Έκτακτο Παράρτημα: Με τι ποσοστό είπαμε ότι μας κυβερνάνε;

σχόλιο Γ.Θ :  Το μεγαλύτερο κόλπο του διαβόλου και της χούντας είναι να πείσει ότι δεν υπάρχει…
Όσο πιο γρήγορα καταλάβουν όλοι ότι δεν υπάρχει Δημοκρατία στην Πατρίδα μας, τόσο πιο γρήγορα θα φτύσουν αυτό το σάπιο θέατρο του κοινοβουλευτικού παραλόγου

Μέσα στο Τριώδιο ξεμασκαρεύουμε τη χούντα που μασκαρεύτηκε Δημοκρατία. Οι αμείλικτοι αριθμοί για την κοινοβουλευτική ολιγαρχία που μας δυναστεύει.

Εκλογές 9/2015
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι 9.913.609

Ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ 1.926.526, το 19% δηλαδή και όχι το 36,34% που πλασματικά δίνει ο εκλογικός νόμος.

Ψήφισαν ΑΝΕΛ 200.532, το 2% δηλαδή και όχι το 3,69% που πλασματικά δίνει ο εκλογικός νόμος.

Άθροισμα ψηφοφόρων ΣΥΡΙΖΑ+ΑΝΕΛ=2.127.058

Το ισχνό 21% του εκλογικού σώματος και όχι το σχεδόν ΔΙΠΛΑΣΙΟ 40.03 που τους χαρίζει ο εκλογικός νόμος,μασκαρεύοντας τους σε ευρεία πλειοψηφία.

Βλέπεις λοιπόν ότι στη μαϊμού »Δημοκρατία» τους, κυβερνούν λαμβάνοντας αποφάσεις που δεσμεύουν αγέννητους, οι 21 και για τους 100.

Είναι αυτό Δημοκρατία;

Την Προδοσία των Πρεσπών την αποφάσισε και την υλοποίησε το 19% με την συνδρομή γυρολόγων και τυχοδιωκτών.

Ρωτώ ξανά.Είναι αυτό Δημοκρατία;
Είναι αυτός εκλογικός νόμος Ευνομούμενης Κοινωνίας,Δημοκρατικών Θεσμών;

Όχι είναι απάτη και »παπατζιλίκι»!

Όποιος φορέας ή κόμμα δεν συζητά γι αυτά, είναι είτε μακριά από τη ρίζα του προβλήματος, είτε μέρος αυτού.

Μέση κατάσταση δεν υφίσταται.

Και πιο ξεκάθαρο δεν γίνεται.

katohika
kyklwpas
http://thesecretrealtruth.blogspot.com

via Έκτακτο Παράρτημα: Με τι ποσοστό είπαμε ότι μας κυβερνάνε;

Έκτακτο Παράρτημα: Ο Αθάνατος Αϊτός δε σε ξεχνά

 Πατριωτικά Ποιήματα του Μεγάλου Κωστή Παλαμά

Ὤ! Πόλη!

Ὤ! Πόλη! Ἐσὺ τοῦ πράσινου διθάλασσο ὅραμα,

Πατρίδα τῆς Πατρίδας μου, οἱ Σουλτάνοι

Σὲ ντρόπιασαν, ἐμάρανέ σε ὁ Ξεπεσμός.

Ὅμως ὁ Ἀθάνατος Ἀϊτὸς δὲ σὲ ξεχνάει.

Ἀπὸ Βοριᾶ, ἀπὸ Δύση κι ἀπ᾿ Ἀνατολή,

Ἀράδα κράδα δοξαστὴς ρηγάδων τροπαιοφόρων,

Γυρνάει τὶς νύχτες πρὸς ἐσὲ νὰ στάξει δάκρυα πύρινα.

Ἀπάνου ἀπ᾿ τοὺς τάφους τῶν Αὐτοκρατόρων.

——————–

Δόξα στὸ Μεσολόγγι
(1926, ἀπαγγέλθηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ποιητή,
στὴν 100η ἐπέτειο τῆς Ἐξόδου στὸ Μεσολόγγι – ἀπόσπασμα)

Γῆ, τοὺς ξάστερους πάντοτε οὐρανούς μου

Κάθε λογῆς κόσμοι ἀστρικοὶ πλουμίζουν,

Ἄστρα ποὺ σβύνουν καὶ ποὺ πέφτουν, ἄστρα

Ποὺ τρεμοφέγγουν,

Πλανῆτες, φωτοσύγνεφα, κομῆτες,

Φῶτα χλωμὰ καὶ φῶτα θάμπωμα, ἥλιοι,

Πὲς τὰ μαργαριτάρια καὶ χρυσάφια,

Πὲς τὰ διαμάντια.

Μὰ ἐσύ, ρουμπίνι ἀπ᾿ τοὺς ἀχνοὺς δεμένο

Μαρτυρικῶν καὶ ἡρωικῶν αἱμάτων.

Στὸν οὐρανὸ τῆς πλάσης, καθὼς εἶναι τοῦ πόλου τὸ ἄστρο,

Τοῦ πόλου τὸ ἄστρο ἐσὺ στοὺς οὐρανούς μου

Τῆς Δόξας, δόξα, ὦ Γῆ! Τὸ Μισολόγγι:

Κι᾿ οἱ μὲ ὀνόματα μύρια γνωρισμένοι

Κόσμο μου ποὺ εἶναι

Κι᾿ οἱ ἀπὸ σπαθιοῦ καταχτητές, καὶ οἱ δάφνες

Τῶν πολεμάρχων οἱ αἱματοβαμμένες,

Κι᾿ οἱ Ἀλέξαντροι

Κι᾿ οἱ Ἑφτάλοφες καὶ οἱ Νίκες

Καὶ οἱ Σαλαμῖνες,

Καὶ μὲ τὶς ἱστορίες οἱ πολιτεῖες

Καὶ στόματα χρυσὰ καὶ οἱ Κυβερνῆτες

Κι᾿ οἱ Ἠράκλειτοι τοῦ Λόγου καὶ τῆς Τέχνης

παντοῦ κι᾿ οἱ Αἰσχύλοι,

Ἀνήμποροι ὅπως κι᾿ ἂν σταθοῦν μπροστά σου,

Καὶ σὲ μιᾶς τρίχας ἤσκιο νὰ θολώσουν

Τὴν ξεκομμένη ἀπ᾿ τοῦ Κυρίου τὴν ὄψη

Φεγγοβολιά σου.

Μισολόγγγι. Χαρὰ τῆς ἱστορίας,

Γῆ ἐπαγγελμένη. Πᾶνε ἑκατὸ χρόνια,

Κι᾿ ἂς πᾶνε. Ἡ θύμηση ἄχρονη μπροστά σου

Θὰ γονατίζει.

—————————————————

Ποίημα γιὰ τὸν Καραϊσκάκη

Ἀπό «.

Πόλεμος θἄρχιζε. Στὰ ξάγναντα, μπροστά μου,
κορφή, γκρεμός· τὸ βουνὸ μαῦρο. Ξαφνικὰ
τὸ βουνὸ ἀστράφτει μέσ᾿ στὴν ὑπνοφαντασιά μου
σὰν ἀπὸ φάσγανα γυμνὰ γιὰ φονικά.

Ὅσο κι ἂν ἔγερν᾿ ἐμὲ δείλια πρὸς τὰ χάμου,
μὲ μάτια πρόσμενα ὑψωμένα ἐκστατικὰ
τὰ πρῶτα βόλια νὰ σφυρίξουνε στ᾿ αὐτιά μου
κ᾿ ἔνιωθα κάτι σὰ φτερὸ στὰ σωθικά.

Καὶ νά! ἀπὸ τοῦ βουνοῦ τὴν κορωμένη ράχη
δὲ χύμησε μουγγρίζοντας ἡ ἀντάρα ἡ μάχη.
Τὸ βουνὸ χρυσὴ σκάλα, κλέφτες καὶ κουρσάροι

τὴν κατεβαίνανε, καὶ σ᾿ ὅλους μέσα ποιός;
Ἕνας ξεχώριζε, τοῦ Γένους τὸ καμάρι,
τῆς Καλογριᾶς ὁ Γιός!

[«Τὰ δεκατετράστιχα»,
Ἅπαντα, τόμος 7ος, σ. 420, Ἀθήνα 1972]
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/kwsths_palamas/poihmata.htm

via Έκτακτο Παράρτημα: Ο Αθάνατος Αϊτός δε σε ξεχνά

Σαν δηλητηριώδες φίδι | Πεμπτουσία

Πόσο μικρόψυχοι είναι ορισμένοι χριστιανοί, οι οποίοι παρ’ ότι αναγνωρίζουν τον Χριστό ως αναστάντα και πανένδοξο Κύριο, ωστόσο στην καρδιά τους διατηρούν την αμφιβολία, σαν ένα δηλητηριώδες φίδι, που τους δηλητηριάζει καθημερινά και ενταφιάζει τη ζωή τους στο αιώνιο σκοτάδι.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

via Σαν δηλητηριώδες φίδι | Πεμπτουσία

Γεμίζει αηδία | Πεμπτουσία

Όταν επιτελούμε ένα έργο απρόθυμα, γεννιέται σύντομα μέσα μας αντίσταση και ένα αίσθημα αηδίας, και κατόπιν η ζωή μας γεμίζει από αντίσταση και αηδία για καθετί, και τα χρόνια περνούν με το να γερνάμε μ’ αυτόν τον τρόπο.

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

via Γεμίζει αηδία | Πεμπτουσία

Έκτακτο Παράρτημα: Κώστας Δούκας: «O Ομηρος μίλησε για τριαδικό Θεό»

Ο σημαντικότερος Ελληνας ομηριστής Κώστας Δούκας αναφέρεταιστα μεγάλα έπη, την προσπάθεια αλλοίωσής τους, και υποστηρίζει ότι ποιητής (που δεν ήταν τυφλός) είναι ο Οδυσσέας

σχόλιο Γ.Θ : Αποκαλύψεις που αναδύονται μέσα από τα βάθη των αιώνων…

Μυστήρια που φανερώνονται προκαλώντας δέος

Από τον
Παναγιώτη Λιάκο

Ο Κώστας Δούκας είναι ηρωική μορφή των ελληνικών γραμμάτων. Η σχέση του με την καταστατική πράξη του ελληνικού πολιτισμού, τα έπη του Ομήρου, κρατάει περίπου μισόν αιώνα. Είναι ο σημαντικότερος Ελλην ομηριστής, ιστορικός ερευνητής, πρώην δημοσιογράφος κι ασχολείται με τα εικαστικά. Ο κ. Δούκας έχει γράψει περίπου 25 βιβλία με θέμα τον Ομηρο, τον κόσμο των επών και τα μυστικά του, και μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε το σημαντικότερο -ως σήμερα- έργο του: η έμμετρη μετάφραση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, όπου κατορθώνει να αποδίδει τα ομηρικά έπη στη νέα ελληνική διατηρώντας το 80% των ομηρικών λέξεων!

