Tag Archives: Λόγοι Αγίων
«Αμφοτεροδέξιος…» : «Η χάρη των Αγίων μας ακόμα και πάνω στα ξύλα των Αγίων Εικόνων υπάρχει…» |Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης
Κοινωνία Ορθοδοξίας: Τ’ αγνισμένα μάτια του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη
Μία πρεσβυτέρα διηγήθηκε πως οι δικοί της δεν ήθελαν να έλθει σε γάμο με αυτόν που θα γινόταν ιερέας. Ο όσιος Γεώργιος, όταν την πρωτοείδε, της είπε: «Γιατί οι δικοί σου δεν ήθελαν να πάρεις τον παπά; Ήθελαν να σε δώσουν καλύτερο, εσύ όμως επέμενες και καλά έκανες».
Ο όσιος επίσης της αποκάλυψε ότι ήταν από την Κερασούντα. Κάθε φορά που την έβλεπε, Κερασούντια την έλεγε. Αργότερα έμαθε ότι πράγματι η καταγωγή της ήταν από την Κερασούντα του Πόντου.
Όταν με τη θέλησή της έχασε το δεύτερο παιδί της κι επισκέφθηκε τον όσιο Γέροντα, της φέρθηκε πολύ αυστηρά, λέγοντας: «Εσύ, Κερασούντια, άλλο δεν θα ‘ρθεις να κοινωνήσεις».
–«Γιατί; ζήτησε και τον λόγο, εγώ θα ‘ρθω».
–«Καλά, έλα και θα τα πούμε».
–«Θα είμαι μέσα στον κόσμο και δεν θα με δεις».
–«Εγώ όμως πάντα σε βλέπω. Πρώτα θα ‘ρθεις να μιλήσουμε και μετά θα δούμε αν πρέπει ή δεν πρέπει να κοινωνήσεις».
–«Μα εγώ ντρέπομαι, τι θα πούμε εμείς οι δύο;»
–«Καλά, εκεί που πήγες δεν ντράπηκες και εδώ που θα μιλήσουμε θα ντραπείς;».
Εκείνη έμεινε άφωνη, γιατί νόμιζε πως αυτό που έκανε, ήταν δικό της μυστικό και κανείς άλλος δεν το γνώριζε. Όμως τ’ αγνισμένα μάτια του οσίου Γέροντος έβλεπαν τα πάντα. Κρυφό και μυστικό δεν υπήρχε γι’ αυτόν. Σε διάβαζε σαν ανοιχτό βιβλίο, όπως λέγουν.
Όταν ήταν να γεννήσει η πρεσβυτέρα αυτή, πέρασε από το μοναστήρι να πάρει την ευχή του οσίου. Μόλις την είδε, άρχισε να μετράει με τα δάχτυλά του, ένα, δύο, τρία, μόλις έφτασε στο εννέα σταμάτησε και της ευχήθηκε: «Άντε πήγαινε, με το καλό, με την ευχή μου, όλα θα πάνε καλά». Ήξερε καλύτερα από τη μητέρα πότε θα γεννήσει. Την ένατη ημέρα πράγματι γέννησε ένα υγιέστατο παιδί.
Μια φορά πήγε μία νέα με τη θεία της στον όσιο. Μόλις έφθασαν και κάθισαν στην αυλή, ο όσιος είπε στη θεία: «Εσύ μαύρη κάρβουνο είσαι. Τι έκανες και είσαι κάρβουνο;» Εκείνη απορημένη ρώτησε: «Γέροντα, τι έκανα και είμαι κάρβουνο;» «Εσύ το ξέρεις».
Επειδή η θεία δεν απαντούσε, ετοιμάσθηκε να μιλήσει η ανιψιά. Ο όσιος ξαναείπε: «Αυτή η νέα το ξέρει, και εσύ το ξέχασες; Θα ‘ρθεις άλλη φορά, για να σου πω τι θα κάνεις για να συγχωρεθείς».
Ο όσιος Γέροντας Γεώργιος εκινείτο σε άλλες σφαίρες. Αυτό που μόνο τον ένοιαζε ήταν η σωτηρία των ψυχών των ανθρώπων που τον πλησίαζαν και η δόξα του Θεού. Γι’ αυτό χρησιμοποιούσε διάφορους τρόπους.
Από το βιβλίο: (†) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας. Έκδοσις Ι. Μ. Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμα 2016, σελ. 153, 295 (αποσπάσματα).
Πηγή: Κοινωνία Ορθοδοξίας Τ’ αγνισμένα μάτια του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη
Έκτακτο Παράρτημα: Περί φιλίας (Αγ. Νεκταρίου Πενταπόλεως)
Φιλία είναι αγάπη υγιούς ψυχής προς ψυχή επίσης υγιή.
Η φιλία ως απόρροια υγιούς ψυχής είναι ιερή, αγνή, ακέραιη, πιστή, σταθερή, ειλικρινής, θαρραλέα, αληθινή, αιώνια. Η φιλία είναι αρετή, γιατί θεμελιώνεται στο ήθος και την καλή διαγωγή της υγιούς ψυχής γι’ αυτό και μόνο με την αρετή συνάπτεται και αυτής γίνεται εραστής και αυτήν αγκαλιάζει, μένοντας μαζί της πάντοτε. Η φιλία σαν αρετή, έλκεται από το όμοιο και αναπαύεται με τις συγγενείς αρετές. Είναι σύνδεσμος δύο όμοιων ψυχών.
Είναι πάθος συνετής ψυχής και συνδέει τους φίλους με σφοδρή αγάπη. Συνδέει δε με πόθο τους ανθρώπους που έχουν από τη φύση τους την τάση να διασπώνται. Η φιλία έχει σταθερό και ασυμβίβαστο ήθος. Είναι η φιλία ένα είδος ηθικής ευχαρίστησης, που κατευχαριστεί την ψυχή. Η φιλία υπομένει πάντα, συμπάσχουσα και συμπαραστεκόμενη. Ο Αριστοτέλης έχει πει: «Φιλία είναι μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα».
Η φιλία είναι πιο δυνατή από τη συγγενική αγάπη, διότι η μεν συγγενική αγάπη είναι έργο ανάγκης, η φιλία όμως βασίζεται στη θέληση. Η φιλία υπαγορεύει ευλάβεια προς τα ιερά των φίλων, αγνότητα στη συμπεριφορά, ακεραιότητα στα ήθη, πίστη στον χαρακτήρα, σταθερότητα στις αποφάσεις, ειλικρίνεια στους λόγους, θάρρος στο να ειπωθούν τα ορθά και ωφέλιμα και στο να λέγεται η αλήθεια. Η φιλία είναι το στήριγμα για την ευτυχία δύο αγαθών ανθρώπων, γιατί μόνο μεταξύ αγαθών ανθρώπων μπορεί να αναπτυχθεί η αληθινή φιλία. Ο Πλάτων λέει: «Φιλία είναι η ομόνοια υπέρ των καλών και δικαίων΄ η θέληση για κοινό τρόπο ζωής, ίδιος τρόπος σκέψης και πράξης, ζωή με αρμονία και καλή διάθεση ώστε να υπάρχει ομόνοια, συνοδοιπορία τόσο στα ευχάριστα, όσο και στα δυσάρεστα».
Τρία είναι τα είδη της φιλίας΄ αυτή που βασίζεται στην αρετή, αυτή που θεμελιώνεται στο συμφέρον και αυτή που υπάρχει από συνήθεια. Άριστη όμως είναι η χάριν της αρετής φιλία, γιατί τη στερεώνει η αρετή της αγάπης.
(ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ, “ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. Κείμενα αυτογνωσίας”)
Πηγή: Έκτακτο Παράρτημα: Περί φιλίας (Αγ. Νεκταρίου Πενταπόλεως)
Έκτακτο Παράρτημα: Προσέχετε, μήπως ὁ παράδεισος, πού ὑπάρχει μέσα σας, μετατραπεῖ σέ κόλαση
Ἁγίου Νεκταρίου Διδαχές μέρος δ΄ «Πειρασμοί»
Οἱ πειρασμοί παραχωροῦνται γιά νά φανερωθοῦν τά κρυμμένα πάθη, νά καταπολεμηθοῦν κι ἔτσι νά θεραπευθεῖ ἡ ψυχή. Εἶναι καί αὐτοί δεῖγμα τοῦ θείου ἐλέους.
Γι᾿ αὐτό ἄφησε μέ ἐμπιστοσύνη τόν ἑαυτό σου στά χέρια τοῦ Θεοῦ καί ζήτησε τή βοήθειά Του, ὥστε νά σέ δυναμώσει στόν ἀγώνα σου. Ἡ ἐλπίδα στό Θεό δέν ὁδηγεῖ ποτέ στήν ἀπελπισία. Οἱ πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ὁ Θεός ξέρει τήν ἀντοχή τοῦ καθενός μας καί παραχωρεῖ τούς πειρασμούς κατά τό μέτρο τῶν δυνάμεών μας. Νά φροντίζουμε ὅμως κι ἐμεῖς νά εἴμαστε ἄγρυπνοι καί προσεκτικοί, γιά νά μή βάλουμε μόνοι μας τόν ἑαυτό μας σέ πειρασμό.
Ἐμπιστευθεῖτε στό Θεό τόν Ἀγαθό, τόν Ἰσχυρό, τόν Ζῶντα, καί Αὐτός θά σᾶς ὁδηγήσει στήν ἀνάπαυση. Μετά τίς δοκιμασίες ἀκολουθεῖ ἡ πνευματική χαρά. Ὁ Κύριος παρακολουθεῖ ὅσους ὑπομένουν τίς δοκιμασίες καί τίς θλίψεις γιά τή δική Του ἀγάπη. Μή λιποψυχεῖτε λοιπόν καί μή δειλιάζετε.
Δέν θέλω νά θλίβεστε καί νά συγχύζεστε γιά ὅσα συμβαίνουν ἀντίθετα στή θέλησή σας, ὅσο δίκαιη κι ἄν εἶναι αὐτή. Μιά τέτοια θλίψη μαρτυρεῖ τήν ὕπαρξη ἐγωισμοῦ. Προσέχετε τόν ἐγωισμό, πού κρύβεται κάτω ἀπό τή μορφή τοῦ δικαιώματος. Προσέχετε καί τήν ἄκαιρη λύπη, πού δημιουργεῖται ὕστερ᾿ ἀπό ἕναν δίκαιο ἔλεγχο. Ἡ ὑπερβολική θλίψη γιά ὅλα αὐτά εἶναι τοῦ πειρασμοῦ. Μία εἶναι ἡ ἀληθινή θλίψη. Αὐτή πού δημιουργεῖται, ὅταν γνωρίσουμε καλά τήν ἄθλια κατάσταση τῆς ψυχῆς μας. Ὅλες οἱ ἄλλες θλίψεις δέν ἔχουν καμιά σχέση μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Φροντίζετε νά περιφρουρεῖτε στήν καρδιά σας τή χαρά τοῦ ἁγίου Πνεύματος καί νά μήν ἐπιτρέπετε στόν πονηρό νά χύνει τό φαρμάκι του. Προσέχετε!
Προσέχετε, μήπως ὁ παράδεισος, πού ὑπάρχει μέσα σας, μετατραπεῖ σέ κόλαση.
Πηγή: Έκτακτο Παράρτημα: Προσέχετε, μήπως ὁ παράδεισος, πού ὑπάρχει μέσα σας, μετατραπεῖ σέ κόλαση
Άγιος Πορφύριος: Εννιά καίρια σημεία περί της αγωγής των παιδιών – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Πηγή: Άγιος Πορφύριος: Εννιά καίρια σημεία περί της αγωγής των παιδιών – Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Filed under ΑΞΙΕΣ-ΡΙΖΕΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Συνταγές ζωής…

Με δυο πολύ απλά λόγια για κάθε πολύπλοκο και ογκώδες στα μάτια μας πρόβλημα ή ερωτηματικό, ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης μας χορηγεί τις αντίστοιχες συνταγές ζωής!
