολάρια.
Συνακόλουθα, θα πρέπει να υποθέσουμε ένα πολύ πιο εξελιγμένο micro υποβρύχιο θα μπορούσε να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί στην Ελλάδα με κόστος μικρότερο των δέκα εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς φυσικά τα όπλα του.
Το Ιράν επίσης κατασκευάζει τα υποβρύχια – νάνους Ghadir, το εκτόπισμα των οποίων σε κατάδυση είναι μόλις 125 τόνοι και έχουν πλήρωμα επτά ατόμων. Τα υποβρύχια αυτά μπορούν να εξαπολύουν τόσο τορπίλες όσο και πυραύλους cruise εν καταδύσει και μας δείχνουν τι μπορεί να κάνει μια χώρα που θέλει να στηριχθεί στον εαυτό της, ακόμη και αν δεν έχει τις διεθνείς προσβάσεις σε τεχνολογίες που απολαμβάνει η Ελλάδα.
Εν κατακλείδι λοιπόν, ενώ τα πολεμικά πλοία επιφανείας καθίστανται ολοένα και πιο τρωτά σε μια διευρυμένη γκάμα απειλών, η επιβιωσιμότητα των υποβρυχίων συνεχώς βελτιώνεται όπως και οι ικανότητές τους προβολής ισχύος στη θάλασσα και τη στεριά.
Αναλυτικότερα, τα υποβρύχια επιτυγχάνουν «άρνηση επαφής» (contact denial) με τα χερσαία εδραζόμενα πλέγματα «αναγνώρισης κρούσης» (reconnaissance – strike) όπως και με τα μαχητικά αεροσκάφη. Είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπιστούν από οπτικούς αισθητήρες και ραντάρ όταν βρίσκονται σε κατάδυση και είναι πρακτικά άτρωτα σε πυραυλικά συστήματα.
Αφού λοιπόν χάθηκε η ευκαιρία του «Εθνικού Πλοίου» μήπως έχει έλθει η ώρα του «Εθνικού Υποβρυχίου». Η κατασκευή του είναι απολύτως εφικτή για τα ελληνικά δεδομένα και θα προσφέρει μελίγα χρήματα τεράστιες ικανότητες προβολής ισχύος στο Αιγαίο, ενώ παρόμοια μίνι υποβρύχια θα μπορούσαν να συνεισφέρουν αποφασιστικά και στην Άμυνα της Κύπρου.
Μένει να δούμε αν υπάρχει η σχετική θέληση ή θα επιμείνουμε σε μια λογική που κινδυνεύει να μας εγκλωβίσει σε μια πορεία «αφοπλισμού δια των εξοπλισμών»…
(*) Ο Κωνσταντίνος Γρίβας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Διδάσκει επίσης Γεωγραφία της Ασφάλειας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Λιγότεροι οι θάνατοι στο 8μηνο του 2020 σε σχέση με το 2019 παρά τον κοροναϊό – Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Σύμφωνα με το νέο δελτίο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), στο διάστημα 1 Ιανουαρίου 2020 -30 Αυγούστου 2020 σημειώθηκαν 289 λιγότεροι θάνατοι πολιτών εν συγκρίσει με το 2019
Λιγότεροι ήταν οι θάνατοι στην Ελλάδα κατά το πρώτο οκτάμηνο του 2020, σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, παρά την πανδημία του κοροναϊού.
Σύμφωνα με το νέο δελτίο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), στο διάστημα 1 Ιανουαρίου 2020 -30 Αυγούστου 2020 σημειώθηκαν 289 λιγότεροι θάνατοι πολιτών εν συγκρίσει με το 2019.
Τα στοιχεία αναφέρονται στους θανάτους που έλαβαν χώρα στην ελληνική επικράτεια, κατά την εν λόγω περίοδο, οι οποίοι προκλήθηκαν από διάφορες αιτίες περιλαμβανομένων των θανάτων λόγω της πανδημίας Covid-19.
Οι θάνατοι στην Ελλάδα κατά τις πρώτες 35 εβδομάδες του 2020 ανήλθαν σε 86.093 (43.033 άνδρες και 43.060 γυναίκες) ενώ για την αντίστοιχη περίοδο του 2019 ανήλθαν σε 86.322 (43.500 άνδρες και 42.822 γυναίκες) παρουσιάζοντας μείωση της τάξης του 0,27%.
Τα αντίστοιχα ποσοστά για την περίοδο 2015 – 2019 ανέρχονται σε 6,66% το 2019 σε σχέση με το 2018 (80.930), σε -6,33% το 2018 σε σχέση με το 2017 (86.398), σε 8,35% το 2017 σε σχέση με το 2016 (79.738) και -4,82% το 2016 σε σχέση με το 2015 (83.779) (Πίνακες 1, 2, 3 και 4).
Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι περισσότεροι θάνατοι κατά την περίοδο των 35 πρώτων εβδομάδων του 2020 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του έτους 2019 καταγράφηκαν την 31η εβδομάδα (27/7 – 2/8/2020), με ποσοστό αύξησης 13,7%, την 27η (29/6 – 5/7/2020) με ποσοστό αύξησης 12,3% και την 20ή (11/5 έως 17/5/2020 με ποσοστό αύξησης 9,1%.
Οι λιγότεροι θάνατοι κατά την αντίστοιχη περίοδο του 2020 σε σχέση με το 2019, καταγράφηκαν την 22η εβδομάδα (25/5 – 31/5/2020), την 24η (8/6 – 14/6/2020) και την 26η (22/6 – 28/6/2020), με ποσοστά μείωσης 14,1%, 13,2% και 9,9%, αντίστοιχα (Πίνακας 1).
(Διευκρινίζεται ότι τα στοιχεία αναθεωρούνται μετά την ενσωμάτωση νεότερων στοιχείων ή την επικαιροποίηση προηγούμενων στοιχείων που διαβιβάζονται, κάθε φορά, από τα Ληξιαρχεία. Ως εκ τούτου, τα στοιχεία μπορεί να διαφέρουν από τα αντίστοιχα που δημοσιεύτηκαν σε προηγούμενο Δελτίο Τύπου της ΕΛΣΤΑΤ).
Στους πίνακες που ακολουθούν παρουσιάζονται στοιχεία αναφορικά με την εβδομαδιαία εξέλιξη των θανάτων τις πρώτες τριάντα πέντε (35) εβδομάδες του έτους 2020 ανά φύλο, ηλικία και Περιφέρεια μόνιμης διαμονής του θανόντα.
Πηγή: Λιγότεροι οι θάνατοι στο 8μηνο του 2020 σε σχέση με το 2019 παρά τον κοροναϊό – Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Εκτρώσεις: Μια σιωπηλή αυτογενοκτονία του Ελληνισμού – Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Κίνδυνος «διπλωματικού ατυχήματος» Ελλάδας – Κίνας λόγω του λιμανιού του Πειραιά – Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Το παρασκήνιο, οι κόντρες, ο εκνευρισμός του Πεκίνου για την αναβλητικότητα της ελληνικής κυβέρνησης να δώσει έγκριση για τις κινεζικές επενδύσεις
Μία από τις μεγαλύτερες με εμπορική και γεωστρατηγική σημασία επενδύσεις της Κίνας στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στο λιμάνι του Πειραιά κινδυνεύει να εξελιχθεί σε διπλωματικό, σε πρώτη φάση, επεισόδιο πριν πάρει επίσημη διακρατική διάσταση.
Η κινεζικών κρατικών συμφερόντων Cosco Shipping έχει ως προτεραιότητα την κατασκευή της προβλήτας IV και σε δεύτερο πλάνο την παραχώρηση από το ΤΑΙΠΕΔ ενός δεύτερου πακέτου μετοχών που ανέρχεται στο 16% πέρα από το πλειοψηφικό που έχει δοθεί με την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης.
Το σχέδιο για τη νέα προβλήτα που θα εκτοξεύσει στην κορυφή της Ευρώπης το λιμάνι του Πειραιά δεν έχει εγκριθεί από την κυβέρνηση η οποία επικαλέστηκε πέρσι ότι οι συνθήκες δεν ήταν ώριμες.
Στο παιχνίδι μπήκε η πρέσβης της Κίνας στην Αθήνα με αλλεπάλληλες συναντήσεις σε όλα τα επίπεδα. Εισέπραξε λόγια, υποσχέσεις αόριστες και ένα ζεστό κτύπημα στην πλάτη για την μεγάλη επένδυση της χώρας της στην Ελλάδα καθώς και για την πολιτιστική κληρονομιά των δύο λαών που χάνεται στο βάθος του χρόνου.
Στο Πεκίνο κράτησαν στάση αναμονής. Όμως ο χρόνος κυλούσε και αποτέλεσμα δεν υπήρχε. Η κινεζική κυβέρνηση άρχισε να βλέπει τις ΗΠΑ και τη Γερμανία πίσω από την αναβλητικότητα της Ελλάδας στο θέμα αυτό, την ίδια ώρα που ο εμπορικός Πόλεμος Τραμπ – Κίνας φούντωνε.
Αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου στέλνει στην Αθήνα τον Yang Jiechi, μέλος του Πολιτικού Γραφείου και διευθυντή της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας ο οποίος συναντήθηκε με τον με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Ο συγκεκριμένος αξιωματούχος θεωρείται ισχυρότερος και από τον υπουργό Εξωτερικών για αυτό και συναντήθηκε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
«Το ότι έκανε τέτοιο ταξίδι σε καιρό πανδημίας δείχνει το ενδιαφέρον για τον Πειραιά» επεσήμαναν τότε στο Νewmoney διπλωματικοί κύκλοι.
Ο Πειραιάς είναι πολύ σημαντικός για τους Κινέζους στο σχέδιο για το «one belt one road». Είναι σχεδόν στον εμπορικό άξονα Σουέζ-Γιβραλτάρ. Το ότι δεν είναι ακριβώς επάνω σε αυτή τη ρότα, το εξισορροπεί με το γεγονός ότι έχει σιδηροδρομική και οδική σύνδεση με τα Βαλκάνια, την ανατολική και Κεντρο-δυτική Ευρώπη κάτι που δεν έχει για παράδειγμα η Μάλτα που βρίσκεται πάνω στην συγκεκριμένη εμπορική διαδρομή όμως είναι νησί.
Οι μέρες κυλούσαν μετά τη συνάντηση και αποτέλεσμα κανένα.
Τότε αποφάσισαν τα στελέχη της Cosco να ρίξουν στο τραπέζι ένα ακόμη επικοινωνιακό χαρτί τους. Ζήτησαν ατύπως, μέσω διαρροών, την παρέμβαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη προκειμένου να προχωρήσουν οι επενδύσεις στο λιμάνι του Πειραιά και ειδικά η κατασκευή της προβλήτας IV. Ήταν μήνυμα-υπενθύμιση μετά την συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Yang Jiechi.
«Όπως πολύ σωστά έκανε ο πρωθυπουργός και παρέμβει για την υλοποίηση της πολύ καλής επένδυσης της Microsoft στην Ελλάδα το ίδιο ζητούμε να κάνει και την προβλήτα IV η κατασκευή της οποίας καθυστερεί. Επένδυση η οποία θα δημιουργήσει σε πρώτη φάση 650 νέες θέσεις εργασίας και σε δεύτερο χρόνο 800 συνολικά» επεσήμαναν κινεζικοί κύκλοι και προσέθεταν: «Επίσης εκκρεμεί και η διεκπεραίωση του 16% της ΟΛΠ ΑΕ για το οποίο έχει καταβάλει το αντίτιμο πληρώσει η Cosco και ακόμη δεν έχει μεταβιβαστεί».
Παράλληλα χρησιμοποίησαν και το γεωπολιτικό χαρτί τονίζοντας, ανεπισήμως, ότι «η Κίνα αποτελεί ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με αυξημένη επιρροή σε έναν μεγάλο αριθμό χωρών, τη στιγμή που η Ελλάδα επιδιώκει να προασπίσει τα συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο».
Δεν υπήρξε ανταπόκριση.
Ώσπου φάνηκε μία ακτίδα ελπίδας για την κινεζική πλευρά στις αρχές Νοεμβρίου όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στην 5th EU-Arab World Summit που διεξάγεται 9-10 Νοεμβρίου δήλωσε:
«Θα το λύσουμε το θέμα. Έχουν μείνει πίσω κάποιες επενδύσεις, αλλά θα το λύσουμε το θέμα. Θέλουμε ο Πειραιάς να καταστεί logistics hub. Είναι εννέα ημέρες λιγότερος χρόνος για να ένα πλοίο να φθάσει στην Ευρώπη από την Ασία. Δεν θα χάσουμε αυτή την ευκαιρία. Είναι ένα σχέδιο win-win».
Όμως η μηχανή παρέμεινε στο «κράτει».
Δύο εβδομάδες αργότερα, Παρασκευή 20 Νοεμβρίου οι Κινέζοι δέχθηκαν ένα κτύπημα από εκεί που δεν το περίμεναν. Ο πλοιοκτήτης και ισχυρός οικονομικός παράγοντας, Βαγγέλης Μαρινάκης, πρώτος σε ψήφους δημοτικός σύμβουλος του δήμου Πειραιά κατακεραύνωσε την κινεζική πλευρά λέγοντας:
«Καλό δεν έχουμε δει ούτε πρόκειται να δούμε από τους Κινέζους και τη Cosco» είπε στη διάρκεια τηλεδιάσκεψης των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου και προσέθεσε: «Όσο περνούν τα χρόνια φαίνεται ότι δικαιώνομαι, γιατί παρά την δήλωση των Κινέζων ότι πρόκειται για την καλύτερη επένδυσή τους στην Ευρώπη τόσο ο Πειραιάς όσο και οι υπόλοιποι παραλιμένιοι δήμοι δεν έχουν έχουν κανένα απολύτως όφελος. Το μονοπώλιο αυτό δεν ήταν ευθύνη του Δήμου, καθώς η σύμβαση αυτή είχε υπογραφεί από την προηγούμενη κυβέρνηση».
Αφορμή της παρέμβασής του ήταν το θέμα που έχει προκύψει για το μεγάλο λιμάνι και το οποίο έχει να κάνει με τη διέλευση φορτηγών που μεταφέρουν τα μπάζα από τις εργασίες επέκτασης της νέας βάσης κρουαζιέρας μέσα από τους δρόμους της πόλης. Μετά από την παρέμβαση του κ. Μαρινάκη, το Δημοτικό Συμβούλιο προχώρησε σε ψήφισμα μέσω του οποίου απαιτεί την άμεση διακοπή της διέλευσης βαρέων οχημάτων της Cosco από την πόλη. Ταυτόχρονα κάλεσε το υπουργείο Περιβάλλοντος να προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες για την προστασία της δημόσιας υγείας στον Πειραιά.
Τρεις ημέρες μετά, Δευτέρα 23 Νοεμβρίου το «παιχνίδι» άλλαξε επίπεδο. Ανέλαβαν τα κεντρικά της Cosco από το Χονγκ Κόνγκ. Η Cosco Shipping με επιστολή της στους αρμόδιους υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης επιρρίπτει ευθύνες στο Ελληνικό Δημόσιο για την μέχρι σήμερα αποτυχία υλοποίησης των Υποχρεωτικών Επενδύσεων, τις οποίες η κινέζικη εταιρεία είναι υποχρεωμένη να ολοκληρώσει το αργότερο μέχρι τον Αύγουστο 2021.
Οι Κινέζοι έδωσαν στο Ελληνικό Δημόσιο προθεσμία δύο μηνών για να συμφωνήσει ότι οι υπολειπόμενες μετοχές θα μεταβιβαστούν και επιφυλάσσονται επί παντός νομίμου δικαιώματος τους. Στους κόλπους των Κινέζων υπήρξε έντονη δυσαρέσκεια γιατί διέρρευσε η επιστολή τους για ένα τόσο σημαντικό θέμα.
Αρχικώς, μεταβιβάστηκε από το ΤΑΙΠΕΔ ποσοστό 51% των μετοχών και μετά την υλοποίηση των επενδύσεων θα γινόταν και η μεταβίβαση του υπόλοιπου 16%.
Η COSCO SHIPPING επισημαίνει ότι τα έργα δεν έχουν ολοκληρωθεί όχι με δική της υπαιτιότητα.
Ειδικότερα τα έργα για την κατασκευή δύο νέων θέσεων κρουαζιεροπλοίων έχουν καθυστερήσει λόγω των αντιδράσεων των κατοίκων για την επέκταση του λιμανιού στην Πειραϊκή.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στις διαπραγματεύσεις που είχε με τον δήμαρχο Γιάννη Μώραλη.
Γεωπολιτικά σενάρια
Όλα τα μάτια των «μεγάλων» γεωστρατηγικών παικτών της περιοχής είναι στραμμένα πάνω στην Cosco που έχει δυναμώσει στην ανατολική Μεσόγειο, στο μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης.
Σενάρια φέρνουν τους Αμερικάνους να μην θέλουν άλλους στα πόδια τους και μάλιστα μια υπερδύναμη με την οποία υπάρχει σκληρή εμπορική κόντρα λόγω Τραμπ.
Όμως σύμφωνα με πληροφορίες του Νewmoney οι Κινέζοι θεωρούν ότι το πρόβλημα ίσως δεν είναι οι Αμερικάνοι:
«Τα λιμάνια ΟΛΠ και ΟΛΘ δεν βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ΗΠΑ» εκτιμούν διπλωματικοί κύκλοι: «Έχουν τα ναυπηγεία της Σύρου στο κέντρο του Αιγαίου και προσεχώς της Ελευσίνας που είναι μεγάλη υπόθεση. Θα πάρουν από ό,τι φαίνεται, τα λιμάνια Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, ίσως και του Βόλου όπου ήδη δραστηριοποιούνται» και κάνουν μια εκτίμηση που ίσως για πρώτη βάζει στο κάδρο τους Γερμανούς με το λιμάνι του Αμβούργου.
Η κινεζική πλευρά θεωρεί ότι η υλοποίηση σημαντικών επενδύσεών της καθυστερεί λόγω γραφειοκρατικών μηχανισμών αλλά φωτογραφίζει και «αντίπαλα» συμφέροντα.
Οι Κινέζοι θέλουν να δοθεί το πράσινο φως για την κατασκευή της προβλήτας αφού το λιμάνι έχει πιάσει οροφή στη δυνατότητα εξυπηρέτησης εμπορευματοκιβωτίων και αν δεν επεκταθεί όχι μόνο θα σταματήσει η ανάπτυξή του αλλά θα αρχίσει να οπισθοχωρεί στην ευρωπαϊκή κατάταξη λιμένων όπου σήμερα κατέχει την 4η θέση.
Η νέα προβλήτα θα δώσει τη δυνατότητα στο λιμάνι του Πειραιά να διακινεί ετησίως 11 εκατομμύρια «κουτιά» σκληρύνοντας τον ανταγωνισμό. Οι Κινέζοι έχουν τα φορτία, έχουν καλές επαφές με τις μεγάλες διεθνείς συμμαχίες των εταιρειών μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, άρα εξασφαλισμένη την άνοδο. Το μόνο που δεν έχουν είναι περισσότερο χώρο στο λιμάνι. Είναι προφανές ποιός δεν θέλει την τέταρτη προβλήτα».
Κινεζικοί και ελληνικοί κύκλοι προσθέτουν: «Με τη προβλήτα IV ο Πειραιάς θα εκτιναχθεί. Ήδη έχει περάσει το φράγμα των πέντε εκατομμυρίων εμπορευματοκιβωτίων αλλά έχει βρει «ταβάνι» στην απόδοσή του λόγω έλλειψης χώρου. Με την κατασκευή της νέας προβλήτας θα προστεθούν, σχεδόν άλλα δύο εκατομμύρια «κουτιά». Όμως ο χρόνος κυλάει. Τα έργα θα χρειαστούν δύο χρόνια να ολοκληρωθούν συν ένας χρόνος για να εκδοθούν οι άδειες πάμε στα τρία. Η κλεψύδρα αδειάζει» και συνεχίζουν:
«Αν αυξηθεί η εμπορική κίνηση του λιμανιού θα έχει μεγαλύτερα έσοδα και το δημόσιο αλλά και οι παράκτιοι Δήμοι που εισπράττουν το 5 % του τζίρου από την Cosco ενώ όταν ο ΟΛΠ ανήκε στο Δημόσιο έπαιρναν 3% και όποτε τα έπαιρναν αφού πήγαιναν στον κρατικό κορβανά».
Για όσους υποστηρίζουν ότι θα πνιγεί η περιοχή στο τσιμέντο απαντούν:
«Η IV θα γίνει στην Γ1 εκεί που βρίσκεται σήμερα το car terminal. Θα ανασκευαστεί δεν θα επεκταθεί. Και ο τερματικός σταθμός οχημάτων θα πάει στη Γ2 η οποία θα επεκταθεί λίγα μέτρα. Είναι μη οχλούσα δραστηριότητα. Εκεί που τώρα «αποθηκεύονται» οχήματα θα τοποθετούνται εμπορευματοκιβώτια».
Το έργο για την προβλήτα IV κρίθηκε τον περασμένο Οκτώβριο μη ώριμο από την Επιτροπής Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων (ΕΣΑΛ) να απορρίψει την πρότασή του ΟΛΠ.
«Τώρα πια ωρίμασε και πρέπει να γίνει» απαντούν οι Κινέζοι.
Από την πλευρά του ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της ΟΛΠ Α.Ε Άγγελος Καρακώστας επεσήμανε σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου:
«Αν εγκριθεί έως τον Μάρτιο του 2021 η κατασκευή της προβλήτας IV θα χρειαστεί τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί η κατασκευή της. Το 2024 το λιμάνι του Πειραιά με τις τέσσερις προβλήτες θα έχει ικανότητα εξυπηρέτησης 11 εκατομμυρίων εμπορευματοκιβωτίων».
Εξέλιξη που θα τον φέρει στην κορυφή των ευρωπαϊκών λιμένων. Σήμερα ο Πειραιάς είναι στην 26η θέση παγκοσμίως, στην 1η θέση στη Μεσόγειο και στην 4η στην Ευρώπη πίσω από το Ρότερνταμ, το Αμβούργο και την Αμβέρσα.
