Σάββας Καλεντερίδης: Να γιατί τρέμουν οι Τούρκοι τα ελληνικά Rafale – Να ο οπλισμός τους (2-12-2022) – YouTube

Να γιατί πρέπει να διδαχθούμε από τους Τούρκους – slpress.gr

Είναι παράδοση οι Έλληνες πρωθυπουργοί να εξαγγέλλουν κατά καιρούς διάφορα μέτρα, επενδύοντας τις εξαγγελίες τους με θριαμβική ρητορική. Η παρούσα κυβέρνηση όχι μόνο δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά συχνά υπερέβαλε. Κατά κανόνα, πάντως, τα μέτρα που εξαγγέλλονται είναι συμπτωματικά, βραχυπρόθεσμα, σχεδόν αναγκαστικά κάτω από την πίεση της εκάστοτε συγκυρίας. Σκοπό έχουν να θεραπεύσουν επιμέρους συμπτώματα, να “κλείσουν τρύπες” κατά το κοινώς λεγόμενο. Μία σύγκριση θα μας πείσει γιατί πρέπει να διδαχθούμε από τους Τούρκους.

Στην Ελλάδα, το νεοφιλελεύθερο δόγμα κυριαρχεί. Εάν ελαφρύνουμε το κόστος της εργασίας είτε σε βάρος των εργαζόμενων, είτε σε βάρος της πρόνοιας και της ασφάλισης, είτε σε βάρος του “κοινού”, του δημοσίου και προικοδοτήσουμε τους έχοντες, τότε θα επέλθουν επενδύσεις. Δι’ αυτών η ανάπτυξη, η πλήρης απασχόληση και ίσως δι’ αυτών η μελλοντική ευημερία. Τα καταστροφικά για την χώρα μας αποτελέσματα από την επίμονη εφαρμογή της ίδιας και της ίδιας συνταγής δεν απασχόλησαν ποτέ τον πρωθυπουργικό λόγο.

Στην Τουρκία, όπου η κατάρρευση της οικονομίας προαναγγέλλεται εδώ και πολύ καιρό, εξαγγέλθηκε πριν από πολλά χρόνια ένα πλαίσιο στόχων για την επέτειο των εκατό χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Το σχέδιο ονομάστηκε “2023” για το λόγο αυτό. Βρίσκεται σε εξέλιξη. Το συνολικό του κόστος υπολογίστηκε αρχικά στο ένα τρισ. δολάρια. Δεν περιλάμβανε ούτε ευχές ούτε ιδεοληψίες. Στηριζόταν και στηρίζεται σε σαφείς στόχους και δοκιμασμένες συνταγές.

Ας διδαχθούμε από τους Τούρκους

Ένας προσεκτικός παρατηρητής θα σημείωνε το πόσο μοιάζει στις γενικές του επιλογές με το αντίστοιχο σχέδιο της Κίνας που είχε ξεκινήσει την εφαρμογή του νωρίτερα. Το γενικό πλαίσιο του σχεδιασμού δεν περιείχε ευχολόγια και ελπίδες για τυχόν εμφάνιση “επενδυτών”. Η Τουρκία είχε δεχθεί σημαντικές επενδύσεις, αλλά δεν είχε σκοπό να γίνει όπως οι “επενδυτές” επιθυμούσαν να γίνει. Αναπτύσσεται όπως η κυβέρνησή της και οι άρχουσες τάξεις της το σχεδίασαν. Ήταν δε ένα πολυεπίπεδο σχέδιο.

Μέσα στο γενικό πλαίσιο το πρόγραμμα για την ανάπλαση των πόλεων πρόβλεπε την επιβολή σχεδιασμένης σύγχρονης πολεοδομικής ανάπτυξης σε όλη τη χώρα. Περίπου 3.500.000 κτίσματα κατεδαφίστηκαν, ναι 3.500.000 κτίσματα, τα περισσότερα ήταν “αυθαίρετα”. Στη θέση τους κτίστηκαν κτίσματα ιεραρχημένα πλέον σε ένα σύγχρονο πολεοδομικό σχέδιο. Το κόστος του προγράμματος ανήλθε σε 200 δισ. δολάρια.

  Η ταχύρρυθμη φθορά της κυβέρνησης πειρασμός για πρόωρες κάλπες

Αμέσως μετά ακολούθησε το σχέδιο για ριζική αναμόρφωση του σιδηροδρομικού δικτύου. Με την ολοκλήρωση του προγράμματος το 2025, η Τουρκία θα διαθέτει περίπου 10.000 χλμ γραμμές υψηλών ταχυτήτων – το μεγαλύτερο δίκτυο του είδους στην Ευρώπη. Το κόστος 45 δισ. δολάρια. Πέρα από τα άλλα, το βέβαιο κέρδος είναι η τεχνογνωσία: η Τουρκία εξάγει σιδηροδρομικά οχήματα και κατασκευάζει σιδηροδρομικές υποδομές έξω από τα σύνορά της. Ιδού από που προκύπτει το ενδιαφέρον για την Αφρική. Το ίδιο ισχύει για τους νέους αυτοκινητόδρομους: 5.000 χλμ με 47 δισ. δολάρια επένδυση ως το 2023.

Επενδύσεις παντού

Στον τομέα των συγκοινωνιών το νέο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης με έξι διαδρόμους απογείωσης-προσγείωσης θα είναι το μεγαλύτερο του κόσμου στην ολοκλήρωσή του στα 2028. Παρά τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν, μαζί με τις παραγγελίες εκατοντάδων επιβατικών αεροσκαφών (Boeing και Airbus) η Τουρκία επιδιώκει να γίνει παγκόσμιο κέντρο των αεροπορικών συγκοινωνιών, αφαιρώντας τον ρόλο αυτό από τα Εμιράτα του Περσικού Κόλπου. Προσθέστε τις νέες γέφυρες στον Βόσπορο –τις μεγαλύτερες στον κόσμο– και τη μοναδική υποθαλάσσια σήραγγα τριών επιπέδων που θα λύσει το κυκλοφοριακό της Κωνσταντινούπολης για να έχετε το μέτρο των εγκαινίων που θα γίνουν το 2023!

Με 20 δισ. δολάρια, την ίδια περίοδο κατασκευάστηκαν 34 υπερσύγχρονα νοσοκομειακά συγκροτήματα. Ήδη ο “ιατρικός τουρισμός” κινείται σε επίπεδα 2.000.000 ατόμων ετησίως. Γύρω από αυτά αναπτύχθηκαν κέντρα ανάπτυξης και παραγωγής ιατρικής τεχνολογίας και φαρμακευτικών προϊόντων. Το 2028 η Τουρκία θα συναγωνίζεται ισάξια πολλούς από τους σημερινούς κολοσσούς του τομέα αυτού.

Οι τρεις πυρηνικοί σταθμοί (Ακούγιου, Σινώπη, Igneada – 14.500 MW συνολικά) κόστους 62 δισ. δολαρίων θα εξασφαλίζουν φθηνή ηλεκτρική ενέργεια. Ο ήδη σε λειτουργία αγωγός ΤΑΝΑΡ, που μεταφέρει το αζέρικο φυσικό αέριο στη Τουρκία και στην Ευρώπη, δίνει στρατηγική διάσταση στον ενεργειακό ρόλο της χώρας. Είναι, μάλιστα, βρει σημαντικά κοιτάσματα στη Μαύρη Θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο ή σφετερισθεί ξένα, θα έχει κάνει βήμα για την ενεργειακή ανεξαρτητοποίησή της.

Καταλυτική σύγκριση

Ας προσθέσουμε κάτι τελευταίο. Εδώ και πολλά χρόνια η Τουρκία προχωρά με σχέδιο στην δημιουργία πολεμικής βιομηχανίας. Στον τομέα αυτό μετατρέπεται προοδευτικά σε σημαντικό εξαγωγέα όπλων και τεχνολογίας. Να θυμίσουμε ότι τουρκικά πολεμικά πλοία είναι υποψήφια για το ναυτικό του Καναδά; Μέχρι τώρα έχουν επενδυθεί 25 δισ. δολάρια στην ανάπτυξη και την κατασκευή του TAI TFX, του μαχητικού 5ης γενιάς της Τουρκίας. Παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Τούρκοι κάνουν συνεχώς βήματα μπροστά και οι εξαγωγές drones το αποδεικνύουν. Τα προγράμματα της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας αποτελούν δυναμική πλατφόρμα ανάπτυξης τεχνολογιών. Αυτές αργότερα θα εισάγουν την χώρα στις παραγωγικές επιδόσεις σε προϊόντα αιχμής.

  Οι κυριότερες σημερινές ειδήσεις μέχρι τις 12:00 (Τρίτη 26-4-22)

Εάν συγκρίνουμε τους σχεδιασμούς και τις εξαγγελίες των ημετέρων κυβερνητών με τους σχεδιασμούς του τουρκικού κράτους, δεν νομίζω ότι θα αποκτήσουμε την “αυτοπεποίθηση” που παλαιότερα μας υποσχέθηκε ο δικός μας πρωθυπουργός. Μάλλον για κρίση απογοήτευσης προσφέρονται οι συγκρίσεις. Αυτό που σίγουρα μπορούμε να καταλάβουμε είναι το γιατί οι πολιτικοί της γείτονος μιλούν με αυτοπεποίθηση, εννοώντας το οτιδήποτε λένε και το γιατί οι δικοί μας πολιτικοί αναμασούν επικοινωνιακά τεχνάσματα σε ένα λόγο με βασικά χαρακτηριστικά την παραπλάνηση των ψηφοφόρων. Και σ’ αυτό πρέπει να διδαχθούμε από τους Τούρκους.

Αξίζει ένας προβληματισμός εδώ. Η αστική τάξη κυβερνά και την μία και την άλλη χώρα με βάση τις κοινές αξίες του καπιταλισμού. Ουδείς θα έβαζε στοίχημα για το ποια από τις δύο εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους της με τον πιο σκληρό τρόπο. Στον ίδιο γεωγραφικό χώρο ανήκουν, κοινή ιστορία μοιράζονται. Πώς γίνεται και οι μεν έχουν μετατρέψει εδώ και χρόνια την Ελλάδα σε “μαύρη τρύπα” στον χάρτη, ενώ οι δε μετατρέπουν την Τουρκία σε υπολογίσιμη δύναμη με παγκόσμιο αποτύπωμα;

Υπάρχουν κάποιες απόπειρες ερμηνείας του φαινομένου – χώρος δεν υπάρχει να τις αναπτύξουμε. Ας μείνουμε λοιπόν με το ερώτημα. Σίγουρα, πάντως, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι πρέπει να διδαχθούμε από τους Τούρκους. Αλλά ξέχασα. Η τουρκική οικονομία είναι στα πρόθυρα κατάρρευσης και εμείς αγοράζουμε πανάκριβα οπλικά συστήματα, χωρίς καμία πρόβλεψη συμμετοχής της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας…

Πηγή: Να γιατί πρέπει να διδαχθούμε από τους Τούρκους – slpress.gr

Ρωσία – Τουρκία : Μία σχέση με προδιαγεγραμμένη κατάληξη – YouTube

pagenews.gr

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: ΒΕΛΓΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΗΚΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: ΒΕΛΓΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΗΚΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ

Η επανεμφάνιση της Βρετανίας! | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΤΑΞΕΩΣ 1971

Στις 26 Οκτωβρίου, μετά την αποτυχία της τρίτης εκεχειρίας στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η ομάδα MINSK (ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία) ανακοίνωσε ότι θα έφερνε το θέμα των εχθροπραξιών στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ώστε μέσω των ψηφισμάτων να απαιτούνταν ο άμεσος τερματισμός των εχθροπραξιών.

• Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά

Όμως, προς έκπληξη όλων, η Βρετανία, ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, ανακοίνωσε ότι θα έθετε βέτο στο ψήφισμα, απαιτώντας να μην υπάρξει απόφαση περί τερματισμού των μαχών. Η πρωτοφανής βρετανική ενέργεια, ακατανόητη εκ πρώτης όψεως, θα μπορούσε να γίνει αντιληπτή εάν συνδυαζόταν με μια σειρά φαινομενικά ασύνδετων γεγονότων, ώστε να γίνουν κατανοητές οι στρατηγικές των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Την 1η Οκτωβρίου, τέσσερις ημέρες μετά την έναρξη των εχθροπραξιών στον Καύκασο, ο Richard Moore, πρώην πρέσβης της Βρετανίας στην Τουρκία, επισκέφτηκε την Αγκυρα με την ιδιότητα του νέου αρχηγού των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών. Ο Τιερί Μεϊσάν αναφέρει ότι η επίσκεψη του Ρίτσαρντ Μουρ στην Αγκυρα αφορούσε τον συντονισμό της αποστολής 4.000 Τουρκμένων τζιχανιστών από τη Συρία στον Καύκασο. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Αγκυρα είχε πρωτοστατήσει να αναλάβει ο Τούρκος πρόεδρος την πνευματική ηγεσία των αδελφών μουσουλμάνων, τους ηγέτες των οποίων γνώριζε, επειδή μέσω των υποτροφιών του κέντρου ισλαμικών σπουδών του πανεπιστημίου της Οξφόρδης με το οποίο είναι συνδεδεμένος επιδίωκε να τους στρατολογήσει στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες.

Ο Ρίτσαρντ Μουρ είναι αξιοθαύμαστος επειδή είναι ο εμπνευστής της αναβίωσης της ισχυρής βρετανικής παράδοσης στρατολόγησης ξένων πρακτόρων μέσω των ακαδημαϊκών κέντρων της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ, πρακτική με την οποία οι Βρετανοί κατέκτησαν το κόσμο.

Πράγματι, είναι οξυδερκές ότι ο ίδιος προώθησε στο διοικητικό συμβούλιο του ισλαμικού κέντρου σπουδών της Οξφόρδης τον πρώην πρωθυπουργό της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο οποίος, σημειωτέον, είχε αναλάβει και τον συντονισμό των ισλαμικών σπουδών στην Ελλάδα μέσω της χορήγησης υποτροφιών σε Ελληνες ακαδημαϊκούς με τα χρήματα του τουρκικού ερευνητικού οργανισμού TYBITAK, καθώς και της τουρκικής διοίκησης της Βόρειας Κύπρου. Επίσης, είναι αξιοπερίεργο ότι οι ισλαμικές υποτροφίες σε Ελληνες ακαδημαϊκούς διαφημίζονταν εκείνη την εποχή μέσα από τις ιστοσελίδες του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών!