Ο Κώστας Δούκας, με το μοναδικό χάρισμα και τον πλούτο των γνώσεών του, συστήνει ξανά στο έθνος μας την πηγή της υπεροχής του, το θαύμα του Ομήρου! Η συνέντευξη που ακολουθεί είναι μια ξενάγηση στις σκέψεις και στον γνωσιακό κόσμο ενός υπέροχου μυαλού.

Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας στον κόσμο του Ομήρου;
Ενα καλοκαίρι επέστρεφα σπίτι, τα παιδιά είχαν τελειώσει τις εξετάσεις και τα έβλεπα που πέταγαν τα βιβλία στα σκουπίδια, στον δρόμο. Πάω και παίρνω ένα από αυτά τα βιβλία τα σκισμένα και βλέπω ότι ήταν ο Ομηρος. Σκέφτηκα «τόσο μίσος για τον Ομηρο; Γιατί; Κάναν οι δάσκαλοι τα παιδιά να μισήσουν τον Ομηρο;» Θέλησα τότε να δω τι πραγματικά έλεγε ο Ομηρος. Ετσι λοιπόν βάλθηκα να μάθω αρχαία ελληνικά, όπως πρέπει.
Αυτό συνέβη πριν από περίπου 50 χρόνια. Είμαι 82 τώρα. Αρχισα λοιπόν να διαβάζω αρχαία ελληνικά και κυρίως την επική διάλεκτο. Επί δύο χρόνια προσπαθούσα να μάθω κανονικά αρχαία με συντακτικό και γραμματική. Και κατόρθωσα και διάβασα επιτέλους από το πρωτότυπο τον Ομηρο και μου αποκαλύφθηκε ένας καινούργιος κόσμος.
Ο Ομηρος χρησιμοποίησε λέξεις που χρησιμοποιούμε και εμείς σήμερα. Και δεν ήτανε μία και δύο. Ηταν πάρα πολλές. Διερωτήθηκα για ποιο λόγο οι «διάσημες» μεταφράσεις έπρεπε να… μεταφράζουν, να αλλάζουν όλες τις λέξεις του Ομήρου. Αφού τις καταλαβαίνω. Γιατί να πω το ασθμαίνω, που το γνωρίζω, «λαχανιάζω»; Γιατί να πω την ιαχή «ξεφώνημα»; Γιατί το όρος να το πω βουνό; Γιατί τον ποιμένα να τον πω τσοπάνη; Γιατί το κλέπτω να το πω αρπάζω; Και το αρπάζω μετά να το πω κλέπτω; Ηθελαν να μας περάσουν το μήνυμα ότι εκείνη η εποχή ήταν άλλη κι ότι άλλη γλώσσα μιλάμε σήμερα.

Μιλάμε την ίδια γλώσσα με την ομηρική εποχή;
Μιλάμε την ίδια, τη γράφουμε με τον ίδιο τρόπο και την εκφέρουμε με τον ίδιο τρόπο. Είδα δηλαδή ότι είχα παραπληροφορηθεί. Τρεις λέξεις μόνο δεν μπορούσαν να αλλάξουν οι μεταφραστές. Δεν βρήκαν αντίστοιχες.
Τρεις λέξεις; Ποιες είναι αυτές;
Ο ιδρώς (ιδρώτας), η σανίς και η φάλαγξ. Δεν βρήκαν αντίστοιχες λέξεις. Κατά τα άλλα έπρεπε να πούμε τη θύελλα «ανεμορούφουλα», κατά τον Καζαντζάκη… Την Ηρα λευκώλενον που είχε λευκάς ωλένας, τη λευκοχέρα δηλαδή, να την πούμε «κρουσταλοβραχιονάτη». Τον πολύαρνι, αυτόν που έχει πολλά αρνιά, να τον πούμε «βαριοκοπαδιάρη». Να σου λέει «κασσίτερος» ο Ομηρος κι εσύ να λες… καλάι, κατά το τουρκικότερο! Να σου λέει «δόμος» ο Ομηρος, που είναι διεθνής λέξη, κι εσύ να λες κατά τα τουρκικά «οντάς»! Καζαντζάκης και Κακριδής. Αυτοί κάνανε το μεγάλο κακό.
Είναι νεκρή γλώσσα τα αρχαία ελληνικά, όπως ισχυρίζεται η Μαρία Ρεπούση;
«Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι νεκρή γλώσσα». Ε, και οι έξι λέξεις είναι αρχαίες. Αυτή είναι η απάντηση στη Ρεπούση. Τι άλλο να πω;
Τι μπορεί να αποκομίσει ένας σύγχρονος άνθρωπος διαβάζοντας Ομηρο;
Πρώτα πρώτα θα μάθει ότι υπήρχε μια άριστα οικοδομημένη γλώσσα, επιστημονική, εύηχη, που μπορεί να διατυπώσει οποιοδήποτε νόημα σε οποιαδήποτε εποχή και τώρα και στο μέλλον. Αν ανοίξετε π.χ. ένα φάρμακό σας και διαβάσετε τα έκδοχα του φαρμάκου, θα δείτε ότι όλες οι λέξεις είναι ομηρικές. Αν λέει colloidal, π.χ. κολλώδης, είναι λέξη ομηρική. Οπως chloro είναι χλωρός. Αν βλέπετε stearate είναι στέαρ του στέατος, πηγμένο λίπος. Αυτές οι λέξεις είναι ελληνικές.
Εχει διεισδύσει παντού η γλώσσα του Ομήρου. Εχει μπει σε όλον τον κόσμο με αποτέλεσμα να μην μπορεί να απαλλαγεί από τη γλώσσα αυτή, βρίσκεται αυτούσια ή μεταλλαγμένη μέσα σε όλες τις ευρωπαϊκές διαλέκτους. Αν, ας πούμε, σας τύχει -ο μη γένοιτο- και βρεθείτε στο εξωτερικό και πάθετε κάτι με την καρδιά σας, διακομιστείτε στο νοσοκομείο, οι ξένοι, αν ψάξουν, μπορεί να αποφανθούν ότι έχετε πρόβλημα στην «τριγλώχινα βαλβίδα». Ετσι θα το πούνε. «Τριγλώχιν» σημαίνει «τρεις γλωχίνες», αιχμές. Είναι το βέλος που έμπαινε μέσα αλλά δεν έβγαινε.
Το «κολλώ» είναι λέξη ομηρική. Του Αίαντος το ακόντιο είναι κολλητό, και οι θύρες είναι κολλητές για να είναι και πιο γερές. Λοιπόν η κόλλα πώς λέγεται αγγλικά; Glue. Και κολάζ λένε οι ξένοι. Και το παίρνουν και οι πυρηνικοί φυσικοί. Στη διάσπαση του ατόμου προϊόντα της σχάσεως τα οποία δεν έχουνε μάζα, αλλά πάνε και προσκολλώνται σε κάτι άλλα. Και λέγονται γκλουόνια.
Τι απρόσμενο μάθατε διαβάζοντας Ομηρο;
Εμαθα ότι ο Κύκλωπας π.χ. δεν είχε ένα μάτι. Δύο κανονικά μάτια είχε. Ο Ομηρος δεν λέει πουθενά ότι έχει ένα μάτι. Τον εντυπωσιάζει το πέλωρον, το πελώριον μέγεθός του, αυτό που ήταν σαν βουνό, σαν φυτεμένο βουνό τεράστιο. Δεν του κάνει εντύπωση ότι έχει ένα μάτι. Βέβαια του έβγαλε το ένα μάτι, δεν μπορούσε ο Κύκλωπας να κάτσει να του βγάλουν και τα δύο. Βγάζοντάς του ο Οδυσσέας το ένα μάτι τον τύφλωσε και στο άλλο. Τα οπτικά νεύρα επικοινωνούν. Επίσης ο Αχιλλέας δεν είχε αχίλλειο πτέρνα. Αυτά είναι επινοήσεις Ρωμαίων ποιητών μεταγενέστερων. Οι συγγραφείς οι αρχαίοι, οι οποίοι και αυτοί τη γλώσσα τους την πήρανε από τον Ομηρο, ανέμειξαν αληθινά και ψεύτικα στοιχεία. Ας πούμε, δεν θυσιάστηκε η Ιφιγένεια στην Αυλίδα, μπορούσε να μας το πει ο Ομηρος, αλλά δεν λέει κάτι τέτοιο. Γιατί δεν αλλάζουν τις ιστορίες του Βίκτορος Ουγκό, όλων αυτών των μεγάλων συγγραφέων, βάζουν πάντα τα ίδια, τους σέβονται. Τον Ομηρο δεν τον σέβονται. Τον αλλάζουν κατά το δοκούν.
Ηταν ο Ομηρος τυφλός;
Οχι. Δεν ήταν τυφλός αλλά ανοιχτομάτης, όπως προκύπτει από τις πολλές παρομοιώσεις του. Τι νόημα έχει για έναν τυφλό το χρώμα; Και πώς αντιλαμβάνεται το χρώμα και τις αποχρώσεις; Ο Ομηρος δεν λέει μόνο για τα χρώματα, αναφέρει και πού ανήκουν τα χρώματα. Ας πούμε τα δόντια είναι λευκά, τα οστά είναι λευκά, το μαλλί λευκό, η αυγή είναι ροδοδάχτυλος ή κροκόπεπλος, τα σύννεφα μαύρα, ξέρει και την πίσσα, μελανότερα από την πίσσα, τα κύματα της θαλάσσης έρχονται το ένα πίσω από το άλλο «κλαγγηδόν προκαθιζόντων». Κλαγγηδόν θα πει με κλαγγή με θόρυβο και προ-καθιζόντων ότι ένα κάθεται πίσω από το άλλο. Τι βλέπει λοιπόν; Βλέπει ότι στο νερό τα πουλιά καθώς προσγειώνονται το ένα πέφτει μπροστά από το άλλο, προσθαλασσώνονται.
Ποιος είναι τελικά ο Ομηρος;
Κατά τη γνώμη μου ο Ομηρος ήταν ο ίδιος ο Οδυσσέας. Ολοι οι ήρωες έχουν δυο τρία κοσμητικά επίθετα το πολύ. Στα ομηρικά έπη ο Οδυσσέας έχει 25-30 κοσμητικά επίθετα! Στην πραγματικότητα είναι ο πρωτοήρωας. Είναι αυτός που συμμετέχει σε όλες τις φάσεις του Τρωικού Πολέμου, αυτός παίρνει τις μεγάλες πρωτοβουλίες, αυτός είχε και τη σκέψη. Πρωτοστατεί παντού, παινεύει παντού τον εαυτό του -κάτι που ο Πίνδαρος το υποπτεύθηκε και αυτός και λέει ότι ο Ομηρος παινεύει πολύ τον Οδυσσέα. Εψαξα λοιπόν και είδα πού μπορεί να ταυτιστεί ο Ομηρος.
Ανακάλυψα ότι υπάρχουν αποδείξεις σωρηδόν. Πρώτα πρώτα τρεις διαφορετικοί άνθρωποι τον αποκαλούν ποιητή, αοιδό. Ο ένας είναι ο Αντήνωρ. Ο άλλος ο Μενέλαος. Πάμε στην Οδύσσεια. Στην Οδύσσεια ο Εύμαιος, χοιροβοσκός, άνθρωπος του λαού, λέει ότι ο Οδυσσεύς μιλάει «σαν αοιδός». Και από τους Φαίακες έτσι τον αποκαλεί ο Αλκίνοος.
Η τρέχουσα φιλολογική επιστήμη λέει ότι η Ιλιάς και η Οδύσσεια έχουν γραφεί σε διαφορετικές περιόδους, από διαφορετικούς συγγραφείς.
Αυτό λέει ο Κακριδής σε ένα από τα βιβλία που περιμάζεψα εκείνη την εποχή. Αν δείτε τι μάθαιναν στα παιδάκια… Είναι οι λεγόμενοι «χωρίζοντες». Αυτό το πρόβλημα το προκάλεσε ο Γερμανός φιλόλογος Φρίντριχ Α. Βολφ, που δημιούργησε το περιβόητο ομηρικό ζήτημα. Αυτός είπε ότι ήταν πολλοί Ομηροι και ομηρίδες, οι οποίοι τα γράψανε, μέχρι που τον αποδοκίμασε ο Γκαίτε. Και ο Γκαίτε λέει το εξής: «Οταν εσείς κατακρεουργήσετε και περικόψετε τον Ομηρο, τότε έρχεται μια νέα γενιά φιλολόγων και συνθέτουν τα έπη και αποφαίνεται ότι ένας νους μόνο συνέλαβε αυτό το πράγμα για την Ιλιάδα και την Οδύσσεια». Η δικιά μου άποψη ύστερα από τόσες δεκαετίες ενασχόλησης με τον Ομηρο είναι ότι η Ιλιάς και η Οδύσσεια είναι προ του 3000 π.Χ., ίσως σε γραμμική Α ή Β.
Ποια είναι τα μυστικά των ομηρικών επών που ανακαλύψατε με τη μελέτη τους;
Στη ραψωδία θ της Οδύσσειας περιγράφεται η σκηνή κατά την οποία ο Αλκίνοος λέει σε αυτόν τον σπουδαίο αοιδό «πες μας ποια είναι η πατρίδα σου να σε πάμε εκεί, γιατί εμάς είναι αυτή είναι η δουλειά μας. Πηγαίνουμε όλους τους ανθρώπους που έρχονται εδώ στην πατρίδα τους. Διότι οι νήες μας, τα πλοία μας, δεν έχουνε ούτε κυβερνήτη ούτε πηδάλιο». Αυτό θέλοντας και μη φέρνει στον νου τα σημερινά gps. Επίσης λέει ο Αλκίνοος «σε πάνε αυτές οι νήες τυλιγμένες μέσα σε νεφέλη όπου θέλεις, γιατί γνωρίζουν όλα τα λιμάνια και όλους τους αγρούς». Γιατί λέει αγρούς; Μήπως ήταν και πλοίο που πετούσε; Είναι δυνατόν στην εποχή των τόξων και των ακοντίων να μιλάμε για πλοίο με τεχνητή νοημοσύνη;
Ο Ομηρος πίστευε στα θεία;
Ο Ομηρος πίστευε απολύτως στο θεϊκό αλλά όχι τους θεούς που ξέρουμε, τους 12 θεούς, γιατί ένας ήταν γι’ αυτούς ο Θεός. Η τριαδική μάλιστα θεότητα είναι επινόημα του Ομήρου. Διότι λέει ότι οι θεοί «μοιραστήκανε τον κόσμο ως εξής: Ο Δίας πήρε τον επάνω κόσμο και τους ουρανούς ο Ποσειδών πήρε τη θάλασσα και ο Αδης πήρε τον κάτω κόσμο». Αυτή δεν είναι η τριαδική θεότης;
Η ελληνική γλώσσα έχει διεισδύσει παντού και δεν μπορούν να απαλλαγούν από εκείνην.