Στο μεταξύ η Cosco θα επενδύσει συνολικά 70 εκατομμύρια ευρώ για την αναβάθμιση των υποδομών στις προβλήτες Ι του ΟΛΠ και του ανατολικού κομματιού της II της ΣΕΠ. Η αναβάθμιση θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2021 και προβλέπει καινούργιες γερανογέφυρες, μία στον ΟΛΠ που έχει ήδη επτά και τρεις στην προβλήτα ΙΙ αφού πουληθούν τρεις παλιές.
Με την αναβάθμιση αυτή ο Πειραιάς θα ανέβει στα οκτώ εκατομμύρια εμπορευματοκιβώτια” και προσέθεσε:
«Έχουν συμπληρωθεί 10 χρόνια από την έναρξη της μεγάλης επένδυσης στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά, που άλλαξε την ιστορία του λιμένος και το ανέδειξε στο μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου. Πρόκειται για μία επένδυση που ξεκίνησε σχεδόν ταυτόχρονα με την κρίση χρέους στην Ελλάδα και γιγαντώθηκε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Συνέβαλε στη δημιουργία πάνω από 2.500 άμεσων, νέων, ποιοτικών θέσεων εργασίας που σύμφωνα με εκτιμήσεις τροφοδοτούν πάνω από τις τριπλάσιες δουλειές σε συμπληρωματικές υπηρεσίες. Ενίσχυσε τα κρατικά έσοδα με πάνω από μισό δισ. ευρώ που προήλθαν από άμεσους, έμμεσους φόρους και άλλες εισφορές. Και επίσης έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και στην αναβάθμιση της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά».
Πηγή: Κίνδυνος «διπλωματικού ατυχήματος» Ελλάδας – Κίνας λόγω του λιμανιού του Πειραιά – Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Κάτι αλλάζει στην Ευρώπη | Pontos News
Είναι γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να αλλάζει το κλίμα σε μερικές ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες απέναντι στην Τουρκία.
Και το θέμα αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει, γιατί το κλίμα δεν άλλαξε λόγω της πειρατικής εισβολής της Τουρκίας στην Αμμόχωστο και στην ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας, ούτε λόγω των υπερπτήσεων τουρκικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά, αλλά κυρίως λόγω της αποκάλυψης του σχεδίου της Τουρκίας για τον εξισλαμισμό και εκτουρκισμό της Ευρώπης, μέσω των τουρκικών και μουσουλμανικών κοινοτήτων μεταναστών που ζουν κατά εκατομμύρια σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.
Η σφαγή στη Γαλλία και την Αυστρία, αλλά και η στάση που τήρησε η Τουρκία στο θέμα αυτό, αφύπνισε τις χώρες της Ευρώπης που φιλοξενούν στο έδαφός τους πολυάριθμες τουρκικές και μουσουλμανικές κοινότητες.
Και επειδή, πέραν των τουρκικών τζαμιών, το βασικό «εργαλείο» με το οποίο η Τουρκία ελέγχει και κινητοποιεί κυρίως τις τουρκικές κοινότητες είναι οι «Εστίες των Ιδεαλιστών» (Ülkü Ocakları), που δεν είναι άλλοι από τους Γκρίζους Λύκους και αποτελούν βραχίονα του τουρκικού βαθέος κράτους, η Γαλλία πρώτη αποφάσισε να απαγορεύσει τη λειτουργία τους στη γαλλική επικράτεια.
Ακολούθησε αντίστοιχο ψήφισμα από την γερμανική Βουλή, η οποία ενέκρινε πρόταση ψηφίσματος των ΚΟ των δύο χριστιανικών κομμάτων CDU / CSU, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελευθέρων και των Πράσινων, με το οποίο καλείται η κυβέρνηση να εξετάσει την απαγόρευση οργανώσεων που πρόσκεινται στους Γκρίζους Λύκους.
Στο ψήφισμα αναφέρονται εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως ότι το κίνημα των «Ιδεαλιστών» είναι ρατσιστικό, αντισημιτικό, αντιδημοκρατικό και συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια της Γερμανίας.
Το ψήφισμα, που ψήφισε και το κόμμα της Αριστεράς, αναφέρει ότι τα μέλη του κινήματος των Γκρίζων Λύκων μόνο στη Γερμανία ανέρχονται στις έντεκα χιλιάδες και προπαγανδίζουν την ιδεολογία τους με έναν μαχητικό και βίαιο τρόπο, εκφοβίζοντας και απειλώντας τους πολιτικούς τους αντιπάλους. «Κατά αυτό τον τρόπο», επισημαίνεται στο ψήφισμα της Βουλής, «το κίνημα Ülkücϋ στρέφεται ενάντια στην ένταξη πολιτών τουρκικής καταγωγής στη Γερμανία και στοχεύει στον διχασμό της κοινωνίας».
Οι μητρικές οργανώσεις που κατευθύνουν τους συλλόγους των Γκρίζων Λύκων είναι η «Ομοσπονδία των Τουρκικών Δημοκρατικών Ιδεαλιστικών Συλλόγων στη Γερμανία» (ADUTDF) και η «Ένωση των Τουρκικών Ισλαμικών Πολιτιστικών Συλλόγων στην Ευρώπη» (ATIB).
Επίσης, το ψήφισμα αναφέρει ότι αποτελεί «επιτακτικό καθήκον» η αντιμετώπιση του ζητήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ επικροτείται η απαγόρευση της οργάνωσης των Γκρίζων Λύκων στη Γαλλία και εκφράζεται «η ελπίδα ότι και άλλα κράτη θα ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα.»
Επίσης, με το ψήφισμα καλείται η γερμανική κυβέρνηση να λάβει με τους «ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον περιορισμό της επιρροής του κινήματος των «Ιδεαλιστών» στην Ευρώπη», να παρακολουθεί συνεχώς τη δραστηριότητά του και να το αντιμετωπίζει αποφασιστικά.
Τις ίδιες ώρες που η γερμανική Βουλή ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα αυτό το ψήφισμα, μια άλλη Βουλή, η ολλανδική των 150 βουλευτών παρακαλώ, με κοινή πρόταση των κομμάτων της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, ενέκρινε ένα ομοειδές ψήφισμα, με το οποίο ζητούσε από την κυβέρνηση να πράξει τα δέοντα, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί η απαγόρευση της δράσης των Γκρίζων Λύκων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η ίδια Βουλή, λίγες ώρες πριν, ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα και πάλι, ψήφισμα με το οποίο διαπιστώνεται ότι η κυβέρνηση αναγνωρίζει πως:
– η Τουρκία ενεπλάκη στρατιωτικά στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
– η Τουρκία μετέφερε (Σύριους) τζιχαντιστές μαχητές για να πολεμήσουν στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
– η Τουρκία έχει επίσης εμπλακεί στρατιωτικά στις συγκρούσεις στη Συρία και τη Λιβύη και ότι
– η Τουρκία θέλει εκ νέου προβεί σε γεωτρήσεις σε περιοχές οι οποίες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ανήκουν στην Ελλάδα.
Κατόπιν αυτών των διαπιστώσεων το oλλανδικό Κοινοβούλιο κάλεσε την ολλανδική κυβέρνηση να αναζητήσει ενεργό υποστήριξη εντός της ΕΕ για ένα μορατόριουμ στην παροχή όπλων στην Τουρκία τα οποία (δύνανται) να χρησιμοποιηθούν στην ένοπλη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, τη Λιβύη ή τη Συρία.
Τις ίδιες ώρες που στα κοινοβούλια της Γερμανίας και της Ολλανδίας, τα κόμματα και οι βουλευτές αναλάμβαναν τις ευθύνες τους και ενέκριναν ψηφίσματα με τα οποία καλούσαν τις κυβερνήσεις τους να αναλάβουν δράσεις εναντίον της Τουρκίας και μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην Ελλάδα τα κόμματα ήταν στην κυριολεξία στον… κόσμο τους.
Ενώ Κύπρος και Ελλάδα υφιστάμεθα την τουρκική επιθετικότητα,
ενώ ο Ερντογάν εισβάλλει στην Αμμόχωστο και σχεδιάζει να λεληλατήσει τις ελληνικές περιουσίες, δωρίζοντάς της σε φίλους του μαφιόζους κατασκευαστές,
ενώ το Μπαρμπαρός, το Γιαβούζ και το Ορούτς Ρέις παραβιάζουν τις ελληνικές θάλασσες,
ενώ τουρκικά αεροσκάφη κάνουν υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά,
ενώ η Τουρκία μεταφέρει ισλαμιστές τρομοκράτες στο Αζερμπαϊτζάν, συνεχίζοντας στην ουσία τη γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων,
ενώ το τουρκικό κράτος ασκεί κρατική τρομοκρατία τους Κούρδους πολιτικούς, κρατάει στη φυλακή επί χρόνια τους ηγέτες του και συλλαμβάνει και φυλακίζει χιλιάδες πολιτικούς και στελέχη των κομματικών και μαζικών του οργανώσεων,
ενώ η χώρα αντιμετωπίζει τη θανατηφόρα πανδημία,
το ελληνικά κόμματα των 300 βουλευτών παρακαλώ, είναι απασχολημένα με την… ανυπακοή απέναντι σε μια συνταγματική όπως αποδείχτηκε απόφαση του Αρχηγού της ΕΛΑΣ, δίνοντας χείριστο παράδειγμα στους Έλληνες πολίτες και μια κάκιστη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Αντί αυτών, η Ελλάδα, η Βουλή των Ελλήνων, θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί σε ψηφίσματα καταδίκης της τουρκικής επιθετικότητας και να ζητούν τα κόμματα ομόφωνα από την ελληνική κυβέρνηση να πράξει τα δέοντα, ούτως ώστε να επιβληθούν κυρώσεις και εμπάργκο όπλων στην Τουρκία από την ΕΕ.
Έτσι η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών θα είχαν πιο δυνατή φωνή και θα ήταν πιο πειστικοί το Δεκέμβριο, που θα κριθεί το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.
Αν δεν ξέρουμε να κάνουμε πολιτική, τουλάχιστον ας διδασκόμεθα από τις χώρες της Ευρώπης, που όπως φαίνεται ξέρουν λίγο καλύτερα από μας.
Πομάκοι προς Διακομματική Θράκης: “Μην προσποιήστε οτι δεν μας βλέπετε” | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΤΑΞΕΩΣ 1971

Την αναγνώριση των Πομάκων από την Ελληνική Πολιτεία ως μία διαφορετική εθνολογική, πολιτισμική και γλωσσική συνιστώσα της μουσουλμανικής μειονότητας, ζητά από τη Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για την Ανάπτυξη της Θράκης, με επιστολή του, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων.
Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου, Ιμάμ Αχμέτ και Σερήφ Μουσταφά, αντιστοίχως, που υπογράφουν την επιστολή προς την Πρόεδρο Ντόρα Μπακογιάννη και τα μέλη της διακομματικής επιτροπής, επικαλούνται μεταξύ άλλων την αναγνώριση των Πομάκων από διεθνείς οργανισμούς όπως η Ομοσπονδιακή Ένωση Ευρωπαϊκών Εθνικοτήτων (FUEN), από εκθέσεις του State Department, καθώς και από την επιστημονική κοινότητα όπως το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Αναλυτικά στην επιστολή τους αναφέρουν:
“Προς την Πρόεδρο κα Θεοδώρα (Ντόρα) Μπακογιάννη και τα μέλη της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την Ανάπτυξη της Θράκης. ΘΕΜΑ: Αναγνώριση των Πομάκων της Ελληνικής Θράκης. Ξάνθη, 29 Σεπτεμβρίου 2020.
Αξιότιμη κυρία πρόεδρε, Θεοδώρα Μπακογιάννη, και αξιότιμα μέλη.
Με την επιστολή αυτή επιθυμούμε να σας υπενθυμίσουμε ότι ένα από τα σοβαρά και δυστυχώς χρονίζοντα προβλήματα της Ελληνικής Θράκης, είναι η αναγνώριση της ιδιαιτερότητας των Πομάκων.
Επί δεκαετίες δίνουμε έναν άνισο και σκληρό αγώνα, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της πατρίδας μας, προκειμένου να αναγνωριστούμε ως μία διαφορετική εθνολογική, πολιτισμική και γλωσσική συνιστώσα της μουσουλμανικής μειονότητας.
Παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς, Πρωθυπουργοί (Ανδρέας Παπανδρέου, Κώστας Καραμανλής, Αντώνης Σαμαράς), και Υπουργοί, έχουν αναφερθεί σε εμάς υπό το πρίσμα της διαφορετικότητάς μας, εν τούτοις αυτή η ρητορική παραδοχή δεν συνοδεύτηκε ποτέ από αντίστοιχες πράξεις.
Σημειώνουμε ότι χάρη στους αγώνες μας έχουμε αναγνωριστεί από ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, από διεθνείς οργανισμούς, αλλά και επανειλημμένως σε Εκθέσεις ιδιαίτερης πολιτικής σημασίας, όπως για παράδειγμα οι Εκθέσεις περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του State Department (ΗΠΑ).
Η αναγνώριση της διαφορετικότητάς μας από την πατρίδα μας, την Ελλάδα, θα συμβάλει στον εσωτερικό εκδημοκρατισμό της μειονότητας, αλλά κυρίως θα καταγράψει τη ζώσα πραγματικότητα.
Οι Πομάκοι (46.000 άτομα περίπου), δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν να αποτελούν αντικείμενο εργαλειοποίησής τους από την επεκτατική τουρκική πολιτική. Επιθυμούμε διακαώς την πλήρη απεμπλοκή μας από τέτοιους σχεδιασμούς, οι οποίοι ερείδονται πάνω στην άρνηση της Ελλάδας να αναγνωρίσει τη διαφορετικότητά μας. Ανάπτυξη της Θράκης χωρίς να συντρέχει αυτή η προϋπόθεση, δεν μπορεί να υπάρξει.
Οι Πομάκοι δεν είμαστε – όπως στο παρελθόν – μια άμορφη πολιτισμική ομάδα, αλλά έχουμε οργανωθεί σε συλλόγους, έχουμε τη δική μας εφημερίδα, την “Ζαγάλισα”, έχουμε γίνει αποδεκτοί και ενταχθεί σε διεθνείς οργανισμούς (π.χ. FUEN). Αλλά και ο επιστημονικός κόσμος της χώρας μας, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, μας έχει εντάξει στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα. Το 2017 το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης διοργάνωσε Διεθνές Συνέδριο με τίτλο: “Οι Πομάκοι της Θράκης – Πολυεπιστημονικές και διεπιστημονικές προσεγγίσεις (Κομοτηνή, 17 έως 19 Μαρτίου 2017) – προ ολίγων μόλις ημερών κυκλοφόρησε και ο τόμος των Πρακτικών του εν λόγω Συνεδρίου.
Κυρία Πρόεδρε και μέλη της Επιτροπής.
Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε στοιχεία θα βοηθούσαν προς την κατεύθυνση αυτή. Ελπίζουμε ότι δεν θα απογοητευθούμε. «Κουραστήκαμε» να διατυμπανίζουμε ότι υπάρχουμε και εμείς εδώ. Και όπως είπε ένας Πομάκος κτηνοτρόφος σε μέλη διεθνούς επιτροπής: «Είμαστε και εμείς οι Πομάκοι, άνθρωποι σαν και εσάς, έχουμε αυτιά, μύτη και στόμα. Δεν μπορείτε να προσποιήστε ότι δεν μας βλέπετε. Είμαστε μπροστά σας».
Με εκτίμηση,
Ιμάμ Αχμέτ,
Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων.
Σερήφ Μουσταφά,
Αντιπρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων”.
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Ζακ Μπουσάρ- -Είστε εγκληματίες όταν δεν δίνετε τον θησαυρό της ελληνικής γλώσσας στα παιδιά σας-! | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΤΑΞΕΩΣ 1971
Filed under ΑΞΙΕΣ-ΡΙΖΕΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Γιατί οι Made in USA φρεγάτες MMSC που θα αγοράσουμε κινδυνεύουν να πάνε στο βυθό – slpress.gr

Τις τελευταίες μέρες έχουν προκύψει επίμονες πληροφορίες ότι το Ελληνικό Ναυτικό ενδιαφέρεται να αγοράσει τέσσερις αμερικανικής κατασκευής φρεγάτες MMSC (Multi Mission Surface Combatant). Άποψη του γράφοντος είναι ότι η MMSC, όπως και οποιαδήποτε άλλο πλοίο με παρόμοια χαρακτηριστικά και ικανότητες, με όπλα περιορισμένου βεληνεκούς και αισθητήρες περιορισμένης εμβέλειας, όχι μόνο δεν καλύπτει τις ελληνικές μακρόπνοες ανάγκες, αλλά ενδέχεται να αποτελέσει επικίνδυνη αχίλλειο πτέρνα μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Ο λόγος είναι ότι αυτά τα πλοία δεν είναι προσαρμοσμένα στο δυνητικό περιβάλλον απειλής των επόμενων ετών στο Αιγαίο. Κι αυτό γιατί, αναγκαστικά, θα επιχειρούν σε σχετικά κοντινές αποστάσεις από τις τουρκικές ακτές, θα είναι ευάλωτα σε μια σειρά καινοφανών απειλών, με προεξάρχουσα τους αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους (ASBM).
Πριν από περίπου δέκα χρόνια, η Κίνα άλλαξε τα δεδομένα στην προβολή ισχύος από τη στεριά στη θάλασσα, παρουσιάζοντας προηγμένα πλέγματα αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD), στόχος των οποίων ήταν να απομακρύνουν από τη Νότιο και την Ανατολική Σινική Θάλασσα τις ομάδες μάχης των αμερικανικών αεροπλανοφόρων (CCG). Έτσι οι Κινέζοι κατέστησαν πολύ ανθυγιεινά για αυτές τις ομάδες μάχης τα παράκτια ύδατα της Κίνας, σε βάθος που ξεπερνούσε τα χίλια χλμ.
Αιχμή του δόρατος της κινεζικής προσπάθειας ήταν οι διάσημοι, πλέον, βαλλιστικοί πύραυλοι εναντίον πλοίων (ASBM) Dong Feng 21D (DF-21D), με βεληνεκές περίπου 1700 χλμ. Οι πύραυλοι αυτοί λειτουργούσαν στο πλαίσιο δικτυοκεντρικών δομών που περιλάμβαναν μέσα εντοπισμού και ιχνηλάτησης των αμερικανικών πλοίων, τα οποία τροφοδοτούσαν με πληροφορίες τους πυραύλους κατά τη διάρκεια της πτήσης τους, έτσι ώστε αυτοί να ρυθμίζουν την πορεία τους ανάλογα με τα νέα δεδομένα.
Στην τερματική φάση ο πύραυλος εξαπέλυε ένα όχημα επανεισόδου με ικανότητες διεξαγωγής ελιγμών (MaRV) το οποίο αναλάμβανε να εντοπίσει με δικό του αισθητήρα το πλοίο-στόχο και να κατευθυνθεί προς αυτό. Χάρη στην πολύ μεγάλη ταχύτητά του ήταν πολύ δύσκολο να αναχαιτιστεί. Στα επόμενα χρόνια, οι Κινέζοι παρουσίασαν τον ακόμη υψηλότερων επιδόσεων ASBM DF-26, με βεληνεκές 3.000 χλμ, ο οποίος μπορούσε να απειλήσει και πλοία μικρότερων διαστάσεων όπως είναι τα αντιτορπιλικά Arleigh Burke και τα καταδρομικά Ticonderoga.
Τα μεταπυρηνικά όπλα
Κατά τη διάρκεια δε της μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης που έγινε στο Πεκίνο τον Οκτώβριο 2019 οι Κινέζοι παρουσίασαν ένα ακόμη πιο επικίνδυνο σύστημα, ένα υπέρ- υπερηχητικό (hypersonic) όχημα αερολίσθησης (HGV) DF-ZF (ή WU-14 όπως αναφέρεται από τους Αμερικανούς) πάνω σε έναν βαλλιστικό πύραυλο. Το όλο σύστημα αναφέρεται ως DF-17. Ως hypersonic αναφέρουμε ένα βλήμα ή αεροσκάφος που μπορεί να επιτύχει ταχύτητα τουλάχιστον πέντε φορές μεγαλύτερης του ήχου (Mach 5). Ο πύραυλος-φορέας απελευθερώνει το βλήμα σε μεγάλο υψόμετρο και μετά αυτό κινείται προς τον στόχο του «γλιστρώντας» στον αέρα.
Η πολύ μεγάλη ταχύτητα και η αυξημένη ικανότητα διεξαγωγής ελιγμών καθιστούν πολύ δύσκολη την αναχαίτισή του ακόμη και από προηγμένα αντιπυραυλικά όπλα. Οι ικανότητες αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής των Κινέζων χαρακτηρίστηκαν από Αμερικανούς ειδικούς με το αρκτικόλεξο HEAT (High End Asymmetrical Threats) και πύραυλοι όπως ο DF-21D, ο DF-26 και ο DF-17 αναφέρονται ως «μεταπυρηνικά υπερόπλα» (post nuclear super weapons).
Επίσης, τα πυραυλικά δίκτυα A2/AD δεν περιλάμβαναν μόνο αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους ή πυραύλους cruise. Για βεληνεκές μικρότερο των 500 χλμ οι Κινέζοι αξιοποίησαν πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών με επαυξημένο βεληνεκές. Ο πιο εντυπωσιακός είναι ο Wei Shi 2D (WS-2D), το βεληνεκές του οποίου φτάνει τα 400 χλμ. Εδώ αξίζει να επισημανθεί ότι o πρόγονος του WS-2, ο WS-1B, αποτέλεσε τη βάση του τουρκικού TRG-300 Kasirga (Βλ. «Η Στρατιωτική Άνοδος της Κίνας και η Γεωπολιτική του Πολέμου στη Μέση Ανατολή» και «Η Νέα Στρατιωτική Επανάσταση και η Ελληνική Αμυντική Στρατηγική» εκδ. Λιβάνη).
Στα επόμενα χρόνια, ολοένα και περισσότερες χώρες παρουσίασαν παρόμοια συστήματα A2/AD, δημιουργώντας μια ζώνη θανάτου σε αποστάσεις εκατοντάδων ή και χιλιάδων χλμ από τις ακτές τους. Η Ρωσία ήταν φυσικά μία από αυτές, αλλά και το Ιράν κατάφερε να κατασκευάσει αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους, οι δυνατότητες των οποίων λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη από τους Αμερικανούς.