Η επίσκεψη του Ρίτσαρντ Μουρ στην Αγκυρα θα μπορούσε να είχε περάσει απαρατήρητη αν λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιούνιο του 2020, ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Μπόρις Τζόνσον δεν είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του για την επιστροφή της Βρετανίας στο αυτοκρατορικό παρελθόν της και στις θάλασσες μέσω της ναυπήγησης ενός ισχυρού στόλου και της αναδιάρθρωσης των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων. Προφανώς, η έξοδος της Βρετανίας από τη γερμανική Ευρωπαϊκή Ένωση και η σχεδιαζόμενη αποχώρηση της Αμερικής από τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο συσχετίζονται με την απόφαση της επιστροφής της Βρετανίας στο αυτοκρατορικό παρελθόν, επειδή το Λονδίνο έχει αντιληφθεί ότι η παραμονή του στην Ευρωπαϊκή Ένωση το κράτησε μακριά από τις ενεργειακές περιοχές του πλανήτη.

Μέσα σε αυτό το γενικευμένο πλαίσιο επαναφοράς, το Λονδίνο παρέχει σταθερή διπλωματική στήριξη στην Τουρκία και στο Αζερμπαϊτζάν, ενώ μόλις στις 25 Οκτωβρίου, αμέσως μετά την αμερικανική ανακοίνωση περί «κακής πίστης» των Αζέρων, η Μόσχα άρχισε να υποψιάζεται βρετανική παγίδα γύρω από την αμερικανική παγίδα, αντιλαμβανόμενη ότι το Λονδίνο είχε χρησιμοποιήσει τις ΗΠΑ στο να ενθαρρύνουν την Τουρκία για την έναρξη των εχθροπραξιών στον Καύκασο.

Έτσι, η Βρετανία επανεμφανίζεται στην περιοχή του Καυκάσου 190 χρόνια μετά το «μεγάλο παιχνίδι», όνομα με το οποίο είναι γνωστή η βρετανική απόπειρα ελέγχου των περιοχών νοτίως της Ρωσίας τους δύο τελευταίους αιώνες. Σήμερα, η εμφάνιση του Λονδίνου στον Καύκασο αποσκοπεί στη σύναψη συμβολαίων μεταξύ αζερικών και βρετανικών πετρελαϊκών εταιριών. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Ρίτσαρντ Μουρ φαίνεται ότι διαπραγματεύτηκε με την Αγκυρα τη σύναψη συμβολαίων συνεκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο, με αντάλλαγμα την παροχή του κινητήρα πριν από το 2023 για το εθνικό μαχητικό της Τουρκίας. Το Λονδίνο δεν σκοπεύει να επιτρέψει στη Γαλλία να αποτελέσει τον μοναδικό παίκτη στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

Η βρετανική στρατηγική απόφαση της αναβίωσης του αυτοκρατορικού παρελθόντος μέσω του ισχυρού στόλου και η επανεμφάνιση στον Καύκασο, στη Μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο, σε συνδυασμό με τον νεοοθωμανισμό του Ερντογάν, δεν φαίνεται ότι θα επιφέρει κάτι θετικό στην περιοχή. Οι χαμένες από τη βρετανική «επαναφορά» θα είναι η Γερμανία και η Ελλάδα. Η πρώτη, επειδή αντικαταστάθηκε από τη Βρετανία στην ενεργειακή πολιτική της Αγκυρας, και η δεύτερη, λόγω βλακείας.

*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

Πηγή : . . .

Πηγή: Η επανεμφάνιση της Βρετανίας! | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΤΑΞΕΩΣ 1971

Έκτακτο Παράρτημα: «ΠΑΥΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ»!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Μεγάλη αίσθηση έκανε στην Τουρκιά μια δημόσια δήλωση ενός από τα πιο διακεκριμένα πρόσωπα στον χώρο της δικαιοσύνης, του Haşim Kılıç, ο οποίος ήταν και πρόεδρος του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου. Ο Haşim Kılıç με έντονο τρόπο που κατέπληξε κατήγγειλε την ισλαμική βία και τόνισε πως, «αν το Ισλάμ είναι έτσι και πρεσβεύει τέτοιες θέσεις τότε εγώ δεν μπορώ να είμαι μουσουλμάνος». Άλλα εκείνο που κατέπληξε περισσότερο το ακροατήριο του ήταν ότι κατήγγειλε με σφοδρότητα τις σφαγές των χριστιανών στην Συρία από τους ακραίους ισλαμιστές αντάρτες.

 

Την εντυπωσιακή αυτή δήλωση την έκανε ο Haşim Kılıç μιλώντας κατά την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους, στο πανεπιστήμιο Alparslan, στην πόλη Μους της ανατολικής Τουρκίας. Ο Haşim Kılıç προσκλήθηκε από το δημοτικό συμβούλιο της πόλης αυτής και στο αεροδρόμιο του επιφυλάχτηκε λαμπρή υποδοχή από όλους τους εκπροσώπους των κρατικών αρχών που τον συνόδευσαν στη αίθουσα του πανεπιστημίου όπου θα εκφωνούσε τον λόγο του. Εκεί, από το βήμα του πανεπιστημίου, ο πρόεδρος του Συνταγματικού Διδακτηρίου της Τουρκίας τόλμησε αυτό που δεν είχε κάνει μέχρι σήμερα κανένας στην γειτονική χώρα.

Κατήγγειλε με έντονο ύφος και με ένα λόγο καταπέλτη την βία του Ισλάμ, ιδιαίτερα στο εμφύλιο της Συρίας που μέχρι σήμερα έχει σωριάσει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Χαρακτηριστικό σημείο του λόγου του αναφερόμενος στον συριακό εμφύλιο, ήταν ότι δεν μπορεί μέσα σε μια χριστιανική εκκλησία όπου είχαν καταφύγει 80-100 πιστοί χριστιανοί για να γλυτώσουν από την φρίκη του πολέμου, η εκκλησία να παραδίδεται στην πυρά από τους ακραίους ισλαμιστές και όλοι οι χριστιανοί να βρουν τραγικό θάνατο. «Αυτό είναι το Ισλάμ που πιστεύουμε ;» αναρωτήθηκε δημόσια ο Haşim Kılıç.

Και συνέχισε, «Όπου και αν κοιτάξει κανείς σήμερα στον ισλαμικό κόσμο βλέπει παντού σκηνές φρίκης και βίας. Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ινδία, Ιράκ, Ιράν, Συρία, Αιγύπτιος, Τυνησία, Λιβύη και Αλγερία, είναι εστίες αιματηρών επεισοδίων με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς». Κάθε μέρα, τόνισε, βλέπουμε από την τηλεόραση σκηνές φρίκης, εκρήξεις βομβών σε κοινόχρηστους χώρους με δεκάδες θύματα. «Πως τα αποδέχεται όλα αυτά το Ισλάμ ; Πως μπορεί μια θρησκεία να είναι ταυτόσημη με όλη αυτή την βία ; Γιατί το Ισλάμ έχει εκθρέψει όλες αυτές τις βίαιες ομάδες που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να σφάζουν αθώους ανθρώπους ;». Τελειώνοντας τον εντυπωσιακό του λόγο του ο Haşim Kılıç ανέφερε με έμφαση ότι για όλα αυτά θα πρέπει να μετανοήσουμε και να ζητήσουμε συγγνώμη για όλη αυτή την βία του Ισλάμ. «Δεν μπορεί το Ισλάμ να ενστερνίζεται τέτοια φαινόμενα βίας και δεν μπορεί εν ονόματι του Ισλάμ να γίνονται όλες αυτές οι σφαγές. Αν είναι έτσι το Ισλάμ τότε… εγώ δεν είμαι μουσουλμάνος».

Πράγματι οι εντυπωσιακές αυτές δημόσιες τοποθετήσεις ενός επιφανούς της τουρκικής κοινωνίας είναι μια καταφανής ομολογία ότι δυστυχώς η θρησκεία αυτή, που σήμερα ακολουθείται από εκατομμύρια πιστούς, έχει εκθρέψει σε μεγάλο βαθμό μια φρικτή βία με εκατομμύρια θύματα. Δυστυχώς αυτή ακριβώς την τυφλή ισλαμική βία την έχει δοκιμάσει στο πετσί του και ο ελληνικός λαός με την φρικτή γενοκτονία των Ελλήνων χριστιανών της Μικράς Ασίας στις αρχές του εικοστού αιώνα. Ελπιδοφόρο θα ήταν αν με παρόμοιες δημόσιες ομολογίες η σημερινή Τουρκία οδηγηθεί και να αναγνωρίσει την βία και τα εγκλήματα της την εποχή εκείνη με τον αφανισμό των χριστιανών Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων και Αράβων της Μικράς Ασίας.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Πηγή: Έκτακτο Παράρτημα: «ΠΑΥΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ»!

Κάτι αλλάζει στην Ευρώπη | Pontos News

• ΓΝΩΜΕΣ
• ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ

Είναι γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να αλλάζει το κλίμα σε μερικές ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες απέναντι στην Τουρκία.

Και το θέμα αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει, γιατί το κλίμα δεν άλλαξε λόγω της πειρατικής εισβολής της Τουρκίας στην Αμμόχωστο και στην ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας, ούτε λόγω των υπερπτήσεων τουρκικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά, αλλά κυρίως λόγω της αποκάλυψης του σχεδίου της Τουρκίας για τον εξισλαμισμό και εκτουρκισμό της Ευρώπης, μέσω των τουρκικών και μουσουλμανικών κοινοτήτων μεταναστών που ζουν κατά εκατομμύρια σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.

Η σφαγή στη Γαλλία και την Αυστρία, αλλά και η στάση που τήρησε η Τουρκία στο θέμα αυτό, αφύπνισε τις χώρες της Ευρώπης που φιλοξενούν στο έδαφός τους πολυάριθμες τουρκικές και μουσουλμανικές κοινότητες.

Και επειδή, πέραν των τουρκικών τζαμιών, το βασικό «εργαλείο» με το οποίο η Τουρκία ελέγχει και κινητοποιεί κυρίως τις τουρκικές κοινότητες είναι οι «Εστίες των Ιδεαλιστών» (Ülkü Ocakları), που δεν είναι άλλοι από τους Γκρίζους Λύκους και αποτελούν βραχίονα του τουρκικού βαθέος κράτους, η Γαλλία πρώτη αποφάσισε να απαγορεύσει τη λειτουργία τους στη γαλλική επικράτεια.

Ακολούθησε αντίστοιχο ψήφισμα από την γερμανική Βουλή, η οποία ενέκρινε πρόταση ψηφίσματος των ΚΟ των δύο χριστιανικών κομμάτων CDU / CSU, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελευθέρων και των Πράσινων, με το οποίο καλείται η κυβέρνηση να εξετάσει την απαγόρευση οργανώσεων που πρόσκεινται στους Γκρίζους Λύκους.

Στο ψήφισμα αναφέρονται εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως ότι το κίνημα των «Ιδεαλιστών» είναι ρατσιστικό, αντισημιτικό, αντιδημοκρατικό και συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια της Γερμανίας.

Το ψήφισμα, που ψήφισε και το κόμμα της Αριστεράς, αναφέρει ότι τα μέλη του κινήματος των Γκρίζων Λύκων μόνο στη Γερμανία ανέρχονται στις έντεκα χιλιάδες και προπαγανδίζουν την ιδεολογία τους με έναν μαχητικό και βίαιο τρόπο, εκφοβίζοντας και απειλώντας τους πολιτικούς τους αντιπάλους. «Κατά αυτό τον τρόπο», επισημαίνεται στο ψήφισμα της Βουλής, «το κίνημα Ülkücϋ στρέφεται ενάντια στην ένταξη πολιτών τουρκικής καταγωγής στη Γερμανία και στοχεύει στον διχασμό της κοινωνίας».

Οι μητρικές οργανώσεις που κατευθύνουν τους συλλόγους των Γκρίζων Λύκων είναι η «Ομοσπονδία των Τουρκικών Δημοκρατικών Ιδεαλιστικών Συλλόγων στη Γερμανία» (ADUTDF) και η «Ένωση των Τουρκικών Ισλαμικών Πολιτιστικών Συλλόγων στην Ευρώπη» (ATIB).

Επίσης, το ψήφισμα αναφέρει ότι αποτελεί «επιτακτικό καθήκον» η αντιμετώπιση του ζητήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ επικροτείται η απαγόρευση της οργάνωσης των Γκρίζων Λύκων στη Γαλλία και εκφράζεται «η ελπίδα ότι και άλλα κράτη θα ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα.»

Επίσης, με το ψήφισμα καλείται η γερμανική κυβέρνηση να λάβει με τους «ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον περιορισμό της επιρροής του κινήματος των «Ιδεαλιστών» στην Ευρώπη», να παρακολουθεί συνεχώς τη δραστηριότητά του και να το αντιμετωπίζει αποφασιστικά.

Τις ίδιες ώρες που η γερμανική Βουλή ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα αυτό το ψήφισμα, μια άλλη Βουλή, η ολλανδική των 150 βουλευτών παρακαλώ, με κοινή πρόταση των κομμάτων της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, ενέκρινε ένα ομοειδές ψήφισμα, με το οποίο ζητούσε από την κυβέρνηση να πράξει τα δέοντα, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί η απαγόρευση της δράσης των Γκρίζων Λύκων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η ίδια Βουλή, λίγες ώρες πριν, ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα και πάλι, ψήφισμα με το οποίο διαπιστώνεται ότι η κυβέρνηση αναγνωρίζει πως:

– η Τουρκία ενεπλάκη στρατιωτικά στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
– η Τουρκία μετέφερε (Σύριους) τζιχαντιστές μαχητές για να πολεμήσουν στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
– η Τουρκία έχει επίσης εμπλακεί στρατιωτικά στις συγκρούσεις στη Συρία και τη Λιβύη και ότι
– η Τουρκία θέλει εκ νέου προβεί σε γεωτρήσεις σε περιοχές οι οποίες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ανήκουν στην Ελλάδα.

Κατόπιν αυτών των διαπιστώσεων το oλλανδικό Κοινοβούλιο κάλεσε την ολλανδική κυβέρνηση να αναζητήσει ενεργό υποστήριξη εντός της ΕΕ για ένα μορατόριουμ στην παροχή όπλων στην Τουρκία τα οποία (δύνανται) να χρησιμοποιηθούν στην ένοπλη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, τη Λιβύη ή τη Συρία.

Τις ίδιες ώρες που στα κοινοβούλια της Γερμανίας και της Ολλανδίας, τα κόμματα και οι βουλευτές αναλάμβαναν τις ευθύνες τους και ενέκριναν ψηφίσματα με τα οποία καλούσαν τις κυβερνήσεις τους να αναλάβουν δράσεις εναντίον της Τουρκίας και μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην Ελλάδα τα κόμματα ήταν στην κυριολεξία στον… κόσμο τους.