Δείτε την αρχική δημοσίευση 122 επιπλέον λέξεις
Έκτακτο Παράρτημα: “Να μην ανοίγουμε πολλά μέτωπα” (Αγ.Παΐσιος)

“Οι άνθρωποι σήμερα, επειδή δεν ζουν απλά, έχουν πολύ περισπασμό. Ανοίγουν πολλά μέτωπα και χάνονται με την πολλή μέριμνα.
Εγώ ένα-δύο πράγματα τα τακτοποιώ και μετά σκέφτομαι άλλα. Ποτέ δεν έχω να κάνω πολλά πράγματα μαζί. Τώρα σκέφτομαι να κάνω αυτό, το τελειώνω και μετά σκέφτομαι να κάνω κάτι άλλο. Γιατί, αν δεν τελειώσω το ένα και αρχίσω το άλλο, δεν έχω ανάπαυση. Όταν έχη κανείς πολλά μαζί να κάνη, παλαβώνει. Και μόνο να τα σκέφτεται, παθαίνει σχιζοφρένεια.
.
Είχε έρθει στο Καλύβι ένας νέος που είχε ψυχολογικά προβλήματα. Μου έλεγε ότι ταλαιπωρείται, γιατί έχει μια κληρονομική ευαισθησία από τους γονείς κ.λπ. “Τι κληρονομικά μου λες; του είπα. Πρώτα, χρειάζεσαι ξεκούραση. Μετά να πάρης το πτυχίο σου, μετά να πας στον στρατό, μετά να κοιτάξης για διορισμό”.
Με άκουσε ο καημένος και βρήκε τον δρόμο του. Έτσι βρίσκουν και τον εαυτό τους οι άνθρωποι.
.
– Γέροντα, κι εγώ κουράζομαι εύκολα, όταν δουλεύω. Δεν καταλαβαίνω τι φταίει.
– Αυτό που σου λείπει εσένα είναι η υπομονή. Και αιτία που δεν μπορείς να κάνης υπομονή είναι που καταπιάνεσαι με πολλά. Σκορπάς σε πολλές μεριές και κουράζεσαι. Αυτό και νευρικότητα σου δημιουργεί, γιατί έχεις και φιλότιμο και αγωνιάς.
.
Όταν ήμουν στο Κοινόβιο, είχα έναν διακονητή στο μαραγκούδικο, τον Γερο-Ισίδωρο. Ο καημένος δεν είχε καθόλου υπομονή. Άρχιζε ένα παράθυρο, στενοχωριόταν, έπιανε να κάνη πόρτες, στενοχωριόταν και τα άφηνε, έπιανε να κάνη μετά στέγες. Όλα στην μέση τα άφηνε, χωρίς να τελειώνη τίποτε. Άλλα ξύλα χάνονταν, άλλα κόβονταν λάθος.
.
Έτσι σκοτώνεται κανείς, χωρίς να κάνη τίποτε. Είναι μερικοί που, ενώ έχουν περιορισμένες δυνάμεις και μπορούν να κάνουν μόνον ένα-δύο πράγματα, καταπιάνονται και μπερδεύονται με πολλά και μετά δεν κάνουν τίποτε σωστό και σέρνουν και τους άλλους.
Όσο μπορεί κανείς, να κάνη ένα-δυό πράγματα μόνο, να τα τελειώνη σωστά και να έχη το μυαλό του καθαρό και ξεκούραστο και μετά να αρχίζη κάτι άλλο.
Γιατί, άμα ο νους του σκορπίση, τι πνευματικά θα κάνη μετά; Πώς να θυμηθή τον Χριστό;
από το βιβλίο: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Α΄ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ
Πηγή: Έκτακτο Παράρτημα: “Να μην ανοίγουμε πολλά μέτωπα” (Αγ.Παΐσιος)
Το όραμα του Οσίου Παϊσίου για τις εκτρώσεις και η προτροπή του στους Αγιορείτες να μην δεχτούν τον Πρόεδρο που υπέγραψε τον νόμο – Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Από το βιβλίο: “Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ” του Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» Βασιλικά – Θεσσαλονίκης (Σουρωτή)
Σελίδες: 420, 421, 422 & 423
Κεφάλαιο 12ο «ΣΤΟ ΚΕΛΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΟΥΔΑΣ»
Εκείνο όμως που περισσότερο από όλα τον ανησυχούσε ήταν ότι οι Έλληνες είχαν πάρει τον «γλυκύ κατήφορο» της αμαρτίας, και γι’ αυτό δεν δικαιούντο την Θεία βοήθεια. «Σκέψου, έλεγε, ολόκληρος Θεός να βρίσκεται σε δύσκολη θέση! Να αφήσει τον βάρβαρο (τους Τούρκους) να χτυπήσει την Ελλάδα; Θα σκοτώσει τα παιδιά. Να μην τον αφήσει; Πάλι τα σκοτώνουν τα παιδιά οι ίδιοι οι γονείς τους». Εννοούσε το έγκλημα των εκτρώσεων, το οποίο νομιμοποιήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία το 1984. Και για τον νόμο που δεν θεωρούσε πλέον έγκλημα τις εκτρώσεις, έλεγε: «Όταν ένας άνθρωπος παραβαίνει μια εντολή του Ευαγγελίου, ευθύνεται μόνον αυτός. Όταν όμως κάτι που αντίκειται στις εντολές του Ευαγγελίου γίνεται νόμος από το ίδιο το κράτος, τότε έρχεται η οργή του Θεού σε όλο το έθνος, για να παιδαγωγηθεί».
Επεξεργασία οπτικοακουστικού υλικού: ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΝ ΟΨΕΙ • Υπέρ πίστεως & πατρίδος
Filed under ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Σύλλογος Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών: Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΒΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΘΕΙΑ

Πώς αντιδράμε όταν ακούμε ανθρώπους να βρίζουν τα θεία;
Είναι δύσκολη και λεπτή κατάσταση΄.
Μένουμε αμμέτοχοι;
Αν ναι, πώς θα βρούμε κάποτε το θάρρος να υπερασπιστούμε τηνοικογένειά μας, το δίκαιο, έναν άνθρωπο που κατηγορείται και βρίζεταιάδικα;
Ας δούμε τι λέει ο Γέροντας Παΐσιος γι’ αυτό.
– Γέροντα, όταν μιλούν κατά της Εκκλησίας η κατά του Μοναχισμού κ.λπ., τιπρέπει να κάνη κανείς;
– Κατ’ αρχάς, αν κάποιος μιλάει άσχημα λ.χ. για σένα ως άτομο, δενπειράζει. Να σκεφθείς: «Τον Χριστό, που ήταν Χριστός, Τον έβριζαν, και δενμιλούσε· εμένα που είμαι αμαρτωλός τι μου αξίζει;». Αν έρχονταν να βρίσουνεμένα ως άτομο, δεν θα με πείραζε καθόλου. Άλλα, όταν με βρίζουν ωςμοναχό, βρίζουν και όλο τον θεσμό του Μοναχισμού, γιατί ως μοναχός δενείμαι ανεξάρτητος, και πρέπει να μιλήσω. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπεικανείς να τους αφήσει λίγο να ξεσπάσουν και ύστερα να τους πει δύοκουβέντες.
Κάποτε στο λεωφορείο μία γυναίκα έβριζε τους παπάδες. Την άφησα ναξεσπάσει και, όταν σταμάτησε, της είπα: «Έχουμε απαιτήσεις από τουςπαπάδες, άλλα και αυτούς δεν τους έρριξε ο Θεός με τα αλεξίπτωτα. Είναι άνθρωποι και έχουν ανθρώπινες αδυναμίες.Μπορείς όμως να μου πεις, μία μητέρα σαν εσένα βαμμένη, με κάτι νύχια σαν το γεράκι, τι παιδί θα γέννηση και πώς θα τοαναθρέψει; Και παπάς και καλόγερος να γίνει, πώς θα είναι;».
Θυμάμαι, μία άλλη φορά, όταν ταξίδευα με το λεωφορείο από την Αθήνα για τα Γιάννενα, ήταν ένας που δεν σταμάτησε σεόλο τον δρόμο να κατηγορεί έναν μητροπολίτη που είχε δημιουργήσει τότε κάτι προβλήματα. Του είπα κανα-δυό κουβέντεςκαι μετά έκανα ευχή. Εκείνος συνέχιζε. Όταν φθάσαμε στα Γιάννενα και κατεβήκαμε, τον πήρα λίγο παράμερα και του λέω:«Με γνωρίζεις ποιος είμαι;». «Όχι», μου λέει. «Πώς τότε κάθεσαι και λες τέτοια πράγματα; Εγώ μπορεί να είμαι πολύχειρότερος από τον τάδε που βρίζεις, μπορεί όμως να είμαι και ένας άγιος. Πώς κάθεσαι εσύ και λες μπροστά μουπράγματα που δεν μπορώ να φανταστώ ότι τα κάνουν ούτε και οι κοσμικοί άνθρωποι; Κοίταξε να διορθωθείς, γιατί θα φαςσκαμπίλι δυνατό από τον Θεό – για το καλό σου φυσικά». Τον είδα μετά, άρχισε να τρέμει. Άλλα και οι άλλοι κατάλαβαν,όπως είδα από μία αναταραχή που δημιουργήθηκε.
– Βλέπεις να βρίζουν τα άγια και ο άλλος δεν λέει τίποτε. Σ’ αυτήν την περίπτωση η πραότητα είναι δαιμονική.
Μία φορά που έβγαινα από το Άγιον Όρος, συνάντησα στο καράβι και έναν που είχε φύγει ο καημένος από το Ψυχιατρείοκαι είχε έρθει στο Όρος. Φώναζε και έβριζε συνέχεια όλους τους μεγάλους, τους κυβερνήτες, τους γιατρούς… «Τόσαχρόνια, έλεγε, με τάραξαν στα ηλεκτροσόκ και στα χάπια. Εσείς περνάτε καλά. Έχετε την καλοπέραση σας, τα αυτοκίνητασας. Έμενα από δώδεκα χρονών η μάνα μου μ’ έστειλε σ’ ένα νησί. Είκοσι πέντε χρόνια γυρίζω από τρελλοκομείο σετρελλοκομείο». Έβριζε όλα τα κόμματα και μετά άρχισε να βρίζει Χριστό και Παναγία. Σηκώνομαι επάνω, «πάψε, του λέω·δεν υπάρχει καμμιά αρχή εδώ μέσα;». Θίχθηκε, φαίνεται, ο συνοδός του – πρέπει να ήταν χωροφύλακας – και τονσύμμασε λίγο. Είχε πει όλο το πρόβλημα του φωνάζοντας και βρίζοντας. Τον πόνεσα. Μετά ήρθε, μου φίλησε το χέρι. Τονφίλησα. Είχε δίκαιο. Όλοι λίγο-πολύ έχουμε το μερίδιο μας. Ήμουν και εγώ αιτία που έβριζε ο καημένος. Αν είχαπνευματική κατάσταση, θα τον είχα κάνει καλά.
– Πόσο είχαν απογοητευθεί οι Φαρασιώτες, τότε με την Ανταλλαγή, όταν έρχονταν με το καράβι στην Ελλάδα! Δυο ναύτεςμάλωναν και έβριζαν τον Χριστό και την Παναγία. Τους φάνηκε πολύ βαρύ! Σού λέει: «Έλληνες, Χριστιανοί, να βρίζουν τονΧριστό και την Παναγία!». Τους άρπαξαν και τους πέταξαν στην θάλασσα. Ευτυχώς ήξεραν κολύμπι και γλύτωσαν. Ακόμηκαι όταν βρίζουν κάποιον άνθρωπο, πρέπει να τον υπερασπίσουμε, πόσο μάλλον τον Χριστό!