Ακόμη και υποκρατικοί δρώντες, πολύ χαμηλών τεχνολογικών δυνατοτήτων, όπως είναι οι αντάρτες Χούτι στην Υεμένη, κατάφεραν να δημιουργήσουν ασύμμετρες ικανότητες A2/AD, διαμορφώνοντας ταχύπλοα σκάφη σε ρομποτικούς αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς (VBIED) και προσέβαλαν σαουδαραβικά πολεμικά σκάφη σε μεγάλες αποστάσεις από τις ακτές.
Πλέγματα αντιπρόσβασης από Τουρκία
Το ερώτημα είναι αν η Τουρκία έχει αναπτύξει, ή πρόκειται να αναπτύξει παρόμοια πλέγματα A2/AD; Αν ναι, αυτά θα διαμορφώσουν ένα νέο περιβάλλον, στο οποίο πρέπει να προσαρμοστεί η ελληνική ναυτική ισχύς. Η απάντηση δεν είναι γνωστή. Ωστόσο, αυτό που μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας είναι πως η Τουρκία, ακόμη και αν δεν έχει αναπτύξει παρόμοιες ικανότητες, είναι σίγουρο ότι μπορεί να το κάνει προσεχώς.
Οι αντιπλοϊκοί βαλλιστικοί πύραυλοι ήδη διατίθενται στη διεθνή αγορά. Μεταξύ των άλλων, η κινεζική εταιρεία CASIC προσφέρει τον CM-401 με βεληνεκές περίπου 290 χλμ και η επίσης κινεζική ALIT τον M20A με βεληνεκές 280 χλμ. Έχει αναφερθεί πως αυτός ήδη έχει αποκτηθεί από μη κατανομαζόμενες χώρες.
Η Τουρκία ήδη έχει αποδείξει ότι επενδύει στην ανάπτυξη πλεγμάτων «αναγνώρισης-κρούσης» (reconnaissance-strike complexes) με μη επανδρωμένα αεροχήματα, αλλά και με μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας, όπως είναι το ULAQ που παρουσίασε πριν λίγο καιρό. Αυτά προσφέρουν δεδομένα στοχοποίησης σε άλλα όπλα, ή χρησιμοποιούν και τα δικά τους.
Παρεμπιπτόντως, σμήνη από μη επανδρωμένα αεροχήματα, περιφερόμενα πυρομαχικά (loitering munitions), μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας (USV) ή μη επανδρωμένα υποβρύχια (UUV), επίσης αποτελούν μέρος των ικανοτήτων A2/AD. Δυστυχώς, η Τουρκία δείχνει να βρίσκεται πολύ πιο μπροστά από την Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα. Όχι γιατί η Ελλάδα στερείται των σχετικών ικανοτήτων, αλλά γιατί δεν ασχολείται. Επιπροσθέτως, εδώ και πολλά χρόνια η Τουρκία έχει επενδύσει στην ανάπτυξη βαλλιστικού οπλοστασίου, συνεργαζόμενη με την Κίνα. Είναι, λοιπόν, επόμενο να έχει έρθει σε επαφή με τις πολεμικές μεθοδολογίες και πιθανώς και τις σχετικές τεχνολογίες που έχει αναπτύξει η Κίνα.
Εδώ και 20 χρόνια
Το σημαντικότερο είναι ότι έχουμε σειρά ενδείξεων ότι εδώ και χρόνια η Τουρκία μελετά παρόμοιες ικανότητες. Για παράδειγμα, πολλά χρόνια πριν οι Κινέζοι παρουσιάσουν τον DF-21D (αρχές της δεκαετίας 2000), το Ισραήλ είχε παρουσιάσει τον βαλλιστικό πύραυλο LORA, για τον οποίο είχε ανακοινώσει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εναντίον πλοίων επιφανείας. Τότε, μάλιστα, είχαμε χαρακτηρίσει υπερβολικούς τους ισχυρισμούς των Ισραηλινών για τις ικανότητες του όπλου. Μερικά χρόνια μετά, οι Κινέζοι μας απέδειξαν ότι κάναμε λάθος (βλ. Κ. Γρίβας, Ζ. Μίχας «Ελληνική Αμυντική Στρατηγική για τον 21ο Αιώνα» εκ. Κασταλία 2006).
Το πολύ ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι το Ισραήλ έκανε γνωστή την ύπαρξή του πυραύλου όταν τον παρουσίασε στην ηγεσία του τουρκικού υπουργείου Άμυνας. Εκείνο τον καιρό οι σχέσεις των δύο χωρών ήταν ακόμη εξαιρετικές. Με άλλα λόγια, σχεδόν 20 χρόνια πριν, οι Τούρκοι εξέταζαν την απόκτηση αντιπλοϊκών βαλλιστικών πυραύλων και όπως φαίνεται δεν έμειναν μόνον στην εξέταση. Κατά την έκθεση αμυντικού υλικού DSEi το 2011, η Τουρκία παρουσίασε για πρώτη φορά τον αεροεκτοξευόμενο πύραυλο cruise SOM.
Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, οι εκπρόσωποι της κατασκευάστριας εταιρείας ανέφεραν ότι ο πύραυλος έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον, να ανανεώνει τα δεδομένα στοχοποίησης σε πτήση και να μπορεί να προσβάλει κινούμενα πλοία επιφανείας, λαμβάνοντας πληροφορίες από άλλες πλατφόρμες. Άρα, από τότε οι Τούρκοι ανέπτυσσαν πλέγματα αναγνώρισης-κρούσης με σκοπό την προβολή ισχύος στη θάλασσα.
Χρειαζόμαστε μεγάλες ναυτικές μονάδες;
Συμπερασματικά, αν η Τουρκία δεν έχει ήδη αναπτύξει, είναι εξαιρετικά πιθανό πως θα αναπτύξει στα επόμενα χρόνια ισχυρά πλέγματα αντιπρόβασης και άρνησης περιοχής στο Αιγαίο που θα καθιστούν εξαιρετικά επισφαλή τη δράση μεγάλων μονάδων επιφανείας ακόμα και σε μεγάλες αποστάσεις από τις τουρκικές ακτές. Φυσικά, παρόμοιες ικανότητες μπορεί να αναπτύξει και η Ελλάδα. Και μάλιστα πολύ καλύτερες.
Η γεωγραφία του Αιγαίου είναι σαν έχει σχεδιαστεί για να αποτελέσει βάση έδρασης ενός πολυπλέγματος (complex-of-complexes) αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής, το οποίο θα ενοποιούσε την αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου σε μια ενιαία και αδιαίρετη θαλασσοχερσαία δομή και θα καθιστούσε αναντίρρητη την ελληνική κυριαρχία σε αυτό, όπως ο γράφων έχει επιχειρηματολογήσει σε παλαιότερα άρθρα του στο SLpress.gr. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειαζόμαστε πολεμικά πλοία.
Οι μεγάλες μονάδες επιφανείας μπορούν να αποτελέσουν την «κινητή γεωγραφία» ισχύος στις ανοιχτές θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου και κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο, επιχειρώντας εκτός του βεληνεκούς των τουρκικών όπλων A2/AD. Να δημιουργήσουν μια «γέφυρα» προβολής ισχύος που θα ενοποιήσει την Ελλάδα με την Κύπρο και γενικότερα να ελέγξουν τις ανοιχτές θαλάσσιες εκτάσεις.
Αυτό σημαίνει να μπορούν να καταφέρνουν πλήγματα ακριβείας σε βάθος στην Τουρκία και σε εναέριους στόχους σε μεγάλες αποστάσεις. Τη δυνατότητα αυτή, όμως, δεν μπορούν να την προσφέρουν τα μεγάλα πλοία με τους πυραύλους επιφανείας-επιφανείας και επιφανείας-εδάφους Harpoon Block II και τους πυραύλους επιφανείας-αέρος ESSM που έχουν βεληνεκές μόλις 50 χλμ!
Οι φρεγάτες MMSC, οι Belh@arra και το Arleigh Burke
Απαιτούνται πλοία όπως είναι οι γαλλικές φρεγάτες Belh@arra, με πυραύλους επιφανείας-αέρος Aster 30 (βεληνεκές 170 χλμ) και πυραύλους cruise Scalp Naval (βεληνεκές πάνω από 1000 χλμ). Ακόμα καλύτερα, τις ανάγκες καλύπτουν τα αμερικανικά αντιτορπιλικά Arleigh Burke με πυραύλους επιφανείας-αέρος SM-2 και τους ακόμη μεγαλύτερου βεληνεκούς και με ικανότητες προσβολής στόχων πέραν του ορίζοντα SM-6. Αυτοί θα λειτουργούν σε δικτυοκεντρική δομή με το σύστημα συνδιαχείρισης πληροφοριών μάχης και οπλικών συστημάτων CEC (Cooperative Engagement Capability), ή με κάποιο άλλο πλοίο αντίστοιχων δυνατοτήτων.
Ακόμη και αν οι αμερικανικές φρεγάτες MMSC είναι εισιτήριο για να αποκτήσουμε μελλοντικά αντιτορπιλικά Arleigh Burke, ή έστω τα παλαιότερα καταδρομικά Ticonderoga, όπως φημολογείται, αναρωτιέται κανείς τι ακριβώς θα προσφέρουν οι φρεγάτες MMSC σε βάθος χρόνου στις ελληνικές ικανότητες προβολής ισχύος, με βάση τα αναδυόμενα τεχνολογικά και επιχειρησιακά δεδομένα.
Ο γράφων δεν υποστηρίζει ότι οι αμερικανικές φρεγάτες είναι «κακές» και κάποιες άλλες «καλές». Όλα τα πλοία με αυτά τα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά κινδυνεύουν να βρεθούν σε επικίνδυνη δυσαρμονία με τη νέα πολεμική πραγματικότητα που διαμορφώνεται στα εγγύς ύδατα (near seas) ανά τον πλανήτη. Αυτό αφορά περισσότερο τη γειτονιά μας. Γι’ αυτό και απαιτείται νέα φιλοσοφία εξοπλισμών που θα συντρίβει τα στεγανά μεταξύ των επιμέρους Κλάδων.
Πηγή: Γιατί οι Made in USA φρεγάτες MMSC που θα αγοράσουμε κινδυνεύουν να πάνε στο βυθό – slpress.gr
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό: Ἔχουμε, οἱ τωρινοί Ἕλληνες, τέτοια ἀγάπη γιά τήν πατρίδα;
Πρῶτον: Κάποτε ἡ Διοίκηση διορίζει τόν Μακρυγιάννη «ἀρχηγό τῶν Ἀθηναίων». Τόν πλησιάζει ὁ Γρόπιος (Gropius), πρόξενος τῆς Ἀούστριας καί τοῦ λέει νά δεχτεῖ τόν «Γκόρδον», τόν Ἄγγλο, ὡς ἀρχηγό, διότι θά βάλει τά χρήματα. Ἀπαντᾶ ὁ πατριδοφύλακας στρατηγός: «Σύρε πές του, ὅποιος εἶναι αὐτός ὁπού θά βάλει τά χρήματα, ὄχι ἀρχηγόν τόν κάνω καμπούλι (=δέχομαι νά γίνει), διά τήν ἀγάπη τῆς πατρίδος μου, ἀλλά ὅπου κατουράγει νά μοῦ δίνει νά πίνω ἐγώ τό κάτουρο. Τό κάνω αὐτό καί τοῦ τό δίνω ἐγγράφως». (Ἀπομνημονεύματα, ἔκδ. Ζαχαρόπουλος, σελ. 483). Ἔχουμε, οἱ τωρινοί Ἕλληνες, τέτοια ἀγάπη γιά τήν πατρίδα;
Δεύτερον: Ἀποσπῶ ἀπό τό “Συναξάρι” τῶν ἡρώων τοῦ ἐθνικοαπελευθερωτικοῦ ἀγώνα τῶν Ἑλλήνων τῆς Κύπρου μας, τό 1955, ἀπό τό πολυτίμητο βιβλίο… τοῦ Σπύρου Παπαγεωργίου «Διά χειρός ἡρώων», μίαν ἐπιστολή τοῦ Ἰακώβου Πατάτσου. Διαβάζω καί «προσκυνῶ» τά πάθη τοῦ λαοῦ μας. Γράμμα στήν μάνα του, στίς 8 Αὐγούστου τοῦ 1956: «Χαῖρε. Εὑρίσκομαι μεταξύ τῶν ἀγγέλων. Τώρα ἀπολαμβάνω τούς κόπους μου. Τό πνεῦμα μου φτερουγίζει γύρω ἀπό τόν θρόνο τοῦ Κυρίου. Θέλω νά χαρεῖς, ὅπως κι ἐγώ. Ἄν κλαῖς, θά λυποῦμαι. Τό ὄνομά σου θά γραφεῖ στήν ἱστορία, γιατί ἐδέχθης νά θυσιασθεῖ τό παιδί σου γιά τήν Πατρίδα. Εἶναι καιρός τώρα νά καμαρώσεις τό παιδί σου. Εὑρίσκεται ἐκεῖ ψηλά ὅπου ψάλλουν οἱ ἀγγέλοι. Χαῖρε ἀγαπημένη μου μητέρα. Μή κλαῖς γιά νά ἀκούσεις τήν ἀγγελική φωνή μου πού ψάλλει: Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος Κύριος Σαβαώθ. Ψάλλε καί σύ μαζί μου. Ψάλλε, προσεύχου, δόξαζε τόν Θεόν σ’ ὅλη σου τήν ζωήν». Αὐτό δέν εἶναι ἐπιστολή, εἶναι δοξαστικό ἀθλητοῦ τοῦ Ἔθνους μας. Ἔχουμε, οἱ τωρινοί Ἕλληνες, τέτοια ἀγάπη γιά τήν πατρίδα;
Τρίτον: Ὁ Παῦλος Μελᾶς, ὁ ἀητός τῆς Μακεδονίας μας, ψυχορραγοῦσε λέγοντας: «Τόν σταυρό νά τόν δώσεις στήν γυναίκα μου καί τό τουφέκι τοῦ Μίκη καί νά τούς πεῖς ὅτι τό καθῆκον μου ἔκαμα». Ἔχουμε, οἱ τωρινοί Ἕλληνες, τέτοια ἀγάπη γιά τήν πατρίδα;
Τέταρτον: Μάχη τοῦ Κιλκίς. 20 Ἰουνίου 1913. Στρατιώτης τοῦ 22ου Σ.Π. τραυματίζεται στό χέρι. Τοῦ λένε νά φύγει γιά τό χειρουργεῖο. «-Τί ἔκανε, λέει; Γιά μία τσουγκρανιά νά φύγω; Τό παλιοτόμαρό μου βαστάει ἀκόμη. Καί συνεχίζει τόν ἀγώνα. Παίρνει δεύτερο βόλι καί ἐξακολουθεῖ νά μάχεται καί τό δεύτερο τραῦμα γίνεται τρίτο καί ἕπεται συνέχεια. Ὅταν δέν ἦτο δυνατόν πλέον νά συνεχίσει τόν ἀγώνα, λέει:
«-Μωρέ δέν μποροῦσα νά εἶχα κι ἄλλο παλιοτόμαρο, νά βγάλω αὐτό τό τρυπημένο καί νά βάλω τό καινούργιο;». (σελ. 76). Μέ ἐκεῖνα τά ἡρωικά… παλιοτόμαρα εἶναι ραμμένη ἡ γαλανόλευκη. Ἔχουμε, οἱ τωρινοί Ἕλληνες, τέτοια ἀγάπη γιά τήν πατρίδα;
Πέμπτον: Διασώζει ὁ συγγραφέας Χρ. Ζαλοκώστας στό βιβλίο του «Τό περιβόλι τῶν θεῶν», σ. 135, ἕνα… ἀξιοπερίεγο ἐπεισόδιο: Περιγράφει τήν ἐπίσκεψη τοῦ πρωθυπουργοῦ Μεταξᾶ στό στρατιωτικό νοσοκομεῖο «Εὐαγγελισμός» καί τήν στιχομυθία μέ πληγωμένο στρατιώτη:
«-Ποῦ πληγώθηκες ἐσύ, παιδί μου;
-Στό Ἰβᾶν!
-Ἔ, τό Ἰβᾶν τό τιμωρήσαμε! Ἔπεσε χθές τό βράδυ.
-Ναί, ἔπεσε κ. Πρόεδρε. Θά μποροῦσε ὅμως νά εἶχε πέσει ἐδῶ καί πέντε μέρες. Ὅταν βρήκαμε τήν πρώτη ἀντίσταση, ἔπρεπε νά μᾶς θυσιάσει ὁ συνταγματάρχης μας. Θά τό παίρναμε ἀπό τότε». Ἔχουμε, οἱ τωρινοί Ἕλληνες, τέτοια ἀγάπη γιά τήν πατρίδα;
Ἕκτον: Στό ἐξαιρετικό βιβλίο τοῦ Χρήστου Ἀγγελομάτη «Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας», στίς σελίδες 183-184, περιέχεται μία ἐπιστολή τοῦ Θεοδ. Μουτσούλα, ὑποναυάρχου τοῦ Λιμενικοῦ Σώματος ἐ.ἀ., ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στόν πατέρα του, ταγματάρχη πεζικοῦ Κωνσταντῖνο Μουτσούλα.
Διαβάζω: «Ἦτο, τότε, ἡ μοιραία ἡμέρα τῆς 26ης Αὐγούστου 1922, ὄτε τά πάντα εἶχον διαλυθῆ. Ὅλως τυχαίως, ὅμως, συνήντησε τόν ταγματάρχην Μουτσούλαν ὁ ὑπολιμενάρχης Σμύρνης Ἀντώνιος Μπαχᾶς καί τόν ἐπιβίβασε βιαίως ἐπί τόν ἀποπλεύσαντος τήν ἡμέραν ἐκείνην τελευταῖον ἐπιτάκτου ἀτμοπλοίου “Νάξος”.
Ἅμα τῇ εἰσόδῳ τῆς “Νάξος” εἰς τόν λιμένα τῆς Χίου, ὁ ταγματάρχης Μουτσούλας, ἀνελθῶν ἐπί τοῦ καταστρώματος τοῦ πλοίου, τό ὁποῖον ἦτο κατάμεστον ἀπό ἀξιωματικούς καί ὀπλίτας, ἀνεφώνησεν: » Ἔπειτα ἀπό τό αἶσχος αὐτό, τήν ἐθνικήν αὐτήν συμφοράν, δέν μᾶς ἐπιτρέπεται νά πατήσωμεν χῶμα ἑλληνικόν!. Ὅλοι οἱ Ἕλληνες νά πᾶμε νά πνιγοῦμε! Καί, πρῶτος, δίδω τό παράδειγμα ἐγώ!!». Καί πράγματι ἐρρίφθη εἰς τήν θάλασσαν καί ἐπνίγη.
Οἱ Χιῶτες ἐνεταφίασαν αὐτόν ἐκβρασθέντα μετά τριήμερον, εἰς τήν ἐκκλησίαν Ἅγιος Ἰωάννης καί ἐπί μαρμαρίνης στήλης ἄγνωστός μοι μέχρι τοῦδε, ἐχάραξε:
«Ἤ καλῶς ζῆν ἤ καλῶς τεθνάναι τόν εὐγενή χρή».
Ἔχουμε, οἱ τωρινοί Ἕλληνες, τέτοια ἀγάπη γιά τήν πατρίδα;
(Κάποιοι θά σκεφτοῦν ὅτι αὐτοκτόνησε. Δέν ξέρω, ὅμως ἐγώ διαβάζω φιλότιμο καί μία εὐαίσθητη καρδιά πού παλλόταν ἀπό φιλοπατρία).
Ἕβδομον: Τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1804 στό Μοναστήρι τοῦ Σέλτσου, ἔγινε ὁ ξακουσμένος «χαλασμός τῶν Μποτσαραίων». Σκοτώθηκαν πολλοί, μεταξύ αὐτῶν καί ἡ περίφημη κόρη τοῦ Νότη, Λένω (Ἑλένη) Μπότσαρη. Διαβάζω: «Ὁ Νότης κείτεται στό πεδίο τῆς μάχης, διάτρητος ἀπό τίς πληγές πνιγμένος στό αἷμα κατάμαυρος ἀπό τό μπαρούτι, Ἑφτά πληγές εἶχε καί τήν σοβαρότερη στό δεξί μάτι. Τήν ὥρα ἐκείνη ἡ κόρη του Ἑλένη, λεβεντοκόριτσο 22 χρονῶν, λυγερή, ξανθή, ἦρθε μετά τόν ἡρωικό θάνατο τοῦ θείου της Νίκηζα, μέ τόν ὁποῖο συμπολεμοῦσε, καί βρῆκε τόν πατέρα της μισοπεθαμένο. Μέ τό ματωμένο γιαταγάνι στό χέρι, ἔσκυψε καί τόν ρώτησε:
– Τί νά κάνω πατέρα;
– Παιδί μου ἦρθε ἡ ὥρα σου. Σκοτώσου! Τῆς ἀποκρίθηκε ψιθυριστά. Χίμηξε ἡ Ἑλένη μέ τό γιαταγάνι, ἀναμέρισε τούς ἐχθρούς καί πνίγηκε στόν Ἀχελῶο», γιά νά μήν τήν μαγαρίσουν, τήν κόρη, τήν ἀτρόμητη Σουλιωτοπούλα. («Μνήμη Σουλίου», συλλογικό ἔργο τοῦ 1971).