Ενώ Κύπρος και Ελλάδα υφιστάμεθα την τουρκική επιθετικότητα,
ενώ ο Ερντογάν εισβάλλει στην Αμμόχωστο και σχεδιάζει να λεληλατήσει τις ελληνικές περιουσίες, δωρίζοντάς της σε φίλους του μαφιόζους κατασκευαστές,
ενώ το Μπαρμπαρός, το Γιαβούζ και το Ορούτς Ρέις παραβιάζουν τις ελληνικές θάλασσες,
ενώ τουρκικά αεροσκάφη κάνουν υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά,
ενώ η Τουρκία μεταφέρει ισλαμιστές τρομοκράτες στο Αζερμπαϊτζάν, συνεχίζοντας στην ουσία τη γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων,
ενώ το τουρκικό κράτος ασκεί κρατική τρομοκρατία τους Κούρδους πολιτικούς, κρατάει στη φυλακή επί χρόνια τους ηγέτες του και συλλαμβάνει και φυλακίζει χιλιάδες πολιτικούς και στελέχη των κομματικών και μαζικών του οργανώσεων,
ενώ η χώρα αντιμετωπίζει τη θανατηφόρα πανδημία,
το ελληνικά κόμματα των 300 βουλευτών παρακαλώ, είναι απασχολημένα με την… ανυπακοή απέναντι σε μια συνταγματική όπως αποδείχτηκε απόφαση του Αρχηγού της ΕΛΑΣ, δίνοντας χείριστο παράδειγμα στους Έλληνες πολίτες και μια κάκιστη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Αντί αυτών, η Ελλάδα, η Βουλή των Ελλήνων, θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί σε ψηφίσματα καταδίκης της τουρκικής επιθετικότητας και να ζητούν τα κόμματα ομόφωνα από την ελληνική κυβέρνηση να πράξει τα δέοντα, ούτως ώστε να επιβληθούν κυρώσεις και εμπάργκο όπλων στην Τουρκία από την ΕΕ.

Έτσι η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών θα είχαν πιο δυνατή φωνή και θα ήταν πιο πειστικοί το Δεκέμβριο, που θα κριθεί το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.

Αν δεν ξέρουμε να κάνουμε πολιτική, τουλάχιστον ας διδασκόμεθα από τις χώρες της Ευρώπης, που όπως φαίνεται ξέρουν λίγο καλύτερα από μας.

Πηγή: Κάτι αλλάζει στην Ευρώπη | Pontos News

Γιατί οι Made in USA φρεγάτες MMSC που θα αγοράσουμε κινδυνεύουν να πάνε στο βυθό – slpress.gr

Γρίβας Κώστας

8 Νοεμβρίου 2020

35584

Τις τελευταίες μέρες έχουν προκύψει επίμονες πληροφορίες ότι το Ελληνικό Ναυτικό ενδιαφέρεται να αγοράσει τέσσερις αμερικανικής κατασκευής φρεγάτες MMSC (Multi Mission Surface Combatant). Άποψη του γράφοντος είναι ότι η MMSC, όπως και οποιαδήποτε άλλο πλοίο με παρόμοια χαρακτηριστικά και ικανότητες, με όπλα περιορισμένου βεληνεκούς και αισθητήρες περιορισμένης εμβέλειας, όχι μόνο δεν καλύπτει τις ελληνικές μακρόπνοες ανάγκες, αλλά ενδέχεται να αποτελέσει επικίνδυνη αχίλλειο πτέρνα μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Ο λόγος είναι ότι αυτά τα πλοία δεν είναι προσαρμοσμένα στο δυνητικό περιβάλλον απειλής των επόμενων ετών στο Αιγαίο. Κι αυτό γιατί, αναγκαστικά, θα επιχειρούν σε σχετικά κοντινές αποστάσεις από τις τουρκικές ακτές, θα είναι ευάλωτα σε μια σειρά καινοφανών απειλών, με προεξάρχουσα τους αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους (ASBM).

Πριν από περίπου δέκα χρόνια, η Κίνα άλλαξε τα δεδομένα στην προβολή ισχύος από τη στεριά στη θάλασσα, παρουσιάζοντας προηγμένα πλέγματα αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD), στόχος των οποίων ήταν να απομακρύνουν από τη Νότιο και την Ανατολική Σινική Θάλασσα τις ομάδες μάχης των αμερικανικών αεροπλανοφόρων (CCG). Έτσι οι Κινέζοι κατέστησαν πολύ ανθυγιεινά για αυτές τις ομάδες μάχης τα παράκτια ύδατα της Κίνας, σε βάθος που ξεπερνούσε τα χίλια χλμ.

Αιχμή του δόρατος της κινεζικής προσπάθειας ήταν οι διάσημοι, πλέον, βαλλιστικοί πύραυλοι εναντίον πλοίων (ASBM) Dong Feng 21D (DF-21D), με βεληνεκές περίπου 1700 χλμ. Οι πύραυλοι αυτοί λειτουργούσαν στο πλαίσιο δικτυοκεντρικών δομών που περιλάμβαναν μέσα εντοπισμού και ιχνηλάτησης των αμερικανικών πλοίων, τα οποία τροφοδοτούσαν με πληροφορίες τους πυραύλους κατά τη διάρκεια της πτήσης τους, έτσι ώστε αυτοί να ρυθμίζουν την πορεία τους ανάλογα με τα νέα δεδομένα.

Στην τερματική φάση ο πύραυλος εξαπέλυε ένα όχημα επανεισόδου με ικανότητες διεξαγωγής ελιγμών (MaRV) το οποίο αναλάμβανε να εντοπίσει με δικό του αισθητήρα το πλοίο-στόχο και να κατευθυνθεί προς αυτό. Χάρη στην πολύ μεγάλη ταχύτητά του ήταν πολύ δύσκολο να αναχαιτιστεί. Στα επόμενα χρόνια, οι Κινέζοι παρουσίασαν τον ακόμη υψηλότερων επιδόσεων ASBM DF-26, με βεληνεκές 3.000 χλμ, ο οποίος μπορούσε να απειλήσει και πλοία μικρότερων διαστάσεων όπως είναι τα αντιτορπιλικά Arleigh Burke και τα καταδρομικά Ticonderoga.

Τα μεταπυρηνικά όπλα

Κατά τη διάρκεια δε της μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης που έγινε στο Πεκίνο τον Οκτώβριο 2019 οι Κινέζοι παρουσίασαν ένα ακόμη πιο επικίνδυνο σύστημα, ένα υπέρ- υπερηχητικό (hypersonic) όχημα αερολίσθησης (HGV) DF-ZF (ή WU-14 όπως αναφέρεται από τους Αμερικανούς) πάνω σε έναν βαλλιστικό πύραυλο. Το όλο σύστημα αναφέρεται ως DF-17. Ως hypersonic αναφέρουμε ένα βλήμα ή αεροσκάφος που μπορεί να επιτύχει ταχύτητα τουλάχιστον πέντε φορές μεγαλύτερης του ήχου (Mach 5). Ο πύραυλος-φορέας απελευθερώνει το βλήμα σε μεγάλο υψόμετρο και μετά αυτό κινείται προς τον στόχο του «γλιστρώντας» στον αέρα.

Η πολύ μεγάλη ταχύτητα και η αυξημένη ικανότητα διεξαγωγής ελιγμών καθιστούν πολύ δύσκολη την αναχαίτισή του ακόμη και από προηγμένα αντιπυραυλικά όπλα. Οι ικανότητες αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής των Κινέζων χαρακτηρίστηκαν από Αμερικανούς ειδικούς με το αρκτικόλεξο HEAT (High End Asymmetrical Threats) και πύραυλοι όπως ο DF-21D, ο DF-26 και ο DF-17 αναφέρονται ως «μεταπυρηνικά υπερόπλα» (post nuclear super weapons).

Επίσης, τα πυραυλικά δίκτυα A2/AD δεν περιλάμβαναν μόνο αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους ή πυραύλους cruise. Για βεληνεκές μικρότερο των 500 χλμ οι Κινέζοι αξιοποίησαν πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών με επαυξημένο βεληνεκές. Ο πιο εντυπωσιακός είναι ο Wei Shi 2D (WS-2D), το βεληνεκές του οποίου φτάνει τα 400 χλμ. Εδώ αξίζει να επισημανθεί ότι o πρόγονος του WS-2, ο WS-1B, αποτέλεσε τη βάση του τουρκικού TRG-300 Kasirga (Βλ. «Η Στρατιωτική Άνοδος της Κίνας και η Γεωπολιτική του Πολέμου στη Μέση Ανατολή» και «Η Νέα Στρατιωτική Επανάσταση και η Ελληνική Αμυντική Στρατηγική» εκδ. Λιβάνη).

Στα επόμενα χρόνια, ολοένα και περισσότερες χώρες παρουσίασαν παρόμοια συστήματα A2/AD, δημιουργώντας μια ζώνη θανάτου σε αποστάσεις εκατοντάδων ή και χιλιάδων χλμ από τις ακτές τους. Η Ρωσία ήταν φυσικά μία από αυτές, αλλά και το Ιράν κατάφερε να κατασκευάσει αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους, οι δυνατότητες των οποίων λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη από τους Αμερικανούς.

Ακόμη και υποκρατικοί δρώντες, πολύ χαμηλών τεχνολογικών δυνατοτήτων, όπως είναι οι αντάρτες Χούτι στην Υεμένη, κατάφεραν να δημιουργήσουν ασύμμετρες ικανότητες A2/AD, διαμορφώνοντας ταχύπλοα σκάφη σε ρομποτικούς αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς (VBIED) και προσέβαλαν σαουδαραβικά πολεμικά σκάφη σε μεγάλες αποστάσεις από τις ακτές.

Πλέγματα αντιπρόσβασης από Τουρκία

Το ερώτημα είναι αν η Τουρκία έχει αναπτύξει, ή πρόκειται να αναπτύξει παρόμοια πλέγματα A2/AD; Αν ναι, αυτά θα διαμορφώσουν ένα νέο περιβάλλον, στο οποίο πρέπει να προσαρμοστεί η ελληνική ναυτική ισχύς. Η απάντηση δεν είναι γνωστή. Ωστόσο, αυτό που μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας είναι πως η Τουρκία, ακόμη και αν δεν έχει αναπτύξει παρόμοιες ικανότητες, είναι σίγουρο ότι μπορεί να το κάνει προσεχώς.

Οι αντιπλοϊκοί βαλλιστικοί πύραυλοι ήδη διατίθενται στη διεθνή αγορά. Μεταξύ των άλλων, η κινεζική εταιρεία CASIC προσφέρει τον CM-401 με βεληνεκές περίπου 290 χλμ και η επίσης κινεζική ALIT τον M20A με βεληνεκές 280 χλμ. Έχει αναφερθεί πως αυτός ήδη έχει αποκτηθεί από μη κατανομαζόμενες χώρες.

Η Τουρκία ήδη έχει αποδείξει ότι επενδύει στην ανάπτυξη πλεγμάτων «αναγνώρισης-κρούσης» (reconnaissance-strike complexes) με μη επανδρωμένα αεροχήματα, αλλά και με μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας, όπως είναι το ULAQ που παρουσίασε πριν λίγο καιρό. Αυτά προσφέρουν δεδομένα στοχοποίησης σε άλλα όπλα, ή χρησιμοποιούν και τα δικά τους.

Παρεμπιπτόντως, σμήνη από μη επανδρωμένα αεροχήματα, περιφερόμενα πυρομαχικά (loitering munitions), μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας (USV) ή μη επανδρωμένα υποβρύχια (UUV), επίσης αποτελούν μέρος των ικανοτήτων A2/AD. Δυστυχώς, η Τουρκία δείχνει να βρίσκεται πολύ πιο μπροστά από την Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα. Όχι γιατί η Ελλάδα στερείται των σχετικών ικανοτήτων, αλλά γιατί δεν ασχολείται. Επιπροσθέτως, εδώ και πολλά χρόνια η Τουρκία έχει επενδύσει στην ανάπτυξη βαλλιστικού οπλοστασίου, συνεργαζόμενη με την Κίνα. Είναι, λοιπόν, επόμενο να έχει έρθει σε επαφή με τις πολεμικές μεθοδολογίες και πιθανώς και τις σχετικές τεχνολογίες που έχει αναπτύξει η Κίνα.

Εδώ και 20 χρόνια

Το σημαντικότερο είναι ότι έχουμε σειρά ενδείξεων ότι εδώ και χρόνια η Τουρκία μελετά παρόμοιες ικανότητες. Για παράδειγμα, πολλά χρόνια πριν οι Κινέζοι παρουσιάσουν τον DF-21D (αρχές της δεκαετίας 2000), το Ισραήλ είχε παρουσιάσει τον βαλλιστικό πύραυλο LORA, για τον οποίο είχε ανακοινώσει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εναντίον πλοίων επιφανείας. Τότε, μάλιστα, είχαμε χαρακτηρίσει υπερβολικούς τους ισχυρισμούς των Ισραηλινών για τις ικανότητες του όπλου. Μερικά χρόνια μετά, οι Κινέζοι μας απέδειξαν ότι κάναμε λάθος (βλ. Κ. Γρίβας, Ζ. Μίχας «Ελληνική Αμυντική Στρατηγική για τον 21ο Αιώνα» εκ. Κασταλία 2006).

Το πολύ ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι το Ισραήλ έκανε γνωστή την ύπαρξή του πυραύλου όταν τον παρουσίασε στην ηγεσία του τουρκικού υπουργείου Άμυνας. Εκείνο τον καιρό οι σχέσεις των δύο χωρών ήταν ακόμη εξαιρετικές. Με άλλα λόγια, σχεδόν 20 χρόνια πριν, οι Τούρκοι εξέταζαν την απόκτηση αντιπλοϊκών βαλλιστικών πυραύλων και όπως φαίνεται δεν έμειναν μόνον στην εξέταση. Κατά την έκθεση αμυντικού υλικού DSEi το 2011, η Τουρκία παρουσίασε για πρώτη φορά τον αεροεκτοξευόμενο πύραυλο cruise SOM.

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, οι εκπρόσωποι της κατασκευάστριας εταιρείας ανέφεραν ότι ο πύραυλος έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον, να ανανεώνει τα δεδομένα στοχοποίησης σε πτήση και να μπορεί να προσβάλει κινούμενα πλοία επιφανείας, λαμβάνοντας πληροφορίες από άλλες πλατφόρμες. Άρα, από τότε οι Τούρκοι ανέπτυσσαν πλέγματα αναγνώρισης-κρούσης με σκοπό την προβολή ισχύος στη θάλασσα.

Χρειαζόμαστε μεγάλες ναυτικές μονάδες;

Συμπερασματικά, αν η Τουρκία δεν έχει ήδη αναπτύξει, είναι εξαιρετικά πιθανό πως θα αναπτύξει στα επόμενα χρόνια ισχυρά πλέγματα αντιπρόβασης και άρνησης περιοχής στο Αιγαίο που θα καθιστούν εξαιρετικά επισφαλή τη δράση μεγάλων μονάδων επιφανείας ακόμα και σε μεγάλες αποστάσεις από τις τουρκικές ακτές. Φυσικά, παρόμοιες ικανότητες μπορεί να αναπτύξει και η Ελλάδα. Και μάλιστα πολύ καλύτερες.