Γιατί προσπαθούν, κατά τη γνώμη σας, να αποσυνδέσουν τον Ομηρο, τις ομηρικές λέξεις, από τη νέα ελληνική; Γιατί προσπαθούν να συμπιέσουν την ελληνική ιστορία στο 1200 π.Χ.; Γιατί προσπαθούν να δημιουργήσουν σύγχυση για τα πραγματικά δεδομένα των ομηρικών επών; Ο αντικειμενικός στόχος ποιος είναι;
Ο αντικειμενικός στόχος είναι η κατεδάφιση του αρχαίου πολιτισμού. Γιατί εάν αφομοιώσεις τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και την αρχαιοελληνική γλώσσα κ.λπ., τότε θα υποχρεωθείς να είσαι ανώτερος άνθρωπος, να σκέφτεσαι διαφορετικά να έχεις τέλεια γνώμη για το καθετί, να μη σε εξαπατά κανείς, και αυτό δεν το θέλουν. Επιθυμούν να έχουνε λίγοι πρόσβαση στις αλήθειες. Ο πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Α. Κουνάδης θα μπορούσε αυτά που είπε για την αρχαιότητα και την αδιάσπαστη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας να τα έλεγε όσο ήταν εν ενεργεία… Γιατί τα λέει τώρα; Αν τα έλεγε εγκαίρως, μπορεί να έπιαναν και τόπο. Τώρα που φεύγει τα λέει; Θέλουν να καταστρέψουν τη γλώσσα και να τελειώνει η Ιστορία. Και τη θρησκεία. Αλλά όμως έλα που η γλώσσα η ομηρική έχει διεισδύσει παντού σαν ιός και οι ιοί είναι πολύ παλαιότεροι από το ανθρώπινο γένος… Η ελληνική γλώσσα έχει διεισδύσει παντού και δεν μπορούν να απαλλαγούν από εκείνην.
Ο άθλος: Η έμμετρη μετάφραση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας 

Σε δύο τόμους ο Κώστας Δούκας προσφέρει το απόσταγμα των γνώσεων και της αγάπης του για τον Ομηρο. Εχει πραγματοποιήσει μια ακριβέστατη, πρωτοποριακή και εμπνευσμένη μετάφραση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, στίχο προς στίχο, με τη μέγιστη προσέγγιση της ομηρικής διαλέκτου!
Ο ίδιος μιλά για τις επιδιώξεις του με αυτό το έργο: «Ηθελα να πείσω τον αναγνώστη των επών να προσεγγίσει, να εξοικειωθεί με το αρχαίο κείμενο και να καταλάβει ότι η σύγχρονη καθομιλουμένη των Ελλήνων χρησιμοποιεί και εκφέρει με τον ίδιο τρόπο άνω του 80% των ομηρικών λέξεων αυτούσιων! Ηθελα και πιστεύω ότι τα κατάφερα να ξαναζωντανέψω την ομηρική διάλεκτο και να δείξω τον συνδετικό κρίκο που ενώνει την ενιαία ελληνική γλώσσα από τον Ομηρο μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό αποφάσισα να κάνω μια μετάφραση όπου να σώσω τις περισσότερες λέξεις του Ομήρου. Η γλώσσα της μετάφρασης είναι κάτι μεταξύ καθομιλουμένης βέβαια, και όπου χρειάζεται μπαίνει και η καθαρεύουσα και μένουνε και αυτούσιες λέξεις του Ομήρου. Υπολόγισα λοιπόν ότι έσωσα περίπου 80% των λέξεων του Ομήρου»!

dimokratianews
https://amethystosbooks.blogspot.com

via Έκτακτο Παράρτημα: Κώστας Δούκας: «O Ομηρος μίλησε για τριαδικό Θεό»

Ο Άγιος Πορφύριος για το Γάμο και την επιλογή συντρόφου | Σημεία Καιρών

Αναστολές μπροστά στο γάμο

Σε ένα φίλο, που δυσκολεύθηκε πολύ να παντρευτεί, ο Γέροντας απεκάλυψε ότι το βαθύτερο αίτιο των μακρόχρονων αναστολών του μπροστά στο γάμο, ήταν ένα καταπιεσμένο στο ασυνείδητό του, αποτυχημένο εφηβικό αίσθημα.

Του είπε: «Αγάπησες εκείνη με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, την έκανες ιδανικό της ζωής σου, τραυματίστηκες με την αδιαφορία της, διχάσθηκες.

Προσπαθούσες να βρεις, στο πρόσωπο κάθε κοπέλας, που σε προξένευαν, το πρόσωπο εκείνης και επειδή αυτό ήταν αδύνατο, η καρδιά σου έμενε κλειστή». Με τη βοήθεια του Γέροντα, συνειδητοποίησε το κρυμμένο του εμπόδιο, ελευθερώθηκε οριστικά απ’ αυτό κι έτσι μπόρεσε να δημιουργήσει δική του οικογένεια.