Ήρθε ένα παιδί στο Καλύβι που κούτσαινε, άλλα λαμποκοπούσε το προσωπάκι του. Λέω: «Κάτι γίνεται εδώ, για να λάμπειέτσι η θεία Χάρις!». Τον ρώτησα «τι κάνεις κ.λπ.» και μου είπε τι συνέβη. Κάποιος, ένα θηρίο μέχρι εκεί πάνω, έβριζε τονΧριστό και την Παναγία και το παιδί όρμησε επάνω του, για να σταματήσει. Εκείνος το έβαλε κάτω, το τσαλαπάτησε, τουσακάτεψε τα πόδια, και μετά το καημένο κούτσαινε. Ομολογητής! Τι τράβηξαν οι Ομολογητές, οι Μάρτυρες!
Γέροντας Παϊσιος
ΠΗΓΗhttp://theomitoros.blogspot.com/2013/08/blog-post_18.html#more
https://inagiastriadosvagion.blogspot.com
Πηγή: Σύλλογος Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών: Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΒΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΘΕΙΑ
Φυσική και Πνευματική Γνώση: Αστροναύτες και Παραδεισοναύτες – Το Zωντανό Iστολόγιο
«Ήρθαν μια φορά στο Καλύβι μερικοί φοιτητές φορτωμένοι με βιβλία και μου λένε: “Ήρθαμε, Γέροντα, να συζητήσουμε για την Παλαιά Διαθήκη. Ο Θεός, δεν επιτρέπει την γνώση;”. “Ποιά γνώση;”, τους λέω, “αυτή που αποκτιέται με το μυαλό;”. “Ναι”, μου λένε. “Μα, αυτή η γνώση”, τους λέω, “σε πάει μέχρι το φεγγάρι· δεν σε ανεβάζει στον Θεό!”.
Καλές είναι οι εγκεφαλικές δυνάμεις που ανεβάζουν τον άνθρωπο στην σελήνη, με δισεκατομμύρια έξοδα καυσίμων κ.λπ., αλλά καλύτερες είναι οι πνευματικές δυνάμεις που ανεβάζουν τον άνθρωπο στον Θεό, που είναι ο προορισμός του· και, με λίγα “καύσιμα”: με ένα παξιμάδι!
Ρώτησα μια φορά έναν Αμερικάνο που ήρθε στην Καλύβη: “Τί κατόρθωμα κάνατε σαν έθνος μεγάλο που είστε;”. “Πήγαμε στο φεγγάρι!”, μου απάντησε. “Πόσο μακριά είναι;”, τον ρωτάω. “Ας πούμε, μισό εκατομμύριο χιλιόμετρα”, μου λέει. “Πόσα εκατομμύρια ξοδέψατε για να πάτε στο φεγγάρι;”. “Από το 1950 μέχρι τώρα”, μου λέει, “έχουμε ξοδέψει ποταμούς δολλαρίων”. Τον ρωτάω: “Στον Θεό, πήγατε; Πόσο μακριά είναι ο Θεός;”. Μου λέει: “Ο Θεός, είναι πολύ μακριά!”. Του λέω: “Εμείς, όμως, με ένα παξιμάδι πάμε στον Θεό!”.
Η φυσική γνώση βοηθάει να αποκτήσουμε την πνευματική γνώση. Όταν όμως ο άνθρωπος παραμένει στην φυσική γνώση, παραμένει στην φύση και δεν ανεβαίνει στον Ουρανό. Δηλαδή, παραμένει στον επίγειο παράδεισο που ποτιζόταν από τον Τίγρη και τον Ευφράτη (πρβλ. Γέν. β΄ 10–14) και χαίρεται την όμορφη φύση με τα ζώα, αλλά δεν ανεβαίνει στον ουράνιο Παράδεισο να χαρεί με τους Αγγέλους και τους Αγίους.
Για να ανεβούμε στον ουράνιο Παράδεισο, είναι απαραίτητη η πίστη στον Νοικοκύρη του Παραδείσου· για να Τον αγαπήσουμε, να αναγνωρίσουμε την αμαρτωλότητά μας, να ταπεινωθούμε, για να Τον γνωρίσουμε και να συνομιλήσουμε μαζί Του προσευχόμενοι και να Τον δοξάζουμε όταν Αυτός μας βοηθάει και όταν μας δοκιμάζει.
Καλότυχοι –λένε οι κοσμικοί άνθρωποι– οι Αστροναύτες που γυρίζουν στον αέρα, άλλοτε έξω και άλλοτε από μέσα στο φεγγάρι. Μακάριοι, όμως, είναι οι εξαϋλωμένοι του Χριστού “Παραδεισοναύτες” που ανεβαίνουν στον Θεό και περιτριγυρίζουν ταχτικά στον Παράδεισο, την μόνιμή τους κατοικία· με το πιο “ταχύτερο μέσο” και δίχως πολλά καύσιμα παρά μονάχα με ένα παξιμάδι!
Μακάριοι, όσοι δοξάζουν τον Θεό και για το φεγγάρι που τους φέγγει και περπατούν την νύχτα. Μακαριότεροι, όμως, είναι αυτοί που το έχουν καταλάβει ότι, ούτε το φως του φεγγαριού είναι του φεγγαριού, αλλά ούτε και το δικό τους πνευματικό φως είναι δικό τους, αλλά του Θεού. Μα, είτε σαν καθρέπτης γυαλίζουν είτε σαν απλό γυαλί γυαλίζουν, εάν δεν πέσουν οι ακτίνες του Ήλιου επάνω τους, δεν είναι δυνατόν να γυαλίζουν!…».
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924–1994)
Πηγές: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου:
(1) «Λόγοι Α΄ – Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο», 3ο μέρος, κεφ. 1ο, σελ. 214–215, Μάρτιος 19992·
(2) «Επιστολές», Επιστ. στ΄, σελ. 233, Αύγουστος 19941· Ιερό Ησυχαστήριο «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης.]
Αναδημοσίευση από Τό Ειλητάριον
Εικόνα: Shelly Corbett Photography στο Flickr cc
Πηγή: Φυσική και Πνευματική Γνώση: Αστροναύτες και Παραδεισοναύτες – Το Zωντανό Iστολόγιο
Τα προφητικά λόγια του Αγίου Πορφυρίου για τον ηγέτη που θα εμπνεύσει και θα ενώσει τον κόσμο στο καλό | Σημεία Καιρών
Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης καί ὁ σπουδαῖος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ
Ὁ γέροντας εἶχε καί τό προφητικό χάρισμα, ἀλλά σπάνια μιλοῦσε γιά μελλοντικά γεγονότα. Πάντα μέ σύνεση καί προσοχή τό ἔκανε σέ ἐξαιρετικές μόνο περιπτώσεις. Ὁ π. Πορφύριος κάνει λόγο γιά ἕναν πολύ σπουδαῖο ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος θά βγεῖ μέσα ἀπό τή συμφορά γιά νά συνεγείρει καί νά ἑνώσει τόν κόσμο στό καλό (Κλείτου Ἰωαννίδου, «ὁ Γέρων Πορφύριος», Ἀθήνα 1993, σελ. 233).
Μιλᾶ γιά ἕναν νέο ἡγέτη τοῦ Ἔθνους, γιά ἕνα σπουδαῖο καί τρανό παλληκάρι, πού θά ἔχει ἀκλόνητη ὀρθόδοξη πίστη καί Ἰησοῦ Χριστό στήν καρδιά του. Ὁ ἡγέτης αὐτός θά ἐμπνεύσει, θά συνεγείρει καί θά ἐνθουσιάσει χιλιάδες νέους χριστιανούς, πού τώρα εἶναι σκορποχώρι, ἀνακατεμένοι μέ τά ἁρπαχτικά τοῦ αἰῶνος τούτου.
*****
-Μια φορά επισκέφτηκα τον Άγιο Πορφύριο και μιλήσαμε για την Ελλάδα και τους πολιτικούς της. Τότε μου είπε το εξής, που μου έκανε μεγάλη εντύπωση:
«Θα έρθει μετά από χρόνια ένα παλικάρι που θα είναι πάρα πολύ πιστό στον Θεό και θα μας κυβερνήσει. Θα έρθει ένα παλικάρι και θα φέρει όλη τη νεολαία κοντά στον Χριστό».
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΙΤΕ: ⇒ ΕΔΩ
Σαν δηλητηριώδες φίδι | Πεμπτουσία
Πόσο μικρόψυχοι είναι ορισμένοι χριστιανοί, οι οποίοι παρ’ ότι αναγνωρίζουν τον Χριστό ως αναστάντα και πανένδοξο Κύριο, ωστόσο στην καρδιά τους διατηρούν την αμφιβολία, σαν ένα δηλητηριώδες φίδι, που τους δηλητηριάζει καθημερινά και ενταφιάζει τη ζωή τους στο αιώνιο σκοτάδι.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Ο Άγιος Πορφύριος για το Γάμο και την επιλογή συντρόφου | Σημεία Καιρών
Αναστολές μπροστά στο γάμο
Σε ένα φίλο, που δυσκολεύθηκε πολύ να παντρευτεί, ο Γέροντας απεκάλυψε ότι το βαθύτερο αίτιο των μακρόχρονων αναστολών του μπροστά στο γάμο, ήταν ένα καταπιεσμένο στο ασυνείδητό του, αποτυχημένο εφηβικό αίσθημα.
Του είπε: «Αγάπησες εκείνη με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, την έκανες ιδανικό της ζωής σου, τραυματίστηκες με την αδιαφορία της, διχάσθηκες.
Προσπαθούσες να βρεις, στο πρόσωπο κάθε κοπέλας, που σε προξένευαν, το πρόσωπο εκείνης και επειδή αυτό ήταν αδύνατο, η καρδιά σου έμενε κλειστή». Με τη βοήθεια του Γέροντα, συνειδητοποίησε το κρυμμένο του εμπόδιο, ελευθερώθηκε οριστικά απ’ αυτό κι έτσι μπόρεσε να δημιουργήσει δική του οικογένεια.
Τον πίεζαν να κάνει οικογένεια
Οι γονείς του τον πίεζαν να κάνει οικογένεια. Αυτό του δημιουργούσε κάποιον εκνευρισμό και προσέφυγε πάλι στο Γέροντα. Εκείνος, πολύ φυσικά, σαν να βρισκόταν μέσα στο σπίτι του, του επανέλαβε αυτολεξεί, όσα οι γονείς του τού έλεγαν σχετικά:
«Τώρα οι γονείς σου σού λένε – ΄Ως πότε θα μένεις έτσι; Είναι καιρός κι εσύ να νοικοκυρευθείς, ν’ ανοίξεις δικό σου σπίτι, με τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου. Αν μείνεις έτσι, ποιός θα σε κοιτάξει στα γηρατειά;΄
Μην τους παρεξηγείς, έχουν κι αυτοί δίκαιο από τη δική τους πλευρά. Αν ήσουν κι εσύ στη θέση τους, έτσι θα μιλούσες. Αυτοί βλέπουν τα πραγματικά κοσμικά, θέλουν να ζήσεις καλά και να έχεις καλά γεράματα. Λίγοι όμως είναι εκείνοι, που κάνουν οικογένεια και τους εγκαταλείπουν τα παιδιά τους και κάνουν κακά γεράματα; Το παν είναι να αγαπήσει ο άνθρωπος το Χριστό και όλα τα άλλα προβλήματα τακτοποιούνται». Ο γνωστός μου, μου εξέφρασε το θαυμασμό του για το Γέροντα, ο οποίος με πολλή διάκριση, τον προσανατόλισε προς το «μείζον» συμφέρον του, άλλα και δικαιολόγησε με κατανόηση τη στάση των γονέων του και τη δική του.
Θα δυσκολευθείς πολύ να προσαρμοσθείς μαζί της
Ήταν Μάρτιος του 1972, όταν ένα πνευματικό παιδί του π. Πορφυρίου τον επισκέφθηκε στον Άγιο Νικόλαο, στα Καλλίσια Αττικής, για να τον συμβουλευθεί για ένα προσωπικό του θέμα.
Ο Παππούλης τον υποδέχθηκε με ιδιαίτερη χαρά, γιατί τον υπεραγαπούσε και τον θεωρούσε σαν ένα μέλος της οικογενείας του. Το ίδιο, ακριβώς συνέβαινε και από την άλλη πλευρά. Υπεράνω όλων ο Παππούλης!