Ἔχουμε, οἱ τωρινοί Ἕλληνες, τέτοια ἀγάπη γιά τήν πατρίδα;
Ὄγδοον: Γεώργιος Γεννάδιος, Δάσκαλος τοῦ Γένους. Πέθανε πάμφτωχος. Λίγο μετά τήν πτώση τοῦ Μεσολογγίου, στό Ναύπλιο, προσπαθεῖ νά ἀναπτερώσει τό ἠθικό. Ὁ αὐτήκοος καί αὐτόπτης Ἀλ. Ραγκαβής, στά ἀπομνημονεύματά του, μεταφέρει τήν σκηνή καί τά λόγια τοῦ Δασκάλου τοῦ Γένους. «Ἡ πατρίς καταστρέφεται, ὁ ἀγών ματαιοῦται, ἡ ἐλευθερία ἐκπνέει. Ἀπαιτεῖται βοήθεια σύντονος. Πρέπει οἱ ἀνδρεῖοι οὗτοι, οἵτινες ἔφαγον πυρίτιν καί ἀνέπνευσαν φλόγας καί ἤδη ἀργοί καί λιμώττοντες μᾶς περιστοιχίζουν, νά σπεύσωσιν ὅπου νέος κίνδυνος τούς καλεῖ. Πρός τοῦτο ἀπαιτοῦνται πόροι καί πόροι ἐλλείπουσιν. Ἀλλ’ ἄν θέλωμεν νά ἔχωμεν πατρίδα, ἄν εἴμεθα ἄξιοι νά ζῶμεν ἄνδρες ἐλεύθεροι, πόρους εὐρίσκομεν. Ἄς δώση ἕκαστος ὅ,τι ἔχει καί δύναται. Ἰδού ἡ πενιχρά προσφορά μου. Ἄς μέ μιμηθεῖ ὅστις θέλει. Καί ἐπικροτοῦντος τοῦ πλήθους ἐκένωσε κατά γῆς τό ἰσχνόν διδασκαλικόν βαλάντιόν του… Ἀλλά ὄχι, ἐπανέλαβε μετ’ ὀλίγον, ἡ συνεισφορά αὔτη εἶναι οὐτιδανή. Ὀβολόν ἄλλον δέν ἔχω νά δώσω, ἀλλ’ ἔχω ἐμαυτόν καί ἰδού τόν πωλῶ. Τίς θέλει διδάσκαλον ἐπί τέσσαρα ἔτη διά τά παιδιά του; Ἄς καταβάλη ἐνταύθα τό τίμημα». Τέσσερα χρόνια «ἰδιαίτερα» καί τό ἀντίτιμο γιά τήν πατρίδα.
Ἔχουμε, οἱ τωρινοί Ἕλληνες, τέτοια ἀγάπη γιά τήν πατρίδα; Ὄχι, δέν ἔχουμε, γι’ αὐτό καί ὑποφέρουμε καί ἐπιπλέουν τά σκουπίδια καί εἴμαστε γεμάτοι φόβο. Ἡ Πίστη καί ἡ Φιλοπατρία ἦταν τά δύο φτερά μέ τά ὁποῖα πετοῦσε ὁ Ἑλληνισμός. Τσακίστηκαν τά φτερά μας καί σερνόμαστε….
Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς
Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό: Ἔχουμε, οἱ τωρινοί Ἕλληνες, τέτοια ἀγάπη γιά τήν πατρίδα;
Filed under ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ
Έρχεται το πρώτο εργοστάσιο εκχύλισης στέβιας στην Ελλάδα | Pentapostagma

Τα «θεμέλια» για την περαιτέρω ανάπτυξη του συνεταιρισμού «La Mia Stevia» ήρθε να βάλει η απόφαση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), που μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (EIB) «άναψε το πράσινο φως» για τη μελέτη που αφορά την κατασκευή του πρώτου εργοστασίου εκχύλισης στέβιας στην ευρύτερη περιοχή της Λαμίας.
«Την τρέχουσα περίοδο έχει ξεκινήσει η κατάρτιση της μελέτης σκοπιμότητας, με τα αποτελέσματα της οποίας αναμένεται να ξεκινήσουμε την κατασκευή του πρώτου εργοστασίου εκχύλισης στέβιας σε Ελλάδα και Βαλκάνια και του δεύτερου στην Ευρώπη», δήλωσε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο διευθύνων σύμβουλος του συνεταιρισμού, Χρήστος Σταμάτης.
Σύμβουλος ανάπτυξης του έργου, επιλέχθηκε η Deloitte Greece, εταιρεία με εμπειρία και τεχνογνωσία σε παρόμοια έργα, καθώς και άριστη κατανόηση του τομέα Τροφίμων & Ποτών αλλά και του αγροδιατροφικού τομέα στην Ελλάδα.
Η λειτουργία του εργοστασίου αναμένεται να ξεκινήσει έως το 2023 ενώ η πλήρης ολοκλήρωσή του έως και το 2025. Προβλέπεται ότι θα είναι πλήρως στελεχωμένο με τμήματα: Έρευνας και Ανάπτυξης, Παραγωγής, Ποιοτικού Ελέγχου, Οικονομικό & Εμπορικό Τμήμα και τμήμα Διοίκησης.
Αυτό, θα έχει ως αποτέλεσμα και τη δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας με τη δυναμική να ανακοινώνεται με την ολοκλήρωση της μελέτης σκοπιμότητας.
«Σημαντικό όφελος για τον συνεταιρισμό μας»
Με την αγορά της στέβιας να μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο τόσο στην Ευρώπη, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο η είσοδος «του νέου εργοστασίου στην ευρωπαϊκή αγορά, θα αυξηθεί η δυναμική παραγωγής ευρωπαϊκής στέβιας και αντίστοιχα η μείωση των εισαγωγών από την Κίνα», σημειώνει ο κ. Σταμάτης.
Πέραν της αύξησης της ευρωπαϊκής παραγωγής γλυκοζιτών στεβιόλης, η κατασκευή του εργοστασίου προβλέπεται να έχει και άμεσα οφέλη στον συνεταιρισμό σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο του συνεταιρισμού.
«Υπολογίζουμε ότι η μείωση κόστους παραγωγής θα φτάσει στο 50% έως το 2030» ανέφερε και πρόσθεσε πως «το άμεσο όφελος για τους παραγωγούς μας είναι η αύξηση των κερδών τους κατά 20%. Μάλιστα, αυτό αποτελεί και δέσμευση του Συνεταιρισμού μας και περιγράφεται στο πλάνο βιωσιμότητας μας».
Παράλληλα, σημειώνει πως πέρα από τη δημιουργία θέσεων εργασίας στην περιοχή, που θα έχει θετική επίδραση και στο κοινωνικό σύνολο, προβλέπεται ότι θα αυξηθεί και η καλλιέργεια στέβιας. Αυτό θα έχει περιβαλλοντικό όφελος καθώς η στέβια είναι ένα «φυτό το οποίο απαιτεί πολύ λιγότερους φυσικούς πόρους σε σχέση με άλλες γνωστές καλλιέργειες».
«Σε γενικές γραμμές, το εργοστάσιο εκχύλισης στέβιας θα βοηθήσει να αυξηθεί η δυναμική του Συνεταιρισμού μας τόσο σε επίπεδα παραγωγής και κερδοφορίας, συνδράμοντας και στην υλοποίηση του πλάνου βιωσιμότητας μας» τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Μελλοντικά πλάνα
Από τη δημιουργία του στα τέλη του 2011 οι υπεύθυνοι του συνεταιρισμού δεν «επαναπαύονται στις δάφνες» τους και σχεδιάζουν την επόμενη ημέρα.
«Στα άμεσα πλάνα του Συνεταιρισμού είναι η ίδρυση «farm spots» ανά την Ελλάδα σε περιοχές που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια» υπογραμμίζει ο κ. Σταμάτης. Κάτι που σημαίνει πως η αύξηση των στρεμμάτων καλλιέργειας του Συνεταιρισμού, η είσοδος καλλιεργητών στο Συνεταιρισμό και η μεγιστοποίηση της παραγωγής πρώτης ύλης αποτελούν το αρχικό σταθμό για την υλοποίηση του γενικότερου μας πλάνου.
Πλάνο το οποίο πέρα από την κατασκευή του εργοστασίου εκχύλισης στέβια έχει ως στόχο την προσέλκυση και άλλων μετοχικών κεφαλαίων για την περαιτέρω ανάπτυξη, την αύξηση της δυναμικής στην Ευρωπαϊκή Αγορά, την εξωστρέφεια του συνεταιρισμού και τέλος, την προσήλωση στην υλοποίηση του πλάνου βιωσιμότητας μας «Sustainability For All» με χρονικό ορίζοντα το 2030».
Λίγα λόγια για το Συνεταιρισμό
Η ίδρυση του συνεταιρισμού πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 2011, εν μέσω της οικονομικής κρίσης. Ήταν και η περίοδος όπου και επετράπη αρχικά, η καλλιέργεια στέβιας στην Ευρώπη και μια ομάδα καπνοπαραγωγών από την ευρύτερη περιοχή της Λαμίας επιχείρησε προς την άγνωστη -τότε- καλλιέργεια.
Σήμερα ο «Stevia Hellas» αποτελείται από 55 οικογένειες, που είναι και μέλη του, απασχολεί μόνιμα επτά άτομα και κατά την περίοδο της συγκομιδής το εποχικό προσωπικό ξεπερνά τα δέκα άτομα.
Η παραγωγή ανέρχεται σε 100 τόνους φύλλων στέβιας, με 50-60 από αυτούς να εξάγονται κυρίως σε ευρωπαϊκά κράτη, όπως Γαλλία και Γερμανία, σε εταιρείες τσαγιού και αρωματικών φυτών μεταξύ άλλων.
Η έκταση που καλλιεργείται στην ευρύτερη περιοχή της Φθιώτιδας ανέρχεται σε 500 στρέμματα, με τον τζίρο να ξεπερνά το μισό εκατομμύριο ευρώ.
Πηγή: Έρχεται το πρώτο εργοστάσιο εκχύλισης στέβιας στην Ελλάδα | Pentapostagma
Σύλλογος Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών: Ποιος Ερντογάν; Πόσες εκκλησίες εμείς οι νεοέλληνες μετατρέψαμε σε μουσεία και κατεβάσαμε το σταυρό απο αυτές;
Eπί Μωάμεθ Πορθητού, ο Θεός παραχώρησε για κάποιους λόγους, ώστε η Κωνσταντινούπολη και η Αγία Σοφία να παραδοθούν από τους ορθοδόξους Έλληνες στους μουσουλμάνους Τούρκους. Γεννάται σήμερα το εύλογο και ουσιαστικό πνευματικό ερώτημα: Στις ημέρες μας, αυτοί οι λόγοι της παραχώρησης εξέλειπαν ή επί των ημερών μας χειροτέρεψαν, δικαιολογώντας μία νέα παραχώρηση Θεού και επί της Αγίας Σοφίας και επί της αιγιαλίτιδας ζώνης;
Μην ξεχνάμε ότι πέραν των γεωπολιτικών, πολιτικών, κομματικών, οικονομικών λόγων, υπάρχει και ο πνευματικός λόγος, που αφορά στο παραχωρητικό θέλημα του Κυρίου των κυρίων, του Βασιλέως των βασιλέων, του Θεού Παντοκράτορος. Καλό είναι να εστιάσουμε σ’ αυτόν το Λόγο.
Μυστράς
Υπενθυμίζουμε ότι το 1443 μ.Χ. ο «μαρμαρωμένος βασιλιάς» Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, έγινε δεσπότης του Μυστρά και το 1448 στη μητρόπολη του Μυστρά, τον Άγιο Δημήτριο, χρίστηκε –και ορκίστηκε- αυτοκράτορας (ο τελευταίος του Βυζαντίου) και από εκεί μετέβη στην Κωνσταντινούπολη. Εμείς οι ευλαβείς ορθόδοξοι χριστιανοί –και όχι ο μουσουλμάνος Ερντογάν- κατεβάσαμε τον σταυρό από τον τρούλο του Αγίου Δημητρίου, απαγορεύουμε την επανατοποθέτησή του και καταργήσαμε τον Ιερό Ναό, μετατρέποντάς τον σε μουσείο και σε συνεδριακό χώρο!
Αγ. Δημήτριος
Τον Ιερό Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας (1350), που ήταν ο ναός του παλατιού του Μυστρά και αποτέλεσε και Καθολικό της Ι. Μονής του Ζωοδότου Χριστού, εμείς οι χριστιανοί –κι όχι ο Ερντογάν- τον μετατρέψαμε σε μουσειακό και συνεδριακό χώρο, κατεβάσαμε τον σταυρό από τον τρούλο της και απαγορεύουμε την επανατοποθέτησή του.
Αγία του Θεού Σοφία
Την αρχαιότερη εκκλησία του Μυστρά, εκείνη των Αγ. Θεοδώρων, εμείς τη μετατρέψαμε σε μουσείο και σε συνεδριακό χώρο· κατεβάσαμε τον σταυρό από τον τρούλο της, απαγορεύοντας την επανατοποθέτησή του.
Άγιοι Θεόδωροι
Το ίδιο πράξαμε και στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας.
Ι. Ναός Ευαγγελίστριας
Επίσης το ίδιο πράξαμε και στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Οδηγήτριας.
Ι. Ναός Παναγίας της Οδηγήτριας
Μιλάμε για τον Μυστρά, το Δεσποτάτο των Καντακουζηνών, των Παλαιολόγων κ.α.
————————————
Άγιος Γεώργιος (Ροτόντα)
Ι. Ναός Αγ. Γεωργίου (Ροτόντα), με τον μιναρέ δίπλα
Επίσης υπενθυμίζουμε ότι επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου Α΄, η Ροτόντα έγινε Ναός των Ασωμάτων Δυνάμεων, με περίφημα βυζαντινά ψηφιδωτά. Αρχικά ήταν βαπτιστήριο χριστιανών και μέχρι τον 13ο αιώνα λειτούργησε ως μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Από το 1912 μετετράπη σε Ι. Ναό του Αγ. Γεωργίου. Σήμερα εμείς οι «ευλαβείς» ορθόδοξοι χριστιανοί κατεβάσαμε από τον τρούλο τον σταυρό, απαγορεύοντας την επανατοποθέτησή του. Μετατρέψαμε δε τον ιερό ναό σε μουσειακό, συναυλιακό, εκθεσιακό χώρο για εκδηλώσεις, διαλέξεις, ημερίδες, μουσικές βραδιές! Πατήστε ΕΔΩ . Η «ευλαβής» ορθόδοξη συνείδηση εδώ «δεν μας πειράζει», γιατί δεν το κάνει ο εχθρός μουσουλμάνος Ερντογάν.
Αγία Σοφία Μονεμβασιάς
Ι. Ναός της του Θεού Σοφίας Μονεμβασιάς
Η βυζαντινή εκκλησία στο κάστρο της Μονεμβασιάς είναι αφιερωμένη στη Σοφία του Θεού και κτίστηκε το 1150. Επειδή είναι αντίγραφο της Αγια-Σοφιάς της Κωνσταντινούπολης, η γραπτή και προφορική παράδοση συνδέει την ανέγερσή της με τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο.
Εμείς οι «ευλαβείς» ορθόδοξοι χριστιανοί μετατρέψαμε τον ιερό ναό σε μουσείο, κατεβάσαμε από τον τρούλο του τον σταυρό και απαγορεύουμε την επανατοποθέτησή του.
Ι. Μονή Δαφνίου
Ι. Μονή Δαφνίου
Υπενθυμίζουμε ότι κτίσθηκε τον 11ο αιώνα με ψηφιδωτά του 1100, ισάξια της Αγίας Σοφίας. Το 1883 εμείς οι «ευλαβείς» ορθόδοξοι χριστιανοί τη μετατρέψαμε σε ψυχιατρείο (τρελοκομείο), και εν συνεχεία το 1887 σε μία απαράμιλλη κρίση πολιτισμού, τη μετατρέψαμε σε ποιμνιοστάσιο (σταύλο) και μας «έκραξε» η παγκόσμια κοινότητα.
Σήμερα έχοντας περισσότερο ανεπτυγμένη την πολιτιστική μας συνείδηση, τη μετατρέψαμε σε αρχαιολογικό μουσειακό χώρο, όπου γίνονται εκπαιδευτικά προγράμματα! Οι σεισμοί όμως, μέχρι αυτή τη στιγμή, δεν της επιτρέπουν να εξυπηρετεί τα πολιτιστικά μας σχέδια.
Ψηφιδωτό Παναγίας
Ψηφιδωτό Γεννήσεως
Δεν θέλουμε να συνεχίσουμε με τον Ι. Ναό αγ. Νικολάου Ορφανού και πλήθος βεβηλώσεων άλλων ιερών ναών στην πατρίδα μας.
Ι. Ναός Αγ. Νικολάου Ορφανού
Υπενθυμίζουμε σε όλους όσους πενθούν, ότι από την Δ΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων 29-7-1829, δυνάμει του υπ’αριθ. Η΄ Ψηφίσματος, υπεγράφη από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια η ανέγερση του Ναού του Σωτήρος Λυτρωτού, το λεγόμενο «Τάμα του έθνους». Εν συνεχεία, προς υλοποίησή του , εκδόθηκαν τα βασιλικά διατάγματα της 25-1-1834 και 3-4-1838 ΦΕΚ 12. Παρότι σήμερα ιδιώτες έχουν προθυμοποιηθεί να χρηματοδοτήσουν την ανέγερσή του, η Βουλή των Ελλήνων αρνείται τη χορήγηση αδείας για την ανέγερση του «Τάματος του έθνους». Όμως, πρόθυμα και επιβαρύνοντας τον προϋπολογισμό της πτωχευμένης Ελλάδος, χρηματοδότησε ασμένως την ανέγερση του ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα!
Και να ήταν μόνο αυτό! Με νόμο δημιούργησαν στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ., Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών, ώστε προφανώς οι ιμάμηδες του ισλαμικού τεμένους και όσοι Έλληνες εξισλαμιστούν, να είναι «θεολογικά» κατηρτισμένοι· διορίστηκαν από το ελληνικό δημόσιο 25 καθηγητές, δύο εξ αυτών ιερείς!
Μία ευχή με πένθιμη κωδωνοκρουσία μάς ανήκει.
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Όταν ακούτε για γερμανική «ειρηνευτική» παρέμβαση στα ελληνοτουρκικά, προετοιμαστείτε για τα χειρότερα – Cognosco Team
Ένα από τα πιο αποκαλυπτικά πονήματα τα οποία πρέπει να έχουν όλοι οι Ελληνες για να καταλάβουν γιατί κατεσφάγησαν τα αδέλφια μας στη σημερινή τουρκική επικράτεια είναι το «Πώς η Γερμανία κατέστρεψε τον Ελληνισμό της Τουρκίας» (εκδόσεις Λαβύρινθος). Εκδόθηκε λίγο πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή (1916). Συγγραφέας του έργου, ο Μιχαήλ Λ. Ροδάς (1884-1948), ο οποίος ήταν διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Λογοκρισίας της Αρμοστείας Σμύρνης. Ακολουθεί χαρακτηριστικό απόσπασμα, το οποίο θα σας παραπέμψει σε καταστάσεις και γεγονότα επίκαιρα και σε διαχρονικές γερμανικές μεθόδους.
«Εννοεί μόνη της η Γερμανία να κρατήσει τα σκήπτρα και να υποδουλώση τους πάντας. […] Κατά το 1902, έχει επέλθει πλέον η αποπεράτωσις της γερμανικής γραμμής της Βαγδάτης. Το όνειρον του Κάιζερ πραγματοποιείται θριαμβευτικώτατα. Αλλά δεν αρκεί μόνον η σιδηροδρομική κατάκτησις. Είναι ανάγκη να εκδιωχθούν τελείως οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, να συντριβούν οι Ελληνες. Τούτο διδάσκει εις το βιβλίον του Γερμανός περιηγητής, το οποίον φέρει τον τίτλον “Πώς θα ζήσει η Τουρκία”. Θα ζήση μόνον διά της Γερμανίας και της Τουρκίας. Πρέπει, λοιπόν, να κατακτηθεί το εμπόριον, να ιδρυθούν τράπεζαι, και να εμφανισθούν γερμανικά ατμόπλοια πολυπληθέστερα εις την λεκάνην της Μεσογείου και τας Τουρκικάς θάλασσας. Το δίκτυον της προπαγάνδας εξαπλούται παντού.
Εν τω μεταξύ, εξακολουθεί το έργον της αρπαγής των Αγγλικών και Γαλλικών εταιρειών. Η τηλεφωνική Αγγλική εταιρεία Κωνσταντινουπόλεως περιέρχεται εις χείρας των Γερμανών, η Βελγική εταιρεία των τραμ επίσης, καθώς και η Αγγλική εταιρεία του Τούνελ, τα υδραυλικά Αγγλικά έργα της Μεσοποταμίας διακόπτονται, καθώς και η κατασκευή οδών εν Μ. Ασία υπό Γαλλικής εταιρείας. […] Οι Γερμανοί χρηματισταί, μετά την κυριαρχίαν των λοιπών κλάδων της προπαγάνδας, συσκέπτονται εν Βερολίνω πως ασφαλέστερον να καταστρέψουν τους Ελληνας. […]
Οι Γερμανοί, μη δυνάμενοι να χτυπήσουν φανερά τον Ελληνισμό της Τουρκίας, εσκέφθησαν να βοηθήσουν το εγχειρίδιον εις τα στήθη του δι’ ενός τρυφερού εναγκαλισμού. Εις τον δρόμον των ήτο ο Ελληνισμός μέγα, παμμέγιστο εμπόδιον και έπρεπε και αυτός ή διά του Γερμανισμού ή διά του Τουρκισμού να εκριζωθεί».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: Γιατί δεν ανοίγει ο φάκελος διωγμού της βιομηχανίας
ΣΚΕΨΕΙΣ, ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΡΘΡΑ
Γιατί δεν ανοίγει ο φάκελος διωγμού της βιομηχανίας
http://roykoymoykoy.blogspot.gr/
Του Γιώργου Κράλογλου
Δεν αρκεί η (πολιτικά ορθή) ομολογία Μητσοτάκη, για ευθύνες της Πολιτείας στην αποβιομηχάνιση, αν δεν ανοίξει και ο φάκελος διωγμού της βιομηχανίας.
Ας το προσέξουμε αυτό. Γιατί μετά τη βιομηχανία, σειρά έχει ο τουρισμός. Και η αρχή του διωγμού θα γίνει από τα Επτάνησα και την Κρήτη.
Δεν θα αργήσει. Ο κορονοϊός είναι η μεγάλη δικαιολογία… Όλα τα σκεπάζει… Έτσι, άλλωστε, ξεκίνησε και το ξήλωμα της βιομηχανίας το 1974. Δεν είχαμε κορονοϊό τότε. Είχαμε όμως την «πανδημία» του αποχουντισμού…
Χουντικοί οι βιομήχανοι που εγκαινίασαν μονάδες, με το μυστρί του Παττακού.