Τον πίεζαν να κάνει οικογένεια

Οι γονείς του τον πίεζαν να κάνει οικογένεια. Αυτό του δημιουργούσε κάποιον εκνευρισμό και προσέφυγε πάλι στο Γέροντα. Εκείνος, πολύ φυσικά, σαν να βρισκόταν μέσα στο σπίτι του, του επανέλαβε αυτολεξεί, όσα οι γονείς του τού έλεγαν σχετικά:

«Τώρα οι γονείς σου σού λένε – ΄Ως πότε θα μένεις έτσι; Είναι καιρός κι εσύ να νοικοκυρευθείς, ν’ ανοίξεις δικό σου σπίτι, με τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου. Αν μείνεις έτσι, ποιός θα σε κοιτάξει στα γηρατειά;΄

Μην τους παρεξηγείς, έχουν κι αυτοί δίκαιο από τη δική τους πλευρά. Αν ήσουν κι εσύ στη θέση τους, έτσι θα μιλούσες. Αυτοί βλέπουν τα πραγματικά κοσμικά, θέλουν να ζήσεις καλά και να έχεις καλά γεράματα. Λίγοι όμως είναι εκείνοι, που κάνουν οικογένεια και τους εγκαταλείπουν τα παιδιά τους και κάνουν κακά γεράματα; Το παν είναι να αγαπήσει ο άνθρωπος το Χριστό και όλα τα άλλα προβλήματα τακτοποιούνται». Ο γνωστός μου, μου εξέφρασε το θαυμασμό του για το Γέροντα, ο οποίος με πολλή διάκριση, τον προσανατόλισε προς το «μείζον» συμφέρον του, άλλα και δικαιολόγησε με κατανόηση τη στάση των γονέων του και τη δική του.

Θα δυσκολευθείς πολύ να προσαρμοσθείς μαζί της

Ήταν Μάρτιος του 1972, όταν ένα πνευματικό παιδί του π. Πορφυρίου τον επισκέφθηκε στον Άγιο Νικόλαο, στα Καλλίσια Αττικής, για να τον συμβουλευθεί για ένα προσωπικό του θέμα.

Ο Παππούλης τον υποδέχθηκε με ιδιαίτερη χαρά, γιατί τον υπεραγαπούσε και τον θεωρούσε σαν ένα μέλος της οικογενείας του. Το ίδιο, ακριβώς συνέβαινε και από την άλλη πλευρά. Υπεράνω όλων ο Παππούλης!

Αφού μίλησαν αρκετές ώρες για πολλά και διάφορα, όπως συνέβαινε πάντα, ο Παππούλης του λέει:

-Πές μου τώρα και το θέμα σου, που τόσο σε απασχολεί.

-Έλα, ευλογημένε, λέγε…

Πράγματι! Την εποχή εκείνη, ο νεαρός (τότε), είχε γνωρίσει μία κοπέλα και πριν προχωρήσει στην επισημοποίηση του δεσμού αυτού, ήθελε να πάρει τη γνώμη του Παππούλη. Το ίδιο έκανε σε κάθε του πρόβλημα. Εάν δεν έπαιρνε το πράσινο φως από τον Γέροντα, δεν προχωρούσε κάτω από καμία πίεση.

Διηγήθηκε, λοιπόν, στον π. Πορφύριο το πρόβλημά του, με όλες τις λεπτομέρειες και ζήτησε τη γνώμη του.

-Έχεις μια φωτογραφία της κοπέλας; λέει – δώσε μου την.

Την έδωσε. Την κοίταξε για πολλή ώρα, χωρίς να μιλά.

-Τί βλέπετε, Παππούλη; Γιατί δεν μιλάτε τόση ώρα; Είναι καλή ή όχι;

-Πολύ καλή είναι! Μόνο που είναι πολύ δραστήρια και αεικίνητη και εσύ θα δυσκολευθείς πολύ να προσαρμοσθείς μαζί της.

-Ε! τότε να της δώσω… απολυτήριο.

-Όχι! Γιατρίνα ήθελες, γιατρίνα πήρες. Γιατρίνα ζήτησες από το Θεό, γιατρίνα σου έδωσε! Ό,τι ζήτησες, αυτό σου έδωσε! Τι «απολυτήρια» μου λές τώρα; Άντε, και οι δικοί σου την αγαπάνε πολύ. Και οι δικοί σου χαίρονται ιδιαίτερα. Θέλουν, πριν πεθάνουν, να σε δούν ευτυχισμένο και τακτοποιημένο! Προχώρα! Και εγώ θα κάνω πολλή προσευχή. Θα την κάνω και εκείνη δικό μου παιδί, όπως έχω εσένα! Θα έρχεσθε να με βλέπετε μαζί, πολύ συχνά, και εγώ θα χαίρομαι και θα σας αγαπάω και θα σας καμαρώνω! Αφού ξέρεις πόσο πολύ σ’ αγαπάω! Και εγώ ξέρω, πως και εσύ με αγαπάς πολύ. Να είσθε ευλογημένοι! Όλα θα πάνε καλά, συν Θεώ!

Έτσι και έγινε! Η γνωριμία κατέληξε σε γάμο. Η κοπέλα έγινε πνευματικό παιδί του Παππούλη, και μάλιστα από τα καλύτερα! Γι’ αυτό και την υπεραγαπούσε.

Όμως, το ζευγάρι αυτό άρχισε τη ζωή του με θλίψεις, αγωνίες, στενοχώριες και ταλαιπωρίες. Βάσανα πολλά. Συνέπεια όλων των βασάνων τους ήταν η κοπέλα να στερηθεί την πολυπόθητη μητρότητα. Και παρά τις διαβεβαιώσεις του Παππούλη την διακατείχε έντονη αγωνία, η οποία την ωθούσε σε επώδυνες και πολυδάπανες εξετάσεις. Ο Παππούλης όμως επέμενε: θα κάνεις παιδί!

Πράγματι! Έκανε ένα χαριτωμένο αγοράκι, φωτισμένο από το Θεό και ευλογημένο από το ίδιο το χέρι του Παππούλη!

Άξίζει να σημειωθεί, ότι το ζευγάρι αυτό έκανε ένα μόνο παιδί. Γι’ αυτό και ο π. Πορφύριος έλεγε: θα κάνεις παιδί! Δεν είπε θα κάνεις παιδιά! Εάν πρόσεχε κανείς τα λόγια του, έβγαζε πολύ εύκολα τα συμεράσματά του. Η λεπτομέρεια αυτή αποτελούσε των κώδικα των αποκρυπτογραφήσεων, των όσων ελέγοντο από το Γέροντα.

Όταν ο π. Πορφύριος είδε για πρώτη φορά το νεογέννητο παιδί, είπε στους γονείς του: Αυτό είναι το παιδί των προσευχών!

…και ανασυγκρότησε το διαλυμένο γάμο του

Ο Γέρων Πορφύριος ενδιαφερόταν πολύ για τα ανδρόγυνα, απ’ ότι έχω υπόψη μου. Αναρίθμητα ανδρόγυνα, που είχαν προβλήματα, με αποτέλεσμα ο γάμος τους να φθάνει στη διάλυση, βοήθησε με τα χαρίσματα που είχε, και τα επανένωσε.

Θυμούμαι τη συγκινητική περίπτωση, όταν πήγαινε κάπου μ’ ένα ταξί. Στο δρόμο έκανε με τον οδηγό τον ακόλουθο διάλογο:

-Έχεις γυναίκα;

-Ναι, έχω.

-Πόσα χρόνια ζείτε χωριστά;

-Πέντε.

Προχώρησε ο διάλογος. Και το αποτέλεσμα… ευχάριστο. Ο οδηγός του ταξί τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε απ’ αυτά που του είπε εκείνος ο άγνωστός του ιερέας, ώστε αμέσως πήγε και βρήκε τη γυναίκα του κι ανασυγκρότησε το διαλυμένο γάμο του.

Μεταξύ γάμου και αγαμίας

Ήμασταν μια συντροφιά, 6-7 φίλοι, όλοι άγαμοι τότε και, καθισμένοι κάτω από ένα πεύκο, ακούγαμε, ένα καλοκαιρινό απόγευμα, το Γέροντα να μας μιλά σχετικά: «Μη σας βασανίζει το πρόβλημα να διαλέξετε μεταξύ γάμου και αγαμίας. Άλλοτε έρχονται μέρες, που αισθάνεσθε ψυχικές και σαρκικές επιθυμίες για γάμο, κι άλλοτε αυτές οι επιθυμίες υποχωρούν, γιατί αισθάνεσθε θείες επιθυμίες, ανώτερες από το γάμο. Όταν έρχονται φιλήδονοι πειρασμοί, μην προσπαθείτε να τους διώξετε με βία, γιατί ο σατανάς επωφελείται και τους κάνει πιο ελκυστικούς και σας βλάπτει. Είναι καλύτερα να τους αντιμετωπίζετε ήρεμα και να τους μετατρέπετε από αμαρτωλούς σε αγνούς. Να λέτε: Μπορεί να παντρευτούμε και να απολαύσουμε τις συζυγικές ηδονές, όπως θέλει ο Χριστός.

Όταν πάλι σας έρχονται οι επιθυμίες παρθενίας, να τις δέχεσθε με ευγνωμοσύνη, καλλιεργώντας μυστικά την τέχνη του αγιασμού. Κάποτε η ζυγαριά θα γείρει σε μιά πλευρά. Άλλοι προσπαθούν να αγιασθούν πολεμώντας τα πάθη και τις αμαρτίες τους, κι άλλοι αγαπώντας το Χριστό και το θέλημά Του. Οι πρώτοι πετυχαίνουν λίγα πράγματα, γιατί ο αγώνας τους γίνεται πολύ ψυχρός και σκληρός. Οι δεύτεροι πετυχαίνουν περισσότερα, γιατί αγαπώντας το Χριστό, τα αμαρτωλά πάθη χάνουν τη γοητεία και τη δύναμη τους μπροστά στη χαρά της αγάπης του Χριστού που αισθάνονται. Όταν ξημερώσει και μπει στο δωμάτιο μας το φώς του ήλιου, τα σκοτάδια  φεύγουν αναγκαστικά».