Αφού μίλησαν αρκετές ώρες για πολλά και διάφορα, όπως συνέβαινε πάντα, ο Παππούλης του λέει:
-Πές μου τώρα και το θέμα σου, που τόσο σε απασχολεί.
-Έλα, ευλογημένε, λέγε…
Πράγματι! Την εποχή εκείνη, ο νεαρός (τότε), είχε γνωρίσει μία κοπέλα και πριν προχωρήσει στην επισημοποίηση του δεσμού αυτού, ήθελε να πάρει τη γνώμη του Παππούλη. Το ίδιο έκανε σε κάθε του πρόβλημα. Εάν δεν έπαιρνε το πράσινο φως από τον Γέροντα, δεν προχωρούσε κάτω από καμία πίεση.
Διηγήθηκε, λοιπόν, στον π. Πορφύριο το πρόβλημά του, με όλες τις λεπτομέρειες και ζήτησε τη γνώμη του.
-Έχεις μια φωτογραφία της κοπέλας; λέει – δώσε μου την.
Την έδωσε. Την κοίταξε για πολλή ώρα, χωρίς να μιλά.
-Τί βλέπετε, Παππούλη; Γιατί δεν μιλάτε τόση ώρα; Είναι καλή ή όχι;
-Πολύ καλή είναι! Μόνο που είναι πολύ δραστήρια και αεικίνητη και εσύ θα δυσκολευθείς πολύ να προσαρμοσθείς μαζί της.
-Ε! τότε να της δώσω… απολυτήριο.
-Όχι! Γιατρίνα ήθελες, γιατρίνα πήρες. Γιατρίνα ζήτησες από το Θεό, γιατρίνα σου έδωσε! Ό,τι ζήτησες, αυτό σου έδωσε! Τι «απολυτήρια» μου λές τώρα; Άντε, και οι δικοί σου την αγαπάνε πολύ. Και οι δικοί σου χαίρονται ιδιαίτερα. Θέλουν, πριν πεθάνουν, να σε δούν ευτυχισμένο και τακτοποιημένο! Προχώρα! Και εγώ θα κάνω πολλή προσευχή. Θα την κάνω και εκείνη δικό μου παιδί, όπως έχω εσένα! Θα έρχεσθε να με βλέπετε μαζί, πολύ συχνά, και εγώ θα χαίρομαι και θα σας αγαπάω και θα σας καμαρώνω! Αφού ξέρεις πόσο πολύ σ’ αγαπάω! Και εγώ ξέρω, πως και εσύ με αγαπάς πολύ. Να είσθε ευλογημένοι! Όλα θα πάνε καλά, συν Θεώ!
Έτσι και έγινε! Η γνωριμία κατέληξε σε γάμο. Η κοπέλα έγινε πνευματικό παιδί του Παππούλη, και μάλιστα από τα καλύτερα! Γι’ αυτό και την υπεραγαπούσε.
Όμως, το ζευγάρι αυτό άρχισε τη ζωή του με θλίψεις, αγωνίες, στενοχώριες και ταλαιπωρίες. Βάσανα πολλά. Συνέπεια όλων των βασάνων τους ήταν η κοπέλα να στερηθεί την πολυπόθητη μητρότητα. Και παρά τις διαβεβαιώσεις του Παππούλη την διακατείχε έντονη αγωνία, η οποία την ωθούσε σε επώδυνες και πολυδάπανες εξετάσεις. Ο Παππούλης όμως επέμενε: θα κάνεις παιδί!
Πράγματι! Έκανε ένα χαριτωμένο αγοράκι, φωτισμένο από το Θεό και ευλογημένο από το ίδιο το χέρι του Παππούλη!
Άξίζει να σημειωθεί, ότι το ζευγάρι αυτό έκανε ένα μόνο παιδί. Γι’ αυτό και ο π. Πορφύριος έλεγε: θα κάνεις παιδί! Δεν είπε θα κάνεις παιδιά! Εάν πρόσεχε κανείς τα λόγια του, έβγαζε πολύ εύκολα τα συμεράσματά του. Η λεπτομέρεια αυτή αποτελούσε των κώδικα των αποκρυπτογραφήσεων, των όσων ελέγοντο από το Γέροντα.
Όταν ο π. Πορφύριος είδε για πρώτη φορά το νεογέννητο παιδί, είπε στους γονείς του: Αυτό είναι το παιδί των προσευχών!
…και ανασυγκρότησε το διαλυμένο γάμο του
Ο Γέρων Πορφύριος ενδιαφερόταν πολύ για τα ανδρόγυνα, απ’ ότι έχω υπόψη μου. Αναρίθμητα ανδρόγυνα, που είχαν προβλήματα, με αποτέλεσμα ο γάμος τους να φθάνει στη διάλυση, βοήθησε με τα χαρίσματα που είχε, και τα επανένωσε.
Θυμούμαι τη συγκινητική περίπτωση, όταν πήγαινε κάπου μ’ ένα ταξί. Στο δρόμο έκανε με τον οδηγό τον ακόλουθο διάλογο:
-Έχεις γυναίκα;
-Ναι, έχω.
-Πόσα χρόνια ζείτε χωριστά;
-Πέντε.
Προχώρησε ο διάλογος. Και το αποτέλεσμα… ευχάριστο. Ο οδηγός του ταξί τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε απ’ αυτά που του είπε εκείνος ο άγνωστός του ιερέας, ώστε αμέσως πήγε και βρήκε τη γυναίκα του κι ανασυγκρότησε το διαλυμένο γάμο του.
Μεταξύ γάμου και αγαμίας
Ήμασταν μια συντροφιά, 6-7 φίλοι, όλοι άγαμοι τότε και, καθισμένοι κάτω από ένα πεύκο, ακούγαμε, ένα καλοκαιρινό απόγευμα, το Γέροντα να μας μιλά σχετικά: «Μη σας βασανίζει το πρόβλημα να διαλέξετε μεταξύ γάμου και αγαμίας. Άλλοτε έρχονται μέρες, που αισθάνεσθε ψυχικές και σαρκικές επιθυμίες για γάμο, κι άλλοτε αυτές οι επιθυμίες υποχωρούν, γιατί αισθάνεσθε θείες επιθυμίες, ανώτερες από το γάμο. Όταν έρχονται φιλήδονοι πειρασμοί, μην προσπαθείτε να τους διώξετε με βία, γιατί ο σατανάς επωφελείται και τους κάνει πιο ελκυστικούς και σας βλάπτει. Είναι καλύτερα να τους αντιμετωπίζετε ήρεμα και να τους μετατρέπετε από αμαρτωλούς σε αγνούς. Να λέτε: Μπορεί να παντρευτούμε και να απολαύσουμε τις συζυγικές ηδονές, όπως θέλει ο Χριστός.
Όταν πάλι σας έρχονται οι επιθυμίες παρθενίας, να τις δέχεσθε με ευγνωμοσύνη, καλλιεργώντας μυστικά την τέχνη του αγιασμού. Κάποτε η ζυγαριά θα γείρει σε μιά πλευρά. Άλλοι προσπαθούν να αγιασθούν πολεμώντας τα πάθη και τις αμαρτίες τους, κι άλλοι αγαπώντας το Χριστό και το θέλημά Του. Οι πρώτοι πετυχαίνουν λίγα πράγματα, γιατί ο αγώνας τους γίνεται πολύ ψυχρός και σκληρός. Οι δεύτεροι πετυχαίνουν περισσότερα, γιατί αγαπώντας το Χριστό, τα αμαρτωλά πάθη χάνουν τη γοητεία και τη δύναμη τους μπροστά στη χαρά της αγάπης του Χριστού που αισθάνονται. Όταν ξημερώσει και μπει στο δωμάτιο μας το φώς του ήλιου, τα σκοτάδια φεύγουν αναγκαστικά».
Ο Γέροντας σταμάτησε να μιλά και φαινόταν πώς κάτι σκεφτόταν. Έπειτα ξαναμίλησε: «Ίσως δε θα έπρεπε να σας το πώ αυτό, αλλά θα σας το πώ. Μπορεί κανείς να φτάσει σε προχωρημένη ηλικία και να αμφιταλαντεύεται ακόμα μεταξύ γάμου και αγαμίας και να του κάνει τότε ο σατανάς την πιο σκληρή επίθεση: να του βάλει στην ψυχή τον πανικό της αγαμίας και τότε με αγωνία ν’ αρχίσει να αναζητά σύζυγο, να βάζει ανθρώπους να του βρούν, εκείνοι να γελούν μαζί του κι αυτός να μπαίνει πλέον σε μιά κατάσταση ψυχικής αρρώστιας.
Γι’ αυτό σας λέω, μην κολλάτε σ’ αυτό το ερώτημα: γάμος ή αγαμία. Αντί να φθείρεσθε, προσπαθώντας μάταια να δώσετε εσείς απάντηση για τον εαυτό σας, δώστε όλη την προσπάθεια σας στο να αγαπήσετε ολόψυχα το Χριστό, κι Εκείνος θα σας δώσει, στον κατάλληλο χρόνο, την απάντηση που ταιριάζει στην ψυχή σας και που θα την δεχθείτε χωρίς βία και στεναχώρια, αλλά ήσυχα και με ευχαρίστηση. Έτσι θα απαλαγείτε για πάντα από αυτό το ερώτημα και θα βαδίσετε ένα δρόμο, δοξάζωντας το Θεό».
(Ανθολόγιο Συμβουλών Γέροντος Πορφυρίου, εκδόσ. Ι.Μ. Μεταμορφώσεως Μήλεσι)
πηγή: sostis.gr
via Ο Άγιος Πορφύριος για το Γάμο και την επιλογή συντρόφου | Σημεία Καιρών
Το αληθινό μονοπάτι | Πεμπτουσία
Η τιμωρία του αμαρτωλού γίνεται για πιο σπουδαίους και δημιουργικούς λόγους παιδαγωγίας, δύο από τους οποίους μας είναι ολοφάνεροι. Πρώτον, με την τιμωρία ο Θεός τον διορθώνει και τον οδηγεί στο αληθινό μονοπάτι της σωτηρίας· δεύτερον, παραδειγματίζοντας, αποτρέπει και άλλους ανθρώπους από τη διάπραξη της ίδιας αμαρτίας.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
“Κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμός και αγάπη στα παιδιά!” ~~~ (αγ. Πορφύριος) | Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου
“Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων μέσα στο σπίτι. Οι γονείς πρέπει να δοθούνε στην αγάπη του Θεού. Πρέπει να γίνουν άγιοι κοντά στα παιδιά με την πραότητά τους, την υπομονή τους, την αγάπη τους.
Να βάζουνε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμό κι αγάπη στα παιδιά. Και η χαρά που θα τους έλθει, η αγιοσύνη που θα τους έχει επισκεφθεί, θα εξακοντίσει στα παιδιά την χάρη.
Για την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι γονείς. Δεν τα σώζουν ούτε οι συμβουλές, ούτε η πειθαρχία, ούτε η αυστηρότητα. Αν δεν αγιάζονται οι γονείς, αν δεν αγωνίζονται, κάνουν μεγάλα λάθη και μεταδίδουν το κακό που έχουν μέσα τους.
Αν οι γονείς δεν ζουν ζωή αγία, αν δεν μιλούν με αγάπη, ο διάβολος ταλαιπωρεί τους γονείς με τις αντιδράσεις των παιδιών.
Η αγάπη, η ομοψυχία, η καλή συνεννόηση των γονέων είναι ό,τι πρέπει για τα παιδιά. Μεγάλη ασφάλεια και σιγουριά.
Τα φερσίματα των παιδιών έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση των γονέων. Όταν τα παιδιά πληγώνονται απ’ την κακή μεταξύ των γονέων τους συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις και διάθεση, να προχωρήσουν στην πρόοδο. Κακοχτίζονται και το οικοδόμημα της ψυχής τους κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή να γκρεμισθεί.[…]
.