Η γεωγραφία του Αιγαίου είναι σαν έχει σχεδιαστεί για να αποτελέσει βάση έδρασης ενός πολυπλέγματος (complex-of-complexes) αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής, το οποίο θα ενοποιούσε την αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου σε μια ενιαία και αδιαίρετη θαλασσοχερσαία δομή και θα καθιστούσε αναντίρρητη την ελληνική κυριαρχία σε αυτό, όπως ο γράφων έχει επιχειρηματολογήσει σε παλαιότερα άρθρα του στο SLpress.gr. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειαζόμαστε πολεμικά πλοία.

Οι μεγάλες μονάδες επιφανείας μπορούν να αποτελέσουν την «κινητή γεωγραφία» ισχύος στις ανοιχτές θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου και κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο, επιχειρώντας εκτός του βεληνεκούς των τουρκικών όπλων A2/AD. Να δημιουργήσουν μια «γέφυρα» προβολής ισχύος που θα ενοποιήσει την Ελλάδα με την Κύπρο και γενικότερα να ελέγξουν τις ανοιχτές θαλάσσιες εκτάσεις.

Αυτό σημαίνει να μπορούν να καταφέρνουν πλήγματα ακριβείας σε βάθος στην Τουρκία και σε εναέριους στόχους σε μεγάλες αποστάσεις. Τη δυνατότητα αυτή, όμως, δεν μπορούν να την προσφέρουν τα μεγάλα πλοία με τους πυραύλους επιφανείας-επιφανείας και επιφανείας-εδάφους Harpoon Block II και τους πυραύλους επιφανείας-αέρος ESSM που έχουν βεληνεκές μόλις 50 χλμ!

Οι φρεγάτες MMSC, οι Belh@arra και το Arleigh Burke

Απαιτούνται πλοία όπως είναι οι γαλλικές φρεγάτες Belh@arra, με πυραύλους επιφανείας-αέρος Aster 30 (βεληνεκές 170 χλμ) και πυραύλους cruise Scalp Naval (βεληνεκές πάνω από 1000 χλμ). Ακόμα καλύτερα, τις ανάγκες καλύπτουν τα αμερικανικά αντιτορπιλικά Arleigh Burke με πυραύλους επιφανείας-αέρος SM-2 και τους ακόμη μεγαλύτερου βεληνεκούς και με ικανότητες προσβολής στόχων πέραν του ορίζοντα SM-6. Αυτοί θα λειτουργούν σε δικτυοκεντρική δομή με το σύστημα συνδιαχείρισης πληροφοριών μάχης και οπλικών συστημάτων CEC (Cooperative Engagement Capability), ή με κάποιο άλλο πλοίο αντίστοιχων δυνατοτήτων.

Ακόμη και αν οι αμερικανικές φρεγάτες MMSC είναι εισιτήριο για να αποκτήσουμε μελλοντικά αντιτορπιλικά Arleigh Burke, ή έστω τα παλαιότερα καταδρομικά Ticonderoga, όπως φημολογείται, αναρωτιέται κανείς τι ακριβώς θα προσφέρουν οι φρεγάτες MMSC σε βάθος χρόνου στις ελληνικές ικανότητες προβολής ισχύος, με βάση τα αναδυόμενα τεχνολογικά και επιχειρησιακά δεδομένα.

Ο γράφων δεν υποστηρίζει ότι οι αμερικανικές φρεγάτες είναι «κακές» και κάποιες άλλες «καλές». Όλα τα πλοία με αυτά τα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά κινδυνεύουν να βρεθούν σε επικίνδυνη δυσαρμονία με τη νέα πολεμική πραγματικότητα που διαμορφώνεται στα εγγύς ύδατα (near seas) ανά τον πλανήτη. Αυτό αφορά περισσότερο τη γειτονιά μας. Γι’ αυτό και απαιτείται νέα φιλοσοφία εξοπλισμών που θα συντρίβει τα στεγανά μεταξύ των επιμέρους Κλάδων.

Πηγή: Γιατί οι Made in USA φρεγάτες MMSC που θα αγοράσουμε κινδυνεύουν να πάνε στο βυθό – slpress.gr

«Ποιοι είναι οι Γκρίζοι Λύκοι, η τουρκική εξτρεμιστική ομάδα που διαλύεται στη Γαλλία» – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμανάν (Gérald Darmanin) ανακοίνωσε τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου τη διάλυση των Γκρίζων Λύκων, μιας τουρκικής ακροδεξιάς ριζοσπαστικής, εθνικιστικής και ξενοφοβικής ομάδας, μετά από περιστατικά την περασμένη εβδομάδα στη Γαλλία.

Τα δάχτυλα του αντίχειρα και των μεσαίων δαχτύλων ενώνονται για να σχηματίσουν το προφίλ του λύκου. Αυτή είναι η ένδειξη της παρουσίας των Γκρίζων Λύκων.

Αυτοί οι ριζοσπάστες Τούρκοι ακτιβιστές ήρθαν στο προσκήνιο μετά από πρόσφατα περιστατικά μεταξύ της τουρκικής και των αρμενικής κοινότητας κοντά στη Λυών.

Οι εντάσεις μεταξύ αυτών των δύο κοινοτήτων της διασποράς επιδεινώθηκαν μετά την επανάληψη της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ , μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, με την υποστήριξη της Τουρκίας.

Πρόκειται για  «μια ιδιαίτερα επιθετική de facto ομάδα για να το θέσουμε ήπια» , δήλωσε ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμανάν τη Δευτέρα για τους Γκρίζους Λύκους, ανακοινώνοντας τη διάλυσή τους η οποία πρέπει να τεθεί την Τετάρτη στο Υπουργικό Συμβούλιο.

H Μεράλ Ακσενέρ, αρχηγός του κόμματος İyi, κάνει το σημάδι των «Γκρίζων λύκων» στη διάρκεια πολιτικής εκστρατείας (AFP)

Επίθεση στον Ιωάννη Παύλο τον Β΄

Το κίνημα γεννήθηκε στην Τουρκία, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ως παραστρατιωτικός κλάδος του Εθνικιστικού Κόμματος – MHP, σήμερα σύμμαχος του AKP του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Οι Γκρίζοι Λύκοι προκάλεσαν βίαιες ενέργειες στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 εναντίον κομμουνιστικών και ακροαριστερών κινημάτων. Πολλές δολοφονίες αριστερών διανοούμενων και δημοσιογράφων αποδίδονται σε αυτούς.

Ο Ερντογάν σε ομιλία του τον Μάρτιο του 2018

Απαγορεύθηκε στην Τουρκία τη δεκαετία του 1980, πριν εμφανιστεί ξανά μερικά χρόνια αργότερα, η τρομοκρατική οργάνωση εξαπλώθηκε στην τουρκική διασπορά, στη Γερμανία, την Αυστρία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ελβετία.

Το 1981, ένα από τα μέλη του επιχείρησε να δολοφονήσει τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β ‘στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη.

Στη δεκαετία του 1990, αυτοί οι ακροδεξιοί προκαλούν βίαιες ενέργειες εναντίον των Κούρδων, των Αρμενίων και των Ελλήνων.

Καλλιεργούν επίσης δεσμούς με το αυτονομιστικό κίνημα των Ουιγούρων στην Κίνα.

Μαχητές του, εντάσσονται στις τάξεις του στρατού του Αζερμπαϊτζάν σε πόλεμο με την Αρμενία στις αρχές της δεκαετίας του 1990, στην πρώτη σύγκρουση Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Αλλά το κίνημα απαγορεύτηκε από το Μπακού το 1995, κατηγορούμενο ότι συμμετείχε στην απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του Προέδρου Χεϊντάρ Αλίγιεφ, πατέρα του σημερινού ηγέτη των Αζέρων.

Ανοχή στην Άγκυρα

Οι Γκρίζοι Λύκοι υπερασπίζονται την ιδέα του παντουρκισμού, στόχος της οποίας είναι να φέρουν κοντά τους τουρκικούς λαούς στο ίδιο κράτος.

Ένας οργανισμός που έχει καταστεί νόμιμος στην Τουρκία, λέγεται ότι είναι παρόντες στην τουρκική αστυνομία, στρατό και μυστικές υπηρεσίες, ενώ οι αρχές είναι αρκετά ανεκτές σε αυτούς.

Πριν από το ξέσπασμα του πολέμου  του Ναγκόρνο-Καραμπάχ στις 27 Σεπτεμβρίου 2020, οι ακτιβιστές των Γκρίζων Λύκων προκάλεσαν πανικό φέτος το καλοκαίρι στη Λυών στο περιθώριο μιας φιλο-αρμενικής διαδήλωσης.

Ένας 23χρονος Γαλλό – τουρκος, ο Αχμέτ Τσετίν, δικάστηκε στα μέσα Σεπτεμβρίου στο Bourg-en-Bresse για «υποκίνηση μίσους».

Είχε εμφανιστεί σε ένα βίντεο στο οποίο είπε: «  Μπορεί η (τουρκική) κυβέρνηση να μου δώσει ένα όπλο και 2000 ευρώ και θα κάνω ό, τι πρέπει να κάνω οπουδήποτε στη Γαλλία»,  προσθέτοντας «λυπάμαι που στη Μασσαλία υπάρχουν πάρα πολλοί Αρμένιοι».

Radio France Internationale

 

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Πηγή: «Ποιοι είναι οι Γκρίζοι Λύκοι, η τουρκική εξτρεμιστική ομάδα που διαλύεται στη Γαλλία» – Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Όταν ακούτε για γερμανική «ειρηνευτική» παρέμβαση στα ελληνοτουρκικά, προετοιμαστείτε για τα χειρότερα – Cognosco Team

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Ένα από τα πιο αποκαλυπτικά πονήματα τα οποία πρέπει να έχουν όλοι οι Ελληνες για να καταλάβουν γιατί κατεσφάγησαν τα αδέλφια μας στη σημερινή τουρκική επικράτεια είναι το «Πώς η Γερμανία κατέστρεψε τον Ελληνισμό της Τουρκίας» (εκδόσεις Λαβύρινθος). Εκδόθηκε λίγο πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή (1916). Συγγραφέας του έργου, ο Μιχαήλ Λ. Ροδάς (1884-1948), ο οποίος ήταν διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Λογοκρισίας της Αρμοστείας Σμύρνης. Ακολουθεί χαρακτηριστικό απόσπασμα, το οποίο θα σας παραπέμψει σε καταστάσεις και γεγονότα επίκαιρα και σε διαχρονικές γερμανικές μεθόδους.

«Εννοεί μόνη της η Γερμανία να κρατήσει τα σκήπτρα και να υποδουλώση τους πάντας. […] Κατά το 1902, έχει επέλθει πλέον η αποπεράτωσις της γερμανικής γραμμής της Βαγδάτης. Το όνειρον του Κάιζερ πραγματοποιείται θριαμβευτικώτατα. Αλλά δεν αρκεί μόνον η σιδηροδρομική κατάκτησις. Είναι ανάγκη να εκδιωχθούν τελείως οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, να συντριβούν οι Ελληνες. Τούτο διδάσκει εις το βιβλίον του Γερμανός περιηγητής, το οποίον φέρει τον τίτλον “Πώς θα ζήσει η Τουρκία”. Θα ζήση μόνον διά της Γερμανίας και της Τουρκίας. Πρέπει, λοιπόν, να κατακτηθεί το εμπόριον, να ιδρυθούν τράπεζαι, και να εμφανισθούν γερμανικά ατμόπλοια πολυπληθέστερα εις την λεκάνην της Μεσογείου και τας Τουρκικάς θάλασσας. Το δίκτυον της προπαγάνδας εξαπλούται παντού.

Εν τω μεταξύ, εξακολουθεί το έργον της αρπαγής των Αγγλικών και Γαλλικών εταιρειών. Η τηλεφωνική Αγγλική εταιρεία Κωνσταντινουπόλεως περιέρχεται εις χείρας των Γερμανών, η Βελγική εταιρεία των τραμ επίσης, καθώς και η Αγγλική εταιρεία του Τούνελ, τα υδραυλικά Αγγλικά έργα της Μεσοποταμίας διακόπτονται, καθώς και η κατασκευή οδών εν Μ. Ασία υπό Γαλλικής εταιρείας. […] Οι Γερμανοί χρηματισταί, μετά την κυριαρχίαν των λοιπών κλάδων της προπαγάνδας, συσκέπτονται εν Βερολίνω πως ασφαλέστερον να καταστρέψουν τους Ελληνας. […]

Οι Γερμανοί, μη δυνάμενοι να χτυπήσουν φανερά τον Ελληνισμό της Τουρκίας, εσκέφθησαν να βοηθήσουν το εγχειρίδιον εις τα στήθη του δι’ ενός τρυφερού εναγκαλισμού. Εις τον δρόμον των ήτο ο Ελληνισμός μέγα, παμμέγιστο εμπόδιον και έπρεπε και αυτός ή διά του Γερμανισμού ή διά του Τουρκισμού να εκριζωθεί».

Πηγή: Όταν ακούτε για γερμανική «ειρηνευτική» παρέμβαση στα ελληνοτουρκικά, προετοιμαστείτε για τα χειρότερα – Cognosco Team

Έκτακτο Παράρτημα: Αξίζει να διαβαστεί!!! Η Τουρκία, το Σχέδιο Ψυχολογικών Επιχειρήσεων (Ψ.Ε.) και η Χώρα μας!

 …μέχρι το 2023 

Λευτέρης Παπαϊωάννου*

Από το 2005 οι ένοπλες συγκρούσεις ανά τον κόσμο μεταλλάχτηκαν, ο πόλεμος έγινε τρισδιάστατος, οι τακτικοί στρατοί αντιμάχονται τους άτακτους και μισθοφόροι ανέλαβαν το βρώμικο παιχνίδι, οι αγώνες μεταφέρθηκαν στις πόλεις, οι άμαχοι έγιναν ο πρώτος στόχος, η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ σε ρόλο «ηδονοβλεψία» και οι ΜΚΟ το μακρύ χέρι των ισχυρών.
Σε αυτό το Επιχειρησιακό περιβάλλον, οι Ψυχολογικές Επιχειρήσεις διαφοροποίησαν την προτεραιότητα των στόχων τους και αναβαθμίστηκαν σε πρωτεύοντα ρόλο αφενός για να κάμψουν τη θέληση των λαών για αντίσταση και αφετέρου να δώσουν ισχύ στις κυβερνήσεις και ταυτόχρονα να αφαιρέσουν έργο από τις Τακτικές Επιχειρήσεις. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί ότι, για πρώτη φορά στις Ψ.Ε. γίνεται μνεία για αναλώσιμους λαούς.