Ο Γέροντας σταμάτησε να μιλά και φαινόταν πώς κάτι σκεφτόταν. Έπειτα ξαναμίλησε: «Ίσως δε θα έπρεπε να σας το πώ αυτό, αλλά θα σας το πώ. Μπορεί κανείς να φτάσει σε προχωρημένη ηλικία και να αμφιταλαντεύεται ακόμα μεταξύ γάμου και αγαμίας και να του κάνει τότε ο σατανάς την πιο σκληρή επίθεση: να του βάλει στην ψυχή τον πανικό της αγαμίας και τότε με αγωνία ν’ αρχίσει να αναζητά σύζυγο, να βάζει ανθρώπους να του βρούν, εκείνοι να γελούν μαζί του κι αυτός να μπαίνει πλέον σε μιά κατάσταση ψυχικής αρρώστιας.

Γι’ αυτό σας λέω, μην κολλάτε σ’ αυτό το ερώτημα: γάμος ή αγαμία. Αντί να φθείρεσθε, προσπαθώντας μάταια να δώσετε εσείς απάντηση για τον εαυτό σας, δώστε όλη την προσπάθεια σας στο να αγαπήσετε ολόψυχα το Χριστό, κι Εκείνος θα σας δώσει, στον κατάλληλο χρόνο, την απάντηση που ταιριάζει στην ψυχή σας και που  θα την δεχθείτε χωρίς βία και στεναχώρια, αλλά ήσυχα και με ευχαρίστηση. Έτσι θα απαλαγείτε για πάντα από αυτό το ερώτημα και θα βαδίσετε ένα δρόμο, δοξάζωντας το Θεό».

(Ανθολόγιο Συμβουλών Γέροντος Πορφυρίου, εκδόσ. Ι.Μ. Μεταμορφώσεως Μήλεσι)

πηγή: sostis.gr

via Ο Άγιος Πορφύριος για το Γάμο και την επιλογή συντρόφου | Σημεία Καιρών

Χτίζουμε μια γενιά που δεν θέλει να σκέφτεται! | Σημεία Καιρών

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεμιστοκλῆ Μουρτζανοῦ

Πολλοί γονεῖς ἀνησυχοῦν γιά τίς παρέες τῶν παιδιῶν τους, ἰδίως κατά τήν περίοδο τῆς ἐφηβείας. Συνήθως οἱ παρέες ἀπομυζοῦν τόν χρόνο τῶν νέων καί τούς ἀποπροσανατολίζουν, διότι κινοῦνται στή λογική τοῦ σκορπίσματος, τῆς διασκέδασης, τῆς ἀπόλυτης μίμησης τοῦ καταναλωτικοῦ προτύπου τῆς ἐποχῆς, τῆς μόδας, τοῦ μοντέρνου.

Σήμερα αὐτό κυρίως γίνεται ἠλεκτρονικά. Πολλές φιλίες ἀναπτύσσονται στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης, ἀκόμη κι ἄν δέν εἶναι πραγματικές, καθώς ὁ νέος μετρᾶ τούς φίλους του μέ βάση τή ἀποδοχή καί τόν ἀριθμό, ὄχι μέ τό κατά πόσον ὑφίσταται πραγματική σχέση ἀνάμεσα στά πρόσωπα πού δηλώνουν «φίλοι».

Δέν εἶναι καταδικασμένη μία φιλία πού ξεκινᾶ ἀπό τό Διαδίκτυο. Συχνά ὅμως μένει στήν εἰκονικότητα. Εἶναι ἐξωτερική, δέν ἔχει βάθος. Φιλία χωρίς ἐπαφή πρόσωπο μέ πρόσωπο δέν εἶναι εὔκολο νά χτισθεῖ. Δέν πονᾶς τόν ἄλλο μέσα ἀπό ἕνα μήνυμα ἤ μία κάμερα.

Μπορεῖ νά βλέπεις τό πρόσωπό του ἤ τή φωτογραφία του, ἀλλά δέν μπορεῖς νά τόν ἀγγίξεις.

Αὐτός εἶναι ὁ προβληματισμός τῶν μεγάλων.

Οἱ νεώτεροι εἶναι βέβαιο ὅτι στή συντριπτική τους πλειοψηφία δέν τόν συμμερίζονται.

…Χτίζουμε μία γενιά πού δέ θέλει νά σκέφτεται. Ἁπλῶς καταναλώνει. Συμμετέχει στό παιχνίδι τῶν σχέσεων ὄχι γιά νά δοθεῖ καί νά δεθεῖ, ἀλλά γιά νά μήν εἶναι ἐκτός. Καί σ’ αὐτό μιμεῖται καταπληκτικά τούς μεγαλυτέρους.

Ὅταν οἱ φιλίες τῶν μεγάλων εἶναι στηριγμένες στό συμφέρον καί στό κέρδος.
Ὅταν οἱ σχέσεις μας δέν εἶναι στέρεες, μέ ὑπόβαθρο τήν ἀγάπη, γιατί οἱ νέοι νά εἶναι διαφορετικοί; Τουλάχιστον αὐτοί εἶναι πιό εἰλικρινεῖς!

…Ἡ Ἐκκλησία χρειάζεται νά ἐπαναδημιουργήσει εὐκαιρίες αὐθεντικῆς κοινωνικότητας. Φιλίας. Παρέας. Ὄχι μέ τόν χαρακτηρισμό «χριστιανικῆς». Ἀλλά μέ γνώμονα τή συνάντηση μεταξύ τῶν νέων καί μέ τόν Θεό. Ἡ θεία λειτουργία, ἡ ἐνορία καί ἡ ζωή της, ἡ κατασκήνωση, τό παράδειγμα τῶν ποιμένων της εἶναι βάσεις, ὄχι γιά ἰδιοτελή χρήση τῶν ἄλλων, ἀλλά ὡς πρόσκληση γιά συνύπαρξη. Γιά νά ἔχουν οἱ νέοι βιώματα, τά ὁποῖα μποροῦν νά συναντήσουν αὐτά τῶν ἁγίων μας.

Ἀπό τό βιβλίο «ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΡΑ», γιά νέους και γονεῖς πού ἐλπίζουν» τῶν ἐκδόσεων «Ἀρχονταρίκι»

talantoblog.blogspot.com/

via Χτίζουμε μια γενιά που δεν θέλει να σκέφτεται! | Σημεία Καιρών

Το αληθινό μονοπάτι | Πεμπτουσία

Η τιμωρία του αμαρτωλού γίνεται για πιο σπουδαίους και δημιουργικούς λόγους παιδαγωγίας, δύο από τους οποίους μας είναι ολοφάνεροι. Πρώτον, με την τιμωρία ο Θεός τον διορθώνει και τον οδηγεί στο αληθινό μονοπάτι της σωτηρίας· δεύτερον, παραδειγματίζοντας, αποτρέπει και άλλους ανθρώπους από τη διάπραξη της ίδιας αμαρτίας.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

via Το αληθινό μονοπάτι | Πεμπτουσία

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: Η Κουντουρά εξασφάλισε εξόφληση οφειλής σε… 1.378 δόσεις. Σε 114 χρόνια!

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://koinosparanomastis.blogspot.com

   Θα αργήσουμε να μάθουμε το πλήρες παρασκήνιο για το πώς εξασφαλίσθηκαν οι προσχώσεις φερτών… βουλευτών, ώστε να πάρει η κυβέρνηση Τσίπρα και την ψήφο εμπιστοσύνης και την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών. 

   Αλλά κάποια πράγματα καθίστανται ήδη ορατά με όσα αποκαλύπτονται. Όπως, για παράδειγμα, ποια ήταν η βάση του «προβληματισμού» της υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης Έλενας Κουντουρά. Που την οδήγησε στην «εθνικώς» συμφέρουσα απόφαση να αποστατήσει από το κόμμα της και να συνταχθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ.

   Εδώ που τα λέμε, μπορεί η στάση της κ. Κουντουρά απέναντι στον έως πρότινος αρχηγό της να δικαιολογεί τις κατηγορίες του για «αχαριστία». Αλλά ελάτε στη θέση της. Δεν θα ήταν μεγαλύτερη αχαριστία απέναντι στο καθεστώς Τσίπρα, αν έμενε πιστή στις θέσεις της, πάρα το τεράστιο δώρο που της προσέφεραν; Πόσοι άνθρωποι δεν θα ανταπέδιδαν μια στήριξη σε κάποιον που τους απάλλασσε από το άγχος ενός υπέρογκου δανείου; 

   Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια… καραμπόλα ευχαριστιών: 

• Ο Αλέξης Τσίπρας, που δεν μπόρεσε να εισαχθεί με τις πανελλήνιες εξετάσεις στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, οπότε κατέφυγε σε σχολή γειτονικής βαλκανικής χωράς, χρωστούσε ευγνωμοσύνη στον, μακαρίτη πια, Γεράσιμο Αρσένη. Ο οποίος, με μια φωτογραφική διάταξη που ίσχυσε μόνο για 48 ώρες, του έδωσε την δυνατότητα να μεταγραφεί στο ΕΜΠ λόγω των δύσκολων συνθηκών που αντιμετώπιζαν οι Έλληνες σπουδαστές εξ αιτίας του πολέμου στην Σερβία. Ε, να μην ανταπέδιδε, με έναν κάλο διορισμό της συζύγου του, της Λούκας Κατσέλη, στην κορυφή της Εθνικής Τράπεζας; 
• Η Λούκα Κατσέλη, πάλι, δεν θα ήταν αχάριστη αν αρνιόταν στον Αλέξη Τσίπρα μια… μικρή χάρη που της ζήτησε, να ρυθμίσει ευνοϊκώς την υπέρογκη οφειλή της Έλενας Κουντουρά, ύψους 854.775 ευρώ, ώστε η υπουργός του να μπορεί να πληρώνει μια δόση μόλις 620 ευρώ τον μήνα; Εδώ άλλοι αγωνιούν για το αν θα μπορέσουν να τύχουν ρύθμισης των χρεών τους, πολύ μικρότερου ύψους, σε 120 δόσεις. Και η κ. Κουντουρά εξασφάλισε εξόφληση σε… 1.378 δόσεις. Ζωή να έχει η γυναίκα, θα μπορέσει να εξοφλήσει το δάνειο της σε… 114 χρόνια. 

   Ε, αφού προκύπτει ο ιστορικός συμβολικός αριθμός 114, άρα δικαιώνεται ο ισχυρισμός του Αλέξη Τσίπρα «είμαστε κάθε λέξη του συντάγματος».