Στην οικογένεια βρίσκεται μεγάλο μέρος απ’ την ευθύνη για την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Για ν’ απαλλαγούν τα παιδιά από διάφορα εσωτερικά προβλήματα, δεν είναι αρκετές οι συμβουλές, οι εξαναγκασμοί, η λογική κι οι απειλές. Μάλλον γίνονται χειρότερα. Η διόρθωση γίνεται με τον εξαγιασμό των γονέων.Γίνετε άγιοι και δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά σας. Η αγιότητα των γονέων απαλλάσσει τα παιδιά απ’ τα προβλήματα.
Τα παιδιά θέλουν κοντά τους ανθρώπους αγίους, με πολλή αγάπη, που δεν θα τα φοβερίζουν, ούτε θα περιορίζονται στη διδασκαλία, αλλά θα δίδουν άγιο παράδειγμα και προσευχή. Να προσεύχεσθε οι γονείς σιωπηλά και με τα χέρια ψηλά προς τον Χριστό και ν’ αγκαλιάζετε τα παιδιά σας μυστικά. Κι όταν κάνουν αταξίες, να παίρνετε παιδαγωγικά μέτρα, αλλά να μην τα πιέζετε. Κυρίως να προσεύχεσθε.
Πολλές φορές οι γονείς, και κυρίως η μητέρα, πληγώνουν το παιδί γι’ αταξία που έκανε και το μαλώνουν υπερβολικά. Τότε αυτό πληγώνεται. Ακόμη κι αν δεν το μαλώσεις εξωτερικά και μέσα σου το μαλώσεις κι αγανακτήσεις ή το κοιτάξεις άγρια, το παιδί το καταλαβαίνει. Νομίζει ότι η μητέρα δεν το αγαπάει. Ρωτάει την μάνα:
– Μ’ αγαπάεις, μαμά; – Ναι, παιδί μου.
Αλλ’ αυτό δεν πείθεται. Έχει πληγωθεί. Η μητέρα το αγαπάει, θα το χαϊδέψει μετά, αλλ’ αυτό θα κάνει το κεφάλι πίσω. Δεν δέχεται το χάδι, το νομίζει υποκρισία, γιατί έχει πληγωθεί.
.
εδώ ολόκληρο το κεφάλαιο
από το βιβλίο «Βίος και Λόγοι» Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. εκδ. Ι.Μονής Χρυσοπηγής, σ.416-421
.
Ας μας ενισχύουν οι ευχές του Αγίου και ας μας καθοδηγούν οι συμβουλές του στον αγώνα της ανατροφής των παιδιών μας…
«Να μένει αυτό μυστικό μεταξύ μας» | Πεμπτουσία
Εάν καμιά φορά θέλουμε να κοινοποιήσουμε κάτι, τότε να καλέσουμε έναν επιπόλαιο, να του το πούμε δήθεν ως μυστικό και να τον παρακαλέσουμε πολύ να μένει μεταξύ μας το μυστικό αυτό. Είναι αρκετό αυτό, για να το διαδώσει σ’ όλο τον κόσμο και να χρησιμοποίει και στον καθένα τον λόγο: «να μένει αυτό μυστικό μεταξύ μας».
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό: Ἅγιος Πορφύριος «Οἱ ἐπιπτώσεις τῆς προφύλαξης κατὰ τὴν ἐρωτικὴ πράξη τῶν συζύγων»
Το Zωντανό Iστολόγιο » Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση;
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς (1956)
Με ρωτάς για την αιτία της τωρινής κρίσης, ή της τωρινής Θείας δίκης!
Η αιτία είναι πάντα η ίδια. Η αιτία για τις ξηρασίες, τις πλημμύρες, τις επιδημίες και άλλα μαστιγώματα της γενιάς των ανθρώπων είναι η αιτία και για την τωρινή κρίση. Η αποστασία των ανθρώπων από τον Θεό.
Με την αμαρτία της Θεοαποστασίας οι άνθρωποι προκάλεσαν αυτή την κρίση, και ο Θεός την επέτρεψε, ώστε να ξυπνήσει τους ανθρώπους, να τους κάνει ενσυνείδητους, πνευματικούς και να τους γυρίσει προς Εκείνον.
Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση; Όσο το πνεύμα των ανθρώπων παραμείνει δίχως αλλαγή. Ώσπου οι υπερήφανοι υπαίτιοι αυτής της κρίσης να παραιτηθούν μπροστά στον Παντοδύναμο. Ώσπου οι άνθρωποι και οι λαοί να θυμηθούν, την ακαταλαβίστικη λέξη «κρίση», να τη μεταφράσουν στη γλώσσα τους, ώστε με αναστεναγμό και μετάνοια να φωνάξουν: «η Θεία δίκη»! (Το κείμενο προέρχεται από το βιβλίο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…», Ιεραποστολικές επιστολές Α’, εκδ. «Εν πλω», Αθήνα 2008, σσ. 33-36. Ο τίτλος του πρωτοτύπου είναι: «Στον παπα-Κάραν για την κρίση τού κόσμου»)
Όσο σ’ ένα λαό η ψυχή είναι ζωντανή και δυνατή μέχρι τότε τίποτε δεν χάνεται.
Πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, που κυβερνά τα πάντα. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Θα σε κάνει δούλο του | Πεμπτουσία
Μη συμπεριφέρεσαι στον πλησίον σου πονηρά και ύπουλα, για να μην παραχωρήσεις τόπο της καρδιάς σου στο διάβολο, οπότε θα σε κατακτήσει και θα σε κάνει δούλο του.
Άγιος Τύχων, αρχιεπίσκοπος Βορονέζ και Ζαντόνσκ
Αποταμιεύουν στο ταμιευτήριο | Πεμπτουσία
Οι υπερήφανοι, για να έχουν μέσα τους και πολύ εγωισμό, γι’ αυτό δεν βγαίνουν από τον εαυτό τους. Επειδή στερούνται και τον θειο φωτισμό, όλους τους ανθρώπους τους βλέπουν για μυρμήγκια, και γι’ αυτό και δεν τους υπολογίζουν. Εάν καμιά φορά ζητήσουν ανθρώπους για το καταστρωμένο τους σχέδιο, τους ζητάνε στην –ουσία για εργάτες και όχι για συνεργάτες. Τους θέλουν δηλαδή, για να αξιοποιήσουν του καθενός τις δυνατότητες για τον σκοπό τους. Θύματα είναι οι καλοκάγαθοι, οι οποίοι είναι και οι πιο κερδισμένοι, διότι αποταμιεύουν την καλοσύνη τους στο Ταμιευτήριο του Θεού.
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Το Zωντανό Iστολόγιο » Προσευχή κατά Περίπτωση με το Ψαλτήριο κατά τους Αγίους Αρσένιο και Παΐσιο
Ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, σαν ιερέας που ήταν, χρειαζόταν να διαβάζει ευχές για διάφορες περιπτώσεις. Οι ευχές όμως του Ευχολογίου δεν αρκούσαν, επειδή υπήρχαν πολλές περιπτώσεις για τις οποίες δεν υπήρχε ανάλογη ευχή. Έτσι ο Όσιος Αρσένιος χρησιμοποιούσε όλους τους ψαλμούς του Ψαλτηρίου, ορίζοντας έναν ψαλμό, για καθεμιά περίπτωση.
Περιπτώσεις προσευχής κατά τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη
ΨΑΛΜΟΣ 1ος (Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη)
Όταν φυτεύουν δένδρα ή αμπέλι, για να καρποφορήσουν
ΨΑΛΜΟΣ 2ος (Ἱνα τί ἐφρύαξαν ἔθνη;)
Για να δώσει φώτιση ο Θεός σ’ αυτούς που πηγαίνουν σε συνέδρια.
ΨΑΛΜΟΣ 3ος (Κύριε, τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με;)
Για να φύγει η κακία από ανθρώπους, για να μη βασανίζουν άδικα τους συνανθρώπους τους.
ΨΑΛΜΟΣ 4ος (Ἐν τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τους ευαίσθητους ανθρώπους, που αρρώστησαν από μελαγχολία από τη συμπεριφορά των σκληρόκαρδων ανθρώπων.
ΨΑΛΜΟΣ 5ος (Τὰ ῥήματά μου ἐνώτισαι, Κύριε)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τα πληγωμένα, χτυπημένα μάτια από κακό άνθρωπο.
ΨΑΛΜΟΣ 6ος (Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με)
Για να ελευθερώσει ο Θεός τον μαγεμένο άνθρωπο.
ΨΑΛΜΟΣ 7ος (Κύριε ὁ Θεός μου, ἐπὶ σοὶ ἤλπισα)
Γι’ αυτούς που έπαθαν από φοβία από τις φοβέρες και τις απειλές των κακών ανθρώπων.
ΨΑΛΜΟΣ 8ος (Κύριε ὁ Κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου)
Γι’ αυτούς που έπαθαν κακό από δαίμονες ή από πονηρούς ανθρώπους.
ΨΑΛΜΟΣ 9ος (Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε… διηγήσομαι πάντα)
Για να πάψουν να σε φοβερίζουν οι δαίμονες στον ύπνο ή με τις φαντασίες την ημέρα.
ΨΑΛΜΟΣ 10ος (Ἐπὶ τῷ Κυρίῳ πέποιθα)
Για τα σκληρόκαρδα ανδρόγυνα που μαλώνουν και χωρίζουν. (Όταν βασανίζει άδικα ο σκληρός ή η σκληρή τον ευαίσθητο).
ΨΑΛΜΟΣ 11ος (Σῶσον με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος)
Για τους τρελούς που έχουν και κακότητα και κάνουν κακό στους ανθρώπους.
ΨΑΛΜΟΣ 12ος (Ἔως πότε, Κύριε, ἐπιλήσῃ μου εἰς τέλος;)
Γι’ αυτούς που πάσχουν από το συκώτι.
ΨΑΛΜΟΣ 13ος (Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι Θεός)
Γι’ φοβερό δαιμόνιο (3 φορές την ημέρα επί 3 ημέρες).
ΨΑΛΜΟΣ 14ος (Κύριε, τίς παροικήσει ἐν τῷ σκηνώματί σου;)
Για ν’ αλλάξουν γνώμη οι ληστές και να επιστρέψουν άπρακτοι και μετανοημένοι.
ΨΑΛΜΟΣ 15ος (Φύλαξόν με, Κύριε, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα)
Για να βρεθεί το κλειδί, όταν χαθεί.
ΨΑΛΜΟΣ 16ος (Εἰσάκουσον, Κύριε, τῆς δικαιοσύνης μου)
Για μεγάλη συκοφαντία (3 φορές την ημέρα επί 3 ημέρες).
ΨΑΛΜΟΣ 17ος (Ἀγαπήσω σε, Κύριε, ἡ ἰσχύς μου.)
Όταν γίνεται σεισμός ή θεομηνία, κατακλυσμός και κεραυνοί.
ΨΑΛΜΟΣ 18ος (Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ)
Για να ελευθερωθούν οι μητέρες στην γέννα τους.
ΨΑΛΜΟΣ 19ος (Ἐπακούσαι σου Κύριος ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως)
Γι’ ανδρόγυνα που δεν γεννούν λόγω αναπηρίας, για να τους θεραπεύσει ο Θεός, για να μην χωρίσουν.
ΨΑΛΜΟΣ 20ος (Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου εὐφρανθήσεται ὁ βασιλεὺς)
Για να μαλακώσει ο Θεός τις καρδιές των πλουσίων να κάνουν ελεημοσύνες στους φτωχούς.
ΨΑΛΜΟΣ 21ος (Ὁ Θεός, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι)
Για να εμποδίσει ο Θεός την πυρκαϊά, για να μην γίνει κακό.
ΨΑΛΜΟΣ 22ος (Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει)
Για να ημερέψει ο Θεός τα άτακτα και ανυπάκουα παιδιά, που θλίβουν τους γονείς τους.