Σε αυτή τη μετάλλαξη των συγκρούσεων η Τουρκία δεν έμεινε αμέτοχη, πολύ έγκαιρα αναβάθμισε τη Πτέρυγα των Ψ.Ε. σε πρώτο πυλώνα ισχύος των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ενισχύοντάς την με ένα προϋπολογισμό ίσο σχεδόν με αυτόν των υπολοίπων δυνάμεων, υιοθετώντας την Αρχή του Πολέμου «Πετυχημένος, είναι ο στρατηγός που θα νικήσει τον εχθρό του χωρίς πόλεμο» (Ζουν Σου 5ος π.Χ αιώνας)

Στη πτέρυγα των Τουρκικών Ψ.Ε. υπάγονται:
– Το Κρατικό Πρακτορείο Anadolοu με τα αντίστοιχα Πανεπιστήμια.
– Οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι και τα κρατικά ΜΜΕ.
– Το Τεχνολογικό Ερευνητικό Συμβούλιο της Τουρκίας & το Κέντρο Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας (TUBITAK).
– Η ανάπτυξη και προώθηση της Τουρκικής Αμυντικής Βιομηχανίας.
– Η σχεδίαση και διαχείριση των μειονοτήτων εντός και εκτός Τουρκίας, και τέλος
– Η διαχείριση των προσφύγων και μεταναστών τόσο εντός της χώρας της, όσο και στην Ευρώπη.

Από επίσημα στοιχεία, η Τουρκία το 2015 απώλεσε από τον τουρισμό της περίπου 14 δις ευρώ, ενώ τα έσοδα της από τη διαχείριση της λαθρομετανάστευσης και το λαθρεμπόριο καυσίμων σε συνεργασία με τον ISIS, ξεπέρασαν τα 35 δις ευρώ.

Σήμερα η Πτέρυγα Ψυχολογικών Επιχειρήσεων της Τουρκίας, χρηματοδοτεί:
– Την Προπαγάνδα για τις γεωτρήσεις στη Κυπριακή ΑΟΖ.
– Διεθνή Συνέδρια, Κέντρα Λήψης Αποφάσεων, Κυβερνήσεις, Προσωπικότητες και ΜΜΕ.
– Έδρες Τουρκικών Σπουδών, σε ξένα μεγάλα Πανεπιστήμια.
– Τα πλοιάρια που μας μεταφέρουν από τα νησιά μας στις απέναντι αγορές τους.
– Τις ΜΚΟ και μέσω αυτών, υπό μορφή δωρεών, τοπικούς παράγοντες, κατοίκους ή συλλόγους καθώς και αλληλέγγυους με ελαφρά εθνική συνείδηση.

Οι Ψ.Ε. στα πεδία των διεκδικήσεων είναι το ποιο φονικό όπλο, καταστρέφει προσωπικότητες, κοινωνίες και χώρες. Η Τουρκία στο τομέα αυτό πρωτοπορεί έναντι της χώρας μας η οποία βρίσκεται σε νηπιακή κατάσταση όπως και σε άλλα εθνικά θέματα.

Για τα νησιά μας, από το 2012 οι Ψ.Ε. της Τουρκίας, εφήρμοσαν ένα καλοστημένο Σχέδιο. Πριν αρχίσουν οι μεγάλες ένοπλες συγκρούσεις στη Συρία, φρόντισαν να προσελκύσουν στη χώρα τους ως πρόσφυγες τα «μεγάλα πορτοφόλια» και επιφανείς επιστήμονες τους οποίους και παραχώρησαν άσυλο.

Στη συνέχεια διευκόλυναν με απευθείας πτήσεις να μετακινηθούν κυρίως προς Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία και πάλι «μεγάλα πορτοφόλια» προκειμένου να καμφθεί η πολιτική αντίδραση των χωρών αυτών.

Από το 2014, όταν τελείωσαν τα «μεγάλα πορτοφόλια», φρόντισαν να δημιουργήσουν κατά μήκος της Τουρκοσυριακής μεθόριου ένα ανθρώπινο τείχος με 2,5 εκατ. απελπισμένων τους οποίους σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν εκδιώκοντας τους Κούρδους από τη βόρεια Συρία.

Από το 2015, άρχισαν να προωθούν μαζικά στην Ελλάδα πρόσφυγες από τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα με παράλληλη χρηματοδότηση αρκετών ΜΚΟ, οι οποίες κατάφεραν τα γνωστά αποτελέσματα.

Από το 2017, με το κλείσιμο των συνόρων στην Ευρώπη, μη έχοντας «απόθεμα» προσφύγων από τη Συρία, στράφηκαν στη μετακίνηση πληθυσμών από τις Αφρικανικές χώρες προκειμένου να διασπάσουν τη κοινωνική συνοχή της Ελλάδος και όχι μόνο.

Από τις αρχές του 2019, αλλάζουν τακτική, στοχεύουν στο συναίσθημα των νησιωτών μας και αρχίζουν να προωθούν κυρίως από το Αφγανιστάν οικογένειες με πολλά μικρά παιδιά με σκοπό, αφενός να εντείνουν το ανθρωπιστικό πρόβλημα και αφετέρου μέσα σε αυτούς να ενσωματωθούν οι οικογένειες των 85.000 περίπου Τζιχαντιστών που προωθούνται προ τη χώρα μας. Εάν η Τουρκία επιτύχει και σε αυτό, όλοι μας αντιλαμβανόμαστε τη συνέχεια.

Ερώτημα: Τι πέτυχαν οι Ψ.Ε. της Τουρκίας έναντι στη χώρα μας; Διαχρονικά πέτυχαν:
– Να απεμπολήσουμε από το 1996 τις βραχονησίδες των Ιμίων.
– Να αφομοιώσουμε την ιδέα ότι υπάρχουν Γκρίζες Ζώνες και αμφισβητούμενα νησιά.
– Να αποδεχόμαστε τη μειωμένη Εθνική Κυριαρχία και τα αφύλακτα σύνορα.
– Να προωθούν κατά το δοκούν χιλιάδες λαθρομετανάστες.
– Να διασπούν τη κοινωνική μας συνοχή.
– Να Δυσφημούν τα νησιά και τη χώρα μας.
– Να πλήττουν τον Τουρισμό και την Οικονομία μας.
– Να Καλλιεργούν την ηττοπάθεια και τη θέληση για «μηδενική» αντίσταση.
– Να μας κρατούν ομήρους του φόβου και της αβεβαιότητας.
– Να μας μετατρέψουν σε «κλεπταποδόχους» στην αλυσίδα του δουλεμπορίου, ήτοι «παραγωγή, διακίνηση, κατανάλωση».
– Να καλλιεργούν το έδαφος για την αυτοδιάθεση των «δικών τους μειονοτήτων» σε Θράκη και τώρα στα Δωδεκάνησα.
– Να μας προετοιμάζουν στην ιδέα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και της συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο.

Κατόπιν των παραπάνω, η στρατιωτική μου δεοντολογία μου επιβάλει να παραδεχθώ ότι οι Ψ.Ε. της Τουρκίας έχουν όραμα και στόχους», εκτιμώ ότι ο χρόνος υλοποίησης αυτών θα είναι μέχρι το 2023.Τους μελετάμε, τους γνωρίζουμε, μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε. Από εμάς απαιτείται σοβαρότητα και εθνική συναίνεση. Οσο για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, τις έχω απόλυτη εμπιστοσύνη!!

*Υποστράτηγος ε.α
Σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού, Ασφάλειας & Διαχείρισης Κρίσεων
τ. καθηγητής στη Πτέρυγα Ψ.Ε της Ανωτάτης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου

πηγή 

Πηγή: Έκτακτο Παράρτημα: Αξίζει να διαβαστεί!!! Η Τουρκία, το Σχέδιο Ψυχολογικών Επιχειρήσεων (Ψ.Ε.) και η Χώρα μας!

Έκτακτο Παράρτημα: Η Τουρκία είναι πολύ μεγάλη για να παραμείνει «μία» – Μόνο «στα τρία» θα έχουμε ειρήνη

Μέχρι σήμερα η «γραμμή» ισχυρών κύκλων των ΗΠΑ είναι «να κρατήσουμε την Τουρκία προσανατολισμένη στη Δύση». Την ίδια γραμμή έχει και η Ελλάδα, για τους δικούς της λόγους.
Εάν δηλαδή για τις ΗΠΑ η Τουρκία είναι ένα πολύτιμο γεωπολιτικό οικόπεδο, για αυτό τη θέλουν κοντά τους, για την Ελλάδα ο δυτικός προσανατολισμός της Τουρκίας και συγκεκριμένα η ενταξιακή της πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει να κάνει με τη -φρούδα- ελπίδα ότι μια ευρωπαϊκή Τουρκία ίσως γίνει μια κανονική χώρα που θα σέβεται το διεθνές δίκαιο και δεν θα δημιουργεί πολεμικές εντάσεις.

Πρόκειται για μια άποψη της Αθήνας, η οποία ιστορικά αποδείχτηκε ανεφάρμοστη.
Η Τουρκία δεν σεβάστηκε ποτέ συνθήκες και συμμαχίες

Η Τουρκία δεν μπόρεσε -ή μάλλον δεν θέλησε- να εξημερωθεί με τους δυτικότροπους κεμαλιστές που την κυβέρνησαν με σιδερένια πυγμή επί 80 χρόνια. Θα το κάνει με τους ανατολίτες ισλαμιστές;

Ας τα δούμε με τη σειρά. Δεν σεβάστηκε τη Συνθήκη της Λωζάνης και την καταπάτησε σε κάθε ευκαιρία.

Το 1941 και ενώ η Ελλάδα τελούσε υπό την κατοχή των δυνάμεων του Άξονα, στρατολόγησαν είκοσι κλάσεις Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, ηλικίας 25 – 45 ετών, και τους έστειλαν σε νέα «τάγματα εργασίας» (amele taburlarι) προς πραγματοποίηση εκχιονισμών, εκβραχισμών και έργων οδοποιίας στα βάθη της Τουρκίας, υπό άθλιες καιρικές συνθήκες.

Το 1955 προκάλεσαν τα «Σεπτεμβριανά», ένα ανθελληνικό πογκρόμ, στην Κωνσταντινούπολη.

Το 1964-65 απέλασαν τους Έλληνες υπηκόους από την Κωνσταντινούπολη και εξανάγκασαν σε προσφυγιά τον ελληνικό πληθυσμό των νησιών Ίμβρου και Τενέδου.

Το 1964 βομβάρδισαν την Κύπρο, στην οποία εισέβαλαν τελικά το 1974 καταλαμβάνοντας το βόρειο μέρος του νησιού.

Να σημειωθεί ότι ήταν σύμμαχος με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ από τις 18 Φεβρουαρίου 1952.

Σίγουρα κάποιοι θεωρούσαν -το 1952- ότι η Τουρκία εντασσόμενη στο ΝΑΤΟ θα ηρεμούσε, όπως αφελώς νομίζουμε και σήμερα για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το 1987 η Τουρκία προκάλεσε την κρίση του Μαρτίου και στις αρχές του 1996 την κρίση των Ιμίων.

Τα προαναφερθέντα είναι έργα της κεμαλικής, κοσμικής, δυτικότροπης Τουρκίας, της δεμένης στο άρμα της Δύσης.
Που οφείλεται η σχετική ηρεμία που είχαμε μέχρι σήμερα με τον Ερντογάν

Αντιθέτως, με τους ισλαμιστές του Ερντογάν, από το 2003 έως και σήμερα, έχουμε σχετική ηρεμία.

Η ηρεμία όμως αυτή δεν ήταν συνέπεια της ειρηνόφιλης διάθεσης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αλλά στον χρόνο που χρειαζόταν για να «καθαρίσει» το εσωτερικό της χώρας του, να στήσει το δικό του σύστημα και όταν θα αισθανόταν ισχυρός -όπως αισθάνεται σήμερα- να προχωρήσει στην υλοποίηση του οράματός του, στην ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα σύνορα του «Όρκου του Έθνους» (Misak-ı Millî) του 1920 και στην επέκταση της γεωπολιτικής της επιρροής έως «τα σύνορα της καρδιάς».
Τώρα όμως «ξύπνησε» το τέρας

Η «Άνοιξη» της Μουσουλμανικής Αδελφότητας το 2011 στάθηκε η αρχή για να πέσουν οι μάσκες.

Η ισλαμική Τουρκία υποστήριξε -και συνεχίζει να υποστηρίζει- τους ισλαμιστές σε Λιβύη και Αίγυπτο.

Επαναλαμβάνοντας το σενάριο της Κύπρου έχει εισβάλει με τρεις εκστρατείες στη βορειοδυτική και βορειοανατολική Συρία.

Έχει εξοπλίσει παραστρατιωτικές δυνάμεις Τουρκμένων στο βορειοδυτικό Ιράκ και στη βορειοδυτική Συρία.

Παράλληλα, αποδεδειγμένα, υποστήριξε το Ισλαμικό Κράτος, τις παραφυάδες της Αλ Κάιντα στη Συρία και μια σειρά από ένοπλες ισλαμιστικές οργανώσεις του λεγόμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού.

Γνωρίζοντας ότι μια στρατιωτική αναμέτρηση με την Ελλάδα θα την οδηγούσε σε συντριπτική ήττα, μιας και δεν υπερτερεί σε πολεμική αεροπορία, τανκς ή πολεμικό ναυτικό, παρά μόνο σε πεζικό, επέλεξε να εκτονώσει την επιθετικότητά της στη Μέση Ανατολή.

Συγκρούστηκε ανοιχτά και άγρια με το Ισραήλ, υποστηρίζοντας τους ισλαμιστές της Χαμάς στη Γάζα και επιχειρώντας να αποκτήσει ρόλο εγγυήτριας δύναμης στα μουσουλμανικά προσκυνήματα στα Ιεροσόλυμα.

Τέλος, οι έρευνες υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο την εξώθησαν να φανερώσει τα πραγματικά της αισθήματα προς τους Έλληνες, που μετά από τόσα πανηγύρια ελληνοτουρκικής φιλίας και κουμπαριές -και παρά την αλλαγή πολιτικού συστήματος από τους κεμαλικούς στους ισλαμιστές- παραμένουν τα ίδια.
Η Τουρκία θέλει Κύπρο, Δωδεκάνησα, Θράκη

Και το συμπέρασμα είναι ένα: Η Τουρκία δεν θέλει να αλλάξει, γιατί η Τουρκία έχει σχέδιο. Την τήρηση του «Όρκου του Έθνους».

Που προβλέπει κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου, των Δωδεκανήσων, της Θράκης, των νησιών του βορειοανατολικού Αιγαίου, της βόρειας Συρίας, του βόρειου Ιράκ (δηλαδή συριακού και ιρακινού Κουρδιστάν). Ό,τι δηλαδή συμβαίνει στην περιοχή μας, που είναι η υλοποίησή του με συνέπεια.