   Τι δεν καταλαβαίνετε;

via ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: Η Κουντουρά εξασφάλισε εξόφληση οφειλής σε… 1.378 δόσεις. Σε 114 χρόνια!

Εμφάνιση του Αγίου Ιάκωβου Τσαλίκη στο κέντρο της Αθήνας! | Σημεία Καιρών

Από το νέο βιβλίο της Ιεράς Μονής Οσίου Δαυίδ: «Ένας σύγχρονος Άγιος ~ Ο Όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης)»

«Ήταν Μάρτιος του 2016», καταθέτει ο Θανάσης Κωνσταντινόπουλος και περιμένω να ανάψει το πράσινο στο φανάρι πίσω από το Ξενοδοχείο HILTON στην Αθήνα. Η σχέση μου με την Εκκλησία ανύπαρκτη. Με πλησιάζει κάποιος με μεγάλη γενειάδα. Τον εξέλαβα για ζητιάνο. Από το ανοιχτό παράθυρο μου λέει:

-Είσαι καλό παιδί. Το εστιατόριο που έχεις, θα πάει καλά και η κοπέλα που γνώρισες είναι καλή. Να είσαι μαζί της, και εξαφανίστηκε.

Αυτομάτως αισθάνθηκα εσωτερική αλλοίωση. »Είμαι βέβαιος πως κάποιον Άγιο είδα», είπα στη Μαρίτα, την κοπέλα που είχα γνωρίσει.

Εκείνη μου δείχνει την εικόνα του Αγίου Δαυϊδ, αλλά δεν ήταν αυτός. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο αναγνώρισα τον άγνωστο στην μορφή του Γέροντος Ιακώβου. Στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυϊδ εξομολογήθηκα και στην συνέχεια έζησα το θαύμα του «πολλαπλασιασμού των άρτων», αλλά με τα δεκαεπτά λίτρα της βενζίνης, που μου έδωσαν οι πατέρες, για να πάω στην Αθήνα, επειδή μου είχε τελειώσει… Σαράντα πέντε λίτρα χρειάζονταν για την Αθήνα και εγώ έφτασα με τα δεκαεπτά, αλλά και μετακινήθηκα δύο μέρες ακόμη στην Αθήνα διανύοντας μακρινές αποστάσεις.

Έκτοτε η παρουσία του π. Ιακώβου στη ζωή μας είναι συνεχής, αφού με την Μαρίτα ευλογηθήκαμε με το μυστήριο του γάμου».

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΙΤΕ: ⇒      ΕΔΩ

via Εμφάνιση του Αγίου Ιάκωβου Τσαλίκη στο κέντρο της Αθήνας! | Σημεία Καιρών

Πότε τη δίνει ο Θεός; | Πεμπτουσία

Η προσευχή είναι χάρις. Τη δίνει ο Θεός, όταν υπάρχει ζήλος και ταπείνωση.

Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής

 

via Πότε τη δίνει ο Θεός; | Πεμπτουσία

“Κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμός και αγάπη στα παιδιά!” ~~~ (αγ. Πορφύριος) | Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου

“Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων μέσα στο σπίτι. Οι γονείς πρέπει να δοθούνε στην αγάπη του Θεού. Πρέπει να γίνουν άγιοι κοντά στα παιδιά με την πραότητά τους, την υπομονή τους, την αγάπη τους.

Να βάζουνε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμό κι αγάπη στα παιδιά. Και η χαρά που θα τους έλθει, η αγιοσύνη που θα τους έχει επισκεφθεί, θα εξακοντίσει στα παιδιά την χάρη.

Για την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι γονείς. Δεν τα σώζουν ούτε οι συμβου­λές, ούτε η πειθαρχία, ούτε η αυστηρότητα. Αν δεν αγιάζονται οι γονείς, αν δεν αγωνίζονται, κάνουν μεγάλα λάθη και μεταδίδουν το κακό που έχουν μέσα τους.

Αν οι γονείς δεν ζουν ζωή αγία, αν δεν μιλούν με αγάπη, ο διάβολος ταλαιπωρεί τους γονείς με τις αντιδράσεις των παιδιών.

Η αγάπη, η ομοψυχία, η καλή συνεννόηση των γονέων είναι ό,τι πρέπει για τα παιδιά. Μεγάλη ασφάλεια και σιγουριά.

  Τα φερσίματα των παιδιών έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση των γονέων. Όταν τα παιδιά πληγώνονται απ’ την κακή μεταξύ των γονέων τους συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις και διάθεση, να προχωρήσουν στην πρόοδο. Κακοχτίζονται και το οικοδόμημα της ψυχής τους κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή να γκρεμισθεί.[…]

.

               Στην οικογένεια βρίσκεται μεγάλο μέρος απ’ την ευθύνη για την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Για ν’ απαλλαγούν τα παιδιά από διάφορα εσωτερικά προβλήματα, δεν είναι αρκετές οι συμβουλές, οι εξαναγκασμοί, η λογική κι οι απειλές. Μάλλον γίνονται χειρότερα. Η διόρθωση γίνεται με τον εξαγιασμό των γονέων.Γίνετε άγιοι και δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά σας. Η αγιότητα των γονέων απαλλάσσει τα παιδιά απ’ τα προβλήματα.

Τα παιδιά θέλουν κοντά τους ανθρώπους αγίους,  με πολλή αγάπη, που δεν θα τα φοβερίζουν, ούτε θα περιορίζονται στη διδασκαλία, αλλά θα δίδουν άγιο παράδειγμα και προσευχή. Να προσεύχεσθε οι γονείς σιωπηλά και με τα χέρια ψηλά προς τον Χριστό και ν’ αγκαλιάζετε τα παιδιά σας μυστικά. Κι όταν κάνουν αταξίες, να παίρνετε παιδαγωγικά μέτρα, αλλά να μην τα πιέζετε. Κυρίως να προσεύχεσθε.

                Πολλές φορές οι γονείς, και κυρίως η μητέρα, πληγώνουν το παιδί γι’ αταξία που έκανε και το μαλώνουν υπερβολικά. Τότε αυτό πληγώνεται. Ακόμη κι αν δεν το μαλώσεις εξωτερικά και μέσα σου το μαλώσεις κι αγανακτήσεις ή το κοιτάξεις άγρια, το παιδί το καταλαβαίνει. Νομίζει ότι η μητέρα δεν το αγαπάει. Ρωτάει την μάνα:

                – Μ’ αγαπάεις, μαμά; – Ναι, παιδί μου.

                Αλλ’ αυτό δεν πείθεται. Έχει πληγωθεί. Η μητέρα το αγαπάει, θα το χαϊδέψει μετά, αλλ’ αυτό θα κάνει το κεφάλι πίσω. Δεν δέχεται το χάδι, το νομίζει υποκρισία, γιατί έχει πληγωθεί.

.

εδώ ολόκληρο το κεφάλαιο

από το βιβλίο «Βίος και Λόγοι» Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. εκδ. Ι.Μονής Χρυσοπηγής, σ.416-421

.

Ας μας ενισχύουν οι ευχές του Αγίου και ας μας καθοδηγούν οι συμβουλές του στον αγώνα της ανατροφής των παιδιών μας…

via “Κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμός και αγάπη στα παιδιά!” ~~~ (αγ. Πορφύριος) | Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου

Έκτακτο Παράρτημα: Πρώην Μουσουλμάνος Δημοσιογράφος Ξεφτιλίζει Ισλαμιστή Στην Σουηδία – Βίντεο

Ότι οι ισλαμιστές είναι εκτός τόπου και χρόνου, όλοι το ξέρετε… Ο τύπος όμως που μιλάει στην εκπομπή, είναι πιο πίσω κι απ’ το πίσω ένα πράμα…

Ακούστε στο βίντεο που ακολουθεί, τι περίεργους κι επικίνδυνους τύπους μας φέρνουν στην Ευρώπη, δήθεν για να ενσωματωθούν…

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2019/02/blog-post_593.html

via Έκτακτο Παράρτημα: Πρώην Μουσουλμάνος Δημοσιογράφος Ξεφτιλίζει Ισλαμιστή Στην Σουηδία – Βίντεο

«Κάθε πρωί που ξυπνάμε πρέπει να σταυρώνουμε το κεφάλι μας και να λέμε Κύριε δώσε μου καλούς λογισμούς..» | Το σπιτάκι της Μέλιας

(†) Γεροντας Γρηγόριος Αρχιπελαγίτης

~ Πρέπει να αποφεύγεις την παρατηρητικότητα. Να μην παρατηρείς τους άλλους.

Αλλά έστω και να μην έρθει η κρίση-Κατάκριση στο μυαλό είναι των τελείων ανθρώπων. Αλλά αν έρθει η κατάκριση στο μυαλό τουλάχιστον μην το πεις μην το κάνεις καταλαλιά μην πεις στον άλλον αλλά κράτησε το για τον εαυτό σου. Διότι ο άλλος μπορεί να έχει ένα καλό λογισμό για τον αδερφό.

Εδώ στο Άγιον Όρος έλεγαν: «μην πεις τίποτα και χαλάσεις το λογισμό του αδερφού μου».

Είναι μεγάλη αμαρτία να χαλάμε το λογισμό του αδελφού. Ο λογισμός χαλάει πάρα πολύ εύκολα και πρέπει να τον φυλαμε τον λογισμό μας.

Κάθε πρωί που ξυπνάμε πρέπει να σταυρώνουμε το κεφάλι μας και να λέμε Κύριε δώσε μου καλούς λογισμούς δώσε μου αγαθούς λογισμούς και φύλαξε το νου μου καθαρό για να μπορώ να έχω νουν ΧΡΙΣΤΟΥ.

(†) Γεροντας Γρηγόριος Αρχιπελαγίτης.
Καθηγούμενος Ι. Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.