Χουντικές οι τότε ιδιωτικές Τράπεζες. Και όλες οι συμβάσεις με το κράτος.
Χουντικές οι άδειες σε πολυεθνικές για (γιγαντιαίες) επενδύσεις, επειδή είχαν υπαχθεί σε νόμους με κίνητρα επιστροφής φόρων ή επαναπατρισμού των κεφαλαίων (μετά την απόσβεση ) που είχε υπογράψει ο χουντικός Μακαρέζος.
Και μέσα στον ηρωισμό της αποχουντοποίησης της οικονομίας, βγήκε, από το 1975, «σεργιάνι» ο κρατισμός. Και μάζεψε, ό,τι μάζεψε, για λογαριασμό του.
Γιατί; Για να έχει να διορίζει. Τι να σου χωρέσουν μια ΔΕΗ, ένας ΟΤΕ, μια Εταιρία Υδάτων, ένας ΟΣΕ και ένας ΟΛΠ, μια ΑΤΕ και η τότε Εθνική.
Από την άλλη, τώρα. Τι περίμενες από τους 350-400.000 που διορίσθηκαν (διαχρονικά κατά τη μεταπολίτευση) σε ΔΕΚΟ και κρατικοποιημένες βιομηχανίες. Ότι με το που χώθηκαν στο κράτος θα τους έπιανε σκασίλα να μειώσουν, στους «αντίπαλους» της ιδιωτικής βιομηχανίας, τις τιμές στο ρεύμα, στα νερά, στα καύσιμα και στις κρατικές υπηρεσίες; Δεν σφάξανε… Στον ανταγωνιστή;
«Θα ρίξω τους βιομήχανους στην θάλασσα και ας μάθουν κολύμπι όσοι δεν ξέρουν…» είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν οι τότε βιομήχανοι, όπως ο Γεώργιος Δράκος (όμιλος ΙΖΟΛΑ, -όμιλος που είχε μπει γερά στο ρουθούνι των Γερμανών-) του απαντούσαν «Πρόεδρε, βάλτε μας σε μια βάρκα, χωράμε, και ρίξτε μας στην θάλασσα. Αλλά, προς Θεού, σώστε τη βιομηχανία. Μην την πνίξτε μαζί μας«.
Πώς όμως να σώσουν τη βιομηχανία, οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις Καραμανλή, όταν είχαν να ανταγωνισθούν τον Ανδρέα Παπανδρέου που έφερνε την «Αλλαγή» τις κλαδικές και τους «κρατικούς βιομήχανους», για διορισμούς.
Ποιος πολιτικός είχε τα κότσια να ζορίσει τον εργατοπατερισμό της τότε ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της Ολυμπιακής, του ΟΣΕ, της κρατικής ναυπηγικής βιομηχανίας, των κρατικών διυλιστηρίων, των κρατικών λιπασμάτων, του χαρτιού, του ξύλου, της ζάχαρης, της πολεμικής βιομηχανίας, των κρατικών μεταλλείων και ζητήσει στήριξη της βιομηχανίας του ιδιωτικού τομέα, με φθηνό ρεύμα, φθηνές κρατικές υπηρεσίες και φορολογικά κίνητρα.
Ποιος μπορούσε να αντιμετωπίσει τα συνθήματα του Ανδρέα Παπανδρέου για κοινωνικοποίηση (η πιο λάιτ…, έκφραση της κρατικοποίησης ) όταν παρέδιδε 53 ιδιωτικές βιομηχανίες στα χέρια κλαδικών με το μήνυμα «ο λαός στην εξουσία...».
Σε ποια εξουσία; Στην πολιτική εξουσία; Ούτε λόγος. Πόσοι χωρούσαν στη Βουλή… Στην οικονομία όμως «χωρούσαν». Η «χαβούζα» της κρατικοποίησης χωρούσε τα πάντα.
Αρκεί να περνούσε από τα χέρια των επάρατων βιομηχάνων στο κράτος. Και από εκεί στους κομματικούς. Στις κλαδικές. Ποιο το πρόσχημα για τη μεγάλη «Αλλαγή»; Οι προβληματικοί ιδιώτες…
Και ποιο το σύνθημα; Οι άθλιοι βιομήχανοι με τις προβληματικές που ξεκοκάλισαν τα λεφτά του σχεδίου Μάρσαλ, έφαγαν από χουντικές συμβάσεις και τώρα ξημεροβραδιάζονται στη Ζυρίχη, ξεχνώντας το δίκιο του εργάτη...
Ήταν και αυτό στη μέση. Το δίκιο του εργάτη. Και ας πέρασαν από την ελληνική βιομηχανία, του 1950-1990, πάνω από 1.000.000 εργάτες και υπάλληλοι, μέσα από διαδρομές καριέρας και συνταξιοδότησης.
Ήταν άγιοι οι βιομήχανοι; Ήταν «όσιοι» οι επενδυτές και εμείς δεν το καταλάβαμε; Καθόλου. Ούτε ήταν, ούτε υπάρχουν για να τους φέρουμε. Αλλά ο κ. Μητσοτάκης ήταν που μίλησε για τη μεγάλη και πολύχρονη αποβιομηχάνιση. Και την ανάγκη να ανεβάσουμε το φτωχό 9,5%, της βιομηχανίας στο ΑΕΠ στο 12% (σε 20%, το πάει η Ε.Ε.). Τι άλλο να πει; Ότι μια νέα εκβιομηχάνιση είναι όνειρο απατηλό, στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, όπου αντί να «αλλάξουμε» τους προβληματικούς βιομήχανους (με πωλήσεις) αφανίσαμε την ελληνική βιομηχανία με κρατικοποιήσεις; Και διώξαμε, ό,τι μας απέμεινε, με επιχειρηματική μετανάστευση;
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: Γιατί δεν ανοίγει ο φάκελος διωγμού της βιομηχανίας
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Το θρυλικό κείμενο του Αγίου Νεκταρίου για τον Ελληνισμό – Cognosco Team
Σε μία άλλη Ελλάδα, ετούτο το μακροσκελές κείμενο θα διδάσκονταν στα σχολεία μας. Όμως, ας το διδάξουμε πρώτα όλοι εμείς προς τα παιδιά μας.
«Ναὶ ὁ Ἕλλην ἐγεννήθη κατὰ θείαν πρόνοιαν διδάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητος» γράφει ο Άγιος, ανάμεσα σε άλλα πολλά – τα οποία αξίζει κανείς να τα εισάγει μέσα στα διαβάσματα του βίου του.
Το Πρακτορείο «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» παραθέτει επακριβώς την παρακάτω μνημειώδη ιστορική γραφή:
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ
Ἑλληνικὴ φιλοσοφία. Δυὸ λέξεις· ἀλλὰ λέξεις μεσταὶ μεγάλων καὶ ὑψηλῶν ἐννοιῶν· ἐν αὐταῖς ἐγκολποῦται ἡ τελεία περὶ ἀνθρώπου ἔννοια· ἐν αὐταῖς συνάπτονται τὰ πέρατα τῆς φιλοσοφικῆς ἐνεργείας· ἐν αὐταῖς περιλαμβάνεται τὸ σύνολον τῶν ἐπιστημονικῶν ἀρχῶν· ἐν αὐταῖς ἐκφράζεται τὸ πνεῦμα τῆς ἀναπτυχθείσης ἀνθρωπότητος· ἐν αὐταῖς χαρακτηρίζεται ἡ τελεία τοῦ ἀνθρώπου εἰκών· ἐν αὐταῖς ὁμολογεῖται τὸ μέγεθος τοῦ ἀνθρωπίνου νοῦ· τὸ ὕψoς τῆς ἀνθρωπίνης διανοίας, τὸ βάθος τῶν ἐννοιῶν, ἡ ἰσχὺς καὶ τὸ κάλλος τοῦ λόγου, ἡ λεπτότης τῶν διανοημάτων, ἡ εὐκρίνεια καὶ ἡ σαφήνεια αὐτῶν, ἡ δύναμις, ἡ χάρις αὐτῶν, καὶ τέλος ἡ θειότης τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἑλληνικὴ φιλοσοφία εἶναι ἡ θεμελιώδης ἀρχὴ τῆς ἀληθοῦς ἀναπτύξεως καὶ μορφώσεως, εἶναι ὁ παιδαγωγὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ποδηγέτης πρὸς τὴν εὐσέβειαν. Αὕτη ἐγένετο διδάσκαλος τῆς ἀληθείας, διδάσκουσα τὸν ἄνθρωπον τίς ἐστι, τὶς ἡ ἐν τῷ κόσμῳ ἀποστολὴ αὐτοῦ, καὶ τί δέον ἐργάζεσθαι, διδάσκουσα αὐτὸν τὴν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ, τὴν σχέσιν αὐτοῦ πρὸς τὸ θεῖον, καὶ τὴν σχέσιν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπον· διδάσκουσα τὰ θεῖα ἰδιώματα καὶ τὴν συγγένειαν τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸ θεῖον. Ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία ἐδίδαξεν τὴν πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὴν ἀνθρωπότητα καὶ ἐγένετο διὰ τῶν ὑγιῶν αὐτῆς θεωριῶν παιδαγωγὸς τῆς ἀνθρωπότητος εἰς Χριστόν.
Ἡ φιλοσοφία εἶναι ἀληθῶς ἀναφαίρετον κτῆμα τοῦ Ἕλληνος· διαδιδομένη ἀνὰ τὰ ἔθνη προσηλυτίζει αὐτὰ καὶ καθιστᾷ αὐτὰ ἑλληνικά, οὐδέποτε δὲ παύεται οὖσα Ἑλληνική· οἱ ὁπαδοὶ αὐτῆς, οἱ ὁμιληταὶ αὐτῆς ἀποβάλοντες τὸ ξένον καὶ βάρβαρον περιβάλλονται τὸ ἑλληνικὸν καὶ τὴν εὐγένειαν· ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία προώρισται ἵνα καταστήσῃ τοὺς πάντας Ἕλληνας· ἐγεννήθη ὑπὲρ τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ συνεταυτίσθη μετ᾿ αὐτοῦ, ὅπως ἐργασθῆ πρὸς σωτηρίαν τῆς ἀνθρωπότητος. Ἕλλην καὶ φιλοσοφία εἰσὶ δυὸ τινὰ ἀναπόσπαστα· μαρτυρεῖ δὲ καὶ ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος λέγων: Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν. Ὁ Ἕλλην ἀληθῶς ἐγεννήθη, ἵνα φιλοσοφῇ· διότι ἐγεννήθη διδάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητος. Ἀλλ᾿ ἐὰν ἡ φιλοσοφία ἐγένετο παιδαγωγὸς εἰς Χριστὸν ἕπεται ὅτι ὁ Ἕλλην πλασθεὶς φιλόσοφος ἐπλάσθη χριστιανός, ἐπλάσθη ἵνα γνωρίσῃ τὴν ἀλήθειαν καὶ διαδῷ αὐτὴν τοῖς ἔθνεσιν.
Ναὶ ὁ Ἕλλην ἐγεννήθη κατὰ θείαν πρόνοιαν διδάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητος· τοῦτο τὸ ἔργον ἐκληρώθη αὐτῷ· αὕτη ἦν ἡ ἀποστολὴ αὐτοῦ· αὕτη ἡ κλῆσις αὐτοῦ ἐν τοῖς ἔθνεσιν· μαρτύριον ἡ ἐθνικὴ αὐτοῦ ἱστορία· μαρτύριον ἡ φιλοσοφία αὐτοῦ· μαρτύριον ἡ κλίσις αὐτοῦ· μαρτύριον αἱ εὐγενεῖς αὐτοῦ διαθέσεις· μαρτύριον ἡ παγκόσμιος ἱστορία· μαρτύριον ἡ μακροβιότης αὐτοῦ, ἐξ ἣς δυνάμεθα ἀδιστάκτως νὰ συμπεράνωμεν καὶ τὴν αἰωνιότητα αὐτοῦ, διὰ τὸ αἰώνιον ἔργον τοῦ Χριστιανισμοῦ μεθ᾿ οὗ συνεδέθη ὁ Ἑλληνισμός· διότι ἐνῷ ὅλα τὰ ἔθνη τὰ ἐμφανισθέντα ἐπὶ τῆς παγκοσμίου σκηνῆς ἦλθον καὶ παρῆλθον, μόνον τὸ Ἑλληνικὸν ἔμεινε ὡς πρόσωπον δρῶν ἐπὶ τῆς παγκοσμίου σκηνῆς καθ᾿ ὅλους τοὺς αἰῶνας· καὶ τοῦτο, διότι ἡ ἀνθρωπότης δεῖται αἰωνίων διδασκάλων· μαρτύριον τέλος ἡ ἐκλογὴ αὐτοῦ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ὑπὸ τῆς θείας προνοίας, ὅπως ἐμπιστευθῇ αὐτῷ, τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην τὴν ἁγίαν πίστιν, τὴν θρησκείαν τῆς ἀποκαλύψεως καὶ τὸ θεῖον ἔργον τῆς ἀποστολῆς αὐτῆς, τὸ αἰώνιον ἔργον τῆς σωτηρίας διὰ τῆς διαπλάσεως ἁπάσης της ἀνθρωπότητος κατὰ τὰς ἀρχὰς τῆς ἀποκαλυφθείσης θρησκείας.
Τὸ ἔργον τοῦτο ἀληθῶς ἀνετέθη τῇ Ἑλληνικῇ φυλῇ· τοῦτο μαρτυρεῖται ὑπὸ τῆς ἱστορίας· ἓν μόνον βλέμμα ῥιπτόμενον εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ χριστιανισμοῦ ἐπαρκεῖ ὅπως πιστώση τὴν ἀλήθειαν ταύτην. Ἐν τῇ ἱστορίᾳ τοῦ χριστιανισμοῦ ἀπὸ τῆς πρώτης σελίδος αὐτῆς ἀναφαίνεται ἡ τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς ἐν τῷ χριστιανισμῷ δρᾶσις, καὶ ἡ κλῆσις αὐτῆς, ἵνα ἀναλάβῃ τὸ μέγα της ἀποστολῆς τοῦ χριστιανισμοῦ ἔργον. Οἱ θεῖοι τοῦ Σωτῆρος λόγοι «νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου», ὅτε ἀνηγγέλθη αὐτῷ, ὅτι Ἕλληνες ἤθελον ἰδεῖν αὐτόν, ἐνεῖχον βαθεῖαν ἔννοιαν· ἡ ῥῆσις ἦν προφητεία, πρόῤῥησις τῶν μελλόντων· οἱ ἐκεῖ ἐμφανισθέντες Ἕλληνες ἦσαν οἱ ἀντιπρόσωποι ὅλου τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους· ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτῶν διεῖδεν ὁ θεάνθρωπος Ἰησοῦς τὸ ἔθνος ἐκεῖνο, εἰς ὃ ἔμελλε νὰ παραδώσῃ τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην, ἵνα διαφυλαχθῇ τῇ ἀνθρωπότητι. Ἐν τῇ ἐπιζητήσει αὐτῶν διέγνω τὴν προθυμίαν τῆς ἀποδοχῆς τῆς ἑαυτοῦ διδασκαλίας, διεῖδε τὴν ἑαυτοῦ δόξαν, τὴν ἐκ τῆς πίστεως τῶν ἐθνῶν, καὶ ἀνεγνώρισε τὸ ἔθνος, ὅπερ πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον προώριστο ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.
Τὸ Ἑλληνικὸν ἔθνος ἀληθῶς πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον ἐκλήθη ἀπὸ καταβολῆς κόσμου καὶ πρὸς τοῦτον μαρτυρεῖται διαπεπλασμένον· ὁ Θεὸς ἐν τῇ θείᾳ αὐτοῦ προνοίᾳ διέπλασεν αὐτὸ ὀφθαλμὸν τοῦ σώματος τοῦ συγκροτουμένου ὑφ᾿ ἁπάσης της ἀνθρωπότητος· ὡς ὄργανον τοιοῦτον ἐν τῷ σώματι τῆς ἀνθρωπότητος ὁ Ἕλλην ἐκλήθη ἵνα ἐργασθῇ καὶ ἐν τῷ ἔργῳ τῆς ἀναγεννήσεως.
Τὸ Ἑλληνικὸν ἔθνος ἕνεκα τῆς φυσικῆς αὐτοῦ ταύτης ἰδιότητος ἀπέβη ἀληθῶς ὀφθαλμὸς ἐτάζων τὰ τὲ ἐμφανῆ καὶ τὰ κεκαλυμμένα ὑπὸ τοῦ πέπλου τοῦ μυστηρίου· ἠτένισεν ἔκθαμβον πρὸς τὸ ἔκπαγλον κάλλος τοῦ κόσμου τῆς δημιουργίας, καὶ ἀνεζήτησε τὸν θεῖον αὐτῆς δημιουργόν· ἀφοσιώθη εἰς τὴν προσφιλῆ αὐτῷ ἔρευναν καὶ ἀνεῦρε τὸν θεῖον δημιουργὸν ἐν τοῖς δημιουργήμασιν αὐτοῦ· ἡ εἰκὼν τοῦ θείου καλλιτέχνου δημιουργοῦ θείῳ δακτύλῳ ἐγγεγραμμένη ἐν τοῖς δημιουργήμασιν αὐτοῦ προσείλκυσεν αὐτὸν καὶ ἀφήρπασεν. Ἡ εἰκὼν τοῦ Θεοῦ κατενοήθη ἐν μικρογραφίᾳ ἐν τῇ καλλιτεχνικῇ κατασκευῇ τῶν ὄντων, τοσούτῳ ἐν τῇ θαυμασίᾳ κατασκευῇ τοῦ μικροῦ θαλεροῦ τοῦ ὡραιοτάτου καὶ τερψιθύμου ἀνθυλλίου, ὄσω καὶ ἐν τῇ κατασκευῇ τῶν μεγίστων δημιουργημάτων· ἡ ἀναρίθμητος ποικιλία ἡ ἀπὸ τῶν ἐλαχίστων δι᾿ ἀπείρου σοφίας ἐκτυλισσομένη καὶ πρὸς τὰ μέγιστα καταλήγουσα, ἀποβαίνει τῷ φιλοσόφῳ ἀπειροβάθμιος κλῖμαξ, ἣς ἡ κορυφὴ ἐν τῷ Οὐρανῷ, ἣν θαῤῥαλέῳ βήματι ἀναβαίνων ἀνέρχεται αὐτὴν ἀδιαλείπτως τὰς βαθμίδας ἀμείβων, καὶ μόνον πρὸς οὐρανὸν ἀτενίζων αἴρεται ὁλονὲν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀποδυόμενος τὸν περιττὸν γήινον φόρτον, καὶ ζητεῖ νὰ ἀποβῇ πνεῦμα, ὅπως προσεγγίσῃ τῷ θείῳ πνεύματι, οὗτινος τὸν θρόνον τίθησιν ἐν Οὐρανῷ· ἐννοεῖ ὅτι μία ἀρχή, μία δύναμις, μία ἄπειρος σοφία, ἓν ὂν θεῖον ἀγαθὸν ἐγένετο ὁ δημιουργός της θαυμαστῆς ταύτης δημιουργίας.
Ἡ κατανόησις τοῦ θείου ἐκ τῶν θείων αὐτοῦ ἰδιοτήτων γεννᾷ ἐν αὐτῷ τὸ συναίσθημα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς λατρείας· ἡ καρδία αὐτοῦ πληροῦται θείου τινὸς ἔρωτος καὶ θερμαίνεται ὑπὸ θείου πυρός· αἰσθάνεται, ὅτι ἐν αὐτῷ, κατοικεῖ μυστική τις δύναμις, ἕλκουσα αὐτὸν πρὸς τὸ θεῖον· ἡ ἰσχὺς αὐτῆς εἶναι ἀκατάληπτος ἀλλ᾿ ἰσχυρὰ ὡς δύναμις θεία· κυριεύει αὐτοῦ καὶ διευθύνει τάς τε πνευματικὰς αὐτοῦ καὶ σωματικὰς δυνάμεις κατὰ τὴν ἰδίαν βούλησιν· ἔχει βούλησιν ἑτέραν παρὰ τὴν θέλησιν τοῦ αἰσθητικοῦ ἀνθρώπου· αὕτη ἐν αὐτῷ κρατεῖ καὶ εὐθύνει τὰ πάντα· περίεργον τὸ φαινόμενον· τί τοῦτο, ἐρωτᾷ, τὸ γεννηθὲν ἐν ἐμοί; τὶς ἡ σχέσις ἐμοῦ πρὸς τὸ θεῖον, πρὸς ὃ ἡ ἐν ἐμοὶ αὕτη δύναμις σπεύδει ἀκατάσχετος, πρὸς ὃ ζητεῖ νὰ προσπελάση, πρὸς ὃ τείνει νὰ ἀφομοιωθῆ;
Πῶς ἡ φύσις ἡ ἐν ἐμοὶ ὑπετάγη τῇ ὑπερφυσικῇ ταύτη δυνάμει; πῶς δὲ ἐγὼ ὁ φυσικὸς ἄνθρωπος ἑκουσίως ὑποτάσσομαι τῇ ὑπερφυσικότητι; χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ ὑποταγῇ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τῇ φυσικῇ τῶν ὁρμῶν ἐλευθερία; τὶς λοιπὸν εἰμὶ ἐγὼ ὁ ἐκ τῆς γῆς προελθῶν καὶ τὸν οὐρανὸν ἐπιζητῶν; τὶς ἡ σχέσις τῆς γῆς πρὸς τὸν Οὐρανόν; τῶν αἰσθητῶν πρὸς τὰ ὑπὲρ αἴσθησιν; τὶς ἡ σχέσις ἡ ἐμὴ πρὸς τὸ θεῖον; διατὶ ἀγαπῶ αὐτό; διατὶ ἐπιποθῶ αὐτό; διατὶ ἐπιθυμῶ νὰ ἐξομοιωθῶ πρὸς αὐτό; εἰμὶ λοιπὸν πνεῦμα; εἰμὶ λοιπὸν ὄν τι ὑπερφυσικόν; ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἀποθνῄσκω καὶ ὁ τάφος καλύπτει τὸ ἄπνουν καὶ νεκρόν μου σῶμα· πῶς ὅμως o θάνατος ἀδυνατεῖ νὰ μὲ πείση ὅτι ἀποθνῄσκω εἰς τὸ παντελές; πῶς ἔτι ἐλπίζω ὅτι ζωὴ αἰώνιός μοι ἐπιφυλάσσεται; πόθεν ἡ πληροφορία αὕτη περὶ αἰωνίου ζωῆς; βλέπω ὅτι ἀποθνῄσκω, καὶ ὅμως πέποιθα ὅτι ζήσομαι εἰς αἰῶνα· ὁ βίος μου ἅπας τοῦτο μαρτυρεῖ· o βίος τῶν ἀνθρώπων ἁπάντων τοῦτο μαρτυρεῖ· οἱ ἄνθρωποι ζῶσι διὰ τὴν αἰωνιότητα· ὁ ἄνθρωπος ἄρα ἔχει κοινὴν τὴν πληροφορίαν περὶ τῆς αἰωνιότητός του· ἡ ἐν αὐτῷ οἰκοῦσα θεία ἐκείνη δύναμις ἡ ἕλκουσα πρὸς τὸ θεῖον αὕτη περὶ τῆς ἀθανασίας καὶ αἰωνιότητός του ἐδίδαξεν αὐτόν· αὕτη μυστικῶς ἐπληροφόρησεν αὐτόν, τὸ δὲ κῦρος τοῦ λόγου αὐτῆς ἔπεισεν αὐτόν. Ἰδοὺ ὁ λόγος τῆς πίστεως αὐτοῦ πρὸς τὴν ἀθανασίαν. Εἶναι λοιπὸν ὁ ἄνθρωπος ὂν ἀθάνατον, διότι νοεῖ τὸ θεῖον, διότι ἕλκεται πρὸς τὸ θεῖον, διότι ἀγαπᾷ τὸ θεῖον, διότι λατρεύει τὸ θεῖον, διότι πληροφορεῖται διὰ τῆς ἐν αὐτῷ μυστηριώδους δυνάμεως ὑπ᾿ αὐτοῦ τοῦ θείου.