Η τουρκική επικράτεια σύμφωνα με τον τουρκικό «Όρκο του Έθνους».
Κρίσιμες επέτειοι

Το 2023 η Τουρκία συμπληρώνει 100 χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας και θέλει να είναι μέχρι τότε μεγαλοπρεπής.

Το 2021 συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και η Ελλάδα θέλει μέχρι τότε να στέκεται στο ύψος της ως γενέτειρα του δυτικού πολιτισμού και ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων (σχέδιο του Ελληνικού Διαφωτισμού).

Ανάμεσα σε αυτές τις δύο επετείους μεσολαβεί ένα κρίσιμο έτος. Το 2022. Τότε συμπληρώνεται ένας αιώνας από τη Μικρασιατική Καταστροφή των Ελλήνων ή του Πολέμου της Ανεξαρτησίας για την Τουρκία.

Η Τουρκία επιδιώκοντας να εκπληρώσει τους νεο-οθωμανικούς σχεδιασμούς της στη Συρία και στο Ιράκ μετέτρεψε τη διεθνή εντολή που είχε σε εθνική.

Αυτός είναι και ο λόγος που από τα μέσα του 2015 οι Αμερικανοί στράφηκαν στους Κούρδους, στους οποίους βρήκαν τους αξιόπιστους κοσμικούς συμμάχους στον πόλεμο ενάντια στους τζιχαντιστές που αναζητούσαν.

Αυτή τη στρατηγική επιλογή υποστήριξε από την πρώτη στιγμή και το Ισραήλ, που επίσης αναγνώρισε στους Κούρδους ένα σύμμαχο.

Προσηλωμένη στην ίδια εθνική (νεο-οθωμανική) γραμμή, η Τουρκία μπήκε επιθετικά και στην Ανατολική Μεσόγειο, διεκδικώντας πειρατικά μερίδιο από υδρογονάνθρακες σε θάλασσες που δεν της ανήκουν και προσπαθώντας με κάθε τρόπο να υπονομεύσει τον υποθαλάσσιο σιωνιστικό αγωγό EastMed.

Το μόνο που κατάφερε ήταν να καταστεί «μειοψηφία του ενός», όπως τη χαρακτήρισε ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Γουές Μίτσελ σε συνέντευξή τον Δεκέμβριο του 2018.
ΑΟΖ – Καστελόριζο

Ακόμα και μια ΑΟΖ που ίσως είχε, μεταξύ Ρόδου και Κύπρου, δεν μπορεί να την έχει διότι εκεί υπάρχει «σφήνα» το Καστελόριζο.

Η Τουρκία αρνείται ότι το Καστελόριζο έχει επήρεια (ΑΟΖ), η Ελλάδα επικαλούμενη το Δίκαιο της Θάλασσας (1982) λέει ότι έχει.

Η Τουρκία -μην αναγνωρίζοντας την επήρεια του Καστελόριζου- θέλει να φτάσει την ΑΟΖ της μέχρι την Αίγυπτο, για να εμποδίσει να συναντηθούν οι ΑΟΖ Ελλάδας, Αιγύπτου και Κύπρου.

Όλα αυτά τα κάνει ενώ γνωρίζει ότι Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος και Ισραήλ έχουν συνεννοηθεί και συμμαχήσει μέσω των τριμερών, άρα είναι μόνη της.
Αγωγός East-Med

Επιμένει και πασχίζει η Τουρκία να μην κατασκευαστεί ο EastMed, που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου υποθαλάσσια και μέσω Ελλάδας και Ιταλίας στην Ευρώπη, ενώ οι ιδιοκτήτες των κοιτασμάτων έχουν συμφωνήσει να τον κατασκευάσουν με την υποστήριξη Αμερικανών και Ευρωπαίων.

Η Τουρκία θέλει άλλο αγωγό. Από την Ανατολική Μεσόγειο να πηγαίνει στην Ευρώπη μέσω του εδάφους της.

Είναι, λέει η Τουρκία, η πιο οικονομική λύση. Πράγματι είναι.

Ωστόσο, οι Ισραηλινοί είναι κάθετα αντίθετοι.

Ποτέ δεν θα αφήσουν στον Ερντογάν -ή στον κάθε Τούρκο- να ελέγχει τις στρόφιγγες.

Την ίδια άποψη έχει και η Αίγυπτος του προέδρου Σίσι, αλλά και η Κύπρος που βιώνει τουρκική κατοχή στο έδαφός της.
Η Δύση μπορεί να κρατήσει μόνο ένα κομμάτι από την Τουρκία

Την Τουρκία δεν θα μπορέσει να την κρατήσει ποτέ η Δύση ολόκληρη. Αλλά ούτε και θα τη χάσει.

Μια ευρωπαϊκή Τουρκία, της ανατολικής Θράκης και των παραλίων, θα μπορούσε να μείνει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μια άλλη, νοτιοανατολική, εκεί που θα αναδυθεί το Κουρδιστάν, το οποίο θα εκτείνεται από τα σύνορα του Ιράν μέχρι τη Μεσόγειο.

Το Κουρδιστάν, το βλέπουμε από τα σπάργανά του, ήδη είναι μια δυτική χώρα, σύμμαχος των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Ελλάδας και των δυτικότροπων Αράβων.

Θα απομείνει και μια Ανατολία ανάμεσα, μια ειδική οικονομική ζώνη, για να φτιάχνονται εκεί όσα τώρα φτιάχνονται φτηνά αλλού, που θα γειτνιάζει με την Ευρώπη για να έχουν και μικρότερο κόστος τα μεταφορικά.

Μια περιοχή σουνιτικής απλοϊκότητας, για να ζουν οι Τούρκοι, ήρεμα και απλά.

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να διευθετηθεί για τον επόμενο αιώνα το Ανατολικό Ζήτημα.

Πηγή

Πηγή: Έκτακτο Παράρτημα: Η Τουρκία είναι πολύ μεγάλη για να παραμείνει «μία» – Μόνο «στα τρία» θα έχουμε ειρήνη

Έκτακτο Παράρτημα: Η ατομική βόμβα του Σουλτάνου ή πως ο Ερντογάν μπόρεσε και ταπείνωσε την Ευρώπη και θα αποκτήσει το πυρηνικό όπλο

Ποτέ ηγέτης, αρχηγός, σουλτάνος, πρόεδρος ή αρχηγός κράτους της Τουρκίας δεν ταπείνωσε κατά βούληση τους ηγέτες ή καλλίτερα, τους διαχειριστές των κρατών της Δυτικής Ευρώπης. Ειδικά δεδομένου ότι οι ταπείνωσεις και οι εκβιασμοί του Tayep Reçep Erdogan δημιουργούν για τη χώρα του πολύ συμφέρουσες συμφωνίες και οικονομικά μερίσματα αρκετά σημαντικά.
Μπορούμε να σκεφτούμε ό τι θέλουμε για τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, αλλά είναι σαφές ότι κατόρθωσε να προωθήσει τη χώρα του από σκοτεινό αλλά σημαντικό γεωστρατηγικό σύμμαχο της Ουάσινγκτον σε πραγματική δύναμη με δική της στρατηγική ατζέντα και ακολουθώντας μια λογική που δεν έχει καμία σχέση με εκείνη της Ατλαντικής Συμμαχίας.

Οι ελιγμοί του Ερντογάν είναι ορατοί στους δρόμους σχεδόν όλων των ευρωπαϊκών πόλεων: είναι ο καπετάνιος των αποδημητικών αναχωμάτων, τα οποία χρησιμοποιεί σύμφωνα με τα συμφέροντά του.

Ορίσμενες ευρωπαϊκές χώρες που συνεργάστηκαν στενά με την Τουρκία για να δημιουργήσουν τρομοκρατικές ορδές που κατέστρεψαν τη Συρία και το Ιράκ του αρνούνται μια συμφωνία; Απλό: Ο Ερντογάν αμολά ενάμισι εκατομμύριο «μετανάστες από το Λεβάντε και τη Μέση Ανατολή» στο φρούριο Ευρώπη.

Οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες υποχωρούν και του παραχωρούν πέντε δισεκατομμύρια ευρώ. Σε αντάλλαγμα, ο καπετάνιος των αναχvωμάτων κλείνει μια βάνα, αλλά εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να προωθήσει τα πιόνια του στην φοβερή γεωπολιτική σκακιέρα και τοποθετείται ως πρωταθλητής της ζώνης MENA (Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική).

Πράγματι, οι τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών βρίσκονται σχεδόν παντού από το Μαρακές μέχρι τη Ντόχα και οι ειδικές τουρκικές δυνάμεις αναπτύσσονται τόσο στη Μιστράτα και τη Τρίπολη στη Λιβύη, όσο και στην Αφρίνη και στην Ιντλίμπ στη βόρεια Συρία.

Πιο δυνατά, η Τουρκία διαθέτει δύο στρατιωτικές βάσεις στο Κατάρ στον Κόλπο, είναι στρατιωτικά παρούσα στο Αφγανιστάν και στα βόρεια του Ιράκ και σκοπεύει να επηρεάσει τη μουσουλμανική Κεντρική Ασία μέχρι το Xinjiang ή το κινεζικό Τουρκεστάν.

Αληθινός Ιανός με δύο πρόσωπα, ο Ερντογάν δεν σταματά να κουνιέται μεταξύ Ανατολής και Δύσης διαχειρίζοντας όσο γίνεται καλύτερα τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας.
Κατά βάθος, είναι ένα γνήσιο πολιτικό ζώο (zoon politikon) χωρίς καμία δέσμευση και χωρίς πίστη σε καμία διαρκή συμμαχία. Χρησιμοποιεί τις Ηνωμένες Πολιτείες και προσπαθεί να έρθει πιο κοντά στη Ρωσία για να προωθήσει τη δική του ατζέντα για την εξουσία καθεαυτή και αυτή η αμείλικτη λογική βρίσκεται πίσω από την απόφαση της Άγκυρας να αποκτήσει γρήγορα το πυρηνικό όπλο.

Η Τουρκία ήταν για πολύ καιρό μια χώρα στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάθεταν τα πυρηνικά όπλα τους. Αυτό που αλλάζει τώρα είναι ότι αυτά τα αμερικανικά όπλα θα αντικατασταθούν από τουρκικές πυρηνικές κεφαλές και τούρκικους πυραύλους.

Η Τουρκία ακολουθεί τα βήματα του Πακιστάν, μια χώρα που διαθέτει ήδη ένα πολύ ισχυρό πυρηνικό οπλοστάσιο και του Ιράν, μια χώρα που υπόκειται σε σειρά κυρώσεων και δεσμεύεται από μια βαριά διεθνή συμφωνία για τον περιορισμό των πυρηνικών δυνατοτήτων της.

Η Τουρκία θα ακολουθήσει ένα ταχύτερο κανάλι, διότι όπως η Γερμανία, η Νότια Αφρική, η Σαουδική Αραβία, η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Νότια Κορέα, η Ιταλία, η Ιαπωνία, η Σουηδία και η Ελβετία, η πιθανή επιλογή αυτή δεν είναι παρά μόνο μια πολιτική απόφαση.

Ως εκ τούτου, η Άγκυρα έχει πλήρη ελευθέρια να επιβάλει τις επιθυμίες της στους Ευρωπαίους. Ο Ερντογάν δηλώνει δημοσίως ότι εάν δεν έχει ελεύθερη κίνηση στην Ιντλίμπ, θα στείλει ένα εκατομμύριο Σύρους «πρόσφυγες» να κάνουν μόνιμο τουρισμό στη Δυτική Ευρώπη.
Επιλέγει το ρωσικό σύστημα ABM S-400 και ρίχνει το μαχητικό αεροσκάφος F-35 στα σκουπίδια, την υπερηφάνεια του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος, και κερασάκι στο μεγάλο γλυκό, θέλει να διαθέτει η χώρα του, γρήγορα και χωρίς καθυστέρηση, μια δίκη της πυρηνική δύναμη αποτροπής.

Οι ιστορικοί αγνοούν ή προσποιούνται ότι αγνοούν γιατί η Οθωμανική Αυτοκρατορία, στη κορυφή της στρατιωτικής της δύναμης τον 16ο αιώνα, δεν εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία και τις διαιρέσεις των πόλεων-κρατών της ιταλικής χερσονήσου για να εισβάλει εκεί όπως έκανε λίγο αργότερα το βασίλειο της Γαλλίας.

Ομοίως, οι σημερινοί ιστορικοί και αναλυτές κλείνουν τα μάτια τους για την ακαταμάχητη άνοδο της Τουρκίας του 2019 και προσποιούνται ότι αγνοούν τους συμβιβασμούς των χώρων του ΝΑΤΟ, οι οποίες στηριχτήκαν υπερβολικά σε αυτό τον ασταθή σύμμαχο για να σπείρουν το χάος στη Μέση Ανατολή. Τον κακό τους τον καιρό!

Βρίσκονται σήμερα κάτω από το ζυγό του εκβιασμού με τη μεταναστευτική πλημμύρα και την αποκάλυψη του ρόλου του καθενός στους πολέμους της αυτοκρατορίας.
Ο Ερντογάν προσέγγισε τη Μόσχα ενισχύοντας παράλληλα τους εμπορικούς δεσμούς και τα συμφέροντα της Τουρκίας με το Ισραήλ.

Είναι αντικείμενο κριτικής, αλλά σχεδόν ανέγγιχτος.
Οι φίλοι του προσπάθησαν να απαλλαγούν από εκείνο με ένα πραξικόπημα που πήγε στραβά και ξεκίνησε εκ νέου την αναγκαστική πορεία του σουλτάνου προς την εξουσία. Εν τω μεταξύ, είναι ο Κυρίαρχος των αναχωμάτων.
Όπως ήταν πολύ πριν, με τους βάρβαρους ηγέτες πέρα ​​από τον Ρήνο, των οποίων η ανάσχεση τους από τη Ρώμη ήταν η προϋπόθεση sine qua non για την επιβίωση της υπόλοιπης αυτοκρατορίας. Η ιστορία είναι ένα αιώνιο αντιμάμαλο.

Σε λίγο, θα υπάρχει ένας άλλος Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής στην κορυφή ενός ισχυρού πυρηνικού πυροβολικού.
Η άλωση της δεύτερης Κωνσταντινούπολης ήδη έγινε συμβολικά.

Έτσι είναι ο κόσμος και Sic Transit Gloria Mundi!