Πηγή: Σημεία Καιρών

το «σπιτάκι της Μέλιας»

via «Κάθε πρωί που ξυπνάμε πρέπει να σταυρώνουμε το κεφάλι μας και να λέμε Κύριε δώσε μου καλούς λογισμούς..» | Το σπιτάκι της Μέλιας

«Μας χρειάζεται όλους η Ελλάδα. Πολεμιέται, πληγώνεται, την διαμελίζουν, την θέλουν στα μέτρα τους, υποταγμένη, αλυσοδεμένη πάλι…» | Σημεία Καιρών

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ: Χρόνια τώρα λέω και πιστεύω, τα ίδια πράγματα, αγαπημένοι μου «εχθροί»…

Απευθύνομαι για λίγο, σε όσους δεν συμφωνούν με όσα πιστεύω, όσα λέω, ή όσα κάνω.
Δεν αγαπάνε εμένα, δεν θέλουν την μουσική, τους στίχους μου και όλα όσα αντιπροσωπεύω και κατά καιρούς, δηλώνω.

Και με κατηγορούν.
Χρόνια τώρα.

Απευθύνομαι και σε όσους κατά καιρούς, μου φοράν, τα συνηθισμένα και τόσο βαρετά πια, «αυτοκόλλητα», εύκολης λύσεως και καθημερινής πια χρήσεως.

Γραφικός, δεξιός, φασίστας, ομοφοβικός, κοσμοκαλόγερος, χουντικός, βασιλικός, ατάλαντος και πολλά, πολλά άλλα, ών ουκ έστιν τέλος. 

Αμφισβητείτε καλοί μου, τις προθέσεις μου, κατηγορείτε τον τρόπο ζωής μου, ειρωνεύεστε τα πιστεύω μου, αποκλείετε με λύσσα, εμένα, την μουσική και τον λόγο μου.

Μα γιατί με παρεξηγείτε τόσο; 
Πιστέψτε με, δεν έχω τίποτε, εναντίον κανενός σας. 
Όλα τα ξεχνάω και βυθίζομαι στον « χώρο μυστικό» μου.
Εκεί λοιπόν, σάς αισθάνομαι αδέλφια μου.
Έλληνες.
Έλα όμως που εσείς, δι’ ακατανόητον λόγο, μου είστε λίγο, θυμωμένοι.
Δεν πειράζει όμως.

Κι ο αδελφός μου ο Γιώργος, μου θυμώνει καμιά φορά και τού θυμώνω, αλλά τον αγαπάω και με αγαπάει και τα βρίσκουμε, έστω και διαφωνώντας.

Κατ’ αρχάς, ως Χριστιανός, δεν δικαιούμαι και δεν θέλω ποτέ, να σας κρίνω.
Ούτε να «ταμπελοποιήσω» κανέναν σας.
Ούτε και θέλω να σας αλλάξω προς το «Χριστιανικότερον».
Δεν είναι δική μου δουλειά αυτή. Πιστέψτε όπου εσείς θέλετε.
Στον Βουδισμό, στην αρχαιολατρία, στον Ιεχωβά, στους Γιόγκι.
Στον κομμουνισμό, στον φασισμό, στον εωσφόρο, στους γκουρού και σε ότι άλλο βάζει ο νους, του κάθε ανθρώπου, ανά τούς αιώνες. 

Για μένα, ένας ειλικρινής βουδιστής πχ, που με συνέπεια και αγάπη μένει πιστός σ’ αυτό που ξέρει, είναι κοντά στον Χριστό, όσο κι’ ένας πιστός Χριστιανός.
Και πώς να ξέρω εγώ, αν ο σημερινός «αναρχικός»
(Τι λέξη κι’ αυτή; Τόσο κοντινή στον Άναρχο), δεν είναι εν δυνάμει, ο αυριανός Άγιος;

Ή και το ανάποδο.
Ότι ο σημερινός «Χριστιανός», δεν θα ΄ναι ο αυριανός δολοφόνος;

Αναγνωρείστε μου τουλάχιστον, τα εξής:
Χρόνια τώρα λέω και πιστεύω, τα ίδια πράγματα. 

Δεν σας είπα ποτέ ψέμματα για το ποιος είμαι, δεν επωφελήθηκα καμίας πολιτικής η άλλης καταστάσεως προς ίδιον όφελος
(Και πιστέψτε με, θα μου ήταν πανεύκολο και με όλα τα κόμματα).

Δεν έχω ποτέ δεχτεί να γίνω υπουργός, βουλευτής, παράγων, να μπω σε συμβούλια, κριτικές επιτροπές, διοικήσεις και άλλα εφήμερα οφίτσια.

Θα΄ταν μια καλή αρχή για μένα αυτή η αναγνώρισή σας, όχι για να δικαιωθώ, αλλά για να ξανασυνεννοηθούμε.

Να με καταλάβετε λίγο.
Τελικά για να ξανααγαπηθούμε.
Σαν συν- άνθρωποι.
Σαν συν – Έλληνες.

Μας χρειάζεται όλους η Ελλάδα. Πολεμιέται, πληγώνεται, την διαμελίζουν, την θέλουν στα μέτρα τους, υποταγμένη, αλυσοδεμένη πάλι.
Και λέει, σαν μάννα.
Αχ! γιατί τα παιδιά μου να είναι χωρισμένα, τσακωμένα, να μην μιλιούνται;
Αλήθεια γιατί; 

Ας αρχίσουμε με το εύκολο.
Την ομιλία, τον διάλογο, την παραδοχή της μοναδικής προσωπικότητας του άλλου.
Και περνάμε μετά, σ’ αυτά πού διαφωνούμε.
Πίστη, ιδεολογία, τρόπο ζωής, συμπεριφορές, μετά θάνατον ζωή, προσωπική γαλήνη, ευτυχία και όσα κατά καιρούς, απασχολούν, κάθε λογικό άνθρωπο.

Κι ίσως τότε, μας ακολουθήσουν κι’ οι πολιτικοί μας και μάθουν να μιλάνε ώρες ατέλειωτες μεταξύ τους, για τον ευλογημένο κοινό σκοπό.
Την αληθινή αποστολή τους.
Τον λόγο που υπάρχουν και απολαμβάνουν όλα όσα, ο απλός λαός στερείται. 
Δηλαδή, το καλό της χώρας τους και των ανθρώπων της, πάνω απ’ όλα και όλους.
Και κυρίως πάνω από τον εαυτό τους.

Σας καλώ λοιπόν, στον χώρο του ονείρου, της γλυκιάς φαντασίας, αλλά και μιας πραγματικότητας που χρόνια τώρα ονειρεύομαι, αγαπημένοι μου «εχθροί», να τα βρούμε, από την μεριά του ο καθένας και άντε, να πιούμε κι’ ένα καφεδάκι.

Νομίζω ότι θα΄χουμε πολλά να πούμε και να μάθουμε, ο ένας από τον άλλον.
Άσε που ίσως και να γελάσουμε επιτέλους λίγο…

* η αρχική ανάρτηση: Stamatis Spanoudakis Σταμάτης Σπανουδάκης (OFFICIAL)

http://amfoterodexios.blogspot.com

via «Μας χρειάζεται όλους η Ελλάδα. Πολεμιέται, πληγώνεται, την διαμελίζουν, την θέλουν στα μέτρα τους, υποταγμένη, αλυσοδεμένη πάλι…» | Σημεία Καιρών

«Να μένει αυτό μυστικό μεταξύ μας» | Πεμπτουσία

Εάν καμιά φορά θέλουμε να κοινοποιήσουμε κάτι, τότε να καλέσουμε έναν επιπόλαιο, να του το πούμε δήθεν ως μυστικό και να τον παρακαλέσουμε πολύ να μένει μεταξύ μας το μυστικό αυτό. Είναι αρκετό αυτό, για να το διαδώσει σ’ όλο τον κόσμο και να χρησιμοποίει και στον καθένα τον λόγο: «να μένει αυτό μυστικό μεταξύ μας».

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

via «Να μένει αυτό μυστικό μεταξύ μας» | Πεμπτουσία

Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό: Ἅγιος Πορφύριος «Οἱ ἐπιπτώσεις τῆς προφύλαξης κατὰ τὴν ἐρωτικὴ πράξη τῶν συζύγων»

Ἀπόσπασμα συνέντευξης μὲ τὸν κ. Βασίλειο Μιχαλόπουλο, πνευματικὸ τέκνο τοῦ ἁγίου Πορφυρίου!

via Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό: Ἅγιος Πορφύριος «Οἱ ἐπιπτώσεις τῆς προφύλαξης κατὰ τὴν ἐρωτικὴ πράξη τῶν συζύγων»

Το Zωντανό Iστολόγιο » Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση;

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς (1956)

Με ρωτάς για την αιτία της τωρινής κρίσης, ή της τωρινής Θείας δίκης!
Η αιτία είναι πάντα η ίδια. Η αιτία για τις ξηρασίες, τις πλημμύρες, τις επιδημίες και άλλα μαστιγώματα της γενιάς των ανθρώπων είναι η αιτία και για την τωρινή κρίση. Η αποστασία των ανθρώπων από τον Θεό.
Με την αμαρτία της Θεοαποστασίας οι άνθρωποι προκάλεσαν αυτή την κρίση, και ο Θεός την επέτρεψε, ώστε να ξυπνήσει τους ανθρώπους, να τους κάνει ενσυνείδητους, πνευματικούς και να τους γυρίσει προς Εκείνον. 

Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση; Όσο το πνεύμα των ανθρώπων παραμείνει δίχως αλλαγή. Ώσπου οι υπερήφανοι υπαίτιοι αυτής της κρίσης να παραιτηθούν μπροστά στον Παντοδύναμο. Ώσπου οι άνθρωποι και οι λαοί να θυμηθούν, την ακαταλαβίστικη λέξη «κρίση», να τη μεταφράσουν στη γλώσσα τους, ώστε με αναστεναγμό και μετάνοια να φωνάξουν: «η Θεία δίκη»! (Το κείμενο προέρχεται από το βιβλίο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…», Ιεραποστολικές επιστολές Α’, εκδ. «Εν πλω», Αθήνα 2008, σσ. 33-36. Ο τίτλος του πρωτοτύπου είναι: «Στον παπα-Κάραν για την κρίση τού κόσμου»)

Όσο σ’ ένα λαό η ψυχή είναι ζωντανή και δυνατή μέχρι τότε τίποτε δεν χάνεται. 

Πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, που κυβερνά τα πάντα. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Πηγή: Έκτακτο Παράρτημα

via Το Zωντανό Iστολόγιο » Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση;

Θα σε κάνει δούλο του | Πεμπτουσία

Μη συμπεριφέρεσαι στον πλησίον σου πονηρά και ύπουλα, για να μην παραχωρήσεις τόπο της καρδιάς σου στο διάβολο, οπότε θα σε κατακτήσει και θα σε κάνει δούλο του.