ΨΑΛΜΟΣ 23ος (Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς)
Για να ανοίξει η πόρτα, όταν χαθεί το κλειδί.
ΨΑΛΜΟΣ 24ος (Πρὸς σέ, Κύριε, ἦρα τὴν ψυχήν μου)
Σε ανθρώπους που φθονεί πολύ ο πειρασμός και τους φέρνει συνέχεια αναποδιές στην ζωή τους, για να γογγύζουν.
ΨΑΛΜΟΣ 25ος (Κρίνόν με, Κύριε, ὅτι ἐγὼ ἐν ἀκακίᾳ μου ἐπορεύθην)
Όταν ζητάει κανείς κάτι καλό από τον Θεό, για να του το δώσει, χωρίς να τον βλάψει.
ΨΑΛΜΟΣ 26ος (Κύριος φωτισμός μου καὶ σωτήρ μου)
Για να προστατέψει ο Θεός τους χωρικούς από τα εχθρικά στρατεύματα, να μην κάνουν κακό στους ανθρώπους και λεηλασίες στις αγροικίες.
ΨΑΛΜΟΣ 27ος (Πρὸς σέ, Κύριε, κεκράξομαι)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τους νευρασθενής και τους νευρόπονους.
ΨΑΛΜΟΣ 28ος (Ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ, υἱοὶ Θεοῦ)
Γι’ αυτούς που τους πειράζει η θάλασσα και φοβούνται στην πολλή φουρτούνα.
ΨΑΛΜΟΣ 29ος (Ὑψώσω σε, Κύριε, ὅτι ὑπέλαβές με)
Γι’ αυτούς που κινδυνεύουν μακριά, μέσα σε βάρβαρους και άπιστους λαούς, για να τους φυλάξει ο Θεός και να φωτίσει κι εκείνους να ημερέψουν, και να γνωρίσουν το Θεό.
ΨΑΛΜΟΣ 30ος (Ἐπὶ σοί, Κύριε, ἤλπισα)
Για να δώσει ο Θεός αφθονία σπαρτών και καρπών στα δέντρα, όταν ο καιρός δεν είναι ευνοϊκός.
ΨΑΛΜΟΣ 31ος (Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι)
Για να βρουν οι οδοιπόροι τον δρόμο, όταν χαθούν και ταλαιπωρούνται.
ΨΑΛΜΟΣ 32ος (Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ)
Για να φανερώσει ο Θεός την αλήθεια στους αδικοφυλακισμένους, για να ελευθερωθούν.
ΨΑΛΜΟΣ 33ος (Εὐλογήσω τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ)
Σε ψυχορραγούντες, όταν βασανίζονται από τους δαίμονες την ώρα του θανάτου, ή σε εχθρικά στρατεύματα, όταν απειλούν και παραβιάζουν τα σύνορα, για να κάνουν κακό.
ΨΑΛΜΟΣ 34ος (Δίκασόν, Κύριε, τοὺς ἀδικοῦντάς με)
Για να ελευθερώσει ο Θεός τους καλοκάγαθους ανθρώπους από τις παγίδες των πονηρών ανθρώπων, που εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους του Θεού.
ΨΑΛΜΟΣ 35ος (Φησὶν ὁ παράνομος τοῦ ἁμαρτάνειν ἐν ἑαυτῷ)
Για να εξαλειφθεί τελείως η έχθρα μετά από τα μαλώματα ή παρεξηγήσεις.
ΨΑΛΜΟΣ 36ος (Μὴ παραζήλου ἐν πονηρευομένοις)
Για βαριά πληγωμένους ανθρώπους από κακοποιούς εγκληματίες.
ΨΑΛΜΟΣ 37ος (Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με)
Όταν πονάνε οι σιαγόνες από σάπια δόντια.
ΨΑΛΜΟΣ 38ος (Εἶπα· φυλάξω τὰς ὁδούς μου)
Για να βρουν εργασία οι εγκαταλελειμμένοι και δυστυχισμένοι άνθρωποι, για να μη θλίβονται.
ΨΑΛΜΟΣ 39ος (Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον)
Για να επανέλθει αγάπη μεταξύ αφεντικού και υπαλλήλων, όταν δημιουργούνται προστριβές.
ΨΑΛΜΟΣ 40ος (Μακάριος ὁ συνιῶν ἐπὶ πτωχὸν καὶ πένητα)
Για να ελευθερωθούν οι μητέρες στην γέννα, από πρόωρο τοκετό.
ΨΑΛΜΟΣ 41ος (Ὃν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος)
Σε νέους που αρρωσταίνουν από έρωτα, όταν τραυματίζεται το ένα πρόσωπο και θλίβεται.
ΨΑΛΜΟΣ 42ος (Κρῖνόν με, ὁ Θεός, καὶ δίκασον τὴν δίκην μου)
Για να ελευθερωθούν οι αιχμάλωτοι από τις φυλακές του εχθρικού έθνους.
ΨΑΛΜΟΣ 43ος (Ὁ Θεός, ἐν τοῖς ὠσὶν ἡμῶν ἠκούσαμεν)
Για να φανερώσει ο Θεός την αλήθεια στα παρεξηγημένα ανδρόγυνα, για να συμφιλιωθούν.
ΨΑΛΜΟΣ 44ος (Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν)
Για τους ανθρώπους που πάσχουν από την καρδιά ή από τα νεφρά.
ΨΑΛΜΟΣ 45ος (Ὁ Θεὸς ἡμῶν καταφυγὴ καὶ δύναμις)
Για τους νέους, που εμποδίζει ο εχθρός, από φθόνο, να δημιουργήσουν οικογένεια (να παντρευτούν).
ΨΑΛΜΟΣ 46ος (Πάντα τὰ ἔθνη κροτήσατε χεῖρας)
Για να ειρηνεύσει ο υπηρέτης ή ο δούλος, όταν φύγει πληγωμένος από το αφεντικό του και να βρει δουλειά.
ΨΑΛΜΟΣ 47ος (Μέγας Κύριος καὶ αἰνετὸς σφόδρα)
Όταν γίνονται μεγάλες καταστροφές και ληστείες από βαρβαρικές συμμορίες πειρατών. (Να διαβάζεται συνέχεια επί 40 ημέρες).
ΨΑΛΜΟΣ 48ος (Ἀκούσατε ταῦτα, πάντα τὰ ἔθνη)
Γι’ αυτούς που κάνουν επικίνδυνη δουλειά.
ΨΑΛΜΟΣ 49ος (Θεὸς θεῶν Κύριος ἐλάλησε)
Για να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στον Θεό οι απομακρυσμένοι άνθρωποι, για να σωθούν.
ΨΑΛΜΟΣ 50ος (Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου)
Όταν εξ αμαρτιών μας έρθει παιδαγωγική οργή Θεού (επιδημία αρρώστιας και θανατικό στους ανθρώπους ή στα ζώα).
ΨΑΛΜΟΣ 51ος (Τί ἐγκαυχᾷ ἐν κακίᾳ, ὁ δυνατός)
Για να μετανοήσουν οι σκληρόκαρδοι άρχοντες και να γίνουν ευσπλαχνικοί, για να μη βασανίζουν τον λαό.
ΨΑΛΜΟΣ 52ος (Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· Οὐκ ἔστι Θεός)
Για να ευλογήσει ο Θεός τα δίχτυα, να γεμίζουν ψάρια.
ΨΑΛΜΟΣ 53ος (Ὁ Θεός, ἐν τῷ ὀνόματί σου σῶσόν με)
Για να φωτίσει ο Θεός τους πλούσιους, που έχουν αγορασμένους δούλους, να τους ελευθερώσουν.
ΨΑΛΜΟΣ 54ος (Ἐνώτισαι, ὁ Θεός, τὴν προσευχήν μου)
Για να αποκατασταθεί η υπόληψη της δυσφημισμένης οικογένειας που είχε συκοφαντηθεί.
ΨΑΛΜΟΣ 55ος (Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ὅτι κατεπάτησέ με ἄνθρωπος)
Σε ευαίσθητους, που έχουν πληγωθεί ψυχικά από τους συνανθρώπους τους.
ΨΑΛΜΟΣ 56ος (Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με)
Γι’ ανθρώπους που υποφέρουν από πονοκέφαλο, από πολλή στενοχώρια.
ΨΑΛΜΟΣ 57ος (Εἰ ἀληθῶς ἄρα δικαιοσύνην λαλεῖτε)
Για να έλθουν ευνοϊκά τα πράγματα σ’ εκείνους που ενεργούν για το καλό, να εμποδίσει ο Θεός κάθε πονηρή ενέργεια δαιμόνων ή φθονερών ανθρώπων.
ΨΑΛΜΟΣ 58ος (Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, ὁ Θεός)
Για τους βουβούς, να δώσει ο Θεός λαλιά.
ΨΑΛΜΟΣ 59ος (Ὁ Θεός, ἀπώσω ἡμᾶς καὶ καθεῖλες ἡμᾶς)
Για να φανερώσει ο Θεός την αλήθεια, όταν συκοφαντείται σύνολο ανθρώπων.
ΨΑΛΜΟΣ 60ος (Εἰσάκουσόν, ὁ Θεός, τῆς δεήσεώς μου)
Γι’ αυτούς που δυσκολεύονται στην εργασία, είτε από τεμπελιά είτε από δειλία.
ΨΑΛΜΟΣ 61ος (Οὐχὶ τῷ Θεῷ ὑποταγήσεται ἡ ψυχή μου)
Για να απαλλάξει ο Θεός από δοκιμασίες τον ολιγόψυχο άνθρωπο, που δεν έχει υπομονή και γογγύζει.
ΨΑΛΜΟΣ 62ος (Ὁ Θεὸς ὁ Θεός μου, πρὸς σὲ ὀρθρίζω)
Για να καρπίσουν τα χωράφια και τα δέντρα, όταν στερούνται από νερό.
ΨΑΛΜΟΣ 63ος (Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς φωνῆς μου)
Όταν δαγκωθεί ο άνθρωπος από λύκο ή σκύλο λυσσασμένο (τους έδινε και από το διαβασμένο νερό, για να πιουν).
ΨΑΛΜΟΣ 64ος (Σοί πρέπει ὕμνος, ὁ Θεός, ἐν Σιών)
Για να έχουν οι έμποροι ευλογία, για να μην φλυαρούν και αδικούν τους απλούς ανθρώπους.
ΨΑΛΜΟΣ 65ος (Ἀλαλάξατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ)
Για να μην φέρει αναποδιές ο πονηρός στα σπίτια και θλίβει τις οικογένειες.
ΨΑΛΜΟΣ 66ος (Ὁ Θεὸς οἰκτειρήσαι ἡμᾶς)
Για να ευλογηθούν τα πουλερικά (ορνιθοτροφεία).
ΨΑΛΜΟΣ 67ος (Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ)
Για να ελευθερωθούν οι μητέρες, που δυσκολεύονται να αποβάλλουν, όταν παθαίνουν κακό.
ΨΑΛΜΟΣ 68ος (Σῶσόν με, ὁ Θεός, ὅτι εἰσήλθοσαν ὕδατα)
Όταν γίνονται θεομηνίες και πλημμυρίζουν τα ποτάμια και παρασύρουν σπίτια και ανθρώπους.
ΨΑΛΜΟΣ 69ος (Ὁ Θεὸς, εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες)
Σε ευαίσθητους ανθρώπους που θλίβονται για το παραμικρό και έρχονται σε απόγνωση, να τους ενισχύει ο Θεός.
ΨΑΛΜΟΣ 70ος (Ἐπὶ σοί, Κύριε, ἤλπισα)
Για εγκαταλελειμμένους ανθρώπους, που γίνονται βαρετοί από φθόνο του διαβόλου και έρχονται σε απόγνωση, για να βρουν έλεος από τον Θεό και περίθαλψη.
ΨΑΛΜΟΣ 71ος (Ὁ Θεός, τὸ κρίμα σου τῷ βασιλεῖ δὸς)
Για να ευλογήσει ο Θεός τα αγαθά της νέας εσοδείας, που μετέφεραν στα σπίτια τους οι γεωργοί.