Ὁ Ἕλλην λοιπὸν διὰ τῆς φιλοσοφίας ἐγνώρισε πρώτον τὴν ὕπαρξιν τοῦ θείου καὶ εἶτα ἑαυτόν, οἶος ἀληθῶς ἐστι· διὰ τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ ἔσχε τελείαν ἑαυτοῦ γνῶσιν· γνωρίσας δὲ ἑαυτὸν ἔγνω τὴν σχέσιν αὐτοῦ πρὸς τὸ θεῖον, τὴν εὐγένειαν αὐτοῦ, καὶ ἔγνω ὅτι ἡ πρὸς τὸ θεῖον ἀφομοίωσις εἶναι τὸ πρώτιστον τῶν καθηκόντων. Ἔγνω δ᾿ ὅτι ἡ ἐν τῷ κόσμῳ ἀποστολὴ τοῦ εἶναι ἡ τελείωσις, ἡ ἀνύψωσις αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ὑλικοῦ κόσμου πρὸς τὸν πνευματικόν· ὅτι ὁ πνευματικὸς κόσμος δέον ἐστι νὰ ζωογονῇ τὸν ὑλικὸν κόσμον, ὅτι τὸ πνεῦμα ἀνάγκη νὰ ἐπικρατήση τῆς ὕλης, ὅτι οἱ πνευματικοὶ νόμοι δέον ἐστι νὰ ὦσιν ἰσχυρότεροι τῶν ἐν αὐτῷ φυσικῶν νόμων· ὅτι πρέπον ἐστὶν ἐν αὐτῷ νὰ ἐπικρατῶσιν οὗτοι ὡς λογικοί· ὅτι ὁ ἄνθρωπος γίνεται τέλειος ἀφομοιούμενος τῷ Θεῷ, καὶ ὅτι ἀφομοιοῦται πρὸς τὸ θεῖον ὅταν κοσμῆται ὑπὸ τῆς εὐσεβείας, τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἀληθείας καὶ τῆς ἐπιστήμης· διότι ἀληθῶς αἱ ἀρεταὶ αὔται κέκτηνται τελειωτικὴν ἐν αὐταῖς δύναμιν· διότι ἡ μὲν εὐσέβεια γίνεται προσπέλασις πρὸς τὸ θεῖον, ἡ δὲ δικαιοσύνη, ἡ ἀλήθεια, καὶ ἡ ἐπιστήμη, γίνονται αὐτῷ εἰς εἰκόνα καὶ ὁμοίωμα θεῖον.
Ὁ Ἕλλην γνωρίσας τὶς εἶναι καὶ τὶς ὀφείλει νὰ ἀποβῇ, σκοπὸν ἔθετο τὴν ἑαυτοῦ τελείωσιν· ἐγένετο ἐραστὴς τοῦ πνεύματος καὶ ἐδημιούργησε κόσμον πνευματικόν, ἐν ᾧ ἤθελε νὰ ζῇ· ἡ γνῶσις τοῦ καλοῦ, τοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ ἀληθοῦς καὶ ἡ ἔμφυτος πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπη ἀνέπτυξεν ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ Ἕλληνος τὸν πόθον τῆς αὐτομεταδόσεως, καὶ ὁ Ἕλλην ἀπέβη διδάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητος· ὁ Ἕλλην ἐζήτησε νὰ ἀφομοιώση τοὺς πάντας πρὸς ἑαυτόν· ὁ Ἕλλην δὲν ἐγεννήθη κατακτητὴς τοῦ σώματος, ἀλλὰ τοῦ πνεύματος, δὲν ἐζήτησε δούλους ἀλλ᾿ ἐλευθέρους. Τοῦτο ἠγάπησε καὶ ἡ θεία αὕτη ἀγάπη ἐγένετο τὸ ἐλατήριον ὅλων τῶν ὁρμῶν του· αὕτη ἐμόρφωσε καὶ τὸν ἐθνικὸν αὐτοῦ χαρακτῆρα, ὅστις διέμεινεν ἀναλλοίωτος.
Τοιοῦτος ἐπλάσθη ὁ Ἕλλην καὶ τοιοῦτος διαμορφώθη ὁ ἠθικὸς αὐτοῦ χαρακτήρ. Ὁ τοιοῦτος χαρακτὴρ δὲν ἠδύνατο ἢ νὰ ἐνθουσιασθῆ ἐκ τῶν ἀρχῶν τοῦ χριστιανισμοῦ. Ὁ χριστιανισμὸς ἣν ἀγάπη ἐπηγγέλλετο δὲ νὰ διδάξῃ τοὺς ἀνθρώπους τὴν ἀλήθειαν ὑπὸ τὴν τελείαν καὶ πλήρη αὐτῆς μορφήν, ἐνισχύσῃ καὶ ἀνυψώσῃ τὴν φιλοσοφίαν εἰς τὴν ὑψίστην αὐτῆς περιωπήν, ἀποκαλύψῃ αὐτῇ τὰ μυστήρια τὰ κεκαλυμμένα μείναντα τῇ φιλοσοφίᾳ, παράσχῃ τὴν λύσιν τῶν αἰωνίων προβλημάτων, ἄρῃ τὴν ἀχλὺν τὴν περιβάλλουσαν τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς διανοίας τῶν ἀνθρώπων, ἐγείρῃ αὐτὸν καθεύδοντα, ἀπαλλάξῃ τῆς δεισιδαιμονίας, συνδέσῃ τὴν ἀνθρωπότητα διὰ τοῦ δεσμοῦ τῆς ἀδελφικῆς ἀγάπης, ἀγάγῃ πρὸς τὸν Θεόν, καὶ σώσῃ αὐτὸν τῆς καταδυναστείας τοῦ ἀντιπάλου, χαριζόμενος ἐν μὲν τῷ παρόντι βίῳ τὴν ἀληθῆ εὐδαιμονίαν, ἐν δὲ τῷ μέλλοντι τὴν αἰωνίαν μακαριότητα. Ὁ Ἕλλην ἀνευρῶν ἐν τῷ χριστιανισμῷ τὰς αὐτὰς ἀρχὰς καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ τελείου, τοῦ ἰδανικοῦ αὐτοῦ, καὶ τὸν μόνον διδάσκαλον τὸν δυνάμενον νὰ διδάξῃ αὐτὸν πᾶν ὅ,τι ἐπεθύμει νὰ γνωρίση, νὰ μάθῃ, καὶ ὅ,τι αὐτὸς ἐπόθει καὶ ἐπεζήτει, καὶ εὑρῶν αὐτὸν ἑρμηνευτὴν τῶν αἰσθημάτων αὐτοῦ, ἐνεκολπώθη αὐτὸν καὶ περιέθαλψεν. Ὁ χριστιανισμὸς ὡς πρῶτον δῶρον αὐτοῦ ἐδωρήσατο αὐτῷ νέαν ζωήν· ὁ δὲ Ἕλλην ὑπεστήριξεν αὐτὸν διὰ τῶν ἀγώνων καὶ τῶν αἱμάτων του.
Ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία ἐποδηγέτει τὸ Ἑλληνικὸν ἔθνος εἰς τὸν χριστιανισμόν· ὅτι δὲ ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία τοιοῦτος ὑπῆρξε ποδηγέτης μαρτυρεῖ καὶ o ἱερὸς πατὴρ Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεὺς λέγων: «ἦν μὲν οὖν πρὸ τῆς τοῦ Κυρίου παρουσίας εἰς δικαιοσύνην Ἕλλησιν ἀναγκαία· νυνὶ δὲ χρησίμη πρὸς θεοσέβειαν γίνεται, προπαιδεία τις οὖσα τοῖς τὴν πίστιν δι᾿ ἀποδείξεως καρπουμένοις· ὅτι ὁ πούς σου φησὶν (Παροιμ.) οὐ μὴ προσκόψῃ, ἐπὶ τὴν πρόνοιαν τὰ καλὰ ἀναφέροντος ἐὰν τὲ ἑλληνικὰ ἢ, ἐὰν τὲ ἡμέτερα· πάντων γὰρ αἴτιος τῶν καλῶν ὁ Θεός, ἀλλὰ τῶν μὲν κατὰ προηγούμενον, ὡς τῆς τὲ διαθήκης τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Νέας· τοῖς δὲ κατ᾿ ἐπακολούθημα, ὡς τῆς φιλοσοφίας· τάχα δὲ καὶ προηγουμένως τοῖς Ἕλλησιν ἐδόθη τότε πρὶν ἢ τὸν Κύριον καλέσαι καὶ τοὺς Ἕλληνας· ἐπαιδαγώγει γὰρ καὶ αὐτὸ τὸ Ἑλληνικόν, ὡς ὁ νόμος τοὺς Ἑβραίους εἰς Χριστόν.
Προπαρασκευάζει τοίνυν ἡ φιλοσοφία προοδοποιοῦσα τὸν ὑπὸ Χριστοῦ τελειούμενον… μία γὰρ ἡ τῆς ἀληθείας ὁδὸς ἀλλ᾿ εἰς αὐτὴν καθάπερ εἰς ἀέναον ποταμὸν ἐκρέουσι τὰ ῥεῖθρα ἄλλα ἄλλοθεν».
Καὶ αὖθις ὁ ἱερὸς πατὴρ λέγει περὶ τῆς Ἑλληνικῆς φιλοσοφίας· «ἀλλ᾿ εἰ μὲν μὴ καταλαμβάνει ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία τὸ μέγεθος τῆς ἀληθείας, ἔτι δὲ ἐξασθενεῖ πράττειν τὰς κυριακὰς ἐντολάς, ἀλλ᾿ οὖν γὲ προκατασκευάζει τὴν ὁδὸν τῇ βασιλικωτάτῃ διδασκαλίᾳ, ἀμηγέπη σωφρονίζουσα, καὶ τὸ ἦθος προτυποῦσα καὶ προστύφουσα εἰς παραδοχὴν τῆς ἀληθείας».
Ὁ Κλήμης δέχεται ὅτι πᾶν ὅ,τι εἶπον ὑγιὲς οἱ φιλοσοφήσαντες, τοῦτο θείας οἰκονομίας ἦτο ἔργον. Ἰδοὺ τί λέγει·
»Εἰτ᾿ οὖν κατὰ περίπτωσιν φασὶν ἀποφθέγξασθαι τινὰ τῆς ἀληθοῦς φιλοσοφίας τοὺς Ἕλληνας, θείας οἰκονομίας ἡ περίπτωσις· οὐ γὰρ ταυτόματον ἐκθειάσει τις διὰ τὴν πρὸς ἡμᾶς φιλοτιμίαν, εἴτε κατὰ συντυχίαν, οὐκ ἀπρονόητος ἡ συντυχία· εἰτ᾿ αὖ φυσικὴν ἔννοιαν ἐσχηκέναι τοὺς Ἕλληνας λέγοι, τὸν τῆς φύσεως δημιουργὸν ἕνα γινώσκομεν, καθὸ καὶ τὴν δικαιοσύνην φυσικὴν εἰρήκαμεν κτλ.».
Ὁ Κλήμης ὁμιλῶν περὶ τοῦ ἔργου τῆς Ἑλληνικῆς φιλοσοφίας δεικνύει τίνι τρόπῳ αὕτη ἐποδηγέτει πρὸς τὴν ἀλήθειαν καὶ ὅτι ἔργον αὐτῆς καὶ ὁ κατὰ τοῦ ψεύδους πόλεμος· «προσιοῦσα δὲ ἡ φιλοσοφία ἡ Ἑλληνική, οὐ δυνατωτέραν ποιεῖ τὴν ἀλήθειαν, ἀλλ᾿ ἀδύνατον παρέχουσα τὴν κατ᾿ αὐτῆς σοφιστικὴν ἐπιχείρησιν, καὶ διακρουομένη τὰς δολερὰς κατὰ τῆς ἀληθείας ἐπιβουλάς, φραγμὸς οἰκείως εἴρηται καὶ θριγκὸς εἶναι τοῦ ἀμπελῶνος «
Ὅτι πᾶσα σοφία καὶ δὴ καὶ ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία ἀπὸ Θεοῦ, μαρτυρεῖ καὶ ἡ Γραφὴ λέγουσα· «Ἀπέστειλεν ἡ σοφία τοὺς ἑαυτῆς δούλους συγκαλοῦσα μετὰ ὑψηλοῦ κηρύγματος ἐπὶ κρατῆρα οἴνου λέγουσα· ὃς ἐστὶν ἄφρων ἐκκλινάτω πρός με…».
Ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία εἶναι δῶρο Θεοῦ καὶ ὅτι πᾶσα σοφία ἀπὸ Θεοῦ ἐστίν, τοῦτο καὶ ἐν Παροιμίαις λέγεται καὶ ἐν τῷ Ἐκκλησιαστῇ καὶ ἐν τῷ σοφῷ Σειράχ. Ἐν Παροιμίαις κεφ. β´ 3-10 φέρονται τὰ ἑξῆς· «ἐὰν γὰρ τὴν σοφίαν ἐπικαλέση καὶ τῇ συνέσει δῶς φωνήν σου, τὴν δὲ αἴσθησιν ζητήσῃς μεγάλῃ τῇ φωνῇ, καὶ ἂν ζητήσῃς αὐτὴν ὡς ἀργύριον, καὶ ὡς θησαυροὺς ἐξερευνήσης αὐτήν, τότε συνήσεις φόβον Κυρίου καὶ ἐπίγνωσιν Θεοῦ εὑρήσεις· ὅτι Κύριος δίδωσιν σοφίαν, καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ γνῶσις καὶ σύνεσις· καὶ θησαυρίζει τοῖς κατορθοῦσι σωτηρίαν, ὑπερασπιεῖ τὴν πορείαν αὐτῶν τοῦ φυλάξαι ὁδοὺς δικαιωμάτων, καὶ ὁδοὺς εὐλαβουμένων αὐτὸν διαφυλάξει».
Ὁ Κλήμης παραβάλλει τὴν σοφίαν πρὸς τὸν ὑετόν, τοὺς δὲ φιλοσοφοῦντας πρὸς τὰς ποικίλας βοτάνας τῆς γῆς, αἴτινες καίτοι ὑπὸ τῶν αὐτῶν ποτίζονται ναμάτων, ἑκάστη ὅμως πρὸς τὴν ἰδίαν φύσιν τὸν χυμὸν μεταβάλλει. Ἰδοὺ οἱ λόγοι αὐτοῦ: «Καταφαίνεται τοίνυν προπαιδεία ἡ Ἑλληνική, σὺν καὶ αὐτῇ φιλοσοφία θεόθεν ἤκειν εἰς ἀνθρώπους, οὐ κατὰ προηγούμενον, ἀλλ᾿ ὃν τρόπον οἱ ὑετοὶ καταῤῥήγνυνται εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ εἰς τὴν κοπρίαν, καὶ ἐπὶ τὰ δωμάτια, βλαστάνει δ᾿ ὁμοίως καὶ πόα, καὶ πυρός, φύεταί τε καὶ ἐπὶ τῶν μνημάτων συκῆ, καὶ εἴ τι τῶν ἀναιδεστέρων δένδρων· καὶ τὰ φυόμενα ἐν τύπῳ προκύπτει τῶν ἀληθῶν».
Ἐντεῦθεν δῆλον ὅτι ὁ Κλήμης δὲν παραδέχεται φιλοσοφίαν εἰμὴ τὴν ὑγιαίνουσαν. Τοῦτο δηλοῦται καὶ ἐκ τῶν ἐφεξῆς.
«Οὐ μὴν ἁπλῶς πᾶσαν φιλοσοφίαν ἀποδεχόμεθα, λέγει» ἀλλ᾿ ἐκείνην περὶ ἣς καὶ ὁ παρὰ Πλάτωνι λέγει Σωκράτης. Εἰσὶ γὰρ δή, ὡς φασί, περὶ τὰς τελετάς, ναρθηκοφόροι μὲν πολλοὶ Βάκχοι δὲ παύροι· πολλοὺς μὲν τοὺς κλητούς, ὀλίγους δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς αἰνιττόμενος· ἐπιφέρει γοῦν σαφῶς. Οὗτοι δὲ εἰσὶ κατὰ τὴν ἐμὴν δόξαν, οὐκ ἄλλοι ἢ οἱ πεφιλοσοφηκότες ὀρθῶς· ὧν δὴ κἀγὼ, κατὰ γὲ τὸ δυνατόν, οὐδὲν ἀπέλιπον ἐν τῷ βίῳ, ἀλλὰ παντὶ τρόπῳ προυθυμήθην καὶ τί ἠνύσαμεν ἐκεῖσε ἐλθόντες, τὸ σαφὲς εἰσόμεθα, ἐὰν ὁ Θεὸς θέλῃ, ὀλίγον ὕστερον.
Ὁ Κλήμης διακρίνει τὴν ἀληθῆ φιλοσοφίαν τῆς σοφιστείας καὶ τὰ καλῶς παρ᾿ αὐτῆς εἰρημένα τῶν μὴ καλῶς εἰρημένων· τοῦτο δείκνυται καὶ ἐκ τῶν ἑξῆς. «Φιλοσοφίαν οὐ τὴν Στωικὴν λέγω, οὐδὲ τὴν Πλατωνικήν, ἢ τὴν Ἐπικούρειόν τε καὶ Ἀριστοτελικήν· ἀλλ᾿ ὅσα εἴρηται παρ᾿ ἑκάστη τῶν αἱρέσεων τούτων καλῶς, δικαιοσύνην μετ᾿ εὐσεβοῦς ἐπιστήμης ἐκδιδάσκοντα, τοῦτο σύμπαν τὸ ἐκλεκτικὸν φιλοσοφίαν φημί· ὅσα δὲ ἀνθρωπίνων λογισμῶν ἀποτεμόμενοι παρεχάραξαν, ταῦτα οὐκ ἂν ποτὲ θεία εἴποιμ᾿ ἄν».
Ὁ Ἱερὸς Κλήμης τὴν φιλοσοφίαν ταύτην ὡς ὑγιῆ θεωρεῖ ἀνωτέραν παντὸς ψόγου· διὸ ἵνα προλάβῃ πάντα κατ᾿ αὐτῆς ψόγον ἐκ τῆς παρερμηνείας χωρίων τινῶν τῆς Ἱερᾶς Γραφῆς ἑρμηνεύει ταῦτα καὶ λέγει. «Ὅταν ἡ Γραφὴ λέγῃ περὶ τῶν Ἑλλήνων σοφῶν φίλαυτοι καὶ ἀλαζόνες», σοφοὺς λέγουσα ἡ Γραφή, οὐ τοὺς ὄντως σοφοὺς διαβάλλει, ἀλλὰ τοὺς δοκήσει σοφούς. Κατὰ τούτων φησίν, ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω».
Ὁ Κλήμης ἐπὶ τοσοῦτον προβαίνει ἐν τῇ θεωρίᾳ αὐτοῦ ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ πᾶσα σοφία καὶ ὅτι ἡ θεία σοφία ἐφώτιζε καὶ ἐποδηγέτει τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος, ὥστε φρονεῖ, ὅτι τὰ ἱερὰ βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μετεφράσθησαν κατὰ θείαν πρόνοιαν Ἑλληνιστί, καὶ τὰ τῆς Καινῆς Διαθήκης ἐγράφησαν Ἑλληνιστί, ὅπως τὸ Ἑλληνικὸν ἔθνος τὸ διὰ τῆς φυσικῆς θεογνωσίας εἰς τὴν εὕρεσιν τῆς ἀληθείας προδηγετηθέν, γνωρίση καὶ τὴν δι᾿ ἀποκαλύψεως γνωσθεῖσαν τοῖς ἀνθρώποις ἀλήθειαν καὶ δι᾿ ἀμφοτέρων ὁδηγηθῆ πρὸς τὴν ὑψίστην ἀλήθειαν.
Ἰδοὺ ὁ Κλήμης τί λέγει περὶ τῆς ἑρμηνείας τῶν Ἱερῶν Γραφῶν ἐν τῇ Ἑλληνικῇ φωνῇ:
«Διὰ τοῦτο γὰρ Ἑλλήνων φωνῇ ἑρμηνεύθησαν αἱ Γραφαὶ ὡς μὴ πρόφασιν ἀγνοίας προβάλλεσθαι δυνηθῆναι ποτὲ αὐτούς, οἴους τὲ ὄντας ἐπακοῦσαι καὶ τῶν παρ᾿ ἡμῖν, ἣν μόνον ἐθελήσωσιν».