Άγιος Τύχων, αρχιεπίσκοπος Βορονέζ και Ζαντόνσκ

via Θα σε κάνει δούλο του | Πεμπτουσία

Για όσα έγιναν, γίνονται και θα γίνουν… | Greek National Pride

1. Σ’ αυτές τις ακρότητες έφτασε ο εμφύλιος πόλεμος και προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, γιατί ήταν ο πρώτος που έγινε.

Αργότερα μπορεί να πη κανείς ότι ολόκληρος ο Ελληνισμός συνταράχτηκε, γιατί παντού σημειώθηκαν εμφύλιοι σπαραγμοί.

Οι δημοκρατικοί καλούσαν τους Αθηναίους να τους βοηθήσουν και οι ολιγαρχικοί τους Λακεδαιμόνιους. όσο διαρκούσε η ειρήνη δεν είχαν ούτε πρόφαση, αλλά ούτε και την διάθεση να τους καλέσουν για βοήθεια.

Με τον πόλεμο, όμως καθεμιά από τις αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις μπορούσε εύκολα να βρη ευκαιρία να προκαλέση εξωτερική επέμβαση για να καταστρέψη τους αντιπάλους της και να ενισχυθή η ίδια για ν’ ανατρέψη το πολίτευμα.

2. Οι εμφύλιες συγκρούσεις έφεραν μεγάλες κι αμέτρητες συμφορές στις πολιτείες, συμφορές που γίνονται και θα γίνωνται πάντα όσο δεν αλλάζει η φύση του ανθρώπου, συμφορές που μπορεί να είναι βαρύτερες ή ελαφρότερες κι έχουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις περιστάσεις.

Σε καιρό ειρήνης και όταν ευημερή ο κόσμος και οι πολιτείες, οι άνθρωποι είναι ήρεμοι γιατί δεν τους πιέζουν ανάγκες φοβερές.

Αλλ’ όταν έρθη ο πόλεμος που φέρνει στους ανθρώπους την καθημερινή στέρηση, γίνεται δάσκαλος της βίας κι ερεθίζει τα πνεύματα του πλήθους σύμφωνα με τις καταστάσεις που δημιουργεί.

3. Ο εμφύλιος πόλεμος, λοιπόν, μεταδόθηκε από πολιτεία σε πολιτεία. Κι όσες πολιτείες έμειναν τελευταίες, έχοντας μάθει τι είχε γίνει αλλού, προσπαθούσαν να υπερβάλουν σ’ επινοητικότητα, σε ύπουλα μέσα και σε ανήκουστες εκδικήσεις.

4. Για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων.

Η παράλογη τόλμη θεωρήθηκε ανδρεία και αφοσίωση στο κόμμα, η προσωπική διστακτικότητα θεωρήθηκε δειλία που κρύβεται πίσω από εύλογες προφάσεις και η σωφροσύνη προσωπίδα της ανανδρείας.

Η παραφορά θεωρήθηκε ανδρική αρετή, ενώ η τάση να εξετάζωνται προσεκτικά όλες οι όψεις ενός ζητήματος θεωρήθηκε πρόφαση για υπεκφυγή.

5. Όποιος ήταν έξαλλος γινόταν ξακουστός, ενώ όποιος έφερνε αντιρρήσεις γινόταν ύποπτος.

Όποιον επινοούσε κανένα τέχνασμα και πετύχαινε, τον θεωρούσαν σπουδαίο, κι όταν υποψιαζόταν σύγκαιρα και φανέρωνε τα σχέδια του αντιπάλου, τον θεωρούσαν ακόμα πιο σπουδαίο.

Ενώ όποιος ήταν αρκετά προνοητικός, ώστε να μην χρειαστούν τέτοια μέσα, θεωρούσαν ότι διαλύει το κόμμα και ότι είναι τρομοκρατημένος από την αντίπαλη παράταξη.

Με μια λέξη, όποιος πρόφταινε να κάνη κακό πριν από τον άλλον, ήταν άξιος επαίνου, καθώς κι εκείνος που παρακινούσε στο κακό όποιον δεν είχε σκεφτεί να το κάνη.

6. Αλλά και η συγγένεια θεωρήθηκε χαλαρότερος δεσμός από την κομματική αλληλεγγύη, γιατί οι ομοϊδεάτες ήσαν έτοιμοι να επιχειρήσουν οτιδήποτε, χωρίς δισταγμό, και τούτο επειδή τα κόμματα δεν σχηματίστηκαν για να επιδιώξουν κοινή ωφέλεια με νόμιμα μέσα, αλλά, αντίθετα, για να ικανοποιήσουν την πλεονεξία τους παρανομώντας.

Και η μεταξύ τους αλληλεγγύη βασιζόταν περισσότερο στην συνενοχή τους παρά στους όρκους τους στους θεούς.

7. Τις εύλογες προτάσεις των αντιπάλων τις δέχονταν με υστεροβουλία και όχι με ειλικρίνεια για να φυλαχτούν από ένα κακό αν οι άλλοι ήταν πιο δυνατοί.

Και προτιμούσαν να εκδικηθούν για κάποιο κακό αντί να προσπαθήσουν να μην το πάθουν.

Όταν έκαναν όρκους για κάποια συμφιλίωση, τους κρατούσαν τόσο μόνο όσο δεν είχαν την δύναμη να τους καταπατήσουν, μη έχοντας να περιμένουν βοήθεια από αλλού.

Αλλά μόλις παρουσιαζόταν εικαιρία, εκείνοι που πρώτοι είχαν ξαναβρεί το θάρρος τους, αν έβλεπαν ότι οι αντίπαλοί τους ήσαν αφύλαχτοι, τους χτυπούσαν κι ένοιωθαν μεγαλύτερη χαρά να τους βλάψουν εξαπατώντας τους, παρά χτυπώντας τους ανοιχτά.

Θεωρούσαν ότι ο τρόπος αυτός όχι μόνο είναι πιο ασφαλής αλλά και βραβείο σε αγώνα δόλου.

Γενικά είναι ευκολώτερο να φαίνονται επιδέξιοι οι κακούργοι, παρά να θεωρούνται τίμιοι όσοι δεν είναι δόλιοι.

Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να κάνουν το κακό και να θεωρούνται έξυπνοι, παρά να είναι καλοί και να τους λένε κουτούς.

8. Αιτία όλων αυτών είναι η φιλαρχία που έχει ρίζα την πλεονεξία και την φιλοδοξία που έσπρωχναν τις φατρίες ν’ αγωνίζωνται με λύσσα.

Οι αρχηγοί των κομμάτων, στις διάφορες πολιτείες, πρόβαλλαν ωραία συνθήματα. Ισότητα των πολιτών από την μια μεριά, σωφροσύνη της αριστοκρατικής διοίκησης από την άλλη.

Προσποιούνταν έτσι ότι υπηρετούν την πολιτεία, ενώ πραγματικά ήθελαν να ικανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα και αγωνίζονταν με κάθε τρόπο να νικήσουν τους αντιπάλους τους.

Τούτο τους οδηγούσε να κάνουν τα φοβερώτερα πράγματα επιδιώκοντας να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους, όχι ως το σημείο που επιτρέπει η δικαιοσύνη ή το συμφέρον της πολιτείας, αλλά κάνοντας τις αγριότερες πράξεις, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση του κόμματός τους. Καταδίκαζαν άνομα τους αντιπάλους τους ή άρπαζαν βίαια την εξουσία, έτοιμοι να κορέσουν το μίσος τους.

Καμιά από τις δύο παρατάξεις δεν είχε κανέναν ηθικό φραγμό κι εκτιμούσε περισσότερο όσους κατόρθωναν να κρύβουν κάτω από ωραία λόγια φοβερές πράξεις.

Όσοι πολίτες ήταν μετριοπαθείς θανατώνονταν από την μια ή την άλλη παράταξη, είτε επειδή είχαν αρνηθή να πάρουν μέρος στον αγώνα είτε επειδή η ιδέα και μόνο ότι θα μπορούσαν να επιζήσουν προκαλούσε εναντίον τους τον φθόνο.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ
Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 82

(Μετάφραση: Άγγελος Βλάχος)

πηγη

via Για όσα έγιναν, γίνονται και θα γίνουν… | Greek National Pride

Έκτακτο Παράρτημα: Κωλοτούμπα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στο ΣΚΟΠΙΑΝΟ!

Καθαρά και ξάστερα το δήλωσε η Μαρία Σπυράκη, εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας

«Προφανώς όταν αναφερόμαστε
επισήμως στην γειτονική χώρα, αν έρθει αύριο ο κ. Ντιμιτρόφ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα του απευθυνθώ ως τον υπουργό Εξωτερικών της Βόρειας Μακεδονίας».

Ουδεμία έκπληξη μας προκαλεί αυτό, βεβαίως, αφού είναι γνωστή η πάγια θέση της Νέας Δημοκρατίας για «σύνθετη ονομασία erga omnes με γεωγραφικό προσδιορισμό». Αυτά για όλους τους «μακεδονομάχους» της Νέας Δημοκρατία….

Πηγή

via Έκτακτο Παράρτημα: Κωλοτούμπα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στο ΣΚΟΠΙΑΝΟ!

Αποταμιεύουν στο ταμιευτήριο | Πεμπτουσία

Οι υπερήφανοι, για να έχουν μέσα τους και πολύ εγωισμό, γι’ αυτό δεν βγαίνουν από τον εαυτό τους. Επειδή στερούνται και τον θειο φωτισμό, όλους τους ανθρώπους τους βλέπουν για μυρμήγκια, και γι’ αυτό και δεν τους υπολογίζουν. Εάν καμιά φορά ζητήσουν ανθρώπους για το καταστρωμένο τους σχέδιο, τους ζητάνε στην –ουσία για εργάτες και όχι για συνεργάτες. Τους θέλουν δηλαδή, για να αξιοποιήσουν του καθενός τις δυνατότητες για τον σκοπό τους. Θύματα είναι οι καλοκάγαθοι, οι οποίοι είναι και οι πιο κερδισμένοι, διότι αποταμιεύουν την καλοσύνη τους στο Ταμιευτήριο του Θεού.

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

 

via Αποταμιεύουν στο ταμιευτήριο | Πεμπτουσία