Πηγή Μετάφραση από γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά
strategika51

Πηγή: Έκτακτο Παράρτημα: Η ατομική βόμβα του Σουλτάνου ή πως ο Ερντογάν μπόρεσε και ταπείνωσε την Ευρώπη και θα αποκτήσει το πυρηνικό όπλο

Γιατί είναι τόσο νευρικός ο Ερντογάν; Τι είναι αυτό που πραγματικά τον εκνευρίζει; | Greek National Pride

του Σάββα ΚαλεντερίδηΤο τελευταίο διάστημα, ενώ έχει προηγηθεί η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία και η συνάντησή του με τον Τούρκο πρόεδρο και έγιναν προσπάθειες, τουλάχιστον από ελληνικής πλευράς, για δημιουργία θετικού κλίματος στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, ο Ταγίπ Ερντογάν προβαίνει σε εξαιρετικά προσβλητικές δηλώσεις εναντίον της Ελλάδας.Τη μια από τη Σμύρνη εμάς τους Έλληνες «μας ρίχνει στη θάλασσα», την άλλη από τα Δαρδανέλια μας βάζει σε «φέρετρα», μας λέει ότι ποτέ η Αγία Σοφία δεν πρόκειται να γίνει ξανά εκκλησία, και η Ιστανμπούλ* ποτέ δεν θα ξαναγίνει Κωνσταντινούπολη.Για τις απειλές που εκτοξεύει σχεδόν κάθε μέρα εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδας, με αφορμή τις εξελίξεις στα ενεργειακά στην κυπριακή ΑΟΖ και το Αιγαίο, δεν θα πούμε τίποτα γιατί τις έχουμε μάθει… νεράκι, αφού πολλές φορές καθ’ υπερβολήν αναμεταδίδονται από τα ελληνικά ΜΜΕ.Γιατί όμως ο Ερντογάν παρουσιάζεται τόσο νευρικός και η ρητορική του έχει πάρει αυτή τη μορφή;Γιατί δείχνει να έχει χάσει την αυτοπεποίθησή του ο ηγέτης της Τουρκίας το τελευταίο διάστημα;Τι ήταν αυτό που τον ώθησε να χρησιμοποιήσει με απαράδεκτο τρόπο την πολύνεκρη δολοφονική επίθεση που έγινε σε δυο ισλαμικά τεμένη στη Νέα Ζηλανδία, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να δείξει πλάνα από την επίθεση σε γιγαντοοθόνη, κατά τη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης, φανατίζοντας το κοινό;Για να ερμηνεύσουμε τη συμπεριφορά του Ερντογάν πρέπει να πάμε στον Μάρτη του 1994, τότε που το Κόμμα της Ευημερίας του μέντορά του, Νετζμετίν Ερμπακάν, που εξέφραζε το πολιτικό Ισλάμ, κέρδισε στις δημοτικές εκλογές την Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα, την Καισάρεια και το Ικόνιο.Στις εκλογές αυτές, που χρησιμοποιήθηκαν ως εφαλτήριο για να κερδίσει την κυβερνητική εξουσία το πολιτικό Ισλάμ τον επόμενο χρόνο, έλαμψε για πρώτη φορά το πολιτικό άστρο του Ταγίπ Ερντογάν, αφού εκλέχτηκε δήμαρχος Κωνσταντινούπολης.Στις εκλογές της 31ης Μαρτίου, όπου και πάλι το Κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) κατεβαίνει μαζί με το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) των Τούρκων ναζί, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι υπάρχουν πιθανότητες να χάσει την Άγκυρα, ενώ και στην Κωνσταντινούπολη, αν και έχρισε υποψήφιο έναν πρώην πρωθυπουργό, τον Μπιναλί Γιλντιρίμ, η νίκη δεν θα είναι εύκολη υπόθεση.Δηλαδή, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να χάσει την πρωτεύουσα της χώρας και να πετύχει μια ισχνή νίκη στην Κωνσταντινούπολη, ενώ και τα ποσοστά της συμμαχίας AKP-MHP δείχνουν απώλειες περίπου 5% σε σχέση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές.Και όσο μειώνεται η εκλογική επιρροή του ΑΚΡ, τόσο «κατολισθαίνει» ο Ερντογάν προς τις θέσεις και τη ρητορική των συνεταίρων του Γκρίζων Λύκων.Αυτός είναι ο ένας παράγοντας που προκαλεί εκνευρισμό στον Ερντογάν, που δεν έχει μάθει να χάνει και δεν είναι ώρα για ήττες λίγα χρόνια πριν από το 2023, που συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας και ετοιμάζεται για… μεγάλες φιέστες…Ένας άλλος παράγοντας που προκαλεί εκνευρισμό στον Τούρκο πρόεδρο είναι η οικονομία της χώρας.Ήδη έχουμε τρία τρίμηνα με ύφεση, και όλα δείχνουν ότι και το τέταρτο θα δείξει ύφεση της τουρκικής οικονομίας. Αυτό του προκαλεί διπλό εκνευρισμό.Ο ένας λόγος είναι γιατί του χαλάει το… ίματζ, γιατί και ο Τούρκος πρόεδρος θεωρεί ότι η οικονομία είναι το ισχυρό του χαρτί!Ο άλλος λόγος είναι ότι η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τα οποία δεν μπορούν να γεμίσουν την κατσαρόλα, γι’ αυτό ο Ερντογάν αποφάσισε να βάλει τους δήμους να πουλάνε πατάτες και κρεμμύδια σε φθηνές τιμές, παρακάμπτοντας τους εμπόρους.Όμως αυτό προκάλεσε κρίση σε έναν ολόκληρο κλάδο της αγοράς.Η κρίση στην οικονομία, σε συνδυασμό με τη νομισματική κρίση των προηγούμενων μηνών, απομακρύνει τον Ερντογάν από το στόχο το 2023 το κατά κεφαλήν εισόδημα των Τούρκων να ξεπεράσει τις 20.000 δολάρια.Προς στιγμήν είναι κάτω από τις 10.000 δολάρια, και έχουμε μπροστά μας την κρίση των S-400 με τις ΗΠΑ, που μπορεί να ρίξει στα τάρταρα την τουρκική λίρα.Ο τρίτος παράγοντας είναι ίσως ο πιο… εκνευριστικός, γιατί πρώην σύντροφοί του, με τους οποίους ίδρυσαν μαζί το AKP, τις τελευταίες εβδομάδες κινούνται σοβαρά προς την κατεύθυνση ίδρυσης ενός νέου κόμματος, που θα κινείται στο χώρο του πολιτικού Ισλάμ, με πιο δημοκρατικά χαρακτηριστικά.Πρωταγωνιστής της κίνησης αυτής είναι ο Αμπντουλάχ Γκιουλ, πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της δημοκρατίας, ενώ υποστηρίζεται από τον Αχμέτ Νταβούτογλου, πρώην πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών, και από άλλα στελέχη που αποσκίρτησαν ή είναι έτοιμα να αποσκιρτήσουν από το AKP.Αυτοί είναι οι τρεις παράγοντες, και θεωρήσαμε σωστό και ωφέλιμο να τους παραθέσουμε για μπορούμε να κάνουμε μια ψυχολογική ερμηνεία της συμπεριφοράς του απέναντι στην Κύπρο και την Ελλάδα και της σκληρής του ρητορικής.Φυσικά υπάρχουν και οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, τη Συρία και την Αν. Μεσόγειο που εντείνουν τη νευρικότητα του Ερντογάν, και κυρίως η τριμερής Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, ένα θέμα που παρακολουθεί με μεγάλη ανησυχία η Τουρκία, για το οποίο όμως θα αναφερθούμε στο άρθρο μας της

Πηγή: Γιατί είναι τόσο νευρικός ο Ερντογάν; Τι είναι αυτό που πραγματικά τον εκνευρίζει; | Greek National Pride

ΤΩΡΑ ΚΑΙ…ΤΟΥΡΚΙΚΑ «ΡΟΜΠΟΤ ERTUĞRUL» (βίντεο) | Greek National Pride

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Η γνωστή τουρκική πολεμική βιομηχανία Aselsan, που ειδικεύεται σε συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, τελευταία πρόβαλε το νέο της επίτευγμα τα λεγόμενα «Ρομπότ Ertuğrul», δηλαδή μηχανικές κατασκευές τα οποία θα χρησιμοποιηθούν σε επικίνδυνες επιχειρήσεις αντικαθιστώντας την ανθρώπινη συμμετοχή.

Όπως αναφέρεται, η Aselsan έχει ήδη παραδώσει περί τα 100 από αυτά τα Ρομπότ Ertuğrul στην Γενική Διεύθυνση Ασφαλείας της Τουρκίας, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν κυρίως σε ανίχνευση ύποπτων δεμάτων και σε καταστροφή εκρηκτικών μηχανισμών που θα έχουν τοποθετηθεί σε επίκαιρα σημεία, κυρίως από τρομοκρατικές ομάδες.

Πέραν τούτου αυτά τα Ρομπότ που θεωρούνται μια από τις πιο επιτυχημένες κατασκευές της πολεμικής βιομηχανίας, θα έχουν την δυνατότητα ακόμα και ανίχνευσης παρουσίας του εχθρού σε επικίνδυνες αποστολές, χωρίς να δίνονται περισσότερες λεπτομέρειες.

Οι Τούρκοι κατασκευάζουν εμείς ;;;

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

via ΤΩΡΑ ΚΑΙ…ΤΟΥΡΚΙΚΑ «ΡΟΜΠΟΤ ERTUĞRUL» (βίντεο) | Greek National Pride

Έκτακτο Παράρτημα: Οι ΗΠΑ διχοτόμησαν την Τουρκία σε χάρτη! Οργή στην Άγκυρα

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Την έντονη οργή της Τουρκίας προκάλεσε ένας μεγάλος χάρτης που δημοσίευσε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Mike Pompeo, ο οποίος δείχνει τις χώρες που έχουν αναγνωρίσει τον μεταβατικό πρόεδρο της Βενεζουέλας, Guaido.

Ο χάρτης αυτός δίνει την Τουρκία διχοτομημένη, καθώς το δυτικό της τμήμα χωρίζεται από μια σχεδόν κάθετη γραμμή από το υπόλοιπο θυμίζοντας την κατάσταση στις αρχές του εικοστού τα αιώνα.

Το εντυπωσιακό είναι πώς παρά τις πρώτες έντονες αντιδράσεις της Αγκύρας, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών αδιαφόρησε και δεν έκανε καμιά κίνηση να διορθώσει τον χάρτη.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

http://nikosxeiladakis.gr

via Έκτακτο Παράρτημα: Οι ΗΠΑ διχοτόμησαν την Τουρκία σε χάρτη! Οργή στην Άγκυρα

Απόρρητο έγγραφο του 2009 – Ουάσινγκτον προς Αθήνα: «Μην αναχαιτίζετε τουρκικά μαχητικά, κλείστε το θέμα του Κ. Ηλιάκη, να γίνουν ανταλλάγματα στην Θράκη» | Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

 

Στο φως της δημοσιότητας ήρθαν απόρρητα έγγραφα, που αποδεικνύουν πως οι προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις τα έδιναν όλα στην Άγκυρας είς βάρος
του Ελληνισμού.

Πρόκειται για Κυβερνήσεις που είχαν ξεκάθαρη φιλοτουρκική προσέγγιση και θεωρούσαν τον Ρ. Τ. Ερντογάν, ως τον καλύτερο συνομιλητή στη Μ. Ανατολή.

Βέβαια με το πέρας του χρόνου και ειδικά από τότε που ανέλαβε την εξουσία ο Ν. Τραμπ, οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις άλλαξαν προς το χειρότερο. Αυτή την στιγμή ο πρόεδρος της Τουρκίας είναι στον άξονα του κακού για την Ουάσινγκτον, με τα σχέδια των ΗΠΑ να αλλάζουν άρδην προς την πλευρά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως ξαφνικά οι ΗΠΑ μας αγάπησαν. Οι σχεδιασμοί στην γεωπολιτική αλλάζουν διαρκώς. Εξάλλου έχει στηθεί μία τόσο δυνατή συμμαχία μεταξύ ΗΠΑ, Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου, που έχει πετάξει στη γωνία την Τουρκία στο θέμα των ενεργειακών και όχι μόνον.

 Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Ανταλλάγματα στην Θράκη, «ήπιες» αντιδράσεις στις υπερπτήσεις νησιών ακόμη και απόσυρση της ποινικής δίωξης του Τούρκου πιλότου που ευθύνονταν για τον εμβολισμό του ελληνικού F-16 και τον θάνατο του πιλότου Κωστα Ηλιάκη, περιλαμβάνονταν στις εισηγήσεις της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, προκειμένου να εξευμενισθεί η Τουρκία και να προωθηθούν Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στο Αιγαίο.

Η εισήγηση αυτή αποκαλυπτική του τρόπου αντιμετώπισης από την γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά και της αντίληψης ότι η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει το κόστος για την προώθηση ΜΟΕ στο Αιγαίο, περιλαμβάνονται σε απόρρητο τηλεγράφημα της αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα .

Στο τηλεγράφημα του (που έχει δημοσιοποιηθεί από τα Wikileaks) από την Αθηνα προς το Στειτ Ντιπαρτμεντ και κοινοποίηση στην Πρεσβεία στην Αγκυρα και στην Αμερικανική Μόνιμη Αντιπροσωπεία στο ΝΑΤΟ, ο τότε πρεσβευτής Ντάνιελ Σπέκχαρντ προτείνει πλαισιο για την προωθηση Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, όπως αναφέρει ο Ν. Μελέτης για το hellasjournal.com

Το τηλεγράφημα έχει ημερομηνία 17 Ιουλιου 2009 έχει τιτλο «Θέματα Αιγαίου:

Σκέψεις για ΜΟΕ, προετοιμασία τουρκικής διοίκησης στο CAOC»:

«ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ 17 Ιουλιου 2009, (001265) Από: Πρεσβεία Αθήνας Προς RUEHC/SECSTATE WASHDC INFO RUEHAC /AMEMBASSY ANKARA RUEHNO/USMISSION USNATO RUEHTH/AMEMBASSY ATHENS

«Θέματα Αιγαίου: Σκέψεις για ΜΟΕ, προετοιμασία τουρκικής διοίκησης στο CAOC»

« Η Πρεσβεία στην Αθηνα καλωσορίζει την δια-υπηρεσιακή επικέντρωση στα ζητήματα του Αιγαίου… Αναγνωρίζουμε ότι θα είναι σημαντικό για την Ελλάδα να συμβάλει στην βελτίωση της ατμόσφαιρας στο Αιγαίο, που μπορεί να μειώσει την ένταση και να δημιουργήσει την ευκαιρία για πιο εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις για την επίλυση των μακροχρόνιων προβλημάτων.
Παρουσιάζουμε τις ακόλουθες σκέψεις για πιθανά ΜΟΕ που θα πρέπει να ενθαρρυνθούν οι Έλληνες να εξετάσουν ως μέρος της συντονισμένης προσπάθειας με την Τουρκία για την μειωση της έντασης.