ΨΑΛΜΟΣ 72ος (Ὡς ἀγαθὸς ὁ Θεὸς τῷ ᾿Ισραήλ)
Για να μετανοήσουν οι κακοποιοί άνθρωποι.
ΨΑΛΜΟΣ 73ος (Ἰνα τί, ὁ Θεός, ἀπώσω εἰς τέλος)
Για να προφυλάξει ο Θεός τους χωρικούς που εργάζονται στα χωράφια τους, όταν οι εχθροί έχουν περικυκλωμένο το χωριό.
ΨΑΛΜΟΣ 74ος (Ἐξομολογησόμεθά σοι, ὁ Θεός)
Για να ημερέψει το βάρβαρο αφεντικό, να μην βασανίζει τους συνανθρώπους του, τους υπαλλήλους.
ΨΑΛΜΟΣ 75ος (Γνωστὸς ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ ὁ Θεός)
Σε μητέρα που φοβάται στη γέννα της, για να την ενθαρρύνει και να την προστατέψει ο Θεός.
ΨΑΛΜΟΣ 76ος (Φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου πρὸς τὸν Θεόν)
Όταν δεν υπάρχει κατανόηση μεταξύ γονέων και παιδιών, να τους φωτίσει ο Θεός, για να ακούνε τα παιδιά τους γονείς και οι γονείς να δείχνουν αγάπη.
ΨΑΛΜΟΣ 77ος (Προσέχετε, λαός μου, τῷ νόμῳ μου)
Για να φωτίσει ο Θεός τους δανειστές, να μην πιέζουν τους συνανθρώπους τους για το χρέος τους, και να είναι ευσπλαχνικοί.
ΨΑΛΜΟΣ 78ος (Ὁ Θεός, ἤλθοσαν ἔθνη εἰς τὴν κληρονομίαν σου)
Για να προφυλάξει ο Θεός τα χωριά από ληστείες και καταστροφές των εχθρικών στρατευμάτων.
ΨΑΛΜΟΣ 79ος (Ὁ ποιμαίνων τὸν ᾿Ισραήλ, πρόσχες)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τον άνθρωπο, όταν πρήζεται το πρόσωπό του και πονάει όλο το κεφάλι του.
ΨΑΛΜΟΣ 80ος (Ἀγαλλιᾶσθε τῷ Θεῷ τῷ βοηθῷ ἡμῶν)
Για να οικονομήσει ο Θεός τους φτωχούς, που στερούνται και στενοχωριούνται από την ανέχεια και θλίβονται.
ΨΑΛΜΟΣ 81ος (Ὁ Θεὸς ἔστη ἐν συναγωγῇ θεῶν)
Για να αγοράσουν οι άνθρωποι τα προϊόντα των γεωργών, για να μην στενοχωριούνται και θλίβονται οι χωρικοί.
ΨΑΛΜΟΣ 82ος (Ὁ Θεός, τίς ὁμοιωθήσεταί σοι;)
Για να εμποδίσει ο Θεός τους κακούς ανθρώπους, που θέλουν να κάνουν δολοφονίες.
ΨΑΛΜΟΣ 83ος (Ὡς ἀγαπητὰ τὰ σκηνώματά σου)
Για να διατηρηθούν από τον Θεό όλα τα υπάρχοντα του σπιτιού καλά, τα ζώα και τα προϊόντα των παραγωγών.
ΨΑΛΜΟΣ 84ος (Εὐδόκησας, Κύριε, τὴν γῆν σου)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τους ανθρώπους που έχουν πληγωθεί από τους ληστές και έπαθαν και από φοβία.
ΨΑΛΜΟΣ 85ος (Κλῖνον, Κύριε, τὸ οὖς σου)
Για να σώσει ο Θεός τον κόσμο, όταν πέφτει χολέρα στους ανθρώπους και πεθαίνουν.
ΨΑΛΜΟΣ 86ος (Οἱ θεμέλιοι αὐτοῦ ἐν τοῖς ὄρεσι τοῖς ἁγίοις)
Για να παρατείνει ο Θεός την ζωή στους οικογενειάρχες, που έχουν ακόμη υποχρεώσεις οικογενειακές.
ΨΑΛΜΟΣ 87ος (Κύριε ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου)
Για να προστατεύσει ο Θεός όλους τους απροστάτευτους ανθρώπους, που ταλαιπωρούνται από σκληρούς συνανθρώπους.
ΨΑΛΜΟΣ 88ος (Τὰ ἐλέη σου, Κύριε, εἰς τὸν αἰῶνα ᾄσομαι)
Για να δυναμώσει ο Θεός τους φιλάσθενους και αδύνατους ανθρώπους, για να μπορούν να εργάζονται χωρίς να κουράζονται και να θλίβονται.
ΨΑΛΜΟΣ 89ος (Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν)
Για να βρέξει ο Θεός, όταν υπάρχει ανομβρία ή όταν στερέψουν τα πηγάδια, για να βγάλουν νερό.
ΨΑΛΜΟΣ 90ος (Ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ ῾Υψίστου)
Για να εξαφανιστεί ο διάβολος, όταν παρουσιάζεται σε άνθρωπο και τον τρομάζει.
ΨΑΛΜΟΣ 91ος (Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ Κυρίῳ)
Για να δώσει ο Θεός σύνεση στους ανθρώπους, για να προκόπτουν πνευματικά.
ΨΑΛΜΟΣ 92ος (Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο)
Για να προφυλάξει ο Θεός το πλοίο, όταν κινδυνεύει από μεγάλη φουρτούνα στη θάλασσα (έριχνε δε και αγιασμένο νερό στα τέσσερα σημεία του πλοίου).
ΨΑΛΜΟΣ 93ος (Θεὸς ἐκδικήσεων Κύριος)
Για να φωτίσει ο Θεός τους άτακτους ανθρώπους, που δημιουργούν θέματα στο έθνος και αναστατώνουν τον λαό και τον ταλαιπωρούν με ακαταστασίες και φαγωμάρες.
ΨΑΛΜΟΣ 94ος (Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ)
Για να μην πλησιάσουν μάγια στα ανδρόγυνα και δημιουργούνται θέματα και προστριβές.
ΨΑΛΜΟΣ 95ος (Ἄσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ)
Για να δώσει ο Θεός την ακοή στους κουφούς.
ΨΑΛΜΟΣ 96ος (Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ)
Για να φύγουν τα μάγια από τους ανθρώπους.
ΨΑΛΜΟΣ 97ος (Ἄσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ὅτι θαυμαστὰ)
Για να δώσει ο Θεός παρηγοριά στους στενοχωρημένους ανθρώπους, για να μη θλίβονται.
ΨΑΛΜΟΣ 98ος (Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, ὀργιζέσθωσαν λαοί)
Για να ευλογήσει και να χαριτώσει ο Θεός τους νέους που θέλουν να αφιερωθούν στον Θεό.
ΨΑΛΜΟΣ 99ος (Ἀλαλάξατε τῷ Κυρίῳ, πᾶσα ἡ γῆ)
Για να ευλογήσει και να εκπληρώσει ο Θεός τους θείους πόθους των ανθρώπων.
ΨΑΛΜΟΣ 100ος (Ἔλεος καὶ κρίσιν ᾄσομαί σοι, Κύριε)
Για να δίνει ο Θεός χαρίσματα στους καλοκάγαθους ανθρώπους.
ΨΑΛΜΟΣ 101ος (Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, καὶ ἡ κραυγή μου)
Για να ευλογήσει ο Θεός τους ανθρώπους, που φέρουν αξιώματα, για να βοηθούν τον κόσμο με καλοσύνη και κατανόηση.
ΨΑΛΜΟΣ 102ος (Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον καί, πάντα τὰ ἐντός μου)
Για να έλθουν τα έμμηνα, όταν καθυστερούν.
ΨΑΛΜΟΣ 103ος (Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Κύριε ὁ Θεός μου)
Για να ευλογήσει ο Θεός τα υπάρχοντα των ανθρώπων, για να μην στερούνται και θλίβονται, αλλά να δοξάσουν τον Θεό.
ΨΑΛΜΟΣ 104ος (Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπικαλεῖσθε)
Για να μετανοήσουν οι άνθρωποι και να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους.
ΨΑΛΜΟΣ 105ος (Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ… Τίς λαλήσει)
Για να δώσει φώτιση ο Θεός στους ανθρώπους να μην ξεκλίνουν από την οδό της σωτηρίας.
ΨΑΛΜΟΣ 106ος (Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ… Εἰπάτωσαν)
Για να λύσει ο Θεός την στείρωση των γυναικών.
ΨΑΛΜΟΣ 107ος (Ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ὁ Θεός)
Για να ταπεινώσει ο Θεός τους εχθρούς, για να αλλάξουν τις κακές των διαθέσεις (7 φορές την ημέρα επί 7 ημέρες).
ΨΑΛΜΟΣ 108ος (Ὁ Θεός, τὴν αἴνεσίν μου μὴ παρασιωπήσῃς)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τους σεληνιασμένους ή για να ελεήσει τους ψευδομάρτυρες, να μετανοήσουν.
ΨΑΛΜΟΣ 109ος (Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου)
Για να έχουν σεβασμό οι νεότεροι στους μεγαλύτερους.
ΨΑΛΜΟΣ 110ος (Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε… ἐν βουλῇ εὐθέων)
Για να μετανοήσουν οι άδικοι κριτές και να κρίνουν δίκαια τον λαό του Θεού.
ΨΑΛΜΟΣ 111ος (Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον)
Για να προφυλάξει ο Θεός τους στρατιώτες, όταν πηγαίνουν στον πόλεμο.
ΨΑΛΜΟΣ 112ος (Αἰνεῖτε, παῖδες, Κύριον)
Για να δώσει ο Θεός ευλογίες στη φτωχή χήρα, να πληρώσει τα χρέη της και ν’ απαλλαχτεί από τη φυλακή (3 φορές την ημέρα επί 3 ημέρες).
ΨΑΛΜΟΣ 113ος (Ἐν ἐξόδῳ ᾿Ισραὴλ ἐξ Αἰγύπτου)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τα καθυστερημένα διανοητικά και μογγόλαλα παιδιά.
ΨΑΛΜΟΣ 114ος (Ἠγάπησα, ὅτι εἰσακούσεται Κύριος)
Για να δίνει ο Θεός ευλογίες και παρηγοριά στα δυστυχισμένα, φτωχά παιδάκια, για να μην περιφρονούνται από τα παιδιά των πλουσίων και θλίβονται.
ΨΑΛΜΟΣ 115ος (Ἐπίτευσα, διὸ ἐλάλησα)
Για να θεραπεύσει ο Θεός το φοβερό πάθος του ψεύδους.
ΨΑΛΜΟΣ 116ος (Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔθνη)
Για να διατηρούν αγάπη και ομόνοια οι οικογένειες και να δοξολογούν το Θεό.
ΨΑΛΜΟΣ 117ος (Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ… Εἰπάτω δὴ οἶκος ᾿Ισραὴλ)
Για να ταπεινώσει ο Θεός τους βαρβάρους, όταν κυκλώνουν το χωριό και το απειλούν, και να ανατρέψει τις κακές διαθέσεις τους.
ΨΑΛΜΟΣ 118ος (Μακάριοι οἱ ἄμωμοι ἐν ὁδῷ)
Για να πατάξει ο Θεός τους βαρβάρους, και να ταπεινώσει την δράση τους, όταν σφάζουν αθώα γυναικόπαιδα.
ΨΑΛΜΟΣ 119ος (Πρὸς Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα)
Για να δίνει υπομονή και ανεκτικότητα ο Θεός στους ανθρώπους, που είναι αναγκασμένοι να παρευρίσκονται με δόλιους και άδικους ανθρώπους.
ΨΑΛΜΟΣ 120ος (Ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὰ ὄρη)
Για να προστατεύσει ο Θεός τους σκλάβους από τα εχθρικά χέρια, να μην τους κακοποιήσουν μέχρι να ελευθερωθούν.