Ἐκ τούτων δηλοῦται ὅτι ὁ Κλήμης δέχεται θείαν πρόνοιαν προνοοῦσαν ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων ὅπως γνωρίσωσι τὴν ἀλήθειαν καὶ μὴ δι᾿ ἄγνοιαν τῆς Ἑβραϊκῆς γλώσσης ἁγνοήσωσι τὴν ἀποκαλυφθεῖσαν ἀλήθειαν καὶ πλανηθῶσι τῆς εὐθείας της ἀγούσης εἰς τὴν ἑαυτῶν ἀποστολήν. Πρὸς τὴν γνώμην ταύτην καὶ ἡμεῖς συντασσόμεθα· καὶ ἀληθῶς, δύναταί τις νὰ ἐρωτήση· διατὶ Ἑλληνιστὶ νὰ γραφῶσιν αἱ Γραφαὶ καὶ οὐχὶ Ῥωμαϊστί; ἢ ἐν ἄλλῃ τινὶ γλώσσῃ; Ἡ θεία πρόνοια ὑπὲρ αὐτοῦ πάντως ἔσχε λόγον τὴν ἐκλογὴν τοῦ Ἑλλην. ἔθνους ἀπὸ τῆς ἐμφανίσεώς του διὰ τὸν χριστιανισμόν. Πάντως τὸ Ἑλλην. ἔθνος εἶχε κληθῆ ἵνα ἐργασθῇ ὑπὲρ τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ διὰ τοῦτο ἡ ὑπὲρ αὐτοῦ πρόνοια πρὸς γνῶσιν τῆς ἀποκαλυφθείσης ἀληθείας διὰ τὲ τῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς Ἀποκαλύψεως· ἤδη δυνάμεθα νὰ εἴπωμεν ὅτι ἡ φιλοσοφία ἐποδηγέτει τὸ Ἑλληνικὸν εἰς Χριστὸν ὅπως ἀναδείξῃ αὐτὸ κατάλληλον ὄργανον πρὸς διάδοσιν τῶν θείων αὐτοῦ ἀρχῶν.
Καὶ τοιαύτη ἡ ἐμὴ πεποίθησις. Ἐπειδὴ ὅμως ἐνδεχόμενον νὰ ὑπάρχωσι τινὲς φρονοῦντες ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία εἶναι ἡ ἔκφρασις τῆς ἰσχύος τῆς ἀνθρωπίνης διανοίας καὶ τὸ τέλος καὶ ὁ σκοπὸς τῶν ἐνεργειῶν τοῦ πνευματικοῦ βίου τοῦ ἀνθρώπου ἐν ᾧ ἡ πλήρωσις τῶν πνευματικῶν ἀναγκῶν τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸ πλήρωμα τῶν ἐγκαρδίων αὐτοῦ πόθων, τὸ φέρον τὴν εὐδαιμονίαν καὶ τὴν μακαριότητα, ἐπιχειροῦμεν διὰ βραχέων νὰ ὑποδείξωμεν τοὺς λόγους δι᾿ οὓς ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία δὲν ἠδύνατο νὰ ᾗ σκοπός, ἀλλὰ συναίτιον αἴτιον καὶ ποδηγέτης πρὸς τὸν σκοπόν.
Περὶ τοῦ ζητήματος τούτου ὁ Ἱερὸς Κλήμης ἰδοὺ τί λέγει:
«Ἡ φιλοσοφία ζήτησις οὖσα τῆς ἀληθείας πρὸς κατάληψιν τῆς ἀληθείας, συλλαμβάνεται οὐκ αἰτία οὖσα καταλήψεως, ἀλλὰ σὺν τοῖς ἄλλοις (αἰτίοις) αἰτία καὶ συνεργός, τάχα δὲ καὶ συναίτιον αἴτιον· ὡς δὲ ἑνὸς ὄντος τοῦ εὐδαιμονεῖν αἰτίαι τυγχάνουσιν αἱ ἀρεταί, πλείονες ὑπάρχουσαι… οὕτω μιᾶς οὔσης τῆς ἀληθείας πολλὰ τὰ συλλαμβανόμενα πρὸς ζήτησιν αὐτῆς».
Ἀληθῶς ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία ἦτο συναίτιον αἴτιον καὶ συνεργὸς καὶ αἰτία καταλήξεως τῆς ἀληθείας, οὐχὶ δὲ αὐτὴ ἡ ἀλήθεια, ἥτις ἠδύνατο νὰ θεωρηθῇ τὸ τέρμα τῶν ἐνεργειῶν τῆς ἀνθρωπότητος καὶ τὸ τέλος καὶ ὁ σκοπὸς τῆς δράσεως αὐτῆς. Ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ ἀνθρώπου ἐναπελείπετο πάντοτε τι κενόν, ὅπερ ἡ φιλοσοφία ἠδυνάτει νὰ πληρώση· ἡ φιλοσοφία οὐ μόνον δὲν ἐγίνετο πληρωτικὴ τοῦ κενοῦ της καρδίας, ἀλλὰ μᾶλλον ἐμεγέθυνε αὐτὸ ἀνευρίσκουσα μὲν τὸν Θεὸν ἐν τοῖς δημιουργήμασι καὶ ἀναπτύσσουσα ἐν τῇ καρδίᾳ τὸν πρὸς αὐτὸν ἔρωτα, ἀδυνατοῦσα ὅμως νὰ προσπελάση αὐτῷ καὶ ἐγκολπωθῆ αὐτόν· ἡ φιλοσοφία, λέγει ὁ Κλήμης, ἔβλεπε τὴν εἰκόνα τῆς ἀληθείας ὡς ἐν ἐσόπτρῳ ὡς φαντασία καθορᾶται ἐν τοῖς ὕδασιν, καὶ διὰ διαφανῶν καὶ διαυγῶν σωμάτων· ἡ ἀνθρωπότης ὅμως ἤθελε νὰ ἴδῃ καθαρῶς, ἐπεζήτει τὴν μετὰ τοῦ θείου ἕνωσιν· ἡ δὲ φιλοσοφία ἠννόει μὲν τὸν Θεὸν ἐκ τῶν θείων αὐτοῦ ἰδιοτήτων, συνησθάνετο τὸ ἄπειρον αὐτοῦ μεγαλεῖον, ἀλλ᾿ ἔβλεπεν αὐτὸν ὡς ἐν εἰκόνι, ἠδυνάτει δὲ νὰ ἑνώση τὸν ἄνθρωπόν μετὰ τοῦ θείου.
Ἡ διὰ τῆς φιλοσοφίας νόησις τῶν θείων ἰδιοτήτων ἐδίδαξεν τὸν ἄνθρωπον τὰς ἠθικὰς ἀρετὰς ὅπως δι᾿ αὐτῶν ἀφομοιωθῆ πρὸς τὸ θεῖον· ἀλλ᾿ ἡ διδασκαλία μόνη ἠδυνάτει νὰ ἀνυψώση τὸν ἄνθρωπον μέχρι τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ πρὸς ὃν ἐπεθύμει νὰ φθάση ἵνα ἴδῃ αὐτὸν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἠδυνάτει, διότι ἠδυνάτει νὰ ἄρη τὸ μεσότειχον τὸ ἀνεγερθὲν ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων· ἠδυνάτει, διότι ἠδυνάτει νὰ διαπλάση τὸν ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας διαφθαρέντα ἄνθρωπον στερουμένη θείας διαπλαστικῆς δυνάμεως· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο θείου κύρους· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο πίστεως πληροφορούσης μυστικῶς τὴν καρδίαν πρὸς ἀποδοχὴν τῆς διδασκαλίας ἄνευ ἐπιφυλάξεως· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο ἐλπίδος ἀϊδίου, ἀμειώτου, καθαρᾶς παντὸς φόβου, πάσης μεταμελείας, ἐλπίδος ἐχούσης ἐν ἑαυτῇ τὸ πλήρωμα τῆς εὐδαιμονίας· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο δυνάμεως πρὸς ἀνακούφισιν τῶν καρδιῶν τῆς πασχούσης ἀνθρωπότητος· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο τῆς ἰσχύος τῆς Χριστιανικῆς ἀγάπης τῆς ἀμειβομένης ὑπὸ τῆς θείας ἀγάπης τῆς δαψιλευούσης τὴν εὐδαιμονίαν καὶ μακαριότητα· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο πίστεως πληροφορούσης τὴν καρδίαν τῶν ὀπαδῶν αὐτῆς περὶ τῆς ἀπολύτου ἀληθείας τῶν ἑαυτῆς ἀρχῶν· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο θείας δυνάμεως ἑλκούσης τὴν ἀνθρωπότητα εἰς ἑαυτήν· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο δυνάμεως πειθούσης ἔν τε τοῖς λόγοις καὶ τοῖς ἔργοις· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο τῆς μεγαλουργοῦ δυνάμεως τῆς ἐκθαμβούσης καὶ καταπληττούσης· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο τῶν ἐκ τῶν ἄνωθεν μαρτυρίων πρὸς πίστωσιν τῆς ἀληθείας τῶν ἑαυτῆς λόγων· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο θείων χαρισμάτων δαψιλευομένων τοῖς ὀπαδοῖς ὑπὸ τοῦ οὐρανοῦ· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο τῶν καρπῶν τῆς χάριτος τοῦ ἁγίου Πνεύματος· ἠδυνάτει, διότι ἐστερεῖτο ἁγιασμοῦ καὶ τῆς μεταδοτικῆς τούτου δυνάμεως· ἠδυνάτει τέλος, διότι ἐστερεῖτο θείας ἀποκαλύψεως καὶ θρησκευτικοῦ κύρους ἐπαναπαύοντος τὰς καρδίας τῶν ὀπαδῶν αὐτῆς. Τούτων δὲ ἁπάντων ἐδέετο ἡ ἀνθρωπότης ὅπως πεισθῆ, ὅπως βαδίση τὴν εὐθεῖαν ὁδόν, ἀποστῇ τῆς πλάνης, ἀναπλασθῆ, καὶ τύχῃ τῆς μακαριότητος· ἡ ἔνδεια αὕτη τῆς φιλοσοφίας καθίστα αὐτὴν ἀνίσχυρον ἵνα ἀποβῇ ὁ σκοπὸς καὶ τὸ τέλος τοῦ πνευματικοῦ του ἀνθρώπου βίου· ἐντεῦθεν ἡ πεποίθησις ἡμῶν ὅτι ἡ φιλοσοφία ἐγένετο παιδαγωγὸς εἰς τὸν Χριστιανισμὸν ἐν ᾧ εὑρίσκετο τὸ πλήρωμα τῶν ἐλλείψεων τῆς φιλοσοφίας, καὶ ἡ τελεία ἱκανοποίησις τῶν πόθων τῆς καρδίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ οὐχὶ σκοπὸς καὶ τελικὸν ὅριον.
Ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία δὲν ἠδύνατο νὰ εἶναι ὁ σκοπὸς καὶ τελικὸν ὅριον τοῦ πνευματικοῦ βίου τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸ πλήρωμα τῶν πόθων τῆς καρδίας αὐτοῦ δείκνυται καὶ ἐκ τῆς ἀδυναμίας ὅπως λύση καὶ τὰ ἑξῆς τρία σπουδαιότατα ζητήματα τὰ ἀπασχολήσαντα ἀπ᾿ αἰώνων τὸ πνεῦμα τῆς ἀνθρωπότητος, καὶ πείση αὐτὴν ἀδιστάκτως περὶ τῆς ἀληθείας τῶν ἑαυτῆς λόγων. Ἡ ἀνθρωπότης ἐπεθύμει νὰ γνωρίση καὶ πιστεύση τὸν ἀληθῆ Θεόν, διότι ἠσθάνετο τὴν ἀνάγκην νὰ προσπελάση αὐτῷ· ἐπεθύμει νὰ γνωρίση καὶ πεισθῆ περὶ τῆς ἀξίας ἑαυτοῦ καὶ τῆς σχέσεως αὐτοῦ πρὸς τὸ θεῖον· καὶ τρίτον ἐπεθύμει νὰ γνωρίση τὰ περὶ τῆς αἰωνιότητός του.
Ἡ φιλοσοφία ἠδύνατο νὰ ἀγάγῃ τοὺς φιλοσοφοῦντας πρὸς τὴν ἀλήθειαν ὡς καὶ νὰ φανερώση αὐτοῖς τὴν εἰκόνα τῆς ἀληθείας ὡς ἐν ἐσόπτρῳ καὶ διὰ σωμάτων διαυγῶν καὶ διαφανῶν, ἀλλ᾿ ἠδυνάτει διδάσκουσα περὶ αὐτῶν νὰ πείση, καὶ ἄρη τὸ βάρος τὸ ἐπιβαρῦνον τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων· πρὸς τὰ ζητήματα ταῦτα συνεδέετο ἅπας ὁ ἠθικὸς καὶ πνευματικὸς βίος τοῦ ἀνθρώπου, πᾶσα ἡ ἐν τῷ βίῳ αὐτοῦ δρᾶσις. Ὁ ἄνθρωπος ἐπεθύμει νὰ πληροφορηθῇ καὶ βεβαιωθῇ ὅπως κανονίσῃ τὸν ἠθικὸν αὐτοῦ βίον· διότι οὐδεὶς ἐπὶ ἀβεβαίων καὶ σαλευομένων ἀρχῶν, ἀρχῶν μάλιστα στερουμένων θείου κύρους οἰκοδομεῖ στεῤῥῶς τὸν ἑαυτοῦ ἠθικὸν βίον· ἡ φιλοσοφία ἐδίδαξεν ὑγιεῖς θεωρίας, ἀλλ᾿ οὐδεὶς ἐπείσθη νὰ κανονίσῃ τὸν ἑαυτοῦ βίον πρὸς τὰς καλὰς θεωρίας διὰ τὴν ἔλλειψιν θείου κύρους καὶ ἐνδομύχου πληροφορίας· o ἄνθρωπος ἐπεζήτει πληροφορίας ἐζήτει τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀληθείας τῆς διδασκαλίας τῆς φιλοσοφίας· ἡ δὲ ἀπόδειξις ἔλειπεν. Ἡ ἀπαίτησις αὕτη, ἀπαίτησις τοῦ πνεύματος καὶ τῆς καρδίας τοῦ ἀνθρώπου, οὖσα τὸ προοίμιον τῆς συγκαταθέσεως τῆς καρδίας καὶ τοῦ νοῦ πρὸς ἄσκησιν ἠθικοῦ βίου, οὐχὶ δὲ καὶ τὸ μέσον πρὸς κατόρθωσιν, διότι ἀπητοῦντο πάντα, ὅσα ἀνωτέρω ἐδείξαμεν, ὑπῆρξεν ὁ σκόπελος πρὸς ὃν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἅμα ἀναγομένη πλησίστιος καὶ ἐναυάγει προσαράσσουσα ἡ φιλοσοφία. Ἡ ὑπὸ τῆς ἱστορίας μαρτυρουμένη ἀδυναμία καὶ ἀνικανότης πρὸς ἠθικοποίησιν τῆς ἀνθρωπότητος καὶ πρὸς ἱκανοποίησιν τῶν ἀκορέστων πόθων τῆς καρδίας καὶ τῶν ἀπαιτήσεων τοῦ νοῦ, δεικνύει τὸ ἀνεπαρκές της φιλοσοφίας πρὸς τὸ μέγα ἔργον τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς διαπλάσεως τῆς ἀνθρωπότητος. Ἡ ἀνθρωπότης ἐζήτει θείαν ἀποκάλυψιν ὅπως μάθη τὴν ἀλήθειαν καὶ βεβαιωθῆ καὶ πεισθῆ· ἡ ἀνθρωπότης ἐδεῖτο θείου διαπλάστου· ἡ δὲ φιλοσοφία ἐστερεῖτο τούτων. Ἡ ἀνθρωπότης εὖρεν ταῦτα ἐν τῷ χριστιανισμῷ πρὸς ὃν ἐποδηγέτει ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία· αὕτη ἡ ἐμὴ περὶ τοῦ ζητήματος τούτου ταπεινὴ γνώμη.
Ἐν Ἀθήναις τῇ 17 Ἰουνίου 1896.
Ὁ Πενταπόλεως ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Πηγή: Το θρυλικό κείμενο του Αγίου Νεκταρίου για τον Ελληνισμό – Cognosco Team
Filed under ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ
Νήσος Σάσων: Πώς παραχωρήθηκε στην Αλβανία με Νόμο μια νησίδα στρατηγικής σημασίας (1914) – Cognosco Team
ΜΙΑ ακόμα άγνωστη και σκοτεινή ιστορία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής θα εξετάσουμε και θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε, όσο περισσότερο γίνεται, σήμερα.
Πρόκειται για την παραχώρηση με νόμο (με δύο μόλις άρθρα), από την ελληνική Βουλή, της νήσου Σάσωνος, που ανήκε στην Ελλάδα από το 1864 (με βάση το 2ο άρθρο της Συνθήκης του Λονδίνου της 17/29 Μαρτίου 1864), στην Αλβανία, μετά από απαίτηση της Ιταλίας και της Αυστρίας.

Η ΝΗΣΟΣ ΣΑΣΩΝ – ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η Σάσων είναι νησί που ανήκει, σήμερα, στην Αλβανία. Η αλβανική της ονομασία είναι Sazan ή Sazani και η ιταλική της Saseno. Έχει έκταση περίπου 6 τ.χλμ. και μεγάλη στρατηγική σημασία, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στα στενά του Οτράντο και την είσοδο του Κόλπου της Αυλώνας. Δεν έχει μόνιμους κατοίκους, τουλάχιστον επίσημα.
Η Σάσων ή Σασώ είναι γνωστή ήδη από την αρχαιότητα. Ο Πολύβιος την αναφέρει σε ένα «επεισόδιο» του πολέμου ανάμεσα στον Φίλιππο Ε’ της Μακεδονίας και τους Ρωμαίους (215 π.Χ.). Ο Σκύλαξ ο Καρυανδεύς γράφει :«Κατά ταύτα έστι τα Κεραύνια Όρη εν τη Ηπείρω και νήσος παρά ταύτα έστι μικρά, η όνομα Σάσων». Ο Στράβωνας την αναφέρει πρώτος και ως Σασώ, ενώ ο Κλαύδιος Πτολεμαίος γράφει : «Νήσοι δε παράκεινται τη Μακεδονία, εν μεν τω Ιονίω πελάγει Σασώ νήσος (ή Σάσων)». Ο Πλίνιος τη χαρακτηρίζει ορμητήριο πειρατών. Την αναφέρουν ακόμα ο Πομπώνιος Μέλας και ο Σίλιος ο Ιταλικός, ενώ μνεία της γίνεται και στο Itinerarium Antonini Augusti, που συντάχθηκε αρχικά στα χρόνια του Καρακάλλα, αλλά το γνωρίζουμε από μεταγενέστερη έκδοσή του, με προσθήκες (4ος αι.)


Στα βυζαντινά χρόνια, ο Νικήτας Χωνιάτης αναφέρεται στο Απειρονήσιον, το οποίο ο Πουκεβίλ ταυτίζει με τη Σάσωνα. Σαφής αναφορά από βυζαντινούς συγγραφείς γίνεται μόνο από τον Ιωάννη Ευγενικό το 1439 : «κατ’ αυτόν τον Ανδρίαν κόλπον εγγύς μικρόν κατωτέρω της νήσου Σαζαίνης νυν καλουμένης…».
Το 1297, η Σάσων καταλήφθηκε από τους Ανδηγανούς της Νεάπολης. Το 1303 μνημονεύεται στα βενετικά αρχεία. Σε έγγραφο της Ραγούζας (σημ. Ντουμπρόβνικ) του 1324, γίνεται λόγος για αποστολή 2 πλοίων στα παράλια της Αλβανίας προκειμένου να καταδιώξουν ένα πειρατικό πλοιάριο κι εκεί γίνεται μνεία της Σάσωνος. Το 1344 η Σάσων αναφέρεται ξανά σε βενετικά έγγραφα, ενώ το 1372 δίνεται διαταγή στον Βενετό πλοίαρχο της Αδριατικής να πείσει τους «μεταχθέντες» (όπως γράφεται) από την Αυλώνα στη Σάσωνα, να εγκατασταθούν στη Μεθώνη και την Κορώνη, αν όμως δεν δεχθούν κάτι τέτοιο, να τους επιτρέψει να παραμείνουν στη Σάσωνα, απαλλάσσοντάς τους από κάθε φόρο για 4 χρόνια, αρκεί να ορκιστούν πίστη στη Βενετία.
Στα τέλη του 14ου αιώνα, φαίνεται ότι η Σάσων βρισκόταν στην κατοχή του Αλβανού φυλάρχου Μπάλσα Β’ και αργότερα της χήρας του, κόμισσας Μουζάκη, η οποία αναγνώρισε τη Βενετσιάνικη επικυριαρχία στο νησί. Το 1417, οι Τούρκοι καταλαμβάνουν τον κόλπο της Αυλώνας, ενώ το 1571 η Σάσων αποτελεί το ορμητήριο του οθωμανικού στόλου κατά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου. Το 1696 έχει περάσει, όμως, πάλι στους Ενετούς, όπως φαίνεται στα έργα του μεγάλου Βενετσιάνου γεωγράφου Coronelli. Φαίνεται, λοιπόν, ότι μεσολάβησε οθωμανική κυριαρχία στη Σάσωνα, χωρίς να γνωρίζουμε ακριβείς ημερομηνίες, η οποία στη συνέχεια συμπεριλήφθηκε στα νησιά της Βενετίας.

ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ Η ΣΑΣΩΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ
Ένα φλέγον ερώτημα είναι αν η Σάσων ανήκει στα Επτάνησα ή όχι. Πολύτιμες πληροφορίες μας δίνει και γι’ αυτό το θέμα ο Κερκυραίος ιστορικός και πολιτικός Σπυρίδων Λάμπρος (1851-1919), πρωθυπουργός το 1916, που πέθανε εξόριστος στη Σκόπελο το 1919. Τα στοιχεία υπάρχουν στο περιοδικό «Νέος Ελληνομνήμων» 11/1914, που έγραφε και εξέδιδε ο Λάμπρος. Αντίγραφο του περιοδικού βρέθηκε στα χέρια μας χάρη στη βοήθεια, για νιοστή φορά, του κυρίου Ιωάννη Παπαφλωράτου, τον οποίον ευχαριστούμε θερμότατα. Το άρθρο αυτό, χωρίς τα στοιχεία από τον «Νέο Ελληνομνήμονα», θα ήταν ελλιπέστατο. Άλλωστε και τα ιστορικά στοιχεία που αναφέραμε παραπάνω, αντλήθηκαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία από το περιοδικό αυτό.
Να δούμε, λοιπόν, με βάση ποιες Συνθήκες η Σάσων ανήκει στα Επτάνησα.
i) Συνθήκη του Καμποφόρμιο (1797) (τα Ιόνια νησιά στη Γαλλία)
ii) Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης (1800) (Ρώσοι και Τούρκοι διώχνουν τους Γάλλους από τα Ιόνια Νησιά και συγκροτείται η αυτόνομη Επτάνησος Πολιτεία)
iii) Συνθήκη της Αμιένης (1802) (τα Επτάνησα περνούν ξανά στην κατοχή της Γαλλίας)
iv) Συνθήκη του Παρισιού (1815) (τα Ιόνια Νησιά συγκροτούν «ιδίαν Πολιτείαν και ανετέθησαν εις την αγγλικήν προστασίαν»)
v) Έγγραφο της Υψηλής Πύλης (12/4/1819), με το οποίο αναγνωρίζεται η επί των Ιονίων Νήσων προστασία της Αγγλίας και παραχωρείται στην οθωμανική αυτοκρατορία η Πάργα.
Αναλυτικότερα, με το πέμπτο άρθρο της Συνθήκης του Καμποφόρμιο η Γαλλία αποκτά «…απάσας τας κτήσεις τας πρότερον βενετικάς εν Αλβανία τας κειμένας νοτιότερον του κόλπου του Δρίνου».

Στη Συνθήκη της Κων/πολης γίνεται λόγος για όλα τα νησιά, κατοικημένα και μη, που βρίσκονται απέναντι από τα παράλια της Πελοποννήσου και της Αλβανίας.
Σε καμία Συνθήκη δεν αναφέρεται ονομαστικά η Σάσων, όπως και τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου (εκτός από την Κέρκυρα, τη Ζάκυνθο, την Κεφαλλονιά, τη Λευκάδα, τους Παξούς, την Ιθάκη και τα Κύθηρα). Γίνεται λόγος για «εξαρτήματα των νήσων». Πριν 200 και πλέον χρόνια, δεν υπήρχαν ούτε ΑΟΖ, ούτε υφαλοκρηπίδα, ούτε Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας κλπ.
Στο Σύνταγμα των Επτανήσων (1817), το άρθρο 1 αναφέρει : «Το Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων σύγκειται εκ της Κερκύρας, της Κεφαλληνίας, της Ζακύνθου, της Λευκάδος, της Ιθάκης, των Κυθήρων, των Παξών και εκ των αλλων νησιδίων των παρά τας ακτάς της Αλβανίας και της Πελοποννήσου κειμένων, άτινα πρότερον υπέκειντο εν τη εξουσία των Ενετών».
Κομβικής σημασίας είναι η φράση «νοτιότερον του ποταμού Δρίνου», της Συνθήκης του Καμποφόρμιο, που αναφέραμε και παραπάνω, Αν ΔΕΝ περιλαμβανόταν η Σάσων στα «εξαρτήματα» της Επτανήσου, θα γινόταν μνεία του Κόλπου της Αυλώνας και όχι των «προς νότον εκβολών του Δρίνου».
Στον Νέο Άτλαντα, που είχε συνταχθεί από τον συνταγματάρχη Boryde Saint-Vincent, η Σάσων συμπεριλαμβάνεται στα Ιόνια νησιά (έκδ, 1823, Παρίσι). Έγγραφο της 22ας Ιανουαρίου 1804, που συνέταξε η επιτροπή που είχε οριστεί για τη σύνταξη νομοσχεδίων και το έστειλε στη Γερουσία της Επτανησιακής Πολιτείας, αναγράφονται τα εξής : «Αppartengono e son moralmente e civilmente incorporate all’ Isola di Corfu, le isole piccolo abitate e disabitate di Fano, Merlere, Sazeno, Samothrachio, Sivota, e tutte le alter situate e nell’ interno e desterno del canale fino al Capo Formaggio»
(Ανήκουν και είναι ηθικά και πολιτικά ενσωματωμένα στο νησί της Κέρκυρας τα μικρά νησιά, κατοικημένα και ακατοίκητα, των Οθωνών, της Ερείκουσας, της Σάσωνος, του Μαθρακίου, των Συβότων και όλα τα άλλα που βρίσκονται στο εσωτερικό και το εξωτερικό του καναλιού, μέχρι το ακρωτήριο Formaggio).
(Ευχαριστώ θερμά τον φίλο Άκη Πουτακίδη, για την πολύτιμη βοήθειά του στη μετάφραση του κειμένου).
Γίνεται, λοιπόν, σαφής αναφορά στη Σάσωνα (Sazeno), στους Οθωνούς (Fano), Μαθράκι (Samothrachio), Eρείκουσα (Merlere, μάλλον πρόκειται για τυπογραφικό λάθος, Merlera ονομάζεται η Ερείκουσα στα ιταλικά) και Σύβοτα (νησίδες στον ομώνυμο οικισμό της Θεσπρωτίας σήμερα), ως «εξαρτημάτων» της Κέρκυρας. Αυτός ήταν ο όρος που αναγραφόταν στις Συνθήκες της εποχής.
Το ίδιο κείμενο χρησιμοποιούσαν και οι Άγγλοι για να αποδείξουν ότι η Σάσων ανήκε στα Ιόνια νησιά. Σχετικό είναι το έγγραφο που απέστειλε ο Άγγλος αρμοστής των Επτανήσων Francis Adam, προς τον υπουργό των αποικιών,George Murray (4/12/1829) :
«Το τελευταίον τούτο έγγραφον αποδεικνύει διά σαφεστάτου τρόπου ότι άπασαι αι νήσοι από της Σάσωνος προς βορράν της Κερκύρας μέχρι της Ελαφονήσου προς ανατολάς των Κυθήρων, αποτελούσι μέρος αναπόσπαστον της Ηνωμένης Πολιτείας των Ιονίων Νήσων».
Μάλιστα, όταν οι Τούρκοι το 1859 κατέλαβαν προσωρινά τη Σάσωνα, αποβιβάζοντας στρατιωτικό απόσπασμα, οι Άγγλοι τους εκδίωξαν ανυψώνοντας και πάλι τη σημαία της Ιονίου Πολιτείας.
Τέλος, σε έγγραφο του Άγγλου αρμοστή H. G. Howard προς τον κόμη Grey (1849), Αναφέρεται ότι : «(στα Ιόνια νησιά, εκτός από τα 7 μεγάλα, ανήκουν και) «όλα τα άλλα νησιά, μεγάλα και μικρά, κατοικημένα και ακατοίκητα, κατά μήκος των ακτών του Μοριά και της Αλβανίας, που ανήκαν προηγουμένως στην Βενετία».
1864 : ΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΤΑ ΔΙΑΠΟΝΤΙΑ ΝΗΣΙΑ
Στις 21 Μαΐου 1864, ο τελευταίος Άγγλος αρμοστής Έρικ Στορκς, παρέδωσε τα Επτάνησα στον απεσταλμένο της ελληνικής κυβέρνησης, Θρασύβουλο Ζαΐμη. Είχαν προηγηθεί, το ψήφισμα της Ενώσεως των Επτανήσων με την Ελλάδα, που διατύπωσε στη Βουλή της Επτανήσου ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης και διαβάστηκε στην πανηγυρική συνεδρίαση της 5ης Οκτωβρίου 1863 της ΙΓ’ Βουλής και η Συνθήκη παραχωρήσεως της «Ηνωμένης Πολιτείας των Ιονίων Νήσων» στο ελληνικό κράτος (29 Μαρτίου 1864), που υπογράφτηκε στο Λονδίνο.Βασικός διαπραγματευτής της Συνθήκης, από ελληνικής πλευράς, ήταν ο Χαρίλαος Τρικούπης.
Με το ψήφισμα της Ιονίου Βουλής, «Αι νήσοι Κέρκυρα, Κεφαλληνία, Λευκάς, Ζάκυνθος, Ιθάκη, Κύθηρα, Παξοί και τα εξαρτήματα αυτών ενούνται αναποσπάστως μετά του βασιλείου της Ελλάδος», ενώ με τη Συνθήκη του Λονδίνου γίνεται σαφές ότι τα νησιά που παραχωρούνται στην Ελλάδα είναι όσα ορίζονται από τη Συνθήκη του Παρισιού (1815).
Καθώς, λοιπόν, δεν γίνεται ονομαστική αναφορά όχι μόνο στη Σάσωνα, αλλά σε κανένα άλλο νησί του Ιονίου, εκτός από τα 7 «μεγάλα», θεωρούμε ότι με βάση και τα όσα προαναφέραμε, η Σάσων ως «εξάρτημα» της Κέρκυρας, ανήκει στα Διαπόντια Νησιά. Ποια είναι αυτά (για όσους δεν γνωρίζουν);
Οθωνοί (ή Φανός), Μαθράκι και Ερείκουσα, που είναι τα τρία πιο μεγάλα και τα μικρότερα Διάκοπο, Διάπλο, Τραχ(ε)ιά, Καράβι, Καστρινό, Λειψλω (ή Βάρκα), Όστρακο, Πλάκα (ή Άγκυρα) και Πλατειά.
Η Ερείκουσα (ή Ερεικούσσα) είναι το βορειότερο, πλέον, νησί των Επτανήσων και οι Οθωνοί (ή Φανός) και συγκεκριμένα το ακρωτήριο Μπόκα, το δυτικότερο σημείο της ελληνικής επικράτειας. Δυο λόγια για την ετυμολογία των ονομάτων του νησιού.
Το «Φανός» θεωρούν πολλοί ότι προέρχεται από τον φάρο που χτίστηκε στο νησί των Οθωνών το 1872. Είδαμε, όμως, ότι ήδη από ο 1804 το νησί ονομάζεται στα ιταλικά Fano. Επικρατέστερη είναι η άποψη ότι προέρχεται από το μεσαιωνικό (12ος αιώνας) Thano του Άραβα γεωγράφου Μοχάμεντ αλ Ιντρίσι. Την άποψη αυτή διατύπωσε ο Δημήτριος Λουκάτος και πιθανότατα είναι η ορθή.
Για το «Οθωνοί» μείναμε έκπληκτοι όταν στην πιο πρόσφατη έκδοση (2012) του «Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσας» του Γεωργίου Μπαμπινιώτη διαβάσαμε ότι «Η ονομασία οφείλεται στον βασιλιά Όθωνα (!)». Πώς και γιατί να δοθεί το όνομα του, διωγμένου κακήν κακώς το 1862 Όθωνα, σε ένα νησί που ενσωματώθηκε στην Ελλάδα το 1864;Ειδικά όταν είναι γνωστό ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις επέβαλαν τον Γεώργιο Α’ ως βασιλιά, για να μας παραχωρήσουν τα Επτάνησα. Το όνομα «Οθωνοί» είναι αρχαιότατο. Ως Οθρωνός αναφέρεται στο έργο «Αλεξάνδρα» του Χαλκιδαίου ποιητή Λυκόφρονα (πέθανε το 325 π.Χ.), στον Ησύχιο (3ος π.Χ. αι.) και ως Οθωνοί (ή Οθονοί) στον Προκόπιο (6ος μ.Χ. αι.).
Όπως γράφει στον Νέο Ελληνομνήμονα του 1914 ο Σπυρίδων Λάμπρος : «Η δ’ Ελλάς, παραλαβούσα τας Ιονίους Νήσους, εξ ακατανοήτου μυωπίας και αβλεψίας δεν συμπεριέλαβε και την Σάσωνα…» .Φαίνεται ότι απόλυτη ελληνική κυριαρχία στο νησί δεν ασκήθηκε από το 1864 ως το 1912. Θεωρήθηκε ότι βρίσκεται μακριά (από πού αλήθεια); Ότι είναι άγονη και ορεινή; Άγνωστο.
Όμως, στις 8 Νοεμβρίου 1912 η χώρα μας, στα πλαίσια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, κατέλαβε ή μάλλον, καλύτερα, άσκησε την κυριαρχία της στη Σάσωνα. Άγημα του πλοίου «Πηνειός», με επικεφαλής τον αντιπλοίαρχο Κωνσταντίνο Γεωργαντά, αποβιβάστηκε στη Σάσωνα και ύψωσε την ελληνική σημαία.
Αμέσως διευθετήθηκε και το ζήτημα της λειτουργίας του φάρου, που είχε διακοπεί προσωρινά λόγω μη καταβολής των μισθών (από ποιους ; ) στους 4 Χειμαρριώτες φαροφύλακες.
Η ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΑΥΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΣΩΝΑ – Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΧΑΡΙΖΕΙ ΜΕ ΝΟΜΟ (!) ΤΟ ΝΗΣΙ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ (1914)
Είναι γνωστές οι διεργασίες για το βορειοηπειρωτικό ζήτημα και οι διαρκείς διαπραγματεύσεις μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21/2/1913). Είναι επίσης γνωστό ότι Ιταλία, πρωτίστως, και Αυστρία, δευτερευόντως, αγωνίστηκαν λυσσαλέα για να μη δοθεί στην Ελλάδα η Βόρειος Ήπειρος, ενώ με δική τους πρωτοβουλία ιδρύθηκε από το πουθενά το αλβανικό κράτος. Και σαν να μην έφτανε αυτό, απαιτήθηκε (18 Ιανουαρίου 1914 και 11 Μαρτίου 1914) η παραχώρηση της Σάσωνος στην Αλβανία. Αυτό έγινε από όλες τις, λεγόμενες, Μεγάλες Δυνάμεις, καθώς το νησί «επιδικάστηκε» (από ποιους; ) στην Αλβανία.
Η ελληνική κυβέρνηση δέχτηκε τελικά το παράλογο αυτό αίτημα. Γιατί όμως;.. Άγνωστο… Η χώρα προερχόταν από 2 νικηφόρους (Βαλκανικούς) πολέμους. Δεν είχε ηττηθεί, όπως έγινε 8 χρόνια αργότερα στη Μικρά Ασία. Δόθηκαν υποσχέσεις στον τότε πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ότι θα υπάρχουν εδαφικά ανταλλάγματα στη Βόρεια Ήπειρο ; Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Τα ελληνοαλβανικά σύνορα είχαν σχεδόν οριστικοποιηθεί με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (17/12/1913). Και στην απίθανη περίπτωση που κάποιοι είχαν υποσχεθεί ανταλλάγματα, πιστεύουμε ότι επ’ ουδενί δεν θα έπρεπε να υποκύψουμε στις πιέσεις για τη Σάσωνα. Υπήρχαν φόβοι ότι η Ιταλία θα κηρύξει πόλεμο εναντίον της χώρας μας; Ίσως. Ήταν η πρώτη φορά που, μετά το «μαύρο 1897», παραχωρήσαμε εθνικό έδαφος και μάλιστα αυτή τη φορά χωρίς πόλεμο!
Έτσι, η κυβέρνηση Βενιζέλου έφερε στις 5 Μαΐου 1914 νομοσχέδιο με δύο άρθρα, σύμφωνα με τα οποία :
Άρθρον 1 : Eπιτρέπεται εις την Κυβέρνησιν η εις την αλβανικήν επικράτειαν παραχώρησις της νησίδος Σάσωνος, ανηκούσης του Ελληνικού Βασιλείου, δυνάμει του 2ου άρθρου της περί παραχωρήσεως των Ιονίων νήσων Συνθήκης του Λονδίνου της 17/29 Μαρτίου 1864
Άρθρον 2: Η ισχύς του παρόντος νόμου έρχεται από της εις την Εφημερίδαν της Κυβερνήσεως δημοσιεύσεως αυτού,
ΕΝ Αθήναις της 5ης Μαΐου 1914
Το Υπουργικόν Συμβούλιον
Ο Πρόεδρος : Ελευθέριος Βενιζέλος
Τα μέλη : Γ. Στρέιτ, Α. Διομήδης, Κ. Ρακτιβάν, Κ. Δεμερτζής, Ε. Ρέπουλης, Α. Μιχαλακόπουλος, Ι. Τσιριμώκος

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΣΩΝΑ
Αποσπάσματα της θυελλώδους συζήτησης στη Βουλή για την παραχώρηση της Σάσωνας, εξασφαλίσαμε χάρη και πάλι στην πολύτιμη βοήθεια του Δρος Ιωάννη Παπαφλωράτου, τον οποίο ευχαριστούμε ξανά!
Από το Άρθρο 1 βλέπουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση αναγνώριζε ότι η Σάσων ανήκε στη χώρα μας από το 1864. Υπήρχαν αρχικά κάποιες αμφιβολίες για το πού ανήκε η Σάσων. Ο βουλευτής Δ. Ράλλης εξαπέλυσε σφοδρότατη επίθεση στον Ελευθέριο Βενιζέλο προσωπικά και στην κυβέρνηση για την όλη στάση της στο βορειοηπειρωτικό ζήτημα. Ανέφερε ότι αν η Ιταλία κήρυττε πόλεμο ενάντια στη χώρα μας, θα υπήρχαν αλυσιδωτές αντιδράσεις και ότι στην Αλβανία επικρατούσε (πράγματι είχε δίκιο) εκείνη την εποχή απόλυτο χάος.

Ο Υπουργός Εξωτερικών Γ. Στρέιτ πρόβαλε το απαράδεκτο επιχείρημα ότι όντως η Σάσων έχει στρατηγική σημασία για όποιον κατέχει την Αυλώνα (!) Διαφορετικά, η κατοχή της αποτελεί μάλλον μειονέκτημα (!!!). Επίθεση δέχτηκε η κυβέρνηση και από τους Ν. Στράτο, Γ. Θεοτόκη, Δ. Γούναρη και Κ. Κουμουνδούρο (κάποιοι από αυτούς εκτελέστηκαν στο Γουδή το 1922).
Ο Ε. Βενιζέλος έδωσε κάποιες, ανεπαρκείς κατά την ταπεινή μας άποψη, εξηγήσεις. Είπε χαρακτηριστικά ότι «η Σάσων ουδέποτε υπήρξε ελληνική» (!). Μα την ίδια ώρα, στο νομοσχέδιο γινόταν λόγος για νησί που ανήκε στην Ελλάδα από το 1864! Πώς συμβιβάζονται αυτά τα δύο; Σίγουρα, ο μεγάλος εθνάρχης, στο βορειοηπειρωτικό ζήτημα θα μπορούσε να είχε κάνει πολύ καλύτερους χειρισμούς. Δεν εκφράζουμε προσωπική, αλλά χιλιοειπωμένη και χιλιογραμμένη άποψη.
Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε στις 9/5/1914, κυρώθηκε με τον υπ’ αριθμ. 272 νόμο την 5/6/1914, την 7/6/1914 δημοσιεύθηκε στο υπ’ αριθμ.151 ΦΕΚ και στις 10/6/1914 κοινοποιήθηκε στις πρεσβείες των Μεγάλων Δυνάμεων στην Αθήνα.

Η ΣΑΣΩΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ – Η ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ – Η ΣΑΣΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ 1914
Στις 2 Ιουλίου 1915 αποχώρησαν από τη Σάσωνα 25 Έλληνες στρατιώτες που είχαν επικεφαλής επιλοχία και 8 ναύτες με επικεφαλής υποκελευστή, χωρίς να την παραδώσουν σε εκπρόσωπο των Αλβανών.
Στο νησί παρέμειναν 15 οικογένειες βλαχόφωνων Ελλήνων βοσκών, οι οποίοι κλαίγοντας, κατά την αποχώρηση των στρατιωτών μας, φιλούσαν την ελληνική σημαία και εκλιπαρούσαν τους στρατιώτες μας να μην τους εγκαταλείψουν. «Οι δυστυχείς αυτοί ομόφυλοί μας, στις 16 Ιουλίου 1914 δολοφονήθηκαν άγρια από άτακτα στίφη αλβανικά, που αποβιβάστηκαν για να εγκαθιδρύσουν στο νησί την «αλβανική διοίκηση» (Β.Γεωργίου, ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, Η συνεχιζόμενη ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ε.ΡΗΓΑ).

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1919, η Αλβανία παραχώρησε τη Σάσωνα στην Ιταλία, η οποία εγκατέστησε εκεί ναυτική βάση το 1939. Η αλβανική κυριαρχία στη Σάσωνα αποκαταστάθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1947 και από το 1951 ως το 1961 αποτελούσε προκεχωρημένη ναυτική βάση τής τέως ΕΣΣΔ στη Μεσόγειο, μετά από συμφωνία της κυβέρνησης Χότζα με τους Σοβιετικούς. Από το 1998, η Ιταλία φέρεται να έχει αποκτήσει δικαιώματα χρήσης στη Σάσωνα, με καταβολή υψηλού χρηματικού ποσού στην Αλβανία, ενώ το νησί αποτελεί ( ; ) τόπο εκπαίδευσης ανδρών των ειδικών δυνάμεων της Μ. Βρετανίας και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ.
Νομίζουμε ότι είναι ατράνταχτα πλέον τα στοιχεία που μαρτυρούν ότι η Σάσων παραχωρήθηκε στην Ελλάδα το 1864, ΚΑΚΙΣΤΑ δόθηκε στην Αλβανία, και μάλιστα με ειδικό νόμο που ψήφισε η Βουλή το 1914. Ανεξάρτητα από το τι έγινε ή θα γινόταν με την Αυλώνα, Vlore κατά τους Αλβανούς, η Σάσων ΕΠΡΕΠΕ να παραμείνει στην Ελλάδα. Μάλλον μόνο οι Έλληνες αγνοούσαμε και αγνοούμε ακόμα τη μεγάλη στρατηγική της σημασία, πιθανότατα και την ίδια την ύπαρξή της…

Protoheme.gr