Θεωρούμε ότι υλοποιώντας αυτές τις προτάσεις μπορεί να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα που θα επιτρέψει στο Ελληνικό και Τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο, ειδικά των Αεροπορικών δυνάμεων, να εμπλακούν σε εποικοδομητικές συνομιλίες για την αεροπορική ασφαλεια αλλα και κυρίως με την προσοχή στραμμένη στην δυνατότητα των δυο κυβερνήσεων να διευθετήσουν τις διαφορές στο Αιγάιο….

Πιθανά Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης: Τα ακόλουθα πιθανά ΜΟΕ θα πρέπει να ενθαρρυνθούν οι Έλληνες να αποδεχθούν με αντίστοιχες ανταποδοτικές κινήσεις από την Τουρκία για την μείωση της έντασης στο Αιγαίο:

Έμμεσα, αλλά υποβοηθητικά της ατμόσφαιρας:

-Αναγνώριση των εκλεγμένων Μουφτήδων της Θράκης

-Το Υπουργείο Άμυνας να προσφέρει την έκταση που προτείνεται από την κυβέρνηση για το Μουσουλμανικό νεκροταφείο στην Αθήνα.

-Η ελληνική κυβέρνηση να χαρακτηρίζει δημόσια τις υπερπτήσεις ως «ενοχλητικές» και όχι ως «απειλή της κυριαρχίας».

Στρατιωτικά ΜΟΕ

-Να μην στοχοποιούνται ως εχθρικά τα τουρκικά αεροσκάφη που πετούν στο FIR Αθηνών
-Ανταλλαγή επισκέψεων των Αρχηγών ΓΕΑ των δυο χωρών
-Τα ελληνικά μαχητικά να μην πετούν πανω από τα αποστρατικοποιημένα σύμφωνα με τις Συνθήκες νησιά, με διακριτικά του ΝΑΤΟ…

’Αλλα Στρατιωτικά ΜΟΕ

-Η ελληνική κυβέρνηση να αποφεύγει τον σχεδιασμό νατοϊκών ασκήσεων πανω από αποστρατιωτικοποιημένα βάσει Συνθηκών ή αμφισβητούμενα νησιά.

-Διατήρηση 3 λεπτών από την αναχαίτιση των τουρκικών μαχητικών για τις υπάρχουσες ROE
-Συμφωνία για πτήσεις αόπλων μαχητικών -Η Ελληνικη κυβέρνηση να αποφύγει σκληρές αντιδράσεις όπως η ανάπτυξη φρεγατών στα νερά γυρω από το Αγαθονήσι.
-Η ελληνική κυβέρνηση να αποσύρει αθόρυβα κάθε νομικό αίτημα έκδοσης προς την Ιντερπολ για την περίπτωση του πιλότου που κατηγορείται για τον θάνατο σε ατύχημα του ελληνα πιλότου (σ.σ. εννοεί τον Κώστα Ηλιάκη).

Speckhard»

via Απόρρητο έγγραφο του 2009 – Ουάσινγκτον προς Αθήνα: «Μην αναχαιτίζετε τουρκικά μαχητικά, κλείστε το θέμα του Κ. Ηλιάκη, να γίνουν ανταλλάγματα στην Θράκη» | Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Μια ιστορία από τη Σμύρνη | Πεμπτουσία

Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά από τον παππού μου είναι το χαμόγελό του. Σαν χτες μου φαίνεται που καθόταν και μας έβλεπε να παίζουμε, καθισμένος στην κόκκινη πολυθρόνα του σαλονιού, και έστριβε χαρούμενος το παχύ λευκό του μουστάκι. Και αν έλεγε ο μπαμπάς κανένα αστείο; Ο παππούς ξεσπούσε σε ένα πολύ δυνατό γέλιο, ένα γέλιο μικρού παιδιού, ένα γέλιο που το άκουγε όλη η γειτονιά. Κι εμείς χαιρόμασταν πολύ που τον ακούγαμε να γελάει έτσι και ξεχνούσαμε ότι είναι 80 χρονών και κρατάει μπαστούνι και τον προσκαλούσαμε να παίξει μαζί μας. Κι αυτός πολλές φορές ερχόταν και παίζαμε με τα αυτοκινητάκια μας ή με τα επιτραπέζιά μας. Άλλες φορές που ένιωθε κουρασμένος μας έλεγε: «Θα παίξουμε αργότερα. Έχετε όρεξη να ακούσετε μια όμορφη ιστορία από τη Σμύρνη;» Και εμείς, σαν φρόνιμα εγγόνια που ήμασταν, καθόμασταν ήσυχα – ήσυχα στον καναπέ και τον ακούγαμε με μεγάλη προσοχή να μας αφηγείται με τις ώρες τις ιστορίες από την παιδική του ηλικία.

«Η Σμύρνη, παιδιά μου», μας έλεγε δακρυσμένος, «δεν μπορείτε να φανταστείτε τι όμορφη πόλη. Έξι χρονών ήμουνα και όμως τη θυμάμαι πεντακάθαρα. Θυμάμαι τους δρόμους, τις πλατείες, τις άμαξες με τα άλογα. Είχε πολλά θέατρα, και μαγαζιά. Είχε μέχρι και κινηματογράφο η Σμύρνη. Ήταν ένα κέντρο πολιτισμού. Και όπου και αν γυρνούσες να κοιτάξεις… μουσική! Παντού μουσική! Οι άνθρωποι έφτιαχναν χορωδίες και τραγουδούσαν στην πλατεία, έξω από τα μαγαζιά ήταν δύο – τρεις οργανοπαίχτες και διασκέδαζαν τον κόσμο, μπάντες παρέλαυναν στα σοκάκια και τους δρόμους. Η μουσική και οι οργανοπαίχτες έδιναν ζωή στην πόλη. Ένας από αυτούς και ο πατέρας μου με το κανονάκι του, ή ψαλτήριον όπως το έλεγαν επί Βυζαντίου. Δεν το αποχωριζόταν ποτέ αυτό το όργανο. Τον θυμάμαι να κάθεται σε μια καρέκλα να ακουμπάει στα γόνατά του το όργανο, όργανο με τραπέζιο σχήμα, να φοράει τις πένες στα δάχτυλά του, κάτι πένες που έμοιαζαν σαν ψεύτικα νύχια, και να τσιμπάει τις 80 χορδές με πάθος. Κάθε χορδή έχει στα αριστερά της 5 ή 6 «μανταλάκια» τα οποία ο πατέρας μου τα κουνούσε κάθε φορά που άλλαζε τραγούδι. Οι μελωδίες του ακόμα μου έρχονται στο μυαλό. Πώς θα μπορούσα να τις ξεχάσω άλλωστε…

Μια μέρα όμως, αρχές Οκτώβρη ήταν, όλα άλλαξαν. Εγώ έβλεπα τους μεγάλους ανήσυχους αλλά δεν καταλάβαινα, ήμουν πολύ μικρός. Εκείνη τη μέρα λοιπόν, ο πατέρας μου άνοιξε απότομα την πόρτα του σπιτιού και είπε σε μένα και στη μάνα μου: «Αρπάξτε γρήγορα ό, τι μπορείτε και πάμε αμέσως στο λιμάνι!». Πήραμε κάποια ρούχα και κάτι κοσμήματα και τρέξαμε προς το λιμάνι. Στα μισά της διαδρομής κοίταξα πίσω. Στον ορίζοντα έβλεπα εκατοντάδες μαύρους καπνούς να ξεπετάγονται από διάφορες γωνιές της πόλης. Ανατρίχιασα. Φτάνοντας στο λιμάνι, ο κόσμος πολύς. Προσπαθήσαμε να χωθούμε μες στο πλήθος, για να φτάσουμε στο καράβι. Μετά από πολύ σπρώξιμο και αρκετές ώρες καταφέραμε να επιβιβαστούμε στο πλοίο. Τότε ήταν που το παρατήρησα. Ρώτησα τον πατέρα μου: «Ξεχάσαμε το κανονάκι. Πότε θα γυρίσουμε να το πάρουμε;» «Δεν ξέρω παιδί μου» μου απάντησε. «Μακάρι να ‘ξερα». Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που είδα τον πατέρα μου να βουρκώνει.

Φτάνοντας στη Μυτιλήνη και μετά στη Θεσσαλονίκη ήμασταν πια πρόσφυγες. Δεν ήταν εύκολο στην αρχή για τους ντόπιους να μας δεχτούν εμάς, τους «ξένους». Αλλά το αίσθημα της φιλοξενίας και της συμπόνιας είναι βαθύ στον Έλληνα, και θέλω να πιστεύω στον κάθε άνθρωπο. Έτσι μετά από λίγο καιρό και με τη βοήθεια κάποιων καλών ανθρώπων, κατάφερε ο πατέρας μου να βρει μια δουλειά, βρήκαμε ένα σπιτικό και μετά από λίγα χρόνια το αγοράσαμε κιόλας. Ο πατέρας μου δεν ξανάπαιξε ποτέ κανονάκι.  Φαντάζομαι ότι ήθελε να αφήσει αυτό το κομμάτι του, του οργανοπαίχτη, πίσω στη Σμύρνη. Ποτέ όμως δεν σταμάτησε να ακούει τα μικρασιάτικα τραγούδια και τις σμυρνέικες μελωδίες. Αυτές έμειναν για πάντα στην καρδιά του.»

Πολλές φορές μας έλεγε αυτή την ιστορία ο παππούς, σε μένα και στα άλλα εγγόνια του. Κι όταν ήμουν μικρός έλεγα πως, όταν μεγαλώσω, θα πάω στη Σμύρνη να το βρω αυτό το μουσικό όργανο, το κανονάκι του προπάππου μου. Ακόμα και τώρα κάποιες φορές σκέφτομαι ότι, δεν μπορεί, δεν θα το άφησαν να καταστραφεί και κάποιος σε κάποιο μέρος της Μ. Ασίας θα γεμίζει το σπίτι και τη γειτονιά του με τις μελωδίες του.

Ο παππούς μου εδώ και πολλά χρόνια δεν ζει. Όμως θυμάμαι ακόμα τη φωνή του να μας τραγουδάει κάποια μικρασιάτικα τραγούδια, ακόμα και ένα μικρασιάτικο νανούρισμα θυμάμαι που μου ψιθύριζε για να με κοιμίσει, όταν ήμουν πολύ μικρός:

«Ύπνε, που παίρνεις τα παιδιά, έλα πάρε και τούτο, μικρό – μικρό σου το ‘δωσα, μεγάλο φέρε μου το. Μεγάλο σαν ψηλό βουνό, ίσιο σαν κυπαρίσσι. Κι οι κλώνοι του ν’ απλώνονται σ’ Ανατολή και Δύση»

 Το ίδιο νανούρισμα που τραγουδούσε αργότερα η μητέρα μου στα μικρότερα αδέρφια μου, το ίδιο νανούρισμα που τραγουδούσε η προγιαγιά μου στον παππού μου και το ίδιο που θα τραγουδήσω και εγώ αργότερα στα δικά μου παιδιά. Γιατί κάποια πράγματα, όσο μικρά ή μεγάλα κι αν είναι, όσο υπάρχουν στο μυαλό μας και στην καρδιά μας, δεν πεθαίνουν ποτέ. Ζουν για πάντα.

Αλέξανδρος Σαββόπουλος

via Μια ιστορία από τη Σμύρνη | Πεμπτουσία

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: Μαθήματα υψηλής διπλωματίας από τον Ερντογάν.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/
Νίκος Καρατουλιώτης
Και ενώ όλοι περιμένουν τον διαμελισμό της Τουρκίας, ο Ερντογάν παραδίδει μαθήματα υψηλής διπλωματίας επεκτείνοντας την Τουρκία. Έτσι λοιπόν σήμερα τουρκικά στρατεύματα εισήλθαν στην Μανμπίτζ και ελέγχουν την περιοχή σε συνεργασία με τις ΗΠΑ.
Ενώ προ ολίγων ημερών σε συνεργασία με την Ρωσία, η Τουρκία κατόρθωσε να ελέγχει την Ιλντίμπ.
Ταυτόχρονα ελέγχει μόνη της την Αφρίν σε συνεργασία με τους Τουρκμένους. Ουσιαστικά ελέγχει σχεδόν όλη την Βόρεια Συρία και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το Κομπάνι, με προοπτική τον έλεγχο του Βόρειου Ιράκ.
Και όλα αυτά με την επιχείρηση « Ασπίδα του Ευφράτη»
Όλοι οι αναλυτές και τηλεοπτικές περσόνες, μιλούσαν για την επερχόμενη καταστροφή της Τουρκίας (μέχρι και διαμελισμό), ενώ αυτή βγαίνει ισχυροποιημένη
Ο Ερντογάν κατόρθωσε σε ένα άκρως ανταγωνιστικό και πολύπλοκο πεδίο μάχης να έρθει σε συμφωνία με τους αντιπάλους και να προωθήσει τα τουρκικά συμφέροντα γεφυρώνοντας τις όποιες διαφορές των ισχυρών παικτών στην περιοχή, δημιουργώντας ετερόκλητες και πολύπλοκες συμμαχίες.
Όσο για την Διεθνή Διπλωματία και την ηθική της, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά, ότι υπάρχουν συμφέροντα και μόνον.

via ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: Μαθήματα υψηλής διπλωματίας από τον Ερντογάν.

ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ;

ΛΟΓΟΣ ΡΩΜΑΙΙΚΟΣ

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ «ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ» (ΑΧΕΛΩΟΣ TV 2016)
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΛΑΝΟΣ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟ – ΚΑΜΕΡΑ: ΦΩΤΗΣ ΒΑΡΔΗΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗΣ: 24/11/16

ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ: Ειρήνη Μαρούπα, Ποινικολόγος

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ

ΛΟΓΟΣ ΡΩΜΑΙΙΚΟΣ

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ «ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ» (ΑΧΕΛΩΟΣ TV 2015)
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΛΑΝΟΣ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟ – ΚΑΜΕΡΑ: ΦΩΤΗΣ ΒΑΡΔΗΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗΣ: 11/11/15

ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ: Χαράλαμπος Μηνάογλου Δρ. Νεότερης Ιστορίας

Νέα Καρβάλη (ν. Καβάλας) Στο στόχαστρο και οι τουρκόφωνοι Καππαδόκες | Ζαγάλισα – Η Φωνή των Πομάκων της Θράκης

 

Πριν από τρία χρόνια (Δεκέμβριος 2012, φ.58) είχαμε επισημάνει την τουρκική διείσδυση στην Καβάλα (ανάδειξη Ιμαρέτ, επισκέψεις Νταβούτογλου και άλλων αξιωματούχων, χορηγίες της Turkish Airlines, αδελφοποιήσεις δήμων και … μασονικής στοάς με αντίστοιχους τουρκικούς κτλ).Πρόσφατα γράψαμε και για την ..…

Πηγή: Νέα Καρβάλη (ν. Καβάλας) Στο στόχαστρο και οι τουρκόφωνοι Καππαδόκες | Ζαγάλισα – Η Φωνή των Πομάκων της Θράκης