ΨΑΛΜΟΣ 121ος (Εὐράνθην ἐπὶ τοῖς εἰρηκόσι μοι)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τους ανθρώπους, που πάσχουν από βασκανία.
ΨΑΛΜΟΣ 122ος (Πρὸς σὲ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου)
Για να δώσει ο Θεός το φως στους τυφλούς και να θεραπεύσει τα πονεμένα μάτια.
ΨΑΛΜΟΣ 123ος (Εἰ μὴ ὅτι Κύριος ἦν ἐν ἡμῖν)
Για να φυλάξει ο Θεός τους ανθρώπους από τα φίδια, να μην τους δαγκώσουν.
ΨΑΛΜΟΣ 124ος (Οἱ πεποιθότες ἐπὶ Κύριον ὡς ὄρος Σιών)
Για να προφυλάξει ο Θεός τα κτήματα των δικαίων ανθρώπων από τους κακούς ανθρώπους.
ΨΑΛΜΟΣ 125ος (Ἐν τῷ ἐπιστρέψαι Κύριον τὴν αἰχμαλωσίαν Σιὼν)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τους ανθρώπους, που πάσχουν από συνεχείς πονοκεφάλους.
ΨΑΛΜΟΣ 126ος (Ἐάν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον)
Για να ειρηνεύσει ο Θεός την οικογένεια, όταν μαλώνουν.
ΨΑΛΜΟΣ 127ος (Μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον)
Για να μην πλησιάσει η κακία του εχθρού ποτέ στα σπίτια και να επικρατήσει η ειρήνη και η ευλογία του Θεού στην οικογένεια.
ΨΑΛΜΟΣ 128ος (Πλεονάκις ἐπολέμησάν με ἐκ νεότητός μου)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τους ανθρώπους που πάσχουν από ημικρανία, πονοκεφάλους και να ελεήσει τους σκληρόκαρδους και αδιάκριτους ανθρώπους, που στενοχωρούν τους ευαίσθητους.
ΨΑΛΜΟΣ 129ος (Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε)
Για να δώσει ο Θεός θάρρος και ελπίδα στους αρχάριους, για να μη δυσκολεύονται στη δουλειά τους.
ΨΑΛΜΟΣ 130ος (Κύριε, οὐχ ὑψώθη ἡ καρδία μου)
Για να δώσει ο Θεός μετάνοια και παρηγοριά με ελπίδα στους ανθρώπους, για να σωθούν.
ΨΑΛΜΟΣ 131ος (Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ)
Για να λυπηθεί ο Θεός τον κόσμο, όταν εξ αμαρτιών μας γίνονται συνεχείς πόλεμοι.
ΨΑΛΜΟΣ 132ος (Ἰδοὺ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν)
Για να φυλάξει ο Θεός τα έθνη να συμφιλιωθούν και να ειρηνεύουν οι άνθρωποι.
ΨΑΛΜΟΣ 133ος (Ἰδοὺ δὴ εὐλογεῖτε τὸν Κύριον)
Για να φυλάξει ο Θεός τους ανθρώπους από κάθε κίνδυνο.
ΨΑΛΜΟΣ 134ος (Αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου, αἰνεῖτε, δοῦλοι, Κύριον)
Για να συγκεντρώνονται οι άνθρωποι την ώρα της προσευχής και να ενώνεται ο νους τους με το Θεό.
ΨΑΛΜΟΣ 135ος (Έξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ… ἐξομολογεῖσθε τῷ Θεῷ)
Για να προστατέψει ο Θεός τους πρόσφυγες, όταν εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και φεύγουν, για να σωθούν απ’ τους βαρβάρους.
ΨΑΛΜΟΣ 136ος (Ἐπὶ τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνος)
Για να σταθεροποιήσει ο Θεός τον άνθρωπο, που έχει άστατο χαρακτήρα.
ΨΑΛΜΟΣ 137ος (Ἐξομολογήσομαί σοι… καὶ ἐναντίον ἀγγέλων)
Για να φωτίζει ο Θεός τους άρχοντες του τόπου, για να βρίσκουν κατανόηση οι άνθρωποι στα αιτήματά τους.
ΨΑΛΜΟΣ 138ος (Κύριε, ἐδοκίμασάς με, καὶ ἔγνως με)
Για να πάψει ο διάβολος να πειράζει τους ευαίσθητους ανθρώπους με βλάσφημους λογισμούς.
ΨΑΛΜΟΣ 139ος (Ἐξελοῦ με, Κύριε, ἐξ ἀνθρώπου πονηροῦ)
Για να ημερέψει ο Θεός τον δύστροπο οικογενειάρχη, που ταλαιπωρεί ολόκληρη την οικογένεια.
ΨΑΛΜΟΣ 140ος (Κύριε, ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου)
Για να ημερέψει Θεός τον βάρβαρο άρχοντα του τόπου, που βασανίζει τους συνανθρώπους του.
ΨΑΛΜΟΣ 141ος (Φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, … ἐδεήθην)
Για να ημερέψει ο Θεός τον επαναστάτη, που κάνει κακό · και Κούρδης εάν είναι, γίνεται αρνί.
ΨΑΛΜΟΣ 142ος (Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου)
Για να προστατέψει ο Θεός την μητέρα στον καιρό της εγκυμοσύνης, να μην αποβάλει.
ΨΑΛΜΟΣ 143ος (Εὐλογητὸς Κύριος ὁ Θεός μου)
Για να καταπραΰνει ο Θεός τον αναστατωμένο λαό, να μην γίνει εμφύλιος πόλεμος.
ΨΑΛΜΟΣ 144ος (Ὑψώσω σε, ὁ Θεός μου ὁ βασιλεύς μου)
Για να ευλογήσει ο Θεός τις εργασίες των ανθρώπων, για να είναι ευάρεστες στον Θεό.
ΨΑΛΜΟΣ 145ος (Αἴνει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον)
Για να σταματήσει ο Θεός τις αιμορραγίες των ανθρώπων.
ΨΑΛΜΟΣ 146ος (Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, ὅτι ἀγαθὸν ψαλμός)
Για να θεραπεύσει ο Θεός τους ανθρώπους, που έχουν κτυπηθεί και πληγωθεί στις σιαγόνες από κακούς ανθρώπους.
ΨΑΛΜΟΣ 147ος (Ἐπαίνει, ῾Ιερουσαλήμ, τὸν Κύριον)
Για να ημερέψει ο Θεός τα άγρια ζώα του βουνού, για να μην κάνουν κακό στους ανθρώπους και ζημιές στα σπαρτά.
ΨΑΛΜΟΣ 148ος (Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν)
Για να κάνει καιρό ευνοϊκό ο Θεός, για να έχουν αφθονία εισοδημάτων οι άνθρωποι και να δοξάζουν τον Θεό.
Τέλος των περιπτώσεων προσευχής του Αγίου Αρσενίου
ΨΑΛΜΟΣ 149ος (Ἄσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν)
Από ευγνωμοσύνη και ευχαριστία στον Θεό για τις μεγάλες του καλοσύνες και για την πολλή του αγάπη, που δεν έχει όρια, και μας ανέχεται (Γέροντος Παϊσίου).
ΨΑΛΜΟΣ 150ος (Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ)
Για να δώσει ο Θεός χαρά και παρηγοριά στους θλιμμένους αδελφούς μας, που βρίσκονται στην ξενιτιά και στους κεκοιμημένους αδελφούς μας, που βρίσκονται στην πιο μακρινή ξενιτιά. Αμήν. (Γέροντος Παϊσίου)
Τυπικό Προσευχής
χρησιμοποιώντας περιπτώσεις των Ψαλμών του Αγίου Αρσενίου
Ψαλμός 50ος
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. ἐπὶ πλεῖον πλῦνον μὲ ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισον μέ. ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διαπαντός. σοὶ μόνω ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῆς ἐν τοὶς λόγοις σου, καὶ νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθε σέ. ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίες ἐκίσσησε μὲ ἡ μήτηρ μου. ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια της σοφίας σου ἐδήλωσας μοί. ραντιεῖς μὲ ὑσσώπω, καὶ καθαρισθήσομαι. πλυνεῖς μέ, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. ἀκουτιεῖς μοὶ ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τᾶς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοὶς ἐγκάτοις μου. μὴ ἀπορρίψης μὲ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ τὸ πνεῦμα σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλης ἀπ’ ἐμοῦ. ἀπόδος μοὶ τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύματι ἠγεμονικῶ στήριξον μέ. διδάξω ἀνόμους τᾶς ὁδούς σου καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. ρύσαι μὲ ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεὸς ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου. ἀγαλλιάσεται ἡ γλώσσα μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἂν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τὴ εὐδοκία σου τὴν Σιῶν, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Θεοτόκιον
Ὑπὸ τὴν σὴν εὐσπλαγχνίαν, καταφεύγομεν, Θεοτόκε, τὰς ἡμῶν ἱκεσίας, μὴ παρίδῃς ἐν περιστάσει, ἀλλ’ ἐκ κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς, μόνη Ἁγνή, μόνη εὐλογημένη.
Απολυτίκιον Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου
Βίον ἔνθεον, καλῶς ἀνύσας, σκεῦος τίμιόν του Παρακλήτου, ἀνεδείχθης θεοφόρε Ἀρσένιε, καί τῶν θαυμάτων τήν χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι, ἠμίν τό μέγα ἔλεος
Διαβάζουμε την περίπτωση για την οποία θέλουμε να προσευχηθούμε και στην συνέχεια τον αντίστοιχο Ψαλμό.
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, δόξα σοι ὁ Θεός (τρις).
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον. Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δοξολογία
Σοὶ δόξα πρέπει, Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί, καὶ τῷ Υἱῷ, καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.
Ὑμνοῦμεν σέ, εὐλογοῦμεν σέ, προσκυνοῦμεν σέ, δοξολογοῦμεν σέ, εὐχαριστοῦμεν σοί, διὰ τὴν μεγάλην σοῦ δόξαν.
Κύριε Βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα.
Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνὸς τοῦ θεοῦ, ὁ Υἱὸς τοῦ Πατρός, ὁ αἰρῶν τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἰρῶν τάς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου.
Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.
Ὅτι σὺ εἲ μόνος Ἅγιος, σῦ εἲ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν.
Καθ’ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σέ, καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεά. Ἐγὼ εἶπα. Κύριε, ἐλέησον μέ, ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτον σοί.
Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξον μὲ τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἲ ὁ Θεός μου.
Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς. ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς. Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσι σέ.
Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμάς.
Εὐλογητὸς εἴ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ’ ἡμάς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἴ, Κύριε, δίδαξον μὲ τὰ δικαιώματά σου.
Εὐλογητὸς εἴ, Δεσπότα, συνέτισον μὲ τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἴ, Ἅγιε, φώτισον μὲ τοῖς δικαιώμασί σου.
Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς.
Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ, καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.
Πηγή: “Λόγοι Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου – Περί προσευχής -Τόμος ς΄”
Αναπαραγωγή από: Οικογένεια, Μια Γωνιά Παραδείσου
via Το Zωντανό Iστολόγιο » Προσευχή κατά Περίπτωση με το Ψαλτήριο κατά τους Αγίους Αρσένιο και Παΐσιο
Πού είναι η αγάπη σου; | Πεμπτουσία
Αν δεν είσαι άγιος κατά την καρδιά, γίνε καθαρός κατά το σώμα, δηλαδή, μην κάνεις σαρκικές αμαρτίες. Αν δεν είσαι πράος, ειρήνευε τουλάχιστον με τον εαυτό σου. Να μη λυπόμαστε όταν σφάλουμε σε κάτι, αλλ’ όταν επιμένουμε στο σφάλμα μας!…Μη μισείς τον αμαρτωλό, αλλά την αμαρτία. Αφού νομίζεις τον εαυτό σου δίκαιο, που είναι η αγάπη σου προς τον αμαρτωλό;Άγιος Ισαάκ ο Σύρος